https://t.me/joinchat/CN7h7xo0RVnqJL1vUAeL5g
گروه تلگرامی ارتباط با استاد محترم
دکتر وطن دوست
لیست حضور و غیاب دوره تربیت مربی پژوهشی دوره مجازی.pdf
297.8K
لیست حضور و غیاب. افرادی که در دوره تربیت مربی شرکت می کنند ولی اسمشان در لیست نمی باشد نام و نام خانوادگی خود را به ایتا شماره 09154287706 ارسال نمایید
New - دوره تربیت مربی پژوهشی استاد وطن دوست 12 مهرماه.mp3
19.88M
New - دوره تربیت مربی پژوهشی استاد وطن دوست 14 مهرماه.mp3
26.95M
New - استاد وطن دوست 19 مهرماه.mp3
24.77M
استاد وطن دوست 21 مهرماه.mp3
23.03M
1. نكات مربوط به #چكيده نويسي
1-1. #چكيده بی ساختار: یک خلاصه یک پاراگرافی است که به صورت پشت سر هم آورده می‌شود.
1-2. #چكيده با ساختار: در این نوع چکیده چند بخش وجود دارد: مقدمه یا زمینه (در حد یک يا دو سطر)، هدف (در حد یک يا دو سطر)، روش‌ها (در حد یک يا دو سطر)، یافته‌ها و نتیجه‌گیری (در حد دو سطر). گاهي برخی بخش‌ها همانند هدف یا محدودیت نیز به آن افزوده می‌شود.
نکاتی درباره نوشتن چکیده مقاله
۱- دقیق باشد: یعنی محتوای مقاله شما را به صورت مناسب نشان دهد. سعی کنید مطالب و یافته‌های مهم خود را حتماً آورده و مطالب زائد را حذف کنید.
۲- مختصر باشد: در بیشتر مجلات و پايان نامه ها چکیده باید بین ۲۵۰ تا ۴۵۰ واژه باشد هرچند برخی مجلات حداکثر ۲۰۰ کلمه و برخی دیگر ۵۰۰ کلمه را نیز جایز می‌دانند. تعداد کلمات چکیده را باید بسته به مجله انتخاب کنید.
۳- بدون ارزشیابی باشد: شما تنها باید همانند یک داور بی طرف نتایج خود را گزارش کنید و از ارزشیابی مقاله خود پرهیز نمایید. برای مثال نوشتن عبارت “در این مقاله پیشگام …” یا “انتخاب نمونه با دقت بسیار انجام گرفت” به بی‌طرفی شما خدشه وارد می‌سازد.
۴- استفاده از افعال مناسب: برای گزارش یافته‌های خود باید از افعال گذشته استفاده نمایید و برای نتیجه‌گیری و ذکر کاربردهای مقاله از زمان حال استفاده نمایید.
۵- رعایت استاندارد جملات و ساختار اصلي: در یک چکیده معمولاً بخش‌های مختلف دارای تعداد جملات استانداردی هستند: مقدمه یا زمینه (در حد یک يا دو سطر)، هدف (در حد یک يا دو سطر)، روش‌ها (در حد یک يا دو سطر)، یافته‌ها و نتیجه‌گیری (در حد دو سطر).
با توجه به آنچه که گفته شد، پیشنهاد این است که در هنگام نوشتن چکیده مقاله با دقت و صرف زمان کافی عمل نمایید. نتیجه یک پژوهش زمان‌بر و هزینه بر، در #چكيده خلاصه شده و می‌تواند در موفقیت یا شکست کارتان تأثیر گذار باشد.
توصیه نهایی این است که خواندن #چكيده مقالات معتبر را فراموش نکنید. مجلات معتبر یک استاندارد برای یادگیری نگارش مقاله و به خصوص چکیده هستند.
نكاتي درباره نگارش واژگان كليدي
1. واژگان كليدي از عنوان پژوهش و عناوين اصلي بايد أخذ شوند. به عنوان نمونه اگر عنوان پژوهش « بررسي تحليلي چگونگي وقوع مرگ در مجردات با تكيه بر آيات، روايات و مباني حكمت متعاليه» باشد بايد واژگان كليدي به صورت زير انتخاب شوند:
مرگ، مجردات، آيات، روايات، مباني حكمت متعاليه
2. واژگان كليدي از 5 الي 6 كلمه نبايد تجاوز كند. بهتر است از چهار كلمه كمتر نباشد. يعني در مجموع بين 4 الي 6 واژه انتخاب شود.
نكات مربوط به #طرح_مساله نويسي
اولین و مهمترین مرحله در نگارش یک پژوهش (معمولاً در قالب مقاله یا پایان نامه) نگارش بیان #مساله است. در بیان #مساله محقق مساله‌ای را که تصمیم به حل آن دارد و سوالی که می‌خواهد تا به آن پاسخ دهد را مطرح میکند. مساله پژوهش در واقع پرسشي است كه پژوهشگر براي پاسخ بدان اقدام به تحقيق كرده است. بیان مساله معمولاً به این جهت ارایه می‌شود که یک مشکل یا سوال را برجسته سازد و ضرورت انجام یک پژوهش را تبیین کند.
یک بیان مساله خوب باید عناصر زیر را در خود داشته باشند:
الف) اهمیت مساله مورد بررسی را نشان دهد تا مشخص سازد که انجام پژوهش در این حیطه الزامی بوده است.
ب) به شکافی موجود در علم اشاره کند و نشان دهد كه موضوع پژوهش پرسشي است كه يا بدان پاسخ داده نشده است يا اگر پاسخ داده شده، با ابهامات و اشكالاتي رو به رو مي‌باشد.
ج) كوتاه و مختصر باشد. از مطالب زائد و كلي دور باشد.
د) مطابق با عنوان پژوهش باشد.
ه) به صورت آشكار پرسش يا پرسش‌هاي پژوهش ذكر گردد.
نكات مربوط به #پيشينه_تحقيق
3-1. هدف:
3-1-1. شناخت پژوهش‌هاي مشابه جهت جلوگيري از موازي كاري و تكرار بي‌فايده پژوهش
3-1-2. بهره‌گيري از روش و نتايج پژوهش‌هاي ديگر پژوهشگران و توسعه علم و دانش
3-2. انواع #پيشينه:
3-2-1. #پيشينه با رويكرد توصيفي: موضوع + روش تحقيق
3-2-2. پيشينه با رويكرد تحليلي: موضوع + روش تحقيق + نتايج
3-3-3. پيشينه با رويكرد انتقادي: موضوع + روش تحقيق + نتايج + بررسي نقاط قوت و ضعف پژوهش‌هاي انجام شده.
** نكات مهم:
1. پس از نگارش پيشينه حتما بايد تفاوت پژوهش حاضر و جنبه نوآوري آن نسبت به ديگر پژوهش‌هاي مشابه ذكر گردد. واژگان كليدي كه تفاوت‌ها را نشان مي‌دهد عبارتند از:
در مقايسه با، هرچند كه، برخلاف،
2. در جايي كه پژوهش‌هاي مشابه بسيار است بايد به ذكر مهم‌ترين پژوهش‌ها پرداخته شود و از تفصيل دادن مطالب خودداري گردد.
3. پژوهش‌هايي كه تاكنون انجام شده و مشابه موضوع مورد پژوهش است، ترجيحا در سه بخش كتاب، پايان نامه و مقاله به صورت جدا آورده شود.
نكات مربوط به #عناوين پژوهش يا فهرست (مرتبط با سوالات اصلي و فرعي)
4-1. بايد توجه داشت كه #عناوين پژوهش (مقاله يا رساله) همان #سوالات اصلي و فرعي مرتبط با #مساله پژوهش است. از همين‌رو، بايد در بخش‌ها و محورهاي اصلي پژوهش خود را نشان دهد. بخش‌هاي مقاله يا فصل‌هاي پايان‌نامه، از سوالات اصلي و زيربخش‌ها يا زيرفصل‌ها از سوالات فرعي گرفته مي‌شوند.
4-2. عنوان‌بندي بايد كوتاه، رسا و سازگار با محتوا باشد. درواقع، عنوان اشاره اجمالي به محتوا بايد داشته باشد.
4-3. ميان #عناوين بايد ارتباط منطقي برقرار باشد. به ديگر سخن، بايد احكام مقسم، اقسام و قسيم منطقي درباره عناوين مقاله رعايت گردد.
4-4. در مواردي كه محتواي عنوان برهان يا استدلال است بهتر است به جاي عباراتي مانند برهان اول، برهان دوم و... حد وسط برهان در عنوان نوشته شود مانند برهان امكان فقري، برهان امكان ماهوي، برهان حدوث، برهان حركت و ... .
4-5. نوشتن مقدمه چند سطري ميان دو عنوان (يعني دو عنوان نبايد پشت سر هم بيايد)
4-6. همه عناوين غير از چكيده، طرح مساله و نتيجه گيري بايد شماره گذاري شود و در شماره‌گذاري ها از الگوي زير استفاده شود:
الگوي شماره گذاري #عناوين در پژوهش
نكات مربوط به #ارجاعات مقاله
الف. #ارجاع درون متني
#ارجاع درون متني در مقالات علمي - پژوهشي به شكل‌هاي گوناگون انجام مي‌شود. چهار نمونه شناخته شده از ارجاعات درون متني به صورت زير مي‌باشد:
1. (نام خانوادگي، تاريخ انتشار كتاب يا مقاله: شماره جلد/ شماره صفحه)؛ بدون ذكر علامت اختصاري «ج» براي جلد و «ص» براي صفحه؛ مانند (ملاصدرا، 1981: 5/ 303)
2. (نام خانوادگي، تاريخ انتشار كتاب يا مقاله، شماره جلد/ شماره صفحه)؛ همراه با ذكر علامت اختصاري «ج» براي جلد و «ص» براي صفحه؛ مانند (ملاصدرا، 1981، ج5/ ص303)
3. (نام خانوادگي، تاريخ انتشار كتاب يا مقاله، شماره جلد: شماره صفحه)؛ همراه با ذكر علامت اختصاري «ج» براي جلد و بدون ذكر علامت اختصاري «ص» براي صفحه؛ مانند (سیدمرتضی، 1998، ج2: 348)
4. ارجاع به صورت #پاورقي كه در بيشتر موارد از الگوي زير پيروي مي‌كند:
(نام خانوادگي، نام كتاب، شماره جلد، شماره صفحه) همراه با ذكر علامت اختصاري «ج» براي جلد و «ص» براي صفحه؛ مانند (طباطبايي، تعليقه بر اسفار، ج1، ص427)
تذكر بسيار مهم:
نويسنده مقاله بايد پس از نگارش مقاله چگونگي ارجاعات درون‌متني را با مراجعه به بخش «راهنماي نويسندگان» كه در صفحه اصلي سايت نشريات وجود دارد، استخراج نمايد و يا با دانلود يكي از مقالات آخرين شماره نشريه از چگونگي ارجاعات درون‌متني اطلاع يابد.
ب. ارجاعات به صورت پاورقي
در ارجاعاتي كه به صورت پاورقي انجام مي‌گيرد معمولا از قالب زير استفاده مي‌شود:
(نام خانوادگي مولف، نام مولف، نام كتاب، ج، ص)
طباطبايي، سيدمحمدحسين، الميزان في تفسير القرآن، ج2، ص 75)
نكات مهم محتوايي مربوط به ارجاعات مقاله:
1. تا جايي كه امكان دارد بايد به منابع درجه يك در موضوع پژوهش ارجاع داده شود منابع درجه يك در هر پژوهشي مصاديق خاص خود را دارد و شايد نتوان يك ملاك براي همه پژوهش‌ها تعيين كرد به عنوان نمونه اگر موضوع پژوهش، مساله تاريخي باشد ملاك درجه يك بودن، تقدم تاريخي كتاب است ولي اگر موضوع پژوهش، موضوعي فلسفي باشد كه مرتبط با فلسفه مشاء است، منابع درجه يك عبارت از منابعي است كه از كتابهاي فلاسفه بزرگ مشائي مانند ارسطو، فارابي، ابن سينا و ... باشد.
2. ارجاعات بايد متنوّع باشد و نبايد نويسنده به يك منبع بيش از اندازه ارجاع دهد.
3. در مطالبي كه منابع بسيار دارد اگر كثرت منابع، بدون فايده باشد ايراد خواهد داشت مگر اينكه در هر منبعي بخشي از مطالب آمده باشد كه در اين صورت نيز توصيه مي‌شود منبع هر بخش به صورت جداگانه ذكر گردد.
4. اصل اوّلي در نگارش مطالب پژوهش ارائه مستندات و ذكر منابع است (براي هر پاراگراف حداقل يك منبع) مگر اينكه سخن، تحليل خود نويسنده باشد و پيش از او شخص ديگري اين تحليل را ارائه نكرده باشد.
5. براي دسترسي سريع به منابع پژوهش مي‌توان از راه ميان‌بر «رجوع به مقالات مشابه» استفاده كرد ولي پس از يافتن منبع مورد نظر حتما بايد به منبع اصلي مراجعه شود تا درستي ارجاع بر نويسنده روشن گردد و اگر نكته‌اي لازم است افزوده شود. (اگر به منبع اصلي مراجعه نشود اخلاقا و شرعا ايراد دارد)
6. در صورت تكرار منبع بلافاصله پس از منبع نخست بايد از عبارت (همان) استفاده شود. اگر جلد و صفحه متفاوت باشد (همان، ج2، ص85) اگر كتاب و جلد يكي باشد و صفحه متفاوت باشد (همان، ص95).