🔸حاجت نطلبیده مراد است اربعین سال ۹۸ بود که با دوستان اهوازی راهی عراق شدیم؛ در مسیر نجف کربلا، در شور جمعیت و با دوستان در مشایه بودیم؛ از روی احساس و البته مزاح چندین بار تک‌بیتی را برای دوستانم در جای‌جایِ مسیر می‌سرودم؛ «بیابم کاش خود را در صف گم‌گشته‌های تو که هر کس در حریمت می‌شود گم، می‌شود پیدا» در شور راه و طی مسیر چندین مرتبه برای عزیزان می‌سرودم و آن‌ها از شعر لذت می‌بردند و هم گاهی لبخند می‌زدند 😊 گذشت و گذشت، تا به کربلا رسیدیم؛ نیمه‌شب بود و خستگی بر من چیره شده بود؛ قبل از حرم یک‌‌جا توقف کردیم و قراری گذاشتیم که همه با هم به سمت حرم برویم و اگر کسی در مسیرِ به سمت حرم ناخواسته از جمع جدا شد و یا مسیر را گم کرد، قرار ما همان‌جایی که بودیم. همه با هم به سمت حرم رفتیم، به درب ورودی رسیدیم؛ سیل جمعیت فوران داشت و اگر کسی حواسش را نمی‌داد خدایی نکرده برایش اتفاقی می‌افتاد؛ از شدت خستگی، ضعف جسمانی و احتیاط به کناری رفتم، تا از فاصله درب ورودی به سمت دو‌ حرمِ مقدس سلامی بدهم و به جای قبلی برگردم؛ سلام دادم و پس از کمی نجوا، دیگر نای ماندن نداشتم، از این رو به محل قرار برگشتم. راه بلد بودم و محل قرار خیلی دور نبود؛ اما نمی‌دانم چه شد، راه بر من پنهان شد؛ از نشانه‌ای که در ذهن داشتم قرار را پیدا نکردم، از شرق رفتم، پیدا نکردم، از غرب رفتم پیدا نکردم، از شمال و جنوبِ حرم رفتم، باز هم همین‌طور؛ به ساعت نگاه کردم، دیدم که سه شب شده؛ چه قدر خسته بودم، نای رفتن نبود، خستگی آن‌چنان بر من غلبه داشت که دیگر ذهنم کار نمی‌کرد، موبایل را هم در کوله‌پشتی در محل قرار گذاشته بودم؛ یک لحظه به خود آمدم، یاد سرودن‌های خود و لبخندهای دوستان افتادم... بله، و اینک تمنای بیت، به من رسید و مثال واقعی برای تک‌بیتی شدم که مرتب می‌خواندم، هیچ‌کس در آن مسیر گم نشد مگر خواننده شعر؛ « بیابم کاش خود را در صف گم‌گشته‌های تو که هر کس در حریمت می‌شود گم، می‌شود پیدا» 😊 حاجتی که سرودم، طلب نکرده بودم؛ نمی‌دانم، شاید «حاجت نطلبیده مراد باشد». ✍ علی کردانی #اربعین #خاطره #به_سوی_حسین_علیه_السلام https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

▪️چشم انتظار چشم‌های منتظران بی‌حد و مرز به مرزها خیره است و دل‌های عاشقانی که منتظر مِهرِ مُهرهایی است که ویزا صادر می‌کند و قدم‌هایی که تاول را انتظار می‌کِشد و دفترهایی که به انتظار نشسته‌اند تا قصه‌ها و غصه‌ها را به تصویر بکشند و قلم‌هایی که قدم می‌خواهد تا شروع به نوشتن کند. ✍ علی کردانی #اربعین #فرهنگی_اجتماعی #به_سوی_حسین_علیه_السلام https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

🌸 نوای جاماندگان کربلایی 🌸 ▪️راه حرم کجاست؟ آغاز گریه‌ام، پایان غم کجاست؟ پایان غم تویی، عطر حرم کجاست؟ از شکوه‌های دل، دوری دلبر است آن ساحل امید، اشک ترم کجاست؟ بی‌چایِ راه تو تنهایِ خسته‌ام من‌خسته‌ام بگو، آن مرهمم کجاست؟ من هم کبوترم هم پَر شکسته‌ام با عاشقت بگو، راه حرم کجاست؟ ✍ شاعر: علی کردانی #شعر #اربعین #به_سوی_حسین_علیه_السلام https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

▪️جایگاه زائران امام حسین علیه السلام در روز قیامت حضرت امام صادق علیه‌السلام فرمودند: "مَا مِنْ أَحَدٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا وَ هُوَ یَتَمَنَّى أَنَّهُ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع لَمَّا یَرَى لِمَا یُصْنَعُ بِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ مِنْ کَرَامَتِهِمْ عَلَى الله" هیچ‌کس نیست در روز قیامت مگر اینکه آرزو می‌کند ای کاش امام‌ حسین علیه‌السلام را زیارت کرده بودم، آن هنگامی که می‌بیند با زوار امام حسین علیه‌السلام چه می‌کنند، چقدر نزد خداوند مورد کرامت واقع می‌شوند. 📚وسائل الشیعه/ ج14/ص424 #زیارت #نور_بندگی #به_سوی_حسین_علیه_السلام https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

🔸موعظه‌های جلسه‌ای کار فرهنگی و به ویژه گروه‌داری در مساجد سطح کشور از کارهایی است که برای به ثمر نشاندن آن، باید اهل مشورت و اهل تخصص شد. متأسفانه یکی از اشتباهات رایج در کارهایی از این قبیل «موعظه‌های جلسه‌ای» و «توقع‌های عملی» است؛ توصیه‌های اخلاقی و تربیتی‌ای که ظرف آن فقط و فقط جلسات گروهی است، هیچ‌گونه «بازتاب عملی» و شور‌انگیزی» نخواهد داشت. عمل‌خواهی در عرصه عمل‌گرایی محقق می‌شود و عمل‌‌گرایی در عرصه صداقت و اخلاص به بار می‌نشیند. گروهی که مربی آن در پُر‌حرفی و پُر‌خواهی زبانزد است، اما از عمل و آرزوهای خود حساب و کتاب نمی‌کِشد، فرصت‌های آن مجموعه فرهنگی را می‌کُشد. توصیه‌های تربیتی هنگامی به بار می‌نشیند که بتوان برای آن بستر‌سازی‌های متنوع و زیبایی طراحی کرد. اگر با اخلاص و دقت، بستر‌سازی‌های فرهنگی در مسجد، خانواده، مدرسه و محله طراحی شود، آن وقت جلسه گروهی بخشی از مطالبه تربیتی محسوب می‌شود. ✍ علی کردانی #مسجد #تربیتی #فرهنگی https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

🔸اقتصاد قطعه‌‌ای از پازل فرهنگ‌سازی در جامعه، به ویژه در جوامع با اصالت و اسلامی پروسه‌ای فنی و زمان‌بر است. دغدغه‌مندان فرهنگ ایده‌های متفاوتی در مورد ساختارها و بسترهای فرهنگ‌سازی دارند؛ اینکه چه ایده‌هایی در رابطه با ترمیم فرهنگ می‌توان اتخاذ کرد، جای تامل و پژوهش دارد، اما یکی از ایده‌ها در مورد مسأله فرهنگ، «اقتصاد ایده‌آل» است. برخی بر این باورند که معضل اقتصاد برابر است با معضل فرهنگ؛ چه‌بسا مؤیدات دینی هم برای آن بازگو می‌کنند که اگر اقتصاد حل شود، فرهنگ التیام می‌یابد. هرچند که شرایط اقتصادی مطلوب ما را به فرهنگ مطلوب نزدیک می‌کند؛ اما اقتصاد تمام قطعه‌های فرهنگ را تشکیل نمی‌دهد، بلکه بخشی از قطعه‌های پازل فرهنگ می‌باشد. همچنان‌که یکی از اصول ماتریالیسم «اصالت اقتصاد» است؛ آن‌ها می‌گویند جامعه و عوامل اجتماعی هستند که به روح و روان انسان شکل می‌بخشند و انسان در ذات خودش نه خوب است و نه بد؛ آن‌ها می‌گویند زیر‌بنای جامعه اقتصاد است و تغییر اوضاع اقتصادی موجب تغییر نهاد‌های اجتماعی و تغییر نهادها سبب تغییر رفتار انسان‌ها و در نتیجه تغییر فرهنگ می‌شود؛ بنابراین انسان که فرهنگ‌ساز حقیقی است، از جامعه شکل می‌گیرد و جامعه از اقتصاد. این در صورتی است که اگر ترجمه فرهنگ را؛ آرامش، انسان‌دوستی، دیگرپسندی، بخشش، گذشت، حیا، ایستادگی، یاد الهی و... بدانیم؛ خواهیم دید که اتفاقا «اقتصاد ایده‌آل» و نداشتن دغدغه اقتصادی و معیشت، چه‌بسا در بیشتر افراد یا لااقل برخی خصلت‌هایی همچون طمع‌ورزی، خودپسندی، فراموشی و غفلت را ایجاد کند؛ بنابراین اقتصاد فرهنگ را نتیجه نمی‌دهد؛ بلکه بخشی از فرهنگ‌سازی را تسهیل می‌کند. در نهایت اینکه، اگر اقتصاد را برای اقتصاد بخواهیم، فرهنگ تکانی نخواهد خورد؛ اما اگر اقتصاد را در خدمت «امنیت روحی افراد» و «فرهنگ» پایه‌ریزی کردیم؛ آن وقت است که دغدغه‌مندان اصلاحِ فرهنگ، شبی را به خوش می‌گذرانند. علاوه بر این اگر «اقتصاد ایده‌آل» تحقق یابد، اما فرهنگ و مکتب انسان‌های آزاده محقق نشود؛ چنین اقتصادی در میان مدت به قهقرا رفته و افراد آن از بلندای اقتصاد به دره‌های بی‌فرهنگی سقوط خواهند کرد. اگر اقتصاد در چارچوب یک الگوی فرهنگی جامع تعریف شود، در سایه چنین اقتصادی می‌توان به «فرهنگ مطلوب جامعه اسلامی» نزدیک‌تر شد؛ در این صورت اقتصاد یکی از پایه‌های رشد فرهنگی جامعه محسوب می‌شود نه اینکه سدی در مقابل فرهنگ باشد. ✍ علی کردانی #تحلیلی #فرهنگی #اقتصادی https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

🔹قدر نعمت‌ها قال علیه السلام: تُجهَلُ النِّعَمُ ما أقامَت، فإذا وَلَّت عُرِفَتْ. امام حسن مجتبی علیه السلام فرمودند: نعمت‌ها تا هستند ناشناخته‌اند و همین که رفتند [قدرشان] شناخته مى‌شوند. 📚بحار الأنوار، ج ۷۵، ص۱۱۵ #نور_بندگی #امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

🔸کبوتر بام گاهی که دل اسیر بازار دنیا می‌شود، به بامی می‌روم تا تنهایی بچینیم و کبوتر ببینم. کبوترها چه زندگی زیبایی دارند؛ بر بام و در آسمان. آن‌ها را چه برانی چه نرانی، راه آسمان را می‌روند تا آزادی را نغمه کنند؛ آزادِ آزاد. به کبوتر نگاه کن؛ ببین که چگونه پَر می‌کشد؛ آسمان را زیباتر می‌کنند، هنگامی که با هم هستند. آدم‌ها باید آزادی و با هم بودن را از کبوتران یاد بگیرند. کم‌تر از کبوتر نباشیم. ✍ علی کردانی #تربیتی https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

🖋 سرزمین نویسندگی🖋 تا وقتی که آدمی روحیه درون‌گرایی نداشته باشد و تا زمانی که عالَم بیرون را از درون خود کنکاش نکند، نمی‌تواند نویسنده شود؛ حاصل درون‌گرایی، برون‌نویسی است، تا درونت لبریز احساس، لبریز از تعقل و یا لبریز غم نشود، نمی‌توانی بنویسی. ✍ علی کردانی #فرهنگی #نویسندگی https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9 ✏️ ✏️ ✏️ ✏️ ✏️ ✏️ ✏️ ✏️

💻 سایت خبری تحلیلی صدای حوزه 📒 تأثیر کنشگرانه یا تأثّر منفعلانه؟ ✍️ نویسنده: علی کردانی بخوانید 👈 http://v-o-h.ir/?p=24974 #رسانه #سیاسی #فرهنگی https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

🔸آبرو حضرت امام صادق علیه‌السلام فرمودند: 🔹 «مَنْ رَوَى عَلَى مُؤْمِنٍ رِوَايَةً يُرِيدُ بِهَا شَيْنَهُ وَ هَدْمَ مُرُوءَتِهِ لِيَسْقُطَ مِنْ أَعْيُنِ النَّاسِ أَخْرَجَهُ اللَّهُ مِنْ وَلَايَتِهِ إِلَى وَلَايَةِ الشَّيْطَانِ فَلَا يَقْبَلُهُ الشَّيْطَانُ» 🔸هر كه علیه مؤمنی سخنی بگويد و قصدش عيب‌جویی از او و ريختن آبرويش باشد و بخواهد او را از چشم مردم بیندازد، خداوند او را از ولایت خود خارج مى‌کند و تحت سرپرستى شیطان قرار مى‌دهد؛ ولى شیطان هم او را نمى‌پذیرد! 📚 كافى، ج2، ص 358، ح1 #آبرو #مؤمن #نور_بندگی https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

🔸خطای ذهن آدمیان همیشه فکر می‌کنند خودشان درست می‌گویند؛ آنان جهان را در نسبت با خود می‌سنجند، از این رو به خطا می‌روند. گاهی بایستی از دریچه دیگری به جهان نگاه کرد تا بتوان آموخت. ✍ علی کردانی #تربیتی https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

⚽️ رشد فرهنگی با فوتبال فوتبال رشته‌ای است که دنبال‌کنندگان آن بیش از سایر رشته‌هاست و تنها ورزشی است که در ساده‌ترین قالب ممکن می‌توان به آن پرداخت، حتی با دو سنگ و یک توپ ساده. این ورزش، محبوب دل آقا و خانم، پیر و جوان و بزرگ و کوچک است؛ طرفداران آن سر از پا نمی‌شناسند و برای دیدن بازی تیم محبوبشان هر جا که باشند خودشان را می‌رسانند. چنین گوی و میدانی با چنین میزانی از علاقه‌مندی ما را به تفکر و تحلیل میدان سبز می‌کشاند؛ تحلیلی که در دل آن رشد فرهنگی و اجتماعی نتیجه دهد. بازی‌کنان، مربیان و برپاکنندگان اگر به این باور برسند که از ورزش به ویژه فوتبال می‌توان به انتشار الگوهای اخلاقی و فرهنگی رسید، نگاه منفعت‌طلبانه و خودپسندانه باید رخت ببندد. ظرفیت الگوسازی و الگو‌دهی در مستطیل سبز بیش از آنی است که فکرش را بکنیم؛ چنان‌چه مسئولان برگزارکننده بدانند که در هنگام برگزاری یک مسابقه ۹۰ دقیقه‌ای، نوجوانان و جوانان چه به صورت خودآگاه و ناخودآگاه الگویاب هستند. اگر آماری از میزان الگو‌پذیری داشته باشیم و در کنارش دوست‌دار فرهنگ و دلسوز جامعه باشیم، برنامه‌ریزی ما جان می‌گیرد؛ برای نمونه؛ وقتی مدل موی یک بازی‌کن هم از نظر ببیندگان دور نمی‌ماند و الگوی دیداری در حقیقت به الگوی عملی گره می‌خورد، می‌توان به عمق مسأله پی برد؛ دغدغه‌مندان و برنامه‌دهندگان فرهنگی و تربیتی نباید مستطیل سبز را فراموش کنند؛ منظور از مستطیل سبز ۹۰ دقیقه به علاوه هزاران دقیقه است، چرا که دنبال‌کنندگان فوتبالی فقط به تک مسابقه توجه نمی‌کنند بلکه در مواردی زندگی اقتصادی و رفتاری بازی‌کن را پی‌گیری و خود را به آن نزدیک خواهند کرد. در صورتی که نوجوان ما نتواند از الگوی حقیقی و صحنه دیداری، تطبیقی صحیح دریافت کند، دچار سردرگمی خواهد شد؛ مخاطبان اگر نتوانند برداشت و تحلیلی صحیح از میدان فوتبالی داشته باشند، میدان زندگی‌شان را می‌بازند. این‌جاست که برپاکنندگان این رشته جذاب باید تلاش کنند تا سکانس‌های اخلاق‌مدارانه و عزت‌مندانه بیش از پیش رقم بخورد؛ بیننده و تماشاگری که در یک مسابقه فوتبالی چندین بار سکانس بلند کردن بازی‌کن روی زمین افتاده و بیرون انداختن توپ برای رسیدگی به همان بازی‌کن را ببیند، به صورت ناخودآگاه هم که شده، گزاره اخلاقی «چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار» و گزاره اخلاقی «از خودگذشتگی» در ذهن او نقش می‌بندد و چنین گزاره‌ای می‌تواند در تثبیت رویکردهای اجتماعی موثر باشد. 🔗تطبیق‌سازی مفاهیم دیگر فرهنگی؛ ۱: دلجویی از حریفی که در بازی فینال شکست خورده است = اهمیت دادن و رسیدگی به غم انسان‌ها ۲: در بازی جوانمردانه، توپ به اشتباه وارد دروازه حریف می‌شود و سپس به خودت گل می‌زنی = صداقت رفتاری ۳: عدم ناراحتی از تعویض = مهم بودن جمع نه خود ۴: تا دقیقه آخر به دنبال گل زدن = تلاش برای هدف ۵: دفاع از تک گل = حفظ داشته‌ها ۶: پاس‌کاری فراوان = تقدم کار جمعی بر فردی بنابراین می‌توان پیام‌های فرهنگی و اجتماعی را از فوتبال استخراج کرد و رفته‌رفته آن مفاهیم فرهنگی را تشریح و تبیین کرد. البته می‌توان از فرهنگ ملت‌ها پا فراتر گذاشت و به توسعه فرهنگ دینی از طریق فوتبال اندیشید، که البته پیش‌نیاز چنین ترویج مهمی آن است که ارزشِ ارزش‌ها و باورهای دینی در دل بازی‌کنان، مربیان و به ویژه برگزارکنندگان نهادینه شده باشد. ✍ علی کردانی #فوتبال #ورزش #فرهنگی #اجتماعی https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

🔸مدیریت فردی انسان زمانی می‌تواند در مدیریت خانواده و فرزندان خود موفق شود که در ابتدا توانسته باشد خود و اخلاق خودش را مدیریت کند. ✍ علی کردانی #تربیتی #مدیریت https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9