✅ عالمان واقعی برای نسبت دادن چیزی به اسلام مثل بید به خود می‌لرزیدند! 🔸«اجتهاد» به مفهوم واقعى كلمه، يعنى تخصص و كارشناسى فنى در مسائل اسلامى، چيزى نيست كه هر «از مكتب گريخته‌اى» به بهانه اينكه چند صباحى در يكى از حوزه‌هاى علميه به‌سر برده است بتواند ادعا كند. 🔹قطعاً براى تخصص در مسائل اسلامى و صلاحيت اظهار نظر، يک عمر اگر كم نباشد زياد نيست، آن‌هم به شرط اينكه شخص از ذوق و استعداد نيرومندى برخوردار و توفيقات الهى شامل حالش بوده باشد. 🔸گذشته از تخصص و اجتهاد، افرادى مى‌توانند مرجع رأى و نظر شناخته شوند كه از حداكثر تقوا و خداشناسى و خداترسى بهره‌مند بوده باشند. تاريخ اسلام افرادى را نشان مى‌دهد كه با همه صلاحيت علمى و اخلاقى هنگامى كه مى‌خواسته‌اند اظهار نظرى بكنند مانند بيد بر خود مى‌لرزيده‌اند. 📝 استاد مطهری، نظام حقوق زن در اسلام، ص109 #گزیده_کتاب 🔻کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻 @motahari_ir

🔹معمولًا، هم صاحبان مجالس یعنی مؤسسین مجالس- چه آنهایی که در مساجد تأسیس یک مجلس می‌کنند و چه آنهایی که در منازلشان- و هم مستعمین [خواهان زیادی جمعیت هستند] و این در حدودی که من تجربه دارم استثنا ندارد. اگر جمعیت ازدحام بکند راضی است، اگر جمعیت ازدحام نکند راضی نیست. این، نقطه ضعف است. 🔸این جلسات که برای این نیست که جمعیت ازدحام بکند یا نه! مگر ما می‌خواهیم سان ببینیم؟ مگر ما می‌خواهیم رژه برویم؟ هدف چیز دیگری است. هدف آشنا شدن با حقایق و مبارزه کردن با تحریفات است. 📝 استاد مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۱۵ (با تلخیص) #گزیده_کتاب ⭕️ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻 @motahari_ir

🔴 نیرنگ استعمار در مواجهه با گسترش آگاهی‌های مردم به سبب وسائل ارتباطی جدید 🔸مردم را برای همیشه نمی‌شود ناآگاه نگه داشت. گذشته از این، خود پیشرفت و توسعه تمدن خواه ناخواه منجر به یک سلسله بیداری‌ها می‌شود. ماشین چاپ که اختراع شد، مطبوعات خواه ناخواه زیاد می‌شود. استعمار چه بخواهد چه نخواهد، افکار پخش می‌شود، و انواع وسائل ارتباطی دیگری که هست. این بود که به فکر نیرنگ دیگری افتادند و آن این که آن بال دیگر را خراب کنند. بال دیگر چیست؟ 🔹بال اراده، بال احساس شرف و کرامت ذات و این که من انسان هستم، بال اخلاق. تا وقتی که مردم جاهل بودند، برنامه فاسد کردن انسان‌ها از نظر اخلاق چندان برای استعمار مطرح نبود، نیازی به آن نبود. ولی از روزی که دیدند آگاهی تدریجا دارد پیدا می‌شود، نمی‌شود جلو آگاهی را گرفت و مردم را برای همیشه در بی‌خبری گذاشت، گفتند حالا وقت این است که آن بال دیگر را از مردم بگیریم و آن، بال اخلاق، بال پاکی و طهارت است. 🔸اینجا بود که به مسئله اشاعه انواع فساد اخلاق‌ها به عنوان یک مخدّر و یک امر تخدیر کننده پرداختند. ولی این مسئله را به این نام نمی‌گفتند، همان را هم به نام تمدن، پیشرفت و آزادی می‌گفتند. به نام تمدن و پیشرفت و آزادی و از راه فساد اخلاق، بی‌حسی ایجاد می‌کردند. 🔹انسان اگر عالم و آگاه هم بشود، وقتی که خُلق و روحیه‌اش فاسد شد، نه تنها آن آگاهی به سود خود و جامعه‌اش نیست، بلکه همان آگاهی بیشتر به زیان جامعه‌اش تمام می‌گردد، می‌شود: «چون دزدی با چراغ آید گزیده‌تر برد کالا». تا روزی که دزد نبود چراغ نداشت، از روزی که چراغ پیدا کرد دزدش کردند که از آن چراغ به نفع دزدی استفاده کند. 📝 استاد مطهری، آینده انقلاب اسلامی، ص۲۱۴-۲۱۳ #گزیده_کتاب ⭕️ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻 @motahari_ir

🔴 نیرنگ استعمار در مواجهه با گسترش آگاهی‌های مردم به سبب وسائل ارتباطی جدید 🔸مردم را برای همیشه نمی‌شود ناآگاه نگه داشت. گذشته از این، خود پیشرفت و توسعه تمدن خواه ناخواه منجر به یک سلسله بیداری‌ها می‌شود. ماشین چاپ که اختراع شد، مطبوعات خواه ناخواه زیاد می‌شود. استعمار چه بخواهد چه نخواهد، افکار پخش می‌شود، و انواع وسائل ارتباطی دیگری که هست. این بود که به فکر نیرنگ دیگری افتادند و آن این که آن بال دیگر را خراب کنند. بال دیگر چیست؟ 🔹بال اراده، بال احساس شرف و کرامت ذات و این که من انسان هستم، بال اخلاق. تا وقتی که مردم جاهل بودند، برنامه فاسد کردن انسان‌ها از نظر اخلاق چندان برای استعمار مطرح نبود، نیازی به آن نبود. ولی از روزی که دیدند آگاهی تدریجا دارد پیدا می‌شود، نمی‌شود جلو آگاهی را گرفت و مردم را برای همیشه در بی‌خبری گذاشت، گفتند حالا وقت این است که آن بال دیگر را از مردم بگیریم و آن، بال اخلاق، بال پاکی و طهارت است. 🔸اینجا بود که به مسئله اشاعه انواع فساد اخلاق‌ها به عنوان یک مخدّر و یک امر تخدیر کننده پرداختند. ولی این مسئله را به این نام نمی‌گفتند، همان را هم به نام تمدن، پیشرفت و آزادی می‌گفتند. به نام تمدن و پیشرفت و آزادی و از راه فساد اخلاق، بی‌حسی ایجاد می‌کردند. 🔹انسان اگر عالم و آگاه هم بشود، وقتی که خُلق و روحیه‌اش فاسد شد، نه تنها آن آگاهی به سود خود و جامعه‌اش نیست، بلکه همان آگاهی بیشتر به زیان جامعه‌اش تمام می‌گردد، می‌شود: «چون دزدی با چراغ آید گزیده‌تر برد کالا». تا روزی که دزد نبود چراغ نداشت، از روزی که چراغ پیدا کرد دزدش کردند که از آن چراغ به نفع دزدی استفاده کند. 📝 استاد مطهری، آینده انقلاب اسلامی، ص۲۱۴-۲۱۳ #گزیده_کتاب ⭕️ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻 @motahari_ir

🔴 نیرنگ استعمار در مواجهه با گسترش آگاهی‌های مردم به سبب وسائل ارتباطی جدید 🔸مردم را برای همیشه نمی‌شود ناآگاه نگه داشت. گذشته از این، خود پیشرفت و توسعه تمدن خواه ناخواه منجر به یک سلسله بیداری‌ها می‌شود. ماشین چاپ که اختراع شد، مطبوعات خواه ناخواه زیاد می‌شود. استعمار چه بخواهد چه نخواهد، افکار پخش می‌شود، و انواع وسائل ارتباطی دیگری که هست. این بود که به فکر نیرنگ دیگری افتادند و آن این که آن بال دیگر را خراب کنند. بال دیگر چیست؟ 🔹بال اراده، بال احساس شرف و کرامت ذات و این که من انسان هستم، بال اخلاق. تا وقتی که مردم جاهل بودند، برنامه فاسد کردن انسان‌ها از نظر اخلاق چندان برای استعمار مطرح نبود، نیازی به آن نبود. ولی از روزی که دیدند آگاهی تدریجا دارد پیدا می‌شود، نمی‌شود جلو آگاهی را گرفت و مردم را برای همیشه در بی‌خبری گذاشت، گفتند حالا وقت این است که آن بال دیگر را از مردم بگیریم و آن، بال اخلاق، بال پاکی و طهارت است. 🔸اینجا بود که به مسئله اشاعه انواع فساد اخلاق‌ها به عنوان یک مخدّر و یک امر تخدیر کننده پرداختند. ولی این مسئله را به این نام نمی‌گفتند، همان را هم به نام تمدن، پیشرفت و آزادی می‌گفتند. به نام تمدن و پیشرفت و آزادی و از راه فساد اخلاق، بی‌حسی ایجاد می‌کردند. 🔹انسان اگر عالم و آگاه هم بشود، وقتی که خُلق و روحیه‌اش فاسد شد، نه تنها آن آگاهی به سود خود و جامعه‌اش نیست، بلکه همان آگاهی بیشتر به زیان جامعه‌اش تمام می‌گردد، می‌شود: «چون دزدی با چراغ آید گزیده‌تر برد کالا». تا روزی که دزد نبود چراغ نداشت، از روزی که چراغ پیدا کرد دزدش کردند که از آن چراغ به نفع دزدی استفاده کند. 📝 استاد مطهری، آینده انقلاب اسلامی، ص۲۱۴-۲۱۳ #گزیده_کتاب ⭕️ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻 @motahari_ir

✅ بلاهایی که از روی نادانی، خودمان بر سر خودمان می‌آوریم 🔸در این که هیچ کس دشمن خودش نیست و هر فردی دوست خودش می‌باشد تردیدی نیست، زیرا که حبّ ذات، غریزی انسان است. هر کوششی که انسان می‌کند به سود خود و به منظور تحصیل سعادت می‌کند، نه برای زیان و بدبختی. 🔹دشمن به دشمن آن نپسندد که بی‌خرد 🔹با نفس خود کند به مراد و هوای خویش 🔸انسان اگر بشنود یک نفر خودش را عمدا از بام پرت کرد یا در آتش انداخت یا چاقو را برداشت بی‌جهت سر و صورت و اندام خودش را زخمی نمود، تعجب می‌کند و می‌گوید شخص عاقل این کارها را نمی‌کند، در صورتی که اگر درست و از روی بصیرت در روش زندگی که غالب مردم انتخاب کرده‌اند دقت کنیم می‌بینیم کارهایی می‌کنند و سخنانی می‌گویند که ضررش برای خودشان از چاقو خوردن و توی آتش رفتن بیشتر است اما نمی‌فهمند. 📝 استاد مطهری، حکمت‌ها و اندرزها، ج۲ ص۳۶-۳۵ #گزیده_کتاب ⭕️ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻 @motahari_ir

🔴 نیرنگ استعمار در مواجهه با گسترش آگاهی‌های مردم به سبب وسائل ارتباطی جدید 🔸مردم را برای همیشه نمی‌شود ناآگاه نگه داشت. گذشته از این، خود پیشرفت و توسعه تمدن خواه ناخواه منجر به یک سلسله بیداری‌ها می‌شود. ماشین چاپ که اختراع شد، مطبوعات خواه ناخواه زیاد می‌شود. استعمار چه بخواهد چه نخواهد، افکار پخش می‌شود، و انواع وسائل ارتباطی دیگری که هست. این بود که به فکر نیرنگ دیگری افتادند و آن این که آن بال دیگر را خراب کنند. بال دیگر چیست؟ 🔹بال اراده، بال احساس شرف و کرامت ذات و این که من انسان هستم، بال اخلاق. تا وقتی که مردم جاهل بودند، برنامه فاسد کردن انسان‌ها از نظر اخلاق چندان برای استعمار مطرح نبود، نیازی به آن نبود. ولی از روزی که دیدند آگاهی تدریجا دارد پیدا می‌شود، نمی‌شود جلو آگاهی را گرفت و مردم را برای همیشه در بی‌خبری گذاشت، گفتند حالا وقت این است که آن بال دیگر را از مردم بگیریم و آن، بال اخلاق، بال پاکی و طهارت است. 🔸اینجا بود که به مسئله اشاعه انواع فساد اخلاق‌ها به عنوان یک مخدّر و یک امر تخدیر کننده پرداختند. ولی این مسئله را به این نام نمی‌گفتند، همان را هم به نام تمدن، پیشرفت و آزادی می‌گفتند. به نام تمدن و پیشرفت و آزادی و از راه فساد اخلاق، بی‌حسی ایجاد می‌کردند. 🔹انسان اگر عالم و آگاه هم بشود، وقتی که خُلق و روحیه‌اش فاسد شد، نه تنها آن آگاهی به سود خود و جامعه‌اش نیست، بلکه همان آگاهی بیشتر به زیان جامعه‌اش تمام می‌گردد، می‌شود: «چون دزدی با چراغ آید گزیده‌تر برد کالا». تا روزی که دزد نبود چراغ نداشت، از روزی که چراغ پیدا کرد دزدش کردند که از آن چراغ به نفع دزدی استفاده کند. 📝 استاد مطهری، آینده انقلاب اسلامی، ص۲۱۴-۲۱۳ #گزیده_کتاب ⭕️ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻 @motahari_ir

🔷 بديهى است كه بشر موظف است با طبيعت پنجه نرم كند، تلخی‌ها را تبديل به شيرينى نمايد؛ اما پاره‌ای از حوادث جهان قابل پيشگيرى و يا برطرف ساختن نيست. . 🌺 ايمان مذهبى در انسان نيروى مقاومت مى‌آفریند و تلخی‌ها را شيرين می‌گرداند. انسان با ايمان مى‌داند هرچيزى در جهان حساب معينى دارد و اگر عكس العملش در برابر تلخی‌ها به نحو مطلوب باشد، فرضاً خود اين [تلخى]غيرقابل جبران باشد، به نحوى ديگر از طرف خداوند متعال جبران مى‌شود. 📚 استاد شهید مطهری، انسان و ایمان، ص 45 #گزیده_کتاب @motahari_ir .

🔴 نگاه متفاوت اسلامی و غربی به یک جمله: «عقیده آزاد است» 🔸در دموکراسی‌ها مسئله عقیده و فکر را اصلاً به کلی از متن زندگی و از رکن زندگی خارج کردند و به صورت یک امر فردی و شخصی درآوردند. خیلی اسم خوبی هم گذاشته‌اند: «عقیده آزاد است»! 🔹این «عقیده آزاد است» به مفهومی که این‌ها می‌خواهند بگویند، یعنی عقیده اساساً ارزشی ندارد؛ یک امر شخصی فانتزی است. یک کسی به این دل بسته و خوش است که می‌خواهد گاو بپرستد و تو خوش هستی به این که خدا را بپرستی. هیچ فرقی نمی‌کند. همان طور یک نفر خورش قرمه سبزی دوست دارد و دیگری خورش قیمه. 🔸ما اگر می‌گوییم عقیده آزاد است، به این دلیل است که عقیده را جبری نمی‌شود به مردم تحمیل کرد؛ چون عقیده انتخاب است؛ فرد باید با فکرش به یک اعتقاد برسد و بعد هم به آن، گرایش و ایمان پیدا کند. 🔹اگر می‌شد عقیده را هم به زور به کسی بدهند، می‌گفتیم عقیده هم باید اجباری باشد. مگر بهداشت و تعلیمات اجباری چه گونه است؟ چرا آنها که این همه روی دموکراسی تأکید می‌کنند، در مسئله تعلیمات اجباری هرگز یک ذره هم تردید به خودشان راه نمی‌دهند. اگر به آنها بگویید چرا آزادی‌اش را سلب می‌کنید، پاسخ می‌دهند آزادی‌اش را برای خیر و مصلحت خودش سلب می‌کنیم. 🔸از نظر ما این که عقیده باید آزاد باشد، نه به دلیل این است که عقیده یک امر شخصی فردی است و ارزشی ندارد -که آنها اصلاً مبنای فکرشان این است - بلکه به این دلیل است که عقیده «اجبار بردار» نیست، مانند ملکات فاضله. هیچ کس را با کتک نمی‌شود «امین» کرد. می‌شود با کتک جلوی دزدی را گرفت، یعنی آدمی که خٌلقاً دزد است، از ترس دزدی نکند؛ اما نمی‌شود با کتک، کاری کرد که ملکه امانت در او پیدا بشود. 📝 استاد مطهری، مقدمه‌ای بر حکومت اسلامی، ص۱۰۲-۱۰۰ (با تلخیص) #گزیده_کتاب 🔻کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻 @motahari_ir

🔷 بديهى است كه بشر موظف است با طبيعت پنجه نرم كند، تلخی‌ها را تبديل به شيرينى نمايد؛ اما پاره‌ای از حوادث جهان قابل پيشگيرى و يا برطرف ساختن نيست. . 🌺 ايمان مذهبى در انسان نيروى مقاومت مى‌آفریند و تلخی‌ها را شيرين می‌گرداند. انسان با ايمان مى‌داند هرچيزى در جهان حساب معينى دارد و اگر عكس العملش در برابر تلخی‌ها به نحو مطلوب باشد، فرضاً خود اين [تلخى]غيرقابل جبران باشد، به نحوى ديگر از طرف خداوند متعال جبران مى‌شود. 📚 استاد شهید مطهری، انسان و ایمان، ص 45 #گزیده_کتاب @motahari_ir .

🔷 دو علامت جامعه زنده 💔 در گرفتاری هايى كه امروز براى اسلام هست، مثلًا در همين گرفتارى فلسطين، ما و شما چقدر همدردى داريم؟ واقعاً احساس همدردى ما چيست؟ اگر نباشد، به قول پيغمبر اكرم ما مسلمان نيستيم: 📜 «مثَلُ المؤمنينَ فى تَوادّهِم و تراحُمِهِم و تعاطُفِهِم مثَلُ الجسدِ إذا اشتَكى منه عضوٌ تَداعى له سائرُ الجسدِ بالسَّهَرِ و الحُمّى» 💠 مى‌فرماید تمام اين پيكر بى‌خوابی به سرش مى‌زند، استراحت و آسايش از او گرفته مى‌شود؛ يعنى آنقدر به تكاپو مى‌افتد كه ديگر خوابش نمى‌برد. اين جمله از پيغمبر اكرم بود كه نشانه‌اى از حيات را به دست مى‌دهد. 🔷 همچنين پيغمبر اكرم فرمود: «مَن سمِعَ رَجُلًا يُنادى يا لَلْمسلمينَ فلم يُجِبْهُ فليس بمسلم». هركسى كه بشنود مردى استغاثه مى‌كند و مسلمانان را به كمك مى‌طلبد و او را اجابت نكند و جواب ندهد، در منطق من او مسلمان نيست. كسى كه بستگى و پيوستگى او با برادران مسلمانش اين قدر نباشد، او مسلمان نيست. اين هم يك علامت ديگر. 📚 استاد شهید مطهری، احیای تفکر اسلامی، ص 25 #گزیده_کتاب @motahari_ir

🔷 دين اسلام دين تعقّل و دين فهم است. بسيارى از دستورها و شايد همه دستورهايى كه در قرآن هست به فلسفه‌اش هم اشاره مى‌كند. 🔷 فلسفه احكام را دانستن براى معرفت بسيار خوب است اما براى عمل چطور؟ آيا ما اول بايد فلسفه‌ها را بفهميم بعد عمل كنيم، كه اگر نفهميديم عمل نمى‌كنيم و لو بدانيم كه اسلام گفته است؟ اگر اين جور شد، ديگر عمل ما خالص نيست، اخلاصمان كم است. 💠 در دعاى قنوت [نماز عيد] خوانديم كه: اللَّهُمَّ انّى أَسْأَلُكَ خَيْرَ ما سَئَلَكَ بِهِ عِبادُكَ الصّالِحونَ وَ اعوذُ بِكَ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُكَ الْمُخْلَصونَ. بندگان مخلص اين طورند. بنده مخلص در مقام بندگى مى‌گويد من بايد همين قدر بدانم كه امر او هست يا نه. اگر امر او هست، من به امر او اعتماد دارم، مى‌دانم امر او بيهوده نيست. 📚 استاد شهید مطهری، حج ص ۱۱۵ #گزیده_کتاب @motahari_ir

🔷 بديهى است كه بشر موظف است با طبيعت پنجه نرم كند، تلخی‌ها را تبديل به شيرينى نمايد؛ اما پاره‌ای از حوادث جهان قابل پيشگيرى و يا برطرف ساختن نيست. . 🌺 ايمان مذهبى در انسان نيروى مقاومت مى‌آفریند و تلخی‌ها را شيرين می‌گرداند. انسان با ايمان مى‌داند هرچيزى در جهان حساب معينى دارد و اگر عكس العملش در برابر تلخی‌ها به نحو مطلوب باشد، فرضاً خود اين [تلخى]غيرقابل جبران باشد، به نحوى ديگر از طرف خداوند متعال جبران مى‌شود. 📚 استاد شهید مطهری، انسان و ایمان، ص 45 #گزیده_کتاب @motahari_ir .

🔴 نیرنگ استعمار در مواجهه با گسترش آگاهی‌های مردم به سبب وسائل ارتباطی جدید 🔸مردم را برای همیشه نمی‌شود ناآگاه نگه داشت. گذشته از این، خود پیشرفت و توسعه تمدن خواه ناخواه منجر به یک سلسله بیداری‌ها می‌شود. ماشین چاپ که اختراع شد، مطبوعات خواه ناخواه زیاد می‌شود. استعمار چه بخواهد چه نخواهد، افکار پخش می‌شود، و انواع وسائل ارتباطی دیگری که هست. این بود که به فکر نیرنگ دیگری افتادند و آن این که آن بال دیگر را خراب کنند. بال دیگر چیست؟ 🔹بال اراده، بال احساس شرف و کرامت ذات و این که من انسان هستم، بال اخلاق. تا وقتی که مردم جاهل بودند، برنامه فاسد کردن انسان‌ها از نظر اخلاق چندان برای استعمار مطرح نبود، نیازی به آن نبود. ولی از روزی که دیدند آگاهی تدریجا دارد پیدا می‌شود، نمی‌شود جلو آگاهی را گرفت و مردم را برای همیشه در بی‌خبری گذاشت، گفتند حالا وقت این است که آن بال دیگر را از مردم بگیریم و آن، بال اخلاق، بال پاکی و طهارت است. 🔸اینجا بود که به مسئله اشاعه انواع فساد اخلاق‌ها به عنوان یک مخدّر و یک امر تخدیر کننده پرداختند. ولی این مسئله را به این نام نمی‌گفتند، همان را هم به نام تمدن، پیشرفت و آزادی می‌گفتند. به نام تمدن و پیشرفت و آزادی و از راه فساد اخلاق، بی‌حسی ایجاد می‌کردند. 🔹انسان اگر عالم و آگاه هم بشود، وقتی که خُلق و روحیه‌اش فاسد شد، نه تنها آن آگاهی به سود خود و جامعه‌اش نیست، بلکه همان آگاهی بیشتر به زیان جامعه‌اش تمام می‌گردد، می‌شود: «چون دزدی با چراغ آید گزیده‌تر برد کالا». تا روزی که دزد نبود چراغ نداشت، از روزی که چراغ پیدا کرد دزدش کردند که از آن چراغ به نفع دزدی استفاده کند. 📝 استاد مطهری، آینده انقلاب اسلامی، ص۲۱۴-۲۱۳ #گزیده_کتاب ⭕️ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻 @motahari_ir

🔴 نگاه متفاوت اسلامی و غربی به یک جمله: «عقیده آزاد است» 🔸در دموکراسی‌ها مسئله عقیده و فکر را اصلاً به کلی از متن زندگی و از رکن زندگی خارج کردند و به صورت یک امر فردی و شخصی درآوردند. خیلی اسم خوبی هم گذاشته‌اند: «عقیده آزاد است»! 🔹این «عقیده آزاد است» به مفهومی که این‌ها می‌خواهند بگویند، یعنی عقیده اساساً ارزشی ندارد؛ یک امر شخصی فانتزی است. یک کسی به این دل بسته و خوش است که می‌خواهد گاو بپرستد و تو خوش هستی به این که خدا را بپرستی. هیچ فرقی نمی‌کند. همان طور یک نفر خورش قرمه سبزی دوست دارد و دیگری خورش قیمه. 🔸ما اگر می‌گوییم عقیده آزاد است، به این دلیل است که عقیده را جبری نمی‌شود به مردم تحمیل کرد؛ چون عقیده انتخاب است؛ فرد باید با فکرش به یک اعتقاد برسد و بعد هم به آن، گرایش و ایمان پیدا کند. 🔹اگر می‌شد عقیده را هم به زور به کسی بدهند، می‌گفتیم عقیده هم باید اجباری باشد. مگر بهداشت و تعلیمات اجباری چه گونه است؟ چرا آنها که این همه روی دموکراسی تأکید می‌کنند، در مسئله تعلیمات اجباری هرگز یک ذره هم تردید به خودشان راه نمی‌دهند. اگر به آنها بگویید چرا آزادی‌اش را سلب می‌کنید، پاسخ می‌دهند آزادی‌اش را برای خیر و مصلحت خودش سلب می‌کنیم. 🔸از نظر ما این که عقیده باید آزاد باشد، نه به دلیل این است که عقیده یک امر شخصی فردی است و ارزشی ندارد -که آنها اصلاً مبنای فکرشان این است - بلکه به این دلیل است که عقیده «اجبار بردار» نیست، مانند ملکات فاضله. هیچ کس را با کتک نمی‌شود «امین» کرد. می‌شود با کتک جلوی دزدی را گرفت، یعنی آدمی که خٌلقاً دزد است، از ترس دزدی نکند؛ اما نمی‌شود با کتک، کاری کرد که ملکه امانت در او پیدا بشود. 📝 استاد مطهری، مقدمه‌ای بر حکومت اسلامی، ص۱۰۲-۱۰۰ (با تلخیص) #گزیده_کتاب 🔻کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻 @motahari_ir

✅ همه کسانی که کارهای خوب و اخلاقی انجام می‌دهند ولو ظاهرا کافر باشند، ناآگاهانه قدم در راه خدا برمی‌دارند. 🔸انسان به حسب فطرت کارهای اخلاقی را شرافتمندانه می‌داند و در این کارها یک نوع شرافت و عظمتی تشخیص می‌دهد، حس می‌کند که با انجام این کارها خودش را بزرگوار می‌کند؛ مثل ایثار، از خودگذشتگی و انصاف دادن. 🔹این حالت که ناآگاهانه در انسان هست، بدین جهت است که انسان خدا را می‌شناسد و یک سلسله مسائل است که بالفطره و ناآگاهانه آنها هم اسلامِ خدا یعنی قانون خداست. اسلام یعنی تسلیم به قانون خدا. آن عمق روح انسان، آن فطرت انسان، آن عمق قلب انسان، با یک شامّه مخصوص، ناآگاهانه همین‌طور که خدا را می‌شناسد این قوانین خدا را می‌شناسد؛ رضای خدا را می‌شناسد و کار را بالفطره در راه رضای خدا انجام می‌دهد، ولی خودش نمی‌داند که دارد قدم در راه رضای خدا برمی‌دارد. 🔸آیا این‌جور کارها که ناآگاهانه در طریق رضای خداست ولی آگاهانه چنین نیست اجر دارد یا نه؟ احادیث زیادی داریم درباره کافرانی که چنین کارهایی کرده‌اند. از پیغمبر یا ائمه سؤال کرده‌اند آیا این گونه کارها نزد خدا بی‌اجر است؟ جواب داده‌اند: نه، بی‌اجر هم نیست. 📝 استاد مطهری، فلسفۀ اخلاق، ص۱۰۹-۱۰۷ (با تلخیص) #گزیده_کتاب @motahari_ir

🔷 دو علامت جامعه زنده 💔 در گرفتاری هايى كه امروز براى اسلام هست، مثلًا در همين گرفتارى فلسطين، ما و شما چقدر همدردى داريم؟ واقعاً احساس همدردى ما چيست؟ اگر نباشد، به قول پيغمبر اكرم ما مسلمان نيستيم: 📜 «مثَلُ المؤمنينَ فى تَوادّهِم و تراحُمِهِم و تعاطُفِهِم مثَلُ الجسدِ إذا اشتَكى منه عضوٌ تَداعى له سائرُ الجسدِ بالسَّهَرِ و الحُمّى» 💠 مى‌فرماید تمام اين پيكر بى‌خوابی به سرش مى‌زند، استراحت و آسايش از او گرفته مى‌شود؛ يعنى آنقدر به تكاپو مى‌افتد كه ديگر خوابش نمى‌برد. اين جمله از پيغمبر اكرم بود كه نشانه‌اى از حيات را به دست مى‌دهد. 🔷 همچنين پيغمبر اكرم فرمود: «مَن سمِعَ رَجُلًا يُنادى يا لَلْمسلمينَ فلم يُجِبْهُ فليس بمسلم». هركسى كه بشنود مردى استغاثه مى‌كند و مسلمانان را به كمك مى‌طلبد و او را اجابت نكند و جواب ندهد، در منطق من او مسلمان نيست. كسى كه بستگى و پيوستگى او با برادران مسلمانش اين قدر نباشد، او مسلمان نيست. اين هم يك علامت ديگر. 📚 استاد شهید مطهری، احیای تفکر اسلامی، ص 25 #گزیده_کتاب @motahari_ir

🔴 نهضت امام حسین(ع) هر سال يک پيروزى جديد به دست مى‌آورد 🔸اگر ما مبارزه حسين بن على عليه السلام را با لشكريان يزيد و ابن زياد از جنبه نظامى، يعنى از نظر ظاهرى و صورى، در نظر بگيريم امام حسين(ع) شكست خورد و آنها پيروز شدند؛ اما اگر ماهيت قضيه را در نظر بگيريم، فكرى و اعتقادى است، يعنى حكومت يزيد سمبل جريانى بود كه مى‌خواست فكر اسلامى را از بين ببرد و امام حسين(ع) براى احياى فكر اسلامى جنگيد، در اين صورت بايد ببينيم آيا امام حسين(ع) به مقصودش رسيد يا نرسيد؟ 🔹آيا توانست يک فكر را در دنيا زنده كند يا نتوانست؟ مى‌بينيم كه توانست. هزار و سيصد سال است كه اين نهضت هر سال يک پيروزى جديد به دست مى‌آورد؛ يعنى هر سال عاشورا، عاشوراست و معنى «كلّ يوم عاشورا» اين است كه هر روز به نام امام حسين(ع) با ظلم و باطلى مبارزه مى‌شود و حق و عدالتى احياء مى‌شود. 🔸اين پيروزى است و پيروزى بالاتر از اين چيست؟ يزيدها و ابن زيادها مى‌روند ولى حسين‌ها و عبّاس‌ها و زينب‌ها باقى مى‌مانند، البته به عنوان يک ایده نه به عنوان يک شخص، بلكه به عنوان يک صاحب اختيار و حاكم بر جامعه خويش. آرى، آنها مى‌ميرند اما اينها زنده و جاويد باقى مى‌مانند. 📝 استاد مطهری، نبرد حق و باطل، ص۴۱ #گزیده_کتاب ⭕️ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻 http://eitaa.com/motahari_ir