eitaa logo
آیات و روایات کاربردی غفلت شده
464 دنبال‌کننده
311 عکس
17 ویدیو
2 فایل
در این کانال بنا دارم آیات و روایاتی که کاربرد آنها در زندگی زیاد و مهم است را با توضیحی مختصر بگذارم. @hamidreza_baghery کانال‌های دیگر بنده👇 https://eitaa.com/sharhe_hal https://eitaa.com/sharhehal_hoze
مشاهده در ایتا
دانلود
در روایت است، مردم نزد حضرت امیر(ع) آمدند و از حضرت خواستند که فقیه را برای آنها تعریف کند. حضرت هم فرمودند فقیه را آنطور که حق آن است برای شما تعریف می‌کنم: فقیه کسی است که به مردم حکم جواز در معصیت خداوند ندهد و آنان را هم از رحمت خداوند مأیوس نکند و نیز آنان را از مکر خداوند امان ندهد و قرآن را با رغبت به غیر آن کنار نگذارد. بعد از آن حضرت توصیه‌های عمومی کردند که بی‌ارتباط با قبل نیست و شاید وجه آن این باشد که ماحصل پیروی از این توصیه‌ها تبدیل شدن به آنچنان فقیهی است. 👈 «أَلَا لَا خَيْرَ فِي قِرَاءَةٍ لَا تَدَبُّرَ فِيهَا» بدانید و آگاه باشید خیری در قرائتی که تدبر در آن نباشد، نیست. بدانید و آگاه باشید که خیری در عبادت بدون تفقه (فهم عمیق) نیست و بدانید و آگاه باشید، خیری در رفتارهای دینی که ورع در آن نباشد، نیست. .......... 🔻 قسمتی که مورد اشاره حقیر به ویژه برای این ایام است، فراز مربوط به قرائت قرآن است، سنت جزء خوانی، سنت بسیار خوبی است اما نباید این سنت مانع تدبر در قرآن باشد. مثلا سبک‌هایی مثل قم که قبل از هر چند فراز یک مفسر آن فرازها را توضیح می‌دهد خیلی خوب است حتی اگر از حجم قرائت روزانه کاسته شود. متاسفانه همت اصلی مردم در قرائت قرآن مانند کاسبی شده است که هرچه بیشتر آیات را بخوانم تا ثواب یک دور قرائت قرآن را برده باشم و حالا در ماه‌‌های غیر رمضان هم نخواندم جبران آن بشود! از طرفی معلوم نیست اگر همین جلسات جزء خوانی نباشد، جلسات تفسیر هم باشد، از طرفی اصل و اساس، فهم و تفسیر قرآن است. پس بهتر است در ضمن جلسات جزء خوانی تفسیر را خیلی جدی بگیریم. @ayat_va_revayat
🔻 مهم‌ترین و بالاترین مستندی که برای فضیلت شب قدر ذکر شده است، آیه: «لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ‏ أَلْفِ‏ شَهْرٍ» است. در سند صحیفه سجادیه از امام صادق(علیه السلام) روایت است: 👈 «لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ‏ أَلْفِ‏ شَهْرٍ» تَمْلِكُهَا بَنُو أُمَيَّةَ لَيْسَ فِيهَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ... خداوند به پیامبر اکرم می‌فرمایند یک شب قدر برای تو با برکت‌تر و با فضیلت‌تر است از هزار ماهی که در حکومت بنی‌امیة باشد و در آن هزار ماه شب قدری نباشد. 🔻 از قید «تَمْلِكُهَا بَنُو أُمَيَّةَ» معلوم می‌شود ملاک مقایسه فضیلت شب قدر با ماه‌های تحت حکومت امام عادل نیست بلکه این فضیلت در مقایسه با ماه‌هایی است که مؤمنین تحت حکومت طاغوت زندگی کنند. 🔻 در روایتی از امام صادق(علیه السلام) سوال می‌شود: 👈 «كَيْفَ تَكُونُ لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ؟» چگونه شب قدر ارزشش از هزار ماه بالاتر است؟ حضرت پاسخ می‌دهند: «الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِيهَا خَيْرٌ مِنَ الْعَمَلِ فِي أَلْفِ شَهْرٍ لَيْسَ فِيهَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ» اعمال صالح در این شب بالاتر از هزار شبی است که در آن شب قدر نباشد. 📌این روایت در مقام توضیح ملاک مقایسه شب قدر نیست بلکه در مقام چگونگی فضیلت داشتن شب قدر است، یعنی فضیلت آن با ضریب مثبت پیدا کردن اعمال در آن است. 🔻 «لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ‏ أَلْفِ‏ شَهْرٍ» در عین بیان فضیلت شب قدر اشاره به بی‌‌ارزشی اعمال صالح تحت حکومت طاغوت دارد، اشاره به ضریب منفی حکومت طاغوت در اعمال انسان و ضریب مثبت حکومت امام عادل در اعمال مؤمنین دارد.
📌متن کامل توضیحات این حدیث را در قالب یک پست در یاداشت زیر آورده‌ام.👇 https://eitaa.com/sharhe_hal/4855
در روایت است هرکس در شب ۲۳ رمضان سوره‌های عنکبوت و روم را بخواند از اهل بهشت خواهد بود. امیدوارانه این سوره‌ها را امشب بخوانیم تا روزی که دنبال بهانه برای بخشش هستند این امید امروز ما بهانه خوبی برای پاداش بهشت گرفتن باشد. @ayat_va_revayat
در آیه ۱۷ سوره مبارکه سبأ خداوند تبارک و تعالی می‌گوید: «ذَٰلِكَ جَزَيْنَاهُمْ بِمَا كَفَرُوا ۖ وَهَلْ نُجَازِيٓ إِلَّا الْكَفُورَ» «نُجَازِيٓ» یعنی مجازات می‌کنیم. «الْكَفُورَ» یعنی کسی که بسیار اهل کفران است. معنای آیه می‌شود: با این عذاب مجازاتشان کردیم در برابر آن كفرهایشان. آیا جز بسیار كفران كننده را كیفر می‌دهیم؟ از رحمت خداوند است که کافر را مجازات نمی‌کند بلکه کفور یعنی بسیار کفران کننده را مجازات می‌کند. عبارت «هَلْ نُجَازِيٓ إِلَّا الْكَفُور» وقتی در سیاق سوال مطرح می‌شود یعنی توقع است خودتان بدانید که از خداوند رحیم و رئوف غیر از این توقع نیست که فقط آنکه خیلی کفران و لجاجت می‌کند را مجازات کند، نه آنکه موردی کفران و اشتباه کرد. نکته بعد اینکه هرچه هم مجازات می‌شوید فقط به خاطر کفران زیاد شما است. اگر کفران خودمان را درست کنیم دیگر خبری از مجازات نخواهد بود. اگر کفور بودن را کنار بگذاریم، همه مشکلات حل خواهد شد، کفور بودن یک حالت نفسانی است، یعنی ناراضی بودن، ندیدن نعمت‌ها و به تعبیر امروزی منفی باف شدن مثبت اندیش نبودن، همه‌اش نیمه خالی لیوان را دیدن. مثبت اندیش باشیم، راضی و شاکر باشیم، این حالت ذهنی که درست شود همه مشکلات بعد از آن حل خواهد شد. @ayat_va_revayat
فَقَدْ جَآءَ أَشْرَاطُهَا... قیامت به قدری نزدیک است که علائم آن پدیدار شده است. ما در لبه آخر دنیا هستیم. برخی آثار مربوط به انسان‌هایی که بدون تمدن در ایران زندگی می‌کرده‌اند تا ۱۰۰ هزار سال پیش از میلاد و در هند تا ۲۰۰ هزار سال یافت شده است و ظاهرا تاریخ آن انسان‌ها مربوط به پیش از حضور اولین نبی خدا یعنی حضرت آدم بوده است. قدیمی‌ترین شهری که تا کنون بقایای آن کشف شده است، مربوط به ۵۲۰۰ سال قبل، در تمدن سومری‌ها در عراق بوده است. در چین نیز بقایای تمدن و شهرها در ۵ هزار سال قبل و در هند و ایران تا ۳ هزار سال قبل یافت شده است. در روایات عمر حضرت آدم(ع) ۹۳۰ سال و به ترتیب پس از ایشان عمر حضرت ادریس(ع) ۳۶۵، حضرت نوح ۱۲۰۰، حضرت هود(ع) ۴۶۰، حضرت صالح(ع) ۲۸۰ سال و همگی در محدوده عراق و در نجف اشرف دفن شده‌اند و بعد از آنها اندک اندک عمر انسان‌ها کم و کمتر شده است. اما در مجوع با توجه به گزارش‌های مختلف فاصله بین حضرت آدم تا نبی مکرم اسلام قریب به ۶۸۶۰ سال بیشتر نمی‌شود. وقتی به این بازه‌ها و گذشت ۱۴۰۰ سال از عصر حضرت رسول (ص) می‌نگریم و توجه کنیم به اینکه خداوند در زمان نبی مکرم اسلام پدیدار شدن علائم قیامت را خبر می‌دهد، معلوم می‌شود از عمر دنیا و حوادث پیش رویش چیز زیادی هم باقی نمانده است. شاید زمان باقی مانده برای عمر کوتاه من و شما زیاد باشد اما در افق تاریخ زمان ظهور دولت حق پیش از قیامت و خود قیامت و بسته شدن تاریخ بشر باید خیلی نزدیک باشد‌. @ayat_va_revayat
از ویژگی‌های متقین در خطبه معروف امیرالمؤمنین (علیه السلام) به همام، این است که: اگر عملی کوچکی انجام دادند راضی نمی‌شوند، اگر عمل بزرگی هم انجام دادند آن را بزرگ نمی‌شمارند. نفس خود را متهم می‌کنند و از اعمال خود می‌ترسند. ..... بایست به نفس خود سوء ظن داشت و بدبین بود، باید نفس را متهم کرد. خیلی از ما مذهبی‌ها از این سوراخ خودستایی، فریب شیطان را می‌خوریم و ضررها می‌کنیم. مقابل خود را متهم کردن، خودستایی و خوش بین بودن به خود است و در قرآن این ویژگی وصف کسانی است که تلاش‌هایشان در دنیا ضایع شده است، کسانی که فکر می‌کنند عجب کار خوبی دارند می‌کنند! 👈 «الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ هُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا» (کهف - ۱۰۴) به خود خوشگمان هستند و فکر می‌کنند هدایت یافته هستند. 👈 «إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَآءَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ» (اعراف - ۳۰) اگر سخت با خودت حساب کردی، خدا خوب حساب می‌کند. متقی هرکاری که می‌کند برمی‌گردد و یک عیبی از آن می‌گیرد، هیچ عملی از خود را عمل قابل و درست به حساب نمی‌آورد، خود را متهم به ریا و خجالت‌زده می‌کند، خود را متهم به شهرت طلبی می‌کند. البته دقت شود، تذکر مهم: متقی خود را نفس خود و حساب‌کشی از خودش متهم می‌کند نه در انظار مردم و آشکار. این حساب‌کشی بعد از عمل است و برای عجب پیدا نکردن، نه قبل از عمل، قبل از عمل باید تلاش خود را کرد تا عمل‌ را کامل و درست انجام داد. اگر این اتهام قبل از عمل باشد، فریب شیطان است و بعد از عمل نشانه تقوا. @ayat_va_revayat
دبیرستان که بودم، یکی از رفقایم خیلی به دنبال شهوت بود، آن موقع‌ها یاهو مسنجر و چت بود و اوایل از آن فضاها شروع کرد، بعد فیلم‌های مستهجن نگاه می‌کرد، هرچه را هم شروع می‌کرد تا تهش می‌رفت... با من هم رفیق بود و نصیحتش می‌کردم که زندگی خودت را به گند کشیدی همه وقت و فکرت رفته دنبال این چیزا، خودش هم خسته شده بود و نمی‌خواست ادامه دهد ولی زورش نمی‌رسید. یک بار می‌گفت الان به جایی رسیده‌ام که اگر یک خانم کاملا برهنه را جلویم بیاورند هیچ‌گونه لذتی نمی‌برم و آرام هم ندارم. همه‌اش دنبال یک سبک و مدل جدید بود تا آرام شود ولی به جایی رسیده بود که مدل و سبک جدیدی نبود و آتش درونش زبانه می‌کشید و جانش را می‌سوزاند‌. احساس خیلی بدی داشت. راست می‌گویند که وقتی برهنگی آزاد شود چشم و دل سیر می‌شود، بله از آن حدی که مقابلش است کم کم سیر می‌شود و حدود بیشتر و مدل‌های بیشتری از برهنگی و عرضه شدن را طلب می‌کند. هرچه بی‌قیدتر شویم، هم زن تمام زندگی‌اش می‌شود فکر کردن به نوع جدیدی از عرضه شدن و وقتی کارایی خود را از دست داد به افسردگی می‌افتد و هم مرد آتش درونش شعله‌ورتر می‌شود و جانش را می‌سوزاند. 👈 «بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ» بلکه انسان می‌خواهد دائما پرده‌دری جدیدی بکند! .... 📌حجاب از بهترین خدمات اسلام به جامعه است، از بهترین خدمات برای آرامش زن و مرد. @ayat_va_revayat
در نمازها هر روز حداقل ۱۰ بار می‌خوانیم: خداوندا ما را به راه راست (درست) هدایت کن. راه درست یک نشانه می‌خواهد برای گم نشدن، یک هادی که تحریف‌ها و اشتباهات مسیر را اصلاح کند. برخی گفتند کتاب خدا برای هدایت ما کافی است، اما اگر کتاب خدا برای هدایت کافی بود این همه تفسیرهای متعدد و مختلف از آن نمی‌شد. بشر همیشه برای هدایت، یک مرجع (پیشوای) زنده که کلامش فصل الخطاب باشد و انحرافات را بشناسد و جلو آنها را بگیرد، نیاز دارد. همه ادیان به مرور تحریف شدند و بخشی از کار همه انبیاء، احیاء معارف دین تحریف شده سابق بود: 👈 «شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِ نُوحًا وَالَّذِيٓ أَوْحَيْنَآ إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِٓ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰٓ...» (شورا -۱۳) دین اسلام نیز از آسیب تحریف به دور نیست. تفاوت اسلام با ادیان سابق این است که بعد از آن دین و پیامبر جدیدی نیست اما نیاز آن به حفظ شدن از تحریف توسط پیشوای زنده، عالم و عادل در همه زمان‌ها باقی است. در روایتی از پیامبر اکرم(ص) است: 👈 «يَحْمِلُ هَذَا اَلْعِلْمَ مِنْ كُلِّ خَلَفٍ عُدُولُهُ وَ يَنْفُونَ عَنْهُ تَحْرِيفَ اَلْغَالِينَ وَ اِنْتِحَالَ اَلْمُبْطِلِينَ وَ تَأْوِيلَ اَلْجَاهِلِينَ.» در همه نسل‌ها افراد عادلی را خداوند قرار داده است که مقابل تحریف غلو کنندگان، سرقت اهل باطل و تاویل بردن‌های جاهل‌ها می‌ایستند و دین را حفظ می‌کند. 📌 سنت هدایت و دستگیری خداوند در هیچ نسل و زمانی تعطیل پذیر نیست، ماییم که باید از میان عالمان عادل پیشوایان هدایت کننده به راه درست را بیابیم و به آنها اقتدا کنیم. @ayat_va_revayat
قناعت را برخی طوری ترجمه می‌کنند که موافق وجدان و فطرت بشر نیست و عمدتا نزد افراد مقبول واقع نمی‌شود. قناعت را: «به کم ساختن» ترجمه می‌کنند و بس! اما وقتی در روایات دقیق شوی قناعت مدح شده مقابل طمع است. از امیر المؤمنین روایت است: 👈 «اَلْحُرُّ عَبْدٌ مَا طَمِعَ وَ اَلْعَبْدُ حُرٌّ إِذَا قَنِعَ» انسان آزاد بنده می‌شود وقتی طمع می‌کند و انسان عبد آزاد می‌شود وقتی قناعت می‌کند. قناعت خوب یعنی به کم خود ساختن و طمع نکردن به مال و دست دیگری. قناعتی که با طمع جمع می‌شود، مذموم است چراکه می‌شود تنبلی و نداری و تلاش نکردن برای پیشرفت و توسعه زندگی. قناعتی که با طمع جمع نمی‌شود، ممدوح است چراکه می‌شود: عزت. «عَزَّ مَنْ قَنِعَ» کدام قناعت موجب عزت است؟! آنی که به معنای حقیر نکردن خود و فریب ندادن خود با طمع است. «اَلطَّامِعُ فِي وِثَاقِ اَلذُّلِّ» طمع کننده در بند حقارت است. اما کسی که به کم خود نسازد و تلاش کند برای توسعه در زندگی، برخلاف آن معنا، عزیز است. @ayat_va_revayat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
حکایت زندگی مؤمن حکایت این کارتون دیپ داپ است.😄 از امیرالمؤمنین علی (عليه السلام) روایت است: ماضي يَومِكَ فائتٌ، وآتيهِ مُتَّهَمٌ، ووَقتُكَ مُغتَنَمٌ. 👈 گذشته گذشت و رفت، آينده‌ هم معلوم نیست چه شود، زمان حالت مغتنم است. ..... مؤمن در لحظه زندگی می‌کند، غصه گذشته را نمی‌خورد، چون اتکای او به خداوند جبار است. جبار یعنی بسیار جبران کننده و هرچه هم کمبود و نقصان در گذشته باشد با اتکاء به خداوند می‌شود جبران شود. مؤمن خیلی نگران آینده هم نیست، برنامه‌ریزی چندان بلند مدت هم ندارد کار را به خدا سپرده و آنچه می‌داند الان لازم است را انجام می‌دهد و خدا هم مرحله به مرحله او را پیش می‌برد. در بازی خدا هم با لطف و کرمش آخرش می‌گذارد، شما برنده شوی.😁 @ayat_va_revayat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
مولا علی ع: «فِي غُرُورِ اَلآمَالِ اِنقِضَاءُ اَلآجَال» در فریب آرزوها، عمرها مى‌گذرد. @ayat_va_revayat
آیه ۷۲ سوره مبارکه احزاب نکته بسیار مهمی دارد که در ترجمه‌های قرآن چندان منتقل نشده است. خداوند می‌گوید امانت الهی را به آسمان و زمین و کوه‌ها عرضه کردیم اما آنها نپذیرفتند. از اینکه اینها نمی‌پذیرند، معلوم می‌شود این امانت الهی به آنها اعطا نشده است بلکه عرضه بوده است، امری هم در کار نبوده است، وگرنه امنتاعی در این موجودات امکان نداشت، در واقع خداوند از آنها سوال می‌کند آیا شما در خود می‌بینید این امانت الهی را تحمل کنید، آنها می‌گویند خیر. در روایات این امانت را ولایت الهی معرفی کرده است. اما وقتی خداوند به همین نحو این امانت را بر انسان عرضه می‌کند؛ انسان ادعای توان پذیرش آن را می‌کند و از جهت همین ادعا، خداوند به او می‌گوید بسیار ظالم و بسیار جاهل. (ر.ب: تفسیر البرهان ذیل آیه مذکور) برخی جوری ترجمه می‌کنند که انگار تکلیف الهی بود و آنها از پذیرشش امتناع کردند و انسان خل و چل و ظالم این تکلیف الهی را پذیرفت! حاشا که خداوند به کسی تکلیف الهی را بپذیرد چنین بگوید! بلکه وصف ظلوم و جهول برای کسی است که ادعای توان تحمل ولایت الهی را دارد. معلوم می‌شود هرکس خودش به دنبال پذیرش ولایت الهی برود مصداق ظلوم و جهول است و جنس انسان جز در مواردی که استثناء شوند لیاقت ولی خدا شدن را ندارند. این ولایت باید از سوی خداوند به افرادی برگزیده اعطاء شود نه اینکه خود افراد خود را با سقیفه یا انتخاب، به این مقام برسانند! @ayat_va_revayat
از امام جواد علیه السلام روایت است: «آن كه در تكفّل خداوند است چگونه درماند و آن كه خداوند در پى اوست چگونه بگريزد؟!» ....... حقیر تا سال دوم دانشگاه، هیچ وقت فکر این را هم که طلبه شوم نکرده بودم، اما الحمد لله که خداوند منت بر من گذاشت و این فکر را از سال دوم دانشگاه به ذهن من انداخت. این روزها زمان ثبت‌نام حوزه علمیه است. بعد از ۱۲ سال طلبگی عرض می‌کنم با همه درب و داغون بودن خودم اما هیچ کاری را با طلبگی عوض نمی‌کنم. وقتی طلبه شدم مهندس بودم و موقعیت کاری و اقتصادی خوبی داشتم ولی بازهم اگر برگردم، به حوزه می‌آیم. الحمد لله در زندگی درنماندیم و این انتساب به سربازی امام زمان بزرگ‌ترین افتخار و سرمایه ماست که ان شاء الله برایمان بماند. @ayat_va_revayat
👈 «وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكَابِرَ مُجْرِمِيهَا لِيَمْكُرُوا فِيهَا ۖ » یک سنت خداوند است که در هر شهر و روستایی که فکرش را کنید، خداوند یک سردمدار گناه‌ و فساد را قرار داده است تا برای گسترش فساد و ظلم‌هایشان نقشه بکشند. رسانه با ذهن‌های ما چه می‌کند؟ این گناه‌کاران بزرگ را در هرجایی به چشم می‌آورد تا ما گمان کنیم فساد همه‌جا را گرفته است، همه چیز از دست رفت، گناه عادی شده است. اما قرآن به عنوان رسانه خداوند چه می‌گوید؟! 👈 «وَمَا يَمْكُرُونَ إِلَّا بِأَنْفُسِهِمْ وَمَا يَشْعُرُونَ» اما این گناه‌کاران فقط سرکار هستند و بی‌خود برای خودشان نقشه می‌کشند و متوجه این مطلب هم نیستند. 📌 آنجایی که جنگ واقعی است و گناه‌کاران و ظالمان بزرگ پیروز می‌شوند در ذهن ما است. اول در ذهن ما پیروز می‌شوند و ما فکر می‌کنیم گناه عادی شد، همه‌گیر شد، بعد واقعا در خارج از ذهن ما پیروز می‌شوند و گناه و ظلم عادی می‌شود. @ayat_va_revayat
جمله معروفی به نقل از امیرالمؤمنین زیاد شنیده‌اید: «من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا» یا « من علمنی حرفا کنت له عبدا» اما اولا این چنین نقلی از حضرت سندی ندارد. کلا هم در چیزهایی که همه می‌دانند و شنیده‌اند شک کنید و تحقیقی کنید ببینید جریان آن چیست؟ معمولا شیطان در نشر چیزهای بی‌حساب و مشتبه همکاری می‌کند. دوما این کلام را برای اغراق در تعظیم مقام معلم (اگرچه بزرگ است) استفاده می‌کنند اما اگر هم این کلام از حضرت امیر صادر شده باشد در مقام تحدی است که اگر کسی توانست یک چیز کوچک به قدر حرفی هم به من بیاموزد من بنده او می‌شوم. نه اینکه اگر کسی چیز کوچکی هم به ما آموخت ما بنده او شویم، اگر اینطور باشد ما باید بنده هزاران نفر از کافر و غیر مؤمن و... باشیم. @ayat_va_revayat
در داستان فرار حضرت موسی علیه السلام و بنی‌اسرائیل و رسیدنشان به بن‌بست نیل، صحنه شگفتی رقم می‌خورد. یک عده پیر و زن و بچه پشت رود نیل مانده‌اند. خداوند به موسی دستور داده است از نیل بگذرند و سپاه عظیم دشمن هم از پشت دیده می‌شود. موسی می‌داند فرمان خدا چیست اما متحیر مانده چطور به این جماعت بگوید به دریا بزنید! با این وجود ناامید نیز نیست، می‌داند خدا با اوست. متحیر و منتظر است تا اینکه فردی به نام یوشع بن نون می‌ایستد و به موسی می‌گوید: ای رسول خدا! فرمان پروردگارت چیست؟ موسی می‌گوید: گذر از دریا! یوشع بی‌درنگ با اسبش به سوی دریا می‌تازد؛ وقتی او دل به دریا می‌زند، اینجاست که خداوند به موسی وحی می‌کند: «أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ» و موسی این كار را انجام می‌دهد و «فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِیمِ»،‌ یعنی آن دریای عظیم شكافته می‌شود... ر.ب: تفسیر روایی البرهان، ذیل آیات مذکور. .... در مسیر خداوند مقصد واضح است اما طول مسیر چندان واضح نیست، دل به دریا زدن و خط شکنی می‌خواهد، بعدش چه می‌شود؟ «إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ» وقتی دل به دریا زدی خود خداوند هدایت می‌کند. 📌 هدایت در مسیر است. @ayat_va_revayat
از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) روایت است: «نَهَى رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَنْ يَطْرُقَ اَلرَّجُلُ أَهْلَهُ لَيْلاً إِذَا جَاءَ مِنَ اَلْغَيْبَةِ حَتَّى يُؤْذِنَهُمْ» پیامبر اکرم نهی کردند که اگر مردی در مسافرت بود و شبانه به منزلش بازگشت نزد خانواده‌اش برود الا اینکه قبل از رسیدن آنها را مطلع کرده باشد. به همین جهت در خاطرات علما هست که وقتی از مسافرت برمی‌گشته‌اند، اگر شب بوده‌است، شب را به خانه نمی‌رفته‌اند و بیرون می‌خوابیده‌اند تا صبح شود. این نهی دلالت بر کراهت دارد و نه حرمت و ظاهر آن هم به احتمال قوی جهت رعایت حال خانم خانه بوده است که از آمدن یکباره همسر خود غافل‌گیر نشود. البته مرد صبح هم که برود زن غافلگیر می‌شود و فرصت جمع‌ و جور کردن خانه را ندارد ولی به هرحال کمتر غافلگیر می‌شود. @ayat_va_revayat
✍ أَحِبُّوهُ وَ أَبْغِضُوا عَمَلَهُ... در زمان اهل بیت برخی از شیعیان، گناهانی را آشکارا انجام می‌دادند و آنان که اهل ایمان بالاتری بودند به خاطر این گناهان، به عنوان نهی از منکر، از آنها بی‌زاری می‌جستند. حضرات معصومین در چندین قضیه که این مطلب پیش آمده است تذکر داده‌اند که از عمل آنها بی‌زاری بجویید ولی از خودشان خیر. در یکی از این موارد راوی از امام کاظم (ع) سوال می‌کند یکی از شیعیان شما «يَشْرَبُ اَلْخَمْرَ وَ يَرْتَكِبُ اَلْمُوبِقَ مِنَ اَلذُّنُوبِ نَتَبَرَّأُ مِنْهُ» شراب می‌نوشد و گناهان هلاک کننده مرتکب می‌شود. آیا از او برائت بجوییم؟ حضرت پاسخ می‌دهند: «تَبَرَّءُوا مِنْ فِعْلِهِ وَ لاَ تَبَرَّءُوا مِنْهُ أَحِبُّوهُ وَ أَبْغِضُوا عَمَلَهُ» از عملش برائت بجویید و از خودش خیر، دوستش بدارید ولی عملش را خیر. راوی می‌پرسد آیا می‌توانیم به او بگوییم فاسق فاجر؟ حضرت پاسخ دادند: فاسق فاجر کافر، فرد دشمنی کننده با ما و دشمن پیروان ما است. ......... 🔻در همین رابطه: 🔗اول دوستی بعد تذکر (آیت‌الله حائری شیرازی) ... 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat
وقتی در آیات قرآن در موضوع برائت (بی‌زاری جستن) دقت کنیم: 🔻۲ آیه مربوط به برائت مؤمنین از مشرکین است: 👈 « قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِيٓ إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُٓ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآٓءُ مِنْكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَآءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُٓ» 👈 «أَنَّ اللَّهَ بَرِيٓءٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ۙ وَرَسُولُهُ» 🔻۲ آیه مربوط به برائت شیطان از پیروانش است. 👈 «وَقَالَ إِنِّي بَرِيٓءٌ مِنْكُمْ إِنِّيٓ أَرَىٰ مَا لَا تَرَوْنَ إِنِّيٓ أَخَافُ اللَّهَ» 👈 «كَمَثَلِ الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنْسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيٓءٌ مِنْكَ إِنِّيٓ أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ» 🔻بقیه موارد، همه برائت مؤمنین از عمل گناه و یا آنچه از شرک در اعمال مؤمنین یا مشرکین وجود دارد، است. 🔹۳ مورد برائت از آنچه به آن مشرک شده‌اند. 👈 «إِنَّنِي بَرِيٓءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ» 🔹۱ مورد برائت از جرم مجرمان. 👈 «أَنَا بَرِيٓءٌ مِمَّا تُجْرِمُونَ» 🔹۲ مورد برائت از عمل گناه‌کاران است. 👈 «وَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل لِّي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنتُم بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ» 👈 «فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ» ..... مجموع این آیات نشان می‌دهد، نسبت به مؤمنین گناه‌کار نباید برائت جوییم بلکه از عمل آنها باید برائت جوییم اما نسبت به مشرکان هم از خودشان و هم از عملشان باید برائت جوییم.
از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت است: 👈 «مَنْ كَمُلَ عَقْلُهُ اِسْتَهَانَ بِالشَّهَوَاتِ» هرکس عقل او کامل شود شهوات را حقیر شمارد. ..... جوانی مشورت می‌کرد و گفت گاهی نماز می‌خوانم گاهی نه، می‌دانم یک سری کارها بد است ولی زورم به خودم نمی‌رسد. پرسیدم: ازدواج کرده‌ای گفت نه! تفریح سالم داری: گفت نه، کارش زمین خورده بود و هرچه داشت از دستش رفته بود. گفتم اهل مطالعه و تفکر هستی؟! گفت نه اصلا نمی‌توانم تمرکز کنم. مقداری نظام اخلاق اسلامی را که از شهید مطهری آموخته بودم برایش توضیح دادم، گفتم ما سه قوه عقل (حساب‌گر و فهم خوب و بد و عاقبت‌ها)، شهوت (جذب آنچه به آن میل و نیاز داریم) و غضب (دفع آنچه برایمان بد است و از آن بدمان می‌آید) داریم. باید شهوت و غضب را به قدر نیاز طبیعیشان راضی کرد و عقل را هم تقویت کرد. شما تا ازدواج نکنی، تفریح سالم برای خودت جور نکنی شهوت و غضبت طغیان می‌کنند و زور عقلت به ‌آنها نمی‌رسد، عقلت هم باید با فکر، عبادت و مطالعه تقویت شود تا بتواند تو را به تعادل برساند. تعادل که داشتی زورت به خودت می‌رسد، آنچه از خوب و بد عقلت حکم می‌کند را پیروی می‌کنی. ..... 🔗توضیحات شهید مطهری در مورد نظام اخلاق اسلامی. 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat
از جمله روایت‌هایی که در میان شیعیان و اهل سنت در کشورهای مختلف اسلامی، شایع و همه به گوششان خورده است، روایت منقول از پیامبر اکرم است که: «حب الوطن من الایمان» خیلی‌ها هم دست و پا زده‌اند بر مبنای آن سخن و قلم فرسایی کنند! اما چنین حدیثی نه در منابع حدیثی شیعی و نه اهل سنت، وجود ندارد بلکه در برخی کتب علمای متاخر شیعه و سنی، بدون ذکر هیچ سندی آمده است. این کلام اگر بخواهد مقابل نگاه جهان شمول و دغدغه‌مند برای امت اسلام و نوع بشر باشد ‌و مرزهای جغرافیایی را در مقابل مرزهای ایمانی تقویت کند، باید به دنبال یک دسیسه شیطان و دشمنان در نشر و تبلیغ آن بود! اسلام ضرباتی که از تعصبات قومی و قبیلگی و ملیت و کشور پرستی خورده است از کمتر دشمنی خورده است‌. اسلامی که دعوت به هجرت و برابری همه انسان‌ها و لزوم دفاع از همه سرزمین‌های اسلامی و هزینه کردن برای حمایت از همه مسلمین دارد، چندان با این نوع نگاه‌ها قابل جمع نیست! بله اگر این روایت بخواهد تقویت کننده حس خدمت به منطقه خود بدون نفی دیگران، حس دفاع از سرزمین خود، بدون انکار حق باشد، حدیث خوبی است. اگر بخواهد به معنی رضایت انسان از انتخاب خداوند نسبت به وطن و قوم و سرزمینمان باشد، حرف خوبی است. ..... 🔻مطلب مرتبط: شعر نقشه جغرافیا محمد کاظم کاظمی ..... 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat
نمونه‌ای از مضمون صحیح و هماهنگ با فرهنگ دینی از عشق به وطن. از امیرالمؤمنین عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ روایت است: 👈 «عُمِّرَتِ اَلْبُلْدَانُ بِحُبِّ اَلْأَوْطَانِ» شهرها با دوست داشتن سرزمین‌ها آباد شد. @ayat_va_revayat
در دعای ۳۷ صحیفه سجادیه حضرت سجاد (علیه السلام) در دعا می‌فرمایند: 👈 «فَأَشْكَرُ عِبَادِكَ عَاجِزٌ عَنْ شُكْرِكَ، وَ أَعْبَدُهُمْ مُقَصِّرٌ عَنْ طَاعَتِكَ» سپاس‌گزارترین بندگانت از سپاسگزاری‌ات ناتوان و عابدترین ایشان، از اطاعتت در کوتاهی و کاستی است. ما هر کار هم کنیم باز حق شکر نعمات خداوند را نمی‌توانیم بجای آوریم، اما می‌توانیم همین ناتوانی و تقصیر خودمان در شکر را به خداوند عرضه کنیم و خداوند همین عرض تقصیر را عوض شکر نعماتش می‌پذیرد. بنده همان به که ز تقصیر خویش عذر به درگاه خدای آورد ور نه سزاوار خداوندیش کس نتواند که به جای آورد. @ayat_va_revayat
در دعای سوم صحیفه سجادیه، امام سجاد بر فرشتگاه الهی سلام و درود می‌فرستند. در این مناجات‌ها معلوم می‌شود خداوند فرشتگانی دارد که دائما و بدون وقفه کارشان تسبیح خداوند است، بدون اینکه خسته و وامانده شوند. فرشتگانی که دائما در حال یا مقام سجده هستند، فرشتگانی که دائما در مقام رکوع و مشغول ذکر هستند. دانستن این مطلب چند آورده برای ما دارد: یکی اینکه بدانیم خداوند لنگ نیایش و عبادت ناقص و مختصر مثل منی نیست و نیایش و عبادت کنندگانی آنچنان دارد و درنتیجه به نیایش یا عبادت خود عجب پیدا نکنیم. یکی اینکه بدانیم عالم الهی تشریفات و با حساب و مراتب مشخص است، بی‌حساب و رعایت تشریفات متناسب با خودمان، نمی‌توان مراحل قرب الهی را طی نمود و در نتیجه به دنبال راه‌یابی از طریق مشخص شده از سوی خداوند با رعایت تشریفاتش شویم. یکی اینکه بدانیم در این عالم تنها نیستیم و عالم پر است از موجوداتی که همه خادم و تحت امر خداوند هستند، کسانی که در جبهه ما و دلسوز و کمک‌کننده به ما هستند و درنتیجه احساس تنهایی و شکست در هیچ شرایطی نداشته باشیم. 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat