✨✨📒✨✨ #شب_چراغ ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_پنجاه_وپنجم:کربلای زینب 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی پليس خوب و بد شده بودن و همه با يه هدف... يا بايد از اينجا بري يا بايد شرايط رو بپذيري... من ساکت بودم؛ اما حس مي کردم به اندازه يه دونده ماراتن، تمام انرژيم رو از دست دادم... به پشتي صندلي تکيه دادم. زينب! اين کربلای توئه چي کار مي کني؟ کربلایي ميشي يا تسليم؟چشم هام رو بستم. بي خيال جلسه و تمام آدم هاي اونجا... خدايا! به اين بنده کوچيکت کمک کن. نگذار جاي حق و باطل توي نظرم عوض بشه نگذار حق در ، چشم من، باطل و باطل در نظرم حق جلوه کنه. خدايا راضي ام به رضاي تو! با ديدن من توي اون حالت با اون چشمهاي بسته و غرق فکر همه شون ساکت شدن. سکوت کل سالن رو پر کرد. خدايا! به اميد تو، بسم الله الرحمن الرحيم... و خيلي آروم و شمرده شروع به صحبت کردم... اين همه امکانات بهم داديد که دلم رو ببريد و اون رو مسخ کنيد... حالا هم بهم ميگيد يا بايد شرايط شما رو بپذيرم يا بايد برم... امروز آستين و قد لباسم کوتاه ميشه و يقه هفت، تنم مي کنيد، فردا مي گيد پوشيدن لباس تنگ و يقه باز چه اشکالي داره؟ چند روز بعد هم لابد مي خوايد حجاب سرم رو هم بردارم؟! چشم هام رو باز کردم... هميشه همه چيز با رفتن روي اون پله اول شروع ميشه.سکوت عميقي کل سالن رو پر کرده بود .چند لحظه مکث کردم... يادم نمياد براي اومدن به انگلستان و پذيرشم در اينجا به پاي کسي افتاده باشم والتماس کرده باشم! شما از روز اول ديديد من يه دختر مسلمان و محجبه ام و شما چنين آدمي رو دعوت کرديد... حالا هم اين مشکل شماست نه من، اگر نمي تونيد اين مشکل رو حل کنيد کسي که بايد تحت فشار و توبيخ قرار بگيره من نيستم. و از جا بلند شدم. همه خشک شون زده بود! يه عده مبهوت، يه عده عصباني! فقط اون وسط رئيس تيم جراحي عمومي خنده اش گرفته بود. به ساعتم نگاه کردم... اين جلسه خيلي طولاني شده. حدودا نيم ساعت ديگه هم اذان ظهره، هر وقت به نتيجه رسيديد لطفا بهم خبر بديد؛ با کمال ميل برمي گردم ايران... #ادامه_دارد ..... #هرشب_راس_ساعت_نه_باماهمراه‌باشید⏱                   ─┅─✵🕊✵─┅─         @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_پنجاه_و_ششم:شرایط انگلیسی 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی نماينده دانشگاه، خيلي محکم صدام کرد... دکتر حسيني واقعا علي رغم تمام اين امکانات که در اختيارتون قرار داديم با برگشت به ايران مشکلي نداريد و حاضريد از همه چيز صرف نظر کنيد؟ _"اين چيزي بود که شما بايد همون روز اول بهش فکر مي کرديد" جمله اش تا تموم شد جوابش رو دادم... مي ترسيدم با کوچک ترين مکثي دوباره شيطان با همه فشار و وسوسه اش بهم حمله کنه. اين رو گفتم و از در سالن رفتم بيرون و در رو بستم. پاهام حس نداشت، از شدت فشار تپش قلبم رو توي شقيقه هام حس مي کردم. وضو گرفتم و ايستادم به نماز، با يه وجود خسته و شکسته! اصلا نمي فهميدم چرا پدرم اين همه راه، من رو فرستاد اينجا... خيلي چيزها ياد گرفته بودم؛ اما اگر مجبور مي شدم توي ايران، همه چيز رو از اول شروع کنم مثل اين بود که تمام اين مدت رو ريخته باشم دور. توي حال و هواي خودم بودم که پرستار صدام کرد: دکتر حسيني لطفا تشريف ببريد اتاق رئيس تيم جراحي عمومي... در زدم و وارد شدم. با ديدن من ،لبخند معناداري زد! از پشت ميز بلند شد و روي مبل جلويي نشست . "شما با وجود سن کمتون واقعا شخصيت خاصي داريد". _ مطمئنا توي جلسه در مورد شخصيت من صحبت نمي کرديد.؟ خنده اش گرفت .دانشگاه همچنان هزينه تحصيل شما رو پرداخت مي کنه؛ اما کمک هزينه هاي زندگي تون کم ميشه و خوب بالطبع، بايد اون خونه رو هم به دانشگاه تحويل بديد. #ادامه_دارد .....                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_پنجاه_و_هفتم:دزدان انگلیسی 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی اول با نشون دادن در باغ سبز، من رو تا اينجا آورديد، تحويلم گرفتيد؛ اما حالا که حاضر نيستم به درخواست زور و اشتباه تون جواب مثبت بدم. هم نمي خوايد من رو از دست بديد و هم با سخت کردن شرايط، من رو تحت فشار قرار مي ديد تا راضي به انجام خواسته تون بشم... چند لحظه مکث کردم لطف کنيد از طرف من به رياست دانشگاه بگيد برعکس اينکه توي دنيا، انگليسي هابه زيرک بودن شهرت دارن، اصلا دزدهاي زرنگي نيستن. اين رو گفتم و از جا بلند شدم... با صداي بلند خنديد دزد؟ از نظر شما رئيس دانشگاه دزده؟ کسي که با فريفتن يه نفر، اون رو از ملتش جدا مي کنه، چه اسمي ميشه روش گذاشت؟ هر چند توي نگهداشتن چندان مهارت ندارن... بهشون بگيد، هيچ کدوم از اين شروط رو قبول نمي کنم. از جاش بلند شد... تا الان با شخصي به استقامت شما برخورد نداشتن،. هر چند فکر نمي کنم کسي،شما رو براي اومدن به اينجا مجبور کرده باشه. نفس عميقي کشيدم... چرا، من به اجبار اومدم... به اجبار پدرم.و از اتاق خارج شدم... برگشتم خونه، خسته تر از هميشه ،دل تنگ مادر و خانواده، دل شکسته از شرايط و فشارها، از ترس اينکه مادرم بفهمه اين مدت چقدر بهم سخت گذشته هر بار با يه بهانه اي تماسها رو رد مي کردم. سعي مي کردم بهانه هام دروغ نباشه؛ اما بعد باز هم عذاب وجدان مي گرفتم به خاطر بهانه آوردن ها از خدا خجالت مي کشيدم... از طرفي هم، نمي خواستم مادرم نگران بشه... حس غذا درست کردن يا خوردنش رو هم نداشتم... رفتم بالا توي اتاق و روي تخت وال شدم... بابا... مي دوني که من از تلاش کردن و مسير سخت نمي ترسم... اما... من، يه نفره و تنها... بي يار و ياور وسط اين همه مکر و حيله و فشار... مي ترسم از پس اين همه آزمون سخت برنيام... کمکم کن تا آخرين لحظه زندگيم... توي مسير حق باشم... بين حق و باطل دو دل و سرگردان نشم #ادامه_دارد .....                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📚✨✨ #شب_چراغ ✨✨🎇✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_پنجاه_و_هشتم:تصمیم بازگشت 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی همون طور که دراز کشيده بودم... با پدرم حرف مي زدم و بي اختيار، قطرات اشک از چشمم سرازير مي شد... درخواست تحويل مدارکم رو به دانشگاه دادم... باورشون نمي شد مي خوام برگردم ايران... هر چند، حق داشتن... نمي تونم بگم وسوسه شيطان و اون دنياي فوق العاده اي که برام ترتيب داده بودن... گاهي اوقات، ازم دلبري نمي کرد... اونقدر قوي که ته دلم مي لرزيد... زنگ زدم ايران و به زبان بي زباني به مادرم گفتم مي خوام برگردم... اول که فکر کرد براي ديدار ميام... خيلي خوشحال شد... اما وقتي فهميد براي هميشه است،... حالت صداش تغيير کرد... توضيح برام سخت بود... _چرا مادر؟ اتفاقي افتاده؟ اتفاق که نميشه گفت... اما شرايط براي من مناسب نيست... منم تصميم گرفتم برگردم... خدا براي من، شيرين تر از خرماست... اما علي که گفت... پريدم وسط حرفش... بغض گلوم رو گرفت... من نمي دونم چرا بابا گفت بيام... فقط مي دونم اين مدت امتحان هاي خيلي سختي رو پس دادم ...بارها نزديک بود کل ايمانم رو به باد بدم... گريه ام گرفت... مامان نمي دوني چي کشيدم... من، تک و تنها... له شدم... توي اون لحظات به حدي حالم خراب بود که فراموش کردم... دارم با دل يه مادر که دور از بچه اش، اون سر دنياست... چه مي کنم و چه افکار دردآوري رو توي ذهنش وارد مي کنم... #ادامه_دارد ..... #هرشب_راس_ساعت_نه_باماهمراه‌باشید⏱                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📚✨✨ #شب_چراغ ✨✨🎇✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_پنجاه_و_نهم:سرسختی 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی چند ساعت بعد، خيلي از خودم خجالت کشيدم... چطور تونستي بگي تک و تنها... اگر کمک خدا نبود الان چي از ايمانت مونده بود؟فکر کردي هنر کردي زينب خانم؟ غرق در افکار مختلف... داشتم وسايلم رو مي بستم که تلفن زنگ زد... دکتر دايسون... رئيس تيم جراحي عمومي بود... خودش شخصا تماس گرفته بود تا بگه... دانشگاه با تمام شرايط و درخواست هاي من موافقت کرده... براي چند لحظه حس پيروزي عجيبي بهم دست داد؛ اما يه چيزي ته دلم مي گفت انقدر خوشحال نباش همه چيز به اين راحتي تموم نميشه و حق، با حس دوم بود. برعکس قبل و برعکس بقيه دانشجوها شيفتهاي من، از همه طولاني تر شد، نه تنها طولاني، پشت سر هم و فشرده. فشار درس و کار به شدت شديد شده بود! گاهي اونقدر روي پاهام مي ايستادم که ديگه حس شون نمي کردم. از ترس واريس، اونها رو محکم مي بستم... به حدي خسته مي شدم که نشسته خوابم مي برد. سختتر از همه، رمضان از راه رسيد؛ حتی يه بار، کل فاصله افطار تا سحر رو توي اتاق عمل بودم. عمل پشت عمل... انگار زمين و آسمان، دست به دست هم داده بود تا من رو به زانو در بياره؛ اما مبارزه و سرسختي توي ژن و خون من بود. از روز قبل، فقط دو ساعت خوابيده بودم. کل شب بيدار... از شدت خستگي خوابم نمي برد. بعدازظهر بود و هوا، ملایم و خنک... رفتم توي حياط... هواي خنک، کمي حالم رو بهتر کرد. توي حال خودم بودم که يهو دکتر دايسون از پشت سر، صدام کرد و با لبخند بهم سالم کرد. امشب هم شيفت هستيد؟ بله واقعا هواي دلپذيري شده! #ادامه_دارد                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📚✨✨ #شب_چراغ ✨✨🎇✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_شصتم:پیشنهاد دکتر 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی با لبخند، بله ديگه اي گفتم و ته دلم التماس مي کردم به جاي گفتن اين حرف ها، زودتر بره. بيش از اندازه خسته بودم و اصلا حس صحبت کردن نداشتم، اون هم سر چنين موضوعاتي... به نشانه ادب، سرم رو خم کردم، اومدم برم که دوباره صدام کرد: خانم حسيني! من به شما علاقمند شدم و اگر از نظر شما اشکالي نداشته باشه ميخواستم بيشتر باهاتون آشنا بشم... براي چند لحظه واقعا بريدم... خدايا، بهم رحم کن... حالا جوابش رو چي بدم؟توي اين دو سال، دکتر دايسون جزء معدود افرادي بود که توي اون شرايط سخت ازم حمايت مي کرد. از طرفي هم، ارشد من و رئيس تيم جراحي عمومي بيمارستان بود و پاسخم، ميتونست من رو در بدترين شرايط قابل تصور قرار بده. دکتر حسيني... مطمئن باشيد پيشنهاد من و پاسخ شما کوچکترين ارتباطي به مسائل کاري نخواهد داشت. پيشنهادم صرفا به عنوان يک مرده، نه رئيس تيم جراحي... چند لحظه مکث کردم تا ذهنم کمي آروم تر بشه... دکتر دايسون! من براي شما به عنوان يه جراح حاذق و رئيس تيم جراحی احترام زيادي قائلم. علي الخصوص که بيان کرديد اين پيشنهاد، خارج از مسائل و روابط کاريه؛ اما اين رو در نظر داشته باشيد که من يه مسلمانم و روابطي که اينجا وجود داره بين ما تعريفي نداره، اينجا ممکنه دو نفر با هم دوست بشن و سال ها زير يه سقف زندگي کنن؛ حتی بچه دار بشن و اين رفتارها هم طبيعي باشه ولي بين مردم من، نه! ... ما براي خانواده حرمت قائليم و نسبت بهم احساس مسئوليت مي کنيم. با کمال احترامي که براي شما قائلم پاسخ من منفيه. اين رو گفتم و سريع از اونجا دور شدم، در حالي که ته دلم از صميم قلب به خدا التماس مي کردم يه بلای جديد سرم نياد. #ادامه_دارد .....                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ شب_چراغ ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_شصت_و_یکم:سبک آشنایی! 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی روزهاي اولي که درخواستش رو رد کرده بودم دلخوريش از من واضح بود... سعي مي کرد رفتارش رو کنترل کنه و عادي به نظر برسه، مشخص بود تلاش مي کنه باهام مواجه نشه، توي جلسات تيم جراحي هم، نگاهش از روي من مي پريد و من رو خطاب قرار نمي داد؛ اما همين باعث شد، احترام بيشتري براش قائل بشم. حقيقتا کار و زندگي شخصيش از هم جدا بود. سه، چهار ماه به همين منوال گذشت. توي سالن استراحت پزشکان نشسته بودم که از در اومد تو، بدون مقدمه و در حالي که اصلا انتظارش رو نداشتم يهو نشست کنارم. پس شما چطور با هم آشنا مي شيد؟ اگر دو نفر با هم ارتباط نداشته باشن، چطورمي تونن همديگه رو بشناسن و بفهمن به درد هم مي خورن يا نه؟ همه زيرچشمي به ما نگاه مي کردن. با ديدن رفتار ناگهاني دايسون شوک و تعجب توي صورت شون موج مي زد! هنوز توي شوک بودم؛ اما آرامشم رو حفظ کردم. دکتر دايسون! واقعا اين ارتباطات به خاطر شناخت پيش از ازدواجه؟ اگر اينطوره چرا آمار خيانت اينجا، اينقدر بالاست؟ يا اينکه حتي بعد از بچه دار شدن، به زندگي شون به همين سبک ادامه ميدن و وقتي يه مرد بعد از سال ها زندگی از اون زن خواستگاري مي کنه اون زن از خوشحالي بالا و پايين مي پره و ميگن اين حقيقتا عشقه؟ يعني تا قبل از اون عشق نبوده؟ يا بوده اما حقيقي نبوده؟ #ادامه_دارد ..... #هرشب_راس_ساعت_نه_باماهمراه‌باشید⏱                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ شب_چراغ ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_شصت_و_دوم:اهمیت علایق 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی خيلي عادي از جا بلند شدم و وسايلم رو جمع کردم. خيلي عميق توي فکر فرو رفته بود. منم بي سر و صدا و خيلي آروم در حال فرار و ترک موقعيت بودم. در سالن رو باز کردم و رفتم بيرون، در حالي که با تمام وجود به خدا التماس مي کردم که بحث همون جا تموم بشه، توي اون فشار کاري... که يهو از پشت سر، صدام کرد. دنبالم، توي راهروي بيمارستان، راه افتاد... مي خواستم گريه کنم! چشمهام مملو از التماس بود! تو رو خدا ديگه نيا... که صدام کرد... دکتر حسيني... دکتر حسيني... پيشنهاد شما براي آشنايي بيشتر چيه؟ايستادم و چند لحظه مکث کردم... _من چطور آدمي هستم؟ جا خورد... _شما شخصيت من رو چطور معرفي مي کنيد؟ با تمام خصوصيات مثبت و منفي . معلوم بود متوجه منظورم شده . پس علاقه تون چي؟ _ مثلا اينکه رنگ مورد علاقه ام چيه؟ يا چه غذايي رو دوست دارم؟ و واقعا به نظرتون اينها خيلي مهمه؟ مثال اگر دو نفر از رنگ ها يا غذاي متفاوتي خوششون بياد نمي تونن با هم زندگي کنن؟ چند لحظه مکث کردم.. #ادامه_دارد ..... #هرشب_راس_ساعت_نه_باماهمراه‌باشید⏱                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ شب_چراغ ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_شصت_و_سوم 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی طبيعتا اگر اخلاقي نباشه و خودخواهي غلبه کنه ممکنه نتونن، در کنار اخلاق، بقيه اش هم به شخصيت و روحيه است. اينکه موقع ناراحتي يا خوشحالي يا تحت فشار آدمها چه کار مي کنن يا چه واکنشي دارن؛ اما اين بحثها و حرفها تمومي نداشت. بدون توجه به واکنش ديگران مدام ميومد سراغم و حرف مي زد. با اون فشار و حجم کار، اين فشار و حرفهاي جديد واقعا سخت بود. ديگه حتي يه لحظه آرامش يا زماني براي نفس کشيدن، نداشتم. دفعه آخر که اومد، با ناراحتي بهش گفتم: دکتر دايسون ميشه ديگه در مورد اين مسائل صحبت نکنيم و حرفها صرفا کاري باشه؟ خنده اش محو شد. چند لحظه بهم نگاه کرد! يعني شما از من بدتون مياد خانم حسيني؟چند لحظه مکث کردم... گفتن چنين حرفهايي برام سخت بود؛ اما حالا... صادقانه من اصلا به شما فکر نمي کنم. نه به شما، که به هيچ شخص ديگه اي هم فکر نمي کنم. نه فکر مي کنم، نه... بقيه حرفم رو خوردم و ادامه ندادم. دوباره لبخند زد... شخص ديگه که خيلي خوبه؛ اما نمي تونيد واقعا به من فکر کنيد؟ خسته و کلافه، تمام وجودم پر از التماس شده بود! نه نميتونم دکتر دايسون. نه وقتش رو دارم، نه...چند لحظه مکث کردم. بدتر از همه شما داريد من رو انگشت نما و سوژه حرف ديگران می کنید. #ادامه_دارد ..... #هرشب_راس_ساعت_نه_باماهمراه‌باشید⏱                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ ✨✨📒✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_شصت_و_چهارم:دستیار دایسون 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی ولي اصلا به شما نمياد با فکر و حرف ديگران در مورد خودتون توجه کنيد. يهو زد زير خنده ...انقدر شناخت از شما کافيه؟ حالا مي تونيد بهم فکر کنيد؟ انسان يه موجود اجتماعيه دکتر، من تا جايي حرف ديگران برام مهم نيست که مطمئن باشم کاري که مي کنم درسته؛ حتی اگر شما از من يه شناخت نسبي داشته باشيد، من ندارم. بيمارستان تمام فضاي زندگي من رو پر کرده وقتي براي فکر کردن به شما و خوصيات شما ندارم؛ حتی اگر هم داشته باشم! من يه مسلمانم و تا جايي که يادم مياد، شما يه دفعه گفتيد از نظر شما، خدا قيامت و روح وجود نداره. خواهش مي کنم تمومش کنيد... و از اتاق رفتم بيرون... برنامه جديد رو که اعلام کردن، برق از سرم پريد، شده بودم دستيار دايسون! انگار يه سطل آب يخ ريختن روي سرم... باورم نمي شد. کم مشکل داشتم که به لطف ايشون، هر لحظه داشت بيشتر مي شد... دلم مي خواست رسما گريه کنم. براي اولين عمل آماده شده بوديم. داشت دستهاش رو ميشست... همين که چشمش بهم افتاد با حالت خاصي لبخند زد ولي سريع لبخندش رو جمع کرد... من موقع کار آدم جدي و دقيقي هستم و با افرادي کار مي کنم که ريزبين، دقيق وسريع هستن و... داشتم از خجالت نگاهها و حالت هاي بقيه آب مي شدم. زيرچشمي بهم نگاه مي کردن و بعضيها لبخندهاي معناداري روي صورت شون بود. چند قدم رفتم سمتش و خيلي آروم گفتم... اگر اين خصوصياتي که گفتيد. در مورد شما صدق مي کرد، ميدونستيد که نبايد قبل از عمل با اعصاب جراح بازي کنيد؛ حتی اگر دستيار باشه... #ادامه_دارد .....                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋#قسمت_شصت_و_پنجم:تب،سردرد،سرگیجه 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی خنديد... سرش رو آورد جلو... مشکلي نيست... انجام اين عمل براي من مثل آب خوردنه... اگر بخواي، مي توني بايستي و فقط نگاه کني. براي اولين بار توي عمرم، دلم مي خواست از صميم قلب بزنم يه نفر رو له کنم. با برنامه جديد، مجبور بودم توي هر عملي که جراحش، دکتر دايسون بود حاضر بشم؛ البته تمرين خوبي هم براي صبر و کنترل اعصاب بود. چون هر بار قبل از هر عمل، چند جمله اي در مورد شخصيتش نطق مي کرد و من چاره اي جز گوش کردن به اونها رو نداشتم. توي بيمارستان سوژه همه شده بديم. به نوبت جراحيهاي ما ميگفتن، جراحي عاشقانه... يکي از بچه ها موقع خوردن ناهار رسما من رو خطاب قرار داد. واقعا نميفهمم چرا انقدر براي دکتر دايسون ناز مي کني! اون يه مرد جذاب ونابغه ست و با وجود اين سني که داره تونسته رئيس تيم جراحي بشه... همين طور از دکتر دايسون تعريف مي کرد و من فقط نگاه مي کردم واقعا نمي دونستم چي بايد بگم يا ديگه به چي فکر کنم. برنامه فشرده و سنگين بيمارستان، فشار دو برابر عملهاي جراحي، تحمل رفتار دکتر دايسون که واقعا نميتونست سختي و فشار زندگي رو روي من درک کنه، حالا هم که... چند لحظه بهش نگاه کردم. با ديدن نگاه خسته من ساکت شد، از جا بلند شدم و بدون اينکه چيزي بگم از سالن رفتم بيرون... خسته تر از اون بودم که حتي بخوام چيزي بگم. سرماي سختي خورده بودم، با بيمارستان تماس گرفتم و خواستم برنامه ام رو عوض کنن. تب بالا، سردرد و سرگيجه... حالم خيلي خراب بود. توي تخت دراز کشيده بودم که گوشيم زنگ زد... چشمهام مي سوخت و به سختي باز شد #ادامه_دارد .....                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_شصت_و_ششم:تب،تنهایی،غربت 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی اشک جلوي چشمم نگذاشت اسم رو درست ببينم. فکر کردم شايد از بيمارستانه؛ اما دايسون بود... تا گوشي رو برداشتم بدون مقدمه شروع کرد به حرف زدن... چه اتفاقي افتاده؟ گفتن حالتون اصلا خوب نيست...گريه ام گرفت. حس کردم ديگه واقعا الان مي ميرم ،با اون حال، حالا بايد حالم خرابتر از اين بود که قدرتي براي کنترل خودم داشته باشم. حتي اگر در حال مرگ هم باشم؛ اصلا به شما مربوط نيست.و تلفن رو قطع کردم. به زحمت صدام در مي اومد... صورتم گر گرفته بود و چشمم از شدت سوزش، خيس از اشک شده بود. پشت سر هم زنگ مي زد... توان جواب دادن نداشتم، اونقدر حالم بد بود که اصلا مغزم کار نمي کرد که ميتونستم خيلي راحت صداي گوشي رو ببندم يا خاموشش کنم. توي حال خودم نبودم، دايسون هم پشت سر هم زنگ مي زد. چرا دست از سرم برنميداري؟ برو پي کارت... در رو باز کن زينب، من پشت در خونه ات هستم. .تو تنهايي و يک نفر بايد توي اين شرايط ازت مراقبت کنه... دارو خوردم اگر به مراقبت نياز پيدا کنم ميرم بيمارستان...يهو گريه ام گرفت. لحظاتي بود که با تمام وجود به مادرم احتياج داشتم؛ حتی بدون اينکه کاري بکنه وجودش برام آرامش بخش بود. تب، تنهايي، غربت. ديگه نمي تونستم بغضم رو کنترل کنم... دست از سرم بردار، چرا دست از سرم برنميداري؟ اصلا کي بهت اجازه داده، من رو بااسم کوچيک صدا کني؟ اشک مي ريختم و سرش داد مي زدم... #ادامه_دارد ..... #هرشب_راس_ساعت_نه_باماهمراه‌باشید⏱                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_شصت_و_هفتم:شرط رضایت پدر 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی واقعا داري گريه مي کني؟ من واقعا بهت علاقه دارم... توي اين شرايط هم دست ازسرسختي برنميداري؟ پريدم توي حرفش... باشه واقعا بهم علاقه داري؟ با پدرم حرف بزن اين رسم ماست. رضايت پدرم روبگيري، قبولت مي کنم. چند لحظه ساکت شد... حسابي جا خورده بود. توي اين شرايط هم بايد از پدرت اجازه بگيرم؟آخرين ذره هاي انرژيم رو هم از دست داده بودم .ديگه توان حرف زدن نداشتم... باشه... شماره پدرت رو بده، پدرت ميتونه انگليسي صحبت کنه؟ من فارسي بلدنيستم. پدرم شهيد شده. تو هم که به خدا و اين چيزها اعتقاد نداري به زحمت، دوباره تمام قدرتم رو جمع کردم... از اينجا برو... برو... و ديگه نفهميدم چي شد. از حال رفتم... نزديک نيمه شب بود که به حال اومدم... سرگيجه ام قطع شده بود. تبم هم خيلي پايين اومده بود؛ اما هنوز به شدت بي حس و جون بودم. از جا بلند شدم تا برم طبقه پايين و براي خودم يه سوپ ساده درست کنم. بلند که شدم... ديدم تلفنم روي زمين افتاده... باورم نميشد... ۲۰ تماس بي پاسخ از دکتر دايسون! با همون بي حس و حالي رفتم سمت پريز و چراغ رو روشن کردم تا چراغ رو روشن کردم صداي زنگ در بلند شد. پتوي سبکي رو که روي شونه هام بود. مثل چادر کشيدم روي سرم و از پله ها رفتم پايين... از هال گذشتم و تا به در ورودي رسيدم، انگار نصف جونم پريده بود. در رو باز کردم... باورم نمي شد! يان دايسون پشت در بود. در حالي که ناراحتي توي صورتش موج ميزد، با حالت خاصي بهم نگاه کرد. اومد جلو و يه پلاستيک بزرگ رو گذاشت جلوي پام... #ادامه_دارد .....                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_شصت_و_هشتم:سکوت دایسون 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی با پدرت حرف زدم گفت از صبح چيزي نخوردي، مطمئنم کن تا آخرش رو ميخوري...اين رو گفت و بي معطلي رفت. خم شدم از روي زمين برش داشتم و برگشتم داخل... توش رو که نگاه کردم. چند تا ظرف غذا بود با يه کاغذ، روش نوشته بود. از يه رستوران اسلامي گرفتم، کلي گشتم تا پيداش کردم! ديگه هيچ بهانه اي براي نخوردنش نداري. نشستم روي مبل، ناخودآگاه خنده ام گرفت. برگشتم بيمارستان باهام سرسنگين بود. غير از صحبت در مورد عمل و بيمار، حرف ديگه اي نمي زد. هر کدوم از بچه ها که بهم مي رسيد، اولين چيزي که مي پرسيد اين بود. با هم دعواتون شده؟ با هم قهر کرديد؟ تا اينکه اون روز توي آسانسور با هم مواجه شديم. چند بار زيرچشمي بهم نگاه کرد و بالاخره سکوت دو ماهه اش رو شکست... واقعا از پزشکي با سطح توانايي شما بعيده اينقدر خرافاتي باشه. _ از شخصي مثل شما هم بعيده در يک جامعه مسيحي؛ حتي به خدا ايمان نداشته باشه. من چيزي رو که نمي بينم قبول نمي کنم. پس چطور انتظار داريد من احساس شما رو قبول کنم؟ منم احساس حشما رو نميبينم. آسانسور ايستاد... اين رو گفتم و رفتم بيرون. تمام روز از شدت عصبانيت، صورتش سرخ بود. چنان بهم ريخته و عصباني که احدي جرات نمي کرد بهش نزديک بشه. سه روز هم اصلا بيمارستان نيومد، تمام عمل هاش رو هم کنسل کرد. #ادامه_دارد .....                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_شصت_و_نهم:دفاع از عقاید 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی گوشيم زنگ زد... دکتر دايسون بود. دکتر حسيني همين الان مي خوام باهاتون صحبت کنم، بيايد توي حياط بيمارستان. رفتم توي حياط .خيلي جدي توي صورتم نگاه کرد! بعد از سه روز بدون هيچ مقدمه اي. چطور تونستيد بگيد محبت و احساسم رو نسبت به خودتون نديديد؟ من ديگه چطور مي تونستم خودم رو به شما نشون بدم؟ حتي اون شب ساعت ها پشت در ايستادم تا بيدار شديد و چراغ اتاق تون روشن شد که فقط بهتون غذا بدم. حالا چطور مي تونيد چشم تون رو روي احساس من و تمام کارهايي که براتون انجام دادم ببنديد؟ پشت سر هم و با ناراحتي، اين سوال ها رو ازم پرسيد. ساکت که شد، چند لحظه صبر کردم. احساس قابل ديدن نيست درک کردني و حس کردنيه؛ حتی اگر بخوايد منطقي بهش نگاه کنيد، احساس فقط نتيجه يه سري فعل و انفعالات هورمونيه، غير از اينه؟ شما که فقط به منطق اعتقاد داريد چطور دم از احساس مي زنيد؟ اينها بهانه است دکتر حسيني! بهانه اي که باهاش فقط از خرافات تون دفاع ميکنيد. کمي صدام رو بلند کردم... نه دکتر دايسون اگر خرافات بود عيسي مسيح، مرده ها رو زنده نمي کرد، نزديک به۴۴۵۰ سال از ميلاد مسيح مي گذره شما مي تونيد کسي رو زنده کنيد؟يا از مرگ انساني جلوگيري کنيد؟ تا حالاچند نفر از بيمارها، زير دست شما مردن؟ اگر خرافاته، چرا بيمارهايي رو که مردن زنده نمي کنيد؟ اونها رو به زندگي برگردونيد دکتر دايسون، زنده شون کنيد. #ادامه_دارد .....                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_هفتاد:خدای مهربان من 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی سکوت مطلقي بين ما حاکم شد. نگاهش جور خاصي بود؛ حتی نميتونستم حدس بزنم توي فکرش چي مي گذره، آرامشم رو حفظ کردم و ادامه دادم. شما از من مي خوايد احساسي رو که شما حس مي کنيد من ببينم؟ محبت واحساس رو با رفتار و نشانه هاش ميشه درک کرد و ديد. از من انتظار داريد احساس شما رو از روي نشانه ها ببينم؛ اما چشمم رو روي رفتار و نشانه هاي خدا ببندم، شما اگر بوديد؛ يه چيز بزرگ رو به خاطر يه چيز کوچک رها مي کرديد؟ با ناراحتي و عصبانيت توي صورتم نگاه کرد... زنده شدن مرده ها توسط مسيح، يه داستان خيالي و بافته و پردازش شده توسط کليسا بيشتر نيست همون طور که احساس من نسبت به شما کوچيک نبود. چند لحظه مکث کرد... چون حاضر شدم به خاطر شما هر کاري بکنم، حالا ديگه من و احساسم رو تحقير ميکنيد؟ اگر اين حرف ها حقيقت داره، به خدا بگيد پدرتون رو دوباره زنده کنه. چند لحظه مکث کرد... با قاطعيت بهش نگاه کردم... اين من نبودم که تحقيرتون کردم، شما بوديد... شما بهم ياد داديد که نبايد چيزي روقبول کرد که قابل ديدن نيست. عصبانيت توي صورتش موج مي زد، مي تونستم به وضوح آثار خشم روي توي چهره اش ببينم و اينکه به سختي خودش رو کنترل مي کرد؛ اما بايد حرفم رو تموم مي کردم. شما الان يه حس جديد داريد، حس شخصي رو که با وجود تمام لطف ها وتوجهش... احدي اون رو نمي بينه، بهش پشت مي کنن بهش توجه نمي کنن، رهاش مي کنن و براش اهميت قائل نميشن، تاريخ پر از آدم هاييه که خدا و نشانه هاي محبت و توجهش رو حس کردن؛ اما نخواستن ببينن و باور کنن، شما وجود خدا رو انکار مي کنيد؛ اما خدا هرگز شما رو رها نکرده... سرتون داد نزده، با شما تندي نکرده، من منکر لطف و توجه شما نيستم... شما گفتيد من رو دوست داريد؛ اما وقتي فقط و فقط يک بار بهتون گفتم احساس شما رو نمي بينم ،برآشفته شديد و سرم داد زديد! خدا هزاران برابر شما بهم لطف کرده، چرا من بايد محبت چنين خدايي رو رها کنم و شما رو بپذيرم؟ اگر چه اون روز، صحبت ما تموم شد؛ اما اين، تازه آغاز ماجرا بود... #ادامه_دارد ..... #هرشب_راس_ساعت_نه_باماهمراه‌باشید⏱                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_هفتاد_و_یکم:سفر به ایران📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی اسم من از توي تمام عملهای جراحي دکتر دايسون خط خورد. چنان برنامه هر دوي ما تنظيم شده بود که به ندرت با هم مواجه مي شديم. تنها اتفاق خوب اون ايام اين بود که بعد از۴ سال با مرخصي من موافقت شد! مي تونستم به ايران برگردم و خانواده ام رو ببينم؛ فقط خدا مي دونست چقدر دلم برا تک تک شون تنگ شده بود. بعد از چند سال به ايران برگشتم، سجاد ازدواج کرده بود و يه محمدحسين 7 ماهه داشت. حنانه دختر مريم، قد کشيده بود، کلاس دوم ابتدايي؛ اما وقار و شخصيتش عين مريم بود. از همه بيشتر دلم براي ديدن چهره مادرم تنگ شده بود. توي فرودگاه همه شون اومده بودن، همين که چشمم بهشون افتاد اشک، تمام تصوير رو محو کرد. خودم رو پرت کردم توي بغل مادرم، شادي چهره همه، طعم اشک به خودش گرفت. با اشتياق دورم رو گرفته بودن و باهام حرف مي زدن. هر کدوم از يک جا و يک چيز مي گفت. حنانه که از ۱ سالگي، من رو نديده بود و باهام غريبي مي کرد، خجالت مي کشيد. محمدحسين که اصلا نمي گذاشت بهش دست بزنم. خونه بوي غربت مي داد، حس مي کردم توي اين مدت چنان از زندگي و سرنوشت همه جدا شدم که داشتم به يه غريبه تبديل مي شدم. اونها، همه توي لحظه لحظه هم شريک بودن؛اما من فقط گاهي اگر وقت و فرصتي بود اگر از شدت خستگي روي مبل ايستاده يا نشسته خوابم نمي برد از پشت تلفن همه چيز رو مي شنيدم، غم عجيبي تمام وجودم رو پر کرده بود؛ فقط وقتي به چهره مادرم نگاه مي کردم کمي آروم مي شدم، چشمم همه جا دنبالش مي چرخيد. شب همه رفتن و منم از شدت خستگي بيهوش شدم، براي نماز صبح که بلند شدم. پاي سجاده داشت قرآن مي خوند رفتم سمتش و سرم رو گذاشتم روي پاش يه نگاهي بهم کرد و دستش رو گذاشت روي سرم، با اولين حرکت نوازش دستش بي اختيار اشک از چشمم فرو ريخت. - مامان شايد باورت نشه؛ اما خيلي دلم براي بوي چادر نمازت تنگ شده بود. #ادامه_دارد..........                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_هفتاد_و_دوم:استخاره 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی بی اختيار، اشک مي ريختم. غم غربت و تنهايي، فشار و سختي کار و اين حس دورافتادگي و حذف شدن از بين افرادي که با همه وجود دوست شون داشتم _خيلي سخت بود؟ چي؟ زندگي توي غربت سکوت عميقي فضا رو پر کرد. قدرت حرف زدن نداشتم و چشم هام رو بستم؛ حتی با چشم هاي بسته... نگاه مادرم رو حس مي کردم. خيلي شبيه علي شدي. اون هم، همه سختي ها و غصه ها رو توي خودش نگه ميداشت. بقيه شريک شادي هاش بودن؛ حتی وقتي ناراحت بود مي خنديد که مبادا بقيه ناراحت نشن... اون موقع ها جوون بودم؛ اما الان مي تونم حتي از پشت اين چشم هاي بسته حس دختر کوچولوم رو ببينم. ناخودآگاه با اون چشم هاي خيس خنده ام گرفت. دختر کوچولو... چشم هام رو که باز کردم دايسون اومد جلوي نظرم. با ناراحتي، دوباره بستم شون... کاش واقعا شبيه بابا بودم. اون خيلي آروم و مهربون بود، چشم هر کي بهش ميافتاد جذب اخلاقش مي شد؛ ولي من اينطوري نيستم. اگر آدم ها رو از خدا دور نکنم، نمي تونم اونها رو به خدا نزديک کنم. من خيلي با بابا فاصله دارم و ازش عقب ترم... خيلي... سرم رو از روي پاي مادرم بلند کردم و رفتم وضو بگيرم... اون لحظات، به شدت دلم گرفته بود و مي سوخت... دلم براي پدرم تنگ شده بود و داشتم کم کم از بين خانواده ام هم حذف مي شدم. علت رفتنم رو هم نمي فهميدم و جواب استخاره رو درک نمي کردم. "و اراده ما بر اين است که بر ستمديدگان نعمت بخشيم و آنان را پيشوايان و وارثان بر روي زمين قرار دهيم... #ادامه_دارد .....                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_هفتاد_و_سوم:خواستگاری 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی زمان به سرعت برق و باد سپري شد... لحظات برگشت به زحمت خودم رو کنترل کردم. نمي خواستم جلوي مادرم گريه کنم، نمي خواستم مايه درد و رنجش بشم. هواپيما که بلند شد مثل عزيز از دست داده ها گريه مي کردم. حدود يک سال و نيم ديگه هم طي شد؛ ولي دکتر دايسون ديگه مثل گذشته نبود. حالتش با من عادي شده بود؛ حتی چند مرتبه توي عمل دستيارش شدم. هر چند همه چيز طبيعي به نظر مي رسيد؛ اما کم کم رفتارش داشت تغيير مي کرد. نه فقط با من... با همه عوض مي شد. مثل هميشه دقيق؛ اما احتياط، چاشني تمام برخوردهاش شده بود. ادب... احترام... ظرافت کلام و برخورد. هر روز با روز قبل فرق داشت... يه مدت که گذشت؛ حتی نگاهش رو هم کنترل مي کرد. ديگه به شخصي زل نمي زد، در حالي که هنوز جسور و محکم بود؛ اما ديگه بي پروا برخورد نمي کرد. رفتارش طوري تغيير کرده بود که همه تحسينش مي کردن! به حدي مورد تحسين و احترام قرار گرفته بود که سوژه صحبت ها، شخصيت جديد دکتر دايسون و تقدير اون شده بود. در حالي که هيچ کدوم، علتش رو نمي دونستيم. شيفتم تموم شد... لباسم رو عوض کردم و از در اتاق پزشکان خارج شدم که تلفنم زنگ زد... سلام خانم حسيني امکان داره، چند دقيقه تشريف بياريد کافه تريا؟ مي خواستم درمورد موضوع مهمي باهاتون صحبت کنم... وقتي رسيدم، از جاش بلند شد و صندلي رو برام عقب کشيد. نشست... سکوت عميقي فضا رو پر کرد... خانم حسيني! مي خواستم اين بار، رسما از شما خواستگاري کنم. اگر حرفي داشته باشيد گوش مي کنم و اگر سوالي داشته باشيد با صداقت تمام جواب ميدم... اين بار مکث کوتاه تري کرد... البته اميدوارم اگر سوالي در مورد گذشته من داشتيد مثل خدايي که مي پرستيدبخشنده باشيد... #ادامه_دارد ..... #هرشب_راس_ساعت_نه_باماهمراه‌باشید⏱                   ─┅─✵🕊✵─┅─         @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_هفتاد_و_چهارم:مشکل بزرگ 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی حرفش که تموم شد. هنوز توي شوک بودم! 6 سال از بحثي که بين مون در گرفت، گذشته بود. فکر مي کردم همه چيز تموم شده اما اينطور نبود. لحظات سختي بود واقعا نمي دونستم بايد چي بگم... برعکس قبل اين بار، موضوع ازدواج بود... نفسم از ته چاه در مي اومد. به زحمت ذهنم رو جمع و جور کردم... دکتر دايسون! من در گذشته به عنوان يه پزشک ماهر و يک استاد و به عنوان يک شخصيت قابل احترام ،براي شما احترام قائل بودم، در حال حاضر هم عميقا و از صميم قلب، اين شخصيت و رفتار جديدتون رو تحسين مي کنم... نفسم بند اومد... اما مشکل بزرگي وجود داره که به خاطر اون فقط مي تونم بگم متاسفم... چهره اش گرفته شد. سرش رو انداخت پايين و مکث کوتاهي کرد. اگر اين مشکل فقط مسلمان نبودن منه ،من تقريبا 7 ماهي هست که مسلمان شدم.اين رو هم بايد اضافه کنم تصميم من و اسلام آوردنم کوچک ترين ارتباطي با علاقه من به شما نداره، شما همچنان مثل گذشته آزاد هستيد، چه من رو انتخاب کنيد چه پاسختون مثل قبل، منفي باشه! من کاملا به تصميم شما احترام مي گذارم و حتي اگر خلاف احساس من باشه ،هرگز باعث ناراحتي تون در زندگي و بيمارستان نميشم! با شنيدن اين جملات ،شوک شديدتري بهم وارد شد... تپش قلبم رو توي شقيقه و دهنم حس مي کردم. مغزم از کار افتاده بود و گيج مي خوردم، هرگز فکرش رو هم نمي کردم يان دايسون، يک روز مسلمان بشه... مغزم از کار افتاده بود و گيج مي خوردم، حقيقت اين بود که من هم توي اون مدت به دکتر دايسون علاقه مند شده بودم؛ اما فاصله ما فاصله زمين و آسمان بود و من در تصميمم مصمم. من هربار، خيلي محکم و جدي و بدون پشيماني روي احساسم پا گذاشته بودم؛ اما حالا... #ادامه_دارد ..... #هرشب_راس_ساعت_نه_باماهمراه‌باشید⏱                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_هفتاد_و_پنجم:ماجرای اسلام آوردن 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی به زحمت ذهنم رو جمع کردم بعد از حرف هايي که اون روز زديم... فکر می کردم...(ديگه صدام در نيومد) _نمي تونم بگم حقيقتا چه روزها و لحظات سختي رو گذروندم. حرف هاي شما از يکطرف و علاقه ی من از طرف ديگه، داشت از درون، ذهن و روحم رو مي خورد. تمام عقل و افکارم رو بهم مي ريخت. گاهي به شدت از شما متنفر مي شدم و به خاطر علاقه اي که به شما پيدا کرده بودم خودم رو لعنت مي کردم؛ اما اراده خدا به سمت ديگه اي بود. همون حرف ها و شخصيت شما و گاهي اين تنفر باعث شد نسبت به همه چيز کنجکاو بشم... اسلام، مبناي تفکر و ايدئولوژي هاي فکريش، شخصيتي که در عين تنفري که ازش پيدا کرده بودم نمي تونستم حتي يه لحظه بهش فکر نکنم. دستش رو آورد بالا، توي صورتش و مکث کرد... من در مورد خدا و اسلام تحقيق کردم و اين نتيجه اون تحقيقات شد. من سعي کردم خودم رو با توجه به دستورات اسلام، تصحيح کنم و امروز پيشنهاد من، نه مثل گذشته، که به رسم اسلام ،از شما خواستگاري مي کنم، هر چند روز اولي که توي حياط به شما پيشنهاد دادم حق با شما بود و من با يک هوس و حس کنجکاوي نسبت به شخصيت شما، به سمت شما کشيده شده بودم؛ اما احساس امروز من، يک هوس سطحي و کنجکاوانه نيست! عشق، تفکر و احترام من نسبت به شما و شخصيت شما من رو اينجا کشيده تا از شما خواستگاري کنم و يک عذرخواهي هم به شما بدهکارم، در کنار تمام اهانت هايي که به شما و تفکر شما کردم و شما صبورانه برخورد کرديد، من هرگز نبايد به پدرتون اهانت مي کردم. اون صادقانه و بي پروا، تمام حرف هاش رو زد و من به تک تک اونها گوش کردم و قرار شد روي پيشنهادش فکر کنم. وقتي از سر ميز بلند شدم لبخند عميقي صورتش رو پر کرد.... #ادامه_دارد ..... #هرشب_راس_ساعت_نه_باماهمراه‌باشید⏱                   ─┅─✵🕊✵─┅─              @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_هفتاد_و_ششم:استخاره 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی هر چند نمي دونم پاسخ شما به من چيه؟؛ اما حقيقتا خوشحالم بعد از چهارسال ونيم تلاش، بالاخره حاضر شديد به من فکر کنيد.... از طرفي به شدت تحت تاثير قرار گرفته بودم؛ ولي مي ترسيدم که مناسب هم نباشيم، از يه طرف، اون يه تازه مسلمان از سرزميني با روابط آزاد بود و من يک دختر ايراني از خانواده اي نجيب و نمي دونستم خانواده و ديگران چه واکنشي نشون ميدن! برگشتم خونه و بدون اينکه لباسم رو عوض کنم بي حال و بي رمق، همون طوري ولو شدم روي تخت. کجايي بابا؟ حالا چه کار کنم؟ چه جوابي بدم؟ با کي حرف بزنم و مشورت کنم؟ الان بيشتر از هر لحظه اي توي زندگيم بهت احتياج دارم که بياي و دستم رو بگيري و به عنوان يه مرد، راهنماييم کني. بي اختيار گريه مي کردم و با پدرم حرف مي زدم... چهل روز نذر کردم اول به خدا و بعد به پدرم توسل کردم، گفتم هر چه بادا باد. امرم رو به خدا مي سپارم؛ اما هر چه مي گذشت محبت «يان دايسون»، بيشتر از قبل توي قلبم شکل مي گرفت... تا جايي که ترسيدم. خدايا! حالا اگر نظر تو و پدرم خلاف دلم باشه چي؟ روز چهلم از راه رسيد... تلفن رو برداشتم تا زنگ بزنم قم و بخوام برام استخاره کنن، قبل از فشار دادن دکمه ها نشستم روي مبل و چشم هام رو بستم. خدايا! اگر نظر تو و پدرم خلاف دل منه، فقط از درگاهت قدرت و توانايي مي خوام . من، مطيع امر توئم .... و دکمه روي تلفن رو فشار دادم... #ادامه_دارد .....                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_هفتاد_و_هفتم:اجازه ی پدر 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی "همان گونه که بر پيامبران پيشين وحي فرستاديم بر تو نيز روحي را به فرمان خود، وحي کرديم... تو پيش از اين نمي دانستي کتاب و ايمان چيست ولي ما آن را نوري قرار داديم که به وسيله آن,هر کسي از بندگان خويش را بخواهيم هدايت مي کنيم و تو مسلما به سوي راه راست هدايت مي کني" سوره شوري... آيه 7 اين... پاسخ نذر ۴۰ روزه من بود. تلفن رو قطع کردم و از شدت شادي رفتم سجده... خيلي خوشحال بودم که در محبتم اشتباه نکردم و خدا، انتخابم رو تاييد مي کنه؛ اما در اوج شادي يهو دلم گرفت.‌.. گوشي توي دستم بود و مي خواستم زنگ بزنم ايران؛ ولي بغض، راه گلوم رو سد کرد و اشک بي اختيار از چشم هام پايين اومد. وقتي مريم عروس شد و با چشم هاي پر اشک گفت با اجازه پدرم... بله؛ هيچ صداي جواب و اجازه اي از طرف پدر نيومد، هر دومون گريه کرديم از داغ سکوت پدر. از اون به بعد هر وقت شهيد گمنام مي آوردن و ما مي رفتيم بالاي سر تابوت ها روي تک تک شون دست مي کشيدم و مي گفتم: بابا کي برمي گردي؟ توي عروسي، اين پدره که دست دخترش رو توي دست داماد مي گذاره، تو که نيستي تا دستم رو بگيري! تو که نيستي تا من جواب تاييد رو از زبونت بشنوم؛ حداقل قبل عروسيم برگرد؛ حتي يه تيکه استخون يا يه تيکه پلاک! هيچي نمي خوام... فقط برگرد... گوشي توي دستم... ساعت ها، فقط گريه مي کردم . بالاخره زنگ زدم... بعد از سلام و احوال پرسي ماجراي خواستگاری يان دايسون رو مطرح کردم؛ اما سکوت عميقي، پشت تلفن رو فرا گرفت... اول فکر کردم، تماس قطع شده؛ اما وقتي بيشتر دقت کردم، حس کردم مادر داره خيلي آروم گريه مي کنه. #ادامه_دارد                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #شب_چراغ✨✨📒✨✨ 📖 #بی_تو_هرگز 📋 #قسمت_آخر: رنگ پدر 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی بالاخره سکوت رو شکست: زماني که علي شهيد شد و تو، تب سنگيني کردي من سپردمت به علي، همه چيز تو رو... تو هم سر قولت موندي و به عهدت وفا کردي بغض دوباره راه گلوش رو بست حدود ۴۰ شب پيش علي اومد توي خوابم و همه چيز رو تعريف کرد، گفت به زينبم بگو... من، تو رو بردم و دستتون رو توي دست هم ميگذارم، توکل بر خدا... مبارکه. گريه امان هر دومون رو بريد زينبم نيازي به بحث و خواستگاري مجدد نيست، جواب همونه که پدرت گفت؛مبارکه ان شاءالله. ديگه نتونستم تلفن رو نگهدارم و بدون خداحافظي قطع کردم... اشک مثل سيل از چشمم پايين مي اومد... تمام پهناي صورتم اشک بود. همون شب با «يان» تماس گرفتم و همه چيز رو براش تعريف کردم... فکر کنم من اولين دختري بودم که موقع دادن جواب مثبت، عروس و داماد هر دو گريه مي کردن. توي اولين فرصت، اومديم ايران، پدر و مادرش حاضر نشدن توي عروسي ما شرکت کنن... مراسم ساده اي که ماه عسلش سفر ۴۰ روزه مشهد و يک هفته اي جنوب بود. هيچ وقت به کسي نگفته بودم؛ اما هميشه دلم مي خواست با مردي ازدواج کنم که از جنس پدرم باشه. توي فکه بود توی فکه بود که تازه فهميدم چقدر زيبا داشت نديده رنگ پدرم رو به خودش می گرفت....... (نقل شده از زبان همسر و فرزند شهيد) 🔹🔹🔷 پایان                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @avanolmonji                    ─┅─✵🕊✵─┅─

📢عرض سلام و تسلیت ایام فاطمیه به شما عزیزان🏴 به درخواست شما دوستان اطلاعاتی در مورد شهید بزرگواری که در برنامه #شب_چراغ در رمان #بی_تو_هرگز توفیق آشنایی اندکی با این بزرگوار داشتیم، خدمتتون ارائه میدیم. 📢شهید "سید علی حسینی" که رمان در مورد ایشون بود، به دلیل اینکه مفقودالاثر هستند هیچ اطلاعاتی( عکس و کلیپ) از ایشان در دسترس نیست. فقط همین رُمان هست که به نقل از همسرشان و فرزندشان نوشته شده. 📢نویسنده این رمان که" شهید سید طاها ایمانی " هستند، هیچ تصویری از ایشان در دسترس نیست و دلیل مشخصی ندارد. @avanolmonji