بسم الرب الحکیم #تحلیل پیشتر نوشته بودم که هژمون شدن #نیولیبرالیسم در ایران پساجنگ، بزرگترین پیروزی #ناتوی فرهنگی علیه انقلاب اسلامی بوده است و سر منشأ انحطاط اجتماعی و فرهنگی جامعهٔ ما است که امروز به مرحلهٔ بحران رسیده است. دلیل این که از #لیبرالیسم و #نیولیبرالیسم زیاد می‌نویسم و فوروارد می‌کنم همین است. حالا بعد از ۳۳ سال از این شکست بزرگ و بی‌خبری مطلق از آن، شاهد شکل‌گیری یک آگاهی نوپا علیه آن هستیم که شخصیت‌هایی چون جبرائیلی و علی‌زاده پیشگام آن هستند و بزرگترین نمود این رویارویی جدید در مناظرات بر سر ارز ۴۲٠٠ شکل گرفت. دلیل این که از این دو شخصیت هم زیاد مطلب می‌گذارم همین است. این دو فرد برای اولین بار موفق شدند ضربهٔ بزرگی به هژمونی لیبرال در ایران وارد کنند. گرچه از پیشگامی سید مجید حسینی نباید فراموش کرد. در کلیپ بالا اشاره می‌شود که این رویارویی منطبق با رویارویی سنتی اصولگرا-اصلاح‌طلب و انقلابی-غیرانقلابی نیست و این مرزبندی را قطع می‌کند. این یعنی بخش قابل توجهی از جریان انقلابی حزب اللهی هم متأثر از ناتوی فرهنگی استحاله شده است، سرنوشتی که دامن‌گیر بخشی از نسل اول انقلاب هم شد، یعنی دانشجویان خط امامی که بعد از استحاله، جریان اصلاحات را به وجود آوردند. لذا است که، بله، اگر ریشه‌های این استحاله شناخته نشود، تهدید استحالهٔ نسل‌های جدید انقلابی هم وجود دارد. لذا بازخوانی کارنامه سیاستگذاری اقتصادی نیولیبرال در ایران پساجنگ مهم‌ترین تکلیف امروز ما است. کتاب «اقتصاد ایران در دوران تعدیل ساختاری» از فرشاد مؤمنی یک شروع خوب است. @criticalknowledge 🧬 دانش حیاتی