💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐 #عید_غدیر_خم بر همه شما همراهان گرامی مبارک دوره عمومی و مقدماتی آموزش مهارت #درست_نویسی را با ذکر یا علی علیه‌السلام آغاز می‌کنیم: 👇👇👇👇👇👇 #بهتر_بنویسیم را به دوستانتان، معرفی کنید. 💠 بیایید #بهتر_بنویسیم: 🆔 @behtarbenevisim

#دوره_آموزش_مهارت_درست‌نویسی_مقدمات 📚دورهٔ آموزش درست‌نویسی قسمت 1️⃣ 🔰 نویسنده کیست؟ نویسندگی چیست؟ بسم الله الرحمن الرحیم ✅اگر جزو کسانی هستید که به هر دلیلی نویسندگی به کارتان می‌آید و تصمیم گرفته‌اید نویسنده شوید، پیش از هر تلاشی برای نویسنده شدن باید تعریف درست و روشنی از آن داشته باشید. به بیان فنی‌تر، در این مرحله «چراییِ» نویسندگی برای شما روشن شده است، ولی پیش از پرسیدن دربارهٔ «چگونگیِ» آن، حتماً باید از «چیستی»اش آگاه شوید. اینکه بدانید به کدام نقطه باید برسید تا نویسنده به شمار آیید، بر انتخاب مسیر و برنامه‌ریزی برای پیمودن آن اثرگذار است. ✅راستی، شما چه کسی را نویسنده می‌دانید؟ نکند شما هم گمان می‌کنید که نویسنده، باید با هر نوشتهٔ خود، خواننده را شگفت‌زده کند و او را به تحسین و اعجاب وادارد؟ اصلاً این‌طور نیست. اگر کسی بتواند به همان راحتی که سخن می‌گوید، بنویسد، نویسنده است؛ حتی اگر دیگران، به سختی و با رنج فراوان بتوانند بهتر و یا خیلی بهتر از او بنویسند. در ساده‌ترین و شاید بهترین تعریف، می‌توان گفت «نویسنده کسی است که نوشتن برای او آسان است؛ اگرچه محصول کارش میانه باشد». یعنی اگر به جایی برسید که از نوشتن نهراسید، بلکه آن را دوست داشته باشید و از آن لذت ببرید، می‌توانید خودتان را نویسنده بدانید. (۱) ✅البته برای نوشتن می‌توان و باید سه سطح درست‌نویسی، ساده‌نویسی و زیبانویسی در نظر گرفت؛ ولی حقیقت آن است که بیشتر نویسندگان خوب کسانی هستند که درست و ساده می‌نویسند و همین درستی و سادگی است که نوشتهٔ آن‌ها را برای خواننده، زیبا و دل‌چسب می‌کند. پس اجازه دهید تعریف بالا را کمی تغییر دهیم و این‌طور بگوییم که «نویسنده کسی است که درست و ساده نوشتن برای او آسان است». اگر درست و ساده نوشتن برای کسی آسان و لذت‌بخش باشد، بسیار می‌نویسد و بسیارنویسی، خواه ناخواه به زیبانویسی می‌انجامد؛ چراکه کار نیکو کردن از پر کردن است. این‌چنین است که یک نویسنده، به نویسندهٔ تمام‌عیار تبدیل می‌شود. ✅به این ترتیب، نخستین گام برای نویسنده شدن، تمرین درست‌نویسی است. پانوشت: ۱. رضا بابایی، بهتر بنویسیم، ص ۱۷. ✍️مرتضی رجائی #آموزش_درست‌نویسی #تعریف_نویسندگی #بهتر_بنویسیم را به دوستانتان، معرفی کنید. 💠 بیایید #بهتر_بنویسیم: 🆔 @behtarbenevisim

📚دورهٔ آموزش درست‌نویسی قسمت 2️⃣ 🔰 کارورزی و تجربه‌اندوزی؛ مهم ترین عامل اثرگذار بر درست‌نویسی بسم الله الرحمن الرحیم ✅دانستیم که نخستین قدم برای نویسنده شدن، تمرین درست‌نویسی است. اما پیش از آغاز گفت‌وگو دربارهٔ درست‌نویسی، خوب است عوامل اثرگذار بر نویسنده شدن را بشناسیم. ✅همه می‌دانیم که زبان یک ابزار است برای انتقال پیام از یک فرستنده به یک گیرنده؛ ابزاری که گاهی به شکل گفتاری به کار گرفته می‌شود و گاهی به شکل نوشتاری. پس نوشتن، یک ابزار است برای انتقال محتوایی مشخص به یک فرد یا یک گروه مشخص. اینکه فرد یا گروه موردنظر چه کسانی‌اند و نیازمند چه محتوایی هستند و این محتوا با چه شیوه‌ای باید به آن‌ها منتقل شود، وابسته به «مخاطب شناسی» است؛ چیزی که باید در مراحل پایانی آموزش نویسندگی فراگرفته شود. محتوای موردنظر هم باید از راه «اطلاعات و مطالعات متنوع» و «تخصص علمی» نویسنده تأمین شود. ✅گذشته از سه عامل اثرگذار بر نویسندگی که در بالا به آن‌ها اشاره شد، «ذوق» و «تجربه» هم نقش مهمی در نویسنده شدن یک فرد دارند. حقیقت آن است که درست‌نویسی برخلاف زیبانویسی یا حتی ساده‌نویسی، به ذوق یا استعداد خاصی نیاز ندارد؛ بلکه با مطالعهٔ چند مقاله یا یک کتاب معتبر دراین‌باره و مدتی تمرین و تجربه‌اندوزی، می‌توان از بیشتر خطاهای زبانی و نگارشی در امان بود و درست و استوار نوشت.(۱) بنابراین، گفت‌وگو از چگونگی پرورش ذوق و استعداد نویسندگی را برای آغاز مرحلهٔ ساده‌نویسی می‌گذاریم و اکنون، اشاره‌ای به نقش تجربه در نویسنده شدن می‌کنیم. ✅نوشتن از آن رو که «هنر» است، محتاج استعداد ویژه یا همان ذوق است؛ اما از آن رو که «فن» یا «صناعت» است، به تجربه نیاز دارد. کارورزی پیوسته، از بایسته‌های آموختن هر فنی است. تجربهٔ نویسندگی از دو راه به دست می‌آید: خواندن و نوشتن. هر بار نوشتن، هرچند کوتاه و ساده، تجربه‌ای است نو و گامی است به جلو. در دورهٔ تجربه‌اندوزی، باید توجه داشته باشیم که مدتی باید برای پاره کردن و دور ریختن نوشت. راز زیبانویسی در آسان‌گیری و بسیارنویسی است. اگر به خودمان سخت بگیریم و خود را وادار به آفرینش متن‌های مصنوعی و نفس‌گیر کنیم، خسته می‌شویم و نوشتن را کنار می‌گذاریم. (۲) پانوشت: ۱. رضا بابایی، بهتر بنویسیم، ص۴۷. ۲. همان، ص۲۶-۲۴. #آموزش_درست‌نویسی #عوامل_اثرگذار_بر_نویسندگی #نقش_تجربه_در_نویسندگی ✍️مرتضی رجائی #آموزش_درست‌نویسی #تعریف_نویسندگی #بهتر_بنویسیم را به دوستانتان، معرفی کنید. 💠 بیایید #بهتر_بنویسیم: 🆔 @behtarbenevisim

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّكِينَ بِوَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ علیهم السلام عید غدیر خم بر شما مبارک باد🌺🌺

📚دورهٔ آموزش درست‌نویسی قسمت 3️⃣ 🔰درست چیست و نادرست کدام است؟ بسم الله الرحمن الرحیم ✅پاسخ به پرسش بالا، آسان نیست؛ به ویژه اکنون که چند سالی است بازار گرایش‌های زبان‌شناختی دربارهٔ درست‌نویسی رونق گرفته و قواعد دستوری را دراین‌باره چندان جدی نمی‌گیرند. از طرفی، بسیاری از نویسندگان صاحب سبک، این حق را به خود می‌دهند که دربارهٔ درستی و نادرستی کلمه‌ها یا کاربردها اجتهاد کنند و حتی فتوای مشهور را نادیده بگیرند. با این همه، بیشتر نویسندگان بیش و کم پذیرفته‌اند که زبان را باید پاکیزه نگه داشت. اما پرسش این است که چگونه؟ ✅زبان نوعی حیات اجتماعی دارد و پیوسته در حال دگرگونی است. از همین رو است که ما امروزه به همان آسانی که کتاب و روزنامه می‌خوانیم، نمی‌توانیم «کلیله و دمنه» یا حتی روزنامه‌های عصر مشروطه را بخوانیم. همان‌طور که اگر یکی از مقاله‌های منتشرشده در نشریه‌های فارسی این دوره، از راهی به دست «فردوسی» و «بیهقی» می‌رسید، آن‌ها هم آسان و روان نمی‌توانستند آن را بخوانند. حال که از تغییر گریزی نیست، از تصفیه هم گریزی نیست. سخن این است که برای پاک‌سازی زبان از چه صافی‌هایی باید سود برد. ✅کارشناسان زبان، برای جداسازی درست از نادرست در املا و انشای فارسی، چهار سَنجه (معیار) را پیش نهاده‌اند: نظم و نثر کهن فارسی، دستور زبان فارسی، زبان گفتاری، زبان نوشتاری روز. در ادامه، هر یک از این چهار سَنجه را اندکی خواهیم شناخت. 📕رضا بابایی، بهتر بنویسیم، ص۵۰-۴۹. #آموزش_درست‌نویسی #سنجه‌های_درست‌نویسی ✍️مرتضی رجائی #بهتر_بنویسیم را به دوستانتان، معرفی کنید. 💠 بیایید #بهتر_بنویسیم: 🆔 @behtarbenevisim

📚دورهٔ آموزش درست‌نویسی قسمت 4️⃣ 🔰 سنجه‌های درست‌نویسی: نظم و نثر کهن فارسی بسم الله الرحمن الرحیم ✅پذیرش «نظم و نثر کهن فارسی» به‌سان یکی از سنجه‌های درست‌نویسی به این معناست که هرچه در نوشته‌های کهن فارسی آمده، درست است. منظور از «کهن» در اینجا، تا آغاز یا پایان قرن نهم هجری است، هرچند دراین‌باره، مبناهای دیگری هم هست. ✅اینکه نوشته‌های به‌جامانده از پیشینیان را درست می‌دانیم، دلایل بسیاری دارد که یکی از آن‌ها، «عصمت اعتباری» است؛ یعنی ما بنا را بر این می‌گذاریم که هرچه آنان گفته‌اند، درست است. راستی، مگر جز نوشته‌های کهن فارسی، معیار و قاعده‌ای برای سنجش درستی و نادرستی گفتار و نوشتار امروزی وجود دارد؟ ما چاره‌ای نداریم جز اینکه کلام آن‌ها را معیار بدانیم و بگوییم «درست، آن است که آنان می‌نوشتند، نه اینکه آنان درست می‌نوشته‌اند». ✅به این ترتیب، هرچه در نوشته‌های کهن آمده، درست است. البته درستیِ یک کلمه، همواره به معنای درستی کاربرد آن در زمان ما نیست؛ زیرا شاید یک کلمهٔ درست، منسوخ شده باشد. اجازه بدهید یک مثال بزنم. امروزه ما واژهٔ «آموزگار» را در چه معنایی به کار می‌بریم؟ از واژهٔ «دانش‌آموز» چه معنایی برداشت می‌کنیم؟ درست است؛ ما از این واژه‌ها، به ترتیب دو معنای «معلم» و «فراگیرندهٔ دانش» را می‌فهمیم، درحالی‌که در نوشته‌های کهن، معنای این دو واژه به ترتیب «فراگیرندهٔ دانش» و «معلم» است. حال اگر کسی در نوشته‌اش این واژه‌ها را به دو معنای قدیمی آن به کار ببرد، غلط ننوشته است، ولی به «کهنه نویسی» متهم خواهد شد. ✅نکتهٔ پایانی اینکه، همهٔ آنچه در نوشته‌های کهن آمده، درست است؛ ولی همهٔ درست‌ها در نوشته‌های کهن نیامده است. بر این پایه، نباید واژهٔ «بینشمند» را که سازگار با هنجارهای واژه سازی است، نادرست بدانیم، به این بهانه که در نوشته‌های کهن فارسی به کار نرفته است. اینجاست که به سنجه‌های دیگری برای درست‌نویسی نیاز پیدا می‌کنیم. در ادامه با دیگر سنجه‌های درست‌نویسی آشنا خواهیم شد. (برگرفته از: 📕رضا بابایی، بهتر بنویسیم، ص۵۱-۵۰) #آموزش_درست‌نویسی #سنجه‌های_درست‌نویسی ✍️مرتضی رجائی 💠#بهتر_بنویسیم را به دوستانتان، معرفی کنید. 🆔 @behtarbenevisim

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 برای اینکه دوستانتان را با نخستین گام نویسندگی آشنا کنید و در دوره عمومی و مقدماتی آموزش مهارت #درست_نویسی همراه‌شان کنید، 👇👇👇👇👇👇 #بهتر_بنویسیم را به آن‌ها، معرفی کنید. 💠 بیایید #بهتر_بنویسیم: 🆔 @behtarbenevisim

📚دورهٔ آموزش درست‌نویسی قسمت 5️⃣ 🔰 سنجه‌های درست‌نویسی: دستور زبان فارسی بسم الله الرحمن الرحیم ✅پیش از آنکه بدانیم چگونه و در چه سطحی می‌توان از دستور زبان فارسی به‌سان یکی از معیارهای درست‌نویسی بهره گرفت، باید بدانیم که دستور زبان فارسی چگونه تدوین می‌شود؟ به سخن دیگر، دستورنویسان چگونه و با چه معیاری، باید و نبایدهایی را درزمینهٔ گفتار و نوشتار فارسی تعیین می‌کنند و به صورت دستورالعمل‌هایی به نام کتاب‌های دستور زبان فارسی به ما می‌دهند تا اجرا کنیم؟ یکی از رویکردهای مشهور و پرطرفدار در این زمینه، تکیه کردن دستور نویسان بر نوشته‌های کهن زبان فارسی است. آن‌ها چون کاربردهای کهن زبان فارسی را درست می‌دانند، از کنار هم گذاشتن کاربردهای مختلف، قاعده‌هایی کلی بیرون می‌آورند و در کتاب‌های دستور زبان تدوین می‌کنند. ✅با این توضیح، دستور زبان فارسی، هویتی مستقل از نظم و نثر کهن فارسی ندارد(۱) و از همین رو، برخی از کارشناسان زبان، آن را یک سنجهٔ جداگانه برای درست‌نویسی به شمار نمی‌آورند. ولی درست است که از نظر محتوا این دو مستقل از یکدیگر نیستند، از نظر شکلی و ساختاری، می‌توان دستور زبان را مستقل از نظم و نثر کهن فارسی در نظر گرفت. مثلاً اگر کسی بخواهد درست‌نویسی را فرابگیرد، می‌تواند بدون مراجعهٔ مستقیم به نظم و نثر کهن فارسی و مطالعهٔ آن‌ها، تنها با فراگیری دستور زبان فارسی بخش عمده‌ای از نیاز خود را برآورده کند. هرچند، مطالعهٔ این نوشته‌های کهن، بهره‌های فراوانی دارد که بهتر است یک زبان‌آموز آن‌ها را نادیده نگیرد. پانوشت: ۱. در جای خود توضیح داده خواهد شد که دستور زبان، هویت مستقل از زبان گفتاری هم ندارد. (برگرفته از: 📕رضا بابایی، بهتر بنویسیم، ص۵۲-۵۰) #آموزش_درست‌نویسی #سنجه‌های_درست‌نویسی ✍️مرتضی رجائی 💠#بهتر_بنویسیم را به دوستانتان، معرفی کنید. 🆔 @behtarbenevisim

📚دورهٔ آموزش درست‌نویسی قسمت 6️⃣ 🔰سنجه‌های درست‌نویسی: زبان گفتاری بسم الله الرحمن الرحیم ✅به نظر شما واژه‌های «فهمیده» (صفت فاعلی به معنای کسی که بسیار می‌فهمد)، «عارف پیشه» و «عاشق‌پیشه» درست هستند یا نادرست؟ اجازه دهید کمی به شما کمک کنم: نه در «نظم و نثر کهن فارسی» رد پایی از این واژه‌ها هست و نه می‌توان آن‌ها را در چارچوب «دستور زبان فارسی» گنجاند. درست است؛ با توجه به آنچه تاکنون دربارهٔ سنجه‌های درست‌نویسی فراگرفته‌ایم، این واژه‌ها نادرست هستند. ولی همهٔ شما بارها این واژه‌ها را در گفت‌وگوهای فارسی‌زبانان شنیده‌اید و در نوشته‌ها خوانده‌اید. چگونه می‌توان پذیرفت که تقریباً همهٔ اهل یک زبان، یک چیز را نادرست بگویند و بنویسند؟! ✅برای رمزگشایی از این معما، ببینید نظرتان دربارهٔ درستی و نادرستی واژهٔ «اولی‌تر» چیست؟ بسیاری از شما با خود می‌گویید: «اولی» یک کلمهٔ «عربی» است و تا زمانی که ما یک واژهٔ فارسی هم‌معنا مانند «سزاوارتر» یا «شایسته‌تر» برای آن داریم، چرا باید کاربرد آن را درست بدانیم؟ حال اگر بخواهید خیلی هم سخت نگیرید، خواهید گفت: واژهٔ «اولی» معنای برتری را در خود دارد و «اولی‌تر» بدون شک نادرست است. ولی خوب است بدانید که عالیجنابان «سعدی» و «صائب تبریزی»، این واژه را در اشعار خود به کار برده‌اند! مطمئن باشید که این دو شاعر بلندآوازهٔ فارسی‌زبان هم از استدلال پیش گفتهٔ شما برای نادرستی این واژه باخبر بوده‌اند؛ پس چرا آن را در شعر خود به کار برده‌اند؟ تنها دلیل قابل‌قبول، کاربرد فراوان این واژه در زبان گفتاری مردم آن روزگاران است. ✅با این توضیح، به نظر می‌رسد در زمانهٔ ما نیز اگر بیشتر مردم واژهٔ غلط یا واژه‌ای را غلط به کار می‌برند، سودی در مخالفت با آن نیست. مثلاً دربارهٔ سه واژه بالا، این کاربرد به‌اندازه‌ای است که راحت می‌توان گفت این‌ها جزئی از زبان گفتاری ما شده‌اند و اگر چیزی جزو زبان گفتاری ما، و به پیروی از آن، جزو «زبان نوشتاری» ما شده باشد، دیگر نمی‌توان آن را نادرست دانست. ✅اما پرسش مهمی که شاید به ذهن بسیاری از شما آمده باشد این است که تعریف ما از زبان گفتاری موردقبول به‌سان یکی از سنجه‌های درست‌نویسی چیست؟ به‌بیان‌دیگر، آیا می‌توان هر کلمه‌ای را که گروهی از مردم به کار می‌برند، گفتاری دانست؟ پاسخ این است که تنها کلمه یا کاربردی را می‌توان مردمی و برخاسته از زبان گفتاری به شمار آورد که مردم در خانه و خیابان و مانند آن به کار برند، نه در انشاهای مدرسه‌ای یا نامه‌های اداری یا جلوی دوربین یا در وقت سخنرانی. ✅اگر آشکار شد که واژه یا کاربردی از یک واژه، تکیه کلام گروه یا صنف خاصی از مردم نیست، بلکه تا اندرونی خانه‌ها رفته است، مخالفت با آن نه فایده دارد و نه لزوم؛ مانند «به خاطر»، «زیاد»، «دخالت» و سه واژهٔ پیش گفته. آری، نویسندگان می‌توانند با توجه به مبنا و سلیقهٔ شخصی خود از کاربرد این واژه‌ها بپرهیزند، ولی این با نادرست دانستن آن‌ها متفاوت است.(۱) پانوشت: ۱. این سخن، مبنای نویسندهٔ این کتاب درزمینهٔ درست‌نویسی است و مخالفانی هم دارد. (برگرفته از: 📕رضا بابایی، بهتر بنویسیم، ص۵۳-۵۲) #آموزش_درست‌نویسی #سنجه‌های_درست‌نویسی ✍️مرتضی رجائی 💠#بهتر_بنویسیم را به دوستانتان، معرفی کنید. 🆔 @behtarbenevisim

#لوازم_التحریر_نویسندگی #یادداشت_سی‌ویکم « مهارت شمرده نویسی » 🖋هرکه قلم را بتراشد و روی گوش خود بگذارد، نویسنده نیست. 🖋هر که قلم را برقصاندو معرکه بگیرد و کاغذ سیاه کند؛ نویسنده نیست. 🖋هر که قلم را تبر کند و کلمات را از جنگل افکار قطع کند؛ نویسنده نیست. نویسندگی در « مهارت شمرده نویسی» نهفته است. رساندن ویتامین کلمات به گلبولهای حرکتی ذهنِ مخاطبان، نیاز به شمرده نویسی دارد تا خوانندگان به درستی مفاهیم و معانی کلمات و جملات را درک نمایند. تند نویسی درمقابل شمرده نویسی یک زهر کشنده برای نویسندگی است. تند نویسی، نشاندن نهال های درخت کلمات، بدون فاصله گذاری صحیح کنار هم است. تند نویسی، درهم فروریختن کلمات و جملات، بدون رعایت اولویت کنار هم است. تندنویسی، شکاندن ستون فقرات جملات، در ذهن مخاطب است. 💢« مهارت شمرده نویسی» 1. تعجیل در نوشتن ممنوع ریشه نیاموختن مهارت شمرده نویسی، همان عجله در نوشتن است. سوژه را در آبِ نمک افکار خود بخیسانید و بگذارید کلمات جان بگیرند و با یک آرامش ادیبانه قلم را به دست بگیرید و شمرده شمرده، کلمات را روی کاغذ بنشانید. 2. بلند نویسی ممنوع خوانندگان دو چشم بیش ندارند که با یکی می نگرند و با دیگری می‌خوانند. جملات بلند، غده سرطانی برای شمرده نویسی است. متن بلند را به چندین واگن به‌هم‌پیوسته تبدیل کنید و فاصله هر واگن را هم کوتاه کنید تا به مهارت شمرده نویسی نزدیک شوید. 3. پلاک گذاری کلمات را بعداز کنار هم چیدن و به جمله رساندن، پلاک گذاری کنید تا نوع مالکیت آن مشخص شود. برای پلاک گذاری جملات از روش شماره گذاری ( 1،2،3 یا الف ، ب، ج) استفاده کنید و متن را به شمرده شمرده سازی مبدل سازید. 4. حرف بزنید زبان را بگشایید و هر آنچه را می نویسید؛ بخوانید و با خود حرف بزنید. مخاطب را در پیش چشم خود حاضر کنید تا قلم خواننده را ببیند و احوال کلمات را نمایان سازد. حرف زدن همان ریل شمرده‌شمرده نویسی جملات است. ✍️سید جواد محمدزاده (عضو هیئت تحریریه بهتر بنویسیم) #زیبا_نویسی 💠 بیایید #بهتر_بنویسیم: 🆔 @behtarbenevisim

📚دورهٔ آموزش درست‌نویسی قسمت 7️⃣ 🔰 سنجه‌های درست‌نویسی: زبان نوشتاری روز بسم الله الرحمن الرحیم ✅زبان نوشتاری، باید شکلِ نوشته و ویراستهٔ زبان گفتاری باشد و تفاوت چندانی با آن نداشته باشد، که اگر چنین بود، دیگر نباید زبان نوشتاری را یک سنجهٔ مستقل برای درست‌نویسی می‌دانستیم. اما درواقع، این زبان مرزهای پررنگی با زبان گفتاری پیدا کرده و واژه‌های فراوانی در کارگاه این زبان، ساخته و سپس در میان مردم رایج شده است. پس می‌توان آن را یک معیار مستقل به شمار آورد. ✅واژه‌های زبان نوشتاری دو گروه هستند: واژه‌های مشترک میان زبان نوشتاری و گفتاری (بیشتر واژه‌های نوشتاری) و واژه‌های ویژهٔ زبان نوشتاری که مردم آن‌ها را در خانه و بازار به کار نمی‌برند. ✅واژه‌های ویژهٔ زبان نوشتاری دو گونه هستند. گروه نخست، واژه‌هایی هستند که پشتوانهٔ تاریخی یا دستوری دارند؛ مانند «نمود» به معنای «کرد»، «می‌باشد»، «به رشتهٔ تحریر درآوردن»، «گفتمان»، «بینشمند»، «فرهیخته» و «می‌توان گفت». (۱) کاربرد این واژه‌ها در نوشتار، اگرچه خطا نیست، خطاگونه است. ✅اما گونهٔ دوم واژه‌های ویژهٔ زبان نوشتاری، واژه‌هایی هستند که نه ریشهٔ کهن دارند و نه در چارچوب دستور زبان می‌گنجند؛ مانند «توسط»، «در حال حاضر»، «نوین»، «نگاهی داریم به...»، «برای شروع»، «بها دادن» و «قابل‌ملاحظه». دلیلی موجهی برای کاربرد این واژه‌ها در یک نوشتهٔ درست وجود ندارد؛ مگر آنکه کار به جایی برسد که بیشتر مردم در گفتارهای روزانهٔ خود آن‌ها را به کار برند. در این صورت، پای سنجهٔ سوم درست‌نویسی، یعنی «زبان گفتاری» به میان خواهد آمد. پانوشت: ۱. بسیاری از برساخته ها و پیشنهادهای فرهنگستان زبان و ادب فارسی و نیز واژه‌های ساخته‌شده بر پایهٔ قواعد زبان به دست نویسندگان زبردست جزو این‌گونه از واژه‌های نوشتاری هستند. (برگرفته از: 📕رضا بابایی، بهتر بنویسیم، ص۵۵-۵۴) #آموزش_درست‌نویسی #سنجه‌های_درست‌نویسی ✍️مرتضی رجائی 💠#بهتر_بنویسیم را به دوستانتان، معرفی کنید. 🆔 @behtarbenevisim

📚دورهٔ آموزش درست‌نویسی قسمت 8️⃣ 🔰رابطهٔ میان سنجه‌های درست‌نویسی بسم الله الرحمن الرحیم ✅این، آخرین نوشتهٔ پیش‌نیاز برای دورهٔ آموزش درست‌نویسی است. در چهار نوشتهٔ پیشین، با چهار معیار درست‌نویسی آشنا شدیم و دانستیم که برای تشخیص درستی یا نادرستی یک واژه یا کاربرد، باید به این منابع مراجعه کنیم. ولی درزمینهٔ چگونگی مراجعه به این منابع پرسش‌هایی به ذهن می‌رسد؛ مانند اینکه آیا برای درست دانستن یک واژه یا کاربرد، باید آن را در هر چهار منبع بیابیم یا تأیید یکی از منابع کافی است؟ یا اینکه اگر یکی از این منابع، یک واژه یا کاربرد را تأیید کرد و دیگری آن را رد کرد، تکلیف چیست؟ در ادامه، چند نکته دربارهٔ چگونگی به کار بستن این سنجه‌های چهارگانه آورده شده است. ✅یکم. سنجه‌های چهارگانهٔ درست‌نویسی، استقلال دارند و برای کاربرد یک واژه یا عبارت، تأیید یکی از آن‌ها بس است. ولی اگر واژه‌ای فقط در نوشته‌های کهن آمده باشد و در زبان گفتاری و نوشتاری روز به چشم نخورد، منسوخ است و کاربست آن، غلط بلاغی است، نه زبانی. ✅دوم. درست است که تأیید یکی از سنجه‌های چهارگانه برای درستی یک واژه یا کاربرد بس است، ولی در جایی که سه سنجهٔ دیگر آن را رد نکنند و یا دست‌کم دربارهٔ آن سکوت کنند. بنابراین، واژه‌ها و عبارت‌هایی مانند «آتش گشودن»، «رهبریت»، «لازم به ذکر است» و «فوق‌الذکر» اگرچه در نوشتارها بسامد فراوانی یافته‌اند، نادرست هستند؛ چون نوشته‌های کهن و دستور زبان فارسی آن‌ها را رد می‌کند. ✅سوم. زبانی که در صداوسیما به کار می‌رود، بیشتر نوشتاری است؛ هرچند به‌ظاهر شفاهی باشد و از روی کاغذ نخوانند. مجری‌ها و حتی مردم عادی، جلو دوربین تلویزیون یا پشت میکروفون رادیو، دچار زبانی می‌شوند که نه نوشتاری است و نه گفتاری. همچنین است واژگان سخنرانان در محافل رسمی. با این توضیح، نمی‌توان همهٔ واژه‌ها و کاربردهای به‌کاررفته در صداوسیما و در سخنرانی‌های رسمی را جزو «زبان گفتاری» مردم جامعه دانست و آن‌ها را درست پنداشت. (برگرفته از: 📕رضا بابایی، بهتر بنویسیم، ص۵۷-۵۵) #آموزش_درست‌نویسی #سنجه‌های_درست‌نویسی ✍️مرتضی رجائی 💠#بهتر_بنویسیم را به دوستانتان، معرفی کنید. 🆔 @behtarbenevisim