براى ما بسیار ضرورت دارد که با فلسفه زندگى خودمان آشنا شویم و در نتیجه آشنا شدن، به فلسفه زندگى خودمان ایمان و اعتماد پیدا کنیم. دیگر فکر نکنیم که همان طور که مثلا ماشین آلات و تکنولوژى را از غرب وارد مى کنیم، اخلاق و آداب و فلسفه زندگى را هم باید از غرب وارد کنیم. گذشته از اینکه غرب خودش دچار بحران هست، راز بقاى یک ملت به این است که از خود یک فلسفه زندگى مستقل و یک فرهنگ مستقل داشته باشد. اگر مردمى به خود ایمان و اعتماد نداشته باشند و معتقد باشند که ما فلسفه زندگى خودمان را از یک ملت دیگر باید بگیریم، معنایش آماده شدن براى هضم شدن در هاضمه ملت‌هاى دیگر است ... 📚 استاد مطهری #معرفت_افزایی #فرهنگ_تقلبی #بسیج_دانشجویی_دانشگاه_مازندران @boruj_umz

اگر یک نفر را ببینیم که ثروت هنگفتی به او رسیده و دیوانه‌وار اسراف و تبذیر می‌کند بر حال او تأسف می‌خوریم که چرا قدر مال را نمی‌داند، چرا آن را در راه مفیدی به کار نمی‌اندازد؟ عاقبت فلاکت‌بارش را پیش‌بینی می‌کنیم که چه اندازه بدبخت خواهد شد و بعدها خودش تأسف خواهد خورد در حالی که سودی ندارد. ولی خود ما در برابر سرمایه بزرگتری همان اندازه در غفلت هستیم و توجه نداریم. آن سرمایه، سرمایه وقت و زمان است. اسراف وقت از اسراف مال زیانبارتر است، زیرا مال قابل جبران و تدارک است اما وقت و زمان قابل تدارک نیست. ساعتها و روزها و ماهها و سالها بدون یک لحظه توقف بر ما می‌گذرند و اینها قطعاتی است که مستمرآ از عمر ما جدا می‌گردد و دیگر قابل وصل شدن نمی‌باشد. ارزش هر چیز برای انسان وابسته به دو چیز است: یکی مقدار اثری که در سعادت زندگی دارد، یکی دیگر فراوانی و یا کمیابی آن چیز. به هر اندازه که یک چیز مؤثرتر و کمیاب‌تر بوده باشد قیمت و ارزش بیشتر پیدا می‌کند. وقت و زمان پر ارزش‌ترین سرمایه‌های انسانی است، اما چون افراد بشر غالبا به اهمیت آن پی نبرده‌اند آن را به رایگان از دست می‌دهند. 📚 استاد مطهری #معرفت_افزایی #سرمایه_زمان #بسیج_دانشجویی_دانشگاه_مازندران @boruj_umz

در اجتماعات مترقی که تعادل و توازن محفوظ است و مزاج جامعه صحت و اعتدال خود را از دست نداده، افراد به تناسب شخصیت واقعی‌شان به مقامات اجتماعی نایل می‌شوند. به‌هم خوردن این تعادل علاوه بر آن که خودش بد است یک اثر روحی بدتری از جنبه تعلیم و تربیت و اخلاق عمومی دارد و این جنبه تربیتی و اخلاقی است که موضوع سخن ما می‌باشد. همین که تعادل بهم خورد و ارزش واقعی شخصیت‌ها از بین رفت، دیگر مردم هیچ توجهی به پرورش و تهذیب و تکمیل شخصیت واقعی خودشان و فرزندانشان و مطلق اشخاصی که مورد علاقه آن‌ها است نخواهند کرد و مثلا اگر فرضا فرزندانشان را وادار به تحصیل دانش کنند نظر عمده به کسب معلومات و تهذیب و تکمیل اخلاق نیست، بلکه به گواهینامه تحصیلی است که آن را دستاویز غصب مقامات اجتماعی قرار دهند. البته پیداست وقتی که علم و هنر و تقوا و اخلاق ارزش واقعی خود را در اجتماع از دست بدهد و نوع مردم توجهشان به پول و مقامات اعتباری بشود، سرچشمه این فضایل رو به خشکی می‌رود: آنجا که پشک و مشک به یک نرخ است عطار را گو ببند دکان را #شهید_مطهری #معرفت_افزایی #بسیج_دانشجویی_دانشگاه_مازندران @boruj_umz