#عید_مباهله مبارک باد
روزی مأمون ملعون به #امام_رضا علیه السلام گفت: بزرگترین فضیلتى را که براى #امیرالمؤمنین است و قرآن بر آن دلالت دارد براى من بگو.
حضرت فرمود: فضیلت او در #مباهله است که در آیه شریفه «فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ...» به آن اشاره شده است.
رسول خدا، بعد از نماز صبح ۲۴ ذیحجه حسن و حسین علیهماالسلام را فراخواند، آنها دو پسر او بودند و فاطمه علیها السلام را خواند و او در موضع «نساء» است و امیرالمؤمنین را خواند، و بهحکم خداوند عزوجل او #نفْس_رسول است و چون هیچکس از مردمان بالاتر و برتر از رسول خدا نیست، پس بهحکم الهى باید هیچکس برتر و بالاتر از نفس رسول خدا نباشد.
مأمون گفت: مگر نه این است که خداوند «أَبْنَاءَ» را بهلفظ جمع آورده و رسول خدا تنها دو پسرش را فراخواند و «نساء» را بهلفظ جمع آورد، در حالى که رسول خدا فقط دخترش را آورد؛ پس چرا جایز نباشد که آن حضرت از نفْس خودش دعوت بکند نه از دیگرى بنابراین فضلى را که براى امیرالمؤمنین مىگویى ثابت نیست.
امام در پاسخ فرمود: آنچه گفتى صحیح نیست، زیرا داعى باید غیر از خودش را دعوت کند، چنان که آمر باید به غیر خودش دستور بدهد و صحیح نیست که رسول خدا(ص) در حقیقت خودش را دعوت کند چنان که نمىتواند به حقیقت آمر به نفس خود باشد و هرگاه ثابت شود که رسول خدا در مباهله هیچکس جز امیرالمؤمنین را نخوانده است، ثابت میشود که او نفس رسول خدا است که خداوند در کتابش به او نظر داشته و در قرآنش به او حکم کرده است.
🔺الفصول المختاره، ص۳۸
مباهله در تاریخ اسلام به ماجرایی اشاره دارد که طی آن، رسول خدا صلّی الله علیه و آله پس از مناظره با مسیحیانِ نجران و ایمان نیاوردن آنان، پیشنهاد مباهله داد و آنان پذیرفتند، با این حال مسیحیان نجران، در روز موعود از این کار خودداری کردند. آیه61 سوره آلعمران مشهور به آیه مباهله، در شأن این ماجرا نازل شد؛ خداوند در این آیه میفرماید «فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَکمْ وَ #أَنْفُسَنَا وَ أَنْفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبِینَ»
یعنی «هر کس با تو درباره عیسی در مقام مجادله برآید بعد از آنکه به احوال او آگاهی یافتی، بگو: بیایید ما و شما فرزندان و زنان و کسانی را که بهمنزله خودمان هستند بخوانیم، سپس به مباهله برخیزیم (در حق یکدیگر نفرین کنیم) تا دروغگویان (و کافران) را به لعن و عذاب خدا گرفتار کنیم.»
مفسران شیعه و سنی این آیه را در شأن پیامبر و اهلبیت وحی دانستند.
@baraye_arman
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
امام باقر علیه السلام فرمودند خداوند از همه در مقابل #امیرالمؤمنین علیهالسلام، #استکانت خواسته است. وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُم
مرحوم دربندی از شیخ انصاری پرسید شما اجازه می دهید شیعیان عتبه (سطح زمین درگاه ورودی حرم) را ببوسند، شیخ انصاری گفت عتبه حضرت امیر را حسنین می بوسند، حضرت عباس می بوسند. ما زیر پای زائر امیرالمؤمنین را باید ببوسیم.
اگر سائل شدیم...
@baraye_arman
روایت مورد اشاره در باب لزوم استکانت و خشوع در برابر #امیرالمؤمنین علیه السلام
امام باقر (علیه السلام)- فِی قَوْلِهِمْ بَابُ اللَّهِ مَعْنَاهُ أَنَّ اللَّهَ احْتَجَبَ عَنْ خَلْقِهِ بِنَبِیِّهِ وَ الْأَوْصِیَاءِ مِنْ بَعْدِهِ وَ فَوَّضَ إِلَیْهِمْ مِنَ الْعِلْمِ مَا عَلِمَ احْتِیَاجَ الْخَلْقِ إِلَیْهِ وَ لَمَّا اسْتَوْفَی النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) عَلَی عَلِیٍّ (علیه السلام) الْعُلُومَ وَ الْحِکْمَهًَْ قَالَ أَنَا مَدِینَهًُْ الْعِلْمِ وَ عَلِیٌّ (علیه السلام) بَابُهَا وَ قَدْ أَوْجَبَ اللَّهُ عَلَی خَلْقِهِ #الِاسْتِکَانَهًَْ لِعَلِیٍّ (علیه السلام) بِقَوْلِهِ ادْخُلُواالْبابَ #سُجَّداً وَ قُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَکُمْ خَطایاکُمْ وَ سَنَزِیدُ الْمُحْسِنِینَ أَیِ الَّذِینَ لَایَرْتَابُونَ فِی فَضْلِ الْبَابِ وَعُلُوِّ قَدْرِهِ.
امام باقر (علیه السلام):
معنای «باب الله» این است که خداوند، به واسطهی [حضور] پیامبرش (و امامان (علیهم السلام) پس از او، از بندگان خویش پوشیدهماند. و تمام علومی که میدانست بندگان به آن نیاز دارند را به ایشان (پیامبران و امامان (علیهم السلام)) ارائه نمود. هنگامیکه پیامبر (آن علوم و حکمت را به علی (علیه السلام) سپرد، فرمود: «من شهر علم و علی (علیه السلام) در آن است». و خداوند بر بندگانش واجب کرده که در برابر علی (علیه السلام) #استکانت داشته باشند (خاضع و خاشع باشند)؛ چرا که در قرآن میفرماید: ادْخُلُواالْبابَ سُجَّداً وَ قُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَکُمْ خَطایاکُمْ وَ سَنَزِیدُ الْمُحْسِنِینَ یعنی کسانیکه در فضیلت و برتری این در (امام علی (علیه السلام)) و والامقامی آن شک نمیکنند.
📕تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۳۸۰
بحارالأنوار، ج۲۴، ص۲۰۲
@baraye_arman
هدایت شده از آرمانِ روحالله 🇮🇷
#عید_مباهله مبارک باد
روزی مأمون ملعون به #امام_رضا علیه السلام گفت: بزرگترین فضیلتى را که براى #امیرالمؤمنین است و قرآن بر آن دلالت دارد براى من بگو.
حضرت فرمود: فضیلت او در #مباهله است که در آیه شریفه «فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ...» به آن اشاره شده است.
رسول خدا، بعد از نماز صبح ۲۴ ذیحجه حسن و حسین علیهماالسلام را فراخواند، آنها دو پسر او بودند و فاطمه علیها السلام را خواند و او در موضع «نساء» است و امیرالمؤمنین را خواند، و بهحکم خداوند عزوجل او #نفْس_رسول است و چون هیچکس از مردمان بالاتر و برتر از رسول خدا نیست، پس بهحکم الهى باید هیچکس برتر و بالاتر از نفس رسول خدا نباشد.
مأمون گفت: مگر نه این است که خداوند «أَبْنَاءَ» را بهلفظ جمع آورده و رسول خدا تنها دو پسرش را فراخواند و «نساء» را بهلفظ جمع آورد، در حالى که رسول خدا فقط دخترش را آورد؛ پس چرا جایز نباشد که آن حضرت از نفْس خودش دعوت بکند نه از دیگرى بنابراین فضلى را که براى امیرالمؤمنین مىگویى ثابت نیست.
امام در پاسخ فرمود: آنچه گفتى صحیح نیست، زیرا داعى باید غیر از خودش را دعوت کند، چنان که آمر باید به غیر خودش دستور بدهد و صحیح نیست که رسول خدا(ص) در حقیقت خودش را دعوت کند چنان که نمىتواند به حقیقت آمر به نفس خود باشد و هرگاه ثابت شود که رسول خدا در مباهله هیچکس جز امیرالمؤمنین را نخوانده است، ثابت میشود که او نفس رسول خدا است که خداوند در کتابش به او نظر داشته و در قرآنش به او حکم کرده است.
🔺الفصول المختاره، ص۳۸
مباهله در تاریخ اسلام به ماجرایی اشاره دارد که طی آن، رسول خدا صلّی الله علیه و آله پس از مناظره با مسیحیانِ نجران و ایمان نیاوردن آنان، پیشنهاد مباهله داد و آنان پذیرفتند، با این حال مسیحیان نجران، در روز موعود از این کار خودداری کردند. آیه61 سوره آلعمران مشهور به آیه مباهله، در شأن این ماجرا نازل شد؛ خداوند در این آیه میفرماید «فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَکمْ وَ #أَنْفُسَنَا وَ أَنْفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبِینَ»
یعنی «هر کس با تو درباره عیسی در مقام مجادله برآید بعد از آنکه به احوال او آگاهی یافتی، بگو: بیایید ما و شما فرزندان و زنان و کسانی را که بهمنزله خودمان هستند بخوانیم، سپس به مباهله برخیزیم (در حق یکدیگر نفرین کنیم) تا دروغگویان (و کافران) را به لعن و عذاب خدا گرفتار کنیم.»
مفسران شیعه و سنی این آیه را در شأن پیامبر و اهلبیت وحی دانستند.
@baraye_arman