eitaa logo
مجله میدان آزادی
70 دنبال‌کننده
190 عکس
18 ویدیو
0 فایل
هنر میدان آزادی است.
مشاهده در ایتا
دانلود
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
چهلمین سال برگزاری جشنواره فیلم فجر بهانه‌ای شد تا در قالب پرونده‌ی پرواز بر فراز آشیانه‌ی سیمرغ مروری داشته باشیم بر متن و حاشیه‌های این رویداد مهم هنری ایران. امید داریم این مرور که با نگاه منصفانه به درخشش‌ها و هم اشکالات گذشته و امروز سینمای ایران شکل می‌گیرد بتواند راهگشای فردای این سینما باشد. نگاه ما در این پرونده گرچه به دستاوردهای درخشان گذشته‌ی سینمای ایران و حتی نوستالژی هم توجه دارد، اما سعی‌مان بر این بوده خالی از نوستالژی‌زدگی باشد! دعوتید به تماشای درآمد تصویری پرونده! 7⃣2⃣ @Azadisqart
جستجوی حال خوب در شرایط نه چندان معمولی 🔹ریویو: نقد و نظری به فیلم «آغوش باز»، ساخته «بهروز شعیبی» خانواده و اخلاق پای ثابت تمام فیلم های بهروز شعیبی‌ست، در بعضی فیلم‌ها مقولات دیگری مثل سیاست یا جامعه هم ضمیمه می‌شود، ولی فیلم آخر بهروز شعیبی بیش و پیش از همه چیز فیلمی خانوادگی‌ست. موضوعی که در دهه‌های اخیر سینمای ایران چندان درباره‌اش حرفی زده نمی‌شود و اگر هم زده شود برای این است که فحشی نثارش کنند! اگر هیچ دلیل دیگری وجود نداشت همین دلیل و همینطور حال خوب فیلم، آن را دیدنی کرده است، و البته که خوبی‌های دیگری هم وجود دارد. «آغوش باز» روایتی از سه زوج است. یکی در اواخر راه ازدواج و زندگی، یکی در اواسطش و دیگری در ابتدای راه نامزدی. متن کامل ریویوی آغوش باز را بخوانید. 8⃣7⃣ @azadisqart
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 قاب نقد فیلم میدان آزادی قسمت دوم از جشنواره چهل و دوم فجر فیلم «تمساح خونی» به کارگردانی «جواد عزتی» ویدئو با کیفیت اصلی را اینجا ببینید. 8⃣8⃣ @azadisqart
جان تروبی نویسنده و نظریه‌پرداز داستان، در کتاب معروف خود با نام «آناتومی داستان» در فصلی با عنوان «هفت گام اصلی در ساختار داستان» به تبیین هفت مرحله‌ی اصلی که تغییر و تحول یک قهرمان را تبیین می‌کنند و باعث می‌شوند او را عمیقا باور کنیم و دوست داشته‌ باشیم می‌پردازد؛ هفت مرحله‌ای که فارغ از سیر داستان باید در درون قهرمان اتفاق بیفتند تا او نهایتا به یک آدم جدید تبدیل شود. این هفت مرحله عبارتند از نیاز، آرزو، حریف، نقشه، نبرد، مکاشفه‌ی نفس و تعادل جدید. 🔹در مجال کوتاه بین دو نیمه‌ی بازی حساس با کویت (که باخت می‌تواند به قیمت جان رزمندگان در جبهه تمام شود) دهداری بالاخره به مکاشفه‌ی نفس دست می‌یابد، از پافشاری بی‌موردش بر بازی زمینی دست برمی‌دارد و دستور جدیدی به بازیکنان می‌دهد که مایه‌ی تعجب آن‌ها اما باعث پیروزی تیم فوتبال ما می‌شود. متن کامل ریویوی فیلم پرویزخان را بخوانید. 8⃣9⃣ @azadisqart
🔹فیلم «نوروز» جلوه‌های ویژه‌ی چشم‌نوازی دارد و از همان دقایق ابتدایی، فضاسازی خیال‌انگیز آن جلب توجه می‌کند. قاب‌های فیلم سرشار از رنگ است و ایده‌های ویژوال فیلم برای تلفیق جلوه‌های رایانه‌ای با نماهای واقعی هم به‌درستی به اجرا درآمده است. به تعبیری فیلم از منظر تکنیکی قانع‌کننده است و می‌توان آن را یک گام رو به جلو برای سینمای کودک به حساب آورد. 🔹«نوروز» با وجود ایده‌ی جذاب و پشتیبانی فنی قابل قبول، در مرحله‌ی «شخصیت‌پردازی» دچار آسیب جدی شده است و به همین دلیل مخاطب در مواجهه با آن نمی‌تواند با هیچ‌ یک از کاراکترها ارتباط برقرار کند. به‌طور مشخص، نوجوان اصلی فیلم، گویی تنها یک نماد است و قرار است مفهوم «نوجوان» را در داستان فیلم نمایندگی کند اما هیچ شاخصه و مشخصه‌ای به‌عنوان یک «شخصیت» ندارد. کاراکترهای پیرامونی او، به‌ویژه پدر و مادری که قرار است در طول داستان در جریان چالش‌های زندگی مشترک‌شان قرار بگیریم هم هیچ کمکی به تکمیل فرآیند پرداخت شخصیت اصلی داستان نکرده‌اند. کافی است به سهم تجاری حضور بازیگر ترکیه‌ای در فیلم توجه کنید که مطلقاً هیچ کارکردی به نفع «داستان» در فیلم ندارد و تنها به کار تیزرهای تبلیغاتی فیلم می‌آید. متن کامل نقد و بررسی فیلم نوروز را بخوانید. 1⃣1⃣5⃣ @azadisqart
«آپاراتچی» قطعا فیلم بی‌نقصی نبود و خام‌دستی‌هایی در بخش‌های مختلفش دیده می‌شد. اما شبیه فیلم‌های دیگر نبود، نه در ساخت نه در رویکرد نه در مضمون. با اینکه فیلم را می‌توان به نوعی جزو سینمای انقلاب دسته‌بندی کرد اصلا شبیه دیگر فیلم‌های سینمای انقلاب هم نبود. مخصوصا فیلم‌های دهه‌های اخیر این سینما. یعنی نه می‌خواست بخشی از تاریخ مهم سیاسی مملکت را در یک قصه کوچک به زور بگنجاند، نه می‌خواست وارد دعواهای گفتمانی روز شود، نه قصد داشت از یک جریان خاص انتقام بگیرد و نه مثل فیلم‌های گران‌قیمت و پرسروصدا و جاه‌طلب سازمان اوج بود که بخواهد در یک فیلم سینمایی سفارشی هم پرتره یکی از بزرگ‌ترین و مشهورترین قهرمانان جنگ را بسازد و هم در عین‌حال با پرداختی شعاری به انبوه سوالات نسل جدید و شبهه‌های بیگانگان پاسخ بدهد. متن کامل ریویوی فیلم آپاراتچی را بخوانید. 1⃣2⃣6⃣ @azadisqart
خیلی وقت است که در جامعه‌ی شهری ایران، واژه‌های «پوکر»، «بت» و «گمبل» رایج شده و دو گفتمان «قماربازی» و «یک‌شبه پولدار شدن» ذهن خیلی‌ها را به خود مشغول کرده است. اصلاً مگر جز این است که پدیده‌ی «قماربازی» خود معلول تفکر «یک‌شبه پولدار شدن» است؟ حالا که به هر دلیلِ جامعه‌شناختی و مردم‌شناختی، مخاطبان سینمای امروز ایران به فیلم‌های کمدی بیشتر روی خوش نشان می‌دهند، چرا نباید بسیاری از آسیب‌شناسی‌های مهم را در دل همین فیلم‌ها گنجاند؟ فیلم «تمساح خونی» حداقل در تقبیح دو مسئله‌ی مذکور موفق بوده و به‌دور از شعارزدگی، عذاب ناشی از کسب پولِ آن‌جنسی را به زبان خودش تعریف می‌کند. متن کامل ریویوی فیلم تمساح خونی را بخوانید. 1⃣3⃣2⃣ @azadisqart