eitaa logo
در حرم یار
1.5هزار دنبال‌کننده
664 عکس
35 ویدیو
3 فایل
کانال جلسات استاد سیدعلی سیدعربی پیرامون مباحث و آثار آیت الله محمد شجاعی رضوان الله تعالی علیه و بزرگان اخلاق و عرفان اسلامی نشر و نسخه برداری از مطالب با ذکر کانال و منبع آن بلامانع است ارتباط با آدمین @DarharameyarAdmin
مشاهده در ایتا
دانلود
گزیده جلسات معاد سنوات قبل (سیدعلی سیدعربی) در بدو ورود به برزخ و تعيين مسير يعني هنگام مرگ شما شنيديد كه عموما فشار قبر هست اكثريت فشارقبر دارند الا اهل ايمان كه در تمحيض ايمان قدم برداشتند مابقي دچار فشارهايي خواهند بود با توجه به مراتب و درجات انحرافاتي كه داشته اند لذا در اين خصوص نكاتي لازم به تذكر است شما اگر يك نعمتي را پاداش را به كسي بدهيد فرزندتان دوستتان همسرتان با آن انس گرفته باشه بعد اگر لايق ندانستيد و صلاح دانستيد كه بگيريد و گرفتيد به آن شخص فشار روحي رواني وارد ميشود ..... دم بسط خدا آمد و موجوداتي را خلق كرد و هر چه نياز داشتند آن دم بسط ودم رحماني به آنها داد و ميدهد علي الاتصال موجودات و ما انسانها هرچه از کمالات و خوبی ها و نعمت‌ها داریم همه از خداست و الان ما مرتب تحت افاضه خدا هستیم هركمالي داريم از بودن و حيات گرفته تا نعمتهاي مختلف اعم از شنیدن ، دیدن ، درک کردن ، علم داشتن ، اعم از ايمان داشتن ،‌توفيق داشتن ، هر چه که شما نامش را کمال خود بگذارید همه اینها هم اکنون از جانب حق تعالی به من و شما می رسد و ادامه دارد رحمانيت خدا فيض ميرساند بدون در نظر گرفتن كافر يا مسلمان بودن ،‌ هندسه نظام هستي بر اساس رحمانيت خدا بنا نهاده شده و اداره ميشود حال اگر قرار باشد همه آن چیزهايي كه به هر كس داده شده از جمله آنچه در وجود من و شماست و از کمالات حق تجلی گرفته تكه تکه گرفته شود و برسد به آن نقطه آخر كه چيزي از كمالات نماند تصور کنید چگونه خواهد شد و به چه فشاري خواهد انداخت ... شما ببینید هر چه به وجود من و شما رسیده و می‌رسد از یک نقطه مرکزی است به نام روح و یا ناحیه قلب که می گوییم نقطه مرکزی است که همه آثار وجود از ديدن و شنيدن و لامسه و فهم و عقل و ادراك و همه از آن ناحیه به تمام بدن می رسد حالا تصور کنید از این ناحیه یک جذبی بیاید یک جذب کلی که همه آنچه را در وجود من و شما هست و رسیده همه را تکه تکه بیرون ببرد بیرون بکشد و از ما بگیرد در این حالت نه تنها رفته رفته باصره از بین می‌رود و ضعیف می‌شود نه تنها سامعه ضعیف می‌شود و می‌رود نه تنها قوای ادراکی می‌رود بلکه خود بدن هم به حالت انقباض در می آید این حالت قبض است در مقابل آن حالت بسط كه قبلا بود الان همه ما در حالت بسط هستیم خدا اقبال دارد رحمان است هستی و وجود و حیات و کمالات مرتب برای من و شما می آید اگر قرار باشد حالت قبض بیاید و جذبی بیاید که همه اینها را از درون انسان از قلب انسان بیرون بکشد این حالت و این قبض کردن فشار خیلی خاصی وارد می کند مثل اینکه تمام اعضای بدن به هم فرو میرود و مچاله ميشود البته این فشارها حواستان باشد به بدن مثالی وارد میشود در برزخ ،،، صحبت از بعد از مرگ است فشار قبر بلافاصله بعد از مرگ رخ ميدهد يعني آن فشار را شما با بدن مثالي احساس ميكنيد .... پس یک جهت فشاري که هنگام مرگ مطرح است به خاطر تعلق زیاد روح به بدن مادی است که حتی بعد از فارغ شدن از قفس بدن این تعلق باقی است خصوصاً در اوایل و ساعات اولیه این ارتباط بین روح و بدن مادی قویتر است ولی به مرور کمتر میشود ولی به هر حال قطع نمی‌شود این تعلق همیشه هست این ارتباط از ارتباط روح و بدن در طول زندگی سرچشمه می‌گیرد و یک نوع ارتباط تکوینی است که با جدا شدن روح از بدن از بین نمی رود بلکه به حد بسیار پایینی می‌رسد یعنی اینطور نیست که دیگر هیچ سنخیتی ارتباطی بین روح و بدن مادی وجود نداشته باشد بر همین اساس هم دستوراتی را شما در خصوص مستحبات و احکام خاصی در مورد قبر و بدن میت در متون اسلامی می بینید و خود اين جدا شدن روحي كه تكوينا وابسته به بدن شده فشارآور است حالا فرض کنید روح یک شخصی مانند بنده علاوه بر تعلقی که روح به بدن دارد حالا یک عمر هم از خدا در اين عالم در حال فرار بوده و مجذوب دنيا بوده در حاليكه هر چه داشته از كمالات و نعمتها اعم از دنيوي و غير دنيوي ومعنوياتش همه از خدا بوده از رحمانيت او بوده و به او داده بوده و هنگام مرگ تمام نعمتها و لذتهایی که تعلق پیدا کردم بر اساس بر چیده شدن آن مرتبه از رحمانیت خدا که مختص حیات دنیوی بوده از انسان گرفته خواهد شد ..... Eitaa.com/darharameyar
جلسات درس‌هایی از نهج البلاغه (سیدعلی سیدعربی ) آنچه كه در عالم وجود دارد فعل خدا است. شما نمي‌توانيد يك چيزي پيدا كنيد كه فعل خدا نباشد. هيچ كس نمي‌تواند. هر چه وجود دارد فعل خدا است. سلطنت تكويني او همه جا رسوخ كرده است. تكويناً نه تشريفاتي.... هر چه كه در اين عالم اتّفاق بيفتد اين فعل خدا است و از شئون الهيت است. كسي كه رابطه‌ي او با خدا درست باشد رابطه‌ي او قطعاً با جميع شئون موجودات برقرار  و مثبت است...... اين‌گونه نيست كه امير المؤمنين گزاف حرف بزنند. «مَنْ أَصْلَحَ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ أَصْلَحَ اللَّهُ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاسِ» اين كلام، كلام كسي است كه خود او اسم اعظم خدا است. بنابراين اگر كسي با خدا هماهنگ بود با همه‌ي عالم هماهنگ است و لذا در روايت هم دارد كه اگر كسي بنده‌ي صادق بود خدا محبّت او را در آب‌ها مي‌اندازد و مردم اين آب‌ها را مي‌خورند، و به او محبّت پيدا مي‌كنند. اين تشبيه است و ما از اين نوع روايات زياد داريم.... چرا برای بدست آوردن خیلی چیزها دنبال روابط تکوینی آن نمیگردید از اين نوع نمونه‌ها خيلي زياد داريم كه كساني كه با خدا رابطه درست داشته باشند «يَهَابُهُ كُلُّ سَبُعَاً زَارَ» خيلي عجيب است. «يَهَابُهُ كُلُّ سَبُعَاً زَارَ» درنده با او كاري ندارد..... وقتي امير المؤمنين حرف مي‌زنند دست مي‌گذارند روي رابطه‌هاي  تكويني نه رابطه‌هاي قراردادي..... علم شيمي نمي‌تواند يك رابطه ابداع کند كه اگر مردم نماز شب خواندند ابر مي‌آيد روي مراتع مي‌بارد. اين را علم شيمي، فضاشناسي، علم هواشناسي نمي‌تواند اثبات كند كه اگر ما نماز خوانديم، نماز شب خوانديم، مردم داراي تقوا بودند، «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً * وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِب.... اين را هيچ كس نمي‌تواند محاسبه كند. يا «اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً» اين را يك فضاشناس نمي‌تواند محاسبه كند كه اگر مردم در خانه‌ي خدا توبه كردند ابر مي‌آيد روي آسمان مدراراً يعني به شدّت مي‌بارد. اين را نمي‌توانند اثبات كنند امّا اين رابطه وجود دارد. امير المؤمنين دست روي اين‌گونه رابطه‌ها مي‌گذارند كه از دسترس علوم بشري علي الإطلاق به دور است اين گرفتاري كه مردم دارند بي‌دليل نيست. از اين جالب‌تر «مَنْ أَصْلَحَ أَمْرَ آخِرَتِهِ أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ أَمْرَ دُنْيَاه » اگر كسي آخرت را مقدّم بر دنياي خود داشت خدا هم دنياي او را مقدّم مي‌كند. چطور؟ «مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ» باور مي‌كنيد روزي‌هاي من حيث لا يحتسب خيلي بيشتر از روزي‌هاي من حيث يحتسب است ؟ گاهي از اوقات آدم از آن‌جايي كه نمي‌داند اداره مي‌شود. می‌خواهید در این دنیا آسایش صحیحی داشته باشید و یک زندگی با آرامشی داشته باشی ، زندگی با آرامش پول می‌خواهد، سواد می‌خواهد، مقام می‌خواهد، خانه می‌خواهد، شغل می‌خواهد، بچّه‌ی خوب می‌خواهد، همسر خوب می‌خواهد، دوست خوب می‌خواهد امّا یک اصل دیگری هم کنار این می‌خواهد و آن مقدّرات دقیق الهی است آن را هم می‌خواهد، گاهی از اوقات همه‌ی آن‌ها هست این یکی نیست اوضاع خراب است، اگر چه همه آنها نیز از همین اصل است و مستقلاً وجود ندارند هستی ندارند به هر حال این دنیا یک صاحبی دارد، صاحب آن می‌گوید: من همه کاره هستم، همه چیز دست من است، با صاحب آن هم نمی‌توانیم بجنگیم، می‌گوید: با من بیا حساب خود را درست کن، امیر المؤمنین از طرف خدا پیغام آورده « مَنْ أَصْلَحَ سَرِيرَتَهُ أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ عَلَانِيَتَهُ» اگر کسی باطن خود را درست کرد خدا ظاهر او را هم درست می‌کند، «مَنْ عَمِلَ لِدِينِهِ كَفَاهُ اللَّهُ أَمْرَ دُنْيَاهُ» اگر کسی به خاطر دین کار کرد خدا دنیای او را درست می‌کند، دنیای او در چالش نمی‌افتد،...... اما اگر كسي رابطه‌ي خود را بريد اگر كسي عبادت نكرد، اطاعت نكرد و پشت به درگاه او کرد فرمود  من اين را رها مي‌كنم «لَا أُبَالِي بِأَيِّ وَادٍ هَلَك‏»... Eitaa.com/darharameyar
(ره): با آن خصوصیاتی که از رسول الله(ص) برای شما عرض کردم با این حال این خطاب برای او آمد که قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ بگو من اگر بخواهم گناه کنم از عذاب آن روز بزرگ می‌ترسم به همه بگو به هر کس که باشد میخواستم با هم روی این آیه دقت کنیم فکرهای غلطی بین مردم رایج است از این انشاالله گفتن ها و فکرهای غلطی که داریم که خبری از این‌ها در بین مومنین و ائمه در صدر اسلام نبوده این‌ها را ما درست کرده‌ایم در این زمینه هم همینطور فکرهایی هست و آن اینکه انسان هرچه گناه کرد این آیه را می‌خواند که قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ یکی نقل می‌کرد که استادی در دانشگاه این آیه را می‌خواند و می‌گفت این آیه امیدوارترین آیه در قرآن است من حرف او را رد کردم و گفتم او نفهمیده او یک آیه را خوانده و از بقیه غفلت کرده و همین است که این برداشت‌ها ما را جری کرده و تیشه به ریشه خودمان زده‌ایم در قرآن که تنها این یک آیه نیست که بگوید بندگان من که گناه کرده‌اید و اسراف کرده‌اید و ظلم بر خود کرده‌اید فکر نکنید که راه بسته است و نمی‌توانید برگردید خیر راه بسته نشده ناامید نشوید اگر بازگشت کنید و توبه کنید ممکن است ابواب رحمت به روی شما باز باشد ماها این آیه را می‌گیریم و از آیات دیگر غفلت داریم و بعد می‌گوییم مأیوس نباشید از رحمت خدا هرچه گناه کردید خدا جمیعاً همه را می‌بخشد برای اینکه این فکرها از ذهن‌ها بیرون برود آیه‌ای که در اول خواندم را اشاره کردم و در برابر این آیه قرار می‌دهم این آیه را به پیامبر می‌فرماید نه به من و شما به رسول الله می‌فرماید با آن منزلتی که داشتند که قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ بگو من می‌ترسم اگر به پروردگارم معصیت کنم از عذاب روزی که بسیار بزرگ است چرا برای رسول الله نمی‌بخشد چرا به او می‌گوید بگو من می‌ترسم از عذاب روزی که بزرگ است و در پیش است هر کسی نمی‌تواند قرآن را معنا کند اگر خواستید معنا کنید اگر بخواهید یک آیه را معنا کنید و از آیات دیگر غفلت کنید حتماً برداشت ناصحیح خواهید داشت آیه دیگر در سوره قصص آیه ۶۷ فَأَمَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَعَسَىٰ أَنْ يَكُونَ مِنَ الْمُفْلِحِينَ این آیات را با هم قرار دهید می‌فرماید من می‌بخشم اما کسی را که بازگشت کند آن هم چطور بازگشتی؟ ایمان جدی بیاورد و عمل صالح انجام دهد و بعد به آنچه که قرار است هدایت شود هدایت بشود آن وقت من نسبت به این‌ها غفار هستم پس آیه‌ای که می‌فرماید لا تقنطو من رحمت الله برای چه کسانی است ؟؟ برای کسانی که با شرایط خاص موفق به توبه باشند والا مسئله معصیت مسلماً گرفتاری دارد اگر کسی از اینجا با معصیت برود و از اینجا منتقل شود به عالم برزخ حتماً آتش دارد هیچ شبهه‌ای نیست مگر اینکه توبه‌ای قبل از انتقالش داشته باشد آن هم توبه‌ای که دارای شرایط باشد و مقبول بیفتد که آن هم چیز ساده‌ای نیست..... Eitaa.com/darharameyar
گزیده جلسات سنوات قبل : (سیدعلی سیدعربی ) دراين عالمي كه همه مستاجر هستيم فرصتي براي غصه خوردن در خصوص انواع معاملات دنيا باقي نميماند درچشم برهم زدني تمام است و آنچه به جا مانده عكس العملهاي خوب وبد ماست بین وجود مشکلات و نا امنی روحی ، فرق زیادی است مشکلات آرامش انسان را نمیگیرد اگر شما با مشکل درست برخورد کنید بستر رشد شما را هم فراهم میکند . مشکلات نگران کننده نیست بلکه برخورد کردن ناصحیح با مشکلات است که انسان را بهم می ریزد . مشکلات در زندگی انسان گره نمی زند . گره روحی بدلیل کمبود در مسائل روحی ماست قرآن می فرماید : من در عالم بن بستی فراهم نکرده ام اگر تو به بن بست رسیدی به وجود خودت برگرد و ببین در کجا کج رفتی . بن بست در وجود انسانهاست نه در معماری عالم ، خدا می‌فرماید ما در معماری عالم هیچ بُنی را نبستیم .... و اساس قرآن كريم اين است كه ما را موحّد بار بياورد آن وقت گِله نمي‌كنيم كه چرا فلان كس اين كار را كرد, چرا فلان كس آن كار را نكرد. چرافلان طور شد یا نشد ، آن وقت انسان نه مي‌رنجند نه مي‌رنجاند . برای یک انسان موحد هرچه خدا میدهد (چه ازنظر ما خیر باشد چه شر ) عین نعمت ورحمت خداست وباید با آن پدیده و رخداد بتواند خود را به خدا نزدیک کند و تقرب خود را تعالی ببخشد نه اینکه قافیه را ببازد و به نعمت مغرور و یا به مصائب ناشکیب باشد . بنابراین عبد خدا باید نگرش و زاویه دید خود را نسبت به همه امور اصلاح کند و به نگرش توحیدی نزدیک کند والا از توحید ناب نمیتواند بهره ببرد همه قضا وقدر را لطف خدا ونعمت او بداند وسعی کند با آنچه دارد و آن میزان که خدا عطا فرموده وموقعیتی که دارد وظیفه خود را در قبال او به سرانجام برساند که جز این تکلیف دیگری نیست و دنیا برای بقا نیست اگر کسی هدف از خلقت خودرا درست بفهمد و هدف از نعمت و هدف از مشکلات را خوب بشناسد و بداند کجاست و برای چه آمده و کجا خواهد رفت و اکنون با شرایط پیش آمده چه وظیفه ای دارد و اگر پیوسته متوجه مقصد ومقصود باشد در هر موقعیتی که قرار بگیرد راه را گم نمیکند و متوقف نمیشود وهمه را جز نعمت و لطف خدا در جهت تقرب نمی بیند..... Eitaa.com/darharameyar
(ره): اگر می‌خواهید بفهمید که اخلاق از نظر قرآن و روایات چیست یک تفسیر کلی بگویم هر خصوصیت روحی کریمی که قرآن و روایات به سوی آن دعوت می‌کند که مومن واقعی باید از آن برخوردار باشد عبارت است از اخلاق کریمه هر کرامت روحی هر مکرمت خلقی که در انسان باید باشد و قرآن و روایت مطرح می‌کند که در مقام عمل هر کدام به نوعی به ظهور می‌رسد مکارم اخلاق است اما متاسفانه امروزه تفسیر نادرست می‌کنند و بسیار خراب کرده‌اند و سوء استفاده‌ها شده مثلاً شدت و غلظت در برابر کفار و معاندین را از باب اخلاق حذف کرده‌اند گاهی بعضی آنچنان به ضلالت افتاده‌اند که میگویند نباید با کسی کار داشت فقط باید با خدا به خلوت نشست این ضلالت است این تفسیر ضلالت است اسمش هم امکان دارد عرفان باشد ولی عرفان مضل است عرفان قرآنی نیست اخلاق کریمه برای رسول خدا و اتباع واقعی رسول الله این بود که أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ این اخلاق کریمه است این خلق کریم است رأفت با مومنان و شدت در مقابل کفار خلق کریم است رکوع و سجود خلق کریم است کیست که بداند سجده طولانی خلق کریم است ؟؟؟ شب و روز در طلب رضوان حق بودن خلق کریم است تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا آنها که نشان فقر و مسکنت در پیشانی دارند خلق کریم است سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ خطبه جهاد را در نهج البلاغه بخوانید البته کل نهج البلاغه خواندنی است باید اشتیاق داشته باشید اما متاسفانه همه این‌ها متروک شده در میان بعضی از متصوفین و آنها که تفسیر محدود می‌کنند اخلاق کریم ناقص تعریف شده حضرت می‌فرمایند غارتتان می‌کنند غارتشان نمی‌کنید به جنگتان می‌آیند به جنگشان نمی‌روید (داعش‌ها تکفیری‌ها القاعده‌ها) معصیت می‌کنند راحت می‌نشینید این فقدان کرامت خلقی است شما این همه اخبار می‌شنوید مسلمان‌ها در یمن سوریه بحرین الجزایر مظلومان فلسطین عراق حجاز الی آخر مورد ظلم واقع می‌شوند اگر کسی چیزی از دستش برمی‌آید و راحت بنشیند این فاقد خلق کریم اسلامی و توحیدی است باید خودش به حال خودش گریه کند امام می‌فرماید اگر دیدی این‌ها در تو نیست به حال خودت گریه کن نقصان در وجودت هست... Eitaa.com/datharameyar
گاهي گفته مي‏شود كه عقل_مرد بيش ازعقل_زن است و تجارب گذشته وحال نيز مؤيد اين مطلب مي‏باشد، اين موضوع را مرحوم علامه طباطبايي ـ رضوان اللَّه تعالي عليه ـ در تفسير شريف الميزان آورده و مشخص فرموده است، آن عقلي كه در مرد بيش از زن است يك فضيلت زائده است نه معيار فضل. توضيح مطلب اين كه عدّه‏اي گفته‏اند در اسلام معيار كمال انساني است يعني هر كس كه عاقلتر است به كمال انساني نزديك‏تر و نزد خدا مقرب‏تراست، و هر كه از عقل دورتر است از كمال انساني كم‏بهره‏تر و از مقام قرب الهي محرومتر است، بنابراين چون در مرد بيش از زن است پس مردها بيش از زنها به خدا نزديك‏تر هستند. در صورتي كه اين استدلال تمام نيست بلكه مغالطه‏اي است كه در اثر اشتراك لفظ رُخ مي‏دهد. چون به صورت اشتراك لفظي بر معاني گوناگون اطلاق مي‏شود، لذا بايد اوّلاً، روشن شود كدام ، معيار كمال انساني و قرب الهي است و ثانياً، در كدام زن و مرد با يكديگر اختلاف و تفاوت دارند؟ عقلي كه در آن، زن و مرد اختلاف و تفاوت دارند غير از عقلي است كه مايه تقرب الي‏اللَّه است. عقلي كه در زن و مرد متفاوت است عقل اجتماعي، يعني در نحوه مديريت، در مسائل سياسي، اقتصادي، علمي، تجربي، رياضي است. و بر فرض هم كه ثابت بشود در اين گونه از علوم و مسائل اجرايي، عقل مرد بيش از عقل زن است ـ كه اثبات اين مطلب نيز كار آساني نيست ـ ولي اين سؤال وجود خواهد داشت: آيا آن عقلي كه مايه تقرب الي‏اللَّه است همين عقلي است كه بين زن و مرد مورد تمايز مي‏باشد؟ آيا مي‏توان گفت هر كس مسائل فيزيك، رياضي، طب، طبيعي و مانند آن را بهتر بفهمد به خدا نزديك‏تر است؟ آيا اين ، مايه تقرب است يا عقلي كه «ما عبد به الرّحمان واكتسب به الجنان»مي‏باشد مايه تقرب است ؟ عقلي كه موجب تقرّب مي‏باشد همان است كه از رسول خدا صلي الله عليه وآله درباره نامگذاري آن به اين اسم چنين آمده است: عقل، چيزي است كه انسان به وسيله آن، نيرو، غرايز و اميال را عقال مي‏كند ـ عقال زانوبندي است كه وقتي شتر سركش را بخواهند يك‏جا ببندند زانوهاي او را با آن مي‏بندند تا چموشي نكرده و از جا بيرون نرود. پس را به اين دليل مي‏گويند كه جلوي اميال و غرايز را گرفته و زانوي شتر سركش جهل و شهوت را عقال مي‏كند. در اين عقال كردن هر چه انسان بهتر و بيشتر غرايز را ببندد كاملتر مي‏شود، البته معناي بستن غرايز، تعديل و نه تعطيل آنهاست. بنابراين آنچه موجب تقرب الي‏اللَّه است عقلي است كه «يعبد به الرحمان ويكتسب به الجنان». و آن عقلي كه ممكن است در مرد بيش از زن باشد، عقل علوم، عقل سياست و عقل كارهاي اجرايي است. و اگر كسي در مسائل سياسي يا اجرايي عاقل‏تر و خردمندتر بود، نشانه آن نيست كه به خدا هم نزديك‏تر است، چه بسا همين هوش سياسي يا هوش علمي، او را به جهنم بكشاند و چه بسا ممكن است مردي در علوم اجرايي بهتر از زن بفهمد، امّا توان عقال كردن غرايز خويش را نداشته باشد. همه مذهب‏هاي باطلي كه در برابر انبيا صف بستند به وسيله مردها جعل شد. اكثر متنبّي‏ها كه در برابر انبيا به مبارزه مذهبي برخاستند، مرد بودند. هركس بتواند بهتر از ديگري غرايز را در هم بكوبد و اميال نفساني را تعديل كند و بهشت كسب بكند او عاقل‏تر است. پس اگر تفاوتي هست در مسائلي است كه سود و زيان ندارد. Eitaa.com/darharameyar
(ره): بعضی از شماها این سوال را کرده‌اید که چه باید کرد تا به خدا نزدیک شد و سفر به سوی خدا نمود و در موفق شد گاهی می‌گویند ما نمی‌توانیم چه (باید کردن‌ها) را گفته‌اند به جای نمی‌توانیم بگویید ما نمی‌خواهیم ما نمی‌خواهیم و ما نمی‌توانیم دو جمله‌ای است که قریب هم هستند ولی فاصله آنها از زمین تا آسمان است جواب همه این سوالها در دعا هست وَقَدْ عَلِمْتُ أَنَّ أَفْضَلَ زادِ الرَّاحِلِ إِلَيْكَ عَزْمُ إِرادَةٍ يَخْتارُكَ بِها خدایا دانستم بهترین توشه و زاد آن کسی که میخواهد به سوی تو سفر کند است که فقط تو را اختیار کند و بقیه را کنار گذارد بهترین توشه این است که (بخواهد) به باطن خود مراجعه کنید ببینید جز (یک) اراده چیز دیگر می‌خواهد؟؟!! من این کار را کرده‌ام شما هم بکنید کار سختی است ولی به یک نظر آسان است یک اراده بیشتر لازم نیست اراده خدا و کنار گذاشتن هرچه غیر اوست یعنی اراده ثابت نه اراده ناثابت و متزلزل آن که ما داریم نیست ثابتی که او را بخواهد این جواب آن سوال‌هاست که می‌گویند چه کار کنید او را کنید ما نمی‌توانیم نیست نمی‌خواهید او را بخواهید تمام شود وقتی از ما بود قدم به میدان می‌گذارید شروع از است بعد آن می‌شود که باید بشود آن وظایف می‌آید که باید بیاید‌..... Eitaa.com/darharameyar
جلسات سنوات گذشته (سیدعلی سیدعربی) امام‌ رضا ع فرمود یابن شبیب «إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ مَعَنَا فِي الدَّرَجَاتِ الْعُلَى مِنَ الْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنَا وَ عَلَيْكَ بِوَلَايَتِنَا فَلَوْ أَنَّ رَجُلًا تَوَلَّى حَجَراً لَحَشَرَهُ اللَّهُ مَعَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ» اگر دوست دارید که در درجات عالی بهشت با ما باشید و از ما جدا نشوید با غصه ما غصه دار و با شادی ما شاد شوید و محبت و ما را داشته باشید؛ اگر شادی و نشاط انسان، غصه های انسان و محبت و دل انسان به امامش گره خورد، در درجات عالی بهشت با ائمه ع قرین است «وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفيقا»(نساء/69)، انسان دیگر از این بهتر نمی تواند در بهشت جایی پیدا کند. همراه شدن با اهل بيت(ع) مستلزم بلاها و سختی ها است نه دنيا طلبي ، شخصی به حضرت عرض کرد: شما را دوست دارم؛ حضرت فرمودند: راست مي گویی، پس آماده بلا باش؛ چون محبت بلا مي آورد. البلاء للولاء امکان ندارد که انسان با معصوم(ع) باشد، ولی همراه غصه هاي معصوم(ع) و سختي هاي راه او نباشد؛ اگر انسان مي خواهد سفره خود را در شادي ها و خوشي ها و امنيت و خوف خودش از خدا و اولياءی خدا و دين خدا جدا کند، نمی تواند با خدا و اولياءی خدا همراهي کند؛ نمیشود سفره من جدای سفره امام باشد وبعد همراه امام هم باشم نمیشود من وابسته به همسر و فرزند وشغل و پول و اعتبار بین دیگران و غیره باشم ، اسیر تعلقات باشم بعد با امام حسین (ع)همراه باشم تصویری که شما از کربلا دارید چه را نشان میدهد ؟ اسارت در تعلقات یا قطع تعلقات؟ وقتي کسی همراه امام نبود چطور وارد وادي توحيد بشود ؟ آنها که همراه امام شدند آیا از همه چیز و همه کس خود را منقطع نکردند ؟ آیا آنها که دنبال دنیای خود حتی دنیای حلال خود بودند توانستند به امام برسند و همراه او باشند یا جا ماندند؟ اینکه مرتب مدعی هستیم (یا لیتنا کنا معک ) چه معنا می‌دهد ؟ آیا توخالی است ؟ اگر کسی همراه امام نباشد چطور از شفاعت بهره مند بشود ؟ مگر راهی غیر از این هست ؟ خب همراهی با امام چگونه است ؟ مگر تمام ملائکه جز شیطان برای رسیدن به عبودیت راهی غیر از سجده و خضوع و پذیرش این ولایت و عمل به آن داشتند ؟ ما چرا خضوع نداریم ؟ مگر ما از زمره عالین یا والهینی هستیم که امر به سجده نشدند؟ اگر انسان دوستی و مولای خود را پذیرفت بايد به لوازمش هم پایبند شود. و یقینا در این مسیر سختي هایي هست؛ ما آمدیم که تحمل کنیم سختي ها را ، برسیدم به بصيرت ها، تغيير بدهیم آرزوها و تمايلات و تعلقات را ، جهت بزرگ تر شدن از دنيا، نگاه جامع به دنيا، نگاه واسع به دنيا در زیارت اربعین میخوانیم «وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ‏ مِنَ الضَّلَالَةِ یعنی باید در راه امام حسین بذل مهجه کرد معنای زیارتی که می‌خوانید را می‌دانید ؟ یعنی هركس حاضر است در راه ما خون دل بخورد، با ما همراه شود! مهجه در عربي یعنی خون دل؛ و بذل مهجه يعني خون دل خوردن، يعني خار در چشم و استخوان در گلو بودن یعنی اگر میخواهید همراه امام معصوم باشید خون دل خوردن ها دارد مصائب دارد تحملها می بایدت مهجه در عرب گاهی نیز به معنای خون مانده در گلوی حیوانی است که ذبح شده خونی که بعد از ذبح از لحاظ فقهی پاک است یعنی برای حسینی بودن یا همراه امام معصوم بودن باید تمام هست و بودت را بدهی و از هر چه غیر اوست پاک شوی و با عشق تمام و با رغبت تمام مهجه کنی به قول معروف باید برای خرج کردن در این راه ریخت و پاش کنی!! نه اینکه پول فقط خرج کنی امام که پول من و شما را نمیخواهند خودت را باید خرج کنی اگر در این همراهی با امام صداقت داری باید دست از خواسته ها و تمایلات و تعلقاتت که زمین گیرت کرده برداری از غم وغصه ها و افسردگیهایی که مانع حرکتت بسوی خدا شده دست برداری نباشی از آنهایی که مرتب میگویند امروز این مشکل درست بشود بعد شروع میکنم این یکی مسئله هم حل بشود اعصابم آرام بشود بعد شروع میکنم !!! و علی هذا ...... Eitaa.com/darharameyar
فردا جمعه هفدهم آذر ماه کلاس مقالات ج ۳ رأس ساعت ۱۸/۳۰ برقرار است ان شاء الله
گزیده ای از جلسات : در تعریف گفته اند ، تصفيه نمودن عمل از شائبه غير خدا، و صاف نمودن درون و سر انسان است از رؤيت غير حق در همه اعمال ظاهريّه و باطنيّه. و كمال آن، ترك غير است مطلقا و پا نهادن بر انانيّت و غير و غيريّت است يكسره. اگر را حذف کنیم در واقع عبودیت خدا را حذف کرده ایم عبودیت بدون در صور مختلف عبودیت غیر حق محسوب میشود نه عبودیت حق ..... از آیات به خوبی برمیآید که آنچه انسانها به آن مأمور شده اند و وظیفه آنهاست و آنها را به مقصد میرساند فقط و فقط عبادت خالصانه است هرچه میتوانید روی این مسئله فکر کنید هر چقدر فکر کنید متوجه میشوید که انسان باید عبادت و حرکتش فقط برای خدا باشد حتی خوردنش خوابیدنش کسب وکارش ازدواجش بچه دارشدنش..... یعنی متوجه میشود که حتی عبادت برای نعمتهای بهشت نیز از فاصله دارد مشکل اینجاست که نوع نگاه اشخاص به نظام هستي نادرست است؛ به جاي آنكه خدا را تنها مؤثر مستقلّ در امور بدانند، نظر مردم را داراي اثر استقلالي مي‏پندارند و به جاي آنكه فقط از خدا بترسند، خوف از مردم آنها را به عمل وا مي‏دارد. ترس از خدا مانع خیلی از کارها نمیشود ولی ترس از مردم ترس از آبرو ترس از مال وفرزند ونعمتها مارا به کار میاندازد چون دیگران و اسباب وعلل را منشاء نعمتها و امنیت ها میبینیم نه خدا را.... تمام رياهاى عملی و آشکار ما و اكثر رياهاى قلبی و درونی و رقیق ما از نقصان توحيد افعالى است. توحید ما مشکل دارد همان توحیدی که اصل اول است ..... خدا ما را آفریده که به اینجا برسیم که خدا در دل ما بزرگ بشود و به تعبیر امیر المومنین ع «عَظُمَ‏ الْخَالِقُ‏ فِي أَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مَا دُونَهُ فِي أَعْيُنِهِمْ» بقیه از چشم ما بیفتند، کاری نداشته باشیم تعریف می کنند یا تکذیب راه خدا را برویم. فرمودند به نیت برمیگردد یعنی انسان در حرکت صعودی خود در انجام وظایف خود در عبادت خود جز خدا را کسب نکند و به هیچ وجه نیت دیگری نداشته باشد اگر ما بخواهیم قصد و نیت خود را آسان بگیریم و فقط به ظاهر اعمال بپردازیم و در قلب خود و نیات خود تدبر نداشته باشیم و مجاهدت جدی نکنیم و موشکافی نکنیم و فقط بخواهیم یک بررسی سطحی و صوری بکنیم مسلماً به ریزه کاریها و دقایق ریا در قلب خود متوجه نمیشویم و در نهایت به خسران میافتیم.... علما اخلاق مثالي میزنند که وقتی شما شیر زیادی از یک حيوان میدوشیددر آن شیر اگر رگه بسیار کوچکی از خون آمیخته شده باشد همه آن را ناپاک کرده و بيرون میریزید یا اگر در یک ظرف بزرگی مقدار زیادی غذا پخته باشید اگر یک فضله در آن ببینید کل آن غذا حرام شده و بلااستفاده است خیلی نکته ها در این مثال میتوان فهمید لذا برای همه و خصوصاً سالکان راه حق مسئله قصد ونيت و از امور بسيارمهم تلقی میشود.... تمام حقيقت اعمال همان جنبه ملكوتي وصور درونی آنها است كه نيت است‏ تمام اعمال در نيات فانى هستند و از خود استقلالى ندارند كسانى مى‏گويند اعمال خير كفّار، مقبول درگاه خداست چون میگویند حسن و قبح و نيك و بد عمل، ذاتى است، عمل نيك، چه از مؤمن باشد يا از كافر، ماهيتش نيك است و قهراً بايد مورد قبول حق تعالى واقع گردد؛ زيرا خوب از هر كس خوب است و بد از هر كس بد است و نسبت خداى متعال هم با همه بندگان يكى است.... مى‏گوييم صحيح است ولى يك مطلب اساسى، اينجا مورد غفلت قرار گرفته است و آن اصطلاح اين است كه حسن و قبح بر دو گونه است: فعلى و فاعلى...... از نظر اول بايد ديد اثر مفيد و يا مضرّ عمل تا كجا كشيده شده است؟ و از نظر دوم بايد ديد كه عامل، در نظام روحى و فكرى خود چه سلوكى كرده و با این عمل به سوى كدام مقصد مى‏رفته است؟ قرآن مى‏فرمايد: الّذى خلق الموت و الحيوة ليبلوكم ايّكم احسن عملا «آنكه مرگ و زندگى را آفريد تا شما را در امتحان نيكوترين عمل و صواب‏ترين عمل قرار دهد». فرمود «صواب‏ترين» عمل و نفرمود «بيشترين عمل» عمده اين است كه بدانيم وقتی تحت تاثی انگیزه یا نیت وهدفی عملی را انجام میدهیم گذشته از ظاهر عمل که فقط یک سلسله حرکات وسکنات است فی الواقع از نظر روحی ومعنوی و حقیقت به کدام سو حرکت میکنیم.... Eitaa.com/darharameyar
اگر كسي اثر بر اهل بيت رسول الله (ص) را خوب بداند و خوب بفهمد كه اين چه طيبي است كه در باطن ميآيد و آلودگي هاي خلقت باطن را از ميان ميبرد و يك پاكيزگي مخصوص جايگزين آن ميكند كه کل ملكوتيان را به انسان مجذوب ميكند هرگز از فرستادن دست بر نمي داشت... Eitaa.com/darharameyar