2⃣9⃣به دستور عمر بن سعد لعین، ده نفر حرامی بر بدن #امام_حسین_علیه_السلام اسب تاختند!👇 #روز_شمار_عاشورا @AsnadolMasaeb

✅در کربلا امام حسین(ع) دو بار بر بدن مطهرش اسب تاخته شد! ابتدا توسط شمر بن ذی الجوشن لعین که بعد از جدا کردن سر مطهر ایشان، این جنایت را مرتکب شد. ابن جوزی می نویسد : 📋《أَوطَأَ الخَيلَ صَدرَهُ وَ ظَهرَهُ》 ♦️شمر بر سینه و پشت امام حسین(ع) اسب تاخت.(۱) سپس توسط ده حرامی به دستور ابن سعد! شیخ مفید می نویسد : عمر بن سعد در عصر عاشورا ندا داد : 📋《مَن يَنتَدِبُ لِلحُسَينِ(ع) فيُوطى الخَيلُ صَدرَه و ظَهرَه؟》 ♦️كيست كه داوطلب گردد و بر پيكر حسين(ع) اسب بتازد تا زير سم اسبان سينه و پشت حسين(ع) خُرد گردد؟! 📋《فَانْتَدَبَ عَشَرَةٌ، مِنْهُمْ : إِسْحَاقُ بْنُ حَيْوَةَ اَلْحَضْرَمِيُّ، وَ أَحْبَشُ بْنُ مَرْثَدٍ اَلْحَضْرَمِيُّ فَأَتَوْا فَدَاسُوا اَلْحُسَيْنَ(ع) بِخُيُولِهِمْ حَتَّى رَضُّوا ظَهْرَهُ وَ صَدْرَهُ》 ♦️پس ده حرامی و لعین از جمله؛ اسحاق بن حویه، اخنس بن مرثد، حکیم بن طفیل، عمرو بن صبیح، رجاء بن منقذ عبدی، سالم بن خیثمه جعفی، واحظ بن ناعم، صالح بن وهب جعفی، هانی بن شبث خضرمی، اسید بن مالک، چنین کردند و بر بدن مطهر امام حسین(ع) اسب تاختند. آنان پشت و سینه جگر گوشه رسول اکرم(ص) را زیر سمّ اسب قرار دادند.(۲) اين ارازل، نه تنها از اين عمل شنیع، شرمنده نشدند، بلكه افتخار هم مى كردند. وقتی اینان وارد مجلس ابن زياد شدند، ابن زیاد پرسيد شما كيستيد و چه كرديد؟ آنان گفتند : 📋《نَحْنُ اَلَّذِينَ وَطِئْنَا بِخُيُولِنَا ظَهْرَ اَلْحُسَيْنِ(ع) حَتَّى طَحَنَّا حَنَاجِرَ صَدْرِهِ》 ♦️ما كسانى هستیم كه بر پشت حسين(ع)، اسب دوانديم تا آن كه سينه و گلوى حسين(ع) را آسياب كرديم. 📋《فَأَمَرَ لَهُمْ بِجَائِزَةٍ یَسِیرَةِِِ》 ♦️سپس ابن زیاد به آنان جایزه ناچیزی داد. ابوعمر که در آن مجلس حضور داشت، می گوید : 📋《فَنَظَرْنَا إِلَى هَؤُلاَءِ اَلْعَشَرَةِ فَوَجَدْنَاهُمْ جَمِيعاً أَوْلاَدَ زِنَاءٍ وَ هَؤُلاَءِ أَخَذَهُمُ اَلْمُخْتَارُ فَشَدَّ أَيْدِيَهُمْ وَ أَرْجُلَهُمْ بِسِكَكِ اَلْحَدِيدِ وَ أَوْطَأَ اَلْخَيْلَ ظُهُورَهُمْ حَتَّى هَلَكُوا》 ♦️ما به همه آن ده نفر نگاه کردیم و متوجه شدیم که همه آنها از اولاد زنا بودند. بعدها مختار این ده نفر لعین را دستگیر کرد و دست ها و پاهایشان را میخکوب کرد و اسب بر پشت آنان تاخت تا به درک واصل شدند.(۳) 📚منابع : ۱)تذكرة الخواص ابن جوزی، ص۲۵۶ ۲)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۱۳ ۳)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۲۷ @AsnadolMasaeb

3⃣9⃣عصر عاشورای سال ۶۱ هجری، به عمر بن سعد اجساد لشکریان کوفه دفن شدند اما پیکر امام حسین(ع) و یارانش بر زمین ماند!👇 ✅طبری می نویسد : 📋《وَ صَلَّى عُمَرُ بْنُ سَعْدٍ عَلَى [مَنْ] قُتِلَ مِنْ أَصْحَابِهِ وَ دَفَنَهُمْ》 ♦️عمر بن سعد بر اجساد لشکریان کوفه نماز خواند و آنان را دفن نمود.(۱) و سپس دستور داد که اسرای کربلا را در یک جا جمع کردند که همگی در آن شب به حضرت زینب(س) پناه برده بودند! فاطمه(س) دختر امام حسین(ع) درباره #حضرت_زینب_سلام_الله_علیها می گوید : 📋《وَ امّا عَمَّتی زَیْنَبُ(س) فَانَّها لَمْ تَزَلْ قائِمَةً فی تِلْکَ اللَّیلَةِ‌ ای عاشِرَة مِنَ المُحَرّم فی مِحْرابِها تَسْتَغیثُ الَی رَبِّها، وَ ما هَدَاَت لَنا عَیْنٌ وَ لاسَکَنَتْ لَنا زَفْرَةُ》 ♦️اما عمه‌ام زینب(س)، پس او همچنان در آن شب در جایگاه عبادت خود ایستاده بود و به‌ درگاه خدای تعالی استغاثه می‌کرد و در آن شب چشم هیچ‌ یک از ما به خواب نرفت و صدای ناله ما قطع نشد.(۲) #روز_شمار_عاشورا 📚منابع : ۱)وقعة الطف یوسفی غروی، ص۲۵۸ ۲)وفیات الائمه(ع) جمعی از نویسندگان، ص۴۴۰ @AsnadolMasaeb

📜مقتل خوانی شهید «سید محمدباقر حکیم» در روز عاشورا در قم :👆 #مقتل_خوانی #عزاداری_علماء #روضه_خوانی_علماء @AsnadolMasaeb

📜مقتل خوانی «آیت الله العظمی وحید خراسانی» در روز تاسوعا در قم :👆 #مقتل_خوانی #عزاداری_علماء #روضه_خوانی_علماء @AsnadolMasaeb

📜مقتل خوانی #مقام_معظم_رهبری در روز عاشورا در خطبه های نماز جمعه تهران :👆 #مقتل_خوانی #عزاداری_علماء #روضه_خوانی_علماء @AsnadolMasaeb

📜مقتل خوانی #استاد_عندلیب_همدانی در روز عاشورا در همدان :👆 #مقتل_خوانی #عزاداری_علماء #روضه_خوانی_علماء @AsnadolMasaeb

📜مقتل خوانی «استاد یثربی کاشانی» در روز عاشورا در کاشان :👆 #مقتل_خوانی #عزاداری_علماء #روضه_خوانی_علماء @AsnadolMasaeb

📜مقتل خوانی «استاد شیخ حسین انصاریان» در روز عاشورا در تهران :👆 #مقتل_خوانی #عزاداری_علماء #روضه_خوانی_علماء @AsnadolMasaeb

🏴🕌🏴🕌🏴🕌🏴🕌🏴🕌 🚩 «اَلسَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِاللهِ(ع) وَ عَلَى الأَرْواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ عَلَيْكَ مِنّي سَلامُ اللهِ أَبَداً مَا بَقيتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ وَ لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّي لِزِيارَتِكُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ(ع) وَ عَلى عَلِيِّ(ع) بْنِ الْحُسَيْنِ(ع) وَ عَلى أَوْلادِ الْحُسَيْنِ(ع) وَ عَلى أَصْحابِ الْحُسَيْنِ(ع)» 🎙روضه #امام_حسین_علیه_السلام با نوای #استاد_میرزا_محمدی🖤 @AsnadolMasaeb

📜«تبرّک» به قطرات آب وضوی رسول اکرم(ص) تا «تقرّب الی الله» به واسطه ریختن خون #امام_حسین_علیه_السلام !👇 #عبرتهای_عاشورایی #از_سقیفه_تا_عاشورا @AsnadolMasaeb

✅محمد بن اسماعیل بخاری در صحیح خود نقل می کند که وقتی حضرت رسول اکرم(ص) در سرزمین ابطح بود و برای آن حضرت(ص) خیمه ای سرپا کرده بودند، در این حال بلال اذان نماز گفت و حضرت(ص) مشغول وضو شد، و اصحاب به سمت حضرت(ص) هجوم می آوردند و دست خود را دراز می کردند و به قطراتی که از دست مبارک ایشان سرازیر می شد، تبرّک می جستند. تا جایی که بخاری از ابن شهاب در جایی دیگر از کتاب خود نقل می کند که؛ 📋«اذَا تَوَضَّا النَبِیُّ(ص) كَادُوا يَقتَتِلُونَ عَلَي وُضُوئِهِ» ♦️هرگاه حضرت نبی اکرم(ص) وضو می گرفت، نزديك بود مسلمانان بر سر بدست آوردن آب وضوی ایشان (برای تبرك) با هم بجنگند.(۱) 🏴اما از سال یازدهم هجری[سال شهادت رسول اکرم(ص)] تا سال شصت و یک هجری[سال شهادت امام حسین(ع)] دقیقا پنجاه سال فاصله است. سوال اینجاست که در طی این نیم قرن، چه بلایی بر سر امت رسول اکرم(ص) آمد که آن امتی که قطرات آب وضوی پیغمبر(ص) رو برای «تبرّک» می بردند، همانها یا اولاد آنها، قطرات خون امام حسین(ع) که جگر گوشه همین پیغمبر(ص) بود را برای «تقرّب الی الله» زمین ریختند؟!! تا جایی که امام سجاد(ع) در این باره می فرماید : 📋«وَ لا يَومِ كَيومِ الْحُسَينِ(ع) اَزْدَلَفٍ عَليهِ ثلاثونَ اَلْفٍ رَجُلٍ يَزْعُمونَ اَنّهمْ مِن هذهِ الْاُمّةٍ كُلُّ يَتَقََرّبُ اِلَي اللهِ عَزّوجلّ بِدَمَهِ وَ هُوَ بِاللهِ يُذَكّرهُمْ فَلا يَتّعِظونَ حَتّي قَتَلوهُ بَغْياً وَ ظُلْماً وَ عُدْواناً» ♦️اما هيچ روزی همانند روز حسين(ع) نيست، كه سی هزار مرد جنگاور بر او روی آوردند و می‌پنداشتند كه از اين امت هستند و همگی آنان با ريختن خون او به خدای عزوجل تقرّب می‌جستند، در حالی كه او خدا را به ياد آنان می آورد اما آنان پند پذير نبودند تا اينكه او را به ظلم و ستم و دشمنی كشتند.(۲) 📚منابع : ۱)صحیح بخاری، ج۳، ص۱۹۵ ۲)امالی شیخ صدوق، ص۴۶۲ @AsnadolMasaeb

1️⃣روشنگری معاویه در خصوص منشاء ظلم در حق اهل بیت(علیهم‌السلام)! 👤علی بن حسین مسعودی(متوفی۳۴۶ ه.قمری) می‌نویسد : محمد بن ابوبکر نامه‌ای به معاویه می نویسد که مشتمل بر فضائل امیر‌المومنین(ع) و مثالب دشمنان آن حضرت(ع) است. معاویه نیز در جواب نامه می نویسد : هنگامی که پیغمبر(ص) رحلت کرد؛ 📋«فَكَانَ أَوَّلَ مَنِ اِبْتَزَّهُ حَقَّهُ أَبُوكَ وَ فَارُوقُهُ وَ خَالَفَاهُ فِي أَمْرِهِ عَلَى ذَلِكَ اِتَّفَقَا وَ اِتَّسَقَا ثُمَّ دَعَوَاهُ لِيُبَايِعَهُمَا وَ أَبْطَأَ عَنْهُمَا وَ تَلَكَّأَ عَلَيْهِمَا فَهَمَّا بِهِ اَلْهُمُومَ وَ أَرَادَا بِهِ اَلْعَظِيمَ..» ♦️پدر تو «ابوبکر» و فاروق او «عمر بن خطاب» اولین کسانی بودند که حق او را گرفتند و با او مخالفت نمودند و بر این کار اتفاق کردند و او را به بیعت خود فراخواندند، اما او تأخر جست و ایشان در صدد قتل او برآمدند. وقتی او چنین دید، بیعت کرد و سپس او را به بيعت با خود تكليف نموده ولى او نپذيرفت، تا اين كه او را تحت فشار قرار داده به او قصد سوء نمودند پس بناچار با آنان بيعت كرد.(۱) #از_سقیفه_تا_عاشورا 📚منبع : ۱)مروج الذهب مسعودی، ج۳، ص۱۸ @AsnadolMasaeb

2️⃣نامه معاویه به محمد بن ابی بکر در نقل «انساب الاشراف»! #از_سقیفه_تا_عاشورا @AsnadolMasaeb