🔅#پندانه ✍️ با کمک به دیگران، روزی‌ات کم نمی‌شود 🔹مسعود، کارمند دولت است. خواهرش به‌تازگی همسرش را بر اثر بیماری از دست داده است. او گاهی برای سیرکردن شکم دو فرزند یتیمش به خانه برادرش می‌آید. 🔸روزی مسعود به خواهرش گفت: خواهرم! شوهر کن و بچه‌هایت را هم به خانواده پدرشوهرت بده. یا خودت به تنهایی نزد من زندگی کن. من نمی‌توانم از شکم زن و بچه‌ام ببرم و شکم بچه‌های مرد دیگری را سیر کنم که در زمان زنده‌بودنش خود را بیمه نکرد و پس‌اندازی ننمود. 🔹خواهر با شنیدنِ این کلام برادر اشک‌هایش روانه می‌شود و برای همیشه از منزل برادر خارج می‌شود. 🔸بعد از ۱۰ سال مسعود دچار بیماری سنگ‌کلیه شده و به‌علت پزشکی بازنشسته می‌شود، طوری که تمام مخارج حقوق بازنشستگی‌اش را این روزها خرج درمان خود می‌کند. 🔹او هر هفته یک‌بار به طرز بسیار عجیبی باید سنگ‌شکن کند و برای التیام دردش هر روز مرفین تزریق کند. 🔸مسعود می‌گوید: امروز با چشم خودم مجازات خدا و قطعِ روزی‌اش را در حق خود و همسرم که مرا تحریک می‌کرد با خواهرم بد باشم، می‌بینم. 🔹من که خواهرم و دو فرزند یتیمش را به بهانه روزی فرزندانم از خانه بیرون کردم، امروز همۀ روزی فرزندانم را هزینه درمان خودم می‌کنم و کسی نیست به من بگوید درد را بکش و بمیر! چرا روزیِ فرزندان و همسرت را همگی به سلامتی خود هزینه می‌کنی؟ سلامتی‌ای که مطمئناً دیگر برنخواهد گشت. •✾📚 @Dastan 📚✾•

پیرزن پیرزنی بود که تک‌ و‌ تنها زندگی می‌کرد و همیشه از این بابت غمگین بود. هیچ بچه‌مچه‌ای نداشت و همه‌ی عزیزانی که او را دوست داشتند، سال‌ها پیش مرده بودند. زن تمام روز پشت پنجره‌ی اتاقش می‌نشست و بیرون را نگاه می‌کرد. همه‌اش با خود فکر می‌کرد: «آه، چه می‌شد اگر پرنده می‌شدم و می‌توانستم به همه‌جا پرواز کنم.» یک‌روز که پنجره‌ی خانه‌اش را باز کرده بود، پرتو خورشید به درون اتاقش می‌تابید و پرنده‌ها جلوی پنجره چهچه می‌زدند، دوباره با خودش فکر کرد: «آه، چه می‌شد اگر پرنده‌ای می‌شدم و می‌توانستم همه‌جا پرواز کنم.» یک‌هو دید دیگر پیرزن سابق نیست. یک‌هو شد یک مرغ دریایی سفید و زیبا. از پنجره‌ی اتاقش پرید و در آسمان اوج گرفت. بالای شهر به پرواز درآمد، تمام شهر را زیر بال خود گرفت، چرخی طولانی روی دریا زد، روی نوک برجِ خیلی از کلیساها و پایه‌ی پل‌ها نشست و خوشحال و قبراق به خرده‌نان‌هایی که مادربزرگ‌ها و نوه‌هایشان کنار ساحل می‌ریختند، نوک زد. غروب دوباره به طرف خانه پرواز کرد، دوباره از پنجره آمد تو، روی صندلی خود کز کرد و دوباره همان پیرزنی شد که صبح همان روز بود. فکر کرد: «الحق که چقدر زیبا بود!» صبح روز بعد دوباره پنجره را باز کرد، دوباره در قالب یک مرغ دریایی از نرده‌ی پنجره بیرون پرید و هر روز همین ماجرا تکرار شد تا این‌ که یک‌ بار آن‌ قدر دور رفت و آن‌ قدر اوج گرفت که دیگر هیچ‌ وقت برنگشت. نویسنده: فرانتس هولر مترجم: علی عبداللهی •✾📚 @Dastan 📚✾•

💎#داستان_لوط «علیه السلام » 🔷#قسمت_سوم 👈لجاجت قوم لوط ✍️حضرت لوط (ع) یکی از کلدانیان بود که در بابل زندگى مى کردند. لوط اولین کسی بود که به حضرت ابراهیم (ع) ایمان آورد و گوى سبقت را ربوده بود. خداى تعالى او را به همراه ابراهیم به ارض مقدس یعنی سرزمین فلسطین فرستاد. قرآن می‌فرماید: «وَنَجَّیْنَاهُ وَلُوطًا إِلَى الْأَرْضِ الَّتِی بَارَکْنَا فِیهَا لِلْعَالَمِینَ» و او (ابراهیم) و لوط را [از آن سرزمین پر از شرک و فساد] نجات داده و به سوی سرزمینی که در آن برای جهانیان برکت نهاده ایم، بردیم. خدای متعال حضرت لوط را به سوی ایشان فرستاد. حضرت لوط آنها را به ترس از خدا و ترک فحشاء و برگشتن به فطرت پاک انسانیشان دعوت کرد. زیرا آنها در ابتدا قوم خیلی خوبی بودند اما این دعوت و انذار و حتی تهدید در آنها اثری نداشت تا جاییکه به لوط گفتند: اینقدر ما را تهدید نکن اگر راست میگویى عذاب خدا را بیاور. حتی حضرت لوط را تهدید کردند که : «لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ یَا لُوطُ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِینَ» یعنی ای لوط اگر دست از دعوتت بر ندارى تو را از این شهر بیرون می‌کنیم. آنها به یکدیگر گفتند: خاندان لوط را از اینجا بیرون کنید که آنها مردمى هستند که مى خواهند از عمل لواط پاک باشند. ✍️ادامه دارد •✾📚 @Dastan 📚✾•

✍ امام علی علیه السلام : بسا سرمستی و نشاطی که به از دست رفتن مال بینجامد. 📚غررالحكم حدیث ۲۸۱ •✾📚 @Dastan 📚✾•

✨﷽✨ #پندانه 🔻داستان ضرب‌المثل "خرش از پل گذشت" چه بود؟ ✍در زمان ناصرالدین شاه قاجار، پیرمردی اهل حنیفقان کنار رودخانه موردکی آسیاب آبی داشت که با آسیاب کردن گندم روزگار خوبی را می‌گذراند￸. پیرمرد یک گاو، هشت گوسفند و 40 درخت خرما و تعدادی مرغ داشت که در آن زمان وضع مالی خوبی بود￸. روزی، دزدی سوار خر خود بود که چند شتر و چند کیسه طلا را دزدیده بود و برای فرار از دست سربازان شاه به کلبه پیرمرد رسید￸. دزد به پیرمرد گفت￸: می‌خواهم از رودخانه گذر کنم و اگر تو برای من یک پل درست کنی یک کیسه طلا به تو می‌دهم￸. پیرمرد که چشمش به کیسه طلا افتاد به رویاهایش فکر کرد که با فروختن طلاها، خانه بزرگی در شهر می‌خرد و ثروتمند زندگی می‌کند، برای همین قبول کرد￸. از فردای آن روز، پیرمرد شروع به ساختن پل کرد و درختان خرمای خود را برید تا برای ساختن ستون‌های پل از آنها استفاده کند￸. روزها تا دیر وقت سخت کار می‌کرد و پیش خود می‌گفت دیگر به کلبه، آسیاب و حیوانات خود نیاز ندارم. ￸ پس، هر روز حیوانات خود را می‌کشت و غذاهای خوب برای خود و دزد درست می‌کرد￸. حتی در ساختن پل از چوب‌های کلبه و آسیاب خود استفاده می‌کرد￸، ￸طوری که بعد از گذشت یک هفته ساختن پل، دیگر نه کلبه‌ای برای خود جا گذاشت نه آسیابی. به دزد گفت: پل تمام شد و تو می‌توانی از روی پل رد شوی. دزد به پیرمرد گفت: من اول شترهای خود را از روی پل رد می‌کنم که از محکم بودن پل مطمئن بشوم و ببینم که به من و خرم که کیسه‌های طلا بار دارد، آسیب نزند￸. پیرمرد که از محکم بودن پل مطمئن بود به دزد گفت: تو بعد از گذشتن شترها خودت نیز از روی پل رد شو که خوب خاطر جمع بشوی و بعد کیسه طلا را به من بده￸. دزد بلافاصله همین کار را کرد و به پیرمرد گفت: وقتی با خرم از روی پل رد شدیم تو بیا آن طرف پل و کیسه طلا را از من بگیر￸. پیرمرد قبول کرد ￸و همانطور که دزد نقشه در سر کشیده بود اتفاق افتاد. ￸ وقتی در آخر دزد با خر خود به آن طرف پل رسید پل را به آتش کشید و پیرمرد این سوی پل تنهای تنها ماند. وقتی سربازان پیرمرد را به جرم همکاری با دزد نزد شاه بردند، ناصرالدین شاه از پیرمرد پرسید جریان را تعریف کن￸.ذپیرمرد نگاهی به او کرد و گفت: همه چی خوب پیش می‌رفت￸ فقط نمی‌دانم چرا وقتی خرش از پل گذشت￸، شدم تنهای تنهای تنها ...ضرب‌المثل خرش از پل گذشت از همین جا، شروع شد. 🔹نتیجه￸: توی زندگیت حواست باشه خر چه کسی رو از پل رد می‌کنی￸ اگر کمی به این داستان فکر کنیم می‌بینیم که خیلی آموزنده است و ما خر خیلی‌ها رو از پل گذراندیم که بعدش بهمون خیانت کردن. •✾📚 @Dastan 📚✾•

✨﷽✨ #پندانه ✍ مراقب باش حرف‌هایت فتنه و درگیری ایجاد نکند 🔹ملامهرعلی خویی در مسجد نشسته بود که نادانی از او به عمد سؤال کرد: چرا ریش خود بلند کرده‌ای و مردم را با ریش خود گمراه می‌کنی؟! 🔸ملا سکوت کرد. سکوت ملا، یکی از شاگردان را سنگین آمد و خواست جواب او بدهد که ملا بر او خشم گرفت و او را امر به سکوت کرد. 🔹ملا گفت: بیایید شما را موعظه‌ای کنم. هر حرفی یک نر است و پاسخ آن یک ماده. چون به‌هم آیند، از آنان فرزندی زاده شود که یا شیطانی است یا رحمانی! 🔸اگر سؤالی رحمانی بود نری آمده که پاسخ آن ماده‌ای بر آن می‌فرستد که مولودش علم و حکمت می‌شود؛ ولی اگر سؤالی شیطانی بود هرگز ماده‌ای بر او نفرست و سکوت کن که شیطان قصدش آبستن‌کردن آن مجلس از کلام و پاسخ تو برای ایجاد فتنه و کینه و درگیری است. •✾📚 @Dastan 📚✾•

استاد محمدحسین #رجبی_دوانی #پاسخ_به_سوالات 🚦غربت #امام_حسن علیه السلام میان یارانشان 📍امام مجتبی علیه السلام میدانستند که لشگرشان ناهمگون است. همین لشگر در صفین که تقریبا یک دست بودند با یک حیله و فریبی که معاویه به کار برد بهم ریختند. 📍لذا امام مجتبی علیه السلام خواستند اینها در کوفه را تصفیه کنند. لذا حضرت سخنانی را ایراد کردند و فرمودند آنهایی که انگیزه های مادی و غیر الهی دارند کنار بروند و فقط عده‌ای که واقعا پای کار هستند بمانند. 📍در این سخنان حضرت فرمودند من تا حالا کینه کسی را به دل نگرفتم و میدانم که آرامش بهتر از ناآرامی است. اینجا بعضی ها سخنان حضرت را بر این حمل کردند که حضرت قصد بر این دارد که با معاویه کنار بیاید، در حالی که قضیه این نبود. 📍لذا نگذاشتند اصلا صحبت امام تمام بشود و یک نفر که از ظاهر سخنش برمیاید که از خوارج باشد، داد زد -نعوذبالله- حسن کافر شده همانگونه که پیش از این پدرش کافر شده بود. با حرف این فرد لشگر بهم ریخت و امام نتوانست ادامه بدهد. حضرت از منبر پایین آمدند و داخل خیمه رفتند. 📍اما بعضی از لشگریان داخل خیمه حضرت ریختند و هرآنچه داخل خیمه بود غارت کردند، عبا را از دوش و سجاده را از زیر پای امام کشیدند. حضرت سوار اسب شدند که حرکت کنند و وارد مدائن شوند که یک ملعونی حمله کرد و روی اسب با خنجر چنان به ران امام زد که به استخوان رسید. 📍چند نفر به یاری امام آمدند و آن ملعون را کشتند. حضرت به شدت مجروح شدند. امام را به خانه سعد بن مسعود ثقفی عموی مختار که حاکم مدائن بود بردند و آنجا بستری کردند. 📍جاسوسان معاویه خبر دادند که لشگر امام از هم پاشیده است، معاویه نامه ای برای امام فرستاد. حتی منابع تاریخی نوشته‌اند که معاویه نامه‌های برخی از فرماندهان لشگر امام را که خطاب به او نوشته بودند که اگر تو بخواهی حسن را زنده یا مرده تحویل تو می‌دهیم را به نامه حضرت ضمیمه کرد و عنوان کرده بود با این وضع فرماندهان لشگرت میخواهی با من بجنگی؟ صلاح تو اینست که کناره گیری کنی و با من صلح کنی و من هرشرطی که تو بگذاری میپذیرم. 📍 معاویه این نامه را برای امام فرستاد. در اینجا امام حسن علیه السلام بسیار هوشمندانه عمل کردند. چون معاویه هرگز فکر نمیکرد که امام حسن علیه السلام پیشنهاد او را بپذیرد و تصور معاویه این بود که امام رد میکند و حضرت حاضر نیست حکومت را به او واگذار کند و در نتیجه قبل از اینکه معاویه بخواهد او را بکشد همین خائنینی که در لشگر حضرت هستند امام را از بین خواهند برند و به قول معروف توپ هم در زمین امام حسن علیه السلام است. حتی اگر جنگی هم در میگرفت چون امام حسین علیه السلام پا به پای برادر است هر دو برای این میروند و امامت همانجا نابود میشود. 📍 اما امام مجتبی علیه السلام وقتی این نامه را دریافت کردند این نبود که فوری صلح را بپذیرند. حضرت آمدند در بین لشگری که از هم متلاشی شده و با همان حالت جراحت فرمودند مردم من بلدم خودم به تنهایی خدا را چگونه عبادت کنم که از من راضی باشد. اگر ایستاده‌ام به خاطر شماست. معاویه دارد به چیزی دعوت میکند که نه خیر دنیا در آن هست و نه آخرت. اگر پیشنهاد او را بپذیریم میبینم آب و نانی که خدا برای شما مقدر کرده، بچه‌هایتان میروند درب خانه اینها درخواست می‌کنند و آنها دریغ میکنند. 📍 اگر رضای خدا و مرگ با عزت را ترجیح میدهید پیشنهاد او را نادیده بگیرید و به جنگ او بروید که جز شمشیر بین ما و او نباید باشد. اما اگر دنیا و باقی ماندن در دنیا را ترجیح میدید پیشنهاد او را بپذیریم. 🔸اینجا بود که از جای جای لشگر به صراحت فریاد بلند شد: دنیا و باقی ماندن در دنیا... یعنی ما تو را نیمخواهیم معاویه را میخواهیم. اینجاست که امام صلح را میپذیرند . •✾📚 @Dastan 📚✾•

✨﷽✨ #داستانک_معنوی ✍روزی ابراهیم ادهم از بازار بصره عبور می كرد. مردم اطراف او را گرفتند و گفتند: یا ابراهیم! خداوند در قرآن می فرماید: «مرا بخوانید تا شما را اجابت كنم» ما دعا می كنیم اما دعای ما اجابت نمی شود، چرا؟ابراهیم گفت: ای مردم بصره علت آن ده چیز است؛ ١_ خدا را شناخته اید، ولی حق او را ادا نكرده اید. ٢_ قرآن را می خوانید، ولی عمل نمی كنید. ٣_ ادعاي محبت رسول خدا را دارید، در حالی كه با اولاد او دشمنی می كنید. ٤_ ادعاي دشمنی با شیطان دارید و حال آنكه در عمل با او موافقید. ٥_ مي گوييد بهشت را دوست داریم، اما برای رسیدن به آن عملی انجام نمی دهید. ٦_ اظهار ترس از جهنم می كنید، ولی خود را در آن انداخته اید . ٧_ مشغول عیب گويي مردم شده اید و از عیب خود غافل مانده اید. ٨_ ادعاي بیزاری از دنیا دارید، ولی در جمع آن حرص می ورزید . ٩_ اعتقاد به مرگ و قیامت دارید، ولی خود را آماده نكرده اید. ١٠_ مردگان را دفن می كنید، ولی از مرگ آنها عبرت نمی گیرید. •✾📚 @Dastan 📚✾•

▪️کوچ▪️ رفتي و گفتي: بر من بگرييد كه ديگر به ميان شما بر نخواهم گشت. براي وداع به حرم پيامبر خدا (ص) رفتي. بيرون مي‌آمدي و برمی‌گشتي و به صداي بلند می‌گريستی. مدينه‌ی جدّت را وداع كردي و با كاروان اندوه به سوي مرو رهسپار شدي. در حالي كه جواد كوچكت، معصومه‌ی مهربانت و تمام خاندانت را از ديدار دوباره نااميد كرده بودي. مركبت آرام آرام قدم برمی‌داشت و مدينه به پاي هر قدمش قطره اشكي می‌چكاند. كوچ ناخواسته‌ی تو از شهري كه بی‌حضور خورشيد رويت، رنگ و بوي زمستان می‌گرفت، در ميان ضجّه‌هاي دردمندانه‌ی شيعياني كه به بدرقه‌ی مولاي خويش آمده بودند، عجيب بوي غربت گرفته بود! علي بن موسي (ع) پس از پانزده سال حكومت بر دل و جان اهل مدينه، بار سفر بسته بود. می‌رفت و از بازنگشتن مي‌گفت و مدينه در التهاب اين سفر بی‌بازگشت، بر پاهاي كوچك جواد الائمه بوسه می‌زد و اشك‌هاي بدرقه‌ی او را بر جگر می‌نشاند. مأمون در دارالحكومه‌ی خود نشسته بود و به خيال خود، چون عنكبوت دام می‌تنيد براي شكار رئوف اهل بيت (ع). غافل از اینكه دارد دور خودش پيله می‌تند. اين خاندان به هيچ دام و دانه‌اي گرفتارشدني نيستند و آن كه در اين ميان در تنگناي پيله‌ی خود از نفس می‌افتد، مأمون است و خلافت عبّاسيان است و بس. عاقبت آن صيّاد دل‌ها آمد. آمد و هرگز صيد هيچ كس نشد. از مدينه تا مرو دل‌ها دسته دسته به ملكوت ارادتش بار يافتند. نيشابوريان چندين هزار قلم، بر چندين هزار كاغذ نشاندند تا پيام توحيد و ولايت را به نام حديث سلسله‎الذهب بر برگي از تاريخ به يادگار بگذارند كه: «كلمه لا إله إلّا الله حصني، فمن دخل حصني، أمن من عذابي» و اين توحيد شرط دارد: «بشرطها و شروطها و أنا من شروطها». امّا نيرنگستان مأمون را ياراي به بند كشيدن ثامن‎الحجج نبود. نه ولايتعهدي امام براي مأمون ثمري آفريد، نه نماز عيدي كه به عهده‌ی حضرت نهاد، نه مناظره‌هاي علمي و نه هيچ خدعه‌ی ديگر. و مأمون به آخر خط رسيد. بايد نور خدا را خاموش می‌كرد تا حكومت شب پا برجا بماند و خفّاشان آسوده زندگي كنند. ایّام حزن اهل بيت بود و پايان صفر. مأمون امام را فراخوانده بود و اباصلت نگران منتظر بازگشت مولايش ايستاده، غم عالم را به دوش می‌كشيد. امام پيش از رفتن جزء به جزء وقايعي را كه پيش رو بود، برايش برشمرده و آتشي در دل اباصلت افروخته بود. فرزند خاندان مظلوميّت، به خانه آمد، با دردي كه زهر در بدن مباركش نشانده بود. جوادش از مدينه تا مرو به يك آن رسيده و از درهاي بسته گذشته بود. امام در آغوش هجران‌كشيده‌ی محمّد بن علي (ع)، پنج سال دوري را به يك لحظه ديدار سپرد و به ملكوت پيوست. ياغريب الغربا! فرسنگ‌ها از سرزمين و خاندان خود دور شدي و به سرزمين ما قدم نهادي. آمدي تا در اين غربت تلخ، آشناي دل ما شوي و مرهم تنهايي شيعه. حرمت پناه آوارگي‌هاي ماست. صحن و سرايت، نماينده‌ی ملكوت است در سرزمين ما. ما گمشده‌هاي ناسوت، هرگاه دلمان هواي وطن مي‌كند، سرمي‌گذاريم به جاده و بيابان و از دارالشّفاي تو سر درمي‌آوريم. پناهمان بده آقا! ما در اين برهوت وحشت‎زاي دنيا جز سايه‌سار لطف شما پناهي نداريم. •✾📚 @Dastan 📚✾•

💎#داستان_لوط «علیه السلام » 🔷#قسمت_پنجم ✍️آگاهی قوم لوط از وجود مهمانان ✨پس جبرئيل با ملائكه ديگر به نزد لوط آمدند، و چون قومش دانستند كه او مهمان دارد دويدند بسوى خانه او و لوط عليه السلام آمد و دست بر در گذاشت و ايشان را سوگند داد و فرمود:اى قوم من !از خدا بترسيد و مرا در امر مهمانان من رسوا مكنيد. گفتند: ما به تو نگفتيم كه مهمان به خانه مياور؟ پس بر ايشان عرض نمود دختران خود را به نكاح كه : من دختران خود را به نكاح حلال به شما مى دهم اگر دست از مهمانان من برداريد و با ايشان كارى نداشته باشيد. گفتند: ما را در دختران تو حقى نيست و تو مى دانى كه ما چه مى خواهيم . لوط عليه السلام فرمود: چه بود،اگر قوتى يا پناه محكمى مى داشتم ؟ پس جبرئيل گفت : كاش مى دانست كه چه قوتى او را هست ؛ پس آن حضرت را طلبيد به نزد خود، ايشان در را گشودند و داخل شدند، پس جبرئيل به دست خود اشاره بسوى ايشان كرد و همه كور شدند و دست خود را به ديوار مى گرفتند و قسم مى خوردند كه چون صبح شود ما احدى از آل لوط را باقى نگذاريم . پس چون جبرئيل به لوط گفت : ما رسولان پروردگار توئيم ، لوط فرمود: در عذاب تعجیل کنید . جبرئيل گفت : بلى . باز فرمود: زود باش . جبرئيل گفت : موعد ايشان صبح است ، آيا صبح نزديك نيست ؟ پس جبرئيل گفت به لوط كه : تو با فرزندان خود از اين شهر بيرون رويد تا به فلان موضع برسيد. فرمود:اى جبرئيل !الاغهاى من ضعيفند. گفت : بار كن و بيرون رو از اين شهر. پس بار كرد و چون سحر شد جبرئيل فرود آمد و بال خود را در زير آن شهر كرد و چون بسيار بلند كرد برگردانيد بر ايشان و ديوارهاى شهر را سنگسار كرد و لوط صداى عظيمى شنيد و از آن صدا هلاك شد. ✍️مترجم گويد: ميان علما خلاف است در تكليف كردن لوط دخترانش را به آن قوم كه بر چه وجه بود: بعضى گفته اند كه : مراد از دختران ، زنهاى ايشان بود، زيرا كه هر پيغمبرى به منزله پدر امت خود است ، پس غرض لوط آن بود كه زنهاى شما پاكيزه تر و بهترند از پسران ، چرا رغبت به آنها نمى كنيد كه حلالند بر شما. 🔹و بعضى گفته اند كه : آنها پيشتر خواستگارى دختران او مى كردند و او به اعتبار كفر ايشان قبول نمى كرد، در اين وقت از روى اضطرار راضى شد و ايشان قبول نكردند و اين نيز بر دو وجه مى تواند بود: اول آنكه در آن شريعت ، دختر به كافر دادن حلال بوده باشد، دوم آنكه به شرط ايمان آوردن ايشان را تكليف كرده باشد. 🔹و نقل كرده اند كه : دو تن در ميان ايشان بودند كه سركرده ايشان بودند و همه اطاعت ايشان مى كردند، لوط خواست كه دو دختر خود را به آن دو نفر بدهد كه شايد قوم دست از اذيت او بردارند. . و هر دو وجه در احاديث سابقه گذشت .... ✍️ادامه دارد تا پایان داستان با ما باشیند. •✾📚 @Dastan 📚✾•

داستانی زیبا🌸 زمانی که نجار پیری بازنشستگی خود را اعلام کرد صاحب کارش ناراحت شد وسعی کرد او را منصرف کند! اما نجار تصمیمش را گرفته بود… سرانجام صاحبکار درحالی که با تأسف بااین درخواست موافقت میکرد، ازاو خواست تا بعنوان آخرین کار ساخت خانه ای را به عهده بگیرد.. نجار نیز چون دلش چندان به این کارراضی نبود به سرعت مواد اولیه نامرغوبی تهیه کرد وبا بی دقتی به ساختن خانه مشغول شد وکار را تمام کرد… زمان تحویل کلید،صاحب کار آن را به نجار بازگرداند و گفت: این خانه هدیه ایست از طرف من به تو به خاطر سالهای همکاری! نجار یکه خورد و بسیار شرمنده شد، درواقع اگر او میدانست که خودش قرار است دراین خانه ساکن شود لوازم ومصالح بهتری برای ساخت آن بکار میبرد وتمام دقت خود رامیکرد این داستان زندگی ماست گاهی ما کمترین توجهی به آنچه که هرروز میسازیم نداریم، پس در اثر یک اتفاق میفهمیم که مجبوریم درهمین ساخته ها زندگی کنیم، اما فرصتها ازدست میروند وگاهی شاید،بازسازی آنچه ساخته ایم ممکن نباشد.. شما نجار زندگی خود هستید و روزها،چکشی هستند که بریک میخ از زندگی شما کوبیده میشوند! مراقب خانه ای که برای زندگی خود میسازید باشید🌷🌷🌷🌷 •✾📚 @Dastan 📚✾•

در زمان‌های دور، روستایی بود که فقط یک چاه آب آشامیدنی داشت. یک روز سگی به داخل چاه افتاد و مرد. آب چاه دیگر غیر قابل استفاده نبود. روستاییان نگران شدند و پیش مرد خردمندی رفتند تا چاره کار را به آنان بگوید. مرد خردمند به آنان گفت که صد سطل از چاه آب بردارند و دور بریزند تا آب تمیز جای آن را بگیرد. روستاییان صد سطل آب برداشتند اما فرقی نکرد و آب کثیف و بدبو بود. دوباره پیش خردمند رفتند. او پیشنهاد کرد که صد سطل دیگر هم آب بردارند. روستاییان این کار را انجام دادند اما باز هم آب کثیف بود. روستاییان بنابر گفته مرد خردمند برای بار سوم هم صد سطل آب از چاه برداشتند اما مشکل حل نشد. مرد خردمند گفت: «چطور ممکن است این همه آب از چاه برداشته شود اما آب هنوز آلوده باشد. آیا شما قبل از برداشتن این سیصد سطل آب، لاشه سگ را از چاه خارج کردید؟» روستاییان گفتند: «نه، تو گفتی فقط آب برداریم نه لاشه سگ را!» پی نوشت :در حل مسائل و مشکلات، ابتدا علت اصلی و ریشه‌ای را کشف کرده و آن را از بین ببرید. •✾📚 @Dastan 📚✾•

💠#قصه_هفتاد_و_شش 💎#داستان_لوط «علیه السلام » 🔷#قسمت_ششم ♦️وعده ی هلاکت قوم لوط علیه السلام 🥺لوط علیه السلام از نگرانی و اضطراب رهائی پیدا کرد و متوجه شد که نمی‌توانند به مهمانان او دسترسی پیدا کنند، قوم خود را درگیر و دار جدال و منازعه رها کرد و خود را مهیای خروج از ده نمود. قبل از اینکه صبح فرا برسد. زمانی که قوم سرکش به سوی خانه‌ی لوط هجوم آوردند که مهمانان را به زور بگیرند، خداوند چشمان آنها را کور کرد و نتوانستند آنها را پیدا کنند {وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَنْ ضَیفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْینَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِی وَنُذُرِ}[و با لوط درباره ی مهمانانش سخن گفتند، ما چشمانشان را کور کردیم، بچشید عذاب و عقاب را، و بیم دادنها و بر حذر داشتنهای مرا.] (قمر: 37). •✾📚 @Dastan 📚✾•

قالَ الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْکَری – علیه السلام –: عَلامَهُ الاْیمانِ خَمْسٌ: التَّخَتُّمُ بِالْیَمینِ، وَ صَلاهُ الإحْدی وَ خَمْسینَ، وَالْجَهْرُ بِبِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم، وَ تَعْفیرُ الْجَبین، وَ زِیارَهُ الاْرْبَعینَ. امام حسن عسکری – علیه السلام – فرمود: علامت و نشانه ایمان پنج چیز است: انگشتر به دست راست داشتن، خواندن پنجاه و یک رکعت نماز (واجب و مستحبّ)، خواندن «بسم الله الرّحمن الرّحیم» را (در نماز ظهر و عصر) با صدای بلند، پیشانی را در حال سجده روی خاک نهادن، زیارت اربعین امام حسین – علیه السلام – انجام دادن. «حدیقه الشّیعه، ج. ۲، ص. ۱۹۴» •✾📚 @Dastan 📚✾•

سوال جواب اعرابی از رسول خدا(ص) می خواهم داناترین مردم باشم. حضرت فرمود: از خدا بترس. می خواهم همیشه دل من روشن باشد. حضرت فرمود: مرگ را فراموش نکن. می خواهم همیشه در رحمت حق باشم. حضرت فرمود: با خلق خدا نیکی کن. می خواهم از دشمن به من آفتی نرسد. حضرت فرمود: توکل به خدا کن. می خواهم در چشم مردم خوار نباشم. حضرت فرمود: پرهیز گار باش. می خواهم عمر من طولانی باشد. حضرت فرمود: صله رحم کن. می خواهم روزی من وسیع گردد. حضرت فرمود: همیشه با وضو باش. می خواهم به آتش دوزخ نسوزم. حضرت فرمود: چشم و زبان خود را ببند. می خواهم بدانم گناهان من به چه چیز ریخته می شود. حضرت فرمود: به تضرع و توبه. می خواهم سنگین ترین مردم باشم. حضرت فرمود: از کسی چیزی مخواه. می خواهم پرده ی عصمتم دریده نشود. حضرت فرمود: پرده عصمت دیگران را ندر. می خواهم که گورم تنگ نباشد. حضرت فرمود: مداومت کن به خواندن سوره ی تبارک. می خواهم مال من بسیار شود. حضرت فرمود: سوره مبارکه واقعه را هر شب بخوان. می خواهم فردای قیامت ایمن باشم. حضرت فرمود: میان شام و خفتن مشغول ذکر باش. می خواهم خدای تعالی را در نماز حاضر یابم. حضرت فرمود: در وقت وضو ساختن دقت کن. می خواهم در نامه ی عمل من گناه نباشد. حضرت فرمود: به پدر و مادر نیکی کن. می خواهم برای من عذاب قبر نباشد. حضرت فرمود: جامه خود را پاک نگهدار. می خواهم از خاصان درگاه خدا باشم. حضرت فرمود: شب و روز قرآن بخوان و در کارها راستی و درستی پیشه کن. 🌿بر محمد و آل محمد صلوات. •✾📚 @Dastan 📚✾•

🌺از امام صادق(ع) روایت شده که پیغمبر(ع) فرمود: یهود جمع شدند عیسی(ع) را بکشند جبرئیل او را به بال خود پوشانید چون عیسی به بالا نظر کرد این دعا را در درون بال جبرئیل نوشته دید. پیغمبر اکرم(ع) فرمود: به خدایی که جانم در دست اوست هر مؤمنی که با اخلاص این دعا را بخواند عرش مجید و هفت‌آسمان و زمین تمام به حرکت آید و خدای متعال به فرشتگان گوید: شما گواه باشید که من دعای او را استجاب کردم و آنچه او در دنیا و آخرت خواست به او بخشیدم. . 🏻🏻اَللّهُمَّ اِنّی اَدْعُوکَ بِاسْمِکَ الْواحِدِ الأَعزِّ وَ اَدْعُوکَ اَللّهُمَّ بِاسْمِکَ الصَّمَدِ وَ اَدْعُوکَ اَللّهُمَّ بِاسْمِکَ الْکَبیرِ الْعَظیمِ الْوِتْرِ وَ اَدْعُوکَ باسْمِکَ الْکَبیرِ الْمُتَعالِ الَّذی ثَبَّتَ اَرْکانَکَ کُلَّها اَنْ تَکشِفَ عَنّی ما اَصْبَحْتُ وَ اَمْسَیْتُ فیهِِ. . خداوندا همانا من می خوانم ترا بنام خودت که یکتا و با عزتی و می خوانم ترا خداوندا بنام خودت بی نیازی که همه به او نیازمندند و می خوانم ترا خداوندا بنام خودت ، دارای همه صفات کمال و با عظمت و تنهایی و می خوانم ترا بنام خودت دارای همه صفات کمال و برتری که محکم و استوار شد پایه های حکومت تو همگی آن که برطرف سازی از من آنچه را صبح کردم و به شامگاه رسیدم در آن. . 📙گنجهای معنوی ، ص 139 •✾📚 @Dastan 📚✾•

✨﷽✨ 🏴وصیت نامه امام عسکری علیه السلام ✍امام عسکری علیه السلام به شيعيان خود فرمود: شما را سفارش ميكنم به تقوى و پرهيزگارى از خدا و ورع در دين و كوشش براى خدا و راستگوئى و اداى امانت بهر كس كه تو را امين قرار داد چه بد باشد و چه خوب. و طول سجده و حسن جوار، اين دستورات را پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله آورده. نماز بخوانيد در محله آنها و در تشييع جنازه آنها حاضر شويد و از بيمارانشان عيادت كنيد و حقوق آنها را بپردازيد زيرا يكى از شما وقتى با ورع و راستگو و امين و خوش اخلاق باشد با مردم. ميگويند اين شيعه است موجب شادى و سرور من مى‏شود. از خدا بپرهيزيد و موجب آرايش ما باشيد و موجب ننگ و عار ما نباشيد مردم را بما متمايل كنيد و از ما هر ناپسندى را جلوگيرى كنيد. زيرا هر خوبى كه در باره ما گفته شود ما شايسته آن هستيم و هر بدى بما نسبت دهند ما چنين نيستيم ما را در كتاب خدا حقى مقرر است و خويشاوندى با پيامبر اكرم و پاكى از جانب خدا كه هر كه ادعاى چنين پاكى را بنمايد دروغگو است. زياد ذكر خدا را كنيد و بياد مرگ باشيد و قرآن تلاوت كنيد و صلوات بر پيامبر فرستيد زيرا صلوات بر پيامبر ده حسنه است. آنچه شما را توصيه كردم به آن حفظ كنيد شما را بخدا مى‏سپارم و بشما سلام ميرسانم. 📚بحار الأنوار، ج‏75، ص: 373 🏴شهادت امام حسن عسکری(ع) بر شیعیان جهان تسلیت باد. •✾📚 @Dastan 📚✾•

✨﷽✨ #داستانک_معنوی ✍روزی ابراهیم ادهم از بازار بصره عبور می كرد. مردم اطراف او را گرفتند و گفتند: یا ابراهیم! خداوند در قرآن می فرماید: «مرا بخوانید تا شما را اجابت كنم» ما دعا می كنیم اما دعای ما اجابت نمی شود، چرا؟ابراهیم گفت: ای مردم بصره علت آن ده چیز است؛ ١_ خدا را شناخته اید، ولی حق او را ادا نكرده اید. ٢_ قرآن را می خوانید، ولی عمل نمی كنید. ٣_ ادعاي محبت رسول خدا را دارید، در حالی كه با اولاد او دشمنی می كنید. ٤_ ادعاي دشمنی با شیطان دارید و حال آنكه در عمل با او موافقید. ٥_ مي گوييد بهشت را دوست داریم، اما برای رسیدن به آن عملی انجام نمی دهید. ٦_ اظهار ترس از جهنم می كنید، ولی خود را در آن انداخته اید . ٧_ مشغول عیب گويي مردم شده اید و از عیب خود غافل مانده اید. ٨_ ادعاي بیزاری از دنیا دارید، ولی در جمع آن حرص می ورزید . ٩_ اعتقاد به مرگ و قیامت دارید، ولی خود را آماده نكرده اید. ١٠_ مردگان را دفن می كنید، ولی از مرگ آنها عبرت نمی گیرید. •✾📚 @Dastan 📚✾•

✨﷽✨ #یک_داستان_یک_پند ✍روزی یکی از دوستانم نقل می‌کرد: در مسیر روستایی هنگام غروب ماشین‌ام خراب شد. ایراد از باتری ماشین بود، پیکان فرسوده‌ای بود که عمر خودش را کرده بود. در کنار جاده نشستم تا خدا رهگذری را بفرستد تا کمکم کند. پیرمردی از میان باغ‌ها رسید و گفت: «بنشین تا ماشین را هُل بدهم.» اصرار می‌کرد که بنشینم و به تنهایی می‌تواند ماشین را هُل بدهد. قدرت عجیبی داشت ماشین را هُل داد و روشن شد. او را به خانه‌اش بردم. در بین راه حرف خیلی زیبایی زد، گفت: «چند باغ بزرگ دارد که در آن انواع میوه‌ها را پرورش می‌دهد.» گفت: «من هر بار باران می‌آید یک کنتوری برای خدا حساب می‌کنم و مبلغ‌اش را جدا پرداخت می‌کنم. هر بار که باران می‌آید یک حق کارگر برای تقسیم آب و یک پول آب برای خدا کنار می‌گذارم و تمام محصولات باغ را جمع نمی‌کنم. یک پنجم محصولات را در روی درختان باقی می‌گذارم و فقیرانی خودشان می‌دانند و سال‌هاست، برای جمع‌کردن سهم خود به باغ می‌آیند. لطف خدا وقتی تگرگ می‌آید، باغ مرا نمی‌زند. روزی ملخ‌ها به باغ‌های روستای ما حمله کردند، به باغ من کوچک‌ترین آسیبی نزدند، طوری‌ که مردم روستا در باغ من گوسفند قربانی کردند، تا ملخ‌ها روستا را رها کنند.» ✨📖✨ و ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ وَ هُوَ خَيْرُ الرَّازِقينَ (39 - سبأ) ⚡و آن‌چه که انفاق کنید او به شما عوض می‌دهد و او بهترین روزی‌دهندگان است. •✾📚 @Dastan 📚✾•

روزی عزرائیل نزد حضرت موسی (ع) آمد و گفت سلام بر تو ای هم سخن خدا. حضرت موسی (ع) پس از پاسخ سلام پرسید تو كیستی؟ عزرائیل گفت من فرشته مرگ هستم. حضرت موسی (ع) پرسید برای زیارتم آمده‌ای یا برای قبض روحم؟ عزرائیل گفت برای قبض روحت آمده‌ام. حضرت موسی (ع) گفت ساعتی به من مهلت بده تا با فرزندانم وداع کنم. عزرائیل گفت مهلتی در کار نیست. حضرت موسی (ع) به سجده افتاد و از خداوند خواست تا به عزرائیل بفرماید که مهلت دهد تا با فرزندانش وداع کند. خداوند به عزرائیل فرمود به موسی (ع) مهلت بده. عزرائیل مهلت داد. حضرت موسی (ع) نزد مادرش آمد و گفت سفری در پیش دارم. مادر گفت چه سفری؟ حضرت موسی (ع) فرمود سفر آخرت. مادر گریه کرد. حضرت موسی (ع) نزد همسرش آمد. کودکش را در دامن همسرش دید و با همسر وداع کرد. کودک دست به دامن حضرت موسی (ع) زد و گریه کرد. دل حضرت موسی (ع) از گریه کودکش سوخت و گریه کرد. خداوند به حضرت موسی (ع) وحی کرد ای موسی (ع)، تو به درگاه ما می ‌آیی، این‌گریه و زاری ات چیست؟ حضرت موسی (ع) عرض کرد دلم به حال کودکانم می ‌سوزد. خداوند فرمود ای موسی (ع)، دل از آنها بکن، من از آنها نگهداری می‌کنم و آنها را در آغوش محبتم می‌پرورانم. دل حضرت موسی (ع) آرام گرفت و به عزرائیل گفت روحم را از كجای بدنم خارج می سازی؟ عزرائیل گفت از دهانت. حضرت موسی (ع) گفت چرا از دهانم، با اینكه من با همین دهانم با خدا گفتگو كرده‎ام؟ عزرائیل گفت از دست هایت. حضرت موسی (ع) گفت چرا از دست‌هایم، با اینكه تورات را با این دست‌هایم گرفته‎ام؟ عزرائیل گفت از پاهایت. حضرت موسی (ع) گفت چرا از پاهایم، با اینكه با همین پاهایم به كوه طور برای مناجات رفته‎ام؟ عزرائیل گفت از چشم هایت. حضرت موسی (ع) گفت چرا از چشم‌هایم، با اینكه همواره چشم‌هایم را به سوی امید پروردگار كشیده‎ام؟ عزرائیل گفت از گوش‌هایت. حضرت موسی (ع) چرا از گوش‌هایم، با اینكه سخن خداوند متعال را با گوش‌هایم شنیده‎ام. خداوند به عزرائیل وحی كرد روح حضرت موسی (ع) را قبض نكن تا هر وقت كه خودش بخواهد. (این گفتگو حاکی از عبودیت محض ظاهری و باطنی آن حضرت می‌باشد) عزرائیل از آنجا رفت و حضرت موسی (ع) سال ‌های دیگری زندگی كرد تا اینكه روزی یوشع بن نون را طلبید و وصیت ‌های خود را به او نمود، سپس به تنهایی به سوی كوه طور رفت. در آنجا مردی را دید که مشغول كندن قبر است، نزد او رفت و گفت آیا می‎خواهی تو را كمک كنم؟ او گفت آری، حضرت موسی (ع) او را كمك كرد. وقتی كه كار كندن قبر تمام شد، حضرت موسی (ع) وارد قبر گردید و در میان آن خوابید تا ببیند اندازه لحد قبر درست است یا نه؟ در همان لحظه خداوند پرده را از جلوی چشم او برداشت. حضرت موسی (ع) مقام خود در بهشت را دید تا به مرگ خود راضی، خشنود و راغب شود. حضرت موسی (ع) عرض كرد خدایا، روحم را به سویت ببر. همان‎ دم عزرائیل روح او را قبض كرد و همان قبر را مرقد حضرت موسی (ع) قرار داد و آن قبر را پوشانید. آن مرد قبر كن، عزرائیل بود كه به آن صورت درآمده بود. در این وقت منادی حق در آسمان با صدای بلند گفت: «مات موسی كَلِیمُ اللهِ، فَاَی نَفْسٍ لا تَمُوتُ موسی»، موسی كلیم خدا مرد، چه كسی است كه نمی‎ میرد؟ پس از مرگ حضرت موسی (ع)، فرشتگان به او گفتند ای کسی که در میان پیامبران از همه راحت‌تر جان دادی، مرگ را چگونه یافتی؟ حضرت موسی (ع) گفت مرگ را مانند گوسفندی که زنده پوستش را بکنند یافتم. مطابق برخی روایات، قبر حضرت موسی (ع) در کوه طور واقع در نجف و یا در سرزمین سینا است. منبع. 1. بحارالانوار، 2. علل الشرایع •✾📚 @Dastan 📚✾•

‌ ‌"اشک خدا" زن نابینا کنار تخت پسرش در بیمارستان نشسته بود و می گریست. فرشته ایی فرود آمد و رو به زن گفت: ای زن من از جانب خدا آمده ام رحمت خدا برآن است که تنها یکی از آرزوهای تو را برآورده سازد, بگو از خدا چه می خواهی؟ زن رو به فرشته کرد و گفت: از خدا می خوام پسرم رو شفا بده. فرشته گفت: پشیمان نمی شوی؟ زن پاسخ داد: نه! فرشته گفت: پسرت اینک شفا یافت ولی تو می توانستی بینایی چشمان خود را از خدا بخواهی! زن لبخندی زد و گفت: تو درک نمی کنی! سالها گذشت و پسر بزرگ شد. او آدم موفقی شده بود و مادر موفقیت های فرزندش را با عشق جشن می گرفت. پسر ازدواج کرد و همسرش را بسیار دوست داشت. روزی رو به مادرش کرد و گفت: مادر نمی دونم چطور بهت بگم ولی زنم نمی تونه با شما یه جا زندگی کنه می خوام یه خونه برات بگیرم تا شما برید اونجا. مادر رو به پسرش گفت: نه پسرم من می خوام برم خونه ی سالمندان زندگی کنم , آخه اونجا با هم سن و سالای خودم زندگی می کنم و راحت ترم. و زن از خانه بیرون آمد , کناری نشست و مشغول گریستن شد. فرشته بار دیگر فرود آمد و گفت: ای زن دیدی پسرت با تو چه کرد؟ حال پشیمان شده ایی؟ می خواهی او را نفرین کنی؟ مادر گفت: نه پشیمانم و نه نفرینش می کنم. آخه تو چی می دونی؟ فرشته گفت: ولی باز هم رحمت خداوند شامل حال تو شده است و می توانی آرزویی بکنی. حال بگو؟ می دانم که بینایی چشمانت را از خدا می خواهی , درست است؟ زن با اطمینان پاسخ داد: نه! فرشته با تعجب بسیار پرسید: پس چه؟ زن جواب داد: از خدا می خوام عروسم زن خوب و مادر مهربونی باشه و بتونه پسرم رو خوشبخت کنه آخه من دیگه نیستم تا مراقب پسرم باشم. اشک از چشمان فرشته سرازیر شد و از اشک هایش دو قطره در چشمان زن ریخت و زن بینا شد. هنگامی که زن اشک های فرشته را دید از او پرسید: تو گریه کردی؟ مگه فرشته ها هم گریه می کنن؟ فرشته گفت: بله , ولی تنها زمانی اشک می ریزیم که خدا گریسته باشد! زن پرسید: مگه خدا هم گریه می کنه؟! فرشته پاسخ داد: خدا اینک از شوق آفرینش موجودی به نام مادر در حال گریستن است... ‌ •✾📚 @Dastan 📚✾•