#یادداشت_۷۱ ۲۵ فروردین ۱۴۰۱/ سال دوم تاریخ تمدن ویل دورانت یا حياة القلوب علامه مجلسي؟! تاریخ: گنجینه ای به بلندای زندگی بشر. هدایتکده ای که #حضرت_پدر، آنقدر در احوالاتش اندیشیده که گویی با اولین تا آخرین مردمانش زندگی کرده و حتی جزئی از آنان شده(نهج البلاغه نامه ۳۱). بنابر #معارف_قرآنی، همانقدر که آینده و معاد مهم است، تاریخ و گذشته هم #عبرت آفرین است و ارزشمند. اما مهمتر این است که تاریخ چه کسانی را بخوانی و یا بهتر بگویم: چه کسانی را تاریخ ساز بدانی و محور روایت! #پادشاهان را یا انبیا و اولیای الهی را؟ در این ميان اما، راه جستن از #تاریخ_تمدن_ویل_دورانت به عنوان یکی از بارزترین گزارشهای تاریخی، یعنی گم شدن در هزارتوی اطلاعات غیر ضرور، که اساسا این کتاب به قصد "فاعتبروا يا أولي الأبصار" (حشر ۲) و "فانظروا كيف كان عاقبة الذين من قبل"(روم ۴۲) نگاشته نشده. سخن در این است که ما به یک #الگوی_روایت "هدایت محور" نیاز داریم، چرا که اگر گذشته را قرآنی فهم نکنیم، آینده را قرآنی نخواهیم ساخت.بنابراین در تاریخ تمدن ما، اساس روایت بر پایه سه گانه ی #کفر، #ایمان و #نفاق خواهد بود. تاریخ بشر نیز به محوریت بزرگترین تاریخ سازان، یعنی #انبیای_اولوالعزم به دو دوره تقسیم خواهد شد. دوران اقوام اولین، چهار پیامبر و اقوام آخرین که دوران رسالت پیامبر خاتم صلوات الله علیهم اجمعین است(واقعه ۱۲و۱۳).طرح پیشرفته ای که کتاب #حياة_القلوب علامه مجلسي، آغازی بر آن راه مبارک است. مشابه: کدکس آلیمنتاریوس یا شیخ حرّ عاملی @besalamen_amenin