eitaa logo
پایگاه جریان‌شناسی اسباط
710 دنبال‌کننده
594 عکس
30 ویدیو
3 فایل
"اسباط"، پایگاه تخصصی جریان‌شناسی حوزه و روحانیت، وابسته به موسسه مطالعات راهبردی بعثت 💻 asbaat.ir 🔸 eitaa.com/asbaat_ir 📷 www.instagram.com/asbaat_ir 💠 @Asbaatadmin
مشاهده در ایتا
دانلود
🚩 امر به و نهی از مهمترين معيار برای سنجش 🔺 «امر به معروف و نهی از منکر» همان سند بالادستی است که اگر چه در جمله‌ای کوتاه و گزاره‌ای کپسولی خلاصه شده است؛ از چنان جامعیت و شمولی برخوردار است که نه تنها هندسه اصول دیگر و مرزهای ماندن در اسلام و یا خارج شدن از آن را تعریف می‌کند بلکه به آنان می‌بخشد. 🔺 به همین دلیل است که اگر یک جریان و یا حزب و دسته سیاسی نسبت به این اصل حاکم بی‌توجهی نشان دهد، نباید در خروج وی از مدار اسلام و انصاف تردید کرد. 🔺 به همین دلیل است عناصر وابسته به جریان‌ها و احزاب، نوعاً در خود به شدت از طرح و سخن گفتن از مبناها پرهیز و خود و جامعه را سرگرم جزئیاتی می‌کند که آنان را به اهداف و سیاست‌های خود نزدیک می‌کند. 🔺 حتی هنگام بحث در زمینه مبنا و ریشه‌های پدیده‌ها و رخدادهای حزبی به تعریف کردن آن در یک اصل حاکم و یا تحلیل و تفسیر آن در منظومه‌ای جامع حاضر نبوده و نیستند؛ 🔺 چرا که به خوبی می‌دانند ورود به اين محدوده، در حقیقت ورود ساحت و میدانی است که آنان را به قبول و یا رد اصل حاکم بر اصول دیگر مجبور می‌کند و هر گونه اظهار نظری نسبت به این دو فریضه، اعتقاد آنان را به مبانی اسلام و انقلاب در منظر مردم مسلمان و مومن به سرعت آشكار می‌سازد و جامعه را به واکنش در برابر آن وا می‌دارد. ✍️ استاد حسن ابراهيم‌زاده 🆔 @asbaat_ir
💢 احزاب و فريضه امر به معروف و نهی از منكر 🔺 شکی نیست که در فرهنگ دینی حق و باطل و حرام و حلال نسبی و دارای اندازه و حجم و مقدار نیست، بلکه مثلاً یک گام نهادن در میدان باطل قرار گرفتن در برابر حق تلقی می‌شود. 🔺 اما در میان منکرات و معروفات به گونه‌هایی برمی‌خوریم که حتی در فرهنگ دینی از آنان به کلید و مادر منکرات دیگر و سرچشمه و آغازگر ورود به دیگر مشکلات یاد شده است. 🔺 اگر امروز #حفظ_نظام_اسلامی بزرگترین معروف سرچشمه و آغازگر معروف‌های دیگر در کشور، منطقه و بین الملل به شمار آوریم، تخریب و تضعیف چنین نظامی را بزرگترین منکر و سرچشمه و آغازگر منکرات دیگر در گستره‌ای فراتر از داخل و منطقه می‌توان به حساب آورد. 🔺 باید گفت #احزاب و گروه‌ها و جناح‌های سیاسی کشور نه تنها رسالت بزرگ تاریخی را نسبت به نظام و مردم بر دوش دارند بلکه در امتحان بزرگی قرار دارد که نسل آینده این سرزمین به ویژه مومنان درباره عملکرد و موضع گیری‌های آنان به قضاوت خواهند نشست. 🔺 بر این اساس است که #امام_راحل (ره) حفظ نظام را از اوجب واجبات بر می‌شمردند و #رهبری_معظم_انقلاب بزرگترین معروف را حفظ نظام می‌خوانند. 🔺 رهبری فرمودند بزرگترین معروف‌ها در درجه اول عبارت است از ایجاد نظام اسلامی و حفظ نظام اسلامی. معروفی بالاتر از ایجاد نظام اسلامی نداريم. 🔺 بر اساس رهنمودهای رهبری معظم انقلاب هر #حزب و جریانی که در تضعیف و تخریب چهره نظام اسلامی گامی برخلاف پایه‌های اصلی نظام سلطه بردارد در دایره #منکر قرار دارد. ✍️ استاد حسن ابراهیم‌زاده 🆔 @asbaat_ir
💠 #فدائیان_اسلام، اجرای قدرتمندانه امر به معروف و نهی از منکر 🔺 در بین جنبش‌ها و حرکت‌های سیاسی و اجتماعی در سده اخیر، به «جنبش فدائیان اسلام» برمی‌خوریم که در واکنش به شکل‌گیری احزاب و جریان‌های فکری انحرافی وابسته به غرب و شرق، از شهریور ۱۳۲۰ ه.ش اعلام موجودیت کرد و احزاب و جریان‌ها و گروه‌های چپ‌گرا، #ملی‌گرا و #لیبرال را با چالش روبرو ساخت. 🔺 تاثیر فدائیان اسلام بر تاریخ یک دهه از حساس‌ترین مقاطع تاریخ ایران از ۱۳۲۰ ه.ش تا ۱۳۳۰ ه.ش و بر تحولات سیاسی - اجتماعی، به ویژه «منادیان معروف» و «مبارزان ضد منکرات» در میان مردم و به ویژه محافل و مجالس مذهبی بر کسی پوشیده نیست؛ چرا که رهبر این جمعیت و تشکیلات یعنی #شهید_سیدمجتبی_نواب_صفوی، خود به دنبال «اجرای #معروف و مبارزه با #منکر» بود و «معروف سیاسی» را «معروف مذهبی» و «منکر مذهبی» را «منکر سیاسی» می دانست؛ تا جایی که محمدمهدی عبدخدایی، همرزم نواب صفوی می‌گوید: «هم امر به معروف را به طور فردی لازم می‌دانست و هم مسئله را در سطح گسترده‌تر سیاسی اجتماعی‌اش مطرح می‌کرد. برای او منکر سیاسی هم منکر مذهبی بود؛ چون #دین را از #سیاست جدا نمی‌دانست.» ✍️ استاد حسن ابراهیم‌زاده 🆔 @asbaat_ir
💠 #جمعیت_مؤتلفه، حرکت برای اقامه معروف 🔹 این جمعیت از ائتلاف سه گروه مبارز از مسجد شیخ علی (صادق امانی، #شهید_لاجوردی) و گروه مسجد امین الدوله بازار (حبیب الله عسگراولادی و شهید مهدی عراقی و هاشم امانی) و گروه اصفهانی‌ها (محمود میرفندرسکی، اسد الله #بادمچیان و سیدعلاالدین میرمحمد صادقی) شکل گرفت. 🔹 اعضای مؤتلفه در جریانات انجمن‌های #ایالتی و #ولایتی و رخدادهای #رفراندوم شاه در بهمن 1341 ه.ش، به صورت پراکنده و تحت رهبری #امام_خمینی (ره) فعالیت داشتند تا در اوایل سال 1342 ه.ش اعضا با همدیگر آشنا و مرتبط شدند و این جمعیت شکل گرفت. 🔹 مسئولان سازمان مرکزی این جمعیت ها همگی از کسبه و تجار متدین بازار بودند و دارای یک شورای روحانیت متشکل از #شهیدبهشتی، حجت الاسلام انواری و با همکاری شهید محمدجواد #باهنر و حجت الاسلام #رفسنجانی نظارت بر آموزش‌ها، اعمال و رفتار و خط مشی جمعیت را برعهده داشتند. 🔹 جمعیت مؤتلفه را می‌توان تنها تشکلی دانست که در قیام «امر به #معروف و نهی از #منکر» امام در خرداد 1342 با به میدان آمدن دِین خود را به امام و مردم ادا کرد. 🔹 هدف مؤتلفه چیزی جز اقامه دین و نفی سلطه اجانب زیر نظر #مرجعیت_انقلابی و شورای روحانیت نبود. گرفتن مجوز قتل #حسنعلی_منصور را به خاطر اجرای یکی از منکرات بزرگ سیاسی (لایحه #کاپیتولاسیون) به مجلس و تلاش برای بازداشت و تبعید امام راحل به ترکیه در همین مسیر می‌توان تفسیر کرد که جوان مؤمن و انقلابی محمد #بخارایی از این جمعیت دست به این کار بزرگ اسلامی و انقلابی زد. ✍️ استاد حسن ابراهیم‌زاده 🆔 @asbaat_ir
💠 ، تمامیت دربرابر تمامیت 👇👇👇 🆔 @asbaat_ir
💠 ، تمامیت دربرابر تمامیت 🔺 بی شک انقلاب اسلامی ایران که از منظر (ره) ماهیتش از ماهیت همه انقلاب‌های دیگر جهان جدا بود و امام، توده‌های میلیونی آن را از ملت در عصر پیامبر (ص) و و در عهد امام علی (ع) و حسین‌بن علی (ع) بهتر می‌دانستند؛ تنها انقلابی بود که در معرض تهاجم مجموعه‌ای از اولیای کفر و شرک و نفاق و فساد و در یک کلمه «» قرار گرفت. 🔺 به نحوی که علاوه بر تلاش دو بوک و در براندازی این نظام توسط عمال خود، چه از طریق کودتا و تحریم و چه کمک به دشمنان؛ از سوی گروه‌های اجتماعی فاسد و منحرف نیز مورد تعرض قرار گرفت. 🔺 چرا که آنچه به دنبال آن بود، احیای «معروف»‌ها و امحای «منکرات»، در همه عرصه‌ها و در همه حوزه‌ها بود. همین نگاه و همین مشی امام و حرکت بود که اندیشمندان بزرگ جهان اسلام در عصر حاضر را بر آن داشت که رویارویی و تقابل نظام اسلامی را با جهان، رویارویی تمامیت اسلام با تمامیت بدانند. 🔺 رویارویی همه جریان‌ها، احزاب و گروه‌های سیاسی چپ‌گرا و راست‌گرا؛ حتی آن دسته که نام دین و مذهب را یدک می‌کشیدند و به و در برخی از سیاست‌ها قائل بودند؛ نشان داد که انقلاب اسلامی حاضر نشد «منکری» را امضا و یا از حاکمیت «معروفِ» در عرصه و اجتماع چشم پوشی کند. 🔺 این رویکرد، بر شیوه و سیره امام راحل مبتنی بود که چه در دوران و چه در دوره انقلاب و چه در استمرار حرکت نظام، حاضر نشدند از رسالتی که برعهده‌ی خود داشتند عقب نشینی کنند. 🔺 امام این رویه و روحیه را تا چشم فروبستن از عالم خاکی ادامه دادند؛ تا جایی که در خود، مردم و رهبران آینده این نظام را به استمرار این حرکت فراخواندند. ✍️ استاد 📚 کتاب «امر به معروف و نهی از منکر احزاب» ص 84-83 🆔 @asbaat_ir
🔰 و دو فریضه برتر 🔺 بی شک حزب جمهوری اسلامی را می‌توان بزرگ‌ترین و فراگیرترین حزب در طول تاریخ ایران، آن هم با رهبرانی روحانی و نیروهای مؤمن و معتقد در استان‌های کشور به شمار آورد که بیش از یک میلیون نفر، فرم عضویت این حزب را در همان سال تأسیس تکمیل و به عضویت آن درآمدند. 🔺 البته موفقیت و فراگیری این حزب در وهله نخست، به اعتماد مردم به روحانیتی بود که در رأس آن قرار داشت؛ اما شعارها و رفتارهای رهبران حزب، به ویژه و آیت الله و سایر شاگردان مکتب امام، نقش مهمی در فراگیری آن داشت. 🔺 مواضع شفاف شهید بهشتی و دیگر سران حزب در خصوص ارزش‌های اسلامی و انقلابی چنان بود که راه را بر هرگونه انحراف از مسیر اصلی که همانا حرکت در مسیر «» و جلوگیری از نفوذ «» بود، می‌بست. 🔺 شهید بهشتی انگیره خود و دوستانش را در اتخاذ چنین رویکردی، اینگونه بیان می‌کند: «تنها چیزی که در درون خودمان حس می‌کردیم این بود که می‌خواهیم نیروهای مؤمن به انقلاب اسلامی را برای تحقق بخشیدن هرچه سریع‌تر، بهتر و گسترده‌تر به آرمان‌های این انقلاب بسیج کنیم و سازمان دهیم و چیزی که در خود نمی‌یافتیم و سلطه‌جویی بود. 🔺 شهید بهشتی با رد نگاه حزبی و گروهی به اشخاص صالح و مؤمن که در حقیقت یکی از منکرات پیدا و پنهان احزاب به شمار می‌رود و متأسفانه در برخی از موارد به نگاهی مثبت و متداول معنا می‌شود، به صراحت نظر خود و حزب را درباره تشکل چنین بیان کرد: 🔸 «تشکل الهی آن است که نیروهای مؤمن به ارزش‌های عالی الهی و انسانی بگویند: ما متشکل می‌شویم تا در حد توانمان از این ارزش‌ها دفاع کنیم و صاحبان این ارزش‌ها هر کجا باشند، خواه داخل تشکیلات ما باشند خواه خارج از آن، درنظر ما محترم و معتبرند. ✍️ استاد حسن ابراهیم‌زاده 📚 امر به معروف و نهی از منکر احزاب؛ ص 104 🆔 @asbaat_ir
🔰 / بخش دوم 📝 |رویکرد امام حسین حماسه‌محور است نه مذاکره 🔹 این افراد (مخالفان مذاکره) درس عاشورا را و می­‌دانند نه مذاکره؛ درس عاشورا پیمان با خدا و توکل بر اوست نه گفت­گو با کدخدا و چشم­ بستن بر اجازه او؛ درس عاشورا حفظ عزت است با ایمان و اعتماد به خدایی که همه چیز در دست اراده و قدرت اوست نه گره زدن آب خوردن به گفت­گو و مذاکره با دشمنان دین خدا. 🔹 به ویژه که امام حسین علیه السلام هیچ گاه گفت­گوها و به اصطلاح نظر گروه اول، مذاکراتش را به آب خوردن گره نزد و با لب تشنه با دنیای فانی وداع کرد در حالی که با خدای خود گفتگو می ­کرد و به رضای او راضی بود. 🔹 از دید این افراد نیز امام حسین علیه السلام در عاشوار با مخالفانش گفت­گو کرد ولی نه برای مذاکره بلکه برای اتمام حجت با دشمنان از طریق پند و نصیحت. این گفتگوها از موضع قدرت و با هدف تاثیرگذاری بر دشمن بوده است نه از موضع پذیرش و به رسمیت شناختن دشمن. 🔹 در تبیین این امر باید به جملات نورانی امام حسین علیه السلام رجوع نمود تا مشخص شود رویکرد امام حسین علیه السلام دقیقا حماسه­‌محور است نه مذاکره با شخصی لعین و فاسق همچون یزید. 🔹 امام حسین(ع) با تأکید فراوان به «شهادت» به عنوان یکی از مهمترین شاخصه‌های حماسه آفرینی می­‌فرماید :«انی لا اری الموت الا سعاده و لاالحیوه مع الظالمین الابرما» من مردن را برای خودم سعادت، و زندگی با ستمگران را موجب ملامت می‌بینم. 🔹 همچنین آن حضرت در جایی دیگر فرمود: اولین و بزرگترین جهان اسلام خود یزید است کسی که به کتاب خدا توجه نکند و عدالت را بپا ندارد و حقوق جامعه را نپردازد و به آموزه های دین وفادار نباشد ستمگر است. 🔹 لذا رویکرد امام در برابر بزرگترین منکر جهان اسلام و مبارزه‌طلبی است نه به زعم آقای مذاکره و تعامل سازنده! زیرا مفاسد فراوان مذاکره و تعامل سازنده را بی معنا می سازد فرمایشات امام تنها انتخاب مرگ و شهادت و اجتناب از پذیرش ذلت را مطرح می‌سازد. 🔹 در تقبیح ادعای مذاکره ­محوری در کربلا باید گفت حضرت مذاکره با ستمگر را برای کیان جامعه و دین نه تنها مفید نمی­‌دید بلکه آن را به شدت مضر برشمرد لذا در برابر تهدیدات علیه دین و جامعه مبارزه را برگزید به همین دلیل حضرت درباره یزید در استدلال به این که چرا بیعت نمی­‌کند می­‌فرماید: 🔺 «حیات دینی و معنوی با حاکم ستمگر دیگر جائی ندارد: «علی الاسلام السلام، اذا قد بلیت الأمه براع مثل یزید»؛ اگر مردم گرفتار حاکمی مانند یزید شوند پس باید فاتحه اسلام را خواند لذا کربلا عرصۀ مبارزه و حماسه است و نه مذاکره یا تعامل سازنده، لذا زمانی که کیان اسلام آنچنان در معرض نابودی کامل قرار می‌گیرد که باید فاتحۀ اسلام را خواند دیپلماسی مذاکره و تعبیر نادرست تعامل سازنده در این وضعیت بی‌معناست همانگونه که رفتار و گفتار امام حسین علیه السلام نیز موید این مدعاست. در واقع عاشورا به ما می‌فهماند مذاکره با دشمن در خطر افتادن کیان و نظام ارزشی جامعه اسلامی است که اگر چنین شود باید میز مذاکره را ترک کرد. ✍️ حجت الاسلام محسن محمدی ادامه دارد ... 🌐 https://www.asbaat.ir/?p=4773 🆔 @asbaat_ir
🔰 ، امر به معروف و فعالیت سیاسی/ بخش نخست 🔺 قرآن یکی از مهمترین منابع استنباط احکام شرعی است. با نگاهی به آیات قرآن به خوبی می‌توان قواعد و اصولی را استخراج کرد که «حجیت» ورود به «عمل سیاسی» و الزام مومنان را به ورود به و مبنایی و محوری به اثبات می‌رساند. 🔺 این قواعد به قدری مستحکم و غیرقابل توجیه و تفسیر است که حتی کسانی را که به آموزه‌های اسلامی یکسویه می‌نگرند، به سکوت وامی‌دارد. نگاهی به چند قاعده و اصول قرآنی می‌تواند ما را در مسیر اثبات چرایی ورود به «» و الزام مومنان به ورود به امر به معروف‌ها و نهی از منکرهایی رهنمون سازد که می‌توان ادعا کرد آموزه‌های دیگر قرآن کریم به احیای آن مبانی بستگی دارد. 1️⃣ اصل 🔺 بر اساس آیه شریفه «وَ لَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکافِرِینَ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلا» نساء: 141؛ «و خداوند هرگز کافران را بر مؤمنان تسلطی نداده است»؛ کافرین هرگز نباید بر مسلمانان و مومنان مسلط شوند. 🔺 این اصل ترسیم کننده سیاست و مسلمانان است و چگونگی تعامل و تعاطی با بیگانگان در عدم حاکمیت غیر مومنان و کافران در بدنه و تضعیف مسلمانان را می‌رساند. این اصل نفی هرگونه سلطه سیاسی# اقتصادی# فرهنگی و نظامی را به صراحت اعلام می‌دارد و گویای وجود خط و مرز بین «کفر» و «ایمان» است؛ خطی که در یک سو «» و در سوی دیگرش «» ظهور پیدا می‌کند. 🔺 تاکید امام راحل بر مرزبندی خط بین «مَحرم» و «نامَحرم» و نیز تاکید رهبری انقلاب وجود مرز بین «خودی» و «غیرخودی» از زاویه‌ای در این هندسه می‌گنجد؛ چراکه حاکمیت نامحرم و غیرخودی و فرهنگ آن، به هر عنوان و هر نام تشکل و حزب و دسته‌ای، حاکمیت «کفر» بر «ایمان» و نادیده گرفتن اصل نفی سبیل، در گستره‌ای به وسعت همان احزاب و تشکل‌های سیاسی است. 🔺 اصل نفی سبیل اصلی قرآنی است، که نفی منکری به نام «تسلط کفار» است و در واقع زمینه‌ساز تبدیل «منکرات کفار» به فرهنگ، در جامعه اسلامی می‌شود. ✍️ استاد حسن ابراهیم‌زاده 📚 امر به معروف و نهی از منکر احزاب؛ ص 29-30 🆔 http://eitaa.com/joinchat/1866006547C4bbc9c7892
🔰 ، امر به معروف و فعالیت سیاسی/ بخش 2 2️⃣ اصل تولی و تبری 🔺 بر اساس آیه شریفه «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ» فتح: 29 «محمد صلی الله علیه و آله فرستاده خداست و کسانی که با او هستند، در برابر کفر سرسخت و شدید و در میان خود مهربانند»؛ 🔺 شدت عمل با کفار و مهرورزی با مومنان، آن هم با محوریت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و یاران با وفای او: «و الذین معه» اصلی است که باید «اسوه» و «الگوی» هر مسلمانی در مشی زندگی فردی و اجتماعی باشد. 🔺 پرواضح است در گام نخست، شناخت دوست از دشمن تنها به شعار نبوده، بلکه در عرصه جامعه هم باید تحقق پیدا کند. این خود نیازمند سازوکارهای بسیار مهم و پیچیده در ابعاد مختلف است. 🔺 اینکه چه کسی دوست واقعی را از دشمنان واقعی تشخیص داده و مرز آنها را مشخص می‌کند، و چه کسی مرزهای صوری بین مومنان (زبان، نژاد و قوم) را برداشته و یا چهره واقعی منافقان و کافران را برای امت اسلامی نمایان می‌سازد؛ خود مسئله بسیار مهمی است. 🔺 این موضوع نیازمند محوریت فردی در رأس حاکمیت است که ویژگی‌های لازم را برای حاکمیت در جامعه اسلامی دارا باشد؛ تا ضمن تعریف دوست و دشمن، مولفه‌های شناخت «دوست» از «دشمن» را برای همه مردم تعیین نماید . 🔺 اجرای این اصل قرآنی بسیار مهم است و اگر حاکمیت به دست مومنان نباشد و محوریت جامعه اسلامی از آنَ صالحان نباشد، نه تنها این اصل قرآنی غیر قابل اجرا بوده، بلکه قرائت‌ها و برداشت‌های گوناگون از دوست و دشمن می‌تواند جامعه را به سوی حاکم شدن روح آنارشیستی و هرج و مرج و خشونت گرایی سوق دهد. 🔺 از این رو قبل از اجرای اصل تولی و تبری، دشمن‌شناسی به عنوان امری ضروری در فرهنگ سیاسی جامعه اسلامی مطرح است؛ چرا که با عدم شناخت و شگردها و شیوه‌های دشمن، هرگز در شناخت دوست از دشمن و آنچه محل تبری و تولی است، توفیق حاصل نمی‌گردد. 🔺 این مهم، تنها از عهده حاکم عادل و با بصیرت برمی‌آید. بی‌شک دوستی با دوستان خدا و دشمنی با دشمنان خدا و رسول نوعی ، و دوستی با دشمنان خدا و رسول و دشمنی با دوستان خدا و رسول، نوعی است. 🔺 اما منکر بزرگ‌تر و خطرناک‌تر جابه‌جایی دوست با دشمن است که نوعاً از سوی منافقان در جامعه اسلامی صورت می‌پذیرد؛ افرادی چشم دیدن حاکمیت دین خدا و محوریت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را ندارند. ✍️ استاد حسن ابراهیم‌زاده 📚 امر به معروف و نهی از منکر احزاب؛ ص31-32 🆔 http://eitaa.com/joinchat/1866006547C4bbc9c7892