۹۴. ثواب اقامت در کربلا هر روز در برابر ۱۰۰۰ ماه ۹۵. کافور و کفن بهشتی برای زائر درگذشته ۹۶. زائر در گذشته مانند مخلَصین پاک می شود. هشام بن سالم در حدیثی طولانی روایت کند که مردی نزد امام صادق علیه السلام آمد و گفت: [سوال۱.] ای پسر رسول خدا، آیا پدر شما را زیارت کنیم؟ فرمود آری و نزد وی نماز خوانده شود، و فرمود که پشت سر او نماز می‌خوانند و جلوتر از او به نماز نمی ایستند. [سوال۲.] مرد گفت: پاداش کسی که او را زیارت کند چیست؟ فرمود: بهشت، اگر به امامت او باور داشته باشد. [سوال۳.] گفت: کسی که از سر بی میلی به او، وی را ترک گوید چه جزا می‌گیرد؟ فرمود: حسرت در روز حسرت. [سوال۴.] گفت: پاداش آنکه نزد وی مقیم گردد چیست؟ فرمود: هر روز برابر با هزار ماه. [سوال۵.] گفت: پاداش آنکه برای سفر به سوی او و در کنار مزار او اموالش را خرج کند چیست؟ فرمود: هر درهم با هزار درهم پاداش می‌یابد. [سوال۶.] گفت: پاداش کسی که در سفر به سوی او جان بسپارد چه؟ فرمود: فرشتگان وی را تشییع می‌کنند و برایش کافور و کفن را از بهشت می‌آورند و چون کفن گشت بر او نماز می‌گزارند و بر روی کفنش کفنی می‌پوشانند و زیر او را با گل و ریحان فرش می‌کنند و زمین را پس می‌رانند تا از پیش روی او تا مسیر سه سنگ پرتاب فرو ریزد و از پشت سرش نیز نظیر همین، و از فراز سرش و از زیر پایش نیز بسان همین، و از بهشت دری به آرامگاه وی گشوده می‌شود و شمیم خوش و برکت بهشت تا هنگام رستاخیز بر او سرازیر می‌گردد. [سوال۷.] گفت: آن که نزد وی نماز بخواند چه؟ فرمود: هر که نزد او دو رکعت نماز بگزارد، چیزی از خدا نخواهد مگر آنکه به وی عطا کند. [سوال۸.] گفت: پاداش آن که از آب فرات غسل کرده و به زیارت وی آید چیست؟ فرمود: اگر به قصد زیارت او، به آب فرات غسل کند، گناهانش بسان همان روز که از مادر زاده شده، از وی ساقط خواهد شد. [سوال۹.] گفت: پاداش آنکه برای زیارت وی آماده شده و به خاطر مشکلی که دامنگیرش می‌شود، رهسپار نمی گردد؟ فرمود: خداوند به هر درهمی که خرج کند، به اندازه کوه احد حسنات می‌دهد و چندین برابر آنچه هزینه کرده، برای وی جایگزین می‌شود و بلایی که نازل شده تا او را نیز دچار کند، از او باز داشته شده و دفع می‌گردد و اموالش نیز محفوظ می‌گردد. [سوال۱۰.] گفت: پاداش آنکه نزد وی کشته شود یا حاکمی بر او ستم کرده و او را بکشد چیست؟ فرمود: با ریختن اولین قطره خونش همه گناهانش بخشیده می‌شود و فرشتگان گل او را که از آن آفریده شده، شستشو می‌دهند تا همچون پیامبران مخلص، پاک و خالص گردد و آنچه از جنس گل اهل کفر با وجود وی درآمیخته، از وی زدوده می‌شود و دلش شسته می‌شود و شرح صدر داده می‌شود و از ایمان سرشار می‌گردد و خدای را در حالی دیدار می‌کند که از هر چه که به دلها و تنها درمی آمیزد، پاک گشته است و برای او شفاعت در حق خانواده اش و هزار تن از دوستانش نوشته می‌شود. نماز بر او را فرشتگان به همراه جبرئیل و عزرائیل علیه السلام عهده دار می‌شوند و کفن و کافور او از بهشت آورده شده و مقبره اش بر وی گسترده می‌شود و برایش درون قبر چراغهایی می‌نهند و دری از بهشت برای او گشوده می‌شود و فرشتگان برای او از بهشت تحفه‌ها می‌آورند و پس از هجده روز به حریم قدسی بهشت فرا برده می‌شود و همچنان در آنجا با اولیاء خدا همنشین خواهد بود تا آنکه نفخه اول که هیچ باقی نمی گذارد، وی را دچار نماید. و چون نفخه دوم دمیده شود و او از قبر برخیزد، نخستین کسی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله و امیر المؤمنین و جانشینان پیامبران با وی مصافحه می‌کنند و به او بشارت می‌دهند و به او می‌گویند: با ما بمان، و او را بر کنار حوض می‌نشانند و از آن می‌نوشد و هر که را خواهد بنوشاند. [سوال۱۱.] گفت: پاداش کسی که در راه آمدن به محضر او محبوس گردد چیست؟ فرمود: در برابر هر روزی که زندانی و اندوهگین گردد، شادمانی روز رستاخیز نصیبش می‌شود. [سوال۱۳.] گفت: اگر پس از حبس در راه زیارت او کتک بخورد چه؟ فرمود: به جای هر ضربه ای که می‌خورد یک حوری پاداش می‌گیرد و در برابر هر دردی که به دلش وارد شود هزار هزار کردار نیک برایش نوشته می‌شود و هزار هزار کردار ناپسند از وی پاک می‌گردد و جایگاه او هزار هزار درجه فراتر رود و از مخاطبان رسول خدا صلی الله علیه و آله خواهد بود تا آنکه از محاسبه خلاصی یابد و حاملان عرش با وی مصافحه کنند و به او گفته شود که هر چه خواهی درخواست کن. برای مطالعه ادامه حدیث ر،ک: به بحار الانوار نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ قَالَ: أَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ [سوال اول] یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ هَلْ یُزَارُ وَالِدُکَ قَالَ فَقَالَ نَعَمْ وَ یُصَلَّی عِنْدَهُ وَ قَالَ یُصَلَّی خَلْفَهُ وَ لَا یُتَقَدَّمُ عَلَیْهِ [سوال دوم] قَالَ فَمَا لِمَنْ أَتَاهُ قَالَ الْجَنَّةُ إِنْ کَانَ یَأْتَمُّ بِهِ [سوم] قَالَ فَمَا لِمَنْ تَرَکَهُ رَغْبَةً عَنْهُ قَالَ الْحَسْرَةُ یَوْمَ الْحَسْرَةِ [چهارم] قَالَ فَمَا لِمَنْ أَقَامَ عِنْدَهُ؟ قَالَ کُلُّ یَوْمٍ بِأَلْفِ شَهْرٍ [پنجم] قَالَ فَمَا لِلْمُنْفِقِ فِی خُرُوجِهِ إِلَیْهِ وَ الْمُنْفِقِ عِنْدَهُ قَالَ دِرْهَمٌ بِأَلْفِ دِرْهَمٍ. [ششم] قَالَ فَمَا لِمَنْ مَاتَ فِی سَفَرِهِ إِلَیْهِ قَالَ تُشَیِّعُهُ الْمَلَائِکَةُ تَأْتِیهِ بِالْحَنُوطِ وَ الْکِسْوَةِ مِنَ الْجَنَّةِ وَ تُصَلِّی عَلَیْهِ إِذَا کُفِّنَ وَ تُکَفِّنُهُ فَوْقَ أَکْفَانِهِ وَ تَفْرُشُ لَهُ الرَّیْحَانَ تَحْتَهُ وَ تَدْفَعُ الْأَرْضَ حَتَّی تَصَوَّرَ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ مَسِیرَةَ ثَلَاثَةِ أَمْیَالٍ وَ مِنْ خَلْفِهِ مِثْلَ ذَلِکَ وَ عِنْدَ رَأْسِهِ مِثْلَ ذَلِکَ وَ عِنْدَ رِجْلَیْهِ مِثْلَ ذَلِکَ وَ یُفْتَحَ لَهُ بَابٌ مِنَ الْجَنَّةِ إِلَی قَبْرِهِ وَ یَدْخُلُ عَلَیْهِ رَوْحُهَا وَ رَیْحَانُهَا حَتَّی تَقُومَ السَّاعَةُ قُلْتُ [هفتم] فَمَا لِمَنْ صَلَّی عِنْدَهُ قَالَ مَنْ صَلَّی عِنْدَهُ رَکْعَتَیْنِ لَمْ یَسْأَلِ اللَّهَ شَیْئاً إِلَّا أَعْطَاهُ إِیَّاهُ [نهم] قُلْتُ مَا لِمَنِ اغْتَسَلَ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ ثُمَّ أَتَاهُ إِذَا اغْتَسَلَ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ وَ هُوَ یُرِیدُهُ تَسَاقَطَتْ عَنْهُ خَطَایَاهُ کَیَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ [دهم] قَالَ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ یُجَهِّزَ إِلَیْهِ وَ لَمْ یَخْرُجْ لِعِلَّةٍ تُصِیبُهُ قَالَ یُعْطِیهِ اللَّهُ بِکُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ مِثْلَ أُحُدٍ مِنَ الْحَسَنَاتِ وَ یُخْلِفُ عَلَیْهِ أَضْعَافَ مَا أَنْفَقَ وَ یَصْرِفُ عَنْهُ الْبَلَاءَ مِمَّا قَدْ نَزَلَ لِیُصِیبَهُ وَ یُدْفَعُ عَنْهُ وَ یُحْفَظُ فِی مَالِهِ [یازدهم] قَالَ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ قُتِلَ عِنْدَهُ جَارٌ عَلَیْهِ سُلْطَانٌ فَقَتَلَهُ قَالَ أَوَّلُ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِهِ یُغْفَرُ لَهُ بِهَا کُلُّ خَطِیئَةٍ وَ تُغْسَلُ طِینَتُهُ الَّتِی مِنْهَا خُلِقَ الْمَلَائِکَةُ حَتَّی تَخْلُصَ کَمَا خَلَصَتِ الْأَنْبِیَاءُ المخلصین [الْمُخْلَصُونَ] وَ یُذْهَبَ عَنْهَا مَا کَانَ خَالَطَهَا مِنْ أَجْنَاسِ طِینِ أَهْلِ الْکُفْرِ وَ یُغْسَلُ قَلْبُهُ وَ یُشْرَحُ وَ یُمْلَأُ إِیمَاناً فَیَلْقَی اللَّهَ وَ هُوَ مُخْلَصٌ مِنْ کُلِّ مَا یُخَالِطُهُ الْأَبْدَانُ وَ الْقُلُوبُ وَ یُکْتَبُ لَهُ شَفَاعَةٌ فِی أَهْلِ بَیْتِهِ وَ أَلْفٍ مِنْ إِخْوَانِهِ وَ تَوَلَّی الصَّلَاةَ عَلَیْهِ الْمَلَائِکَةُ مَعَ جَبْرَئِیلَ وَ مَلَکِ الْمَوْتِ علیه السلام وَ یُؤْتَی بِکَفَنِهِ وَ حَنُوطِهِ مِنَ الْجَنَّةِ وَ یُوَسَّعُ قَبْرُهُ عَلَیْهِ وَ یُوضَعُ لَهُ مَصَابِیحُ فِی قَبْرِهِ وَ یُفْتَحُ لَهُ بَابٌ مِنَ الْجَنَّةِ وَ تَأْتِیهِ الْمَلَائِکَةُ بِالطُّرَفِ مِنَ الْجَنَّةِ وَ یُرْفَعُ بَعْدَ ثَمَانِیَةَ عَشَرَ یَوْماً إِلَی حَظِیرَةِ الْقُدْسِ فَلَا یَزَالُ فِیهَا مَعَ أَوْلِیَاءِ اللَّهِ حَتَّی تُصِیبَهُ النَّفْخَةُ الَّتِی لَا تُبْقِی شَیْئاً فَإِذَا کَانَتِ النَّفْخَةُ الثَّانِیَةُ وَ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ کَانَ أَوَّلُ مَنْ یُصَافِحُهُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَوْصِیَاءَ وَ یُبَشِّرُونَهُ وَ یَقُولُونَ لَهُ الْزَمْنَا وَ یُقِیمُونَهُ عَلَی الْحَوْضِ فَیَشْرَبُ مِنْهُ وَ یَسْقِی مَنْ أَحَبَّ. الحدیث .... نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۹۷. عوض شدن سرنوشت شقاوت به سعادت کامل الزیارات: قداح روایت کند که به امام صادق علیه السلام عرض کردم: پاداش کسی که با شناخت حق حسین بن علی علیه السلام و بدون روی گردانی و خودبزرگ بینی وی را زیارت کند چیست؟ فرمود: برای او هزار حج پذیرفته و هزار عمره بی خدشه برای وی نوشته شود و اگر شقاوتمند باشد، در شمار سعادتمندان به حساب آید و همچنان در رحمت الهی غوطه ور باشد. الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِیهِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قُلْتُ لَهُ مَا لِمَنْ أَتَی الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهما السلام زَائِراً عَارِفاً بِحَقِّهِ غَیْرَ مُسْتَنْکِفٍ وَ لَا مُسْتَکْبِرٍ قَالَ یُکْتَبُ لَهُ أَلْفُ حَجَّةٍ مَقْبُولَةٍ وَ أَلْفُ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ إِنْ کَانَ شَقِیّاً کُتِبَ سَعِیداً وَ لَمْ یَزَلْ یَخُوضُ فِی رَحْمَةِ اللَّهِ . نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۹۸. بدرقه جبرئیل و میکائیل و اسرافیل تا منزل زائر کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که برای کسب رضای خدای تعالی به زیارت مزار حسین علیه السلام برود، جبرئیل و میکائیل و اسرافیل وی را مشایعت می‌کنند تا آنکه به خانه اش پای نهد. -. کامل الزیارات: ۱۴۵ - عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ وَ هُوَ یُرِیدُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ شَیَّعَهُ جَبْرَئِیلُ وَ مِیکَائِیلُ وَ إِسْرَافِیلُ حَتَّی یَرِدَ إِلَی مَنْزِلِهِ [۲] . نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۹۹. ندای روز قیامت: این زوار الحسین علیه السلام کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: چون روز رستاخیز فرارسد، منادی فریاد برمی آورد: کجایند زائران حسین بن علی علیه السلام؟ پس گروهی از مردمان بر می‌خیزند که جز خدای تعالی کسی ایشان را شماره نتوان کرد و ایشان را گوید که مقصود شما از زیارت حسین علیه السلام چه بود؟ پس گویند: خداوندا، تنها از سر محبتمان به رسول خدا صلی الله علیه و آله و محبت به علی و فاطمه و به خاطر دلسوزی بر او پس از جنایتی که بر وی رفت. پس به ایشان گفته می‌شود که این محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین! به ایشان ملحق شوید که شما با ایشان در مرتبه عالی شان همراهید. به زیر پرچم رسول الله علیه السلام که در دست علی علیه السلام است، در می‌آیند و در سایه آن هستند تا آنکه همگی به بهشت پای می‌نهند و در جلو و پشت پرچم و در سمت چپ و راست آن جای می‌گیرند. -. کامل الزیارات: ۱۴۱ - عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ نَادَی مُنَادٍ أَیْنَ زُوَّارُ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام فَیَقُومُ عُنُقٌ مِنَ النَّاسِ لَا یُحْصِیهِمْ إِلَّا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَیَقُولُ لَهُمْ مَا ذَا أَرَدْتُمْ بِزِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَیَقُولُ یَا رَبِّ حُبّاً لِرَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ حُبّاً لِعَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ رَحْمَةً لَهُ مِمَّا ارْتُکِبَ مِنْهُ فَیُقَالُ لَهُمْ هَذَا مُحَمَّدٌ وَ عَلِیٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ فَالْحَقُوا بِهِمْ فَأَنْتُمْ مَعَهُمْ فِی دَرَجَتِهِمْ الْحَقُوا بِلِوَاءِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله فَیَکُونُونَ فِی ظِلِّهِ وَ هُوَ فِی یَدِ عَلِیٍّ علیه السلام حَتَّی یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ جَمِیعاً فَیَکُونُونَ أَمَامَ اللِّوَاءِ وَ عَنْ یَمِینِهِ وَ عَنْ یَسَارِهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ [۱] . نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۱۰۰. ورود به بهشت چهل سال قبل از سائر مردم کامل الزیارات: عبید بن زراره گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که می‌فرمود: همانا زائران حسین علیه السلام در روز قیامت بر دیگران برتری دارند. گفتم برتری ایشان به چیست؟ فرمود: چهل سال زودتر از دیگران و در حالی که دیگران هنوز درگیر محاسبه و توقف (در محشر) هستند، به بهشت وارد می‌شوند. عَنْ عُبَیْدِ بْنِ زُرَارَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: إِنَّ لِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَضْلًا عَلَی النَّاسِ قُلْتُ وَ مَا فَضْلُهُمْ قَالَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ قَبْلَ النَّاسِ بِأَرْبَعِینَ عَاماً وَ سَائِرُ النَّاسِ فِی الْحِسَابِ وَ الْمَوْقِفِ [۲] . نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

🔰مرحوم علامه طباطبایی در ج ۶ المیزان بحثی درباره «ادب» دارند که بسیار بحث قابل استفاده ای است در ذیل ببینید: https://lib.eshia.ir/50081/6/366 آدرس های بعد را در پیام های ذیل ببینید👇👇👇

ایشان در ادامه بحث شروع به بیان ادب انبیا می نمایند از جمله: ادب آدم و حوا در دعاى خود: ربنا ظلمنا أنفسنا... پس از آنكه نهى ارشادى از خوردن درخت را مخالفت كردند https://lib.eshia.ir/50081/6/377

ادب نوح(ع) در گفتگويش با خداى تعالى در داستان دعوت فرزندش https://lib.eshia.ir/50081/6/378

ادب ابراهيم(ع) در احتجاج با قوم خود و در دعا و درخواست‌هايش از خداوند https://lib.eshia.ir/50081/6/383

و سایر انبیا که می توانید از فهرست ج ۶ ترجمه المیزان ببینید: https://lib.eshia.ir/50081/6/541

ایشان در ادامه وارد سیره پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله می شوند: (شامل يكصد و هشتاد و سه روايت راجع به اوصاف، احوال و سنن پيامبر گرامى اسلام6) https://lib.eshia.ir/50081/6/433

رواياتى چند در باره پاره‌اى از سنن و آداب آن حضرت در معاشرت https://lib.eshia.ir/50081/6/447

از جمله سنن و آداب آن حضرت در امر نظافت و نزاهت https://lib.eshia.ir/50081/6/454

رواياتى در باره آداب حضرتش در پوشاك و متعلقات آن https://lib.eshia.ir/50081/6/458

از جمله آداب حضرتش در نماز و ملحقات آن https://lib.eshia.ir/50081/6/475

آداب آن حضرت در خوردنيها و آشاميدنى‌ها https://lib.eshia.ir/50081/6/464

جمله‌اى از آداب آن جناب در قرائت قرآن و دعا https://lib.eshia.ir/50081/6/486

چند کرامت از امام رضا علیه السلام برات گرفتن از شخص امام رضا(ع) (داستان حیدرقلی سرخسی) کیسه‌ی پولی که از دست امام گرفته شد حکایت سرباز خوزستانی در مشهد حکایت زائری که در مشهد پا به حرم نگذاشت! حکایت نادرشاه و گدای جلوی حرم حضرت رضا(ع) دوستدار اهل‌بیت باش، هرچند فاسق باشی! قصه حاج اشرفی و امام رضا علیه السلام شفای فرزند در ازای تعهد به نماز اول وقت ابان بن صلت نمونه‌ای از کرامات حضرت در زمان معاصر عنایت امام رضا به صاحبان ادیان و فرق دیگر ماجرای دیدار علامه حسن زاده با امام رضا(ع) تا زمانی که ایرانیان به زیارت ما می آیند و در مراسم عزای ما شرکت می کنند امنیت خواهند داشت قصه شیخ محمود کاشمری

برات گرفتن از شخص امام رضا(ع) مرحوم شیخ عباس داستان حیدر قلی سرخسی را  نقل می‌کند، کاروان مردمی باصفا و نورانی از سرخس،شهری در مرز، به محضر حضرت رسیدند، در هنگام برگشت در هوای سرد کنار آتش، جوانان می‌خواستند سربه‌سر حیدر قلی سرخسی، این پیرمرد نابینا بگذارند، خسته بودند و از زیارت برمی‌گشتند، قرار قبلی هم گذاشته بودند که سر به سر این آقا بگذاریم. با همدیگر شروع کردند آقا گرفتی؟ تو گرفتی؟ تو گرفتی؟ حیدر قلی مدام گوشش تیز می‌شد، یک‌دفعه گفت: شما چه می‌گویید؟ گفت: داریم راجع به آن براتی که وجود نازنین علی بن موسی‌الرضا (ع) به قافله داده است بحث می‌کنیم. گفت: چه براتی؟ گفتند: مگر به تو نداده است؟ گفت: نه من خبر ندارم.  بعضی ها گفتند ما براتمان را گرفتیم. حیدرقلی فروریخت، خیلی خراب شد، گفت: شما می‌دانستید من نابینا هستم از چیزی خبر ندارم، چرا هوای من را نداشتید و مواظب من نبودید؟ خوش انصاف‌ها همه شما گرفتید، منِ پیرمرد نابینا محروم شدم! سپس رو کرد به سمت امام رضا(ع)؛ شما چرا؟ شما که دیدید من پیرمردم، چرا هوای من را نداشتید؟ گفت: باید بروم از آقا بگیرم. باورش شد و شک نکرد. جوانان دیدند کار خراب شد، گفتند: حیدر قلی شوخی کردیم، می‌خواستیم خستگی‌مان در برود. گفت: نه! شما گرفتید، حالا متوجه شدید من نگرفتم می‌گویید خبری نبوده است. بلند شد راه افتاد. کجا؟ نابینا، شب، پیرمرد، پیاده، می‌خواهم بروم، هر چه خواستند مانعش شوند، زورشان نرسید. حیدرقلی راه افتاد رفت، خیلی نگذشت، دیدند حیدر قلی شکفته، خندان، مسرور، برات در دست، برگشت! قضیه کاملاً برعکس شد؛ تا به حال تصور بر این بود که حیدرقلی برات نگرفته است بقیه گرفتند، حالا معلوم شد واقعیت امر خلافش است. این در دستت چیست؟ گفت: برات است. از چه کسی گرفتی؟ از خود آقا گرفتم. چطور؟ ما دو سه روز درراه بودیم تا به این منزل رسیدیم، تو یک‌ساعته رفتی، برات گرفتی و برگشتی؟ با این چشم نداشته؟! گفت: بله! چشم نمی‌خواهد. راه افتادم، رفتم، امام را صدا می‌زدم، گلایه می‌کردم، یک‌دفعه دیدم آقای عزیزی مقابل من آمدند گفتند: حیدر قلی کجا؟ گفتم: می‌خواهم بروم از امام رضا(ع)برات بگیرم. گفت: نمی‌خواهد بروی، من خودم آمدم، من امام رضا(ع) هستم. برات را به دستش داد. به نقل از سخنرانی استاد مصطفایی در سایت موسسه برهان کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

کیسه‌ی پولی که از دست امام گرفته شد اعتقادات و صفای نفس خیلی کار می‌کند. حضرت آقا نقل می‌کنند: روستایی در اطراف مشهد یک حاج‌خانم مکتب داری برای بچه ها  کلاس قرآن داشت، به بچه‌ها جایزه می‌داد جایزه‌های خیلی گران‌قیمتی! پیرزنی که خودش هم فقیر بود. مدام می‌گفتند: از کجا می‌آورد؟ عالم آنجا گفت: حاج‌خانم از کجا می‌آوری؟ گفت: آقا می دهد. عالم آن روستا فکر می‌کرد این آقایی که حرفش را می زند، یک بازاری است. به خاطر ارادتش به حضرت رضا (ع) پولی به خانم می‌دهد و می‌گوید: امام رضا(ع)داده است. خانم هم گفت خود آقا می‌دهند. زمانی حاج‌خانم مکتبی می‌خواست به مشهد برای زیارت برود، می‌گوید این عالم محله پشت سرش راه افتاد که ببیند این پولی که آقا می‌دهد را از چه کسی می‌گیرد؟ چون پول خیلی زیاید بوده است! پشت سرش رفت، وارد حرم شد، صبر کرد، زیارت کرد، از حرم بیرون آمد، وانمود کرد تصادفی او را دیده است، سلام‌علیک حاج‌خانم کجا بودی؟ نمی‌گوید: زیارت، می گوید خدمت آقا بودم؛ زیارت را این می‌دانست که خدمت آقا برود. بعد گفت: از آقا گرفتی؟ گفت: آره. خیلی گرفتم. گفت: از خود آقا گرفتی؟ گفت: بله. نگاه کرد کیسه‌ای که مبلغ زیادی پول داشت! گفت: از خود آقا گرفتم. خیلی‌ها گمنام هستند، ناشناخته هستند. حداقلش می‌گوید آقا خارج از این روابطی که ما می‌فهمیم و عالم بر اساس آن بناشده است حساب باز می‌کنند، یک رابطه‌های دیگری با این معیارهایی که دستمان است خیلی همخوانی ندارد ولی درعین‌حال واقعیت دارد، ساختگی نیست. این باروح انسان و با درون انسان چه‌کار می‌کند؟ ما اصلاً خود امام را چقدر شناختیم؟ به نقل از سخنرانی استاد مصطفایی در سایت موسسه برهان کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

حکایت سرباز خوزستانی در مشهد سربازی اهل خوزستان بود. خانواده‎اش فقیر بودند و پدرش هم پیر بود. به همین جهت، او در تأمین هزینه‎های زندگی به پدرش کمک می‎کرد. برای محل خدمت، سهمیه‎اش به مشهد مقدس افتاد. گاهی آدم در برهه‎هایی در یک دوگانۀ عجیب قرار می‌گیرد. از یک‌طرف اوج سعادت است، کمال لطف آن‌هاست که انسان در محضر آن‌ها باشد. از یک ‌طرف هم خانواده‌اش تنها و بی‌پناه بودند. پدر پیرش هم از عهدۀ مخارج برنمی‌آمد. بالاخره رفت. در همان روزهای اول که رفته بود مشهد، از پادگان مرخصی گرفت تا به حرم برود. وارد حرم شد. چند ساعت در خلوت خودش با امام رأفت و مهربانی‌ها عقده گشایی کرد. گریه کرد و به سمت بیرون رفت. با لباس سربازی هم رفته بود. به طرف کفشداری رفت تا پوتین‎هایش را تحویل بگیرد. دید کفشدار یک آقای با جذبه و با هیبت است که موهایی جوگندمی دارد. جلو که رفت، دید پوتین‎هایش را واکس زده است! کفشدار به او گفت سرباز، ناراحتی چرا؟! حس کرد می‌تواند با او سفرۀ دلش را باز کند. گفت قصۀ من این است. از یک‌ طرف افتخاری نصیب من شده است که در محضر حضرت باشم، از طرف دیگر در خوزستان پدر پیرم از عهدۀ مخارج خانواده بر نمی‎آید و باید آنجا باشم. مانده‎ام چکار کنم؟ کفشدار به او گفت خود این آقا، صاحب این قبر غریب است، ولی درعین‌حال غریب‎نواز است. برو و ناراحت نباش. درست می‌شود. آن سرباز به پادگان برگشت. چند روز بعد، نامه‎ای برایش آمد! خود او می‌گوید در ساعت اداری هم آمد. از طرف فرماندهی نیروی زمینی ارتش بود که من از مشهد منتقل شوم به خوزستان! می‌گوید تنها خودم می‌دانستم، خدا می‌دانست، حضرت رضا(ع) هم می‎دانست، به آن کفشدار هم گفته بودم. ولی دیگر هیچ‌کس خبر نداشت! دست چه کسی در کار بود؟! چه کسی پیگیر کار من بود؟! مدت زیادی گذشت. سربازی‎ام هم تمام شد. یک بار در خوزستان که بودم، برای برنامۀ رژۀ نیروی زمینی ارتش به پادگان رفتم. در بین مراسم چهرۀ سخنران را دیدم. یک دفعه یادم آمد که این آقا همان کفشدار حرم است که در آن شب دلگیریِ من پوتین‎های مرا واکس زده بود و به من گفت غصه نخور این آقا غریب است، ولی غریب‌نواز است! آن آقا امیرسرتیپ احمدرضا پوردستان بود که آن موقع که مشهد بود، فرمانده لشکر ۷۷ خراسان بود. اکنون هم فرمانده نیروی زمینی ارتش شده بود. به نقل از سخنرانی استاد مصطفایی در سایت موسسه برهان کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

حکایت زائری که در مشهد پا به حرم نگذاشت! وقتی می‎گویم شعاع رحمت و اوج عنایت اهل‎بیت(عهم)، به ویژه رأفت وجود نازنین حضرت رضا(ع) گسترده است، از آنجاست که خودش را در ماجراهای مختلف نشان داده است. آقا و خانمی در ایام عید به مشهد رفته بودند. اما خانم در آن مدت، اصلاً به حرم نرفت! همسرش به حرم می‌رفت، اما او معمولاً در بازار به دنبال خرید بود. دوازدهم فروردین شد. روز آخری بود که در مشهد بودند. اما باز هم پا به حرم نگذاشت. سوار ماشین شدند تا از مشهد بیرون بروند. آن خانم، از دور گنبد آقا را دید و گفت آقا امام رضا(ع) خیلی ممنونم. خیلی به من خوش گذشت! از مشهد خارج شدند و نزدیکی‎های نیشابور، خانم خوابیده بود. اما یکدفعه گریه‌کنان از خواب بیدار شد. گفت برگردیم! شوهرش گفت کجا برگردیم؟ گفت برگردیم مشهد، حرم امام رضا(ع). شوهرش گفت ما که ده ـ دوازده روز مشهد بودیم حرم نرفتی، الان برگردیم؟! خانم با گریه گفت من در خواب آقا را دیدم. یک به یک زائران را نام می‌بردند و شخصی در کنارشان اسامی را می‌نوشت. اما نوبت که به من رسید، نام مرا برد. گفتند نام ایشان را هم بنویسید. آن کسی که منشی حضرت بود، گفت آقا، این خانم که اصلاً حرم نیامد! آقا گفتند مگر نمی‌دانی وقتی داشت می‌رفت، رو به ما کرد و گفت خیلی به من خوش گذشت. خیلی ممنونم. آقا، این سعۀ توجه خیلی مهم است. دنیا به این سمت دارد می‌رود. ظاهرش را نگاه نکنید. این دنیا که پر از فساد است، یک روی دیگر هم دارد. یک حقیقت دیگر هم دارد. به نقل از سخنرانی استاد مصطفایی در سایت موسسه برهان کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

حکایت نادرشاه و گدای جلوی حرم حضرت رضا(ع) حکایتی است مربوط به نادرشاه افشار. می‎گویند روزی وارد حرم مطهر ثامن ‌الحجج(ع) شد. دید گدایی بر در آن آستان نشسته است. خوب که نظر کرد، دید ناتوان و کور است. خیلی تعجب کرد! رو به آن گدا کرد و گفت چند سال است که اینجا گدایی می‌کنی؟ گفت شش سال.گفت شش سال در این آستان گدایی می‌کنی؟!گدا هم با شرمندگی گفت آری. منظور نادرشاه این بود که همه از راه دور می‌آیند و حاجت می‎گیرند، اما تو شش سال است اینجا گدایی می‌کنی و نتوانسته‌ای حاجتی بگیری؟ نادرشاه به او گفت من می‌روم زیارت و برمی‌گردم. اگر شفایت را از آقا نگرفته باشی، حتماً سرت را از بدنت جدا می‌کنم. دو سرباز هم مراقب او گذاشت تا فرار نکند. آقا، تا نادرشاه داخل حرم شد، دیدند آن گدا با یک اضطراری به امام رضا(ع) متوسل شد. شروع کرد به زاری و التماس. آنقدر اصرار کرد تا شفا گرفت. به نقل از سخنرانی استاد مصطفایی در سایت موسسه برهان کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

دوستدار اهل‌بیت باش، هرچند فاسق باشی! روایتی است، راجع به ساربانی که در خدمت امام رضا(ع) بودند «من نواحي اصفهان كان جَمّالا لمولانا أبي‌الحسن الرضا علیه الصلاة و السلام»[۱] چه سعادت و افتخاری است، در محضر نور خدا و خدمتگزار ولی حق بودن. «عند توجهه الى خراسان». وقتی حضرت به سمت خراسان و مرو می‌رفتند. «فلما أراد الأنصراف» ماموریت این آقا به اتمام رسیده بود و حال زمان برگشت بود. از امام رضا(ع) درخواست کردند «قال له: شَرِّفني بشيء من خطِّك أتبرَّك به» گفتند آقا دوست دارم مطلبی، حدیثی، موعظه‌ای، سفارشی از دست مبارکتان با خط نورانی‌ به یادگار داشته باشم. اینجا معلوم می‌شود این آقا متعلق به هر چه که بوده، هر مرامی که داشته ، این معرفت و بصیرت را هم داشته، گوهر شناس بوده «فأعطاه مكتوباً ما هذا صورته» امام حدیثی با خط مبارک به ایشان داد «كن مُحِبّاً لآل محمد(ص) وان كُنتَ فاسقاً ومُحبّاً لمحبّيهم وان كانوا فاسقين»! دوستدار اهل‌بیت محمد(ص) باش، حتی اگر فاسق باشی و دوست‌دار دوست‌داران آن‌ها باش‌، حتی اگر فاسق باشند. به نقل از سخنرانی استاد مصطفایی در سایت موسسه برهان کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat