eitaa logo
با نهج البلاغه
2.4هزار دنبال‌کننده
184 عکس
44 ویدیو
17 فایل
رسیدن به نهج البلاغه هدف نیست، هنر آن است که از دروازه نهج البلاغه بگذریم و به صاحب نهج البلاغه برسیم. کانال با نهج البلاغه فرصتی است برای تامل در نهج البلاغه و آرزویی است برای رسیدن به او. ادمین تبادلات: @sardar_1313 ادمین کانال: @ashaiery
مشاهده در ایتا
دانلود
باسم الله ،‌ شماره 6 🌾🌺💐🌺🍃 العفاف زینه الفقر 👈 (شماره 1) در زبان فارسی عفت به معنای «خودداری از گناهان جنسی (پاکدامنی)» به کار می‌رود اما در زبان عربی این کلمه به معنای «خودداری از هر گونه عمل قبیح» است. در قرآن کریم آمده است: «یحسبهم الجاهل اغنیاء من التعفف» تعفف در اینجا به معنای خودداری از گناهان جنسی نیست بلکه به قرینه مقام به معنای خودداری از "اظهار فقر و ذلیل کردن خود" است. مراد آیه هم این است که «فقیران مومن فقر و نداری خود را می‌پوشانند و اظهار ذلت نمی‌کنند تاجایی که کسی که نداند گمان می‌کند آنها غنی هستند» در نهج البلاغه هم در جمله «الْعَفَافُ زِينَةُ الْفَقْر» () کلمه عفاف به همین معنا به کار رفته و بدین معنا است که«خودداری از اظهار ذلت، زینت فقر است» ولی بسیاری از مترجمان کلمه عفاف را به پاکدامنی برگردانده و ترجمه‌ای به دست داده‌اند که اجزای جمله‌اش ربطی به هم ندارد. جمله «پاکدامنی زینت فقر است» معنای روشنی ندارد. پاکدامنی و تردامنی به فقر ربط روشنی ندارند چون پاکدامنی چنانکه میتواند فقر فقیران را بیاراید میتواند غنای اغنیا را هم بیاراید. 👈نکته: کلمه "زینت" به زیورهای عَرَضی اطلاق میشود. امام ع میخواهند بفرمایند فقر هر چند در ذات خودش عنصر مطلوبی نیست، ولی بالعرض میتوان آن را چنان آراست که موجب زیبایی بشود. بنابراین فقر همیشه هم موجب ذلت انسان نیست. این خود انسان فقیر است که با اظهار ذلت و نداری، فقر خودش را مایه زشتی خودش میکند در حالی که اگر بردبار باشد و اظهار حاجتمندی‌‌اش را فقط به نزد خدای خود ببرد و حاجاتش را نزد بندگان عیان نکند، فقرش هم به "فقری زیبا" تبدیل می‌شود. @Banahjolbalaghe
بسم الله ،‌ شماره 7 🌾🌺💐🌺🍃 👈 (شماره 2) چنانکه گذشت (،‌ شماره 6) کلمه عفّت در عربی به معنای "خودداری از هر عمل قبیح" ولی در فارسی به معنای پاکدامنی و خودداری از گناهان جنسی به کار می‌رود. در متن نهج البلاغه کلمه عفت یا مشتقات آن به معنای عربی خودش به کار رفته و نباید به معنای عفیف فارسی (که اخص از آن است) برگردانده شود. نمونه‌های زیر را مرور می‌کنیم👇👇👇: 👈یکم) أَجْسَادُهُمْ نَحِيفَةٌ وَ حَاجَاتُهُمْ خَفِيفَةٌ وَ أَنْفُسُهُمْ عَفِيفَةٌ () [انسانهای متقی] پیکرهایشان لاغر خواسته‌هایشان اندک و جانهایشان "ترک کننده هر عمل زشتی" است. متاسفانه بسیاری از مترجمان عفیفه را که به معنای ترک کننده هر عمل قبیح است، به معنای پاکدامنی (که ترک فقط نوع خاصی از عمل قبیح است) برگردانده‌اند. 😯 👈دوم) مَا الْمُجَاهِدُ الشَّهِيدُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَعْظَمَ أَجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ... () مجاهدی که در راه خدا شهید می‌شود از کسی که بتواند [عمل قبیحی انجام بدهد] ولی [از آن] خودداری بکند اجرش عظیمتر نیست. کلمه‌ی «عفَّ» در اینجا به معنای خودداری از هر عمل قبیحی است که توسط مترجمان به پاکدامنی برگردانده شده است. 😧 👈سوم) أَلَا وَ إِنَّ إِمَامَكُمْ قَدِ اكْتَفَى مِنْ دُنْيَاهُ بِطِمْرَيْهِ وَ مِنْ طُعْمِهِ بِقُرْصَيْهِ أَلَا وَ إِنَّكُمْ لَا تَقْدِرُونَ عَلَى ذَلِكَ وَ لَكِنْ أَعِينُونِي بِوَرَعٍ وَ اجْتِهَادٍ وَ عِفَّةٍ وَ سَدَاد () بدانید که امامتان از دنیای خودش به دو قطعه لباس کهنه و از خوراکش به دو قرص نان اکتفا کرده است. بدانید که شما نمی‌توانید چنین باشید ولی مرا با ورع و اجتهاد و عفت و سداد یاری کنید. چنانکه پیشتر بررسی شد (، شماره 2) اجتهاد همان عبادت فراوان (کوشش در عبادت) است که متاسفانه مترجمان آن را به تلاش و کوشش برگردانده‌اند!! و عفت نیز به معنای پرهیز از هر عمل قبیحی است که مترجمان آن را به پاکدامنی برگردانده‌اند😦 @Banahjolbalaghe
بسم الله یکی از دوستان به بنده پیام داده و سوال کرده است که «شما معنای عفت را از اهل لغت چگونه برداشت کردید؟» بنده براشون نوشتم:👇👇 لغوی عربی من در ممارست با متون شکل گرفته است یعنی همان طور که فارسی را درکودکی با ممارست آموخته ایم در کاربردهای عربی هم دیده بودم که کلمه عفت به معنای عامی به کار میرود. مثلا کسی که این جمله نهج البلاغه را دیده باشد نیازی به کتاب لغت ندارد؛ در خود نهج اابلاغه آمده است: ...لَا يَقْتَصُّونَ أَثَرَ نَبِيٍّ وَ لَا يَقْتَدُونَ بِعَمَلِ وَصِيٍّ وَ لَا يُؤْمِنُونَ بِغَيْبٍ وَ لَا يَعِفُّونَ عَنْ عَيْب...! (کاربرد کلمه «یعفون» با «کل عیب» نیز نشانه ظرفیت عام کلمه عفف است) با این حال ارتکاز لغوی من را شواهد لغوی نیز تایید میکند شواهدی مانند👇 👈یکم) العِفَّة: الكف عما لا يحل. (العین) 👈دوم) عين و الفاء أصلان صحيحان: أحدُهما الكفُّ عن القبيح، و الآخر دالٌّ على قلّة شى‌ء.فالأول: العِفّة: الكفُّ عمّا لا ينبغى. ... (مقاییس) 👈سوم) التَّعَفُّف، و هو الكفّ عن الحرام و السّؤال من الناس (نهایه ابن اثیر) @banahjolbalaghe
بسم الله ،‌ شماره 14 🌾🌺💐🌺🍃 👈 (شماره 3) فَرَضَ اللَّهُ الْإِيمَانَ تَطْهِيراً مِنَ الشِّرْكِ... وَ مُجَانَبَةَ السَّرِقَةِ إِيجَاباً لِلْعِفَّة (خداوند ایمان را برای پاک کردن از شرک،...و دوری از دزدی را برای تحقق عفت (؟!) مقرر فرمود) 🔔چنانکه گذشت (ن ک: ،‌ شماره 6) کلمه عفّت در عربی به معنای "خودداری از هر عمل قبیح" ولی در فارسی به معنای پاکدامنی (خودداری از گناهان جنسی) به کار می‌رود. در متن نهج البلاغه کلمه عفت یا مشتقات آن به معنای عربی خودش به کار رفته و نباید به معنای عفیف فارسی (که اخص از آن است) برگردانده شود. یکی از نمونه‌های کاربرد کلمه عفت همین حدیث بسیار زیبا است. در این حدیث شریف بیان شده است که خداوند دزدی را ممنوع کرد تا "عفت" به وجود بیاید. 🔷 عفت معنای بسیار لطیفی دارد که برای درک دقیق آن خوب است به صفت «قناعت» نیز توجه کنیم. «قناعت» یک صفت درونی است. این صفت اگر در انسان به وجود بیاید، موجب می‌شود انسان از هرنوع دست درازی به سوی حقوق و اموال دیگران خودداری بکند. این خودداری (به عنوان یک وصف بیرونی) از همان صفت قناعت (به عنوان یک وصف درونی) حاصل می‌شود. همین خودداری معنای دقیق و لطیفِ کلمه «عفت» است. حال در این حدیث شریف نیز حضرت می‌خواهند بفرمایند خداوند دزدی را ممنوع کرد تا صفت «خودداری از دست درازی به مال دیگران» در انسان به وجود بیاید و تقویت شود. 📢 بنابراین این حدیث ربطی به عفت جنسی و پاکدامنی ندارد ولی در بین مترجمان نهج البلاغه مترجمی که حدیث را دقیق ترجمه کرده باشد، نیافتم. @Banahjolbalaghe
بسم الله 🔵ترجمه د ر نامه 31 در زبان فارسی واژه‌ی «حِرفه» به معنای پیشه و شغل به کار می‌رود اما در زبان عربی دو کلمه وجود دارد: یکی حُرفه (با حاء مضموم) به معنای «محرومیت ونداری» و دیگری حِرفة (با حاء مکسور) که میتواند به معنای پیشه و شغل باشد(ن ک: مجمع البحرین و مفردات راغب) 🔸در جمله «و الْحرْفَةُ مَعَ الْعِفَّةِ خَيْرٌ مِنَ الْغِنَى مَعَ الْفُجُور» () کلمه حرفة (به قرینه مقابله با کلمه‌ی «الغنی») باید همان حُرفه‌ی مضموم به معنای محرومیت و نداری باشد. بنابراین معنای درست حدیث این است که : «محرومیت و نداری همراه با خویشتنداری [از هر عمل زشت] بهتر است از بی‌نیازی همراه با گناه! ➖نکته دیگر این است که نیز در فارسی به معنای پاکدامنی (خویشتنداری از گناه جنسی) به کار می‌رود اما در عربی معنای عامی دارد و به معنای خویشتنداری از هر گونه عمل قبیح است. البته در همه متون همین معنای عام خودش را نمی‌دهد بلکه گاهی ممکن است به اقتضای قرائن، منصرف به خویشتنداری از گناه خاصی بشود. 😮متاسفانه اکثر مترجمان نهج البلاغه در این جمله هر دو کلمه «حرفة» و «عفة» را به صورت نادرستی معنا کرده‌اند؛ یعنی حُرفه را با حِرفه (که به معنای شغل است) اشتباهی گرفته‌اند و عفة را هم به معنای پاکدامنی برگردانده‌اند!!! ،‌ شماره51 https://eitaa.com/banahjolbalaghe