eitaa logo
بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانش‌نامه انقلاب اسلامی
5.5هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
908 ویدیو
633 فایل
ناشر اختصاصی آثار تاریخ‌نگار انقلاب اسلامی؛ حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحمید روحانی کانال رسمی @bonyadtarikh تازه های پایگاه: http://iranemoaser.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
برخورد خشونت‌آمیز با تظاهرکنندگان؟! پاسخ مورخ خبیر انقلاب اسلامی به شش پرسش چالشی پیرامون فتنه 88 / 4 برخورد خشونت‌آمیز نیروهای انتظامی و بسیجی با تظاهرکنندگان را چگونه می‌توان توجیه کرد؟ 🔹1. ادعای خشونت، از شایعه‌سازی‌ها، سیاه‌نمایی‌ها و جنگ روانی بود که ضد نظـام جمهوری اسلامی به راه انداختند و لیستی از قربانیان ساختگی خشونت به نمایش گذاشتند، مانند ، و... که مایه رسوایی بیشتر منافقان جدید و همدستان آن‌ها گردید. 🔸2. نقش در ایجاد خشونت برای بدنام کردن و به زیر سؤال بردن نیروهای بسیجی و ، انتظامی و نظام جمهوری اسلامی را نباید از نظر دور داشت، برخی رویدادها و جریان‌هایی که در آشوب‌های خیابانی اتفاق افتاد، نشان از این واقعیت دارد که عناصر مرموز و چهره‌های ناآشنایی به نام نیروهای بسیجی و انتظامی به خشونت‌هایی دست زدند و وحشی‌گری‌ها کردند. چنان که در روز 15 خرداد 42 که مردم تهران در راه حمایت از امام به پا خاسته و به دستگیری ایشان اعتراض داشتند، شماری از عناصر نفوذی ساواک با لباس مشکی و با شعار با تظاهرکنندگان همراه شدند و به جنایاتی دست زدند. این شگرد کهنه و زنگ‌زده عوامل بیگانه در حوادث اخیر نیز بار دیگر تکرار شد؛ از جیره‌خواران و مأموران برخی از سفارتخانه‌ها بودند که به یک کرشمه دو کار می‌کردند، به نام نیروهای بسیجی و حزباللّهی به وحشی‌گری‌هایی دست می‌زدند تا این را بدنام کنند و دیگر این‌که با تشدید خشونت و رفتار غیرانسانی درگیری‌ها را شدت بخشیده و گسترش دادند. 🔹3. تندروی‌هایی از سوی افراد ساخته نشده و ناپخته در میان نیروهای انتظامی و امنیتی دیده شد. بی‌تردید کسانی که مسئولیت امنیت جامعه را بر دوش دارند، همگی از افراد تربیت شده به آداب اسلامی و موازین اخلاقی نیستند و نمیتوان انتظار داشت که در برخورد با آشوب‌گران و فتنه‌جویان بتوانند طبق موازین قانونی رفتار کنند و هیچگونه خطایی از آن‌ها سرنزند. 🔸4. برخی برخوردها گریزناپذیر بود. نمی‌توان انتظار داشت نیروهایی که حافظ جان و مال و امنیت شهروندان هستند، آن گاه که وحشی‌گری‌ها، آتش‌سوزی‌ها، تخریب اماکن عمومی و تجاوز به جان، ناموس و مال مردم از سوی آشوبگران را شاهد هستند، به نوازش اراذل و اوباش بپردازند، بنابراین، ناگزیرند جدّی و قاطع برخورد کنند و در این برخورد جدّی ممکن است خدای ناخواسته فاجعه جبران‌ناپذیری پیش بیاید که اجتناب‌ناپذیر است. 🔹همین مشکل را در اداره زندان‌ها به ویژه در برهه‌ای که شمار زیادی به زندان‌ها گسیل می‌شوند، می‌توان دید که خواه ناخواه، کنترل از دست مسئولان خارج شده و چه بسا حادثه ناگواری ممکن است روی دهد. ما نمی‌گوییم باید از کنار هرگونه اعمال غیرقانونی و تخلفات - چه عمدی و چه اتفاقی - گذشت و آن را نادیده گرفت. اما راه علاج آن نامه‌پراکنی‌ها و تهیه خوراک تبلیغاتی برای دشمن نیست. 🔸انسانی که مغرض و مریض نباشد، آن گاه که از رفتاری خشونت‌آمیز، غیرقانونی و غیراخلاقی خبردار می‌شود، جار نمی‌زند و معرکه نمی‌گیرد، بلکه از راه قانونی و ارتباط با مراجع ذی ربط می‌کوشد که با بی‌قانونی‌ها و قانون‌شکنی‌ها مقابله کند. این‌هایی که دنبال این هستند خبر ناگواری را به دست آورند و بدون کوچکترین تحقیق و بررسی روی صدق و کذب شنیده‌ها، آن را در بوق و کرنا بدمند و روی آن معرکه بگیرند، دل‌سوز ملّت، کشور، انقلاب و نظام نیستند و هدف‌شان رویارویی با قانون شکنی نیست، آن‌ها درد دیگری دارند و آن درد قدرت، و شهوت مقام و منصب است. بگذریم از گروهک‌های ورشکست‌های که امروز از آزادی و دموکراسی فراوان دم می‌زنند، لیکن اگر خدای ناخواسته روزی به قدرت دست یابند، خون مخالفان خود را در شیشه می‌کنند، قلم‌ها را می‌شکنند و هر صدای مخالفی را در سینه خفه می‌کنند، همانطور كه در گذشته در برخی از مقاطع که به مقامی دست یافتند، با و اندیشه‌ها و دیدگاه‌های دیگران روی فالانژها را سپید کردند که شرح آن مجال دیگری می‌خواهد. 🔹مگر فراموش كرده‌ایم كه همین جریان‌ها در انتخابات دوم خرداد سال 76 نیز روی داد و عده‌ای روی كار آمدن و را نشان از دیكتاتوری و فضای بسته دولت آقای عنوان میكردند، حالا چه شده همه در یك جبهه قرار گرفتند؟! منبع: انقلاب اسلامی؛ پرسش‌ها و پاسخ‌ها، صص220-218 🔊 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
جدایی خواص سیاسی و آینده نظام؟! پاسخ مورخ خبیر انقلاب اسلامی به شش پرسش چالشی پیرامون فتنه 88 / 5 با این روند، که برخی از شخصیتهای سیاسی و انقلابی از نظام جدا میشوند، آینده این نظام به کجا خواهد کشید؟ 🔹انقلاب اسلامی ایران و نظام جمهوری اسلامی، وامدار هیچ مقام و شخصیتی نمی‌باشد. انقلاب اسلامی ریشه در توده‌های ملّتی آگاه، انقلابی، دین‌باور، قهرمان‌پرور، ایثارگر و شهادت‌طلب دارد و دارای ایدئولوژی قوی و نیرومند اسلامی می‌باشد. بنابراین، همانگونه که تداوم دین حنیف اسلام و قوام آن به اشخاص و افراد نمی‌باشد، حیات ملّت ایران نیز به شخصیت‌های ملی و رجال برجسته ایرانی بستگی ندارد؛ جاودانگی انقلاب و نظام جمهوری اسلامی به اسلام و ملّت ایران است. اقبال و ادبار افراد، اشخاص و چهره‌ها نمی‌تواند به این جاودانگی و بالندگی آسیب وارد کند. 🔸در صدر اسلام نیز دیدیم بسیاری از کسانی که به اسلام گرویده بودند، در روز امتحان و آزمون به علت و وسوسه‌های شیطانی، به بی‌راهه رفتند «ارتد الناس بعد النبی الا ثلاثة او اربعة» لیکن به رغم آن کژروی‌ها و خیانت‌ها و ضربه‌های سنگینی که از سوی آن جماعت وارد آمد، آیین مقدس اسلام به راه خود ادامه داد و پایدار و استوار پیش رفت و بی‌راهه‌پویی‌ها، قدرت‌طلبی‌ها و بدعت‌گزاری‌های گوناگون و رنگارنگ، نتوانست اسلام را از نورافشانی، ظلم و ظلمت‌ستیزی و آزادی و عدالت‌آفرینی باز دارد و نور خدا را خاموش کند. ثانیاً به گفته شاعر: آنجا که عقاب پر بریزد از پشه لاغری چه خیزد؟ 🔹در جایی که افرادی همانند آقای منتظری و چهره‌هایی مانند بنی‌صدر و قطب‌زاده و گروه‌های ریشه‌داری چون ، آن گاه که از نظام و انقلاب جدا شدند، جز رسوایی و بی‌آبرویی طرفی برنبستند و نتوانستند به نظـام آسیبی برسانند، مخالف‌خوانی چند مهره سوخته که عملکرد خودشان و رفتار ناهنجار اطرافی‌ها، آقازاده‌ها و نورچشمی‌هایشان آنان را در میان مردم بی‌آبرو کرده است، نه تنها برای انقلاب و نظام ضرر و زیانی به همراه ندارد، بلکه مایه استواری بیش‌تر نظام می‌شود. منبع: انقلاب اسلامی؛ پرسش‌ها و پاسخ‌ها، صص221-220 🔊 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
اعترافات اجباری یا اختیاری؟!/1 پاسخ مورخ خبیر انقلاب اسلامی به شش پرسش چالشی پیرامون فتنه 88 / 6 آیا فشار و شکنجه زندانیان، آنان را به اعتراف در پشت تلویزیون وامی‌دارد یا خم رنگ‌رزی در زندان قرار دارد که وقتی پای زندانی به آنجا می‌رسد فوراً رنگ می‌گیرد و از این رو به آن رو می‌شود؟ در زنــدان بی‌تردید خم رنگرزی نیست که زندانیان را رنگ کند و دگرگون سازد، لیکن عواملی در این تحول و دگرگونی نقش دارند که ما به برخی از آن اشاره می‌کنیم: 🔹1. خودباختگی بیشتر عناصر روشنفكرمآب تا وقتی كه در جو قرار دارند، در جمع یاران و همكاران هستند و در محافل روشنفكری خودنمایی می‌كنند، خیلی ادعا دارند و رجز می‌خوانند و به اصطلاح «هل من مبارز» می‌طلبند لیكن به محض این‌كه پایشان به زندان رسید بدون این‌كه كوچک‌ترین فشاری بر آنان وارد شود با 180 درجه چرخش، به سازش و كرنش روی می‌آورند و تسلیم می‌شوند. با نگاهی گذرا به پرونده و پیشینه این قبیله در دوره ستمشاهی می‌بینیم، غالب روشنفكرهایی كه ادعای مبارزه داشتند، به محض اینكه به زندان گسیل میشدند بدون اینكه حتی یك سیلی بخورند، می‌بریدند و سر تسلیم فرود می‌آوردند... 🔸2. ارائه اسناد و مدارک غیر قابل انکار آن گاه که متهم در زندان با اسناد و مدارک روشنی از جانب بازجو رو به رو می‌شود که عملکردهای ریز و درشت او را كه ضدنظام، ملّت و کشور انجام داده است، به نمایش می‌گذارد و خیانت‌های او را برملا می‌کند، بی‌تردید خود را می‌بازد، تسلیم می‌شود و راه سازش و همکاری را در پیش می‌گیرد. کسانی که در دوران و یا در این دوره چند صباحی را در زندان گذرانده باشند، می‌دانند بزرگترین ضربه روحی برای زندانی وقتی است که دریابد همه کارها و فعّالیّت‌های سری و زیرزمینی او کشف شده و بازجو از رازهای ریز و درشت او باخبر است، که در آن لحظه به طور کلی از پا در می‌آید و اگر از ایمانی استوار برخوردار نباشد به اصطلاح معروف «به غلط کردن می‌افتد». 🔹3. شکسته شدن جو بسیاری از کسانی که در صحنه سیاسی به مبارزه و رویارویی با نظام برمی‌خیزند، هدف مشخص و مقدسی ندارند و با تأثیرپذیری از موجی که در اطراف‌شان پدید می‌آید به جنب و جوش می‌آیند، جو گیر می‌شوند و همراه موج ایجاد شده حرکت می‌کنند، شعار می‌دهند، به کارهایی دست می‌زنند و ناخودآگاه به سمت و سوی نامشخصی حرکت می‌کنند. اما در زندان به دور از آن محیط کاذبی که در اطرافشان ایجاد شده بود، به خود می‌آیند، از خود می‌پرسند که چرا در زندانم؟ چه هدفی مرا به این بند کشانده است؟ می‌بیند که هدف برجسته‌ای نداشته و درواقع، قربانی جنجال و تشویق و تعریف کسانی شده است که دور او را گرفته بودند و معلوم نیست روی چه انگیزه‌ای برای او «به به، چه چه» میزدند و او را جلو می‌بردند. از این رو، متنبه و پشیمان می‌شود و زبان به عذرخواهی می‌گشاید و یک سلسله واقعیت‌ها را بازگو می‌کند. 🔸4. فریب خوردگی برخی از کسانی که در فعّالیّت‌های سیاسی شرکت می‌کنند و یا به عملیاتی دست می‌زنند و ضد نظام کاری صورت می‌دهند، بر این باورند که به راستی در راه خدمت به ملّت، کشور و حتی انقلاب اسلامی گام برمی‌دارند و با جریان‌هایی که بر خلاف مصالح مردم و اسلام کار می‌کند، رویارویی و مبارزه می‌کنند. لیکن در زندان با دلایل و مدارکی رو به رو می‌شوند که در می‌یابند آلت دست شده‌اند، فریب خورده‌اند، باندهای مرموز و قدرت‌طلب آنان را برای پیشبرد اغراض خویش - نه مصالح مردم و اسلام و انقلاب - فریب داده و کورکورانه به دنبال خود کشانده‌اند. از این رو، سخت به خشم می‌آیند و برای جبران گذشته به بیان یک سلسله حقایق می‌پردازند و از گذشته‌ها اظهار پشیمانی می‌کنند. 🔹5. ناامیدی و سرخوردگی برخی از کسانی که جمهوری اسلامی به کاری دست زده‌اند، بر این باور بودند که به زودی و با یک خروش و خیزش و سر و صدا، بر موج سوار می‌شوند و به قدرت می‌رسند و اصولاً برای این‌که از مقام و منصبی که به زودی برای عده‌ای فراهم می‌شود محروم نشوند، همرنگ جماعت شده و به موج پیوسته‌اند، لیکن یک باره چشم باز می‌کنند، می‌بینند به جای نشستن بر مسند قدرت در گوشه زندان نشسته و آب خنک می‌خورند، از این رو، ناامید و سرخورده می‌شوند و برای نجات خود به یک سلسله اعترافات دست می‌زنند. آن‌ها نه مرد رزم بوده و نه حال و حوصله زندان و محرومیت اینگونه‌ای داشته‌اند، سوراخ دعا را گم کرده و سر از زندان در آورده‌اند. 🔊 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
اعترافات اجباری یا اختیاری؟!/2 🔸6. آگاهی و بیداری بحث‌های علمی، منطقی و مستدلی که برخی از بازجویان دانا و با تجربه با متهم در زندان دنبال می‌کنند، گاهی در ایجاد تحول، دگرگونی و آگاهی زندانی نقش بسزایی دارد و زندانی اگر به بیماری عناد، غرض‌ورزی، کینه‌توزی و... دچار نباشد در برابر منطق و استدلال علمی، تسلیم می‌شود و عذاب وجدان از جفایی که با موضع‌گیری‌های ناروای خود بر ملّت، کشور و انقلاب روا داشته است او را بر آن می‌دارد که با یک سلسله اعترافات و بازگو کردن حقایق، جبران مافات کند و آب رفته را به جوی باز آورد. 🔹7. تاکتیک و ترفند برخی از متهمان که پس از زندانی شدن به مصاحبه تلویزیونی می‌پردازند، در راه رویارویی با انقلاب و نظـام جمهوری اسلامی مأموریت‌هایی دارند که می‌بینند اگر در زندان بمانند، آن مأموریت‌ها از دست خواهد رفت و نقشه‌ها نقش بر آب خواهد شد، از این رو، به شکل تاکتیکی به توبه می‌پردازند، از گفتار و رفتار گذشته اظهار پشیمانی می‌کنند تا کیفر سنگینی نبینند و هرچه زودتر آزاد شوند و بتوانند توطئه‌های براندازی و مأموریت‌های شیطانی خود را دنبال کنند. 🔸برخی نیز در مفاسد اخلاقی کثیفی غوطه‌ورند و پرونده سنگین و ننگینی در زمینه مسائل اخلاقی، مالی و... دارند و می‌کوشند با یک سلسله موضع‌گیری‌های مردمی و مصاحبه‌های تلویزیونی از برملا شدن آن مفاسد و زشت‌کاری‌ها پیشگیری کنند و سرشت زشت خود را کماکان پوشیده دارند. 🔹این عوامل و عوامل دیگری در مصاحبه تلویزیونی متهمان زندانی نقش اصولی و ریشه‌ای دارد، اما آن چه در سؤال آمده است «فشار و شکنجه»! باید بدانید که هیچ نوع فشار و شکنجه‌ای نمی‌تواند زندانی را اینگونه به نطق آورد و به سخنرانی و مصاحبه دامنه‌دار و گسترده تلویزیونی وادارد. فشار و شکنجه تنها می‌تواند او را ناگزیر سازد که در پشت تلویزیون به اظهار ندامت و پشیمانی بپردازد و درخواست عفو و بخشش کند که در این مصاحبه‌های تلویزیونی زندانیان، کمتر دیده شد. منبع: انقلاب اسلامی؛ پرسش‌ها و پاسخ‌ها، صص227-222 🔊 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
برخورد خشونت‌آمیز با تظاهرکنندگان؟! پاسخ مورخ خبیر انقلاب اسلامی به شش پرسش چالشی پیرامون فتنه 88 / 4 برخورد خشونت‌آمیز نیروهای انتظامی و بسیجی با تظاهرکنندگان را چگونه می‌توان توجیه کرد؟ 🔹1. ادعای خشونت، از شایعه‌سازی‌ها، سیاه‌نمایی‌ها و جنگ روانی بود که ضد نظـام جمهوری اسلامی به راه انداختند و لیستی از قربانیان ساختگی خشونت به نمایش گذاشتند، مانند ، و... که مایه رسوایی بیشتر منافقان جدید و همدستان آن‌ها گردید. 🔸2. نقش در ایجاد خشونت برای بدنام کردن و به زیر سؤال بردن نیروهای بسیجی و ، انتظامی و نظام جمهوری اسلامی را نباید از نظر دور داشت، برخی رویدادها و جریان‌هایی که در آشوب‌های خیابانی اتفاق افتاد، نشان از این واقعیت دارد که عناصر مرموز و چهره‌های ناآشنایی به نام نیروهای بسیجی و انتظامی به خشونت‌هایی دست زدند و وحشی‌گری‌ها کردند. چنان که در روز 15 خرداد 42 که مردم تهران در راه حمایت از امام به پا خاسته و به دستگیری ایشان اعتراض داشتند، شماری از عناصر نفوذی ساواک با لباس مشکی و با شعار با تظاهرکنندگان همراه شدند و به جنایاتی دست زدند. این شگرد کهنه و زنگ‌زده عوامل بیگانه در حوادث اخیر نیز بار دیگر تکرار شد؛ از جیره‌خواران و مأموران برخی از سفارتخانه‌ها بودند که به یک کرشمه دو کار می‌کردند، به نام نیروهای بسیجی و حزباللّهی به وحشی‌گری‌هایی دست می‌زدند تا این را بدنام کنند و دیگر این‌که با تشدید خشونت و رفتار غیرانسانی درگیری‌ها را شدت بخشیده و گسترش دادند. 🔹3. تندروی‌هایی از سوی افراد ساخته نشده و ناپخته در میان نیروهای انتظامی و امنیتی دیده شد. بی‌تردید کسانی که مسئولیت امنیت جامعه را بر دوش دارند، همگی از افراد تربیت شده به آداب اسلامی و موازین اخلاقی نیستند و نمیتوان انتظار داشت که در برخورد با آشوب‌گران و فتنه‌جویان بتوانند طبق موازین قانونی رفتار کنند و هیچگونه خطایی از آن‌ها سرنزند. 🔸4. برخی برخوردها گریزناپذیر بود. نمی‌توان انتظار داشت نیروهایی که حافظ جان و مال و امنیت شهروندان هستند، آن گاه که وحشی‌گری‌ها، آتش‌سوزی‌ها، تخریب اماکن عمومی و تجاوز به جان، ناموس و مال مردم از سوی آشوبگران را شاهد هستند، به نوازش اراذل و اوباش بپردازند، بنابراین، ناگزیرند جدّی و قاطع برخورد کنند و در این برخورد جدّی ممکن است خدای ناخواسته فاجعه جبران‌ناپذیری پیش بیاید که اجتناب‌ناپذیر است. 🔹همین مشکل را در اداره زندان‌ها به ویژه در برهه‌ای که شمار زیادی به زندان‌ها گسیل می‌شوند، می‌توان دید که خواه ناخواه، کنترل از دست مسئولان خارج شده و چه بسا حادثه ناگواری ممکن است روی دهد. ما نمی‌گوییم باید از کنار هرگونه اعمال غیرقانونی و تخلفات - چه عمدی و چه اتفاقی - گذشت و آن را نادیده گرفت. اما راه علاج آن نامه‌پراکنی‌ها و تهیه خوراک تبلیغاتی برای دشمن نیست. 🔸انسانی که مغرض و مریض نباشد، آن گاه که از رفتاری خشونت‌آمیز، غیرقانونی و غیراخلاقی خبردار می‌شود، جار نمی‌زند و معرکه نمی‌گیرد، بلکه از راه قانونی و ارتباط با مراجع ذی ربط می‌کوشد که با بی‌قانونی‌ها و قانون‌شکنی‌ها مقابله کند. این‌هایی که دنبال این هستند خبر ناگواری را به دست آورند و بدون کوچکترین تحقیق و بررسی روی صدق و کذب شنیده‌ها، آن را در بوق و کرنا بدمند و روی آن معرکه بگیرند، دل‌سوز ملّت، کشور، انقلاب و نظام نیستند و هدف‌شان رویارویی با قانون شکنی نیست، آن‌ها درد دیگری دارند و آن درد قدرت، و شهوت مقام و منصب است. بگذریم از گروهک‌های ورشکست‌های که امروز از آزادی و دموکراسی فراوان دم می‌زنند، لیکن اگر خدای ناخواسته روزی به قدرت دست یابند، خون مخالفان خود را در شیشه می‌کنند، قلم‌ها را می‌شکنند و هر صدای مخالفی را در سینه خفه می‌کنند، همانطور كه در گذشته در برخی از مقاطع که به مقامی دست یافتند، با و اندیشه‌ها و دیدگاه‌های دیگران روی فالانژها را سپید کردند که شرح آن مجال دیگری می‌خواهد. 🔹مگر فراموش كرده‌ایم كه همین جریان‌ها در انتخابات دوم خرداد سال 76 نیز روی داد و عده‌ای روی كار آمدن و را نشان از دیكتاتوری و فضای بسته دولت آقای عنوان میكردند، حالا چه شده همه در یك جبهه قرار گرفتند؟! منبع: انقلاب اسلامی؛ پرسش‌ها و پاسخ‌ها، صص220-218 🔊 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
جدایی خواص سیاسی و آینده نظام؟! پاسخ مورخ خبیر انقلاب اسلامی به شش پرسش چالشی پیرامون فتنه 88 / 5 با این روند، که برخی از شخصیت‌های سیاسی و انقلابی از نظام جدا می‌شوند، آینده این نظام به کجا خواهد کشید؟ 🔹انقلاب اسلامی ایران و نظام جمهوری اسلامی، وامدار هیچ مقام و شخصیتی نمی‌باشد. انقلاب اسلامی ریشه در توده‌های ملّتی آگاه، انقلابی، دین‌باور، قهرمان‌پرور، ایثارگر و شهادت‌طلب دارد و دارای ایدئولوژی قوی و نیرومند اسلامی می‌باشد. بنابراین، همانگونه که تداوم دین حنیف اسلام و قوام آن به اشخاص و افراد نمی‌باشد، حیات ملّت ایران نیز به شخصیت‌های ملی و رجال برجسته ایرانی بستگی ندارد؛ جاودانگی انقلاب و نظام جمهوری اسلامی به اسلام و ملّت ایران است. اقبال و ادبار افراد، اشخاص و چهره‌ها نمی‌تواند به این جاودانگی و بالندگی آسیب وارد کند. 🔸در صدر اسلام نیز دیدیم بسیاری از کسانی که به اسلام گرویده بودند، در روز امتحان و آزمون به علت و وسوسه‌های شیطانی، به بی‌راهه رفتند «ارتد الناس بعد النبی الا ثلاثة او اربعة» لیکن به رغم آن کژروی‌ها و خیانت‌ها و ضربه‌های سنگینی که از سوی آن جماعت وارد آمد، آیین مقدس اسلام به راه خود ادامه داد و پایدار و استوار پیش رفت و بی‌راهه‌پویی‌ها، قدرت‌طلبی‌ها و بدعت‌گزاری‌های گوناگون و رنگارنگ، نتوانست اسلام را از نورافشانی، ظلم و ظلمت‌ستیزی و آزادی و عدالت‌آفرینی باز دارد و نور خدا را خاموش کند. ثانیاً به گفته شاعر: آنجا که عقاب پر بریزد از پشه لاغری چه خیزد؟ 🔹در جایی که افرادی همانند آقای منتظری و چهره‌هایی مانند بنی‌صدر و قطب‌زاده و گروه‌های ریشه‌داری چون ، آن گاه که از نظام و انقلاب جدا شدند، جز رسوایی و بی‌آبرویی طرفی برنبستند و نتوانستند به نظـام آسیبی برسانند، مخالف‌خوانی چند مهره سوخته که عملکرد خودشان و رفتار ناهنجار اطرافی‌ها، آقازاده‌ها و نورچشمی‌هایشان آنان را در میان مردم بی‌آبرو کرده است، نه تنها برای انقلاب و نظام ضرر و زیانی به همراه ندارد، بلکه مایه استواری بیش‌تر نظام می‌شود. منبع: انقلاب اسلامی؛ پرسش‌ها و پاسخ‌ها، صص221-220 🔊 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
اعترافات اجباری یا اختیاری؟!/1 پاسخ مورخ خبیر انقلاب اسلامی به شش پرسش چالشی پیرامون فتنه 88 / 6 آیا فشار و شکنجه زندانیان، آنان را به اعتراف در پشت تلویزیون وامی‌دارد یا خم رنگ‌رزی در زندان قرار دارد که وقتی پای زندانی به آنجا می‌رسد فوراً رنگ می‌گیرد و از این رو به آن رو می‌شود؟ در زنــدان بی‌تردید خم رنگرزی نیست که زندانیان را رنگ کند و دگرگون سازد، لیکن عواملی در این تحول و دگرگونی نقش دارند که ما به برخی از آن اشاره می‌کنیم: 🔹1. خودباختگی بیشتر عناصر روشنفكرمآب تا وقتی كه در جو قرار دارند، در جمع یاران و همكاران هستند و در محافل روشنفكری خودنمایی می‌كنند، خیلی ادعا دارند و رجز می‌خوانند و به اصطلاح «هل من مبارز» می‌طلبند لیكن به محض این‌كه پایشان به زندان رسید بدون این‌كه كوچک‌ترین فشاری بر آنان وارد شود با 180 درجه چرخش، به سازش و كرنش روی می‌آورند و تسلیم می‌شوند. با نگاهی گذرا به پرونده و پیشینه این قبیله در دوره ستمشاهی می‌بینیم، غالب روشنفكرهایی كه ادعای مبارزه داشتند، به محض اینكه به زندان گسیل میشدند بدون اینكه حتی یك سیلی بخورند، می‌بریدند و سر تسلیم فرود می‌آوردند... 🔸2. ارائه اسناد و مدارک غیر قابل انکار آن گاه که متهم در زندان با اسناد و مدارک روشنی از جانب بازجو رو به رو می‌شود که عملکردهای ریز و درشت او را كه ضدنظام، ملّت و کشور انجام داده است، به نمایش می‌گذارد و خیانت‌های او را برملا می‌کند، بی‌تردید خود را می‌بازد، تسلیم می‌شود و راه سازش و همکاری را در پیش می‌گیرد. کسانی که در دوران و یا در این دوره چند صباحی را در زندان گذرانده باشند، می‌دانند بزرگترین ضربه روحی برای زندانی وقتی است که دریابد همه کارها و فعّالیّت‌های سری و زیرزمینی او کشف شده و بازجو از رازهای ریز و درشت او باخبر است، که در آن لحظه به طور کلی از پا در می‌آید و اگر از ایمانی استوار برخوردار نباشد به اصطلاح معروف «به غلط کردن می‌افتد». 🔹3. شکسته شدن جو بسیاری از کسانی که در صحنه سیاسی به مبارزه و رویارویی با نظام برمی‌خیزند، هدف مشخص و مقدسی ندارند و با تأثیرپذیری از موجی که در اطراف‌شان پدید می‌آید به جنب و جوش می‌آیند، جو گیر می‌شوند و همراه موج ایجاد شده حرکت می‌کنند، شعار می‌دهند، به کارهایی دست می‌زنند و ناخودآگاه به سمت و سوی نامشخصی حرکت می‌کنند. اما در زندان به دور از آن محیط کاذبی که در اطرافشان ایجاد شده بود، به خود می‌آیند، از خود می‌پرسند که چرا در زندانم؟ چه هدفی مرا به این بند کشانده است؟ می‌بیند که هدف برجسته‌ای نداشته و درواقع، قربانی جنجال و تشویق و تعریف کسانی شده است که دور او را گرفته بودند و معلوم نیست روی چه انگیزه‌ای برای او «به به، چه چه» میزدند و او را جلو می‌بردند. از این رو، متنبه و پشیمان می‌شود و زبان به عذرخواهی می‌گشاید و یک سلسله واقعیت‌ها را بازگو می‌کند. 🔸4. فریب خوردگی برخی از کسانی که در فعّالیّت‌های سیاسی شرکت می‌کنند و یا به عملیاتی دست می‌زنند و ضد نظام کاری صورت می‌دهند، بر این باورند که به راستی در راه خدمت به ملّت، کشور و حتی انقلاب اسلامی گام برمی‌دارند و با جریان‌هایی که بر خلاف مصالح مردم و اسلام کار می‌کند، رویارویی و مبارزه می‌کنند. لیکن در زندان با دلایل و مدارکی رو به رو می‌شوند که در می‌یابند آلت دست شده‌اند، فریب خورده‌اند، باندهای مرموز و قدرت‌طلب آنان را برای پیشبرد اغراض خویش - نه مصالح مردم و اسلام و انقلاب - فریب داده و کورکورانه به دنبال خود کشانده‌اند. از این رو، سخت به خشم می‌آیند و برای جبران گذشته به بیان یک سلسله حقایق می‌پردازند و از گذشته‌ها اظهار پشیمانی می‌کنند. 🔹5. ناامیدی و سرخوردگی برخی از کسانی که جمهوری اسلامی به کاری دست زده‌اند، بر این باور بودند که به زودی و با یک خروش و خیزش و سر و صدا، بر موج سوار می‌شوند و به قدرت می‌رسند و اصولاً برای این‌که از مقام و منصبی که به زودی برای عده‌ای فراهم می‌شود محروم نشوند، همرنگ جماعت شده و به موج پیوسته‌اند، لیکن یک باره چشم باز می‌کنند، می‌بینند به جای نشستن بر مسند قدرت در گوشه زندان نشسته و آب خنک می‌خورند، از این رو، ناامید و سرخورده می‌شوند و برای نجات خود به یک سلسله اعترافات دست می‌زنند. آن‌ها نه مرد رزم بوده و نه حال و حوصله زندان و محرومیت اینگونه‌ای داشته‌اند، سوراخ دعا را گم کرده و سر از زندان در آورده‌اند. 🔊 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
اعترافات اجباری یا اختیاری؟!/2 🔸6. آگاهی و بیداری بحث‌های علمی، منطقی و مستدلی که برخی از بازجویان دانا و با تجربه با متهم در زندان دنبال می‌کنند، گاهی در ایجاد تحول، دگرگونی و آگاهی زندانی نقش بسزایی دارد و زندانی اگر به بیماری عناد، غرض‌ورزی، کینه‌توزی و... دچار نباشد در برابر منطق و استدلال علمی، تسلیم می‌شود و عذاب وجدان از جفایی که با موضع‌گیری‌های ناروای خود بر ملّت، کشور و انقلاب روا داشته است او را بر آن می‌دارد که با یک سلسله اعترافات و بازگو کردن حقایق، جبران مافات کند و آب رفته را به جوی باز آورد. 🔹7. تاکتیک و ترفند برخی از متهمان که پس از زندانی شدن به مصاحبه تلویزیونی می‌پردازند، در راه رویارویی با انقلاب و نظـام جمهوری اسلامی مأموریت‌هایی دارند که می‌بینند اگر در زندان بمانند، آن مأموریت‌ها از دست خواهد رفت و نقشه‌ها نقش بر آب خواهد شد، از این رو، به شکل تاکتیکی به توبه می‌پردازند، از گفتار و رفتار گذشته اظهار پشیمانی می‌کنند تا کیفر سنگینی نبینند و هرچه زودتر آزاد شوند و بتوانند توطئه‌های براندازی و مأموریت‌های شیطانی خود را دنبال کنند. 🔸برخی نیز در مفاسد اخلاقی کثیفی غوطه‌ورند و پرونده سنگین و ننگینی در زمینه مسائل اخلاقی، مالی و... دارند و می‌کوشند با یک سلسله موضع‌گیری‌های مردمی و مصاحبه‌های تلویزیونی از برملا شدن آن مفاسد و زشت‌کاری‌ها پیشگیری کنند و سرشت زشت خود را کماکان پوشیده دارند. 🔹این عوامل و عوامل دیگری در مصاحبه تلویزیونی متهمان زندانی نقش اصولی و ریشه‌ای دارد، اما آن چه در سؤال آمده است «فشار و شکنجه»! باید بدانید که هیچ نوع فشار و شکنجه‌ای نمی‌تواند زندانی را اینگونه به نطق آورد و به سخنرانی و مصاحبه دامنه‌دار و گسترده تلویزیونی وادارد. فشار و شکنجه تنها می‌تواند او را ناگزیر سازد که در پشت تلویزیون به اظهار ندامت و پشیمانی بپردازد و درخواست عفو و بخشش کند که در این مصاحبه‌های تلویزیونی زندانیان، کمتر دیده شد. منبع: انقلاب اسلامی؛ پرسش‌ها و پاسخ‌ها، صص227-222 🔊 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
نفاق سبز.pdf
212.7K
نفاق سبز و نظریه دستکش مخملی در دستی آهنین 🔹انقلاب اسلامی در میان شگفتی‌های جهانیان و به ویژه غرب به پیروزی رسید و با پایداری در برابر همه سختی‌ها به بالندگی خود ادامه داد. ابرقدرت‌ها برای جلوگیری از وقوع در ایران بسیار تلاش کردند ولی از آن‌جا که کوشش‌هایشان به سرانجام نرسید، به این فکر افتادند که با کمک ایرانیان سرسپرده غرب، انقلاب را از مسیر اصلی منحرف کرده و نظام مورد نظر و دست‌نشانده خود را در ایران روی کار بیاورند. غرب‌گرایان ایرانی از دو دهه گذشته تاکنون بیش از پیش این تئوری را دنبال می کنند. 🔸آن‌ها با پیروی از روش‌هایی که پیش از این در دیگر نقاط جهان، به‌ویژه به پیروزی رسیده، در پی دستیابی به آرمان‌های اربابان غربی خود هستند. برای رسیدن به این آرمان ، اعتراضات بدون خشونت ولی گسترده بیش از روش‌های دیگر مورد توجه قرار گرفت که از آن به نام‌های یا نیز یاد شده است. این مقاله در نظر دارد آشوب‌ها یا به اصطلاح جنبش‌های کاذب پس از انقلاب را بررسی کرده و پیشینه اینگونه حرکت‌ها را در دیگر نقاط جهان واکاوی نماید... 📎ضمیمه: مقاله «نفاق سبز و نظریه دستکش مخملی در دستی آهنین»، دکتر مظفر نامدار، فصلنامه تخصصی پانزده خرداد، شماره20، تابستان1388. 🔊 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db