eitaa logo
کانال انجمن کادح
12 دنبال‌کننده
305 عکس
14 ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
سر زده از افق تار و سیاه کوفه پشت کوهان، قمری، عارضه مکشوفه موی ژولیده و جاری ز جبینش خوناب رنگ رخسار پریده است به سان مهتاب نیمی از عارض آن ماه درخشان می بود نیم دیگر به پس ابر، فرو رفته کبود پرتو جلوه او دل ز دو عالم می برد جبروتش به خشوع همگان می افزود از شعاع رخ او کوفه تاریک پگاه شهر لرزان شد و در فکر از آن خشم نگاه آن شب ظلمت و صیرورت آن ماه جمال سیر می کرد علی وار در آفاق کمال غایت جلوه او آیت اسم اعظم آن امانت که نموده قد سروش را خم زینب است این که از او جلوه کند جمع خصال مظهر اسم جمال است و تجلی جلال ، ص ۲۵۵ @apmkadeh
...مردم از پشیمانی سر به زیر افکنده بودند. زینب سلام الله علیها فرمود: ای مردم کوفه! آیا گریه می کنید؟!! هرگز اشک چشمتان نایستد و ناله هایتان خاموش نشود... بسیار بگریید و اندک بخندید، زیرا هم آغوش ننگ و عاری شدید که هرگز لکه آن  را از دامن خویش نتوانید شست. چگونه از این ننگ خود را تطهیر کنید که نواده خاتم پیغمبران و معدن رسالت را بکشتید.    او مرجع تمام اختلافات، راهنمای زندگی شما، و سرور جوانان اهل بهشت بود. .. اگر از آسمان خون ببارد تعجب می کنید؟! آنچه نفستان شما را بر آن داشت بسیار بد بود؛ هم خدا را بر شما خشمگین ،  و هم شما را در عذاب جاودان ساخت. آیا می دانید کدام جگری را شکافتید؟ و چه خونی را ریختید؟ و کدام پرده نشینانی را  از پرده بیرون کشیدید؟ کاری بس شگفت به جای آوردید که از هول آن نزدیک است آسمان ها بترکد و زمین ها بشکافد و کوه ها  متلاشی گردد. بطله کربلا، بانوی قهرمان کربلا، ص ۱۴۵ @apmkadeh
بعد از شهادت حسین بن علی علیه سلام رسماً تریبون اموی اعلام كرد: لعبت هاشم بالْملک فلا خبر جاء و لا وحى نزل این حرف را یزید بعد از شنیدن گزارش كربلا گفت. اما وقتی اسرا به كوفه آمدند مجلس كوفه را قبضه كردند، بین راه بودند بین راه را قبضه كردند، وارد شام شدند مجلس اموی را در شام قبضه كردند، و آنها کلاً منكر شدند. گفتند ما نكردیم؛ یزید گفت ابن زیاد كرد، ابن زیاد گفت عمر سعد كرد! تا آن روز و قبل از سخنرانی امام سجاد همه خواهان جایزه بودند، بعد از سخنرانی حضرت زینب و امام سجاد همه دیگری را لعن می ‌كردند. آمدن سر مطهر و اسرا به شام، كلّ منطقه را عوض كرد. امام سجاد با بازوهای بسته آمد اما زبانش زبان وحی بود! وقتی روی منبر رفت كرامت علوی و سجادی‌ اش جلوه كرد، فرمود: ما امسال مكه نرفتیم، ولی منا را زنده كردیم، منا برای ماست، ما حج نكردیم، عمره مفرده داشتیم ولی حج برای ماست، ما اینها را زنده كردیم، اسلام را زنده كردیم و می ‌رویم مدینه، ما پیروز شدیم: اذا اردت ان تعلم من غلب و دخل وقت الصلاة فاَذن ثم اَقم؛ این كار ما بود، ما شكست نخوردیم، ما پیروزیم. @apmkadeh
اگر در دنیا هیچ شهیدی به جز حسین بن علی علیه السلام نبود کافی بود که کل هستی بگوید من به هدفم رسیدم. بگذر از باغ جهان یک سحر ای رشک بهار تا ز گلزار جهان رسم خزان برخیزد @AllaMeJafaRi @apmkadeh
صَلَواتُ اللهِ و ملائِکتِه و  حَمَلةِ عَرشِهِ و  جَمیعِ خَلقِه مِنْ أرضِهِ و سَمائِهِ... و عَلی آدمِ أهْلِ البَیتِ، المُنَزّهِ عن کَیْت و ما کَیت، روحِ جَسَد الإمامهِ، شَمسِ الشّهامه، مَضمونِ کِتابِ الإبداعِ، حَلٍّ تَعْمیَه الإختِراعِ، سِرِّ اللهِ فی الوُجودِ، إنسانِ عَیْنِ الشُّهودِ، خازِنِ کُنُوزِ الغَیبِ، مَطلَعِ نورِ الإیمانِ، کاشِفِ مستورِ العِرفانِ، الحُجَّهِ القاطِعَه، و الدُّرَّهِ اللّامِعَه، ثَمَرهِ شَجَرهِ طوبی القُدسیّه، أزل الغَیبِ و أبدِ الشّهادهِ، السِّر الکُّلِّ فی سِرِّ العباده، وتَدِ الأوتادِ و زَیْنِ العبادِ، إمام العالمین و مَجمعِ البَحرَین، زَیْن العابدینَ علیِّ بن الحسین علیهِ السلام. صلوات خداوند، فرشتگان او، حمل‏‌كنندگان عرش او، و جميع خلایق در عالم علوى و سفلى بر... او كه اهل بيت عصمت را به منزله آدم ابو البشر است، منزه است از هرگونه شرّ، روح جسد امامت، آفتاب فلك شهامت، مضمون كتاب ابداع، حل معماى اختراع، سر الهى در عوالم وجود، انسان ديده نشأت شهود، نگهدار گنج‌های غيب،  مطلع نور ايمان، كاشف رموز عرفان، برهان قاطع است، درّ تابان، ثمره قدسی شجره طوبى، ازل الآزال عوالم غيب و ابدالآباد عوالم شهادت، سرّ مستتر بندگى و عبادت، مستحکم کننده اوتاد، زینت بندگان خالص، امام هر دو عالم، و جامع دو بحر، على بن الحسين عليه السّلام. صلوات منسوب به جناب شیخ اکبر @apmkadeh
مادام که خود را با اصحاب حسین مقایسه نکنیم، و رنج های حقیر، و ترس های حقیر، و آرزوهای حقیر، و عذرهای بدتر از گناه، و توجیه‌های حقیر خود را با آنها نقادی نکرده باشیم، و از آن حجت‌ها درس نگرفته باشیم، نه آنها و عظمت‌شان را می‌شناسیم، نه خود و حقارت‌مان را. @einsad @apmkadeh
آنان كه با حسين علیه السلام دشمنى كردند و به مقابله با او آمدند و چنان جنايت‌هايى را رقم زدند، درپى چه بودند؟ از زندگى چه مى‌خواستند؟ با دشمنى و خونريزى به چه مى‌رسيدند؟ حسين علیه السلام نه به آنان ستمى كرده بود، نه مالى از ايشان را غصب نموده بود، و نه دست به خونى آلوده بود؛ پس آن‌همه دشمنى و نامردمى از چه رو بود؟ حسين علیه السلام آمده بود تا همه را نجات دهد، از بندگى غيرخدا، از بردگى جبّاران، از ستم‌ورزى به خود و ديگران، از جهالت و نادانى و سرگردانى در گمراهى، چنان‌كه در زيارت اربعين آن حضرت آمده است : و بذل مهجته فيک ليستنقذ عبادک من الْجهالة، و حيرة الضلالة. او جان (خون قلب) خود را در راه تو داد تا بندگانت را از جهالت و نادانى و سرگردانى در گمراهى برهاند. اما دنيازدگان پذيراى نداى آزادى او نشدند و قدرت‌طلبى، سودجويى، نادانى، خشك‌مغزى، كينه‌توزى، زبونى و ترسويى، حجاب دل و ديده آنان شد و خود را به ناچيزترين بهايى فروختند و برضد حسين عليه السلام  همدست شدند. و قد توازر عليه من غرته الدنيا، و باع حظه بالاْرْذل الادنى، و شرى آخرته بالثّمن الاْوْکس، و تغطرس و تردى فی هواه. (بخشی از زیارت اربعین) آنان كه برضدّ او همدست شدند، كسانى بودند كه دنيا فريبشان داد و بهره خود را در ازاى بهايى ناچيز فروختند و آخرت خود را در مقابل بهايى اندك از دست دادند. @delshadtehrani @apmkadeh
  مَن أحَبَّنا لا يُحِبُّنا إلاّ للّه ِِ جِئنا نَحنُ وهُوَ كَهاتَينِ ـ وقَدَّرَ بَينَ سَبّابَتَيهِ ـ ، ومَن أحَبَّنا لا يُحِبُّنا إلاّ لِلدُّنيا فَإِنَّهُ إذا قامَ قائِمُ العَدلِ وَسِعَ عَدلُهُ البَرَّ وَالفاجِرَ. هر كه ما را دوست بدارد و اين محبّت او جز به خاطر خدا نباشد در روز قيامت ما و او مانند اين دو وارد مى شويم (حضرت دو انگشت  را به موازات هم قرار داد) و هر كه ما را دوست بدارد و اين محبّت او جز براى دنيا نباشد، هرگاه برپا كننده عدالت قيام كند، عدالت و دادگرى او شامل نيكوكار و بدكار خواهد شد. محاسن، ج۱، ص ۶۱ @apmkadeh
اهمیت زیارت اربعین تنها به این نیست که از نشانه های ایمان است، بلکه طبق روایت معروف امام حسن عسگری علیه السلام در ردیف نمازهاى واجب و مستحب قرار گرفته است. بر پایه این روایت، همانگونه که نماز ستون دین و شریعت است، زیارت اربعین و حادثه کربلا نیز "ستون ولایت" است. شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی،ص ۲۸۸ @apmkadeh
أَشْهَدُ أَنَّكَ أَمِينُ اللّٰهِ وَابْنُ أَمِينِهِ، عِشْتَ سَعِيداً، وَمَضَيْتَ حَمِيداً، وَمُتَّ فَقِيداً، مَظْلُوماً شَهِيداً. گواهی می‌دهم  امین خدا و فرزند امین اویی، سعادتمند زیستی، و ستوده درگذشتی و فقید و مظلوم و شهید از دنیا رفتی. فرازی از زیارت اربعین @apmkadeh
حضرت ولی عصر عليه السلام شمس حقیقی است، جلوه می دهد و روشن می فرماید. هر نفس تاریکی را روشن می کند. هر نادانی ای را که آدم بخواهد از خود برطرف کند، بر طرف می کند. بارانی است که به تمام معنا نفع دارد و پر آب است و بی نیاز می کند خلق را از تبعاتش. @Ayatollahnejabat @apmkadeh
امام صادق از امام باقر و او از امام سجاد علیهم السلام روایت کرده است: حسن بن علی بن ابی‌طالب  عابدترین، زاهدترین و فاضل‌ترین مردم زمان خود بود... او حقیقی‌ترین لحن و شیواترین منطق را دارا بود. روزی به معاویه گفتند: به حسن بن بن علی بگو به منبر برود و سخن بگوید تا عيوب او آشکار شود. معاویه به حضرت گفت: به منبر برو و ما را موعظه کن. حضرت به منبر رفت حمد و ثنای خدا را به جا آورد، سپس فرمود: ای مردم! هر که مرا می‌شناسد که می‌شناسد؛ هر کس مرا نمی‌شناسد من حسن بن علی بن ابی‌طالب، پسر سرور زنان عالم، فاطمه دختر رسول خدایم. من پسر بهترین خلق خدایم، من پسر رسوال الله‌ام، من پسر کسی هستم که صاحب فضائل بسیاری است، من پسر کسی هستم که معجزات و نشانه‌های بسیاری آشکار کرد، من پسر امیرالمومنین‌ام، من همانم که از حقم از من گرفته  شد، من و برادرم حسین، دو سرور جوانان اهل بهشتیم، من پسر رکن و مقامم، من پسر مکه و منایم، من پسر مشعر و عرفاتم. معاویه در این لحظه به او گفت: یا ابا محمد در مورد خرما سخن بگو و این سخنان را رها کن. حضرت فرمود: خرما با باد بارور می‌شود، حرارت  آن را می‌پزد، و هوای خنک آن را خوشبو می‌کند. سپس به سخن قبلی خود بازگشت و ادامه داد: من امام خلق الله‌ام، من پسر محمد رسول الله‌ام. معاویه ترسید اگر حضرت بیش از این ادامه دهد آشوب شود. به حضرت گفت: یا ابامحمد، پایین بیا، همین مقدار کافی است. امالی صدوق، ص ۱۷۹ @apmkadeh
طبرانی با سند خود از ابوکبیر نقل کرده است: من نزد حسن بن علی علیه‌السلام نشسته بودم که مردی آمد و گفت: کسی به نام معاویة بن حدیج نزد معاویة بن ابی‌سفیان، علی علیه‌السلام را ناسزا گفت. فرمود: آیا او را می‌شناسی؟ عرض کرد: آری. فرمود: هر وقت او را دیدی، نزد من بیاور. نزدیک خانه‌ی عمرو بن حریث، او را دید و او را به حضرت نشان داد. حضرت فرمود: آیا تو معاویة بن حدیجی؟ او خاموش ماند و تا سه بار پاسخ نداد، فرمود: تو نزد آن فرزند زن جگرخوار، علی علیه‌السلام را ناسزا گفتی؟  آگاه باش. چنانچه در حوض کوثر، نزد او بروی - که گمان نمی‌کنم - او را (در آن جا) آماده ببینی که آستین خود را بالا زده و کافران و منافقان را از حوض رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌راند، آن چنان که شتر بیگانه رانده می‌شود؛ این، فرموده‌ی آن راستگوی تصدیق شده، ابوالقاسم صلی الله علیه و آله است. المعجم الکبیر،ج۳ ، ص ۸۱ @apmkadeh
بعد از رحلت وجود مبارك پیامبر صلی الله علیه و آله، وقتی به حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام عرض كردند که چرا خضاب نمی‌كنید؟ فرمود: نَحْنُ قَوْمٌ فِی مُصِیبَةٍ؛ما مصیبت‌زده‌ هستیم؛ در بخشی از نهج‌البلاغه آمده است: لَقَدِ انْقَطَعَ بِمَوْتِكَ مَا لَمْ ینْقَطِعْ بِمَوْتِ غَیرِك‏. درست است كه هر عالِمی، هر دانشمندی، هر امام و پیامبری رحلت كند یك حادثه سنگینی است، اما حادثه‌ای كه مشابه حادثه رحلت رسول اکرم صلی الله علیه و آله باشد نیست؛ زیرا با رحلت شما چیزی از ما قطع شده است كه جبران‌ناپذیر است، با رحلت شما آن وحی الهی كه می‌آمد قطع شد، لذا ما قومی مصیبت‌زده‌ هستیم. اسرا نیوز، ۱۳۹۷/۰۸/۱۵ @apmkadeh
هنگامی که بیماری رسول خدا صلی الله علیه و آله شدت پیدا کرد، فاطمه سلام الله علیها می گفت: واکرب ابتاه؛ پیامبر به او فرمود: بر پدرت بعد از امروز سختی نیست. هنگامی که رسول خدا از دنیا رفت، فاطمه علیها سلام چنین ندبه می‌کرد: یا ابتاه اجاب ربا دعاه؛ یا ابتاه جنه الفردوس ماواه؛ یا ابتاه الی جبرئیل ننعاه؛ یا ابتاه من ربه ما ادناه. پدرم! دعوت حق را لبیک گفت، پدرم! جنت فردوس جایگاه اوست، به جبرئیل مصیبتش را عرضه میکنیم، چقدر به پروردگارش نزدیک است. پس از دفن رسول خدا، فاطمه سلام الله علیها فرمود: چگونه دل‌های شما راضی شد بر پیامبر خدا خاک بریزید؟! طبقات ابن سعد، قصه هجرت، ص ۷۹۷ @apmkadeh
علی علیه السلام و خاندانش به امور دفن پیکر مطهر رسول خدا صلی الله علیه و آله مشغول بودند. او جسم شریف پیامبر را از زیر لباس غسل داد و عباس بن عبدالمطلب و پسرش فضل او را در این کار همراهی می‌کردند. امیرالمومنین در حین غسل دادن فرمود: پدر و مادرم فدایت در زندگیو پس از مرگ چقدر خوشبویی. آنگاه بدن مطهر رسول خدا را روی تختی قرار دادند و علی علیه السلام فرمود: رسول خدا در زندگی و پس از مرگ پیشوا و رهبر ماست، اکنون مسلمانان دسته دسته وارد شوند و بدون امام جماعت بر پیکر مطهر او نماز بگزارند و خارج شوند. بدین ترتیب امام علی و بنی‌هاشم و پس از آنان انصار نخستین افرادی بودند که بر بدن پاک پیامبر نماز گزاردند. ، ج ۱، ص ۲۸۵ @apmkadeh
زمانی که علی علیه السلام خواست بدن مبارک آن حضرت را داخل قبر قرار دهد، صدای انصار از پشت دیوار بلند شد : علی! خدا را به یاد شما می‌آوریم که امروز حق ما نسبت به رسول خدا ضایع نشود. به یک تن از ما اجازه ورود بده تا از ثواب خاکسپاری رسول خدا بهر‌ه‌ای نصیب ما شود. حضرت به اوس بن خولی که از رزمندگان بدر و از بزرگان عوف بود اجازه ورود داد. امیرالمومنین علیه السلام داخل قبر رفت و کفن از چهره مقدس رسول خدا باز کرد و صورت مبارکش را روی خاک نهاد و پس از آن بر جسم شریف او خاک ریخت. صحابه‌ای که به سقیفه رفته بودند هیچ یک در مراسم دفن پیکر رسول خدا صلی الله علیه و آله شرکت نداشتند.  ، ج۱، ص ۲۸۷ والسلام علیه یوم ولد و یوم یموت و یوم یبعث حیا @apmkadeh
این را به عنوان یک شیعه به خاطر بسپارید که خراسان رفتن حضرت رضا مثل کربلا رفتن امام حسین بود. هر دو با علم به شهادت رفتند؛ می‌دانستند که شهید می‌شوند. حضرت رضا با علم به شهادت به خراسان رفت؛ هر دو برای اعلای کلمه‌ی حق بوده است. هر دو یکی است، صورت آن عوض می‌شود. حضرت رضا به خراسان رفت، مثل خورشید طلوع کرد. ثقلین ، ۹۵/۹/۹ @apmkadeh
چرا به حضرت رضا غریب می‌گویند؟ غریب شاید چند تا معنا داشته باشد؛ شاید یکی از معانی غریب این باشد که کسی درد آن شخص را نداند و از درد او مطلّع نشود. ظاهراً خیلی حضرت رضا را احترام می‌کردند، سکّه به نام او زده بودند، شیعیان در بازار می‌رفتند می‌دیدند که سکّه به نام حضرت رضا است: السّلطان ابو الحسن علیّ بن موسی الرّضا. امّا در درون حضرت یک غربتی داشت که  در روایت داریم وقت‌هایی می‌گفت: خدایا اگر نجات من در مرگ من است، مرگ من را برسان. از خدا مرگ می‌خواست. ثقلین ، ۹۵/۹/۹ @apmkadeh
ندانم که هرگز از محبت هیچ علامت دیده‌ای؟ علامت محبت آن باشد که ذکر محبوب بسیار کند که: من احب شیئا اکثر ذکره. دریغا "و الذین آمنوا اشد حبا لله" محک‌های بسیار با خود دارد. علامت محبت خدا آن باشد که محبوبات دیگر را دربازد و همه محبت‌ها را ترک کند و محبت خدا را اختیار کند، اگر نکند هنوز محبت خدا غالب نباشد. زن و فرزند و مال و جاه و حیات و وطن همه از جمله محبوبات است. اگر حب این محبوبات غالب باشد، نشان آن باشد که نگذارد که زکات و حج و صدقه از تو در وجود آید که هر یکی خود محکی است. تا خود به زیارت خدا و رسول او تواند رفت، بود که این همه محبوبات را وداع کند و محبت خانه خدای اختیار کند. ماکولات و مشروبات همچنین محبوب است، به امساک این محبوبات، اختیار محبوب زکات کند، و صوم را اختیار کند. همچنین از علامات یکایک می‌شمار. اگر چنان که این حب محبوبات غالب آمد بر حب خدا، بدان که او را با خدا هیچ حسابی نیست. تمهیدات، ۱۳۸ @apmkadeh
قطوفها دانیه، رزق باشد در بهشت. آخر دانی که جز از رزق معده رزق‌های دیگر هست: رزق قلب است و رزق روح است. رزق قالب همه کس را دهند که: هو الذی یرزقکم السماء و الارض. اما رزق جان و دل هر کسی را ندهند:  و من رزقناه منا رزقا حسنا. تمهیدات، ص ۱۳۷ @apmkadeh
صَلَواتُ اللهِ و ملائِکتِه و حَمَلهِ عَرشِهِ و جَمیعِ خَلقِه مِنْ أرضِهِ و سَمائِهِ .. علی البَحرِ الزّاخِرِ، زَینِ المَفاخِرِ، الشّاهِدِ لأربابِ الشُّهودِ ، الحُجَّةِ علی ذَوی الجُحُودِ ،  مُعَرِّفِ حُدُودِ حقائِقِ الرَّبانیَّةِ ، مُنَوِّعِ أجناسِ العالَمِ السُّبحانیّة ، عَنقاء قاف القِدَم ، العالی عَن مَرقاة الهِمَمِ ، وِعاءِ الأمانةِ ،  مُحیط الإمامةِ ، مَطلَع الأنوارِ المُصطَفَوی ، الحَسَن بن علیِّ العَسکری ، علیه صلوات الله المَلِکِ الأکبر .   صلوات خدا و ملائکه او، و حاملین عرش او، و تمام آفریدگانش در زمین و آسمان.... بر دریای پر آب مواج، زینت مفاخر، شاهد اهل شهود، حجت بر تمام منکرین، معرفی کننده حدود و حقایق ربانی، منوع اجناس عالم سبحانی، عنقاء قله قاف قدم، متعالی تر از پلکان همت‌های عالی، ظرف امانت، دریای امامت، سرچشمه انوار مصطفوی، حسن بن علی عسکری، که صلوات ملک اکبر بر او باد! صلوات منسوب به شیخ اکبر محی الدین عربی @apmkadeh
تو خفته‌ای و نشد عشق را کرانه پدید تبارک الله از این ره که نیست پایانش ششم مهر سالروز عروج ملکوتی شارح دفتر عقل و عاقل و معقول،  ساقی باده اتحاد عشق و عاشق و معشوق، مفسر اسرار قوس صعود و نزول، عارف بالله، آیت الحق،  یزدی گرامی باد. نور کلامش تابان، مسلکش جاودان، و روح متعالی اش همجوار شاهدان و شهیدان، روح و ریحان و رحمت و رضوان الهی بر او باد! @msaliagha @apmkadeh
نخستین آفریدگان که مبدأ جهان شد، نورمحمدی است. خداوند آن را پیش از هر چیز آفرید و همۀ پدیده ها از آن خلق شد. امیرالمؤمنین علیه السلام فرموده اند: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى خَلَقَ نُورَ مُحَمَّدٍ، قَبْلَ أَنْ يَخْلَقَ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضِ وَالْعَرْشُ وَالْكُرْسِي وَ المَوْحَ وَالْقَلَمَ وَالْجَنَّةَ وَالنَّارِ، وَ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ آدَمَ وَنُوحًا وَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَ يَعْقُوب و مُوسى وَ عِيسَى وَ دَاوُدَ وَ سُلَيْمَانَ، وَ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ الْأَنْبِيَاءَ كُلُّهُمْ باربعمائة الْقَ سَنَةٌ وَارْبَعَ وَعِشْرِينَ أَلْفَ سَنَةٍ؛ خداى تبارک و تعالی ۴۲۴ هزار سال پیش از آنکه آسمان‌ها و زمین و عرش و کرسی و لوح و قلم و بهشت و دوزخ را بیافریند، و پیش از خلقت آدم و نوح و ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و موسی و عیسی و داود و سلیمان، و قبل از خلقت همه انبیاء نور محمد صلى الله علیه و آله را آفریده است. رسول خدا صلوات الله علیه و آله خود نیز به این اشاره دارند به سلمان می فرمایند: خَلَقْتَنِي اللهُ مِنْ صَفَاءِ نُورِهِ، خدا مرا از روشنائی نور خود آفرید. و جای دیگر به جابر بن عبدالله انصاری که سئوال از نخستین آفریده می‌کند پاسخ فرموده اند: نُورُ نَبِیكَ يَا جَابِرَ خَلَقَهُ اللَّهُ ثُمَّ خَلَقَ مِنْهُ كل خَيْر، ای جابر نور پیغمبر بود، خدا او را آفرید سپس هر خیر و خوبی را از آن خلق فرمود. نخستین تجلی، ص ۸۰ @apmkadeh