🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳 🏴 ⭕️امام باقر از چه جایگاه علمی ای برخوردار بودند؟ (بخش اول) 🔹 #امام_باقر (ع) طى مدت امامت خود، در شرایطی نامساعد، به نشر و اشاعه حقايق و معارف الهى پرداخت و مشكلات علمى را تشريح نمود و جنبش علمى دامنه دارى به وجود آورد كه مقدمات تاسيس يك «دانشگاه بزرگ اسلامى» را كه در دوران امامت فرزند گراميش «امام صادق (ع)» به اوج عظمت رسيد، پى ريزى كرد. جابر كه يكى از ياران بزرگ پيامبر اسلام (ص) و از علاقمندان خاص خاندان نبوت است، مى گويد: روزى پيامبر (ص) به من فرمود: «بعد از من شخصى از خاندان مرا خواهى ديد كه اسمش اسم من و چهره اش شبيه چهره من خواهد بود. او درهاى دانش را به روى مردم خواهد گشود». پيامبر اکرم (ص) هنگامى این پيشگويى را فرمود كه هنوز حضرت باقر (ع) چشم به جهان نگشوده بود. 🔹سال ها از اين جريان گذشت، زمان پيشواى چهارم رسيد. روزى جابر از كوچه هاى مدينه عبور میكرد، چشمش به #حضرت_باقر (ع) افتاد، وقتى دقت كرد، ديد نشانه هايى كه پيامبر (ص) فرموده بود، عينا در او هست. پرسيد اسم تو چيست؟ گفت: اسم من محمد بن على بن الحسين است. جابر بوسه بر پيشانى او زد و گفت: جدت پيامبر به وسيله من به تو سلام رساند! جابر از آن تاريخ، به پاس احترام پيامبر (ص) و به نشانه عظمت #امام_باقر (ع) هر روز دوبار به ديدار آن حضرت مى رفت. او در مسجد پيامبر ميان انبوه جمعيت مى نشست (و در پاسخ بعضى از مغرضين كه از كار وى خرده گيرى مى كردند) پيشگويى پيامبر اسلام (ص) را نقل مى كرد. 🔹 #امام_محمد_باقر (ع) در #علم، #زهد، #عظمت و #فضيلت سرآمد همه بزرگان بنى هاشم بود و #مقام_بزرگ_علمى و #اخلاقى او مورد تصديق دوست و دشمن بود. به قدرى روايات و احاديث، در زمينه مسائل و احكام اسلامى، تفسير، تاريخ اسلام، و انواع علوم، از آن حضرت به يادگار مانده است كه تا آن روز از هيچ يك از فرزندان امام حسن و امام حسين (ع) به جا نمانده بود. [۱] رجال و شخصيتهاى بزرگ علمى آن روز، و نيز عده اى از ياران پيامبر (ص) كه هنوز در حال حيات بودند، از محضر آن حضرت استفاده مى كردند. جابر بن يزيد جعفى و كيسان سجستانى (از تابعين) و فقهایى مانند: ابن مبارك، زهرى، اوزاعى، ابوحنيفه، مالك، شافعى، زياد بن منذرنهدى از آثار علمى او بهره مند شده، سخنان آنحضرت را، بى واسطه و گاه با چند واسطه، نقل نموده اند. #ادامه_دارد... پی نوشت؛ [۱] الارشاد، شیخ مفید، منشورات مکتبه بصیرتی، ص ۲۶۱ 📕سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق(ع)، چ بیست و ششم، ص ۳۱۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_باقر @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳 🏴 ⭕️امام باقر از چه جایگاه علمی ای برخوردار بودند؟ (بخش دوم و پایانی) 🔹كتب و مولفات دانشمندان و مورخان اهل تسنن مانند: طبرى، بلاذرى، سلامى، خطيب بغدادى، ابونعيم اصفهانى، و كتبى مانند: موطا مالك، سنن ابى داود، مسند ابى حنيفه، مسند مروزى، تفسير نقاش، تفسير زمخشرى، و ده ها نظير اينها، كه از مهمترين كتب جهان تسنن است، پر از سخنان پرمغز #امام_محمد_باقر (ع) است و همه جا جمله: «قال محمد بن على» و يا «قال محمد الباقر» به چشم مى خورد. [۱] كتب شيعه نيز در زمينه هاى مختلف سرشار از سخنان و احاديث #امام_باقر (ع) است و هركس كوچكترين آشنايى با اين كتابها داشته باشد، اين معنا را تصديق مى كند. آوازه علوم و دانش هاى #امام_محمد_باقر (ع) چنان اقطار اسلامى را پر كرده بود كه لقب #باقر_العلوم (گشاينده دريچه هاى دانش و شكافنده مشكلات علوم) به خود گرفته بود. 🔹ابن حجر هيتمّى مى نويسد: #محمد_باقر (ع) به اندازه اى گنج‌هاى پنهان معارف و دانشها را آشكار ساخته، حقايق احكام و حكمتها و لطايف دانش ها را بيان نموده كه جز بر عناصر بى بصيرت يا بد سيرت پوشيده نيست و از همين جاست كه وى را #شكافنده و #جامع_علوم، و برافرازنده پرچم دانش خوانده اند. [۲] عبدالله بن عطأ كه يكى از شخصيتهاى برجسته و دانشمندان بزرگ عصر امام بود، میگويد: «من هرگز دانشمندان اسلام را در هيچ محفل و مجمعى به اندازه محفل #محمد_بن_على (ع) از نظر علمى حقير و كوچك نديدم. من «حكم بن عتيبه» را كه در علم و فقه مشهور آفاق بود، ديدم كه در خدمت #محمد_باقر (ع) مانند كودكى در برابر استاد عالی مقام، زانوى ادب بر زمين زده شيفته و مجذوب كلام و شخصيت او گرديده بود. [۳] #امام_باقر (ع) در سخنان خود، اغلب به آيات قرآن مجيد استناد نموده از كلام خدا شاهد مى آورد و ميفرمود: «هر مطلبى گفتم، از من بپرسيد كه در كجاى قرآن است تا آيه مربوط به آن موضوع را معرفى كنم». [۴] 🔹 #حضرت_باقر (ع) شاگردان برجسته اى در زمينه هاى فقه وحديث و تفسير و ديگر علوم اسلامى تربيت كرد كه هر كدام وزنه علمى بزرگى به شمار مى رفت. شخصيتهاى بزرگى همچون: محمد بن مسلم، زراره بن اعين، ابو بصير، بريد بن معاويه عجلى، جابربن يزيد، حمران بن اعين، و هشام بن سالم از تربيت يافتگان مكتب آن حضرتند. امام صادق (ع) ميفرمود: «مكتب ما و احاديث پدرم را چهار نفر زنده كردند، اين چهار نفر عبارتند از: زراره، ابوبصير، محمد بن مسلم و بريد بن معاويه عجلى. اگر اينها نبودند كسى از تعاليم دين و مكتب پيامبر بهره اى نمى يافت. اين چند نفر حافظان دين بودند. آنان، از ميان شيعيان زمان ما، نخستين كسانى بودند كه با مكتب ما آشنا شدند و در روز رستاخيز نيز پيش از ديگران به ما خواهند پيوست». [۵] شاگردان مكتب امام باقر (ع) سرآمد فقها و محدثان زمان بودند و در ميدان رقابت علمى بر فقها و قضات غير شيعى برترى داشتند. پی نوشت: [۱] ابن شهر آشوب، مناقب آل ابیطالب، موسسه انتشارات علامه، ج ۴، ص ۱۹۵ [۲] الصواعق المحرقه، الطبعه الثانيه، قاهره، مكتبه القاهره، ص ۲۰۱ [۳] سبط ابن الجوزى، تذكره الخواص، منشورات المطبعه الحيدريه، ص ۳۳۷ [۴] طبرسى، احتجاج، المطبعه المرتضويه، ص ۱۷۶ [۵] شيخ طوسى، اختيار معرفه الرجال (مشهور به رجال كشى)، تصحيح و تعليق: حسن المصطفوى، دانشگاه مشهد، ص ۱۳۶ و ۱۳۷ 📕سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق(ع)، چ بیست و ششم، ص ۳۱۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_باقر @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد