#حمایتی دیگه ببینم چه میکنیدا 😄

۳۱ تا ۴۰👇👇

🍀🍂🍀🍂🍀❤️❤️🍂🍀🍂🍀🍂رمان جذاب و عاشقانه، 🍀فانتزی و پلیسی #دلداده 🍂قسمت ۳۱ و ۳۲ ❤️امیرعلی با دیدن مائده کنار در اتاقم تعجب کردم، این اینجا چیکار میکرد!؟ با اخم سمتش رفتم... -سلام امیرعلی ناخودآگاه اخمم بیشتر کردم -علیک سلام، اینجا چیکار میکنید؟ -کارِت داشتم -من با شما کاری ندارم -امیرعلی، مهمه، یه قضیه که مربوط به خودته حتما باید بهت بگم، لطفا به اطراف نگاهی انداختم.‌ جلوتر از اون راه افتادم، از اداره اومدیم بیرون و سمت ماشینم رفتیم و سوار شدیم و برای اینکه جلوی اداره نباشیم سمت یه فضای سبز که نزدیک اداره بود راه افتادیم. روی یه صندلی نشستیم و به روبه رومون نگاه کردیم. هنوز اخم‌هام کنار نرفته بود. نمیتونستم عادی رفتار کنم -خب؟ -امیرعلی... اول باید بهت بگم... من یه معذرت خواهی به تو بدهکارم... -واسه اینکه شما ازمن معذرت خواهی کنید اینجا نیومدم، اون قضیه مال دو سال پیش بود و تموم شد. حرفتونو میزنید یا برم؟ -میدونم هنوزم از من دلخوری، حق داری، من خیلی بد بودم، فقط هم به فکر خودم بودم، یادته اون شب تو فرودگاه چی بهم گفتی؟ گفتی شکستن دل تاوان داره، اون شب به حرفت اهمیت ندادم چون خودخواه بودم، ولی الان دارم تاوان میدم. خواهش میکنم چند دقيقه گوش کن بحرفم -اگه اون حرفمو یادتونه پس اینم یادتون بیاد که گفتم راضی به تاوان دادنتون نیستم، پس این اتفاقی که واستون افتاد بخاطر خام بودن خودتون بود. ربطی به من نداره!!! چند لحظه سکوت بینمون رد و بدل شد که گفتم: _نمیخواین حرفتونو بزنین؟ سریعتر.... کار دارم!! -قضیه درمورد آرمانه -خب، چ ربطی به من داره؟ -آرمان داروی قلابی قاچاق میکنه، البته این موضوع رو سه ماه پیش فهمیدم، تماس‌های مشکوک منو به خودشون جلب کردن، یه شب ازش شنیدم که داشت با یه نفر به اسم مسعود که فامیلشو یادم نیس صحبت می‌کرد، تو لای حرفاش فهمیدم قاچاقچیه، ازاون بدتر، اون دنبال توعه امیرعلی نیم‌نگاهی کردم و گفتم -مسعود فامیلش کاشفی نبود؟ -چرا، کاشفی بود، اونو میشناسی؟ -چند روز پیش دستگیرش کردیم -آرمان میخواد بندازتت تو تله، خواستم خیلی وقت پیش این موضوع رو بهت بگم ولی آرمان نمیذاشت و همش تهدیدم میکرد -نمیدونین الان کجاست؟ -اون الان ترکیه‌س، فکرنکنم الان برگرده ایران، ولی.... یه برگه از کیفش در اورد و گرفت سمتم -این چیه؟ -این شماره هارو از لیست تماس هاش برداشتم، گفتم شاید به دردت بخورن -اینا رو چطوری برداشتین؟ -وقتی خوابیده بود گوشیشو برداشتم ساکت بودم و گوش دادم. -جون خودت مهم تر بود، بلاخره اون از من سواستفاده کرد تا تورو بندازه تو تله زبونم نمیرفت که ازش تشکر کنم -از این به بعد خواستین کاری کنین با هماهنگی باشه -ببخشید،چشم حتما، فقط امیدوارم این شماره ها بهت کمک کنن، اگه ازم کمک خواستی هم هستم. بلندشدو کیفشو رو دوشش جابه جا کرد، منم از جام بلند شدم. یه زمانی نامردی کرده بود در حقم، اما من مقابله به مثل بلد نبودم. -اگه جایی میخواین برین میرسونمتون -ممنون، بیشترازاین مزاحمت نمیشم، میخوام پیاده روی کنم،کاری نداری -نه، به سلامت -خداحافظ بعد از رفتنش سوار ماشینم شدم و دوباره برگشتم اداره.. همه‌ی شماره هارو دادم دست رامین -اینا چیَن؟ -به اینا رسیدگی کن، باید بفهمیم این شماره ها مال کیَن -بنظرت وقت تلف کردن نیس؟ -نه، کارتو انجام بده -خیلی خب رفتم اتاق سرهنگ و گزارش رو بهش دادم ❤️مائده فکرم همش درگیر امیرعلی بود و اصلا نفهمیدم استاد چی داشت می‌گفت، میترسیدم آرمان بلایی سراون بیچاره بیاره، همه‌ش هم تقصیرمنه.بلاخره کلاس تموم شد و من وسایلمو جمع کردم -بریم مائده؟ صدای هانیه بود که توجهمو به خودش جلب کرد. -بریم تازگیا با هانیه دوست شده بودم، دختر خیلی خوبی بود، یه دختر شوخ و مهربون -گفتی ترکیه بودی مائده؟ -آره، دوسال -پس چرا برگشتی ایران؟ نفسمو بیرون دادم -خب، راستو بخوای من باهمسرم رفته بودم ترکیه، ولی خب... طلاق گرفتم اومدم ایران -تو ازدواج کرده بودی؟ -بله،ولی به دلیلی ازهم جداشدیم -آخییی بیرون ایستادیم که هانیه گفت: _الان داداشم میاد دنبالم بیا برسونمت -نه قربونت، خودم می... همون لحظه صدای گوشیم اومد، گوشیمو از کیفم دراوردم و به اسم شخص باتعجب نگاه کردم، امیرعلی! -کیه؟ -ها؟ پسرعموم تماس رو وصل کردم

تماس رو وصل کردم -سلام! -سلام مائده خانم، خوبین -ممنون، توخوبی -شکر، من اینطرف خیابونم، زودتر بیاین -چییییی!؟ به روبه روم زل زدم دیدم واقعا امیرعلیِ -کارم داری؟ -مائده خانم بهتون میگم زودتر بیاین از صدای جدیش که معلوم بود نگرانه سریع گفتم -ب... باشه رو کردم سمت هانیه -من باید برم، خداحافظ منتظر شدم ماشین ها رد بشن تا رد بشم، بلاخره کمی خلوت شد و خودمو سریع به اونطرف خیابون رسوندم -چیشده امیرعلی؟؟ مشکوک به اون طرف خیابون نگاه می‌کرد -با تو ام، بهت میگم چیشده؟؟ با اخم برگشت سمتم -یه لحظه میشه ساکت شید یا نه؟؟ کمی از لحن تندش ناراحت شدم. دیگه نتونستم حرفی بزنم دستشو گذاشت تو گوشش و آروم گفت: -طرف تو ماشین آبی رنگ نشسته، آروم برید سمتش رو کرد سمتم و گفت: -می‌شینید تو ماشین 🍂ادامه دارد.... ✍نویسنده؛ اسرا بانو 🍂https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ❤️🍀🍀🍂🍂🍀🍀🍂🍂❤️

🍀🍂🍀🍂🍀❤️❤️🍂🍀🍂🍀🍂رمان جذاب و عاشقانه، 🍀فانتزی و پلیسی #دلداده 🍂قسمت ۳۳ و ۳۴ تو ماشین بدون حرفی نشسته بودیم که همون لحظه ماشین آبیِ با سرعت از جاش کنده شد و یه ماشین پلیس دنبالش کرد، باترس گفتم: -امیرعلی اینجا چه خبره؟ -آروم باشین بعدا براتون تعریف میکنم ازترس قلبم داشت میومد توحلقم، بطری آب رو از رو داشبوردش برداشت وبدون نگاه به من، گرفت سمتم، دوباره دستشو گذاشت رو گوشش -جانم رامین؟ -... -آفرین، خسته نباشید ماشین رو از جای پارک درآورد و بدون حتی نگاهی به من گفت: _ازاین به بعد باید خیلی مواظب باشین -چرا؟! -اول بگم ممنون بابت اون لیست، تونستیم رد یه نفرشونو بگیریم، از شانس خوبمون هم اون شخص با آرمان تماس گرفت، از بین مکالمش فهمیدم قراره بیان سراغتون، اون ماشین آبیه هم قرار بود بهتون بزنه قلبم اینقدر تند میزد که خودمم صداشو میشنیدم،باصدای نسبتا بلندی گفتم: -چییییی؟ -آروم باشین، این بار به خیر گذشت، از این به بعد کامل حواسمون بهش هست -امیرعلی توروخدا زود اینو دستگیرش کنید این نه من و نه تورو زنده میذاره -هنوز نتونستیم رد آرمان رو بگیریم نیم ساعت بعد منو رسوند خونمون، رو کردم سمتش و گفتم: _ممنون، اگه امروز نمیومدی دنبالم الان اون ماشین منو زیرگرفته بود -خواهش میکنم، وظیفم بود، خداحافظ -خداحافظ سلام برسون از ماشینش پیاده شدم، کلید در رو از کیفم اوردم بیرون و دررو باز کردم، سرمو چرخوندم دیدم امیرعلی هنوز وایساده، از کارش شرمنده شدم و سریع وارد خونه شدم و دررو بستم. امیرعلی پسر خیلی خوبیه، واقعا من لیاقتش نداشتم، من خیلی بد بودم که این بلارو سرش اوردم، اون درست میگفت، من نامردم.....اینا رو میگفتم و با اشک وارد اتاقم شدم ❤️امیرعلی -چه خبر رامین؟ چیکار کردی؟ -بفرما، اینم ازاین، تازگیا به شماره‌ی اصلیه آرمان دسترسی پیداکردیم -جان من راست میگی؟ -بله پس چی؟ -خب، چه اطلاعاتی به دست اوردین؟ -قراره روز یکشنبه هفته‌ی بعد، یه بار قاچاق رو وارد ایران کنن و یه آقایی به اسم کاظمی بار رو تحویل بگیره، البته فهمیدیم با یه خانم هم در تماسن اما اسمی ازش نبردن -نفهمیدی برای چی با اون خانم تماس گرفتن؟ -نه، چیزخاصی نفهمیدم -عجب! پس پای یه خانم هم وسطه، خب رامین جان بیشتر حواستو جمع کن، باید بفهمیم اون خانم کیه و کارش چیه؟ -چشم -چشمت بی بلا از اتاق خارج شدم و سمت اتاق سرهنگ رفتم . . . . -یه خانم؟! -بله قربان -خیلی خب، امیرعلی فردا صبح همه‌ی بچه‌ها رو خبرکن بیان اتاق جلسه -چشم، امردیگه؟ -مرخصی از اتاق رفتم بیرون و وارد اتاقم شدم، به ساعت نگاهی انداختم 8:30شب بود لباس معمولی هامو با لباس شخصی هام عوض کردم و از اداره رفتم بیرون. سوار ماشینم شدم و سمت خونمون راه افتادم 🍂ادامه دارد.... ✍نویسنده؛ اسرا بانو 🍂https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ❤️🍀🍀🍂🍂🍀🍀🍂🍂❤️

🍀🍂🍀🍂🍀❤️❤️🍂🍀🍂🍀🍂رمان جذاب و عاشقانه، 🍀فانتزی و پلیسی #دلداده 🍂قسمت ۳۵ و ۳۶ ❤️مائده تماس های پی در پی و تهدیدوار آرمان منو کلافه کرده بودن، ازاین زندگی خسته شده بودم، با شنیدن زنگ خور گوشیم بدنم لرزید و گوشی رو از اُپن برداشتم، دوباره یه شماره‌ی خالی بود، ترسیدم جواب بدم واسه همین قطعش کردم، چندلحظه بعد یه پیغامی واسم ارسال شد: 📲_فکرکردی نفهمیدم همه چیو گذاشتی کف دست امیرعلی؟ روزگارتو سیاه میکنم مائده، حالا ببین بغضم ترکید و اشک هام شروع به باریدن کردن، تو حال خودم بودم که باصدای مامان اشک هامو پاک کردم -مائده!خوبی؟ -خوبم -چیشده؟ چرا داری گریه میکنی؟ -چیزی نشده مامان سارا به جمعمون پیوست سارا: -چیزی شده مائده؟ چشمات چرا قرمزن؟ کلافه گفتم: -ای بابا چیزی نیست از آشپزخونه رفتم بیرون و بدون توجه به بقیه تندتند از پله ها بالا رفتم و وارد اتاقم شدم، گوشیمو رو تختم پرت کردم و سرمو ببین دستام گرفتم چندتقه به درخورد و سارا اومد تو اتاقم سارا: -اجازه هست؟ -بیا تو اومد و کنارم نشست -اتفاقی افتاده؟ چرا اینقدر پریشونی -آرمان کلافه‌م کرده سارا، آخرشم بخاطرش سکته رو میزنم -خدانکنه، چی میگه؟ پیامو دوباره بازکردم و گرفتم سمتش -بخون بعدازچندلحظه گفت: -عجب آدم بیشعور و پرروییه این -واقعا کم اوردم سارا، بخدا دیگه نمیدونم چیکار کنم -میخوای به امیرعلی بگم؟ -بهش چی بگی؟ اون خودش درگیره -شاید تونست کاری برات انجام بده -نمیدونم سارا -به خونوادت درمورد اتفاق دیروز گفتی؟ -مگه تو خبرداری؟ -آره، امیرعلی بهم گفت،ولی بعدشم بهم گفت به کسی نگم -من هم به کسی نگفتم -پس من با امیرعلی حرف میزنم -هرطور خوت صلاح بدونی، من دیگه مغزم نمیکشه -خیلی خب حالا، بریم شام بخوریم، برگشتیم خونه با امیرعلی حرف میزنم -ممنون لبخندی بهم زد و باهم از اتاق خارج شدیم ❤️امیرعلی -سارا معلوم هست تو طرف کی هستی؟چرا جبهه عوض میکنی خواهر من؟ -ای بابا امیرعلی، انگار اونی که دیروز مائده رو نجات داد عمه‌ی من بود از طرز حرف زدنش خندم گرفته بود ولی جلوی خودمو گرفتم -اینکه مائده خودشو انداخته تو دردسر به من ربطی نداره -اون بخاطر جون خودت خودشو انداخت تو دردسر -انگار یادت رفته همه اینا تقصیر مائده‌س؟ -نه خیر یادم نرفته داداش، ولی الان مائده تو دردسر بدی افتاده، هرآن ممکنه آرمان یه بلایی سرش بیاره کلافه سرمو تکون دادم -الان میگی چیکارکنم؟ -کمکش کن، توکه نمیخوای بلایی سر مائده بیاد، ها؟ نفسمو بیرون دادم و به سارا نگاه کردم -من رفتم، خوب فکراتو بکن بلندشد و سمت در رفت، خواست بره بیرون که سمتم چرخید، چشمکی زد و با شیطنت گفت: -آقای عاشق بالشتمو برداشتم و باحرص پرتش کردم سمتش، با خنده گفت: _خب حالا چرا میزنی دوید رفت بیرون، دختره‌ی دیوونه. بالشتمو از رو زمین برداشتم و گذاشتمش رو تختم و دراز کشیدم، به سقف اتاقم زل زدم، چقدر دنیا پیچیده‌س، الان من چجوری به مائده کمک کنم؟ ای خدا تو کمک کن . . . . چند تقه به در زدم و باشنیدن بفرمایید وارد اتاق سرهنگ شدم. سرهنگ:-کارم داشتی امیرعلی؟ -قربان قبلا بهتون گفته بودم کی اون لیست شماره هارو بهم داده بود درسته؟ -بله، همسر سابق آرمان و دخترعموی شما نفس عمیقی کشیدم و گفتم: _راستش آرمان از تلفن عمومی مزاحم دختر عموم میشه و تهدیدش میکنه،حتی چندنفر رو فرستاد با ماشین بهش بزنن -پس... یعنی تو میگی قصد جونشو کرده؟ -شاید،یا شایدهم فقط بخواد بترسونتش -خب، من یه نفررو میذارم تا مراقبش باشه -اگه اجازه بدین من اینکاروبکنم -اول که این پرونده شخصی میشه در ثانی تو خودت کلی سرت شلوغه،میتونی ازاین کار بربیای؟ -اینجوری خیالم راحت تره -خیلی خب،فقط یادت نره،تمرکزتو هم رو پرونده بذاری، انتقام‌های شخصی‌ت رو وارد پرونده نکنی -چشم،خیالتون راحت 🍂ادامه دارد.... ✍نویسنده؛ اسرا بانو 🍂https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ❤️🍀🍀🍂🍂🍀🍀🍂🍂❤️

🍀🍂🍀🍂🍀❤️❤️🍂🍀🍂🍀🍂رمان جذاب و عاشقانه، 🍀فانتزی و پلیسی #دلداده 🍂قسمت ۳۷ و ۳۸ ❤️مائده با هانیه مشغول صحبت بودیم که گوشیم زنگ خورد، ترس عجیبی سراغم اومد و لیوان قهوه از دستم افتاد هانیه: -وای مائده چیکارکردی گوشیمو از تو کیفم دراوردم، امیرعلی بهم زنگ زده بود! -کیه مائده؟ -امیرعلیه، پسرعموم جواب دادم -سلام! -سلام مائده خانم خوبین؟ -ممنون تو خوبی؟ -شکر خدا، امروز اگه کلاساتون تموم شدن بهم زنگ بزنین بیام دنبالتون تعجب کردم! -تو میای دنبالم؟! -تعجب نکنین، باتوجه به آرمان و تهدیداش، باید بیشتر احتیاط بشه -خب ایلیا هست که -هرطور خودتون راحتین بلاخره احتیاط شرط اوله یاد تماس ها و پیام دیشبش افتادم، تنم لرزید و سریع گفتم -باشه باشه دوساعت دیگه بیا دنبالم -خیلی خب، خداحافظ -خداحافظ تو فکر فرورفتم، تازگیا خیلی از آرمان میترسیدم، دست خودم نبود، همش فکر میکردم اون الان پیش منه. -مائدههه؟ با صدای هانیه به خودم اومدم -بله؟ -خوبی تو؟ -خوبم -اتفاقی افتاده؟ رنگ به رو نداری، اگه چیزی شده بهم بگو -هانیه دارم دیوونه میشم -چیشده عزیزم؟ -آرمان، اون انگار قصد جونمو کرده -خیلی غلط کرده -توکه نمیدونی، دوروز پیش چند نفر رو فرستاد، نزدیک بود باماشین بهم بزنن، اگه امیرعلی به دادم نرسیده بود الان معلوم نبود زنده میموندم یانه -اون ازکجا فهمید؟! -اون پلیسه -جان منننن؟؟؟؟ باتعجب بهش زل زدم -حالاچرا اینقدر ذوق کردی؟! -آخه من عاشق پلیسا هستم، راستی مگه نگفتی پسرعموته پس چرا نیومد خواستگاریت؟ -مگه همه‌ی پسرعموها میان خاستگاری دختر عموهاشون؟ -ها؟ اممم، راست میگی ها -البته... اون اومد خاستگاریم -جان مننن؟!؟؟ پس چرا ازدواج نکردین؟ -من قبول نکردم دستاشو اورد بالا و محکم کوبیدشون تو سرم -آییی، چرا همچین میکنه دیوونه -آخه چطور تونستی به یه پلیس جواب منفی بدی بچه -بچه خودتی ، چون که به تو ربطی نداره چپ چپ بهم نگاه کرد -اینجوری نگاه نکن، بریم کلاسمون شروع شد دهنشو کج کرد و غرزدناشو شروع کرد: -ایییی، الان باید این کریمی رو تحمل کنیم، سنگ قبرتو با گلاب بشورم خندیدم و گفتم: _اینقدر باهاش کل کل نکن، مجبوری مگه دستشو کشوندم و باخودم بردمش کریمی درس میداد و هانیه هی زبونشو درمیوورد و بقیه ریز میخندیدن، همینکه کریمی سرشو سمت ما چرخوند هانیه مثل آدم حسابیا نشست و بقیه ساکت شدن کریمی: -میشه بگید به چی میخندین؟ روشو کرد سمت هانیه و گفت: -خانم فرهمند، شما لطف کنید این مسئله رو واسمون حل کنید هانیه دهنشو کج کرد و غرزد: -اینهمه آدم، فقط من مگه اینجام استاد؟ کریمی: -بفرمایید وقت کلاس رو نگیرید زیر لب گفت: -کفنت کنم کریمی بلند شد و سمت تخته رفت کریمی: -خب، خانم دکتر، در خدمتیم هانیه سریع جوابو نوشت و رو کرد سمتمون شروع کرد به توضیح دادن، دوباره برگشت و کنارم نشست. هانیه آروم تو گوشم گفت: -قیافشو، خخخ، عین خنگا میمونه سرمو گذاشتم رو میز و آروم خندیدم، البته چهره‌ی استادمون خوب بود. بلاخره کلاس تموم شد و همه رفتن بیرون، داشتم وسایلمو جمع می کردم. که هانیه دستاشو روبه بالا کشید و گفت: -آخیییش، راحت شدیم، این استادمونو هم حتی با یه من عسلم نمیشه خوردش، اه اه، استاد هم اینقدر بد عنق با دیدن استاد که داشت باتعجب به هانیه نگاه می‌کرد آروم زدم زیرخنده -وا، چه مرگته تو، یهو عین دیوونه ها میزنه زیرخنده آروم گفتم: -پشت سرتو ببین همینکه سرشو چرخوند جیغ خفیفی کشید و سمتم برگشت. دستمو گرفت و سریع رفت بیرون -آیی دستم وحشی -وایی مائده، خدا به دادم برسه، اگه منو بندازه چییی؟ -خو تقصیر خودته دیگه -آخه مگه من روحم خبرداشت این غول اینجاس؟ -خب حالا، آروم باش قیافه‌ی حق به جانبی گرفت و گفت: -اصلا میدونی چیه، خوب کاری کردم، در ضمن اگه پاسم نکنه من دوباره میام کلاسش و اذیتش میکنم، حالامن ضرر میکنم یااون؟ باتعجب بهش زل زدم -خوبی هانیه؟ تازه که داشتی خودزنی میکردی -اه، تو هم، بیابریم دستمو کشید و باهم از دانشگاه رفتیم بیرون. به اطراف نگاهی انداختم دیدم امیرعلی منتظر ایستاده -هویی، چشماتو درویش کن چرا به پسر مردم زل زدی -امیرعلیِ -جاااان من؟ دستمو گرفت و گفت: -بریم به برادر سلام کنم -برادر؟! -آره دیگه سمت امیرعلی رفتیم.

سمت امیرعلی رفتیم. _هانیه خواهش میکنم جدی باش، مسخره بازی درنیار، اون موهات هم یه کم بده تو هانیه برای اولین بار به حرفم گوش داد. اما نزدیک امیرعلی که رسیدیم باز شروع کرد. امیرعلی سرشو انداخت پایین و سلام کرد -سلام امیرعلی هانیه: سلام برادر خوبی؟ چشمای امیرعلی از تعجب گرد شدن، خندم گرفت و یه مشت حواله‌ی هانیه کردم امیرعلی: سلام خانم -خب دیگه هانیه جان من برم، برسونیمت هانیه: نه عزیزم شما با برادر بفرمایید دیرتون نشه خداحافظ -خداحافظ بعداز رفتن هانیه سوار ماشین شدیم امیرعلی: دوستتون بود؟ -آره، خیلی دختر خوبیه، ولی خیلی شوخه ماشینو روشن کرد و سمت خونمون راه افتادیم -راستی،خبری از آرمان نشد؟ امیرعلی:-خبر تازه‌ای نداریم -میشه اگه خبری از آرمان شد بهم بگی؟ نیم نگاهی بهم انداخت ودوباره نگاهشو به روبه روش داد، بدون حرفی سرش رو تکان داد -ممنون -راستی، ازاین به بعد هروقت کلاساتون تموم شد بهم زنگ میزنین بیام دنبالتون -ماموریت تازه‌س؟ با سکوتش ادامه دادم -انداختمت توزحمت امیرعلی، ببخشید -وظیفه‌س، هرکی جای شما بود همین کار رو میکردم. رسیدیم دم درخونمون، بعداز خداحافظی از ماشین پیاده شدم و رفتم خونمون. جمله اخرش تو سرم اکو میشد.... بعد با خودم گفتم..."هر کی جای منم بود همین کار رو میکردی"،.... اره، اما انتقام نگرفت، جبران نکرد، نامردی نکرد، همه اینا منو بیشتر شرمنده میکنه هر چقدر من نامردی کردم در حقش، امیرعلی با خوبی کردن‌هاش بیشتر شرمنده‌م میکرد. دیگه مثل قبل نبودم، هربار بیرون رفتنم، با تیپ ساده شده بود، ارایش کردنمم خیلی ملایم و ساده کردم. نمیدونم شاید از تأثیرات اخلاق خوب و باحیای امیرعلی باشه.اصلا به صورتم زل نمیزنه، بااحترام حرف میزنه، جای تموم اون بدیها و خودخواهی‌هام خوبی میکنه. 🍂ادامه دارد.... ✍نویسنده؛ اسرا بانو 🍂https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ❤️🍀🍀🍂🍂🍀🍀🍂🍂❤️

🍀🍂🍀🍂🍀❤️❤️🍂🍀🍂🍀🍂رمان جذاب و عاشقانه، 🍀فانتزی و پلیسی #دلداده 🍂قسمت ۳۹ و ۴۰ رو تختم دراز کشیده بودم و کتاب می‌خوندم، البته بیشتر فکرم درگیر آرمان و هدفش که امیرعلی بود. چند تقه به در خورد -اجازه هست بیام تو؟ -بیا داداش ایلیا وارد اتاق شد و در رو پشت سرش بست، نزدیکم اومدو کنارم رو تخت نشست -جانم داداش؟ -مائده، میتونم ازت کمک بگیرم؟ -چیزی شده؟ -مائده... تو که میدونی من و سارا... سرشو انداخت پایین، خیلی دلم به حالش سوخت، ایلیا و سارا بخاطر کار احمقانه‌ام ازهم جداشدن -مائده، با مامان و بابا حرف بزن بره با عمو و زدن عمو حرف بزنه -چرا تو بهشون نمیگی؟ -آخه روم نمیشه مائده لبخندی به روش زدم -چشم، میرم باهاشون حرف میزنم، خیالت راحت لبخندی زد و دستمو محکم فشرد -خواهر خودمی همون لحظه در بازشد و مامان اومد داخل و دست به سینه نگاهمون کرد -یعنی من اینقدر غریبه‌م که خجالت میکشی به من بگی؟ -مامان جان پشت در ایستاده بودی؟ ایلیا خجالت زده گفت: -همه چیو شنیدی؟ مامان اومد و کنارمون نشست -بله که همه چیو شنیدم -مامان میشه با زن عمو حرف بزنی؟ مامان:-واقعا سارا رو دوست داری؟ ایلیا:-معلومه که آره مامان مامان کمی این پا و اون پا کردوگفت: -ایلیا، زن عموت تاالانم ازدستمون دلخوره، ما طاقت بی آبرویی دیگه رو نداریم ها ازاین حرف مامان کمی دلخور شدم، البته حق هم داشت، من باعث و بانی بی‌آبرویی پدرومادرم شدم ایلیا اخم کردوگفت: _اگه نمیخواید کمکم کنید چرا بهونه میارید؟ من میرم با بابابزرگ حرف بزنم خواست بلند شه که مامان دستشو کشید وگفت: -ای بابا، چرا عین بچه ها قهر میکنی بشین ببینم رو کردم سمتشون و گفتم: -من فردا با زن عمو حرف میزنم، همه اینا تقصیرمنه، اگه دوسال پیش انتخاب غلط نمی‌کردم، الان ایلیا و سارا رفته بودن سر خونه زندگیشون، مامان، قضیه‌ی ایلیا از من جداس، مامان:-من با زن عمو حرف میزنم، نگران نباش پسرم . . . ‌. فقط یک کلاس دیگه مونده بود که اونم مهم نبود، به ساعتم نگاهی انداختم 5:30عصربود -هانیه -بله؟ -من کلاس آخری رو نمیام -چی؟! چرا؟! -امروز کارمهمی دارم، خودم فردا میام دانشگاه غیبتمو توجیه میکنم -خیلی خب باشه گوشیمو برداشتم و به امیرعلی زنگ زدم، بعد از چند تا بوق برداشت -سلام بفرمایید -سلام امیرعلی، خوبی؟ -ممنون -دانشگاهم تموم شد امیرعلی: -ده دقیقه‌ی دیگه میام -منتظرم تماس رو قطع کردم هانیه: چرا پسر عموت میاد دنبالت؟ خبراییه -هرچی تو اون مغز معیوبت هست رو بنداز دور، خبری نیس -بـــله همون لحظه دیدم کریمی داره سراغمون میاد -آخ آخ هانی، فکرکنم گاوت زایید -چطور؟! به روبه رو اشاره کردم، اونم بادیدن کریمی چشماش گرد شد. بلند شدیم و سلام کردیم کریمی:-سلام خانم ها خوب هستید؟ -ممنون هانیه: -ممنون شماخوبید؟ -شکر خوبم، خانم فرهمند، چندلحظه تشریف بیارید کارتون دارم هانیه رنگ صورتش پرید و پرسید: -چه کاری استاد؟ -شما بفرمایید متوجه میشید هانیه نگاهی بهم انداخت -هانیه جون شما بفرما استاد رو معطل نکن، منم برم خداحافظ از نگاهش معلوم بود کلی داره نفرینم میکنه. از دانشگاه رفتم بیرون، همون لحظه گوشیم زنگ خورد، دوباره یه شماره خالی! تماس رو وصل کردم، صدای آرمان توگوشم پیچید -به به، مائده جان، چطوری؟ -خفه شو آرمان، دست از سرم بردار -فکرکردی الان که بادیگارد واسه خودت گذاشتی کاری بهت ندارم؟ بدبخت امیرعلی، باوجود اون کاری که باهاش کردی هنوزم عاشقته -کی گفته امیرعلی عاشقمه ها؟ اون شغلش اینه -وقتی یه نفر جونشو میذاره پای یه نفردیگه، خب معلومه -آرمان بس کن دیگه داری میری رو اعصابم ها -این بازی رو تو شروع کردی مائده، میتونستی جون خودتو نجات بدی و دست به این خریت نزنی، اونوقت من به خواسته‌ام به راحتی می‌رسیدم، اما خب، امیرعلی هنوزم تو چنگ منه دیگه نمیتونستم تحملش کنم، تماس رو قطع کردم. با صدای بوق ممتد ماشینی به خودم اومدم و امیرعلی رو تو ماشینش دیدم، سریع سمت ماشین رفتم و سوار شدم

سریع سمت ماشین رفتم و سوار شدم -علیک سلام سمتش برگشتم ولی اون به روبه روش نگاه می‌کرد -سلام -باکی دعوا می‌کردین؟ -بنظرت باکی بودم؟ -چی میگفت؟ -تهدید، همه‌ش تهدید، همه‌ش هم در مورد تو بود، دیگه کلافه شدم، تا کِی میخواد این بازی رو ادامه بده -اون به همین راحتی این بازی رو کنار نمیذاره، دوساله که این بازی رو شروع کرده -اگه خدانکنه بلایی سرت بیاره، مقصرش منم لحظه‌ای سمتم برگشت -شما مقصر نیستین، اون ازاول دنبال من بود، ازتون استفاده کرد تا فقط اطلاعات منو به دست بیاره همین ماشینو به حرکت دراورد، یاد حرف آرمان افتادم که گفت.... «بدبخت امیرعلی، باوجود اون کاری که باهاش کردی هنوزم عاشقته» یعنی واقعا تنها دلیل اینکه داره بهم کمک میکنه، عاشقمه؟! -امیرعلی، یه سوال ازت بپرسم؟ -بپرسین -چرا داری کمکم میکنی؟من بهت بد کردم نفس عمیقی کشیدوگفت: _اولا جواب بدی رو با بدی نمیدن دوما... خواست یه چیزی بگه ولی سکوت کرد -دوما چی؟ -من دارم کارمو انجام میدم، وظیفه من همینه -همین؟ با قاطعیت جواب داد -دلیل دیگه ای می‌بینین؟ -اها، نه، هیچی... شاید انتظار اینو نداشتم که اینجوری بشنوم، خیلی ناراحت شدم 🍂ادامه دارد.... ✍نویسنده؛ اسرا بانو 🍂https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ❤️🍀🍀🍂🍂🍀🍀🍂🍂❤️