eitaa logo
مجله میدان آزادی
70 دنبال‌کننده
186 عکس
17 ویدیو
0 فایل
هنر میدان آزادی است.
مشاهده در ایتا
دانلود
▪️اسکار در حال صدساله شدن است. درست مثل یک پیرمردِ فرتوت اما ثروتمند و مشهور. اسکار مشهورترین جایزه سینمایی جهان است و برای بسیاری از مخاطبان عمومی سینما یک ملاک معتبر برای تماشای فیلم. اعتبار این جایزه که از سال 1929 برگزار می‌شود به راحتی به دست نیامده و به راحتی هم فرو نمی‌ریزد، درست مثل پیرمرد ثروتمندی که آنقدر پول جمع کرده که پس از مرگ هم تا سال‌های سال فرزندانش می‌توانند بر سر سفره‌اش بنشینند و از اعتبارش بخورند و نامش را همچنان بزرگ بدارند. ▫️اگر بسیاری از جایزه‌های سینمایی جهان دوست دارند و دست و‌پا می‌زنند تا با ارزش‌های هنری یا انسانی شناخته شوند (چه به حقیقت چه به ریا و فریب) اسکار به راحتی با دو ویژگی شناخته‌شده و از اینچنین شناخته‌شدن هم ابایی ندارد، یکم: «فهم و تبلیغ سینمای عامه‌پسند» و دوم: «ترویج، تبلیغ و ستایش ارزش‌های آمریکایی و حتی سیاست‌های کوتاه‌مدتِ دولت‌های وقت آمریکا».  فرمایشی‌ترین، دستوری‌ترین، فریب‌کارترین و سیاست‌زده‌ترین جایزه هنری جهان اسکار است، اما این چهار ویژگی ضربه خاصی به هیمنه این جایزه نمی‌زنند تا وقتی مثل همیشه گران‌ترین و پرسروصداترین جایزه نیز همین اسکار باشد، که هست. سرمقاله پرونده اسکار را با مروری بر تاریخچه و کارنامه دیروز و امروز اسکار بخوانید. 9⃣0⃣ @azadisqart
▪️ «زندگی‌های گذشته» قصه‌ی عشق است. یک قصه‌ی عشقی ساده و معمولی که شبیهش را زیاد در کتاب‌ها و فیلم‌ها و قصه‌ها دیده‌ایم. اصلاً شاید شما را یاد «در حال و هوای عشقِ» وونگ کار وای هم بیندازد، چون به هر حال در ماجرا پای نفر سومی هم وسط است و فیلم هم کره‌ای است؛ همان‌طورکه یاد من انداخت. اما مسئله فقط این قصه‌ی تلخ و شیرین نامکرر (یا مکرر؟) نیست، مسئله مصیبت‌های متفاوت آن در زمان‌های مختلف است. مسئله شکل آن در زمانه‌ی ماست. اگر که چندصد سال قبل آقای حافظ عزیز ما با دو قدم فاصله از محبوبش در شیراز جمع‌وجور آن روزگار، غزل‌ها درباره‌ی دوری و دیری معشوق می‌گفت، حالا ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که ممکن است دوست دوران کودکی‌ات که اتفاقاً کسی است که اولین قرار عاشقانه‌ی زندگی‌ات را هم با او گذاشته‌ای و بعد از دوازده سال و بیست و چهار سال هنوز دوستش داری، در جایی آن‌قدر دور و با چنان اختلاف زمانی‌ای زندگی کند که ساعت خواب او با ساعت بیدار شدن تو یکی باشد. متن کامل ریویوی فیلم زندگی‌های گذشته را در پرونده اسکار بخوانید. 9⃣1⃣ @azadisqart
🔸فهرست: جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد در همه دوره‌ها انتخاب بهترین بازیگر نقش اول همیشه با انتقادها و تاییدهای اهالی هنر همراه بوده است چراکه چنین انتخابی دارای یک فرمول مشخص و یک قالب همیشگی نیست. از ابتدای اهدای جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد در اسکار یعنی از سال ۱۹۴۹ هفت بازیگر توانسته‌اند بیش از یک جایزه دریافت کنند. این آمار در بین دریافت‌کنندگان ۳ جایزه تنها به دو بازیگر تعلق دارد. جک نیکلسون با ۱۲ بار نامزدی و ۳ بار کسب جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول مرد در صدر این جدول قرار دارد. پس از آن دنیل دی لوئیس است که با ۷ بار نامزدی و ۳ جایزه‌ رتبه‌ی بعدی را از آن خود کرده است. مارلون براندو، تام هنکس، اسپنسر تریسی، جین هاکمن و داستین هافمن نیز هر یک دو بار برنده‌ی جایزه‌ی بهترین نقش اول مرد در اسکار شده‌اند. فهرست بهترین بازیگران نقش اول مرد اسکار از ابتدا تا کنون را در پرونده اسکار ببينيد. 9⃣2⃣ @azadisqart
🔸فهرست: جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن در همه دوره‌ها از ابتدای اهدای جایزه‌ی بهترین بازیگر زن در اسکار –یعنی از سال ۱۹۲۹- چهل و چهار بازیگر توانسته‌اند دو جایزه و یا بیشتر دریافت کنند. این آمار در بین دریافت‌کنندگان ۳ جایزه و بیشتر تنها به ۳ نفر کاهش پیدا می‌کند! کاترین هپبورن (برنده‌ی چهار جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول زن)، فرانسیس مک‌دورمند (برنده‌ی سه جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول زن)، اینگرید برگمن (برنده‌ی دو جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول زن و یک جایزه‌ی بهترین نقش مکمل زن)، مریل استریپ (برنده‌ی دو جایزه‌ی بهترین نقش اول زن و یک جایزه‌ی بهترین نقش مکمل زن) رتبه‌داران این جایگاه در میان بازیگران زن هستند. فهرست بهترین بازیگران نقش اول زن اسکار از ابتدا تا کنون را در پرونده اسکار ببينيد. 9⃣3⃣ @azadisqart
🔸فهرست: برگزیدگان نهایی اسکار ۲۰۲۴ در همه رشته‌ها برگزیدگان نهایی دوره نود و ششم اسکار معرفی شدند که طبق پیش‌بینی‌ها فیلم‌های اوپنهایمر و بیچارگان جوایز بیشتری به دست آوردند. همچنین انیمیشن پسر و حواصیل اثر هایائو میازاکی اسکار بهترین انیمیشن بلند را از آن خود کرد. فهرست برگزیدگان نهایی اسکار را در پرونده اسکار ببینید. 9⃣4⃣ @azadisqart
«پسر و حواصیل» در موضوعاتی مانند از دست ‌دادن، انعطاف‌پذیری و جست‌وجوی هویت عمیقاً کاوش می‌کند. میازاکی به‌طرز پیچیده‌ای این مضامین را در تاروپود روایت می‌بافد و مخاطبان را به تفکر درباره‌ی پیچیدگی‌های تجربه‌ی انسانی دعوت می‌کند. نمادگرایی فیلم، غنی و چندلایه است و برج اسرارآمیز داستان، به‌عنوان استعاره‌ای از سفر ماهیتو به‌سوی خودیابی و تحول عمل می‌کند. حواصیل خاکستری، در ابتدا به‌عنوان یک راهنمای مرموز ظاهر می‌شود و در ادامه، فرصت‌ها و تهدیدهای پیش ‌روی ماهیتو را نشان می‌دهد. ماهیتو از طریق درون‌نگری و رویارویی با موجودات ماوراء طبیعی، در مسیر پرفرازونشیب بلوغ و نوجوانی حرکت می‌کند و با حس تازه‌ای از عزم و اراده روبه‌رو می‌شود. کاوش مضمونی میازاکی، از سطح فردی فراتر می‌رود و زمینه‌های اجتماعی و تاریخی گسترده‌تری را در بر می‌گیرد. در پیش‌زمینه‌ی ژاپنِ زمان جنگ، «پسر و حواصیل» انعکاس دردناکی از تلفات انسانی و همچنین قدرت پایدار امید در مواجهه با ناملایمات است. متن کامل ریویوی انیمیشن پسر و حواصیل را در پرونده اسکار بخوانید. 9⃣5⃣ @azadisqart
🔸فهرست: جایزه اسکار بهترین انیمیشن در همه‌ دوره‌ها داستان بهترین انیمیشن‌ها از دید اسکار بسیار پیچیده و جالب است. تاریخچه‌ی جایزه‌ی بهترین انیمیشن از دید اسکار به سال ۲۰۰۱ بر می‌گردد، جایی که «استودیو پیکسار» با ۱۸ بار کاندیداتوری و ۱۱ جایزه، گوی رقابت را از «والت‌دیزنی» با ۱۳ بار نامزدی و ۳ جایزه، و «دریم‌ورکس انیمیشن» با ۱۴ بار نامزدی و ۲ جایزه ربود. در واقع این جایزه را باید یک جایزه کاملا قرن بیست و یکمی دانست. اما برای بسیاری این سوال مطرح است که اسکار تا پیش از سال ۲۰۰۱ توجهی به دنیای انیمیشن نداشت؟ انیمیشن‌های شاهکاری نظیر «دیو و دلبر»، «شیرشاه» و «علاءالدین» که تمام کودکان دنیا با آن‌ها خاطره دارند، مورد توجه اسکار نبودند؟ در کمال تعجب پاسخ این سوال خیر نیست! پیش از سال ۲۰۰۱ هم رقابت میان انیمیشن‌ها وجود داشت و اتفاقا رقابت نیز بسیار داغ و هیجان‌انگیز بود، اما نه در بخشی مستقل! متن کامل فهرست تمام برگزیدگان جایزه اسکار بهترین انیمیشن را بخوانید. 9⃣6⃣ @azadisqart
«پسر و حواصیل» آخرین ساخته‌ی هایائو میازاکی است. آخرین از منظر جدیدترین و هم از منظر خداحافظی با دنیای کارگردانی انیمیشن و ورود به دنیای بازنشستگی. «پسر و حواصیل» که «پسر و مرغ ماهیخوار» نیز ترجمه شده توانست در اسکار ۲۰۲۴ جایزه‌ی بهترین انیمیشن بلند را از آن خود کند. در انیمه «پسر و حواصیل» شاهد چند جهان موازی هستیم؛ جهان پیش از تولد، دنیای فعلی و تلاقی آن با گذشته و پس از مرگ. اینکه میازاکی چندین دنیای موازی را با آن همه پیچیدگی به تصویر کشیده و همه‌ی آن‌ها را در برخی صحنه‌ها در یک یا چند دقیقه نشان می‌دهد، از شگفتی‌های این انیمه است. همه‌ی شخصیت‌های این انیمه ازجمله شخصیت اصلی داستان، ماهیتو، در حالی‌که قلبی زیبا و ظاهری نیک دارند، قسمت‌های تیره و تار و برخی جنبه‌های زشت و زننده هم در وجودشان پیدا می‌شود؛ درست مثل آنچه که در دنیای واقعی می‌بینیم. میازاکی با به تصویر کشیدن این ابعاد حقیقی انسان، تا حدودی داستان را به واقعیت جهان نزدیک کرده است. متن کامل یادداشت نگاهی به مفاهیم انیمیشن پسر و حواصیل را در پرونده اسکار بخوانید. 9⃣7⃣ @azadisqart
در سال ۲۰۲۳، یک استاد دانشگاه آمریکا با رنگ پوست نسبتاً سیاهش، دچار تبعیض است. اما این مطلب هر چقدر هم برای آمریکا و اساساً انسانیت شرم‌آور باشد، برای یک فیلم، مطلب جدید و جذابی نیست. حرف فیلم این است که خود آفریقایی-آمریکایی‌ها نیز تا حدی به این نوع نگاه دامن زده‌اند/می‌زنند و امروزه رمان‌هایی را می‌نویسند که نه راجع‌به سیاه‌پوست‌ها که راجع‌به «سیاهی است». اینکه فقر و فلاکت و پایین ‌بودن جایگاه سیاه‌ها در رمان‌ها و فیلم‌ها باعث می‌شود سفیدهایی که عذاب وجدان دارند آرامش پیدا کنند و برای این آثار ایستاده کف بزنند عجیب نیست؛ آنچه عجیب می‌نماید بازی خود آفریقایی-آمریکایی‌ها در وسط میدان این بازی هویتی است. داستانِ «داستان آمریکایی» پیرامون ماندن و لق زدن میان سه نوع هویت از سیاه‌پوستان است: «آنچه دوست دارند باشند»، «آنچه واقعاً هستند» و «آنچه سفیدها از زیست و هویت سیاه‌ها می‌پسندند». این حرکت آونگی میان هویت‌های مختلف حتی تا پایان‌بندی فیلم هم ادامه می‌یابد و بیننده قرار است به «داستان ‌بودن» کل این حرکت پی ببرد و برای هریک از هویت‌‌های مذکور، یک مدل مجزای پایان را هم ببیند. متن کامل ریویوی فیلم داستان آمریکایی را در پرونده اسکار بخوانید. 9⃣8⃣ @azadisqart
«منطقه‌ی مورد علاقه» که از رمان اقتباس شده و ساخت آن هم چندین سال طول کشیده، ساخت کمپانی خوب A24 است. تازه می‌توان با کمک نظریات هانا آرنت هم درباره‌اش حرف زد، ولی هیچ کدام از این‌ها اهمیتی ندارد. چون فیلم داستان ندارد. خالیِ خالی‌ است. مانند خود اردوگاه آشویتس، خالی و بی‌سکنه است. فیلم در خود اردوگاه و حوالی آن ساخته شده و دو بازیگر اصلی دارد: زاندرا هولر و کریستیان فریدل. فیلم را جاناتان گلیزر ساخته است. او پیش از این، سه فیلم دیگر ساخته بود که آن‌ها نیز کم‌وبیش هنری هستند. هرچند این سه اثر هم داستان قابل توجهی ندارند ولی به لحاظ ظاهر کار و باطن کار که معنی و معنا باشد، چیزی برای عرضه دارند. اما این فیلم آخر واقعاً تهی است. نه اینکه من و تو و مای مخاطب، هنوز آماده نشده‌ایم و اثر زیادی عظیم و کبیر است و به مداقه‌ی بیش از حد و عرق‌ریزانِ روح نیاز داشته باشد، نه. فیلم، بی‌مایه است و بی‌مایه فطیر است. نامزد اسکار شده است؟ بله، چون ضد آلمان و نازیسم و هیتلر است، چون اسکار سیاسی‌ است، چون اسکار به پای ونیز و کن نمی‌رسد- که البته آن‌ها هم سیاسی‌اند (قضایای اوکراین و روسیه را به یاد بیاورید)- منتها در کن هنر بیشتر فهمیده و ارج گذاشته می‌شود. متن کامل ریویوی فیلم منطقه مورد علاقه را در پرونده اسکار بخوانید. 9⃣9⃣ @azadisqart
مهمترین نکته در نقد و بررسی یک فیلم تاریخی یا سیاسی، این نیست که این فیلم چه چیزهایی را نشان داده یا چگونه نشان داده؛  بلکه نکته‌ی اصلی  این است: این فیلم چه چیزهایی را نشان نداده و چگونه نشان نداده. مخصوصا اگر قرار باشد قضاوت و صداقت و شرافتِ آن فیلم و مولفانش را به قضاوت بنشینیم. اوپنهایمر نولان مثل بیشتر فیلم‌های مشابه خود، قهرمانِ آمریکایی‌اروپایی را در جهان و ذهنیت آمریکایی‌اروپایی روایت می‌کند؛ مثل اکثریتِ مطلقِ فیلم‌های قهرمان‌محورِ غربی در دهه‌های اخیر، این قهرمان غربی یک نبوغ و برتری عجیب دارد، یک انگیزه‌ی قوی و یک فکر جاه‌طلبانه و خارق‌العاده و برتر دارد، روابط خاص و پیچیده و متفاوتی با آدم‌های پیرامون خود دارد، وجدان و عذاب وجدان و اضطراب دارد، با مشکلات و موانع و سختی‌ها و دشمنی‌های زیادی مواجه می‌شود، هم کارهای خوبی انجام می‌دهد هم کارهای بدی، بالا و پایین و سیاه و سفید زیاد دارد، خاکستری است، خیلی خاکستری است، اما سرانجام موفق می‌شود! و به همین دلیل سرانجام دوست‌داشتنی و قابل ستایش و احترام است. یعنی موفقیت، قدرت و به سرانجام رساندن پروژه در اینگونه فیلم‌ها همواره بر خوب‌بودن و درست‌بودن ترجیح دارد.  متن کامل یادداشت فیلم اوپنهایمر را در پرونده اسکار بخوانید. 1⃣0⃣0⃣ @azadisqart