آبادیهای ماربین منطقه ماربین روزگاری متشکل از حداقل 58 آبادی بود. امروزه حدود نصف این آبادیها به نواحی شهرداریهای اصفهان پیوسته و مابقی شهرستان خمینی شهر با اضافه شدن محلات جدید را به وجود آورده اند. به تدریج و به ترتیب حروف الفبا پیشینه آنها معرفی می شود. البته در کتاب نام ها و نشانه ها، نگارش محمدعلی شاهین وسایت دانشنامه خمینی شهر به طور مفصل به این موضوعات پرداخته شده است. {{{{{{ جوزدان پیشینه و موقعیت جغرافیایی اسامی جوزجان و جوزان هم برای این منطقه به کار رفته است. منطقه ای در شمال غربی اصفهان است که لنبان در جنوب آن واقع می باشد. از آبادیهای ماربین به حساب می آمده و اکنون از محلات اصفهان است. در محاسن اصفهان و معجم البلدان جوزدان را قریه بزرگی در دروازه اصفهان ذکر کرده اند که اهل اصفهان آنرا کوزدان گویند. حافظ ابونعیم آنرا یکی از پانزده قریه ای ذکر کرده که با توسعه و بهم پیوستن اصفهان را به وجود آورده اند. ریشه نام جوزان جوزدان متشکل از دو کلمه جوز به اضافه دان می‌باشد کلمه جوز در لغت عرب به معنی گردو می‌باشد و دان آن پسوند دارا بودن می‌باشد. نقل از کتاب نام ها و نشانه ها محمدعلی شاهین https://eitaa.com/danehnameh

نکونامان ءءءءءءء سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز / مرده آن است که نامش به نکویی نبرند به جاست تحت عنوان فوق به تدریج نکونامانی از گوشه و کنار استان و منطقه ماربین معرفی شود: سراج‏الدّین صدر جبل‏عاملی موسوی از جمله شخصیّتهای آزادیخواه صدر مشروطیّت، و از روشنفکر ترقّی خواه و روزنامه نگار پر بود. از زندگانی او اطّلاع چندانی در دست نیست. آنچه معلوم و مشخص است اینکه ، ایشان به سال 1252ش. ( 1290 ق ) متولّد شده و قسمتی از عهد سلطنت ناصر الدّین شاه قاجار ( 1264 - 1313 ق.) را درک کرده است. از اوایل عمرش تا شروع انقلاب مشروطیّت، که دوره رشد و ظهور کمالات علمی و ادبی و سیاسی اوست، ایام را به تحصیل. از اساتید برجسته وی در این دوره «آقا نجفی» بود. با شروع حرکت های مردمی برای کسب آزادی، او نیز برای نیل به اهداف تلاش و کوششهای فراوانی انجام داد تا اینکه با به ثمر رسیدن انقلاب و اعلام تشکیل «انجمنهای ایالتی» او به عنوان یکی از اعضاء اتجمن ایالتی اصفهان، انتخاب و با شرکت در آن در پیشرفت امور این انجمن خدمات مهمی انجام داد. پس از آن پیشنهاد چاپ روزنامه برای ارائه افکار و بیانات و نظریات این انجمن از طرف او مطرح شد و خود او مأمور انتشار روزنامه شد. چند سال بعد با تعطیلی این روزنامه، سراج الدّین گوشه نشینی و عزلت را اختیار کرده و سرانجام در سال 1314ش. (1354ق.) دیده از جهان فرو بست. وی در تخت فولاد تکیه مادر شاهزاده به خاک سپرده شد. صدر عاملی، از سادات و روحانیون برجسته و سرشناس اصفهان به شمار می رفت و از اعتماد و احترام زیادی در بین مردم برخوردار بود. به خاطر صداقت در گفتار و کردار خدمات صادقانه اش، از او همواره به عنوان «سید المجاهدین» و «مدیر روشن ضمیر» یاد میکردند. انجمن ایالتی اصفهان نیز او را امین خود می دانست، سراج الدّین نگارشش شیوا و روان بود و هر چند تیز و بی پروا می نوشت، ولی حریم و احترام اشخاص را همواره حفظ و محترم می شمرد. https://eitaa.com/danehnameh

در دهه 1320 چه مشاغلی در سده فعال بودند؟؟ <<<<<< در سال 1322 شهرداری سده اقدام به صورت برداری از دکانهای سه محله ورنوسفادران، فروشان و خوزان کرد. بر طبق اسناد مذکور، در محله ورنوسفادران 368 ، در محله فروشان 262 دکان به اضافه 22 شیرکش و در محله خوزان 112 دکان با مشاغل گوناگون وجود داشت. در فهرست مذکور علاوه بر مشاغل معمول مانند بقالی به مشاغلی بر می خوریم که امروزه در دسته کهن‏پیشه ها جای می گیرند. کلاه مالی، سُردوزی، پالان‏دوزی، علاقه‏بندی، ندافی، صباغی علافی، بارورزی، حلاجی، تخت‏کشی، نعلبندی و چیت سازی از جمله آنهاست.بر اساس این اطلاعات در محله ورنوسفادران بیشترین دکانها مربوط به تخت کشی بوده که حدود 110 دهنه را تشکیل می داده است. برای تولید گیوه تخت را مردها در دکانها و رویه را زنها در خانه درست می کردند. بنابراین می شود گفت حدود 250 نفر بدون احتساب شاگردان احتمالی به تولید گیوه که حتی قزاقها مشتری آن بودند اشتغال داشتند. https://eitaa.com/danehnameh

فرهنگ لغات نیاکان(6) اشاره:اسامی و کلماتی در پیشینه شهر به کار برده می شد که ممکن است عده ای با آن آشنا نباشند. این گونه لغات با عنوان (فرهنگ لغات نیاکان) از طریق دانشنام به تدریج نشر می شود. امید است همراهان عزیز هم با فرستادن لغات محل خود همراهی بفرمایند. صبا: فردا، صبا صبح: فردا صبح صندوقخانه: بخش دوم اطاق‏های قدیمی طاس تاس فارسی بی مو، کچل ، تشت، طشت، کعب، نرد، پیاله، پیمانه، ساغر، قدح، تاس، کاسه، لگن عاشق دلاله: پرستو یا پرنده ای شبیه به آن قاطی: مخلوط قاشوه: وسیله ای دندانه دار که با آن پوست مثلا گاو را تیمار می دادند کالاجوش: نوعی غذا با ترکیب پیاز، کشک، گردو و کشمش کَش: مرتبه، دفعه، چندکش: چندبار کَل: غلاف‏های گندم که پس از خرمن کردن هنوز حاوی دانه‏های گندم بودند و به خانه‏ها منتقل و با کوبیدن آنها دانه‏ها را جدا می‏کردند کَهریز: کاریز، قنات. کُت کِنه: جوجه تیغی کُتِک‏چوق: چوبی دسته‏دار با سر پهن و بیضی شکل که هنگام شستشوی لباس روی لباسهای کثیف می‏کوبیدند تا چرک‏های آن خارج شود. کاغذ دهشاهی: کاغذ خط‏دار به انداز کاغذ آ3 که از وسط تا خورده بود و چهار صفحه می‏‏شد. برای امتحانات، دانش‏آموز آنرا می‏خرید. بقال‏ها هم آنرا با آویزان کردن از بند جلوی مغازه عرضه می‏کردند چون در ابتدای عرضه ده شاهی فروخته می‏شد به این اسم معروف بود. کَت یا کرت‏: بخشی از یک زمین کشاورزی کتونه: مکان کوچکی برای نگهداری مرغ در خانه کفتربچه: نوعی گلابی کلک: محلی که آتش در آن روشن می‏کردند و دو طرف جانبی آن مسدود بود به شکلی که باگذاشتن چند میله روی آن میشد ظروف را روی آتش قرار داد کلون: سازه‏ای چوبی که پشت درب نصب و درب با آن قفل و باز می شد. کِوِیج: زالزالک، خَفجه، کیالک، یمیشان، با نام علمیCrataegus aronia ، میوه ای است درختی و پاییزی با سه نوع زرد، سیاه و قرمز. کِوِج گویش محلی آن است https://eitaa.com/danehnameh

آدم دوسره، در آستانه روز قلم منتشر شد مجموعه داستان کوتاه با عنوان«آدم دوسره» از زیر چاپ خارج شد. این مجموعه را محمدعلی شاهین بر پایه سبک زندگی و باورهای مردم برخی از مناطق ایران در دهه ‏هایی اولیه قرن 14 نگارش کرده است. آدم دوسره شامل 29 داستانک است که در 150 صفحه با این عناوین نگارش شده است باز هم تابستان پا به پای ننه جون پاداش برف روبی پالان دوز پیش ‏آهنگی جذامی چون‏ سواری خانم ‏های پایین باغچه خفاش سرگردان در انتظار نوروز‏علی دردسر های فیلم دیدن دودی ‏های محله آدم دوسره سلام خان سلام علیک کلاف‏کنی سوتک‏ های امامزاده شرط بندی های عجیب غلوم عباس قصه ‏های نا تمام بابا کتک چُوق کُرکُری گیتی ‏نورد لجبازی ‏های علی کلاه مال نان و پنیر و سبزی نذر بادام نسخه شیر نوجوان مهاجر هیاری یک سر و دو گوش https://eitaa.com/danehnameh

نکونامان ءءءءءءء سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز / مرده آن است که نامش به نکویی نبرند به جاست تحت عنوان فوق به تدریج نکونامانی از گوشه و کنار استان و منطقه ماربین معرفی شود: سید‏ابوالحسن سیادت سید‏ابوالحسن فرزند سید عباس در سال 1252 خورشیدی در محله خوزان سده چشم به جهان گشود وی در حوزه های علمیه اصفهان در محضر علمای بزرگی چون آیات عظام سید محمدباقر درچه ‏ای، آخوند کاشانی، شیخ عبدالکریم حائری و میرزا احمد اصفهانی تلمذ نمود. تحصیلات حوزوی را تا اخذ درجه اجتهاد ادامه داد. مدرک اجتهاد وی در سال 1317 به تایید وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه رسید. سید‏ابوالحسن سیادت ملقب به عمادالشریعه از پیشگامان فعالیت های اجتماعی فرهنگی، خدماتی و عمرانی بود. او که مردی خیّر و معتمد مردم بود با پشتوانه و همت همسرش حاج عصمت، بنایان‏گذار و پیشران خدمات زیادی در سده آن زمان گردید.سوایق کاری و اجتماعی وی را می توان به چند دسته بنیانگذاری تحصیلات نوین در سده، پیشرانی احداث بیمارستان سده، عضویت در انجمن بلدیه سده، محضرداری و حل اختلافات مردم محل و تربیت فرزندان تحصیل کرده و متخصص تقسیم نمود. https://eitaa.com/danehnameh