📝📝📝دانشگاه‌های بی مسئولیت ✍🏼دکتر محمد فاضلی ✅سایت دانشگاه ملبورن را نگاه کنید! می گوید من یک engaging university هستم که نسبت به حل مسائل ایالت که اصلی‌ترین آن آب است، تعهد دارم. می‌گوید در ده سال گذشته چقدر روی آب ایالت کار کرده‌ام و دستاوردهای آن چه بوده است. ✅ در کدام سایت دانشگاه‌های ایران یک بیانیه محلی داریم که گفته باشد نسبت به این استان و شهرستان و این مردم #متعهد هستم و این کارها را برای بهبود این وضعیت انجام داده‌ام؟ در کدامیک از مدل‌های ما برای تخصیص گرنت، کار کردن برای #مردم محلی یک شاخص بوده است؟ مثلا اگر یک استاد در جمع مردم محلی سخنرانی کرد تا آنها را نسبت به یک پدیده ناخوشایند آگاه کند، یا اگر کسی در دانشگاه مازندارن برای احیای تالاب‌ها و یا نجات پرندگان مهاجر کار کرد، آیا در نظام آموزشی و پژوهشی ما #امتیاز دارد؟ یا اینکه می‌گوییم بهتر بود که به جای این کارها دو تا #مقاله می‌نوشت؟ دانشگاهی که تعداد اعضای هیات علمی آن از هزار تا می‌رسد به دو هزارتا، و تعداد دانشجویانش از شش هزار تا می‌شود ده هزار تا، ولی فقر و آسیب در محیط محلی آن افزایش پیدا می‌کند این دانشگاه #بی‌مسئولیت است. ✅ اگر یک استاد در یک سمن (NGO) برای بهبود کسب و کارهای محلی کار کرد امتیاز دارد؟ یا اینکه می‌گوییم انگشتت را بگذار روی این دستگاه تا مشخص شود که صبح چه وقت آمده‌اید و غروب چه وقت رفته‌اید؟ ✅ اگر از فردا صبح همه اساتید دانشگاه‌های ما برای شش ماه سر کار نروند، اجتماع محلی احساس نمی‌کند چیزی کم شده است!!!!! در حالی که اگر نانواها یک روز این کار را بکنند همه متوجه می‌شوند. چراکه پرداختن به ماموریت‌های #محلی در نظام دانشگاهی ما تعریف نشده است. آیا دانشگاه محل گفتگو و مراجعه رسانه‌ها، فعالان مدنی، احزاب سیاسی، شرکت‌های خصوصی، اتاق بازرگانی و ... است؟ یا اینکه بدون نیاز به دانشگاه کارشان را پیش می‌برند و حداکثر از بین اساتید یکی دو نفر را یارگیری می‌کنند؟ شأن حضور دانشگاه در محل به صرف افراد است یا به خاطر شأن حقوقی و سازمانی آن؟ ✅ در جایی که #دانشکده کشاورزی داریم و در همانجا بیشترین مصرف کود و سم را هم داریم، و ابتلا به سرطان گوارش حاصل از آن هم زیاد است، این دانشکده کاندیدای بی‌مسئولیتی است. در جایی ریزگرد داریم و در سی سال گذشته، در پایان‌نامه‌ها، مقاله‌ها، طرح‌های پژوهشی، و رشته‌های دانشگاه محلی آن، اثری از ریزگرد نیست. این #دانشگاه فکر کرده است که فقط باید مقاله تولید کند تا نرخ رشد #مقالات بین‌المللی ما در ژورنال‌های ISI افزایش پیدا کند. باید به مسئولیت اجتماعی چنین دانشگاهی شک کرد. ✅ مدل ارزیابی دانشگاه‌های ما می‌تواند تغییر کند. نپرسیم چند مقاله به چند زبان نوشته‌اید، بپرسیم چقدر موثر بوده‌اید؟ اجتماع محلی فقط #درد مسائل را درک می‌کند، این دانشگاه است که باید مسأله را شناسایی کند و #راهکار ارائه دهد. هدف نهایی دانشگاه، در کنار تعهدات جهانی و ملی، ارتقا کیفیت زندگی شهروندان است. @bode4om

⭕️ چگونه "ضد فرهنگی" عمل کنیم؟ 🔹در خبرها آمده یک #دانشگاه علوم پزشکی مهم در تهران تصمیم گرفته به بهانه سال‌روز #ازدواج امیرمومنان و حضرت زهرا (سلام الله علیهما) مبلغ صد میلیون تومان جهت اجرای آواز یک خواننده مشهور (و پیانونوازی عیال آن خواننده) در مراسم جشن آن دانشگاه، هزینه کند. 🔹 اگر #متولیان_فرهنگی این دانشگاه اقدام به شناسایی و جذب دانشجویان هنرمند و مستعد دانشگاه‌شان کرده بودند با خرج بیست یا سی میلیون تومان، می‌توانستند جشنی باشکوه‌تر و جذاب‌تر با هنرمندی دانشجویان برگزار کرده و مابقی مبلغ را به عنوان هدیه آن روز مبارک، میان نیروهای زحمتکش و غالبا مستضعف خدماتی توزیع کنند که در این صورت هم جشن متفاوت و خلاقانه‌ای برپا می‌شد، هم برای شکوفایی استعدادهای دانشجویان هنرمندشان زمینه‌سازی می‌کردند و هم موجب شادی تعدادی از بندگان خوب و نیازمند خدا در آن روز مبارک می‌شدند! ▪️ از وجدانمان بپرسیم وجود مقدس امیرمومنان و حضرت زهرا، کدام یک از این دو نوع جشن را می‌پسندند؟ 🔹 وقتی برای برپایی یک برنامه فرهنگی از فلان خواننده یا مجری مشهور یا یک سخنران و مداح درجه یک کشوری دعوت می‌کنیم (آنهم با صرف ده‌ها و یا چند صد میلیون تومان هزینه) درحقیقت مشغول ارتکاب یک حرکت ضدفرهنگی هستیم! چون: ▪️این حرکات به معنی تحقیر و نادیده گرفتن استعداد و توانمندی نیروهای بومی و محلی است! ▪️با این اقدامات در ساختن و شکل‌گیری سلبریتی‌های پرمدعا، گران‌قیمت، متکبر و ... مشارکت کرده‌ایم. ▪️به بهانه اقدام فرهنگی، بیت‌المال مسلمین و در برخی مواقع کمک‌های مردمی جهت برپایی مناسبت‌ها و مراسم مذهبی و فرهنگی (مانند یادواره‌های شهدا و ...) را به باد داده و مرتکب اسراف شده‌ایم! #تحلیل @bode4om

درس عبرت 💥آقایان، خانمها شما در ریخته شدن این خونها شریک هستید!☝️ ای کسانی که میتوانستید جلوی هرزگی سلبریتی ها را در #رسانه ها بگیرید و نگرفتید! ای کسانی که می‌توانستید حد و حدود #شبکه_خانگی را به گردانندگانش حالی کنید و نکردید! ای کسانی که می‌توانستید اینهمه به #فوتبالیست جماعتی که حرف روزمره اش را هم بلد نیست بهای مفت ندهید و دادید! ای کسانی که می‌توانستید با وجود این همه پیام رسان داخلی، پیام رسان های #جاسوسی واتساپ و اینستاگرام را تعطیل کنید و نکردید! ای کسانی که در صدا و سیما روبیکا را تبلیغ کردید و حد و حدودش را حالی اش نکردید که الان فضایی بدتر از اینستاگرام دارد! ای کسانی که #صدا_و_سیما را جولانگاه مشتی افراد خاصی با اختلال شخصیت نمایشی و گرفتار عقده دیده شدن تحت عنوان سلبریتی کردید! ای کسانی که اجازه دادید با وجود این همه تحصیلکرده بیکار، فوتبالیست و هنرپیشه جیبشان چنان از #مال مردم و بیت المال مملکت پر شود که هار شوند و جرات جسارت به مقدسات پیدا کنند! ای کسانی که #دانشگاه ها را از احزاب غربزده و #علوم_انسانی غربی پاکسازی نکردید! ای کسانی که در هر سیل و زلزله از سلبریتی های کم خرد برای بسیج مردمان نجیبی که خود وظیفه شان را بهتر بلد بودند، استفاده #نابجا کردید و به این معرکه گیرهای بی ریشه، توهم مرجعیت فکری دادید! همه تان در خون شهدای این روزها شریک جرمید! 💥💥💥💥💥

🖌جشن غیرقابل پخش! اینجا عراق است و این جشن فارغ التحصیلی دانشجویان دختر عراقی است! از آنجا که در نظر #غربزده های مسلط بر دانشگاههای ما اساسا #دانشگاه بدون اختلاط دختر و پسر، راندمان تحصیل و نشاط را کاهش می دهد و حجاب خصوصا چادر مشکی مهمترین عامل پوکی استخوان، کم کاری تیروئید، گشاد شدن دریچه قلب، گرفتگی عروق، تورم قوزک پای چپ، سستی لثه ها، تنبلی چشم در کودکان، ضعف قوه باه در آقایان، کاهش میزان نیترات بی غیرتی و.... می باشد لذا انتشار چنین تصاویری ممنوع و هرگونه صحبت درباره آن نشانه املیسم می باشد.😶 #زن_زندگی_آزادی #مهدوی_ارفع @bode4om

*🔶🔸تکنوکراسی در علم🔸🔶* 🔻برشی از سخنرانی خانم #دکتر_جمیله_علم‌الهدی در اختتامیه همایش مرجعیت علمی ◀️ بنده وضعیت علم در ایران را بر اساس مقطع تأسیس دارالفنون به دو بخش تقسیم بندی می‌کنم. یک بخش قبل از تأسیس دارالفنون و بخش دیگر بعد از تأسیس دارالفنون است. قبل از تأسیس دارالفنون، علم فضیلت و عالِم یک فرد متخلّق و سیر و سلوک و روشی داشت و مردم به دور شخصیت آن جمع می‌شدند و درخواست مردم از عالِم موعظه و پند، اصلاح، راهنمایی و هدایت بود. اما بعد از تأسیس دارالفنون با علم مدرن روبرو شدیم و به تدریج دانشگاه‌های مدرن تأسیس شدند و معنای علم از یک فضیلت اخلاقی به یک مزیت اجتماعی و مرجعیت در سازمان‌های قدرت و یک برتری اجتماعی تبدیل شد. نگاه اقتصادی سیاسی به علم از نگاه اخلاقی پررنگ‌تر شد ، لذا شخصیت عالِم و منش او چندان مورد توجه نبود، بلکه استفاده‌های اقتصادی از علم و آنچه به پیشرفت و توسعه کمک می‌کرد مورد توجه قرارگرفت. در این میان اتفاق‌های عجیبی رخ داد و ما به روش تحقیق کردن عالمان توجه کردیم و ویژگی‌های شخصی آنان را به کنار گذاشتیم و پلتفرم‌هایی تحت عنوان "روش تحقیق" ساختیم و از نوع آموزش‌های عالمان نیز پلتفرم‌هایی ساختیم تحت عنوان "روش تدریس" و کم کم عالمان به تکنیک‌هایی که قابل استفاده همگان باشد تبدیل شدند. در واقع از علم و عالِم شخصیت‌زدایی کردیم و بیشتر از خود علم، این نهادهای علمی و سازمان‌های علمی بودند که مرجعیت پیدا کردند و اعتبار عالم به اعتبار سازمانی که آن‌را تائید می‌کردند تبدیل شدند و به عبارت خیلی خلاصه *تکنوکراسی در علم* حاکم شد و تکنیک زدگی در علم اتفاق افتاد. "تخصص" جای "فرهیختگی" را گرفت، حکمت نظری و حکمت عملی هر دو فروکاست پیدا کردند و عالمان نیز به کارمندان سازمان‌های علمی تبدیل شدند، کارمندانی که در ازای کاری که انجام می‌دادند حقوق دریافت می‌کردند و در واقع عالِمی از معلمی جدا شد و شور معلمی که قصد هدایت و راهنمایی دارد نادیده گرفته شد... #دانشگاه #علم_و_اخلاق #تکنوکراسی_علمی http://facultymembers.sbu.ac.ir/alamolhoda https://ble.ir/hodaa313