✅ چه کنیم که آینده مان بهتر از گذشته باشد؟ 🌷 امام خامنه ای: یک رفیق بد، یک مشاور بد، یک استاد بد، یک حادثه‌ ی نامناسب گاهی پای انسان را می لغزاند، انسان باید حواسش جمع باشد، این حواس‌ جمعی در تعبیرات قرآنی اسمش چی است؟ #تقوا ... اینها را اگر مراقبت کنید ان‌ شاء الله آینده‌ ی شما از گذشته‌ تان خیلی بهتر خواهد شد و ان‌ شاء الله برای کشورتان، برای اسلام، برای انقلاب، برای نظام مفید خواهید بود در آینده، به حول و قوّه‌ ی الهی. (1396/1/6) ✍️ شرح: #تقوا یعنی انجام #واجبات و ترک #حرامها در زندگی فردی و اجتماعی پند 190 📱 کانال سبک زندگی متقین: @mottagheen

لاشخورها چشم به تخت بیمارستان، بی‌تابانه سفره خون پهن کرده‌اند.

اتحاد بر محور یک کتاب زنده ✍ جعفرعلیان‌نژادی 🔸با خود فکر می‌کردم، اگر جمهوری اسلامی برای سی‌وهفتمین بار کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی را برگزار نمی‌کرد، چه بر سر آرمان اتحاد اسلامی می‌آمد. برایم سوال بود آیا برگزاری بی‌وقفه این کنفرانس طی چند ده سال، تأثیری واقعی هم روی مقوله وحدت اسلامی داشته است. 🔸راستش را بخواهید، بنده دوران دانشجویی خود را از دانشگاه مذاهب اسلامی تهران، شروع کردم. همان دانشگاهی که نقش اول مشارکت در برگزاری این کنفرانس را ذیل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی داشت. من در آن دوران با دیده تردید، به این کنفرانس نگاه می‌کردم. 🔸اصلا در محافل دانشجویی رویکرد انتقادی داشتن به مسأله تقریب و کنفرانس وحدت مُد بود. با این حال همه منتظر بودیم تا کنفرانس وحدت برگزار شود و ما هم به عنوان مدعو افتخاری در سالن اجلاس سران حاضر شویم. کنفرانس وحدت، تنها اتفاق مهم سال بود که دانشگاه کوچک ما را سر زبان‌ها می‌انداخت و همین برای ما کافی بود. 🔸ما در آن سال‌ها، پیرو همان رویکرد انتقادی، «ایده تقریب بر پایه مقارنت فقهی مذاهب چهارگانه اهل سنت و مذهب شیعه» را غیر موثر و کم فایده می‌دانستیم. گمان ما این بود که ملاک وحدت باید تکیه روی اشتراکات باشد، نه از بین بردن تفاوت‌ها. تفاوت‌ها باید به رسمیت شناخته می‌شد و برای وحدت، طرحی دیگر درانداخته می‌شد. 🔸در واقع آن سال‌ها، بخاطر همان ژست انتقادی، منطق حاکم بر ذهن ما، «نه این، پس آن» بود. ما فکر می‌کردیم باید تقریب را کنار گذاشت تا مقوله وحدت معنا پیدا کند.‌ بعدها متوجه شدیم، درک ما از تقریب ساده‌اندیشانه و ظاهرگرایانه بود. ما تقریب را به هدفی در خود، کاهش داده بودیم.‌ در حالی که تقریب دلیل و بهانه‌ای برای وحدت بود. 🔸تقریب، خوانشی دیگر از مقوله ولایت اجتماعی به معنی هم‌تافتگی و هم‌جوشی مومنین در جامعه اسلامی بود. بهانه‌ای برای تألیف قلوب بین شیعه و سنی. ما باید به یک اجتماع هم‌جوش مسلمانی می‌رسیدم تا ادعای بین‌المللی وحدت اسلامی، باورپذیر می‌شد. مسأله اصلا انکار تفاوت نبود، مسأله در پرانتز قرار دادن تفاوت‌ها بود. 🔸نه قرار بود شیعه سنی شود و نه سنی شیعه. آحاد شیعه و سنی باید «ما» می‌شدند. کارکرد ایده تقریب در این سال‌ها، قوام‌بخشی به این «ما» بوده است. تقریب ترجمه‌ای کارآمد از مفهوم ولایت اجتماعی بود. تجسم عینی همبستگی مسلمانان. تقریب مذاهب این چنین تبدیل به واقعیتی اجتماعی و قابل الگو‌گیری در تمام جهان اسلام شد.‌ 🔸اما نزدیک شدن(تقریب) مسلمانان به یکدیگر در سطح بین‌المللی، باید متناسب با نیازهای زمانه تغییر و تحول پیدا کند.‌ ایده تقریب به عنوان یک واقعیت اجتماعی موجود در جوامع اسلامی، باید با یک واقعیت سیاسی در سطح دولت‌های اسلامی همراه و هم‌طنین شود. 🔸حساسیت جوامع اسلامی روی موضع صیانت از قرآن، نشان می‌دهد، آن خط و مشی واحد سیاسی، می‌تواند بر اساس این کتاب زنده در سطح دولت‌های اسلامی شکل بگیرد. دشمنان درکی از انرژی بی‌پایان این کتاب زنده ندارند. نمی‌داند، نمی‌شود با قرآن درافتاد. حمله به قرآن وارد شدن آنها به بازی خطرناکی است که کمترین پیامد آن، می‌تواند اتحاد سیاسی جهان اسلام باشد. @jafaraliyan

ایمان خاموش... مدت‌ها چالشی ذهن مرا به کار گرفته بود که چرا باید برخی نمازها را بلند خواند و برخی را آرام. یعنی حمد و سوره نمازهای صبح و مغرب و عشا را باید با جوهر آشکار صدا قرائت کرد. پاسخ را در صدا و سیمای ایمان یافتم. هر وقت می‌خواستم نماز را با قرائت زیبا و طمئنینه بخوانم زمزمه‌ای در گوشم نجوا می‌کرد که ریا نکن. می‌دانستم شیطانی است که در من آمیخته و در پس سرم بر گرده نفس سوار است. عملیات روانی چندلایه چندوجهی شیطان را می‌شناسم. آنقدر از نزدیک‌ترین نقطه و صمیمی‌ترین زاویه با تو سخن می‌گوید که انگار می‌کنی خود به سخن آمده‌ای. او می‌تواند در مدت زمان کوتاهی نمایشی رادیویی را نویسندگی و کارگردانی کند که از هر سو نگاه می‌کنی بی‌نقص است. دلیلش این است که نمایشنامه‌های شیطان هزاران سال است که نوشته شده، اجرا می‌شود و هر روز کامل‌تر و بی‌نقص تر در میلیاردها سکوی نمایش در معرض آزمون و خطا قرار می‌گیرد. هر کس نوانست نمایشی بودن آن را بیابد بخشی بر آن افزوده و قسمتی کاسته می‌شود تا این نقص برطرف شود. مخاطب باید باور کند که این نه نمایش که خود خود زندگیست. نمایش مانند ضربان قلب است اگر احساسش کنی یعنی یک جای کار ایراد دارد. اگر تصویر متحرک مصوت ذهن تو را نبلعد و بر گرده تو ننشیند و جهان را از زاویه نگاهش نشانت ندهد، نمایش نیست. کار کارگردان تسخیر تماشاگر است و بازیگرها نقش مکمل تو هستند. نمایشنامه‌نویس متن را بر پایه تو‌ می‌نویسد. قرار است تو بروی در دنیای خیال آنها و حرکت گنی در جهانی که برایت تهیه شده. این انتقال انسان به جهان دیگر بدون اینکه از جای خود جم بخورد و در حالی که به صحنه خیره مانده نامش هنر است.

بوسیدن پای مادر سه شهید توسط سردار رادان ❤️ 💢 @vahab313

صورت‌های جنسی...گاهی در توصیف یک تصویر متحیر می‌مانم. پیش بردن چند وجهی قطار کلمات به طوری که روان حرکت کنند و گره کوری در کارشان نیافتد بسیار دشوار است. مانند تقاطعی که بر اثر ازدحام فراوان بند آمده و جز دار و درخت و در و دیوار جایی برای سوزن انداختن نیست. ماشین‌ها چنان در هم پیچیده‌اند که مجال عبور پیاده هم نیست. آدم‌ها زرنگی کرده‌اند و تمام روزنه‌های عرصه عمومی را پر کرده‌اند. مسابقه به جایی رسیده که همه با هم بازنده‌اند. این محصول سبقت و مسابقه خودخواهانه است. تلاش بی‌قاعده و قانون. پیش‌راندن بدون نظم و نظام و انتظام پیشرفت نمی‌أورد. موجب بن‌بست در چهارراه است. این همه راه، اما مسدود اگر از بالا نگاه کنی زاهی که به چنین راهبندانی منتهی شود چاه افقی است. چاهی که خودمان مشت مشت کنده‌ایم و خاکش را روی سرمان ریخته‌ایم. خلاصه تصویر وقتی به خروجی های ذهنت هجوم می‌آورد تا خودش را به دیگران نشان دهد اگر مراقب نباشی یک چنین حالیست. مفاهیم در دسته‌های چند هزارتایی می‌دوند تا به انبار کلمات برسند. هر مفهوم پشت پیشران کلمه‌ای می‌نشیند و به راه می‌افتد.کلمه است که بر سر کله ذهنت می‌ریزند تا روزنی بیابند به سوی زمین. چه خبر است؟!! خوانندگی صبوری می‌آورد. آدم کتابخوان می‌آموزد که ذهن نویسنده را باید نقطه به نقطه و کلمه به کلمه و خط به خط و صفحه به صفحه و فصل به فصل بخواند و لایه لایه بچیند و بیابد تا سرآخر عملیات انتقال عنوان متن آیا صورت پذیرد یا خیر... نویسندگان ماهر تنظیم‌گران قهاری هستند. هنرمند هر روز تصویرهای زیادی از جامعه مزمزه می‌کند. لقه می‌کند می‌جود جرعه می‌کند قرقره می‌کند می‌بلعد هضم می‌کند تا عصاره آن به صورت کلماتی از جنس‌های مختلف بجوشد و‌روی صفحه و صحنه جاری شود. آیا مخاطب کام بگیرد یا خیر.... کف خیابان‌های ما پس از شیهه شیطان در شبهای شبهه به سوی سراشیبی از هم پاشیدگی حرکت می‌کند. صورت شهر دیگر شخصیت ندارد.

نفر اول نیروی انتظامی کشور به پای مادر شهید می‌افتد و این را برای خود نه سقوط از جایگاه رسمی که صعود به مرتبه‌ای بالاتر می‌داند و به آن فخر می‌فروشد. مؤمنین معراج را از کف پای مادران آغاز می‌کنند. این مقام زن مسلمان مؤمن متقی است‌ مادری که از دامنش سه نهر جاودانگی جوشیده، خاک پایش بوییدن و بوسیدن دارد. آن سرزمین حاصلخیز بهشتی که با ابدیت گره خورده و هم‌پیمان شده نزدیک‌ترین زمین به آسمان است. تمام مقامات مادی و اعتبارات دنیوی در اعلا درجه خویش پله اول صعود انسان پرهیزگارند. برخلاف اعتقاد اهل دنیا ماده عالی‌ترین صورت وجود نیست، دانی‌ترین جلوه آن است. متاع قلیل است برای آنچه زمانش کوتاه و گذراست. سرمایه‌ای برای عبور و نه ماندن. لذا مؤمن به جای ابزار ماندن، کوله‌بار سفر مهیا می‌کند. چون خود را در رفتن می‌بیند. این مبنا و‌ پایه تمدن اسلامی نیز هست. تمدنی که در کشتی عظیم در حرکت شکل می‌گیرد و عنوان سفینة النجات به خود می‌گیرد، با تمدنی که در بستر سیلاب‌های بنیان‌کن حیات مادی قصد اقامت می‌کند یکسان صورت نمی‌یابد. آنها در برابر مرگ مقاومت می‌کنند و برای نرفتن می‌جنگند. در حالی که دنیا می‌گذرد حتی اگر ما متوقف بمانیم و پایان می‌پذیرد؛ حتی اگر ما نپذیریم. انسان در چنین جهانی نه از زمین که از آسمان استمداد می‌جوید و از آن می‌آویزد نه اینکه در زمین بخزد. لذا سردار بر وجودی می‌آویزد که لااقل سه بار خاک پایش متصل شده به مقام حیات عند الرب... او هوشمندانه گرد و خاک تشریفات مادی را از تن می‌تکاند و سبکبار بر زمین پاک خانه مادر سجده می‌کند. در نظر مؤمن جای پای مؤمن بلندترین ارتفاع موجود در زمین است. چادر مادر را فرشتگان لمس می‌کنند و انبیاء و اوصیاء و اولیاء گرامی می‌دارند. مادر بودن آن منزل عالی انسان مؤمن است. مادر را یافتن و در کار او شتافتن از اعظم عبادات است. هیچ مقصدی بالاتر از جستجوی چشمه حیات از پرده‌های تو در توی غیب نیست. مادر آن سوی تمام تیرگی‌ها محل و‌ منزل نفخه روح الهی است. آنکه ما را لحظه لحظه پرورید تا به آسمان پر داد، در نزد پروردگار مقام محفوظ دارد. سردار بر بامی نشست که به خورشید نزدیک‌تر است. عمرش دراز قرین با شهادت...

زمان شاه چجوری بود؟🧐 🎙 شعرخوانی امین شفیعی سیدخندان 😁 Join → @Aparat_Site 📺

حضرت محمّد صلّى‌الله‌عليه‌و‌آله: هر بنده که چيز فاسد فروشد، خدا تلف کننده اى را بر او مسلط کند. منبع: نهج الفصاحه 🗣 احادیث اهل بیت @mah_davit313

🌼🌼🌼 إلهی لَم یَکُن لِی حَولٌُُ فَانتَقِلَ بِهِ عَن مَعصِیَتِکَ إلَّا فِی وَقتٍ أیقَظتَنِی لِمَحَبَّتِکَ... خدایا من نیرویی که به واسطه آن از نافرمانیت چشم پوشی کنم ندارم، مگر این که، تو به عشق و محبتت مرا بیدار کنی... 🌸مناجات شعبانیه 🌿🍃🌿🍃

رسانه‌زدگی بیماری عصر جدید است. انسان‌ها به جاهلیت برآمده از رسانه دچار شده‌اند. بسیاری مغز و قلب خود را به تصویرهای ساختگی سپرده‌اند تا از آنان ربات‌های هوشمندی بسازد و به خدمت بگیرد. این یک اتفاق نیست. طراحی استکبار برای استعمار از راه دور است. بدون هیچ هزینه‌ای با دست خودتان شما را نابود می‌کند و به خاک سیاه می‌نشاند. من أصغی إلی رجل فقد عبده... #آرمیتا_گراوند

توصیه گرنت کاردون بیلیونر آمریکایی به خودِ ۲۰ سالش. 📩بزن رو شناسه آبی👇#روایـتــــ_خاصــــ🍃 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌╭─────── │🕊️🌱@RevayateKhass ╰────────────