🌷🌷شہداے مدنظر این هفتہ🌷🌷 👣شنبہ؛ شهید اسفندیار اکبرنیا 👣دوشنبہ؛شهید منوچهر علی پور 👣چهارشنبہ؛ سردار شهید داوود گریوانی نیاز نیست برا فرســٺادن هدیه صلوات ها پی وی بیاین چون شمرده نمیشه!😊 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5

اطــلاعاٺــے خیلــے اندڪ از شہــید بزرگوار 🌷شهید اسفندیار اکبرنیا 🌷 👇در حد بضـــاعٺ👇 🌷شهید اسفنديار اكبرنيا | شهدای بالاتجن http://balatajan.ir/shahid-detail.aspx?id=45&ttl=%D8%A7%D8%B3%D9%81%D9%86%D8%AF%D9%8A%D8%A7%D8%B1%20%D8%A7%D9%83%D8%A8%D8%B1%D9%86%D9%8A%D8%A7 🇮🇷 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5

اطــلاعاٺــے خیلــے اندڪ از شہــید بزرگوار 🌷شهید منوچهر علی پور🌷 👇در حد بضـــاعٺ👇 شهید منوچهر علي‌پور | شهدای بالاتجن http://balatajan.ir/shahid-detail.aspx?id=63&ttl=%D9%85%D9%86%D9%88%DA%86%D9%87%D8%B1%20%D8%B9%D9%84%D9%8A%E2%80%8C%D9%BE%D9%88%D8%B1 🇮🇷 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5

سݐـاس فــراوان از دوسٺ عزیزے که زحمــٺ جمــع آورے مطــالب رو کشــیدن😊 اجرشون با خانوم جان☺️☝️ #ادمین_نوشٺ

7، 8، 9 👇

✨بہ نـــــــامـ خـــــــدای شـــــــہیدان✨ 🕊🕊رمان #تاپروانگی🕊🕊 قسمت ۷ دور خودش می چرخید ،.. اشک می ریخت و زیرلب آیه الکرسی می خواند. اولین مانتو و شلواری را که دستش رسید پوشید،چادرش را به سر کشید، کیفش را برداشت و بیرون رفت... اوضاعش برای رانندگی کردن مناسب نبود،دربست گرفت.. و با دلی که آشوب تر و بی قرارتر از همیشه بود راه افتاد. همین که ماشین از پیچ اولین کوچه گذشت.. و نگاهش افتاد به سیاهی های ایستگاه صلواتی دلش لرزید، چشمش را بست و با تمام وجود امام حسین را صدا کرد... "یا امام حسین،بخیر بگذرون" تقریبا نیم ساعت نشده جلوی بیمارستان بود.. انقدر برای دیدن همسرش سردرگم بود که حتی متوجه نشد کرایه را چگونه حساب کرده! جلوی پذیرش نرسیده.. رادمنش ظاهر شد.. و نفهمید چه چیزی در چهره اش دیده که سریع شروع کرد به دلداری دادن.. ولی خب تصادف ساده که نیازی به اتاق عمل نداشت! سعی کرد مثل همیشه #صبوری کند، خدایا... کاش این همه تنها نبود.آن هم اینجا، پشت درهایی که هرچند قفل و زنجیری نداشت.. اما مانع از عبورش شده بودند. لیوان آب را از رادمنش گرفت و باصدایی که از شدت گریه گرفته بود گفت : _نمی فهمم،آخه چرا تصادف؟ارشیا که هیچ وقت بی احتیاطی نمی کنه _حادثه که خبر نمی کنه خانم .ممکن بود برای من اتفاق می افتاد. بچه که نبود،.. می دانست اما نمی فهمید.. چرا از بین این همه آدم،شوهر او باید تصادف می کرد.. و مثلا وکیلش راست راست راه می رفت! دوباره از علاقه ی زیاد خبیث شده بود!زبانش را گاز گرفت.. و #استغفراله گفت.. ناخودآگاه یاد صبح افتاد،هنوز عصبی از کابوس دیشب بود که لیوان شیر را روی میز گذاشت... ارشیا که اتفاقا چند روزی هم بهم ریخته تر بود با قاشق کوچک روی تخم مرغ کوبید و پرسید: _تو دیگه چرا اول صبح پکری؟ در جواب فقط شانه بالا انداخت. متعجب بود از اینکه متوجه بی حوصله بودنش شده! حتی موقع رفتن هم گفته بود: _ممکنه امشب زودتر برگردم‌، قرمه سبزی می پزی؟ و او فقط برای چند دقیقه چقدر خوشحال شد.. که روزش با این همه حرف و توجه از جانب ارشیا شروع شده.. اما درگیر‌ اوهام هم بود ...راستی چرا هنوز خروشت ش را بار نگذاشته بود؟!انگار هنوز و دوباره دل خودش قیمه می خواست! به خیالش بی توجهی صبح را با شام خوشمزه ی شب جبران می کرد.. ولی حالا دست خودش نبود که گریه اش مدام بیشتر می شد، ای کاش دلیل گرفته بودنش را می گفت، یا نگذاشته بود شرکت برود، ای کاش خواب لعنتی اش انقدر زود تعبیر نمی شد.. و حالا تدارک‌ غذای دوست داشتنی او را می دید و هزاران ای کاش دیگری... که مدام و بی وقفه توی سرش چرخ می خورد... بالاخره ثانیه های کشدار گذشت.و دکتر سبزپوش بیرون آمد. قبل از او رادمنش به سرعت سمتش رفت و پرسید : _دکتر ،حالشون چطوره؟ _خوشبختانه خطر رفع شده در حال حاضر وضعیت قابل قبولی داره، فعلا هم توی ریکاوری هستن. سعی می کرد هضم کند حرف های عجیب بعدی دکتر را در مورد شرح حالش. انگار کم کم باید خوشحال هم می شد که شوهرش از چنین تصادفی جان سالم به در برده! سرگیجه دست از سرش برنمی داشت، همین که دکتر رفت.. با ترانه تماس گرفت و همه چیز را دست و پا شکسته برایش گفت،.. نیاز داشت به وجود خواهرش . وقتی تخت ارشیا بیرون آمد اول نشناختش . صورتش متورم و کمی کبود به نظر می رسید.. و به دست و پایش آتل بسته شده بود . سرش را هم باندپیچی کرده بودند ... و اما اخم همیشگی اش را هم داشت که اگر نبود شاید شک می کرد به هویتش ! ✨ادامه دارد.... 🕊نویسنده؛ الهام تیموری https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5

✨بہ نـــــــامـ خـــــــدای شـــــــہیدان✨ 🕊🕊رمان #تاپروانگی🕊🕊 قسمت ۸ تمام این چند روز را بدون وقفه در بیمارستان و بالای سر ارشیا بود. پای راستش را که از دوجا شکسته بود عمل کرده و برایش پلاتین گذاشته بودند ، هرچند می دانست خیلی درد دارد... اما ارشیا حتی بی تابی هایش هم پر #غرور بود. آن چنان ناله و فریاد نمی کرد و فقط بد خلق تر می شد. و ریحانه ای که ساعت ها پشت در اتاق عمل و یا در انتظار به هوش آمدنش اشک ریخته و داشت پر پر می زد، حالا همه ی نق زدن هایش را به جان می خرید.. این روزها برای سلامتی شوهرش آنقدر نذر و نیاز می کرد.. که مطمئن بود همه را فراموش می کند و بخاطر همین مجبور شده بود.. تا ریز و درشت نذوراتش را گوشه ای بنویسد! مخصوصا نذری که روز عمل کرده بود و باید ادا می شد... چیزی که فعلا بین خودش و امام حسین بود و بس. ارشیا خواسته بود تا بهتر شدن حالش ملاقاتی نداشته باشد،.. فقط ترانه و همسرش و رادمنش بودند که هر روز سر می زدند. گل ها را درون پارچ آب می گذاشت و به خاطره ی نوید از تصادف سه سال قبلش گوش می کرد.. که ترانه کنار گوشش گفت: _ببینم ریحان بالاخره از ماجرا سر در آوردی یا نه؟ _اوهوم،اینجوری که نوید تعریف می کنه ماشین پشتی ... _نچ!چرا گیج بازی درمیاری؟من به خاطره ی نوید چیکار دارم؟دارم میگم نفهمیدی دلیل تصادف شوهرت چی بوده؟ کمی کنارتر کشیدش و با لحنی که سعی می کرد آرام باشد ادامه داد: _یک هفته گذشته و تو هنوز نفهمیدی ارشیا چرا و چطور به این حال و روز افتاده ، حتی متوجه رفتار مشکوکش با این آقای وکیل هم نشدی!؟ ناخودآگاه نگاه ریحانه سمت رادمنش کشیده شد.. که دست در جیب کنار پنجره ایستاده و غرق تفکر بود. _چه رفتار مشکوکی؟! _یعنی یادت رفته همین که ارشیا به هوش اومد سراغ اینو گرفت؟بنظرت چرا باید از بین تمام دوست و همکاراش فقط همین یه نفر باشه که مدام میاد و میره؟ _خب ارشیا خیلی به ... _بس کن ریحانه، چقدر ساده ای تو خواهر من !حاضرم قسم بخورم که کاسه ای زیر نیم کاسه ست و تو بی خبری،هر چند الانم بهت امیدی ندارم اما باید حتما بفهمی که قضیه از چه قراره _خب آره راست میگی رادمنش کلا یه مدت هست که بیشتر از قبل میاد و میره، باشه حالا از ارشیا می پرسم خوبه؟ _نه عزیزم، ایشون کی تا حالا از جیک و پوک همه چیز حرف زده که الان با این حال و اوضاعی که داره و با یه من عسل نمیشه خوردشم بشینه برا تو مفصل توضیح بده!؟باید از خود رادمنش بپرسی _چی؟! _هیس چته داد می زنی؟ _آخه تو که می دونی ارشیا اصلاخوشش نمیاد که من با همکاراش مچ بشم _ اولا که قرار نیست بفهمه چون مطمئن باش مانع میشه،دوما مچ شدن نیست فقط یه نوع تخلیه ی اطلاعاتی باید صورت بگیره که بازم متاسفانه خیلی خوشبین نیستم بهت! با ذهنی که حالا درگیر و آشفته شده بود گفت: _داری کم کم می ترسونیم ترانه _خلاصه که از من گفتن بود حالا خواه پند گیر خواه ملال! _چی بگم _لااقل در موردش فکر کن _باشه ترانه .... _فقط زودتر تا خیلی دیر نشده! و انقدر تحت تاثیر شک و تردیدی که ترانه در دلش انداخته بود قرار گرفت.. که کل عصر را به مرور این چند روز گذراند.. حق با خواهرش بود حالا همه چیز در نظرش مشکوک بود... ✨ادامه دارد.... 🕊نویسنده؛ الهام تیموری https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5

✨بہ نـــــــامـ خـــــــدای شـــــــہیدان✨ 🕊🕊رمان #تاپروانگی🕊🕊 قسمت ۹ حق با خواهرش بود،.. حالا همه چیز در نظرش مشکوک بود! همین که ارشیا به هوش آمده و حواسش جمع شده بود.. خواست تا رادمنش را ببیند . حتی یکی دوبار هم که مشغول حرف زدن بودند.. از او به دلایل مختلف خواسته بود تا اتاق را ترک‌کند. شم زنانه اش به کار افتاده بود و پشت سر هم‌ حدس و فرضیه می زد ، جوری که خودش هم می ترسید از این همه تصورات منفی . باید زودتر ماجرا را می فهمید تا آرامش‌ بگیرد. حالا که ارشیا تحت تاثیر داروهای مسکن خوابیده بود و می دانست حداقل تا دو سه ساعت دیگر هم بیدار نمی شود بهترین موقعیت بود! اما شجاعت نداشت حتی به گوشی کنار تخت نزدیک و شماره ی رادمنش ‌را بردارد . ولی مجبور بود... بعد از کلی نهیب زدن و دو دل بودن بالاخره با بدبختی و دست هایی که لرزان شده بود.. کاری را که باید انجام داد،شماره را برداشت و وارد موبایل خودش کرد. روی نیمکت سالن نشست.. و نفسش را بیرون فرستاد.هیچ وقت در در مسائل شوهرش دخالت نکرده بود و حالا هم حس خوبی نداشت. هرچه بیشتر فکر می کرد شک و تردید بیشتری هم روی تصمیمش‌ سایه می انداخت. اما اوهام جدید و مزخرف باعث آزارش شده بود. عزمش را جزم کرد و با گفتن بسم الله شماره را گرفت. مدام پیش خودش تکرار می کرد که چه بگوید. تماس برقرار شد و بعد از چندتا بوق خوردن صدای آشنایی گوشش را پر کرد . _الو آب دهانش را قورت داد و سعی کرد راحت صحبت کند: _الو، سلام رنجبر هستم _سلام خانم ،بله شناختم .احوال شما؟ _بد نیستم ممنون _ اتفاقی افتاده؟ _نه‌ هیچی... اما...راستش می خواستم باهاتون صحبت کنم _خواهش می کنم ،در خدمتم _به نظرم اگه حضوری حرف بزنیم‌ خیلی بهتره‌، البته اگه وقت داشته باشید _مطمئنید حال ارشیا خوبه؟ _بله خوابیده ‌... نمی خوام باخبر بشه بهتون زنگ زدم _متوجه شدم تقریبا .هیچ اشکالی نداره من فردا صبح خدمت می رسم خوبه؟ _خیلی ممنونم جناب رادمنش _با همین شماره تماس بگیرم؟ _بله ،متشکرم _خواهش می کنم .امری نیست؟ _عرضی نیست ،خدانگهدار _وقت شما بخیر . با خیال راحت قطع کرد.. نفسش را دوباره و اینبار پر سر و صدا بیرون داد و گفت : _دیدی ریحان جان ،انقدر ها هم سخت نبود و با طمانینه برگشت به اتاق ... با رادمنش توی پارک کنار بیمارستان قرار داشت . زودتر از موعد رفت تا کمی از بوی تند الکل همیشگی پیچیده در راهروها دور باشد. از شنیدن صدای خش خش برگ ها زیر‌ نیم بوتش حس‌ خوبی داشت . نم نم باران شروع شده بود . نفس عمیقی کشید و خواست روی نیمکت چوبیِ نیمه خیس بنشیند اما پشیمان شد. چادرش را جمع تر کرد تا پایینش لکه نشود،.. کاش لباس بیشتری می پوشید، همیشه سرمایی بود. _سلام رادمنش بود ،.. مثل همیشه خوش پوش و آن تایم ،این دو صفتی بود که بارها از ارشیا شنیده بود. _علیک سلام _هوا خیلی مناسب نیست بهتره بریم توی ماشین من . موافقت کرد و چند دقیقه بعد در حالی که قهوه نیمه شیرینش را مزه می کرد از پشت شیشه ماشین شاسی بلند او به تردد آدم ها نگاه می کرد. _خب من سراپا گوشم خانم .راستش کنجکاو شدم بدونم چه موضوعی باعث شده که اینجا باشم.اونم بدون اطلاع جناب نامجو! نفهمید که کلامش بوی طعنه داشت یا صرفا کنجکاوی بود . البته خیلی هم اهمیت نداشت همانطور که انگشتش را دور ماگ قهوه می کشید گفت : _می تونم صادقانه سوالی بپرسم و توقع جواب صادقانه هم داشته باشم؟ _حتما !من همیشه حامی راستگویی ام. _مطمئنم اتفاق مهمی افتاده که شما و ارشیا ازش باخبرید اما به هر دلیلی منو در جریان نمیذارید .ارشیا که سکوت کرده.اما توقع دارم که حداقل شما بگید موضوع از چه قراره... به وضوح جمع شدن ناگهانی عضلات صورتش، رادمنش را دید اما... ✨ادامه دارد.... 🕊نویسنده؛ الهام تیموری https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5

یه پارت☝️ سووووورپرایز 😍😜