#عشق_آتشین #۳۲ بزاقم را قورت دادم و آرام دستگیره ی در را کشیدم. در با صدای جیر جیری باز شد و میشد گفت، مدتها بسته بوده است. تم اتاق خاکستری و آبی بود و از خوشخواب تخت ، میشد فهمید ،اتاق یک پسر است. و مطمئنا آن شاسی بزرگ روی دیوار ،شکم را به یقین تبدیل کرد. یک پسر جوان با موهای مدل دار و شلوار جین خاکی ، یک ژست چیپ گرفته بود... از آن ژست های سوسولی که از آنها چندشم میشد... بینی اش را جراحی کرده بود و از چشمانش ، شیطنت میبارید... یقینا پسر کوچک خانواده بود. و میشد گفت ، با برادرش زمین تا آسمان فرق دارد... به سمت کمدش رفتم و با احتیاط سعی کردم بازش کنم.هردو قفل بودند و جز کشو های پاتختی اش که آن هم پر بود از خرت و پرت ، و آت و آشغال؛ دستم به جایی نرسید... تنها چیزی که عایدم شد ، دیدن و به ذهن سپردن چهره ی پسر کوچک تیموری بود. کیفم را در دستانم جا به جا کردم و گوشم را روی در گزاشتم. هیچ صدایی به گوش نرسید. پس آرام در را باز کردم و پاورچین خارج شدم. صدای موسیقی که حالا تقریبا شاد شده بود فضا را پر کرده بود.به طرف اتاق دوم میرفتم که صدایی همانجا میخکوبم کرد: _دنبال چیزی میگردین خانم؟ نفسم را حبس کردم.محتاطانه به طرف صدا برگشتم و همانجا خشک شدم. خودش بود...اسکندر خان تیموری... قاتل مادرم...و قاتل زندگیمان..‌. پیرتر شده بود ؛ اما عوض نه.‌.. نفسم را بیرون دادم و سعی کردم کنترل اوضاع را با خونسردی در دست بگیرم:سلام...نه چیزی گم نکردم.سرویس پایین پر بود ؛ به اینجا راهنمایی شدم...

عشقتون همیشگی 😍♥️ 💖 @arammjanam 💖

#عشق_آتشین #۳۳ نگاه مشکوکی به من انداخت:از کارمندای جدیدی؟ لبخند زدم:بله...حدود ده روزی میشه که استخدام شدم ابروانش بالا رفت:کدوم بخش؟ _طراحی... لبهایش را تکانی داد و خواست چیزی بگوید که رییس از پشتش آمد.نگاهش را بین من و پدرش رد و بدل کرد و با استفهام پرسید:چیزی شده؟ پدرش چانه اش را بالا داد:نه پسرم...ایشون برای سرویس به اینجا راهنمایی شدن... چشمانم را به نشانه تعجب گرد کردم:وای خیلی عذر میخوام رییس...من واقعا ازینکه شمارو نشناختم متأسفم در حالی که به طرف اتاق ته راه رو میرفت گفت:مشکلی نیست... خشمم را از پدرش قورت دادم.چند قدم به طرف تیموری کوچک برداشتم و قیافه ای ناراحت به خودم گرفتم:من نمیدونستم ایشون تیموری بزرگ هستن... مچ نگاهش که در حال چرخ خوردن و مانور دادن روی اجزای صورت و موهایم بود گرفتم. و او بی هیچ شرمی نگاهش را ادامه داد... سرتا پایم را از نظر گذراند و روی کفش قرمزم که نوکش از زیر لباس بیرون زده بود مکث کرد... قبل از اینکه من به طرف راه پله قدم بردارم ، یک قدم به طرفم برداشت و از نزدیک نگاهم کرد: سرویس نمیرین؟ نگاه برانم را در چشمانش دوختم:رفتم ... یک قدم دیگر نزدیک شد و فاصله مان را خیلی کمتر کرد... نگاه مستقیمش روی چشمانم بود:فکر کنم نقطه عطفت کفشات باشن... گوشه لبم با یک پوزخند زنانه بالا رفت و نگاهش را به همان سمت کشید:ولی بقیه یه چیز دیگه میگن... کمی روی صورتم خم شد:بقیه چی میگن؟ یک تای ابرویم را بالا دادم و تمام شیطنتم را در چشمانم ریختم:میگن چشمای من تو دنیا لنگه ندارن... او هم متقابلا پوزخندی زد:لنگه شو زیاد دیدم...اما یه چیز دیگه داری که نمونه شو جایی ندیدم... لبهایم را روی هم فشردم تا نخندم:خب...؟اون چیه؟ کمی بیشتر خم شد و به لبهایم خیره شد.مکثی کرد و چشمانش را بالا کشید:اعتماد به نفست...لنگش رو هیچ جا ندیدم... و بعد سرش را عقب برد و قاه قاه خندید... خون خونم را میخورد و اگر یک دقیقه ی دیگر آنجا میماندم بعید نبود برای بستن دهانش ، یک سیلی آب دار نثارش میکردم... از راه پله با حرص پایین میرفتم و هنوز هم صدای خنده ی بی سابقه اش را میشنیدم... برای خنک شدن دلم ، زیر لب ، یک فحش پدر ومادر دار نثارش کردم و با انگشت موهایم را مرتب کردم...

I promise to stay, if you promise to never leave. من قول میدم بمونم، اگه تو قول بدی هیچوقت نری 💖 @arammjanam 💖

#عشق_آتشین #۳۴ گونه هایم از حرص ، گر گرفته بود و حتم داشتم سرخ شده ام. به سمت میز رفتم و نشستم.مینا با دیدنم گفت: دختر چقدر قرمز شدی...از چیزی خجالت میکشی؟ دستم را به گونه ام کشیدم: اوه..نه..‌من خجالتی نیستم.فقط یه کم از پله ها با عجله پایین اومدم مینا:عجله چرا؟ _این آهنگو خیلی دوس دارم... و مانده بودم در گندی که زدم. چشمان مینا درخشید:پس پاشو برقصیم... دیگر بدتر از این نمیشد:وای نه...اصلا نمیتونم توی جمع همکارا برقصم مینا سرخورده شد:چرا؟؟همه دارن میرقصن که... و بعد به سمت الیسا برگشت:تو میای بریم برقصیم؟ خواهرش که معلوم بود قرهای ریز و درشت ، در کمرش تلنبار شده بود فورا بلند شد و هردو با هم به پیست رقص رفتند... کمی از شربتم که ولرم شده بود خوردم و سعی کردم کارش را فراموش کنم! تلافی همان شب را درآورده بود.شبی که سرکارش گزاشتم و آخر سر از ماشین پیاده شدم. دستی به موهایم کشیدم و نگاهم را چرخاندم. اولین چیزی که دیدم ، آن تیموری بود ؛ با نیشخند لج درارش... گیلاسش را از دور به نشانه ی ، به سلامتی ، به طرفم بالا آورد و لبخند یک وری اش روی مخم اسکی میرفت... لبانم را جمع کردم...نشد...واقعا نشد که لبخند بزنم! ولی قطعا تلافی اش را در می آوردم... شام سرو شد و بعد از شام تیموری سر پا از حضور همه ی مهمانان تشکر کرد و بعد از یک سری سخنرانی درمورد شرکت و مناقصه ای که برنده شده بود از همه خواست خوش بگذرانند و از مهمانی لذت ببرند. بی حوصله از بی نتیجه ماندن تلاشم ، به مهسا پیام فرستادم و چند دقیقه بعد از مینا و خواهرش بابت ترکشان عذر خواهی کردم و از جایم بلند شدم. پسر عموی کزایی ، باز هم جلو آمد:خانم خسروی؟ لبهایم به زور کش آمد.و او ادامه داد:مث اینکه مهمونی مارو دوس نداشتین... پشت سرش ، رییس با گیلاسش ور میرفت و هر از گاهی زیر چشمی به طرفمان نگاه میکرد. _نه..اتفاقا مهمونی خیلی خوب برگزار شد‌...بنده امروز یه کم خسته بودم.بهتره به خونه برگردم... _پس من میرسونمتون _ممنونم...به دوستم خبر دادم و پشت در منتظر مونده _چه حیف...پس بیشتر ازین سر پا نگهتون ندارم...خیلی خیلی خوش اومدین

❣تـــو بدونِ من مـرا کم دارے ! من ولی بی تـــو جهانم خالیـست . .❣ 💖 @arammjanam 💖

راست میگن حادثه هیچوقت خبر نمیکنه؛ مثلِ تُ که یهو شدی تمومِ زندگیِ مَن 💞 💖 @arammjanam 💖

◼️ویژه| کمپین #به_تو_از_دور_سلام ☑️ قرائت همگانی زیارت اربعین، ساعت ۱۰ صبح روز اربعین، روی پشت بام ها و ایوان منازل 🖤دوستان و همسایگان خود را برای پیوستن به این کمپین دعوت کنید🙏

من ای صبا ره رفتن به کوی دوست ندانم تو می‌روی به سلامت ، سلام من برسانی.. انا ایُّتها الصّبا لا اَعرِفالذّهابَ الی دار الْحبیب فاَنتِ تَذْهبینَ بِسلامٍ فَاَبْلِغْهُ سلامی امسال #زیارت_اربعین را در منزل قرائت فرمائید التماس دعا #به_تو_از_دور_سلام

#عشق_آتشین #۳۵ و باز هم نگاه زیر چشمی رییس و کم حواسی تش نسبت به حرف های طرف مقابلش. لبخند نیم بندی زدم و تشکر کردم. به سالن رفتم و در اتاقی که مانتویم را آویزان کرده بودم را باز کردم. شالم را روی تخت انداختم و قبل از اینکه مانتو را از روی چوب رخت بردارم ، در باز شد و قامت تیموری در دیدرس قرار گرفت. بیشتر از آن که عصبانی شوم ، شوکه بودم: _شما عادت دارین در اتاقی که یه خانم توش داره لباس عوض میکنه رو بی هوا باز کنین؟ در را رها کرد و چفت شد. دوقدم به جلو برداشت..نگاهش روی بازوان و صورتم در گردش بود.صریح گفت:نه..در هر اتاقی رو باز نمیکنم اصولا خشم سراسر بدنم را گرفت:پس لطفا برین بیرون... یک دستش را در جیبش فرو کرد و یک ژست مردانه گرفت:میشه بپرسم چرا اینقد با متین تیک میزنی؟ انگار یک سطل آب جوش رویم ریخته باشند: _با کی ؛ چی میزنم ؟ _اینجا یا شرکت...دوس ندارم کارمندا ،دور و بر رؤسا فر بخورن... دستم روی کمرم قرار گرفت.کاملا به صورت غریزی:من با هیچ کس تیک نزدم...دور و بر هیچ رییسی هم فر نخوردم...لازمه بگم اون شب شما بودین که پیشنهاد آشنایی بیشتر دادین؟ دست آزادش را روی لبش کشید و کمی رو به من خم شد.اکثر اوقات این کار را میکرد: _از متین فاصله بگیر... خببب...داشت جالب میشد! برای اولین بار من به او نزدیک شدم. سرم را بالا گرفتم و نگاهم را در چشمانش دوختم:میشه بپرسم چرا؟ رنگ نگاهش کم کم عوض میشد‌.دون ژوانمان را ظاهرا در تنگنا قرار داده بودم. _چشمات چه رنگن...؟ سوال بی ربطش جواب من نبود.اما باعث شد گونه هایم گر بگیرند. آن خیره سری ها کار من نبود... نه منی که در طول رابطه ی یک ساله ام با نیما حتی یک بار هم او را نبوسیده بودم. آب دهانم را قورت دادم و خواستم از او فاصله بگیرم ، که کمرم را چنگ زد و مرا به خود چسباند:ببین من هی میخوام باهات عادی رفتار کنم ، خودت نمیزاری... گونه هایم از حرارت میسوختند و عرق از تیره ی پشتم سرازیر شده بود.رسما به من و من افتاده بودم: _من...من مگه چکار کردم؟میشه ولم کنین؟ کمرم بیشتر در دستانش چنگ شد و چشمانش...تقریبا نیمه باز بودند و خدایا...من این سکانس را حداقل برای دو ماه دیگر در نظر گرفته بودم. وقتی که با این قضیه کنار آمده باشم... حتی گمان هم نمیکردم این دون ژوان ، اینقدر سرعت عمل داشته باشد... _خودت بهم بگو الان باهات چکار کنم!؟ _ولم کنین لطفا... سرش نزدیک تر میشد و نفس هایش عمیق تر:بوی ادکلنته؟ یا شامپویی که استفاده میکنی؟

جاماندیم امسال😭😭

📸💢 #اینفوگرافیک/ اعمال سفارش شده در روز #اربعین

خدایابحق اربعین حسینی به حرمت امام حسین ع،زینب س بیماران راشفای عاجل ودل دردمندان راشادکن انشاالله به واسطه باب الحوائج حاجات همگی روابشه این ارزوی قلبی برای تک تک شماعزیزان هست🙏🌹🌸🌺

#عشق_آتشین #۳۶ بینی اش تقریبا به گردنم نزدیک بود و من از هیجان دستهایم را روی سینه اش مشت کردم و او را هول دادم تا عقب برود. حتی یک سانت هم از جایش تکان نخورد. در عوض سرش را بالا آورد و با چشمان سیاهش خیره ام شد.نفس هایش بوی الکل میداد... اما کاملا هشیار بود و میشد گفت عامدانه حرکاتش را پیش میبرد. یک دستش بالا آمد و روی بازویم نشست... تماس انگشتانش روی بازویم را سوزاند و عجب غلطی کردم... مرا چه به عشوه های زنانه... _میشه بزارین برم؟دوستم خیلی وقته پشت در منتظره... انگار در خلأ بود که با شنیدن صدای تقریبا بلندم مرا یک باره رها کرد. یک قدم عقب رفت و بدون نگاه دستگیره ی در را چنگ زد و به سرعت بیرون رفت... نفسم را بالاخره رها کردم و میز آرایش را چنگ زدم. این چه موقعیتی بود که خود را در آن قرار داده بودم؟ خودم را بازیچه ی دست پسر آن مرتیکه قرار داده بودم که به چه چیزی برسم؟ سختی اش به آن می ارزید که حقمان را از حلقومشان بیرون بکشم و انتقام مرگ مادرم را از آنها بگیرم...؟ مانتو را فورا تن زدم و بعد از انداختن شال ، بیرون رفتم. حتی برای خداحافظی سرم را بلند نکردم و تا میتوانستم قدم هایم را سرعت بخشیدم ، تا از آن خانه ی نحس دور شوم.. دم در ماشین مهسا را که دیدم خودم را درونش پرت کردم و و در را محکم بستم. مهسا با تعجب خیره ام شد:اوووو..چه خبرته آرام؟با عروسکم درست رفتار کن... به جلو اشاره کردم:زود باش راه بی افت فقط... استارت زد و حرکت کرد:میشه درست حرف بزنی ببینیم چی شده؟حین ارتکاب فضولی مچت رو گرفته؟ دستم را به پیشانی ام مالیدم:من واقعا دارم چه غلطی میکنم مهسا؟ شانه اش را بالا انداخت و فرمان را به راست چرخاند:والا اگه منم بدونم...!

🎥 نماهنگ #از_ما_که_گذشت 📌 ویژه جاماندگان #اربعین_حسینی چشماتو ببند؛ خیال کن که با زائرایی! چشماتو ببند؛ خیال کن الان کربلایی! 🎙 با نوای حاج #امیر_کرمانشاهی ◾️ ساخت نماهنگ: گروه تصویر دل ◾️تهیه شده در پویش #سوره_اشک حوزه هنری 🏴 پویش #سوره_اشک | خیمهٔ حسینی در خانهٔ عزاداران

#برترین‌رمان‌سال‌ازنظر‌مخاطبین♨️ _چندسالته؟! بابغض لب زدم:18 نگاهی بهم انداخت و گفت: چرا داشتی حمالی میکردی تو خیابون؟! با درد چشمام و بستم و لب زدم: خواهرم مریضه باید عمل بشه!داداشم چند روزه غذا نخورده مجبور شدم. نگاه سردی بهم انداخت و مغرور لب زد: من بیماری جسمی دارم!همسر نازاست #محرم من میشی و برام یک وارث بدنیا میاری بعدش گورت و گم میکنی! بخاطر خواهرم برادرم مجبور بودم تن به این خفت بدم با درد لب زدم:قبوله! به سمتم اومد که با دیدن....😔👇🔞💔 https://eitaa.com/joinchat/3314810948C9f3ebba200

بار بگشایید اینجا کربلاست آب و خاکش با دل و جان آشناست اربعین است اربعین کربلاست هر طرف غوغایی از غم ها به پاست 🏴 اربعین حسینی تسلیت عرض باد

﷽؛ از چند ملّتیم ولی زیر پرچمت، احساس می‌کنیم که یک خانواده‌ایم.. ◽️اربعین حسینی تسلیت باد🏴🏴🏴 ‌ من به جا ماندن از این قافله عادت کردم و شما را فقط از دور زیارت کردم.. نوش جانش بشود هر که حرم رفت حسین خودمانیم ولی گاه حسادت کردم.. #اربعین #حب_الحسین_یجمعنا #ما_ملت_امام_حسینیم

🖤 #حسین_جان🖤 سفر کردم به دنبال سر تو سپر بودم برای دختر تو چهل منزل کتک خوردم برادر به جرم این که بودم خواهر تو   حسینم واحسین گفت و شنودم زیارت نامه ام جسم کبودم چه در زندان، چه در ویرانة شام دعا می خواندم و یاد تو بودم   برای هر بلا آماده بودم چو کوهی روی پا استاده بودم اگر قرآن نمی خواندی برایم کنار نیزه ات جان داده بودم 🖤 نثار خانم رقیه (س) پنج صلوات🖤

زیارت اربعین |با صدای حسین حقیقی #التماس_دعا🖤

#عشق_آتشین #۳۷ آرنجم را روی پایه ی پنجره ستون کردم:طرف میخواست منو ببوسه مهسا...میخواست لمسم کنه محکم روی ترمز کوبید و هاج و واج به طرفم برگشت:نگوووو... کلافه به طرفش برگشتم:تو اتاق داشتم لباس عوض میکردم که اومد.فقط خواستم تلافی شوخی مسخرشو که طبقه ی بالا باهاش حرصم رو دراورد ، بکنم... مهسا با خنده ای که پر از سوپرایز شدگی بود گفت:چیکار کردی مگه؟؟ _چه میدونم بابا...رفتم زیر چونه ش تا واسش شاخ و شونه بکشم..فهمید دارم عشوه میریزم ...تا خواستم فرار کنم گرفتتم... مهسا با دهان باز مانده گفت:چه صحنه ای رو از دست دادم...خببب!بقیه اش؟ _دیگه داشت پرت و پلا میگفت.اینکه چه بوی خوبی میدم و از شامپومه یا از ادکلنم... مهسا با دو دست روی فرمان کوبید و با حرص و خنده گفت:واای دختر باید بیام یه دوره ی عشوه غمزه پیشت ببینم.چند سال آزگاده از هرنوع عشوه شتری و خرکی و گاوی گرفته تا گوساله و سگ و قورباقه رو واس سپهر رفتم ، ولی هیچی به هیچی...عه عه عه... سر هم یه هفته ام نیست تو رو میشناسه... _چرند نگو مهسا..راه بیفت بریم دیر وقته!طرف لیستش سیاهه..عاشق سینه چاکم که نشده توی این ده روز...فقط یه کم تحت تأثیر رفتارای ضد و نقیضم قرار گرفته...اونم اگر بهش اجازه ی پیشروی بدم میره و پشت سرشم نگاه نمیکنه... مهسا که ماشین را دوباره روشن کرده بود راه افتاد و گفت:سرعت عملشو عشق است...کوسه ماهی هم اینقدر سرعت عمل نداره جون داداش! با درماندگی به شیشه پنجره تکیه زدم. _حالا چه خاکی تو سرم بریزم!؟ من میخواستم از در دوستی وارد بشم‌.اما این پسره شدید به کل کل و یکی به دو علاقه منده! اینطوری باید بشینم به حال خودم زار بزنم.چون آقا بعد از هر کل کل ، فاز ماچ و بوسه و بغل میگیرتش... مهسا از خنده ریسه میرفت:تو هم حساااااس.‌.. با کیفم به شانه اش کوبیدم:زهر ماااار...

💞 میشه خدا رو پیدا کرد در این شلوغی های زمونه✨😊 🌺فقط کافیه از خودش کمک بخوای😇 تا دستتو بگیره 😉😍 🌷تا تو هم یکی از بنده های خوب خدا بشی☺️🙂 قدمی به سمت خدا برداریم💐😉 #روزتون_بخیروخوشی🌸🍃🌸

خویِ من کِی خوش شود بی ‌روی خوبت ای نگار -مولانا 💖 @arammjanam 💖

#عشق_آتشین #۳۸ محض رضای خدا ،چه به روزش آمده بود؟ در آن اتاق چه میکرد؟ تنها با یک حرف متین اینگونه عاصی شده بود؟ گیلاسش را سر کشیده و گفته بود که طراح جدید، لقمه ای خوشمزه و یک عروسک بغلی است! تنها با همان حرف و این همه خشم؟ این حرکات آماتور در شأن او نبود ، اما در برابر آن دختر ،گویی یک نیروی جادویی مسخش میکرد و تا یک مدت زمان کوتاه از زمان و مکان دور... گیلاسش را سرکشید و بی توجه به صحبت های حسام به سالن رفت و در سرویس بهداشتی را باز کرد. دستانش را روی کنسول ، ستون کرد و به خودش در آینه نگریست. وقتی دخترک را آنقدر نزدیک دید ، یاد خواب دیشبش افتاد و حساب رفتارش از دستش در رفت! نگاه دریده ای که بعداز آن نزدیکی مانند نگاه یک کودک معصوم ، ترسیده و لرزان شده بود را باور میکرد یا قلدری بی حد و حصرش؟ آن گونه های سرخ از خجالتش را در نظر میگرفت یا زبان سرخش که معراج را به نقطه ی جوش میرساند؟ به خودش قول داده بود اورا برای یک بار هم که شده ببوسد! اما با اتفاق امشب ،معراج میترسید ،شوری آب این دریا دلش را بگیرد و تشنه ترش کند. فکرش را هم نمیکرد آغوش یک دختر اینقدر مغناطیس داشته باشد! وقتی کمرش را در بر گرفته بود ، هر لحظه از ترس اینکه فرار کند محکم تر چنگش زده بود و وسوسه ی لمس آن پوست لطیف که در خواب دیده بود! او فقط میخواست بداند به همان اندازه که در خواب لطافت داشت ، در بیداری هم همان گونه است یا نه! وگرنه... وگرنه چه؟ باید اعتراف میکرد ، لمس واقعی اش هزار برابر بهتر از خوابش بود. و چه کسی میدانست ، اگر دخترک او را از خلسه بیدار نمیکرد ،معراج تا کجا پیش میرفت...؟ پیا پی چند مشت آب به صورتش پاشید و در آینه به صورت خیسش زل زد... گند زده بود! با کارمندش لاس زده بود و این را اصلا در شأن خود نمیدید! نه اینکه کسی را پایین تر از خود ببیند! بلکه بر این اعتقاد داشت ، محیط کار مقدس است و نباید روابط شخصی را در آن دخالت داد. چند برگ دستمال برداشت و صورتش را خشک کرد... الان وقت فکر کردن به کاری که کرده بود ، نبود... باید به مهمانانش میرسید و از برنده شدن آن مناقصه لذت میبرد... *