نمی‌شود که دیگران را زخمی کنیم و بعد توقع داشته باشیم رنجی را تحمل نکنند.یا بی‌خیال شویم و تصور کنیم زخم‌هایشان خودبخود خوب می‌شود. نتیجه‌ی طبیعی زخم خوردن، رنج است.حتی اگر آدمی که از ناحیه‌ی ما دچار آسیب می‌شود روح بلندی هم داشته باشد و از طریق عفو و گذشت، خطایمان را نادیده بگیرد، باز هم اثر رنج در ضمیرش باقی خواهد ماند. مگر می‌شود آدمی را کتک زد و دردش نیاید؟! حالا آدم زخم خورده دنبال راهی برای تسکین دردش می‌گردد. چنین آدمی، انتخاب‌هایش بر مبنای درمان زخمش خواهد بود و این برای انسان بسیار خطرناک است.ممکن است او به آرام‌بخش‌های آنی تن بدهد، چرا که او هدفش فقط رهایی از رنج است و اگر اعتقادی قوی نداشته باشد دیگر نوع درمان برایش مهم نیست، فقط خوب شدن و کم شدن درد برایش مهم است. شاید تامل در نتیجه‌ی این مساله کمی به ما کمک کند تا دیگران را زخمی نکنیم. #روز_نوشت #رنج @roznevesht ــــــــــــــــ #داناب (داستانک‌ونکات‌ناب) دانابی شو؛ دانا شو!👇👇 📚 @dastanak_ir

✂️ برشی از یک کتاب #خدا_باج_نمی_دهد هیچ گاه خدا ، باج بیکاری و تنبلی ما را نمی دهد ! او می خواهد که زمینه ی #حرکت و تحول ما را فراهم کند و امکان #انتخاب ما را آماده سازد . پس دنیایی همراهِ #رنج و حادثه هایی بی امان و درگیری‌هایی #مستمر و مداوم می‌آورد تا ما با #برخوردها به تمامیّت خویش برسیم . مشکلات تمامیّت ندارد . این ما هستیم که باید تمامیّت خود را به دست بیاوریم و پایداری کنیم . 📚 نامه های بلوغ ، علی صفایی حائری ، صفحه ۱۰۸ #داناب (داستانک‌ونکات‌ناب) 👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/4259512332C8857967f1b