#روضه #امام_کاظم_ع فلق در سینه‌اش آتش‌فشانِ صبح‌گاهی داشت که خون آلوده پیغام از کبوترهای چاهی داشت طراوت در هوا از ریشه‌ی زنجیر می‌روید زمین در خود سپیداری در اعماق سیاهی داشت مگر خورشید را هم می‌توان خاموش کرد آخر کسی از تیره‌ی شب در سرش افکار واهی داشت عبایی روی خاک افتاده بود از خاک خاکی‌تر که در آن نخ‌نما آغوش، اسرار الهی داشت کدامین گَل به جرم عطر افشاندن گرفتار است؟ مگر او نیّت دیگر، به غیر از خیرخواهی داشت هماره آه او خرج دعا بر مردمان می‌شد اگر در سینه‌اش یارای آه‌ی گاه گاهی داشت به تسبیح‌ش قسم زنجیره‌ی عالم به دستش بود چنین مَردی کجا در سر خیال پادشاهی داشت؟! چه بنویسم از آن گودال از آن قعر السجون از زخم؟! از آن زندان که حکم روضه‌های قتلگاهی داشت تمام کشور من کاظمین کوچک مَردی‌ست که در هر گوشه‌ای از خاک ایران بارگاهی داشت تمام سرزمینم غرق در موسی بن جعفر شد تو حوّل حالنایی، حال و روزم با تو بهتر شد تو مثل جان درون خاک من هر گوشه پنهانی تو شیرازی خراسانی قمی آری تو ایرانی کنون دریای طوفانی‌ست ایران ناخدایی کن نمک گیر تبار توست این کشور دعایی کن دلم روشن نگاهم گرم حالم احسن الاحوال به لطف روضه‌های تو چه سالی می‌شود امسال که ایران در تو می‌بیند بهار سرزمین‌ش را کنار سفره‌ی باب الحوائج هفت سینش را شاعر: آقای #سید_حمیدرضا_برقعی [شهادت امام کاظم (ع) ۱۴۰۱.۱۱.۲۶] کانال‌متن‌اشعارمداحی‌های #حاج_ابوذر_بیوکافی @Biukafi_Matn

#روضه #حضرت_فاطمه_س من می‌روم دگر ز کنارت پسرعمو دیدار ما به روز قیامت پسرعمو من می‌روم و مونس شب‌هات می‌شود؛ یک چاه و قبر مخفی و غربت پسرعمو من حاضرم قسم بخورم که ندیده‌ام از تو به غیر مِهر و محبت پسرعمو زانو گرفته‌ای به بغل مثل کودکان خیبرشکن روزهای شجاعت پسرعمو دنیای تو مگر که به آخر رسیده است برخیز جان من به فدایت پسرعمو چشمت کجاست قطره اشکی به من بده می‌خواهم‌ش برای شفاعت پسرعمو گریه مکن فدای سرت هرچه شد ؛ زیاد... ...کاری نبود عمق جراحت پسرعمو شرمنده‌ام غلاف عدو دست من بُرید بر دوش مانده بار خجالت پسرعمو شاعر: #سید_حمیدرضا_برقعی [شهادت حضرت فاطمه (س) ۱۴۰۲.۰۹.۰۶] کانال‌متن‌اشعارمداحی‌های #حاج_ابوذر_بیوکافی @Biukafi_Matn

#روضه #حضرت_فاطمه_س دارد دل و دین می‌بَرد از شهر شمیمی افتاده نخ چادر او دست نسیمی تسبیح دلم پاره شد آن دم که شنیدم با دست خودش داده اناری به یتیمی حتی اثر وضعیِ تسبیح و دعا را بخشیده به همسایه، چه قرآن کریمی! در خانه‌ی زهرا همه معراج نشینند آن جا که به‌جز چادر او نیست گِلیمی ای کاش در این بیت بسوزم که شنیدم می‌سوخت حریم دل مولا، چه حریمی! آتش مزن آتش، در و دیوار دلش را جز فاطمه در قلب علی نیست مقیمی حالا نکند پنجره را وا بگذاریم پرپر شود آن لاله‌ی زخمی به نسیمی شاعر: آقای #سید_حمیدرضا_برقعی [شام شهادت حضرت فاطمه (س) ۱۴۰۲.۰۹.۲۶] کانال‌متن‌اشعارمداحی‌های #حاج_ابوذر_بیوکافی @Biukafi_Matn