آیه بامداد چهارشنبه ، روز اول از ماه ایثار و شهادت ، ماه نهضت و حماسه امام حسین ع : #قرآن . سوره شورى : تَرَى الظَّالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا وَ هُوَ واقِعٌ بِهِمْ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِي رَوْضاتِ الْجَنَّاتِ لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ «22» . ستمكاران را خواهى ديد كه از آنچه انجام داده‏ اند هراسانند ، در حالى كه (كيفر) آن به آنان خواهد رسيد و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى نيكو انجام داده ‏اند در باغ‏هاى بهشت هستند، براى آنان نزد پروردگارشان هر چه را بخواهند (فراهم است). اين است آن فضل بزرگ. نكته ‏ها: «رَوْضَةٍ» به محلى گفته مى‏شود كه داراى آب و درخت فراوان باشد. پيام‏ها: 1- عملكرد بد انسان ارمغانى به جز #دوزخ براى او ندارد. «مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا» 2- ترس از عذاب در روز قيامت هيچ سودى ندارد. مُشْفِقِينَ‏ ... وَ هُوَ واقِعٌ بِهِمْ‏ 3- در #بهشت لذات مادى و معنوى همراه يكديگرند. رَوْضاتِ‏ ... عِنْدَ رَبِّهِمْ‏ 4- محروميّت‏هاى دنيوى و اجتناب از محرمات در روزگارى جبران خواهد شد. «ما يَشاؤُنَ» (تمام خواسته‏ هاى مادّى و معنوى مؤمنان در بهشت فراهم است) 5- با اينكه بهشتيان اهل ايمان و كارهاى نيكو هستند لكن آن همه نعمت‏ها به خاطر #فضل الهى است نه سزاى كارشان. «الْفَضْلُ الْكَبِيرُ» 6- از خداى كبير جز فضل كبير انتظارى نيست. «هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ»

آیات بامداد دوشنبه : #قرآن سوره زخرف : يا عِبادِ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَ لا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ «68» (خداوند به آنان مى‏گويد:) اى بندگان من! امروز نه ترسى بر شماست و نه غمگين مى‏شويد. سوره زخرف : الَّذِينَ آمَنُوا بِآياتِنا وَ كانُوا مُسْلِمِينَ «69» سوره زخرف : ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنْتُمْ وَ أَزْواجُكُمْ تُحْبَرُونَ «70» آنان كه به آيات ما ايمان آورده و همواره تسليم (حقّ) هستند. شما و #همسران‏تان در حالى كه شادمانيد به بهشت داخل شويد. سوره زخرف : يُطافُ عَلَيْهِمْ بِصِحافٍ مِنْ ذَهَبٍ وَ أَكْوابٍ وَ فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَ أَنْتُمْ فِيها خالِدُونَ «71» ظرف‏ها و جام‏هايى از طلا بر آنان چرخانده مى‏شود و آنچه را كه نفس ميل داشته باشد و چشم (از ديدنش) لذّت ببرد در #بهشت موجود است و شما در آنجا جاودانه هستيد. نكته ‏ها: «تُحْبَرُونَ» از «حبره» به معناى حال پسنديده است كه به صورت شادمانى بر چهره نمودار مى‏شود، «صحاف» جمع «صحفه» به ظرف‏هاى بزرگ گفته مى‏شود. «أَكْوابٍ» جمع «كوب» به جامى گفته مى‏شود كه دسته ندارد. يكى از لذّت‏هاى چشم، ملاقات اولياى الهى است كه انسان در دنيا موفّق به ديدار آنان نشده است. نعمت‏هاى بهشتى اقسام مزايا را دارا هستند: 1. همه‏ى سليقه‏ ها و چشم‏ها را اشباع مى‏كند. «تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ» 2. تنوّع دارند. «بِصِحافٍ‏- أَكْوابٍ» 3. زيبا هستند. «ذَهَبٍ» 4. مطابق ميل هستند. «تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ» 5. چشم از ديدن آن خسته نمى‏شود «تَلَذُّ الْأَعْيُنُ» از اينكه قرآن فرمان مى‏دهد شما و همسرانتان وارد بهشت شويد، معلوم مى‏شود كه مراد، همسران دنيوى آنان است، زيرا حورالعين بيرون از بهشت نيستند تا فرمان ورود به آنان داده شود. پيام‏ها: 1- بندگى خداوند رمز بيمه شدن از هراس‏ها و خطرها در قيامت است. يا عِبادِ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ‏ ... 2- اول آرامش سپس دريافت نعمت‏هاى بهشتى. لا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ‏ ... ادْخُلُوا الْجَنَّةَ 3- ايمان به تنهايى كافى نيست، بايد تسليم كامل باشيم. آمَنُوا ... وَ كانُوا مُسْلِمِينَ‏ 4- همسران با ايمانِ دنيوى، در آخرت نيز همراهند. ادْخُلُوا ... أَنْتُمْ وَ أَزْواجُكُمْ‏ 5- لذّت چشم در قيامت، به گونه‏اى است كه با ديگر خواسته‏هاى بهشتيان‏ برابرى مى‏كند. «تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ» 6- رسيدن به تمام خواسته‏ها، فقط در بهشت امكان‏پذير است. «فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ» 7- غرائز و كشش‏هاى درونى انسان تا قيامت همراه انسان است. فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ‏ ...

آیات بامداد سه شنبه : #قرآن . سوره دخان‏ : إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقامٍ أَمِينٍ «51» سوره دخان‏ : فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ «52» سوره دخان‏ : يَلْبَسُونَ مِنْ سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُتَقابِلِينَ «53» . به راستى #پرهيزگاران در جايگاهى امن هستند. در ميان باغ‏ها و (كنار) چشمه ‏سارها. لباس‏هاى ابريشم نازك و ضخيم مى‏پوشند در حالى كه در برابر هم (بر تخت‏ها) جاى گرفته ‏اند. . سوره دخان‏ : كَذلِكَ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِينٍ «54» اين گونه (ما پاداش مى‏دهيم) و آنان را به حورالعين (زنان سيمين تن و فراخ چشم) تزويج مى‏كنيم. . سوره دخان‏ : يَدْعُونَ فِيها بِكُلِّ فاكِهَةٍ آمِنِينَ «55» در آن باغ‏ها هر ميوه را (كه بخواهند) با آسودگى مى‏ طلبند. . نكته‏ ها: «سُندُسٍ» پارچه ابريشمى نازك است و «إِسْتَبْرَقٍ» پارچه ابريشمى ضخيم. « #حور» جمع «حوراء» به زنانى گفته مى‏شود كه چشمِ مشكى و بدنِ سفيد داشته باشند و كلمه‏ى‏ «عِينٍ» جمع «عيناء» به معناى فراخ چشم است. بزرگ‏ترين نعمت، امنيّت است، زيرا «مَقامٍ أَمِينٍ» قبل از ساير نعمت‏ها مطرح شده است. البتّه امنيّت در #بهشت يك امنيّت جامع است، نه ترس از مرگ، نه رقيب، نه حسود، نه زوال و انقراض. . آرامش در بهشت، هم نسبت به اصل جايگاه است‏ «مَقامٍ أَمِينٍ» وهم نسبت به خوراكى‏ها. «بِكُلِّ فاكِهَةٍ آمِنِينَ» در دنيا گاهى بهره ‏گيرى از چند ميوه، سبب امراض گوناگون مى‏شود. . پيام‏ها: 1- عامل بهره ‏گيرى از نعمت‏هاى بهشتى تقواست. إِنَّ الْمُتَّقِينَ‏ ... 2- خوف و تقواى امروز سبب امنيّت فرداست. «إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقامٍ أَمِينٍ» 3- در كنار بيم بايد اميد مطرح باشد. شَجَرَةَ الزَّقُّومِ‏ ... فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ‏ 4- در بهشت، نعمت‏ها متعدّد و متنوّع است. «جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ» 5- چشم پوشيدن از لباس‏هاى فاخر و ابريشمى در چند روز دنيا سبب كاميابى ابدى در روز ديگر است. «يَلْبَسُونَ مِنْ سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ» 6- برهنگى، هيچ كجا ارزش نيست، حتّى در بهشت. «يَلْبَسُونَ» 7- تقابل در فضاى تقوا، يك ارزش است. آنچه سبب تشديد فتنه ‏هاست تقابل افراد بى تقواست. إِنَّ الْمُتَّقِينَ‏ ... مُتَقابِلِينَ‏ 8- بهشتيان جلسات انس و دوستانه دارند. «مُتَقابِلِينَ» 9- در بهشت اعراض و پشت كردن در كار نيست. «مُتَقابِلِينَ» 10- واسطه ازدواج در بهشت خداست. «زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِينٍ»

آیات بامداد چهارشنبه : #قرآن . سوره دخان‏ : لا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولى‏ وَ وَقاهُمْ عَذابَ الْجَحِيمِ «56» سوره دخان‏ : فَضْلًا مِنْ رَبِّكَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ «57» در #بهشت جز مرگ نخستين (كه پشت سر گذاشته‏اند) مرگى نخواهند چشيد و خداوند آنان را از عذاب سوزان حفظ نموده است. (اينها همه) بخششى است از طرف پروردگارت، اين است همان كاميابى بزرگ. پيام‏ها: 1- حفاظت در دنيا سبب حفاظت در آخرت است. كسى كه در دنيا با تقوا خود را حفظ كرد، در آخرت خداوند او را از دوزخ حفظ مى‏كند. إِنَّ الْمُتَّقِينَ‏ ... وَ وَقاهُمْ‏ ... 2- بهشت #جاودانه است و بهشتيان از دغدغه مرگ در امانند. لا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ‏ ... 3- هيچ كس از خداوندطلبى ندارد، هر چه هست #فضل اوست. «فَضْلًا مِنْ رَبِّكَ» 4- تمام كاميابى‏هاى بهشتيان در سايه #لطف خداوند است، اگر رهنمود و سوز و خلوص پيامبر نبود، متّقين در كار نبودند تا به بهشت برسند. «فَضْلًا مِنْ رَبِّكَ» 5- سعادت واقعى در سايه‏ى #تقوا و نجات از دوزخ است. وَقاهُمْ عَذابَ الْجَحِيمِ‏ ... ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ‏

آیه بامداد یکشنبه : #قرآن . سوره احقاف‏ : أُولئِكَ الَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ ما عَمِلُوا وَ نَتَجاوَزُ عَنْ سَيِّئاتِهِمْ فِي أَصْحابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِي كانُوا يُوعَدُونَ «16» . آنانند كسانى كه #بهترين آنچه را انجام داده ‏اند، از آنان مى‏پذيريم و از بدى‏ هايشان در مى‏ گذريم، در حالى كه در زمره بهشتيانند. (اين #بهشت، همان) وعده راستى است كه همواره به آنان وعده داده مى‏شدند. . نكته ‏ها: قبولى اعمال داراى مراتبى است: الف) قبول عادّى. «إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ» خداوند فقط از اهل تقوا مى‏پذيرد. ب) قبول نيكو. «فَتَقَبَّلَها رَبُّها بِقَبُولٍ حَسَنٍ» خداوند، مريم را به خوبى پذيرفت. ج) قبول احسن. «نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ ما عَمِلُوا» و در دعا مى‏خوانيم: خدايا به بهترين نوع از ما قبول كن. «فتقبله منا باحسن قبولك» . پيام‏ها: 1- ارزش هر عمل، به قبول شدن آن است. أُولئِكَ الَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ‏ ... 2- احسان به #والدين و تشكر از خداوند، زمينه قبولى اعمال صالح انسان است. بِوالِدَيْهِ إِحْساناً ... أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ‏ ... أُولئِكَ الَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ‏ 3- در بارگاه الهى، گناهكار تائب هم مورد پذيرش قرار مى‏گيرد. أُولئِكَ الَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ‏ ... وَ نَتَجاوَزُ عَنْ سَيِّئاتِهِمْ‏ 4- احسان به والدين و شكر الهى، زمينه #پذيرش نيكى ‏ها و برخوردارى از عفو الهى است. إِحْساناً ... أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ‏ ... نَتَجاوَزُ عَنْ سَيِّئاتِهِمْ‏ 5- احسان به والدين و شكر الهى، #كليد بهشت است. إِحْساناً ... أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ‏ ... فِي أَصْحابِ الْجَنَّةِ 6- وعده‏ هاى الهى تخلف ناپذير است. «وَعْدَ الصِّدْقِ» 7- انبيا و جانشينان آنان، همواره پيام‏ها و وعده ‏هاى الهى را به گوش مردم مى‏ رسانند. «كانُوا يُوعَدُونَ»

آیه بامداد جمعه : #قرآن . سوره محمّد : إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ كَما تَأْكُلُ الْأَنْعامُ وَ النَّارُ مَثْوىً لَهُمْ «12» . همانا خداوند كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده ‏اند، به باغ‏هايى (از بهشت) كه نهرها از زير (درختان) آن جارى است داخل مى‏كند. و كسانى كه كفر ورزيدند (از زندگى دنيا) بهره مى‏گيرند و همانند چهارپايان مى‏خورند و (سرانجام،) آتش جايگاه آنهاست. . نكته ‏ها: در اين آيه، خوردن كفّار به خوردن چهارپايان تشبيه شده است و اين شباهت مى‏تواند از چند جهت باشد، از جمله: الف) تمام همّت حيوانات رسيدن به غذاست. چنانكه حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد: «همها علفها» همّ و غمّ حيوانات رسيدن به خوراك است. كفّار نيز جز كاميابى اراده ‏اى ندارند. «وَ لَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَياةَ الدُّنْيا» ب) چهارپايان غافلند، كفّار نيز از قيامت و مسئوليّت غافلند. «أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِكَ هُمُ الْغافِلُونَ» ج) حيوانات، سرچشمه غذا را كه از حلال است يا حرام نمى‏دانند. بعضى انسان‏ها نيز فكر حلال و حرام نيستند و به گفته قرآن همين كه به ارث و مال بى زحمتى رسيدند، بدون توجّه به حقوق ديگران در آن تصرّف مى‏كنند. «وَ تَأْكُلُونَ التُّراثَ أَكْلًا لَمًّا» حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد: كسى كه تمام توانش را در راه شكمش قرار داده، ارزشش همان چيزى است كه از او خارج مى‏شود. . پيام‏ها: 1- وارد ساختن مؤمنان به #بهشت، جلوه ‏اى از ولايت الهى است. بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ آمَنُوا ... إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ‏ 2- اهل ايمان و عمل صالح در مقامى هستند كه خداوند خود عهده ‏دار وارد ساختن آنان به بهشت است. إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ‏ ... 3- ملاك، پايان كار است وگرنه بهره ‏گيرى‏هاى مادّى، كم و بيش براى همه هست. جَنَّاتٍ تَجْرِي‏ ... يَأْكُلُونَ كَما تَأْكُلُ الْأَنْعامُ‏ 4- براى تشويق به حقّ، از تمايلات طبيعى مردم استفاده كنيد. (انسان به طور طبيعى از باغ و نهر لذّت مى‏برد) «جَنَّاتٍ تَجْرِي» 5- بهره ‏گيرى و كاميابى در چهارچوب مقرّرات الهى جايز است. (آنچه مورد انتقاد قرآن است، كاميابى‏ هاى حيوان‏گونه است) «يَأْكُلُونَ كَما تَأْكُلُ الْأَنْعامُ» 6- #شكم ‏پرستى، برجسته ‏ترين نفسانيّات انسان است، زيرا مقام، مال و شهوت، هر چند صباحى به سراغ انسان مى‏آيد، ولى شكم دائماً مزاحم است. (قرآن در كنار عنوان كاميابى، نام #خوردن را جداگانه آورده است.) «يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ» 7- زندگى كفّار، از نظر ماهيّت حيوانى است و از نظر پايان و فرجام، دوزخى. «كَما تَأْكُلُ الْأَنْعامُ وَ النَّارُ مَثْوىً لَهُمْ» 8- در #ارزيابى ‏ها، عاقبت ‏كار را هم به حساب آوريد. «النَّارُ مَثْوىً لَهُمْ»

آیات بامداد دوشنبه : #قرآن . سوره «ق» : وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ «31» سوره «ق» : هذا ما تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ «32» . و #بهشت را براى تقواپيشگان نزديك آورند، بى آنكه دور باشد. (به آنان گويند:) اين است آنچه به شما وعده داده مى‏شد كه براى هر انسان پرانابه توبه‏ كار و حافظ (حدود الهى) است. . سوره «ق» : مَنْ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ وَ جاءَ بِقَلْبٍ مُنِيبٍ «33» . آن كه در نهان از خداى رحمان خشيت داشته و با انابه‏ كننده توبه كار (به سراغ خدا) آمده است. . نكته ‏ها: « #خشيت» به آن خوف و ترسى گفته مى‏شود كه برخاسته از معرفت و عظمت خداوند باشد. پذيرايى مطلوب آن است كه #سفره را نزد مهمان ببرند، نه مهمان را نزد سفره. چنانكه حضرت ابراهيم، سفره را نزد مهمانان برد، «فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ» در قيامت نيز بهشت را نزد پرهيزكاران مى‏برند تا نيازى به طىّ مسافت نباشد. «أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ» . دوزخيان را به دوزخ پرتاب مى‏كنند، «أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ» امّا بهشتيان را تكريم كرده و بهشت را به آنان نزديك مى‏كنند. «أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ» به دوزخيان وعيد عذاب داده شده و آنان را تهديد مى‏كنند، «قَدَّمْتُ إِلَيْكُمْ بِالْوَعِيدِ» ولى به بهشتيان نويد و بشارت داده مى‏شود. «هذا ما تُوعَدُونَ» رسول خدا صلى الله عليه و آله به ابن مسعود فرمود: اى پسر مسعود! از خداوند در نهان چنان بيمناك باش كه گويا او را مى‏بينى و اگر تو او را نمى‏بينى او تو را مى‏بيند. سپس اين آيه را تلاوت فرمود: مَنْ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ‏ ... . پيام‏ها: 1- در تربيت، بايد در كنار تهديد، #تشويق نيز باشد. أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ‏ ... أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ 2- پاكدامنى و پرهيزگارى، بهشت را نزديك انسان مى‏آورد. «أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ» 3- ملاك‏ها و عملكردها مهم است، نه جنسيّت افراد. كُلَّ كَفَّارٍ ... لِكُلِّ أَوَّابٍ ‏ 4- گناهكاران را به توبه تشويق كنيد. «هذا ما تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ» 5- راه دريافت بهشت، بازگشت به راه خدا و در راه قرار گرفتن است. «هذا ما تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ» 6- انسان غيرمعصوم، گرفتار گناه مى‏شود، مهم بازگشت وتوبه است. «لِكُلِّ أَوَّابٍ» 7- رحمت الهى، نبايد عامل غرور گردد، بلكه بايد همواره دغدغه و خشيت داشت. (با اين‏كه خداوند ارحم الرّاحمين است، ولى بايد به خاطر عظمت مقام او خضوع و خشيت داشت.) «خَشِيَ الرَّحْمنَ» 8- اگر از ترس جريمه، آبروريزى، انتقاد مردم، كم شدن مزد و ... حريم نگاه داشتيم، چندان ارزشى ندارد، ترس از خدا در #نهان، نشانه‏ى خشيت است. «خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ» 9- #متقى منحصر كسى نيست كه هرگز گناه نمى‏كند، بلكه كسى كه اگر لغزشى پيدا كرد به طور جدّى #توبه مى‏كند و داراى قلب و روح منيب است نيز متقى مى‏باشد. لِلْمُتَّقِينَ‏ ... لِكُلِّ أَوَّابٍ‏ ... خَشِيَ‏ ... بِقَلْبٍ مُنِيبٍ‏ 10- سرچشمه انابه به درگاه خداوند، #معرفت مقام الهى و خشيت از اوست. خَشِيَ الرَّحْمنَ‏ ... وَ جاءَ بِقَلْبٍ مُنِيبٍ‏

آیات بامداد سه شنبه : #قرآن . سوره «ق» : ادْخُلُوها بِسَلامٍ ذلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ «34» . (به آنان گويند:) به سلامت وارد بهشت شويد. اين روز (براى شما) #جاودانه است. . سوره «ق» : لَهُمْ ما يَشاؤُنَ فِيها وَ لَدَيْنا مَزِيدٌ «35» . براى اهل بهشت در آنجا هر چه بخواهند آماده است و نزد ما افزون (بر آن چه خواهند، موجود) است. . نكته ‏ها: در آيات قبل، چهار كمال براى #متقين بيان شد: «أَوَّابٍ» توبه كار، «حَفِيظٍ» حافظ خود و حدود الهى، «خشيت» ترس از خدا، «قلب منيب» داراى دلى خاضع و خاشع و در اين آيه، براى #بهشت چهار ويژگى عنوان شده است: «سلام» امنيّت و سلامتى، «خلود» ابديّت و جاودانگى، «ما يشاءون» تنوّع و كاميابى، «لدينا مزيد» گستردگى و وسعت نعمت‏ها. . پيام‏ها: 1- بيم و خشيت الهى در دنيا، سبب ايمنى در آخرت است. خَشِيَ الرَّحْمنَ‏ ... ادْخُلُوها بِسَلامٍ‏ 2- دوزخيان با تحقير به دوزخ افكنده مى‏شوند، «أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ» ولى بهشتيان مورد استقبال و تحيّت قرار مى‏گيرند. «ادْخُلُوها بِسَلامٍ» 3- خداوند هم قهر دارد، «أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ» هم مهر. «ادْخُلُوها بِسَلامٍ» 4- به دوزخيان فرمان داده مى‏شود كه نزد خداوند سخنى نگويند، «لا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ» ولى خداوند و فرشتگان به اهل بهشت سلام مى‏كنند. «ادْخُلُوها بِسَلامٍ»، «سَلامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِيمٍ» 5- از بهترين نويدها، بشارت به جاودانگى و زوال ناپذيرى نعمت‏ها در بهشت است. «يَوْمُ الْخُلُودِ» 6- كسى كه در دنيا از #هوس ها گذشت، در بهشت به #آرزوها و خواسته ‏هايش‏ مى‏رسد. لِلْمُتَّقِينَ‏ ... لَهُمْ ما يَشاؤُنَ‏ 7- درباره‏ى دوزخيان، خداوند با عدل خود رفتار مى‏كند، «وَ ما أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ» ولى درباره‏ى بهشتيان، با فضلش عمل مى‏كند. «وَ لَدَيْنا مَزِيدٌ» 8- انسان، موجودى بى‏ نهايت طلب است و تنها بى‏ نهايت او را سيراب مى‏كند. «وَ لَدَيْنا مَزِيدٌ» 9- لطف خداوند به بهشتيان، #فراتر از خواسته ‏ها و انتظارات ايشان است. «لَهُمْ ما يَشاؤُنَ فِيها وَ لَدَيْنا مَزِيدٌ»