طلسم؛جادو ₆ ندیمهٔ ملکه را جلوتر از خودروهای قصر ملکه کرد و خود آرام راه افتاد به اتاق ملکه رسید ایستاد و از ندیمه خواست تا ورودش را به ملکه خبر دهد ندیمه با تعجب به امپراطور نگاه کرد و حضورش را خبر داد ملکه با صدای ضعیف پاسخ داد: همراهی‌شان کنید امپراطور وارد شد بی‌صدا به سمت بانویش رفت آرام نشست و به چهره زیبا و شکسته نازدانه‌اش نگاه کرد کمی مکث کرد و بعد لب به سخن گشود : فکر کنم تو تنها بانویی هستی که حتی قبل از ورودت به قسم کلی شایعه در مورد گفتند و ورود پر ماجرایی داشتی (خنده غمگین) انگار سرنوشتت به آشوب و دردسر گره خورده است بانوی من معذرت می‌خواهم! از آنجایی که از دلیل آشوب با خبر بودم از سخنان مردم ناراحت نمی‌شدم و به یاد نداشتم که بانو دل نازک‌تر از این چیزهاست ~ ملکه لبخندی زد و آرام لب به سخن گشود: عالیجناب فکر نمی‌کنید که این حرف‌ها حرف دل مردم است ! حتی اگر خود آنها هم از این چیز باخبر می‌شدند! باز چنین عکس‌العملی می‌داشتند! این کودک قرار نیست قبول شود !! ادل: گویا بانو سخنان خود را فراموش کرده‌اند این شما بودید که گفتید می‌شود سرنوشت این کودک را تغییر داد! بانو آرام آهی کشید و به فکر فرو رفت امپراطور آرام درس نازدانه‌اش را در دست‌های سردش گرفت و فشرد ~ بانوی من، من به شما قول می‌دهم که این کودک بدون هیچ مشکلی به دنیا خواهد آمد و بعدها چنان انسانی شایسته خواهد شد که این مردم از رفتار کنونی خود شرم خواهند کرد ؛قول می‌دهم حرف‌های اَدل دلگرمی خوبی برای میکا بود شاید واقعاً برای کودکش چنین اتفاقی خواهد افتاد ... همانطور که پیش بینی می‌شد بعد از آشوب از شمال کشور برخاسته شد ! امپراطور امان خود پا به عرصه جنگ گذاشته بود و خواستار ورود امپراطور ادل به جنگ بود اما امپراطور قصد شرکت در این جنگ را نداشت نه به دلیل ترس یا اطمینانی که به نیروهایش داشت به این دلیل که تولد کودکش نزدیک بود و او قول داده بود که کودک سالم به ملکه تحویل می‌دهد بدون هیچ طلسمی!

طلسم؛جادو ₇ امپراطور مدام جادوشناس را پیش خود فرا می‌خواند و ساعت‌ها با اون حرف می‌زد او دنبال راهی بود تا طلسم را باطل کند و کودکش شر نباشد ! کنزو (جادوشناس): این جادو را باید با جادو نابود کرد! درست است که من جادو شناسم اما جادوی چندانی ندارم به خاطر به شکست این طلسم نیستم ادل: شخصی را سراغ دارید که جادوگر باشد کنزو: معمول این است که هر حکومتی جادوگرهای سلطنتی خود را داشته باشد اما! پدربزرگتان که خود صاحب جادو بود تصمیم گرفت جادو و جادوگر را از حکومتش حذف کند به همین دلیل بیشتر جادوگرهای این کشور به کشورهای همسایه مهاجرت کردند ادل:پدربزرگم جادوگر بوده!؟ پس چرا در کتب‌های تاریخی چیزی در این رابطه نوشته نشده است ؟ کنزو: امپراطور بعد از گرفتن این تصمیم دستور داد تمام اسناد مرتبط به جادو را حذف کنند و هیچ یادگاری از جادو در قصر نگذارند ادل: حال باید چه کنیم از کشورهای دیگر جادوگر دعوت کنیم!؟ کنزو: نه عالیجناب نیازی به این کار نیست شما خودتان صاحب جادو هستید هاله انرژی کمی از شما حساس می‌شود شما جادو دارید فقط نیازمند این هستید که جادویتان را بیدار کنید ! امپراطور به فکر فرو رفت جادو ,جادو, جادو, چشمانش را باز کرده و اطرافش نگاه کرد چند ساعتی می‌شد که به خواب رفته است ندیمه‌ها شمع‌ها را روشن کرده بودند تومارهایی را که از کتابخانه قصر آورده بود مرتب کرد و به قصر ملکه رفت -عالیجناب ملکه خواب هستند! ادل : مشکلی نیست!

طلسم؛جادو ₈ آرام وارد شد و کنار بانویش نشست و به چهره نازانش خیره شد ادل:چهره ات رنگ پریده و شکسته و ناراحت است اما باز هم دوست داشتنی هستی بانوی من دست برد آرام تله مویی را که روی صورت میکا بود را کنار زد و پیشانی میکا را با لب‌های لطیفش بوسید~ میکا چهرش در هم رفت و نفس‌هایش به شماره افتاد گویی داشت کابوسی دردناک می‌دید ادل دست‌های میکا را گرفت و روی پیشانی‌اش گذاشت : این فقط یک کابوس است~ مدتی گذشت میکا آرام چشمانش را باز کرد و به عالیجناب نگاه کرد: عالیجناب خسته به نظر می‌رسد قصد استراحت ندارد ؟ ادل سرش را بلند کرد و لبخند گفت: نه من خسته نیستم و نیازی به استراحت ندارم حداقل نه تا زمانی که این خبر خوش را به تو نداده‌ام! میکا چه خبری!؟ ادل:بانوی من طلسم شکستنی است و می‌دانم چه کسی می‌تواند آن طلسم را نابود کند میکابا خوشنودی گفت: چه کسی !؟ ادل: آن شخص جلویت ایستاده است میکا: شما! اما چگونه عالیجناب می‌تواند این طلسم را از بین ببرد؟! ادل: آن را زمانی که طلسم را از بین بردن خواهی فهمید میکا: مشتاقانه منتظرم ادل :بانو آیا مایلید کمی هوا بخوریم میکا با تعجب به امپراطور نگاه کرد ادل با لبخندش معترف شد که نیازی نیست راه برود میکا با لبخند جواب داد: بله سرورم امپراطور شانه‌های ظریف نیکا را گرفت و به او کمک کرد که در جایش بنشیند -ندیمه بانو قصد دارند کمی هوا بخورن لباس مناسب برایشان بیاورید!~

رمان ها‌‌. روزے کۂ مڼ ڴنجشڪ شډم طلسم؛جادو در جست و جوی شادی

طلسم؛جادو ₉ آرام میکا را در آغوش گرفت و از اتاقش خارج شد برکه را یافت و آرام میکا را روی سکو نشاند بعد خودش در کنار میان نشست و تکیه گاهی امن برای او شد میکا: ماه ها می شد که از آن اتاق بیرون نرفته ام دیگر داشتم این برکه را فراموش می کردم ادل: یادته اولین باری رو که این برکه و دیدی یک سال و نیم قبل قبل از ازدواج ملکه و پادشاه میکا:عالیجناب مشکلی نیست که همین طوری من را این جا آوردید ادل:نه این مکان مختص به منه و هیچ کس بدون اجازه من حق نداره بیاد اینجا من اینجا رو خیلی دوست دارم و آدمای مورد علاقه ام رو می آرم اینجا و این برکه رو بهشون نشون می دم میکا: که تازه چشمش به برکه افتاده بود با چشم های ستاره ای به برکه نگاه کرد: وای چه برکه زیبایی آدم دلش می خواهد ساعت ها به این برکه خیره شود و در زیبای ان غرق شود ادل من دوست دارم به زیبایی آدم‌هایی که اینجا هستند خیره شوم.... ---- ادل : روزهایی را که با امپراتور داشتیم اینجا را زیبا می کردیم خوب به یاد دارم وقتی امپراتور این سکو رو اینجا گذاشت ناراحت شدم و گفتم اینجا جای مورد علاقه ام بود از اینجا برکه خیلی قشنگه اگه این سنگ اینجا باشه دیگه نمی تونم روی زمین بشینم و به برکه نگاه کنم امپراتور گفت این سنگ رو اینجا گذاشتم تا روزی با فرد مورد علاقه ات روی آن بشینی و به زیبایی برکه خیره شوی شاید آن شخص به اندازه تو از برکه خوشش آمد ادل: و حالا آن روز است و من ممنونم که امپراطور این سنگ را اینجا گذاشته است میکا : جالبه حتی این سنگ ساده هم یه ماجرا داره سرش را روی شانه ادل گذاشت: امیدوارم روزی کودک من هم شاهد زیبایی این برکه باشد...

طلسم؛جادو ₁⁰ ادل آرام سر میکا را نوازش کرد و گفت: نگران نباش عمر کودکمان انقدر طولانی خواهد بود که حتی روزی او هم بامعشوقه‌اش روی این سنگ بشیند میکا:شاید... آنقدر روی آن سنگ نشستند و برکه خیره شدند تا بالاخره ما از ستاره‌هایش خداحافظی کرد و خورشید به دیدارشان آمد ادل: میکاـ میکا به خوابی آبی فرو رفته بود امپراطور میکا را در آغوش کشید و به اتاق میکا رفت او را در جایش خواباند و به اقامتگاه خود بازگشت پشت میزش نشست و پلک‌هایش را روی هم گذاشت و درست زمانی که خواب جون داشت به خواب زمستانی تبدیل می‌شد ندیمه وارد شد... امپراطور در جایش میخ شد و با دقت به نامه‌ای که ندیمه داده بود نگاه کرد -پیک خبری از جنگی نامه را آورده است امپراطور سطر اول را آرام خواند و بعد با چشمانی گرد شده سطرهای بعدی را خیلی سریع با چشمانش دنبال کرد و خواند -درود امپراطور اوضاع جنگ اصلاً خوب نیست و دشمن مدام در حال پیشروی است ما نیاز شدیدی به وجود شما داریم لطفاً هرچه سریع‌تر خودتان را به مرزهای شمالی برسانید نامه را محکم روی میز کوبید ادل: برو و جادوشناس را پیش من بیار زود -بله کمی بعد -متاسفم عالیجناب اما خبری از جادوشناس نیست از نگهبانان هم پرسیدم او از قصر خارج نشده است ادل:به همه ندیمه‌ها بسپار که اون رو پیدا کنند! - بله سرورم

طلسم؛جادو ₁₁ امپراطور از اتاقش خارج شد و به اقامتگاه کنزو رفت در را باز کرد و گشتی در اتاق زد دنبال چیزی می‌گشت که به او در پیدا کردن جادویش کمک کند از طرفی باید به میدان جنگ می‌رفت و از سوی دیگر باید به ملکه کمک می‌کرد آن هم تا دیر نشده است چشمش به کتابی که روی میز بود افتاد نشست و کتاب را ورق زد صفحه اول هیچ دوم هیچ سوم هیچ کنزو:عالیجناب به دنبال چه هستند ادل از جایش بلند شد و به سمت کنزو رفت:بهم بگو چطور جادوم رو بیدار کنم بهم بگو کنزو: جادو با خواست قلبی بیدار نمی‌شود بلکه با خطر بیدار می‌شود اگر در آستانه مرگ قرار بگیرید و زنده بمانی جادوی حقیقی‌تان خود را نشان می‌دهد ادل:یعنی الان باید جون خودم رو به خطر بندازم؟! کنزو:خیر عالیجناب به این سادگی‌ها هم نیست یشنهاد می‌کنم به مقبره پدربزرگتان بروید شاید آنجا راهنمایی برای خود یافتید امپراطور کمی فکر کرد و گفت:باشه انجامش میدم امپراطور به سمت اقامتگاه خود رفت -مقدمات سفر رو آماده کنید می‌خواهم به اقامتگاه پدربزرگم بروم در ضمن به وزیر دفاع هم بگویید به اینجا بیاید -بله سرورم وزیر دفاع:درود عالیجناب~