❇️ در روايت آمده: يكى از اصحاب حضرت سجّاد علیه السلام نقل مى ‏كند: شبى از شب‏ها ديدم كه حضرت بار سنگينى را بر روى دوششان حمل مى‏ كنند و مى‏ روند. ❇️ در مسيرى كه مى‏ رفتند، بار به زمين افتاد و ايشان نمى‏ خواستند كه كسى متوجه شود. من آمدم و كمك كردم. ❇️ ديدم مقدار نان و خرمايى است كه حضرت آماده كرده ‏اند تا تقسيم كنند. به ايشان گفتم اجازه بدهيد من بردارم. ❇️ حضرت اجازه ندادند و فرمودند:«هر كس بايد بارِ خودش را خودش بردارد». ❇️ شخص مى‏ گويد با حضرت تا اطراف شهر آمديم. ديدم ايشان نان و خرما را بدون سر و صدا بالاى سرِ عدّه ‏اى كه از اهل سنّت بودند و شيعه نبودند، گذاشتند. ❇️ به ايشان گفتم:«يابن رسول اللَّه، ايشان كه از شيعيان نيستند؟!» حضرت فرمودند:«اگر از شيعيان بودند كه نمك غذايمان را هم تقسيم مى ‏كرديم». 📚 روزهاى فاطمه، ص 40 🆔👉 @cheshmeyejarie

💟 براى بعضى از دوستان كه براى ايتام كارگشايى مى‏ كرد، حكايتى نقل كردم از جوانمردى كه در كار ماشين بود و از تبار بنى‏ هندل، ولى لوطى بود و دريا دل. 💟 اين جوانمرد دوستى داشت كه در تصادفى رفت و خانواده ‏ى سنگينى باقى گذاشت با فقر و نياز و آبرودار. جوانمرد با خود فكر كرد كه چطور به اين عزيزان امكانى برساند كه ذليل نشوند و بر خاك نيفتند؟ 💟 به نتيجه ‏اى رسيد و تصميمى گرفت. پس از مدتى به سراغ آنها آمد و با سخنى براى آنها از سرّى پرده برداشت، كه پدر شما پول زيادى به من قرض داده بود و بر من منّت گذاشته بود كه هر وقت دستم باز شد بازگردانم. 💟 حال رفته است و از من هم سندى ندارد، من گرفتارم از شما خواهش مى‏ كنم كه آبرويم را نگهداريد و اين بدهى و دين سنگين را ماهيانه از من بگيريد، من هم جبران مى‏ كنم و بعدها از خجالت شما بيرون مى ‏آيم. 💟 آن خانواده هر ماه باعزّت و حتى خشونت بر سر جوانمرد بانگ مى‏ زدند كه معطل نكن و مردانگى را به نامردى پاسخ مده. 💟 و هنوز هم پس از سال‏هاى سال نمى‏ دانند كه جوانمرد هيچ بدهى نداشته و بخاطر راحتى يتيم‏ها و خانواده‏ ى بى ‏سرپرست اينگونه خود را وامدار نشان داده بود و در گرو گذاشته بود. 📚چهل حدیث، ص 134 🆔👉 @cheshmeyejarie

🔷 اين سفسطه و اين منطق كه اگر خدا مى‏ خواست خودش به اين‏ها مى‏ داد:«أَنُطعِمُ مَن لَو يَشاءُ اللّهُ أطعَمَهُ»؛ آيا كسانى را خوراك بدهيم كه اگر خدا مى‏ خواست به آن‏ها مى‏ خورانيد؟ 🔷 اگر خدا مى ‏خواست كه شكم‏ها را سير كند، خودش بهتر مى ‏توانست و اين سفسطه درست بود، اگر هدف در انفاق همين بخور و بخوران، بنوش و بنوشان بود، اين حرف جوابى نداشت. 🔷 اما، نه هدف اين است كه شكمى سير شود و نه خدا اين را مى‏ خواهد. او مى‏ خواهد دو دسته، خودشان را بارور كنند، يكى با دادن و ديگرى با روى نينداختن. يكى با شكر و ديگرى با صبر. 📚 فقر و انفاق، ص 82 🆔👉 @cheshmeyejarie

🎞 کاش خاک بودیم 🆔👉 @cheshmeyejarie

❌👈 او منتظر ماست. 🆔👉 @cheshmeyejarie

🎞  دل باغبانمان را شاد نکردیم 🆔👉 @cheshmeyejarie

♦️ استاد صفایی رحمة الله علیه هنر زیادی در بهره بردن از فرصت‌های کوچک برای هدایت داشت. ♦️ دوستی می گفت: برای بازی فوتبال به بیرون شهر می رفتیم. ♦️ یک بار زمین بازی عوض شده بود و ایشان احتیاج به راهنمایی داشت. ♦️ من سر دو راهی ایستاده بودم و بچه ها را راهنمایی می کردم که از کدام طرف بروند. ♦️ ناگاه حاج شیخ سوار بر ترک موتوری از راه رسید و توقف کرد. گفتم: از این طرف. ♦️ ایشان تأملی کرد و گفت: چه خوب است انسان بر سر دو راهی بایستد و آدم ها را راهنمایی و هدایت کند. 📚 مشهور آسمان ص ۱۰۰ 🆔👉 @cheshmeyejarie

🔶 سعى كن با آنچه يافته ‏اى زندگى كنى و با شكر، باعث زيادى نعمت معرفت خود گردى. 🔶 چون در حديث است:«مَنْ عَمِلَ بِما يَعْلَمُ عَلَّمَهُ اللَّه ما لَمْ يَعْلَم»؛ كسى كه به آنچه آموخته، عمل كند، خدا به او، آنچه را كه نمى‏ توانست بياموزد، مى ‏آموزاند. 🔶 امّا اگر كفر كردى و ناسپاس شدى، مطمئن باش كه از آگاهى ‏ها و معرفت‏هاى موجودت هم بهره‏ مند نخواهى شد؛ كه در اين آيه آمده:«خَتَمَ اللَّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‏ سَمْعِهِمْ». 🔶 دل و گوش و چشم تو، كه منابع معرفت و آگاهى تو هستند، بر اثر كفر و ناسپاسى، مختوم مى‏ شوند و مُهر مى ‏خورند و از كار مى ‏افتند تا آن‏جا كه تو ديگر از آنچه مى‏ بينى و احساس مى‏ كنى، بهره‏ مند نمى ‏شوى و استفاده نمى ‏كنى. 🔶 نامه های بلوغ، ص 70 🆔👉 @cheshmeyejarie

♦️ تنها دود چراغ خوردن و خواندن و بلعيدن كتاب‏ها كارگشا نيست. ♦️ بايد با آنچه كه يافته ‏اى زندگى كنى. و بايد بر روى آگاهى و شهادتت به پا بايستى. «وَالَّذينَ هُمْ بِشَهاداتِهِم قائِمُون». ♦️ هدايتى كه براى محسن‏هاست به متقين نمى‏ رسد. و هدايتى كه براى متقين است به مؤمنين نمى‏ رسد. ♦️ هر كدام هنگامى كه جارى شدند و با شكر به مرحله ‏ى بالاتر رسيدند، مى‏ توانند برداشت بيشترى داشته باشند. 📚 تطهیر با جاری قرآن، ج 1، ص 25 🆔👉 @cheshmeyejarie

♦️ مايى كه آگاهى يك عمر را داريم هنگامى كه حركت يك لحظه را نداشته باشيم، در نتيجه با نعمت‏ها بازى كرده ‏ايم، در حالى كه بايد با نعمت‏ها كار مى‏ كرديم. ♦️ و نكته اين است كه بازیگرى با نعمت‏ها نه تنها باعث محروميت توست كه ديگران را هم زده مى ‏كند. ♦️ كسانى كه با دارو بازى مى‏ كنند نه تنها خود شفا نمى‏ گيرند، كه اين داروها را از ديگران هم جدا مى‏ سازند. ♦️ بازى با كلمه‏ ها و حرف‏هاى خوب همين تكاثر و بازيگرى است كه ديگران را زده و محروم مى ‏كند و تو را مسؤول، كه:«لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعيمِ». 📚 تطهیر با جاری قرآن، ج 3، ص 223 🆔👉 @cheshmeyejarie

💟 كسانى كه به اندازه تمامى عمرشان آگاهى به دست آورده‏ اند، ولى به اندازه يك لحظه هم گامى برنداشته ‏اند، بدانند كه همين آگاهى ‏ها، اغلال و زنجيرهاشان مى‏ شود و آنها را خُرد و خسته مى‏ كند. 💟 اينكه‏ مى ‏بينيد با بارى از معلومات و مطالعات و آگاهى ‏ها، هر كدام فرعونى شده ‏ايم و آشكار و پنهان، دعواها داريم، به همين خاطر است كه آگاهى يك عمر را به دوش گرفته‏ ايم، ولى حركت يك لحظه را هم نداشته ‏ايم. بارى كه بازده نداشته باشد، چه كمرها كه نمى‏ شكند! 📚 حرکت، ص 23 🆔👉 @cheshmeyejarie

🔷 اگر انسان با شناخت و بينشى كه يافته است، زندگى كند؛ يعنى با آنچه فهميده، حركت و تمرين كند، مى‏ تواند بارهاى سنگين را بردارد. 🔷 ما آگاهى يك عمر را پيدا مى‏ كنيم، ولى حركت يك روز را هم نداريم. اينجاست كه اين آگاهى، خود بار و وبال ماست، غل و زنجير ماست: «وَ جَعَلْنَا الاغْلالَ فِى أعْنَاقِ الَّذِينَ كَفَرُوا»؛با اين چشم‏ پوشى از آگاهى، زنجيرها بر گردن انسان انداخته‏ مى‏ شود. 🔷 آدمى، از لحظه ‏اى كه به «آگاهى» مى ‏رسد، بايد با آن كار كند، «تمرين» كند. 🔷 منى كه امروز فهميدم بايد اين لقمه را بدهم، اگر ندهم، فردا كه بايد از سر سفره‏ ام بگذرم، نمى ‏توانم. بعد نوبت اين مى‏ رسد كه خانه ‏ام را بدهم، نمى ‏توانم. جانم را بدهم، نمى‏ توانم. 🔷 و چون قبول دارم و مى‏ خواهم آن را انجام دهم، ولى نمى‏ توانم، رنج مى ‏برم و زير فشار وجدان، خرد مى ‏شوم. شوخى نيست! 🔷 كسى مى‏ تواند از يك لقمه بگذرد كه تمرين داشته باشد. اينجاست كه رفته رفته، توانايى گذشت از لقمه‏ اى ديگر را هم پيدا مى‏ كند و مى‏ تواند سفره ‏اش را بدهد، مى‏ تواند از سر هستى ‏اش بگذرد. مى‏ تواند در متن معركه‏ ها پا بر جا و استوار باشد. 🔷 و كسى هم كه فهميد، ولى اقدامى نكرد، اين چشم ‏پوشى و كفر، در او فسادى به وجود مى ‏آورد و او را آماده مى‏ سازد تا رفته رفته، حتى از لقمه دوست هم نگذرد و به او هجوم آورد و از او بگيرد. 🔷 كه داستان آدمى، داستان لحظه است. داستان تصميم اوست. داستان انتخاب اوست. وقتى يك آگاهى برايت مى ‏آيد، اگر اعتنا نكنى، سياهى مى‏ آيد و رفته رفته افت مى‏ كنى تا حدى كه مى‏ توانى سر ميز مشروب هم بنشينى.

💟 آگاهى بدون علاقه، عامل حركت نيست و حركت بدون تمرين هم امكان پذير نيست. 💟 اين سه؛ يعنى آگاهى و علاقه و تمرين، پشت سر هم قرار مى‏ گيرند. 💟 كسى كه آگاهى و فهمى را پيدا كرده، اين آگاهى در او عشق و علاقه‏ اى به وجود مى ‏آورد و اين عشق، در او حركت و عمل را محقق مى ‏سازد. 💟 البته اين حركت و عمل، تمرين مى‏ خواهد و كار با عجله و شتاب، به سامان نمى ‏رسد. 📚 حرکت، ص 163 🆔👉 @cheshmeyejarie

🔶 خيال مى ‏كنيم خيلى مهم هستيم؛ چون فقط مى ‏دانيم، در حالى كه دانستن، مسأله‏ اى را حل نمى ‏كند. 🔶 خيال مى‏ كنيم همين كه مى ‏دانيم كسانى بالاى كوه رفته‏ اند، ما هم مى ‏توانيم برويم. 🔶 دانستن را با توانستن خلط مى‏ كنيم. در اين هنگام است كه غرور ما را مى ‏گيرد و مى‏ گوييم: «ما با بزرگان بوديم، با كسانى كه شب‏ها اين جور بودند، روزها اين جور بودند». 🔶 بايد پرسيد: تو آنها بودى، يا با آنها؟ همين كه با آنها بودى، مانع تو شده؛ چون باعث غرور تو شده است. 📚 حرکت، ص 165 🆔👉 @cheshmeyejarie

🔷 ما چشمان خود را باز نمى ‏كنيم؛ چون مى‏ دانيم اگر باز كنيم، اول درگيرى و بحران است. مى‏ گوييم: «حالا ولش كن، بگذار نفهميم». 🔷 غافل از اينكه كسى كه مى ‏داند نفهميده، ديگر نمى‏ تواند نفهم برود، ديگر مستضعف نيست. 🔷 مستضعف كسى است كه در باطل است، ولى خيال مى‏ كند آنچه دارد، حق است. 🔷 مستضعف كسى است كه اختلاف‏ها را نشنيده يا اختلاف‏ها را شنيده و دنبال آنها رفته، ولى به نتيجه غلط رسيده؛ مثل مسيحى و يهودى و مشركى كه خيال مى‏ كنند حق همان است كه آنها دارند. 📚 حرکت، ص 198 🆔👉 @cheshmeyejarie

💟 معرفت و علم آدمى بر فرض كه ريشه بگيرد و سر بر دارد مى‏ تواند با غفلت، كفران، با كفر به نابودى باز گردد و مختوم و مغفول شود. 💟 كسانى كه با آگاهى خود كار نكرده ‏اند گرفتار محروميت مى‏ شوند. 💟 در روايتى از أميرالمؤمنين علیه السلام آمده است كه بسيارى از مردم ستاره ‏ها را مى‏ بينند ولى از آن راهياب نمى ‏شوند. 💟 كسانى راهياب مى‏ شوند كه دراسة داشته باشند و با ذكر مستمر و حفظ آن، مجارى و منازل آن‏ها را بشناسند. علم با ذكر مستمر، به عهد و به عمل منتهى مى ‏شود. 📚 وارثان عاشورا، ص 182 🆔👉 @cheshmeyejarie

❌👈 امضای پرونده حضرت سلیمان توسط خداوند متعال 🆔👉 @cheshmeyejarie

🔷 حضرت على علیه السلام مى‏ فرماید: كسانى كه كم مى ‏دانند و مى‏ خواهند زياد ياد بدهند. 🔷 كسانى كه ريشه ندارند و مى ‏خواهند ميوه ‏هاى سنگين را به سر گيرند، مى ‏شكنند و خُرد مى‏ شوند. 📚 حرکت، ص 207 🆔👉 @cheshmeyejarie

🔷 آنها كه بيشتر از علم خويش خيز برمى‏ دارند جز به درگيرى‏ ها و اختلاف‏ها و قيل و قال‏ها نمى‏ رسند. 🔷 آنها كه با بال‏هاى‏ ضعيف، شور پرواز مى‏ گيرند، جز به مرگ دست نمى‏ دهند. 📚 روش نقد، ج 3، ص 18 🆔👉 @cheshmeyejarie

چرا کاهلیم⁉️ 🆔👉 @cheshmeyejarie

♦️ تمام سؤال‏هاى يك كودك در روز اول مدرسه رفتن، حل نمى‏ شود، در حالى كه طرح اين سؤال‏ها براى كودك ضرورى است. ♦️ حتى اگر كودك‏ خود كنجكاو نبود و سؤالى طرح نمى‏ كرد، بايد براى او سؤال‏هايى مطرح بشود و جواب آن به دوره ‏هاى بالاتر حواله گردد. ♦️ با اين روش، ظرفيت فكرى كودك توسعه مى ‏يابد و شوق بزرگ شدن و رشد كردن و زندگى را پشت سر گذاشتن، در او پا مى‏ گيرد. ♦️ اين چنين كودكى با اميد به آينده گام‏هاى بلندترى برمى‏ دارد و به خاطر رسيدن به آگاهى، تلاش‏هاى بيشتر و توجه‏ هاى عميق‏ ترى مى ‏كند. ♦️ مگر آنكه لوس و بى‏ ظرفيت بار آمده باشد كه بخواهد زود برايش همه چيز را مهيا كنند و خواسته‏ هايش را تأمين نمايند كه اين چنين كودكى درمانش همين واگذار كردن و ضربه زدن و به استقلال و شخصيت رساندن است. 📚 روش برداشت از قرآن، ص 67 🆔👉 @cheshmeyejarie

💟 آن چه جهل را از بين مى ‏برد، تنها علم نيست؛ كه علم است و حلم. 💟 در دعا آمده: «اللّهُمَّ اقْسِمْ لِى حِلْماً يَسُدُّ عَنّى بابَ الْجَهْلِ»؛ از تو حلمى را مى‏ خواهم، نه علمى را، كه باب جهل را بر روى من ببندد. 💟 گاهى نمى‏ دانم كه چاله ‏اى وجود دارد ولى با حلم و تأنّى خودم، چاله را پيدا مى‏ كنم. 💟 از طرفى هم گاهى مى ‏دانم كه جلوى پاى من چاله ‏اى وجود دارد ولى‏ با شتاب و عجله‏ ام، گرفتار مى‏ شوم و در چاله مى‏ افتم. 📚 دعاهاى روزانه حضرت زهرا، ص 101 🆔👉 @cheshmeyejarie

🔶 ما اگر مرز ميان سه حالت را در هم نريزيم، آن وقت به انصاف علمى رسيده‏ ايم. 🔶 آنچه را كه مى ‏دانيم هست، بپذيريم 🔶 و آنچه را كه مى‏ دانيم نيست، نفى كنيم 🔶 و آنچه را كه نمى ‏دانيم، نه نفى كنيم و نه بپذيريم؛ كه نفى و اثبات هر دو نيازمند علم هستند. 📚 روش نقد، ج 4، ص 91 🆔👉 @cheshmeyejarie

✴️ تو ضعف‏هايت را در معاشرت‏هايت مى‏ شناسى، نه اين كه معاشرت‏ها به تو ضعفى بدهند. 🆔👉 @cheshmeyejarie

🔷 امیر دنیا باش، نه اسیر دنیا 🆔👉 @cheshmeyejarie

🎤👈 حاج آقا حیدری 💟 استاد صفایی رحمة الله علیه می گفت: عشق امام زمان علیه السلام، برداشتن بارهای اوست؛ چون عاشق، امر معشوق را عهده دار می شود. 💟 می گفت: اگر به من بگویند امام زمان علیه السلام در دو خیابان آن طرف تر ایستاده است و در همان حال جوانی از من پرسش داشته باشد، من نزد آن حضرت نمی روم. 💟 چرا که آن وقت حضرت مرا توبیخ می‌کند: چرا سر پست خودت نایستاده ای. 📚 مشهور آسمان ص ۹۵ 🆔👉 @cheshmeyejarie

❇️ چنان که مرسوم است برخی اشکال می گیرند که چرا طلبه ها کار یدی نمی کنند و حال آنکه حضرت علی کار می کرد ✅ استاد صفایی فرمود:حضرت علی علیه السلام که روی زمین کار می کرد، به این خاطر بود که او را از کار کردن روی استعدادها محروم کرده بودند و گرنه هرگز آدم ها را رها نمی کرد. ❇️ یکی از برادران طلبه که گویا دل آزردگی زیادی از برخورد برخی بی انصاف ها داشت پرسید: راستی به نظر شما مفت خور کیست؟ ✅ فرمود: مفت خور کسی که مشغول انجام تکلیف نباشد. اگر پزشکی بتواند پزشک تربیت کند، ولی تعلیم را رها کرده و مطب باز کند که خود را تأمین مالی کند، بر مسند وظیفه ننشسته است. 📚 مشهور آسمان ص ۱۶ 🆔👉 @cheshmeyejarie

✅ چرا دنیا با غم قاطی شده است⁉️ 🎤👈 استاد علی صفایی حائری 🆔👉 @cheshmeyejarie

♦️ ما مسئوليم؛ چون داراييم. مسئوليت بر اساس توانايى است نه آگاهى؛ «لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إلاّ وُسْعَها». ♦️ و نوع مسئوليت ما، وابسته به اهميت كارها و ضرورت نيازها و استعداد و توان ماست. ♦️ در اين قرن وحشى، شديدترين نيازها، نياز جهت دادن و شكل دادن و كشف كردن استعدادهاست. نياز رهبرى كردن و تربيت نمودن و بارور ساختن است. ♦️ تربيتى كه مسخ انسان نباشد و نفى او نباشد، داغ كردن، شاخ و برگ دادن و به آغوش كشيدن نباشد، بلكه روشنى دادن باشد و ريشه دادن و زمينه فراهم آوردن. ♦️ آن مربى و رهبرى كه فقط يك راه پيش پاى افرادش مى‏ گذارد، هر چند اين راه، راه خوبى ‏ها باشد، به آنها ستم كرده است، كه بايد دو راه را نشان داد و بايد زمينه انتخاب را فراهم نمود؛ «وَ هَدَيْناهُ النَّجْدَيْنِ». ♦️ آنگاه با آنهايى كه راه را انتخاب كرده ‏اند در برابر آنها كه سنگ راه شده ‏اند، ايستاد. 📚 تربیت کودک، ص 18 🆔👉 @cheshmeyejarie