🕊🥀••♧۰۰﷽۰۰♧••🥀🕊
🍀#شرح_زیارت_جامعه ی_کبیره
#قسمت_هشتم
اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَهلَ بَیتِ النُّبُوَّةِ
✍️شمع را ببین شب تا صبح می سوزه آب میشه تا شما در تاریکی نباشید در روشنی باشید۰
🕊🌸أهل بيت (ع) انسان هایی شمع صفت بودند مثل شمع می سوختند آب می شدند تا دیگران در روشنی باشند، در تاریکی #جهل و جهالت نباشند سید الشهدا (ع) چرا خودش را به آب و آتش زد
لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ
تا بندگان خدا رو از ظلمت نادانی نجات بده
☘️◾️به همین خاطر ما بر این ها درود می فرستیم و می گیم:
«السَّلامُ عَلَيكُم» آفرین بر شما، مرحبا بر شما، درود بر شما. چرا؟ چون به معنای واقعی کلمه انسان بودن. انسان کم مقامی نیست، کم منزلتی نیست، ما بی جا مصرفش می کنیم، ما به هرکسی می گیم انسان؛ ولی هر کسی انسان نیست. مگه هر فلزی طلا هست؟ هر فلزی که طلا نیست هر کسی هم انسان نیست.
🔸🔸قرآن #انسان را معرفی می کنه، یه سورة ای داره به نام «انسان»، اونجا نشون میده که انسان کی هست بعضی ها هستند که نسبت به #غم ديگران غمناک نمیشن قرآن به اینا انسان نمیگه اینا حیوانند دو تا اسب ببین دارن میرن یکی زمین می خوره اون دیگری هیچ غمی نداره
تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی
☘️◾️بعضی ها هستند که واقعا به دیگران نه تنها #غمناک نمیشن ، بلکه شاد هم میشن ، خوش حال هم میشن ، لذت می بره که #رفیقش، رقیبش شکست بخوره یا ورشکست بشه ، کارش نگیره یا کارش خراب بشه، به اینا انسان نمیگن۰ اینا ز حیوان هم فروترند ، چون همون دوتا اسب وقتی یکی شون میفته اون دیگری رقص و پای کوبی نمی کنه
ولی بعضی ها هستند که با غم دیگران غمناک میشن اینها هم انسان نیستند ولی از حیوان بالاترند
🕊🌸انسان در نگاه قرآن کسانی هستند که غم دیگران را به خود می خرند ، شادی خود را به دیگران میدن #ناراحتی دیگران را برای خودشون می خوان و راحتی خودشون را برای دیگران
اینه که اون ماجرای امیرالمؤمنین (ع) و اون #یتیم و #اسیر و #مسکین را بیان می کنه که سفره ی خودشون را در اختیار اونا گذاشتن یعنی ما می توانیم گرسنه بمانیم ولی نمی توانیم گرسنه ببینیم
📚استاد رنجبر
🍀#سلام_بر_مهدی
🍀http://eitaa.com/darolquran_mahalat 🍀 https://shad.ir/darolqhran_mahalat
دارالقرآن امام خمینی(ره)شهرستان محلات
هر شب با یک #قسمت از کتاب #سلام_بر_ابراهیم 🌹🌿 @darolquran_mahalat
🌹🌿🌹🌿🌹🌿🌹
#سلام_بر_ابراهیم
#قسمت_بیست_و_ششم
#اسیر
از ویژگی های ابراهیم، احترام به دیگران، حتی به اسیران جنگی بود. همیشه این حرف را از ابراهیم میشنیدیم که: اکثر این دشمنان ما انسانهای جاهل و نا آگاه هستند. باید اسلام واقعی را از ما ببیند. آن وقت خواهید دید که آنها هم مخالف حزب بعث خواهند شد. لذا در بسیاری از عملیات ها قبل از شلیک به سمت دشمن در فكر به اسارت در آوردن نیروهای آنها بود. با اسیر هم رفتار بسیار صحیحی داشت. سه اسیر عراقی را داخل شهر آوردند. هنوز محلی برای نگهداری آنها نبود.
آنها را به ابراهیم سپردیم. هر چیزی که از طرف تدارکات برای ما می آمد و یا هر چیزی که ما می خوردیم. ابراهیم همان را بین اسرا توزیع می کرد. همین باعث می شد که همه، حتی اسرا مجذوب رفتار او شوند. کمی هم عربی بلد بود. در اوقات بیکاری می نشست و با اسرا صحبت می کرد. دو روز ابراهیم با آنها بود، تا اینکه خودرو حمل اسرا آمد. آنها از ابراهیم وان کردند: شما هم با ما می آیی؟ وقتی جواب منفی شنیدند خیلی ناراحت
. آن ها با گریه التماس می کردند و می گفتند: ما را اینجا نگه دار، هر بخواهی انجام می دهیم. حتی حاضریم با بعثی ها بجنگیم
عملیات بر روی ارتفاعات بازی دراز آغاز شد. ما دو نفر کمی به سمت بالای رفتیم. از بچه های خودی دور شدیم. به سنگری رسیدیم که تعدادی عراقی در آن بودنها با اسلحه اشاره کردم که به سمت بیرون حرکت کنید.
فکر نمی کردم اینقدر زیاد باشند. ما دو نفر و آن ها پانزده نفر بودند. گفتم: حرکت کنيا.. اما آنها هیچ حرکتی نمی کردند!
طوری بین ما قرار گرفتند که هر لحظه ممکن بود به هر دوی ما حمله کنند. شما با هم فکر نمی کردیا۔ ما فقط دو نفر باشیم!
دوباره داد زدم: حرکت کنید و با دست اشاره کردم ولی همه عراقی ها به افر درجه داری که پشت سر شان بود نگاه می کردند!
افر ابی ابروهایش را بالا می انداخت. یعنی نروید! خیلی ترسیدم، تا حالا در چنین موقعیتی قرار نگرفته بودم. دهانم از ترس تلخ شد. یک لحظه با خودم گفتم، همه را با هم به رگبار، اما کار درستی نبود.
هر لحظه ممکن بود اتفاق بادی رخ دهد. از ترس اسلحه را محکم گرفتم. از حارا حواستم کمکم کنا۔. یکدفعه از پشت سنگر ابراهیم را دیدیم. به سمت ما ای آما۔ آرامش عجیبی پیدا کردم. تا رسید، در حالی که به اسرا نگاه می کردم گفتم: آقا ابرام، کمک پرسیا: چی شده؟!
گفتم مشکل اون افسر عراقیه. نمی خواد این ها حرکت کنند. بعد با دست افر را نشان دادم. لباس و درجه اش با بقیه فرق داشت و کاملا مشخص بود.
ابراهیم اسلحه اش را روی دوشش انداخت و جلو رفت. با یک دست يقه افير بعثی و با دست دیگر کمربند، او را گرفت و در یک لحظه او را از جا بلند کرد چنا۔ متر جلوتر او را جلوی پرتگاه آورد.
تمامی عراقی ها از ترس روی زمین نشستند و دستشان را بالا گرفتند. افسر بعثی مرتب به ابراهيم التماس می کرد و می گفت: الدخيل الدخيل، ارحم ارحم و همین طور ناله می کرد. ذوق زده شده بودم، در پوست خودم نمی گنجیدم تمام ترد لحظات پیش من برطرف شده بود. ابراهیم افسر عراقی را به میان اسرا برگرداند۔. آن روز خدا ابراهیم را به کمک ما فرستاد.
بعد با هم، اسرا و افسر بعثی را به پایین ارتفاع انتقال دادیم.
#مسابقه_با_پایان_کتاب
🌹🌿🌹🌿🌹
🔸:جهت عضویت و استفاده از مطالب کانال #دارالقرآن امام خمینی(ره)آموزش و پرورش شهرستان #محلات در پیام رسانهای 🇮🇷 #شاد و ایتا از طریق نشانی زیر اقدام فرمایید.👇👇👇
🆔 @darolquran_mahalat