هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَكَيْفَ أَخَافُ مَا أَشْرَكْتُمْ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَكْتُم بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا ۚ فَأَيُّ الْفَرِيقَيْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ ۖ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ» چگونه من از آنچه همتاى خدا قرار مى دهید بترسم؟! در حالى که شما از این نمى ترسید که براى خدا، همتایى قرار داده اید که هیچ گونه دلیلى درباره آن، برشما نازل نکرده است. (راست بگویید) کدام یک از این دو دسته (مشرکان و خداپرستان)، شایسته تر به ایمنى (از مجازات) هستند اگر مى دانید؟! (انعام/۸۱) @ayehsobh

آیه ۸۱ سوره انعام استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر❇ آیه بعد، منطق و استدلال دیگرى را از ابراهیم(علیه السلام) بیان مى کند که به جمعیت بت پرست مى گوید: چگونه ممکن است من از بت ها بترسم و در برابر تهدیدهاى شما وحشتى به خود راه دهم با این که هیچ نشانه اى از عقل و شعور و قدرت در این بت ها نمى بینم، اما شما با این که به وجود خدا ایمان دارید و قدرت و علم او را مى دانید، و هیچ گونه دستورى به شما درباره پرستش بت ها نازل نکرده است، با این همه از خشم او نمى ترسید من چگونه از خشم بت ها بترسم؟ مى فرماید: چگونه من از بت هاى شما بترسم در حالى که شما از این نمى ترسید که براى خدا شریک قرار داده اید که هیچ گونه دلیلى درباره آنها بر شما نازل نکرده است؟ (وَ کَیْفَ أَخافُ ما أَشْرَکْتُمْ وَ لا تَخافُونَ أَنـَّکُمْ أَشْرَکْتُمْ بِاللّهِ ما لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ عَلَیْکُمْ سُلْطاناً). 🌼🌼🌼 زیرا مى دانیم بت پرستان منکر وجود خداوندى که خالق آسمان ها و زمین است نبودند، بلکه بت ها را شریک در عبادت او مى ساختند و آنها را شفیع بر در درگاه او مى پنداشتند. لذا در پایان مى فرماید: اکنون انصاف بدهید من باید احساس آرامش کنم یا شما؟! (فَأَیُّ الْفَریقَیْنِ أَحَقُّ بِالأَمْنِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ). در واقع منطق ابراهیم(علیه السلام) در اینجا یک منطق عقلى بر اساس این واقعیت است که شما مرا تهدید به خشم بت ها مى کنید در حالى که تأثیر وجودى آنها موهوم است، ولى شما از خشم خداوند بزرگ که من و شما هر دو او را پذیرفته ایم و باید پیرو دستور او باشیم و هیچ گونه دستورى از طرف او درباره پرستش بت ها نرسیده است، ترس و وحشتى ندارید. یک موضوع قطعى را رها کرده اید و به یک موضوع موهوم چسبیده اید؟ «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۱ سوره انعام » @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُم بِظُلْمٍ أُولَٰئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ» (آرى) آنها که ایمان آوردند و ایمان خود را با هیچ ستم (و شرک) نیالودند، ایمنى تنها از آن آنهاست. و آنها هدایت یافتگانند.» (انعام/۸۲) @ayehsobh

آیه ۸۲ سوره انعام استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر❇ آیه از زبان ابراهیم(علیه السلام) پاسخى به سؤالى که خودش در آیه قبل مطرح نمود نقل شده است (و این یک شیوه جالب در استدلالات علمى است که گاهى شخص استدلال کننده سؤالى از طرف مقابل مى کند و خودش بلافاصله به پاسخ آن مى پردازد اشاره به این که مطلب به قدرى روشن است که همه کس باید پاسخ آن را بدانند). مى فرماید: آنها که ایمان آوردند و ایمان خود را با ظلم و ستم نیامیختند امنیت براى آنها است، و هدایت مخصوص آنان (الَّذینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبِسُوا إیمانَهُمْ بِظُلْم أُولئِکَ لَهُمُ الأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ). 🌼🌼🌼 در روایتى که از امیر مؤمنان على(علیه السلام) نقل شده نیز تأکید گردیده است که این سخن دنباله گفتگوى ابراهیم(علیه السلام) با بت پرستان است. بعضى از مفسران احتمال داده اند این جمله بیان الهى بوده باشد نه گفتار ابراهیم(علیه السلام). ولى احتمال اول، علاوه بر این که در روایت وارد شده، با وضع و ترتیب آیات بهتر تطبیق مى کند. اما این احتمال که این جمله گفتار بت پرستان باشد که پس از شنیدن قول ابراهیم(علیه السلام) بیدار شده باشند، بسیار بعید به نظر مى رسد. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۲ سوره انعام » @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَاهِيمَ عَلَىٰ قَوْمِهِ ۚ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاءُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ» اینها دلایل ما بود که به ابراهیم در برابر قومش عطا کردیم. درجات هر کس را بخواهیم (و شایسته ببینیم،) بالا مى بریم. پروردگار تو،حکیم و داناست. (انعام/۸۳) @ayehsobh

آیه ۸۳ سوره انعام استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر❇ آیه، یک اشاره اجمالى به تمام بحث هاى گذشته که در زمینه توحید و مبارزه با شرک از ابراهیم(علیه السلام) نقل شد کرده، مى فرماید: اینها دلائلى بود که ما به ابراهیم در برابر قوم و جمعیتش دادیم (وَ تِلْکَ حُجَّتُنا آتَیْناها إِبْراهیمَ عَلى قَوْمِهِ). درست است که این استدلالات، جنبه منطقى داشت، و ابراهیم(علیه السلام) به نیروى عقل و الهام فطرت به آنها رسیده بود، ولى چون این نیروى عقل و آن الهام فطرت همه از ناحیه خدا است، خداوند همه این استدلالات را از مواهب خویش مى شمرد که در دل هاى آماده همچون دل ابراهیم(علیه السلام) منعکس مى شود. قابل توجه این که تِلْکَ در لغت عرب، اسم اشاره براى بعید است، ولى گاهى اهمیت موضوع و بلند پایه بودن آن، سبب مى شود که حتى یک موضوع نزدیک با اسم اشاره بعید ذکر شود، مانند آن را در آغاز سوره بقره مى خوانیم: ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ: این کتاب بزرگ شک و تردیدى در آن راه ندارد. 🌼🌼🌼 سپس براى تکمیل این بحث مى فرماید: درجات هر کس را بخواهیم بلند مى کنیم (نَرْفَعُ دَرَجات مَنْ نَشاءُ). اما براى این که اشتباهى پیش نیاید که گمان کنند خداوند در این ترفیع درجه تبعیضى قائل مى شود، مى فرماید: پروردگار تو، حکیم و عالم است (إِنَّ رَبَّکَ حَکیمٌ عَلیمٌ). و درجاتى را که مى دهد از روى آگاهى به شایستگى آنها و موافق موازین حکمت است و تا کسى شایسته نباشد از آن برخوردار نخواهد شد. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۳ سوره انعام » @ayehsobh

@ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۚ كُلًّا هَدَيْنَا ۚ وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ ۖ وَمِن ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُونَ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ» و اسحاق و یعقوب را به او [= ابراهیم]بخشیدیم. و همه را هدایت کردیم. و نوح را (نیز) پیش از آن هدایت نمودیم. و از فرزندان او، داود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسى وهارون را (هدایت کردیم). این گونه نیکوکاران را پاداش مى دهیم. (انعام/۸۴) @ayehsobh

آیه ۸۴ سوره انعام استاد پرهیزگار @ayehsobh