بسم الله 🔵جایگاه شبهه‌افکنان در حکومت علی علیه السلام امیرالمؤمنین علیه السلام در نامه‌هایی که به برخی کارگزاران خود نوشته‌اند، شهروندان رابه سه دسته تقسیم کرده‌‌اند: 1) درستکاران( محسن)، 2) شبهه‌افکنان (مریب) 3) مردم عادی (عام و خاص) حضرت، محسنان را مستحق احسان و مردم عادی (عام و خاص) را مستحق رفق و مدارا دانسته‌اند اما "مُریبان" را مستحق شدّت و حدّت دانسته‌اند. کلمه #مریب اسم فاعل از «اراب» به معنای «کسی که دیگران را به شک و تردید می‌اندازد» است، که معنایی نزدیک به معنای «#مرجف» دارد. مرجفون نیز در سوره احزاب (آیه 60) مورد تهدید قرار گرفته اند. ↩️پ ن: 1⃣نامه امیرالمومنین به مردم #مدائن وقتی که #حذیفه را به ولایت آنجا گماشت: و قد ولّيت أموركم حذيفة بن اليمان،... و قد أمرته بالإحسان إلى محسنكم و الشّدّة على مريبكم، و الرّفق بجميعكم، 2⃣ سفارش امیرالمومنین به #قیس_بن_سعد وقتی او را به فرمانداری #مصر گماشت فأحسن إلى المحسن، و اشدد (و اشتدّ) على المريب، و ارفق بالعامّة و الخاصة فالرفق يُمن. #رسانه #فریب #شبهه #شبهه_افکن #سختگیری #با_معارف_نهج، شماره 111 https://eitaa.com/banahjolbalaghe