eitaa logo
فرقه های بابیت و بهائیت
17.3هزار دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
1.3هزار ویدیو
35 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
▪️مرگ در کفر▪️ ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 📜عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ [وَآلِهِ] وَسَلَّمَ فَقَالَ: یَطْلُعُ عَلَیْکُمْ مِنْ هَذَا الْفَجِّ رَجُلٌ یَمُوتُ عَلَى غَیْرِ مِلَّتِی ... قَالَ: فَطَلَعَ مُعَاوِیَةُ فَقَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ [وَ آلِهِ]وَسَلَّمَ: هُوَ هَذَا. 📄 عبدالله بن عمروعاص گوید: نزد رسول الله صلی الله علیه [وآله] بودیم که فرمودند: از این در مردی وارد می‌شود که بر غیر دین من می‌میرد... سپس گوید: معاویه از همان در وارد شد و رسول الله فرمودند: این همان است. ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 📚 انساب الاشراف(بلاذری) ج۵ ص۱۲۶ پ.ن: سند این روایت صحیح است و روات آن یا از روات بخاری هستند و یا روات مسلم. 🚫@bahaiyat🚫
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
44.12M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎞 حارسین امر یا جاسوسان بهائی! ✂️برشی از نشست «واقعیت یک ماجرا؛ بررسی ادّعای کشتار بهائیان پس از انقلاب اسلامی» 👤استاد شاداب 🚫@bahaiyat🚫
💢 اصرار فرقه بهائیت بر تبلیغ کودکان غیربهائی 🔹اما بهائیتی که بر تبلیغ کودکان غیربهائی اصرار می ورزد، سیاست کاملاً سخت و بسته ای نسبت به کودکان بهائی دنبال می کند تا آنان را از تلاش برای تغییر عقیده مصون بدارد. 📎 🚫@bahaiyat🚫
و) سفر به استانبول پس از اقامت در باغ رضوان، در اوایل ماه مه ۱۸۶۳م.، بغداد را ترک کرد و به همراه برادرش، ازل و بستگان و ۲۶ نفر از یارانش، راهی استانبول شد. گویا سخنان و ادعای جدید بهاء الله در باغ رضوان، پنهانی و به دور از چشم ازل و یاران وی بوده است؛ زیرا در این سفر، میرزا یحیی ازل در ظاهر اختلافی با برادر ندارد و همراه وی به استانبول می رود و حتی بر اساس آنچه عبدالبهاء دراین باره نوشته، در کنار وی احساس امنیت نیز می کرده است: و در این مدت میرزا یحیی مستور و پنهان و بر روش و سلوک سابق باقی و برقرار بود. حتی چون فرمان اعلی حضرت پادشاه عثمانی به حرکت بهاءالله از بغداد صادر شد، میرزا یحیی نه مفارقت نمود و نه مرافقت. با وجود آنکه درآن سفر حکام و مأمورین کمال رعایت و احترام را مجری داشتند و حرکت و قرار به حشمت و وقار بود، مع ذلک دائماً در لباس تبدیل پنهان و به تصور احتمال حصول تعرض، احتراز داشت. و بر این قرار وارد استانبول شدند. (۱) بهاءالله و همراهانش درنیمه اوت ۱۸۶۳م. وارد استانبول شدند و پس از چهار ماه اقامت در این دیار، دوباره مقامات دولت عثمانی آنها را در سرمای شدید ماه دسامبر به شهر ادرنه تبعید کردند. (۲)پنج سال اقامت در این شهر با کشمکش و درگیری بها و ازل و طرفدارانشان همراه بود. با اوج گرفتن اختلاف های آنها در سال چهارم، دولت عثمانی تصمیم گرفت ایشان را از یکدیگر جدا سازد. در پی این تصمیم، میرزا یحیی صبح ازل را به جزیره ماغوسا (فاماگوستا) در قبرس و بهاءالله و پیروانش را به عکّا تبعید کردند. 📗۱- مقاله شخصی سیاح، ص۳. 📗۲- بهاءالله، شمس حقیقت، صص ۴۸ - ۵۱ 📗تحلیل و نقد بهائیت، علیرضا روزبهانی، صص۶۶_۶۷ 🚫@bahaiyat🚫
ز) تبعید و اقامت در عکّا میرزا حسین علی بهاءالله به عنوان یک زندانی تبعیدی در سال ۱۸۶۸م. وارد عکّا شد. عکّا در فلسطین اشغالی و در نزدیکی بندر حیفا قرار دارد. در نخستین سال های ورود بها و یارانش به این شهر، آب و هوای نامناسب عکا، سبب بیماری و فوت برخی از یاران وی شد تا حدی که در آثار خود از این مسئله یاد کرده است. او در یکی از آثار خود می نویسد: «کذلک امر ربک اذ کان مسجوناً فی أخرب البلاد»؛ (۱)یعنی پروردگارت چنین امر کرد، زمانی که در خراب ترین شهرها زندانی بود. بها و پسرش، عبدالبهاء در این شهر، همواره خود را مسلمانانی متدین و پایبند به آداب شریعت اسلام معرفی می کردند؛ در نمازهای جماعت حاضر می شدند و به پیروان خود سفارش کرده بودند که در آن صفحات از تبلیغ خودداری کنند. بیشتر لوح های بهاءالله از این شهر فرستاده شده که برخی از آنها برای شاهان و رؤسای جمهور کشورهای مختلف بوده است. سرانجام طومار عمر پرحادثه میرزا حسین علی نوری ملقب به ب-هاءالله، در دوم ذی القعده (هفتادم نوروز) سال ۱۳۰۹ ه-. ق. برابر با ۲۹ می ۱۸۹۲م. در ۷۵ سالگی، در قصر بهجی نزدیک شهر عکّا (۲)در هم پیچیده شد و همان جا به خاک سپرده شد که امروز قبله بهاییان است. نمایی ازمقبره بهاءالله در نزدیکی عکّا 📗۱_بهاءالله، شمس حقیقت، ص۳۴۲ 📗۲_علاءالدین قدس جورابچی، بهاءالله موعود کتا ب های آسمانی، کتابخانه الکترونیکی جامع آثار بهایی، ص۲۸۱. 📗تحلیل و نقد بهائیت، علیرضا روزبهانی، صص۶۷_۶۸ 🚫@bahaiyat🚫
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
▪️اراده خلق و خالق▪️ ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 📜 عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَخْبِرْنِي عَنِ اَلْإِرَادَةِ مِنَ اَللَّهِ وَ مِنَ اَلْمَخْلُوقِ قَالَ فَقَالَ: اَلْإِرَادَةُ مِنَ اَلْمَخْلُوقِ اَلضَّمِيرُ وَ مَا يَبْدُو لَهُ بَعْدَ ذَلِكَ مِنَ اَلْفِعْلِ وَ أَمَّا مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِرَادَتُهُ إِحْدَاثُهُ لاَ غَيْرُ ذَلِكَ لِأَنَّهُ لاَ يُرَوِّي وَ لاَ يَهُمُّ وَ لاَ يَتَفَكَّرُ وَ هَذِهِ اَلصِّفَاتُ مَنْفِيَّةٌ عَنْهُ... 📄 صفوان بن يحيى گويد: به امام رضا عليه السّلام عرض كردم: مرا از ارادۀ خدا و خلق آگاه فرمایید. فرمودند: اراده نسبت به خلق، انديشۀ ضمير است در آنچه برای او از فعل ظاهر مى‌شود، ولى نسبت به خدا، اراده‌اش احداث و ايجاد فعل است نه غير آن، چرا كه خداوند تدبّر نمى‌كند، قصد و تفكّر نمى‌نمايد و اين صفتها از او دور است... ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 📚 توحید صدوق ج ۱، ص ۱۴۷ 🚫@bahaiyat🚫
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا