☀️وقتی در عقیده شیعه باشیم و در عمل مُرجئی! یک وقت یک شیعی با یک مُرْجئی با یکدیگر سخت بر سر مسئله‌ عمل مباحثه‏ می‌کردند. مرجئی می‌گفت اساس این است که آدم ایمان داشته باشد، عمل مهم نیست. شیعه می‌گفت ایمان از عمل انفکاک ندارد، اگر عمل نباشد ایمان نیست. مباحثه آنها شدید شد، نه این قانع می‌شد و نه آن. برای فیصله دادن به نزاع، گفتند اولین کسی که از سر کوچه پیدا شد، از او می‌پرسیم که حق با کدام یک از ماست. اتفاقاً اولین کسی که آمد یک نفر موسیقیدان بود (و به همین تناسب این داستان را در کتاب‏ اغانی‏ نقل کرده است). مرجئی خیلی خوشحال شد که عجب آدم مناسبی پیدا شد و الآن طرف مرا خواهد گرفت. به او گفتند ما چنین مباحثه‏ ای داریم. شیعه گفت: عقیده من این است که عمل از ایمان انفکاک ندارد و سعادت انسان در گرو عملش است. مرجئی گفت: من می‌گویم عمل ارزشی ندارد، سعادت انسان در گرو ایمان و عقیده اوست. عقیده تو چیست؟ موسیقیدان قدری فکر کرد و گفت: «اعْلای شیعِی وَ اسْفَلی مُرْجِئ». از سر تا کمرم شیعه و از کمر به پایین مرجئی هستم. می‌خواست بگوید من فکرم شیعی است اما در عمل مرجئی هستم. ما امروز وقتی وارد دنیای شیعه می‌شویم و به خودمان نگاه می‌کنیم می‌بینیم خودمان از سر تا قدم مرجئی هستیم. دائماً دنبال بهانه‌‏هایی هستیم بلکه بهشت را با یک بهانه درست بکنیم. می‌گوییم بهشت را به «بها» نمی‌دهند، به «بهانه» می‌دهند. علی بن ابی‏طالب علیه السلام از بهشت به «بها» تعبیر می‌کند و می‌گوید «ثمن»، ثمن اعمال شما؛ ولی ما می‌گوییم نه، بهشت را به «بها» نمی‌دهند، یعنی بهشت را نمی‌شود با عمل تهیه کرد و خرید، بهانه ‏ای باید درست کرد. این نوعی گریز از واقعیت به خیال است. وای به حال ملتی که این جور فکر کند و بگوید بهشت را به «بها» نمی‌دهند ولی به یک بهانه دروغین می‌دهند. وای به حال ملتی که پایه سعادت خود را بر وهم و خیال بگذارد. 📚کتاب"احیای تفکر اسلامی" صفحه۴٠-٣٩ «شهید مرتضی مطهری» #شیعه #ایمان #عمل #شهید_مطهری @bange_nay110 https://eitaa.com/bange_nay110 🦋🌳💥🗝

🌼رفتار یا گفتار؟ کدامیک جاذبه بیشتری دارد؟ ✍حضرت علی علیه‌السلام در یکی از سفرها، به طرف كوفه می آمدند. یکی از يهوديان نيز در همان راه حركت می‌کرد و قصد داشت از کوفه گذر کند. آن یهودی که حضرت علی را نمی شناخت، چون تا کوفه، هم‌مسیر بودند، با هم به سفر خود ادامه دادند. وقتی به دو راهی کوفه رسيدند، مرد يهودی متوجه شد كه حضرت علی علیه‌السلام به راه كوفه نرفت، بلكه در همان راه كه یهودی حركت می كرد آمد. يهودی پرسيد: مگر نگفتی كه عازم كوفه هستی؟ پس چرا به راه كوفه نرفتی و در اين راه با من می آیی؟ حضرت علی علیه السلام فرمودند: پيامبر اسلام، اين‌گونه به ما دستور داده است. هر مسلمان باید رفيقِ راهش را هنگام جدایی، تا چند قدم، بدرقه كند. مرد يهودی گفت: به راستی پيامبر شما اين گونه دستور داده است؟ پس مُسلَّماً هر كس از پيامبر شما پيروی كرده، به خاطر اينگونه كارهای بزرگوارانه و خصلت‌های نيكو بوده كه از او ديده است. من تو را گواه می گيرم كه بر دين تو هستم و دين تو را پذيرفتم. آن مرد، همراه حضرت به سوی كوفه آمد، و تازه در كوفه متوجه شد که آن حضرت، حاکم مسلمانان است! 📚اصول کافی ، جلد ۲ باب حسن الصحابه و حق الصاحب فی السفر، صفحه ۶۷۰ #امیر_المومنین #رفتار #عمل #همسفر #داستان_آموزنده @bange_nay110 https://eitaa.com/bange_nay110 🧲🫂🚶‍♂🐪

🔸شتَّانَ مَا بَيْنَ عَمَلَيْنِ: عَمَلٍ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَى تَبِعَتُهُ وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَئُونَتُهُ وَ يَبْقَى أَجْرُهُ 💡امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام: 🔹فاصله ی بسیاری است میان دو عمل: عملی که لذتش می رود ولی پیامدهای آن باقی می ماند، و عملی که رنج و زحمتش می رود اما اجر و پاداش آن ماندگار است. 📗نهج البلاغه، حکمت ١٢١ #امیر_المومنین #عمل #پاداش 🆔 @bange_nay110

🔰 انسان، در گرو اعمال خود 💠 مستحضرید انسان کمی خلاف بکند، کج روی کند؛ بدهکار است. انسان بدهکار باید گرو بدهد. در جریان حقوقی و عُرفی انسان بدهکار اگر زمین را، خانه را، فرش را گرو بدهد می پذیرند؛ امّا در برابر مسائل اخلاقی خود آدم را گرو می گیرند. این که در آیه (کلّ نفس بما کسبت رهینه)*، یا (کلّ امرئ بما کسب رهین)* فرمود، ناظر همین است. خود شخص را به بند می کشند، می شود عین مرهونه! این که می بینید بعضی ها می گویند ما هر چه می خواهیم جلوی زبان مان را نگه داریم، جلوی چشم مان را نگه داریم نامحرم نگاه نکنیم (نمی توانیم)؛ بیچاره ها راست می گویند! برای اینکه این ها بند کشیده هستند، این ها به گرو گرفته شده هستند؛ مواظب زبان نیستند، مواظب چشم نیستند، مواظب گوش نیستند؛ (کلّ امرئ بما کسب رهین)، اِی مرهون! انسان در گرو است؛ بعد هم که مُرد، زمین او را گرو می گیرد. این که در بیانات نورانی امام سجاد(ع) در صحیفه دارد که از اموات به (رهائن القبور)* تعبیر می کنند، یعنی این قبرها گروهایشان را گرفته اند. هر انسانی در گرو قبر است، قبر گرو خودش را می گیرد. حالا تا زنده است، رهینه روزگار است؛ وقتی هم که مُرد، رهینه (قبر) است؛ آن زمان، این هم زمین، رهینه زمین است. 📌 سوره مدّثر / آیه ۳۸ 📌 سوره طور / آیه ۲۱ 📌 ر.ک الصحیفه السّجادیه / دعای ۳ / بند سوّم #قرآن_کریم #امام_سجاد #آیت_الله_جوادی_آملی #انسان #عمل 🆔 @bange_nay110

👈ادامه👉 🔹 این هست که در قلمرو اخلاق بر خلاف پنج قلمرو دیگرِ زندگی همیشه به معرفت‌مان عمل نمی کنیم. در پنج قلمرو دیگر: قانون و حقوق، آداب و رسوم و عرف وعادات، مصلحت اندیشی، زیبایی‌شناسیِ زندگی، مناسک و شعائر، معمولاً بیش‌تر به معرفت‌مان عمل می کنیم و درست به مقتضای علم، عمل خودمان را سامان می دهیم. به این شکاف از دو وجه می‌توان نگاه کرد؛ می‌توانم تئوری‌های مختلفی را که دلیل این شکاف را توضیح می دهند، بیان کنم؛ هشت تئوری بزرگ در این باب وجود دارد. که چون در درس‌های دیگر پرداخته‌ام و در جلسات باقی‌مانده نمی‌خواهم به این تئوری‌ها بپردازم چون اولاً در جاهای دیگر تدریس کرده‌ام و ثانیاً در دو جلسه نمی توانم به آن‌ها بپردازم. 🔹 مثلا تئوری ادیان ابراهیمی چیست؟ می‌گویند چهار موجود فریبکار هستند که فریبمان می‌دهند؛ ابلیس و دنیا و نفس و هوا. این چهار فریبکار مدام در حال فریب هستند. که هر چهار تا در متون این سه دین پیدا می شوند. دنیا: به تعبیر علی ابن ابیطالب، اَلدُّنْیا تَغُرُّ و تَمُرُّ ( دنیا می‌فریبد و می‌گذرد). شیطان: بِما أَغْوَیْتَنِی.. لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ ، به نص قرآن البته در تورات هم هست؛ خدایا..! به خاطر این که تو مرا اغوا کردی همه بندگانت را گول می‌زنم. نفس: إِنَّ النَّفْسَ لأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ مَا رَحِمَ رَبِّيَ. هوا: اَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ، می‌گوید می‌دانست ولی عمل نکرد. 🔹 هفت تئوری غیر از ادیان ابراهیمی وجود دارد. به این‌ که من کدام را قبول دارم کاری نداریم. اگر فرصت بود تئوری‌ها را طرح می‌کردم و می‌گفتم کدام قابل دفاع‌تر است. ولی می‌خواهم از یک راه دیگر وارد شوم؛ یک سلسله نکاتی می‌گویم اگر آن نکات را متوجّه شوید و خوب دقّت کنید خودتان می‌فهمید تئوری درست کدام است؛ بدون آن که تئوری‌ها را طرح کرده باشیم و بگوییم نقاط ضعف و قوّت‌شان چیست. در دوجلسۀ آینده می خواهم به هفت نکته اشاره کنم و اگر تأمل کنید متوجّه می‌شوید این شکاف که بین معرفت اخلاقی و عمل اخلاقی به وجود آمده از کجاست..›› 📚گزیده‌ای از درس‌گفتار «تعلیم و تربیت اخلاقی» #انسان #اخلاق #عمل #مهربانی 🆔 @bange_nay110

🔹در فضیلت درست‌کاری ✍دکتر مهراب صادق‌نیا ✅ معمولاً درست‌کاری را به "انجام دادن کارِ درست" معنا می‌کنند. بر اساس این تعریف، گویی فهرستی از کارها وجود دارد که "درست" توصیف می‌شوند و هرکس با هر انگیزه‌ای آن‌ها را انجام بدهد، درست‌کار خوانده می‌شود. با این حال، درست‌کاری به مثابه یکی از مؤلفه‌های هوش اخلاقی، معنای پیچیده‌تری دارد. ✅هری فرانکفورت درست‌کاری را "سازگاری شخصیّت" و یا "یکپارچگی شخصیّت" تعریف می‌کند. بر این اساس، درست‌کار کسی است که آن‌چه انجام می‌دهد با آن‌چه که می‌اندیشد سازگار است. درست‌کار کسی است که رفتارش با اعتقادات‌ش هم‌داستان است. درست‌کاری به این معنا، چیزی نزدیک به صداقت و بی‌ریایی و یک فضیلت اخلاقی است. انسان‌های درست‌کار به این معنا، از انسجام شخصیت، شادی، آرامش، و احساس اطمینان و اعتماد به‌نفس بیش‌تری برخوردارند. ✅کسانی که در ظاهر به گونه‌ای رفتار می‌کنند و در باطن جوری دیگر می‌اندیشند، حتی اگر رفتارشان اخلاقی و درست باشد، از فضیلت درست‌کاری بی‌بهره‌اند. دلایل زیادی برای درست‌کار نبودن وجود دارد که مهم‌ترین آن‌ها فشارهای اجتماعی است. جامعه‌ای که با زور و بگیر و ببند، مراقبت و تنبیه، و طرد و مجازات شهروندان خود را به انجام دادن چیزی که درست می‌داند وادار می‌کند، درحقیقت، درست‌کاری را پیش پای اطاعت‌طلبی خود سر بریده است. در این جامعه ممکن است بتوان رفتار آدم‌ها را با فهرست اخلاقی مورد نظر سازگار کردد؛ ولی نتیجه‌ی این فشار پیدایش اجتماع ریاکارانِ افسرده، ناامید، غیرقابل اعتماد، و ناشاد است. #رفتار #عمل #نیکی 🆔 @bange_nay110