eitaa logo
بدون مرز
180 دنبال‌کننده
98 عکس
46 ویدیو
1 فایل
اینجا قرار است از آنسوی مرزهایمان بنویسیم؛ از داستان بیداری ملت‌های جهان
مشاهده در ایتا
دانلود
💢در ماجرای بوسنی بسیاری از کشورهای مسلمان مانند امروز در ماجرای فلسطین ساکت بودند! 🔹امیر بی‌پروا: کشورهای مسلمان، رژیم اسرائیل را به رسمیت نشناخته‌اند و به این دلیل نمی‌توانند دعوای حقوقی داشته باشند، نکته بعدی آن است که کشورهای اروپایی و آمریکایی نخواستند در این راه پیش‌قدم شوند. آفریقای جنوبی پس از مسئله آپارتاید یکی از پیشگامان بحث حقوقی در جهان است، آن‌ها همچنین رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخته بودند و برای همین توانستند اعلام دعوای حقوقی داشته باشند. تعریف نسل‌کشی توسط یک فرد لهستانی یهودی عنوان و در نهایت در سازمان ملل تصویب شد، پس از جنگ جهانی دوم یکی از اولین مصوبه‌ها همین بود. طبق قانون، حتی قوانین داخلی کشورها و اینکه کشوری بگوید این قانون را قبول ندارد نمی‌تواند از زیر بار آن کنار برود. طبق تعریف نسل‌کشی یعنی از میان بردن تمام افراد با یک زبان، یک قوم و… که با قصد قبلی بوده باشد نسل‌کشی است. پس از واقعه طوفان الاقصی خیلی‌ها تلاش کردند این مسئله را به عنوان درگیری‌های بین‌المللی عنوان کنند نه نسل‌کشی. ما در ۲۲ سال گذشته در دیوان بین‌المللی لاهه پرونده‌ای برای نسل‌کشی نداشتیم اما تلاش آفریقای جنوبی باعث شد که اقدامات رژیم صهیونیستی در رفح نسل‌کشی عنوان شود و محکومیت اولیه آن شکل بگیرد. روند پرونده‌ها در دیوان بین‌المللی لاهه زمان‌بر است اما دستور موقت اعلامی که شامل ایجاد راهی برای کمک‌های بشردوستانه و حفاظت از غیرنظامیان بود به این پرونده سرعت داد اما دیوان هیچ‌گاه دستور آتش‌بس فوری نداد. در مجموع رژیم صهیونیستی از زور استفاده می‌کند و به پشتوانه آمریکا و اروپا هرکاری که بخواهد انجام می‌دهد. 🔹مرتضی قاضی: پدیده‌ای مانند آنچه که برای مردم غزه و لبنان رخ داده، بیداری جهانی را در پی داشته و ما امروز به موضوعی جهان‌شمول یعنی نسل‌کشی می‌پردازیم. 🔹ابراهیم شمشیری: با شناختی که از دکتر مولانا، نویسنده مطالب این کتاب داشتم و اینکه دغدغه جهان اسلام بحث امت اسلامی است، مقدمه آن را نوشتم. مولانا اشراف خوبی روی وقایع مختلف دارد و گفت که به خاطر دارم چنین مسئله ای در ماجرای بوسنی هرزگووین هم دنبال شد. بزرگترین نسل‌کشی‌ها در ۱۰۰ سال گذشته از مسلمانان بوده است که اتفاقی نبوده است. ما تاریخ را دقیق نمی‌بینیم که چه بلایی بر سر مسلمانان می‌آید. عکس‌های داخل این کتاب مثل پل موستار را قبل از تخریب از نزدیک دیده بودم و زمانی که اتفاقاتی رخ می‌داد اشک من درآمد. دکتر مولانا می‌گوید که در اخبار آن زمان صرب‌ها را اهالی منطقه عنوان می‌کردند در حالی که برای مسلمانان چنین عنوانی ذکر نمی‌شد. تا پیش از مقاله آخر در این کتاب شاهد نوشته‌های دکتر مولانا از زبان فردی در دل مسائل مختلف هستیم که به تحلیل آن‌ها پرداخته است، اما اگر بخواهیم این سیر تاریخی را بررسی کنیم می‌بینیم که شرایط امروز هم در کار دیده شده است، به طور مثال در ماجرای طوفان الاقصی با یک کشور یا ارتش منظم روبه‌رو نیستید اما در طرف مقابل شاهدیم که تمام دنیا یک کشور جعلی را به رسمیت شناخته‌اند و تا دندان مجهزش کردند. دکتر مولانا در نوشته‌هایش اشاره داشته که بسیاری از کشورها بدون جمعیت یا سابقه تاریخی تنها برای اهدافی سیاسی به عنوان کشور شناخته می‌شوند اما مردمی تاریخی و قابل توجه به عنوان کشور نمی‌شناسند. 🔹مجید جاودان: موضوع نسل‌کشی در بحث بوسنی بسیار زیاد و پیچیده است. بسیاری از اتفاقات رخ داده در بوسنی خود نسل‌کشی است. واقعه سال ۱۳۷۴ که منجر به کشته شدن بیش از ۸ هزار مسلمان شد با عنوان نسل‌کشی شناخته می‌شود. در این رویداد با سکوت بین‌المللی روبه‌رو بودیم. در ماجرای بوسنی نه تنها اروپا بلکه بسیاری از کشورهای مسلمان مانند امروز در ماجرای فلسطین ساکت بودند. در آن اتفاق مسلمانان با اعتماد به سازمان ملل سلاح‌هایشان را تحویل دادند اما سازمان ملل سربرنیتسا را به صرب‌ها تسلیم کرد که چنین اتفاقات خون‌باری رقم خورد. شناسایی اتفاقات بوسنی به عنوان جنایات جنگی برای مردم این کشور بسیار مهم بود. جدا از مباحث هویتی این مسئله برای بوسنیایی‌ها یک خط قرمز بود. در کتاب فعلی بیشتر اشارات به منابع صرب‌ها اشاره شده است در حالی که کروات‌ها بسیار بدتر عمل کردند و بسیار خنجر زدند، این را هم بگویم که شهدای ایرانی در بوسنی توسط کروات‌ها به شهادت رسیدند. با این حال بسیاری معتقدند که کمک ایرانی‌ها اگر صورت نمی‌گرفت، حالا دیگر کشوری به نام بوسنی وجود نداشت. 🟢پ.ن: متن بالا برشی‌ست از گزارش مراسم رونمایی از کتاب «نسل‌کشی در قرن ۲۱؛ از بوسنی و هرزگوین تا غزه» 🔗لینک گزارش: http://ibna.ir/x6s83 🌍با بدون مرز همراه باشید! @bedun_e_marz
💢هراس غرب از تشکیل اولین جمهوری اسلامی در اروپا 🔹با سقوط سیستم شوروی سابق و پایان جنگ به سلاح سرد، ظهور جمهوری‌های کوچک در اروپا و آسیای میانه برای غرب یک مسئلهٔ اجتناب‌ناپذیر بود. به همین جهت، از دو سال پیش، آمریکا و اروپای غربی با ملاحظهٔ واقعیت‌های منطقه‌ای، آوای آزادی سرزمین‌های اشغالی توسط شوروی کمونیست را شروع کرده و از استقلال و حاکمیت ملی چنین کشورهایی مثل اوکراین، لیتوانی، استونی و غیره پشتیبانی کردند. در تجزیه و تحلیل مناقشات داخلی سیستم فدرال یوگسلاوی نیز، سیاست آمریکا و اروپا پشتیبانی از کشورهای کوچک اسلونی و کراواسی بود. ولی یک سال قبل، وقتی که بوسنی و هرزگوین، یکی از شش ملیت مختلفی که اتحادیهٔ یوگسلاوی را تشکیل می‌داد، تصمیم به استقلال خود گرفت، آمریکا و اروپا در سرگیجی و تردید قرار گرفتند. علت پیچیدگی این امر واضح بود. بوسنی و هرزگوین، با جمعیت قریب به چهارمیلیون و نیم، یک سرزمین و جمهوری مسلمان‌نشین است که در قلب یوگسلاوی تجزیه‌شده قرار دارد و به دریای آدریاتیک و ایتالیا نزدیک و از کشورهای آلبانی، بلغارستان، رومانی و حتی مجارستان، که اقلیت‌های مسلمان دارند، چندان دور نیست. 🔹با جنبش‌های اسلامی، که سراسر آسیا و آفریقا را دربر گرفته، تشکیل احتمالی جمهوری اسلامی بوسنی و هرزگوین در اروپا یک تهدید سیاسی و فرهنگی برای غرب به شمار می‌رود. برعکس ملیت‌های اسلونی و کراوات که از جنبهٔ فرهنگی و سیاسی در اروپای غربی و مرکزی ادغام شده‌اند و از جنبهٔ مذهبی تحرک و تهدیدی از طریق آن‌ها برای اروپا نیست. سرزمین اسلامی بوسنی و هرزگوین یک ملیت متشکلی است که به رغم یک قرن تجاوز از طرف همسایگانش، از جمله حملات ایدئولوژیک و فرهنگی و سیاسی ژنرال تیتو و همکارانش در چهار دههٔ گذشته توانسته است فرهنگ و جامعهٔ مخصوص اسلامی خود را حفظ کند. سارایوو پایتخت بوسنی و هرزگوین، شهر اسلامی بزرگی است. مساجد و بازار آن هر بیننده را به یاد اماکن اسلامی تاریخی اصفهان، تبریز، اسلامبول و دمشق می‌اندازد. خط فارسی و عربی و ترکی در اماکن مختلف آن به چشم می‌خورد. متأسفانه تسلط ایدئولوژی دو بلوک شرق و غرب در پنجاه سال، همراه با هجوم فرهنگی آن‌ها در ممالک اسلامی و گرایش روشنفکران مدنی کشورهای اسلامی، فرصت آشنایی شهرهایی مثل بوسنی و هرزگوین یا تاجیکستان و ترکمنستان را در میان مردم مسلمان خاورمیانه و اروپا و آفریقا ایجاد نکرده است. نتیجهٔ این پروپاگاندای جهانی نیم قرن گذشته و غفلت رسانه‌های ممالک اسلامی در پوشش خبری مناطقی مثل بوسنی و هرزگوین باعث شده است که نسل جدید و مخصوصاً تحصیل‌کرده و دانشگاهی این روزها برای اولین بار با ممالک اسلامی و حتی اسم این نواحی آشنایی پیدا کنند. از زمان انقلاب اسلامی ایران، سیاست‌گذاران و دولتمردان اروپا به سرزمین‌های اسلامی با دقت بیشتری نگاه می‌کنند. با انشعاب اسلونی و کراوات از سیستم فدرال یوگسلاوی و اروپا فکر می‌کردند که بوسنی و هرزگوین زیرنظر صرب‌ها ممکن است اتحادیهٔ کوچک‌تری تشکیل دهند، ولی اعلام استقلال بوسنی و هرزگوین و اظهارات مسلمانان این کشور، تردید و نگرانی در آمریکا و کشورهای بازار مشترک اروپا به وجود آورد. 🔹طبق آمارهایی که منتشر شده، حداقل ۷هزار و ۴۰۰نفر، که ۷۰درصد آنها غیرنظامی بوده‌اند، در حوالی سارایوو، در ماه‌های اردیبهشت و خرداد کشته شدند. صرب‌ها، که هم‌اکنون ۳۱درصد جمعیت بوسنی و هرزگوین را تشکیل می‌دهند، ۷۰درصد از شهرها و روستاهای این کشور را اشغال کرده‌اند. کراوات‌ها ۱۷درصد جمعیت بوسنی و هرزگوین را تشکیل می‌دهند. سه ماه قبل وقتی نظامیان کراوات در جنوب‌غربی بوسنی قسمت بزرگی از این کشور را جزء جمهوری جدید خود کرده و صرب‌ها در مرکز و شمال مشغول به ربودن قطعات این کشور بودند، آمریکا و اروپا در مقابل این تجاوزها ساکت نشستند و فقط یک اعتراض ملایم دیپلماتیک کردند. کنفرانس کشورهای اسلامی نتوانسته است جز صدور قطعنامه‌های اعتراض و فشار به سازمان ملل و شورای امنیت کار دیگری انجام دهد. عجیب نیست که تحت این شرایط وقتی نمایندگان صرب و کراوات در بهار امسال در اتریش جلسه تشکیل داده و تصمیم به تقسیم بوسنی و هرزگوین بین خود گرفتند، صدای اعتراض از پارلمان‌ها و کریدورهای وزارت خارجهٔ کشورهای اروپایی و سایر کشورها بلند نشد. تراژدی سارایوو، مصیبتی که به مسلمانان بوسنی و هرزگوین وارد آمده، به خوبی تبعیضات فرهنگی و نژادی را در سیستم بین‌المللی نشان می‌دهد. 🟢پ.ن: متن بالا برشی‌ست از مقاله حمید مولانا در تاریخ ۱۱ تیرماه ۱۳۷۱، از کتاب «نسل‌کشی در قرن ۲۱؛ از بوسنی و هرزگوین تا غزه» 📚کتاب: نسل‌کشی در قرن ۲۱ ✍نویسنده: حمید مولانا 🔘ناشر: سوره مهر 🔳 کاری از: دفتر هنر و ادبیات بیداری حوزه هنری 🌍با بدون مرز همراه باشید! @bedun_e_marz