#عید_مباهله مبارک باد روزی مأمون ملعون به #امام_رضا علیه السلام گفت: بزرگ‌ترین فضیلتى را که براى #امیرالمؤمنین است و قرآن بر آن دلالت دارد براى من بگو. حضرت فرمود: فضیلت او در #مباهله است که در آیه شریفه «فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ...» به آن اشاره شده است. رسول‏ خدا، بعد از نماز صبح ۲۴ ذیحجه حسن و حسین علیهماالسلام را فراخواند، آنها دو پسر او بودند و فاطمه علیها السلام را خواند و او در موضع «نساء» است و امیرالمؤمنین را خواند، و به‌حکم خداوند عزوجل او #نفْس_رسول است و چون هیچ‌کس از مردمان بالاتر و برتر از رسول‏ خدا نیست، پس به‌حکم الهى باید هیچ‌کس برتر و بالاتر از نفس رسول خدا نباشد. مأمون گفت: مگر نه این است که خداوند «أَبْنَاءَ» را به‌لفظ جمع آورده و رسول‏ خدا تنها دو پسرش را فراخواند و «نساء» را به‌لفظ جمع آورد، در حالى که رسول‏  خدا فقط دخترش را آورد؛ پس چرا جایز نباشد که آن حضرت از نفْس خودش دعوت بکند نه از دیگرى بنابراین فضلى را که براى امیرالمؤمنین مى‏‌گویى ثابت نیست. امام در پاسخ فرمود: آنچه گفتى صحیح نیست، زیرا داعى باید غیر از خودش را دعوت کند، چنان که آمر باید به غیر خودش دستور بدهد و صحیح نیست که رسول‏ خدا(ص) در حقیقت خودش را دعوت کند چنان که نمى‌‏تواند به حقیقت آمر به نفس خود باشد و هرگاه ثابت شود که رسول‏ خدا در مباهله هیچ‌کس جز امیرالمؤمنین را نخوانده است، ثابت می‌شود که او نفس رسول‏ خدا است که خداوند در کتابش به‌ او نظر داشته و در قرآنش به او حکم کرده است. 🔺الفصول المختاره، ص۳۸ مباهله در تاریخ اسلام به ماجرایی اشاره دارد که طی آن، رسول خدا صلّی الله علیه و آله پس از مناظره با مسیحیانِ نجران و ایمان نیاوردن آنان، پیشنهاد مباهله داد و آنان پذیرفتند، با این حال مسیحیان نجران، در روز موعود از این کار خودداری کردند. آیه61 سوره آل‌عمران مشهور به آیه مباهله، در شأن این ماجرا نازل شد؛ خداوند در این آیه می‌فرماید «فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَکمْ وَ #أَنْفُسَنَا وَ أَنْفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبِینَ» یعنی «هر کس با تو درباره عیسی در مقام مجادله برآید بعد از آنکه به احوال او آگاهی یافتی، بگو: بیایید ما و شما فرزندان و زنان و کسانی را که به‌منزله خودمان هستند بخوانیم، سپس به مباهله برخیزیم (در حق یکدیگر نفرین کنیم) تا دروغگویان (و کافران) را به لعن و عذاب خدا گرفتار کنیم.» مفسران شیعه و سنی این آیه را در شأن پیامبر و اهل‌بیت وحی دانستند. @baraye_arman

#عید_مباهله مبارک باد روزی مأمون ملعون به #امام_رضا علیه السلام گفت: بزرگ‌ترین فضیلتى را که براى #امیرالمؤمنین است و قرآن بر آن دلالت دارد براى من بگو. حضرت فرمود: فضیلت او در #مباهله است که در آیه شریفه «فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ...» به آن اشاره شده است. رسول‏ خدا، بعد از نماز صبح ۲۴ ذیحجه حسن و حسین علیهماالسلام را فراخواند، آنها دو پسر او بودند و فاطمه علیها السلام را خواند و او در موضع «نساء» است و امیرالمؤمنین را خواند، و به‌حکم خداوند عزوجل او #نفْس_رسول است و چون هیچ‌کس از مردمان بالاتر و برتر از رسول‏ خدا نیست، پس به‌حکم الهى باید هیچ‌کس برتر و بالاتر از نفس رسول خدا نباشد. مأمون گفت: مگر نه این است که خداوند «أَبْنَاءَ» را به‌لفظ جمع آورده و رسول‏ خدا تنها دو پسرش را فراخواند و «نساء» را به‌لفظ جمع آورد، در حالى که رسول‏  خدا فقط دخترش را آورد؛ پس چرا جایز نباشد که آن حضرت از نفْس خودش دعوت بکند نه از دیگرى بنابراین فضلى را که براى امیرالمؤمنین مى‏‌گویى ثابت نیست. امام در پاسخ فرمود: آنچه گفتى صحیح نیست، زیرا داعى باید غیر از خودش را دعوت کند، چنان که آمر باید به غیر خودش دستور بدهد و صحیح نیست که رسول‏ خدا(ص) در حقیقت خودش را دعوت کند چنان که نمى‌‏تواند به حقیقت آمر به نفس خود باشد و هرگاه ثابت شود که رسول‏ خدا در مباهله هیچ‌کس جز امیرالمؤمنین را نخوانده است، ثابت می‌شود که او نفس رسول‏ خدا است که خداوند در کتابش به‌ او نظر داشته و در قرآنش به او حکم کرده است. 🔺الفصول المختاره، ص۳۸ مباهله در تاریخ اسلام به ماجرایی اشاره دارد که طی آن، رسول خدا صلّی الله علیه و آله پس از مناظره با مسیحیانِ نجران و ایمان نیاوردن آنان، پیشنهاد مباهله داد و آنان پذیرفتند، با این حال مسیحیان نجران، در روز موعود از این کار خودداری کردند. آیه61 سوره آل‌عمران مشهور به آیه مباهله، در شأن این ماجرا نازل شد؛ خداوند در این آیه می‌فرماید «فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَکمْ وَ #أَنْفُسَنَا وَ أَنْفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبِینَ» یعنی «هر کس با تو درباره عیسی در مقام مجادله برآید بعد از آنکه به احوال او آگاهی یافتی، بگو: بیایید ما و شما فرزندان و زنان و کسانی را که به‌منزله خودمان هستند بخوانیم، سپس به مباهله برخیزیم (در حق یکدیگر نفرین کنیم) تا دروغگویان (و کافران) را به لعن و عذاب خدا گرفتار کنیم.» مفسران شیعه و سنی این آیه را در شأن پیامبر و اهل‌بیت وحی دانستند. @baraye_arman