#حضرت_زهرا #بعد_از_شهادت بی‌نگاهت... بی‌نگاهت... مرده بودم بارها... ای كه چشمانت گره وا می‌كنند از كارها مهر تو جاری شده در سينه‌ی دريا و رود دور دستاس تو می‌چرخند گندم‌زارها .. باز هم چيزی به جز نان و نمک در خانه نيست با تو شيرين است اما سفره‌ی افطارها.. باغ غمگين است، لبخندی بزن تا بشكفند ياس‌ها، آلاله‌ها، گل‌پونه‌ها، گل‌نارها برگ‌های نازكت را مرهمی جز زخم نيست دورت ای گل ، سر بر آوردند از بس خارها... بعد تو دارد مدينه غربتی بی حد و مرز خانه‌های شهر... درها... كوچه‌ها... ديوارها... نخل‌های بی‌شماری نيمه‌شب‌ها ديده‌اند سر به چاه درد برده كـــــوه صبرب، بارها... سیده تکتم حسینی @deabel

#غزل زهراست، یادگاری نور خدای من خورشید صبح و ظهر و غروب سرای من  پرواز می کنیم از این خانه تا خدا من با دعای فاطمه، او با دعای من  ما نور واحدیم، نه فرقی نمی کند من جای او بتابم، یا او جای من   مست تجلیات خداوندی همیم من با خدای اویم و او با خدای من   یک طور حرف می زند انگار بوده است در ابتدای خلقت و در ابتدای من   دنیا! تمام آنچه که داری برای تو یک تار موی خاکی زهرا، برای من  کاری که کرد فاطمه، کار امام بود زهراست پس علی من و مرتضای من  ما یک سپر برای جهازش فروختیم چیزی نبود تا که بمیرد به پای من  هر شب دلم به گفتن یک فاطمه خوش است از من مگیر دلخوشی ام را خدای من   علی اکبر لطیفیان @deabel

#حضرت_زهرا #بعد_از_شهادت همسایه‌ها به مجلس ختمت نیامدند من بودم و همین دو سه تا بچه‌های تو خیلی به مجتبای تو بر خورد فاطمه فامیل کم گذاشت برای عزای تو جای تمام شهر خودم گریه می‌کنم از بس که خالی‌ست در این خانه جای تو زهرا مرا ببخش، که نگذاشت غربتم یک ختم با شکوه بگیرم برای تو از دست گریه‌های تو، راحت شد این محل شکوه نمی‌کنند به من از صدای تو وحيد قاسمی @deabel

#حضرت_زهرا #بعد_از_شهادت رنگ خزان شدم ز غمت ای خزان من زهرای من! حبیبه ی من! مهربان من میبینی از غمت چقدر میخورم زمین؟ دیگر شدم بدون عصا آسمان من! مانده هنوز بستر تو گوشه ی اتاق با لاله اش چکار کنم باغبان من؟! ماندست چند تار مویت بین شانه ای. چشمم که خورد تیر کشید استخوان من! راحت بخواب درد کشیدن تمام شد! راحت بخواب درد کشیده جوان من! کابوس لحظه های علی نقش قبر توست.. فکرش به هم زده ست زمین و زمان من چهل قبر ساختم که نفهمند هیچوقت آخر کجاست قبر تو راز نهان من.. گفتم درِ جدید بسازند بعد تو تا میخ ها دوباره نگیرند جان من.. حالا دگر تمام شده امتحان تو... حالا دگر شروع شده امتحان من... سیدپوریا هاشمی @deabel

غزل / نخل خشک بتاب مهر منور که جان بود خاموش ز هجر روی تو آری جهان بود خاموش شبیه ظلمت شب های بی سحر ماند اگر به وقت حقیقت زبان بود خاموش شبیه نخل تکیده مناره ها باشند اگر به وقت فضیلت اذان بود خاموش شود نصیب عدوی تو فتح و پیروزی به روز سخت نبرد ار کمان بود خاموش چه فرق می کند ای دل ، شب سیه با چاه اگر چو شمع شبستان دهان بود خاموش زبان چو رود خشک بی اثر بود دائم اگر به گفتن حق از بیان بود خاموش آری درست به مقصد نمی رسد انسان اگر به ظلمت شب ها نشان بود خاموش ز مُردگان نرسد سوی مردمان نفعی چنان که در تن هستی روان بود خاموش سکوت در بر ناحق تو را کند چون خار مانند باغ که او در خزان بود خاموش «یاسر» امید و عشق می رود ز دل آری اگر چراغ حقیقت عیان بود خاموش ** محمود تاری «یاسر» @deabel

#حضرت_زهرا #بعد_از_شهادت بعد تو گشته در پریشانی آسمانم همیشه بارانی ای ستون دل علی بی تو رفته این خانه رو به ویرانی باغ هجده بهار زندگی ات چقدر زود شد زمستانی تو رسیدی به ساحلی آرام من به این لحظه های طوفانی سوره کوثرم، سرقبرت کار من گشته فاتحه خوانی ای رهایی دهنده از آتش دل من را چرا بسوزانی؟ این همه می زنم صدات اما تو مرا لحظه ای نمی خوانی سخت سردرگمم بگو چه کنم بین این کوچه های حیرانی منم و صدهزار درد نهان توئی و یک مزار پنهاني محسن عرب خالقی @deabel

#روایت #الزهراء أَبُوهَاشِمٍ الْعَسْکَرِیُّ سَأَلْتُ صَاحِبَ الْعَسْکَرِ {علیه السّلام} لِمَ سُمِّیَتْ فَاطِمَةُ الزهراءَ سلامُ الله علیها؟ فَقَالَ: کَانَ وَجْهُهَا یَزْهَرُ لِأَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ {علیه السّلام} مِنْ أَوَّلِ النَّهَارِ کَالشَّمْسِ الضَّاحِیَةِ وَ عِنْدَ الزَّوَالَ کَالْقَمَرِ الْمُنِیرِ وَ عِنْدَ غُرُوبِ الشَّمْسِ کَالْکَوْکَبِ الدُّرِّیِّ. ابوهاشم عسکری گوید: از صاحبِ عسکر{امام حسن عسکری علیه السّلام} پرسیدم: به چه سبب فاطمه‌ {سلام الله علیها} زهراء نامیده شد؟ فرمود: زیرا رُخسارِ وی، در آغازِ روز برای امیرالمؤمنین علیّ {علیه السّلام} چون آفتاب چاشت می‌درخشید، و به هنگام ظهر نظیر ماه منیر و در گاهِ غروب آفتاب، چونان ستاره‌ای درخشان بود. 📚بحار الأنوار، جلد ‏۴۳، صفحه ۱۶ @deabel

#حضرت_زهرا #بعد_از_شهادت خموشم و نَفَسَم در شماره افتاده که روی خاک مرا ماهپاره افتاده سپهر در دم و قلبم ز غصه پاره شده که ماه پاره من با ستاره، افتاده کنار قبر تو خاموشم و چنان سوزم که آتش از جگرم در شراره افتاده اگر چه کرد غم مصطفی زمین گیرش علی به مرگ تو از پا دوباره، افتاده وصیت تو مرا کرده آنچنان خاموش که کار حرف زدن با اشاره افتاده بوصف غربتم این قصه بس که با سیلی ز گوش همسر من گوشواره افتاده به جز تو در دل شب با چه کس توانم گفت که چاره ساز دو عالم ز چاره افتاده قسم به فاطمه «میثم» لب از سخن بربند که شعله بر جگر سنگ خاره افتاده استاد حاج غلامرضا سازگار @deabel

#حضرت_زهرا #بعد_از_شهادت خموشم و نَفَسَم در شماره افتاده که روی خاک مرا ماهپاره افتاده سپهر در دم و قلبم ز غصه پاره شده که ماه پاره من با ستاره، افتاده کنار قبر تو خاموشم و چنان سوزم که آتش از جگرم در شراره افتاده اگر چه کرد غم مصطفی زمین گیرش علی به مرگ تو از پا دوباره، افتاده وصیت تو مرا کرده آنچنان خاموش که کار حرف زدن با اشاره افتاده بوصف غربتم این قصه بس که با سیلی ز گوش همسر من گوشواره افتاده به جز تو در دل شب با چه کس توانم گفت که چاره ساز دو عالم ز چاره افتاده قسم به فاطمه «میثم» لب از سخن بربند که شعله بر جگر سنگ خاره افتاده استاد حاج غلامرضا سازگار @deabel

#حضرت_زهرا #بعد_از_شهادت ناگفتنی‌ست درد دل مرتضاي تو در خانه‌ام ببين كه چه خالی‌ست جای تو هر شب به جای آب و غذا غصه می‌خورم يادش به خير بر سر سفره غذای تو... صبر زياد و عمر كمی می‌كنم طلب پايان هر نماز خودم از خدای تو بی‌اختيار فاطمه‌جان گريه می‌كنم از گريه‌های نيمه‌شب بچه‌های تو زهرا درست از شب دفنت به اين طرف هر شب حسن گرفته بهانه برای تو با گريه‌اش حسين هم از خواب می‌پرد تازه شروع می‌شود از نو عزای تو باور نمی‌كنند كه از خانه رفته‌ای احساس می‌كنند می‌آيد صدای تو در پيش بچه‌های تو شرمنده‌تر شدم وقتی نشد كه ختم بگيرم برای تو امروز مدفن تو غريبانه مانده تا از ياد شيعيان نرود ماجرای تو محسن مهدوی @deabel

#حضرت_زهرا #بعد_از_شهادت زینب! مبـاد شکـوه ز بـی‌مادری کنی آمـاده بـاش تـا کــه پدرپروری کنی با مرگ من چو روز علی تیره می‌شود بایـد بـر او بسـوزی و روشنگری کنی آنسـان که مادرت به نبی مادری کند بایـد تــو از بـرای علـی مادری کنی من دیده‌ام زبان علی در دهان توست بایـد تـو بـا زبـان علی، حیدری کنی مـن کوثـر محمّـد و تو کوثر علی! آری تـو را سـزد کـه بـر او کوثری کنی مگذار تا حسین روَد تشنه لب به خواب بیـدار بـاش تـا کـه بر او ساغـری کنی از قتلگه گرفته الـی مجلس یزیـد بایــد تــو بـر حسیـن، پیام‌آوری کنی من پای کرسی سخنت می‌کنم جلوس وقتی به شهر شام، سخـن‌گستری کنی فریــادزن، خــروش برآور، سخن بگو! آنسـان کـه از رسـول خدا دلبری کنی «میثم» بگیر درس ولایت ز فاطمه خواهـی اگــر بـرای علی شاعری کنی استاد حاج غلامرضا سازگار @deabel

#حضرت_زهرا #بعد_از_شهادت بیرون ببر ای آسمان از محفل من ماه را کز آتش دل کرده‌ام روشن چراغ آه را از بسکه دود آه من گردید سدّ راه من در کوچه‌های شهر خود گم کردم امشب راه را گفتم به شب زاری کنم خون جگر جاری کنم صبح آمد و دادم ز کف این رشته کوتاه را باید که اسرار درون از سینه‌ام ناید برون ورنه به آتش می‌کشم با ناله مهر و ماه، را از شدت اندوه و غم ریزد نیستان را بهم در بند بیند شیر اگر بر جای خود روباه را تا محرم اسرار من با بذل جان شد یار من بر راز گوئی، کرده‌ام پیدا درون چاه، را رزم آوری آزاده‌ام اما ز پا افتاده‌ام زیرا که از کف داده‌ام دخت رسول الله را هر گه که با سوز درون از خانه میآیم برون چشمم شود دریای خون بینم چو آن درگاه را «میثم» اگر روشن دلی خشدار کز راه علی دشمن به آگاهی برد یاران نا آگاه را استاد حاج غلامرضا سازگار @deabel