eitaa logo
با نهج البلاغه
2.4هزار دنبال‌کننده
184 عکس
44 ویدیو
17 فایل
رسیدن به نهج البلاغه هدف نیست، هنر آن است که از دروازه نهج البلاغه بگذریم و به صاحب نهج البلاغه برسیم. کانال با نهج البلاغه فرصتی است برای تامل در نهج البلاغه و آرزویی است برای رسیدن به او. ادمین تبادلات: @sardar_1313 ادمین کانال: @ashaiery
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله 🔵آیا تعبیر « عن قُبُلِها» (خطبه 97) تعبیر خوبی است؟ عربها وقتی می‌خواستند برای کسی که گوهری گرانبها در دست دارد اما به راحتی آن را از دست می‌دهد، مَثَل بزنند گاه او را به زن بدکاره‌ای تشبیه می‌کردند که متجاوزان به او تعرض می‌کنند ولی هیچ دفاعی از خود نمی‌کند. حُذیفة بن یمان، صحابی گرانقدر پیامبر اکرم ص نیز وقتی می‌خواست به مردم بگوید در آینده شیاطین دینتان را از شما خواهند ربود و شما آنقدر بی‌خیال خواهید شد که هیچ مقاومتی در برابر شیاطین نخواهید کرد، همین مثل را به کار برد و آنان را به زنی تشبیه کرد که مردان متجاوز به ناموس او تجاوز می‌کنند و او هیچ متجاوزی را از خود نمی‌راند و از عفّت خود دفاع نمی‌کند! قال حذيفة رضي الله عنه: كيف أنتم إذا انفرجتم عن دينكم انفراج المرأة عن قُبُلِها لا تمنع من يأتيها؟! .... (مستدرک حاکم) ✍️در برخی نسخه‌های که پس از جنگ نهروان ایراد شده، آمده است که امیرالمؤمنین علیه السلام نیز چنین تشبیهی را به کار برده‌اند. در این خطبه مردم کوفه که حاضر نبودند در برابر معاویه از سرزمین خود دفاع کنند و دیگر از آرمانها و مرزهای خود دست برداشته بودند، به زنی تشبیه شده‌اند که هر مردی به سراغ عفت او می‌آید هیچ دفاعی از خودش نمی‌کند و گویا اصلا از ناموس خود دست برداشته است! ↩️از اینکه قبل از جنگ درگذشته (مروج الذهب، ج2، ص: 383 و 384) و امیرالمؤمنین علیه السلام این خطبه را سالها بعد از جنگ جمل ایراد کرده‌اند، باید به این نتیجه برسیم که این تمثیل در زبان عربی رایج بوده و قبل از امام توسط دیگران (از جمله حذیفه) به کار رفته است. 🔹رواج چنین تعبیری در زبان اصحاب بزرگواری مانند حذیفه نشان می‌دهد که در آن روزگار این تعبیر، تعبیری زشت یا مخالف با نبوده است. ، شماره 78 https://telegram.me/banahjolbalaghe
بسم الله 🔵فرماندهان سپاه علی ع، که را بیشتر از علی ع قبول داشتند! ربيعة بن‌ أبي‌شداد خثعمي از فرماندهان و و پرچمدار خثعمی‌ها بود. پس از جنگ صفین که مارقین از سپاه علی علیه‌السلام جدا شدند، قرار شد اصحاب و شیعیان مجددا با امیرالمؤمنین علیه‌السلام بیعت کنند. ربیعه هم آمد. حضرت در این بیعت دوم با همه بیعت کنندگان شرط می‌کرد که صرفا به کتاب خدا و سنت پیامبر صلی الله علیه و آله عمل خواهد کرد. ربیعه گفت: نه، من به شرط اینکه به سنت (ابی‌بکر و عمر ) عمل کنی با تو بیعت می‌کنم. امام فرمودند: وای بر تو! و اگر به غیر کتاب خدا و سنت پیامبر عمل کرده‌ باشند سنتشان هیچ ارزشی ندارد. بعد نگاهی به او کردند و فرمودند: «به خدا قسم گویا می‌بینمت که با این خوارج از من جدا شده‌ای و به قتل رسیده‌ای در حالیکه اسبها تو را لگدمال کرده‌اند»«أما و الله لكأنّي بك، و قد نَفرتَ مع هذه الخوارج فقُتِلتَ، و كأنّي بك و قد وطأَتْك الخيل بحوافرها» 🔻قبیصه که راوی این ماجرا بوده، خود می‌گوید: بعد از جنگ نهروان به جنازه او برخورد کردم. دیدم اسبها صورتش را چنان لگدمال کرده‌اند که سر از تنش جدا شده است! آنگاه به یاد سخن علی علیه‌السلام افتادم و با خود گفتم: عجب انسانی است این ابوالحسن! زبانش به کلمه‌ای نمی‌چرخد مگر آنکه محقق می‌شود! 📚 بهج ‏الصباغة ، ج 5 ص 256 پ ن: اینها همان فرماندهان نافرمانی بودند که علی علیه السلام حاضر بود ۱۰ نفر از اینها را با یکی از یاران مطیع معاویه معاوضه کند؛ و میفرمود: «لَوَدِدْتُ وَاللهِ أَنَّ مُعَاوِیَةَ صَارَفَنی بِكُمْ صَرْفَ الدِّینَارِ بِالدِّرْهَمِ، فَأَخَذَ مِنِّی عَشَرَةً مِنْكُمْ وَأَعْطَانِی رَجُلاً مِنْهُمْ!» ،شماره 148 https://eitaa.com/banahjolbalaghe