eitaa logo
حماسه جنوب،خاطرات
4.9هزار دنبال‌کننده
10.9هزار عکس
1.8هزار ویدیو
51 فایل
سرزمین عشق، جایی جز وادی پر جریان دشت عاشقی نیست بشنویم این قصه ناگفته ی انسان های نام آشنای غریب را ------------------ ادمین: @Jahanimoghadam @defae_moghadas2 (کانال‌دوم (شهدا 🔸️انتقال مطالب با لینک بلااشکال است.
مشاهده در ایتا
دانلود
46.78M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🍂 خاطره شهید بهرامی در گفتگوی شهید مرتضی آوینی با حاج صادق آهنگران http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍂 مجموعه خاطرات کوتاه نوشته: رقيه كريمی ━•··‏​‏​​‏•✦❁🧿❁✦•‏​‏··•​​‏━ ۱۲۱ ازش خواستند ديگر جبهه نرود. چند بار رفته بود جبهه. پدرش پير بود و مادرش مريض. ديگر بايد به آنها ميرسيد. به آرامی به حرفهای پدر و مادرش گوش كـرد. حرفـی نـزد. حتـی مخالفتی از خودش نشان نداد. خيال پدر و مادرش راحت شد. °°°° از خانه خارج شد. باز هم اعزام شد؛ بدون هيچ بحثی. •┈┈• ❀💧❀ •┈┈• ۱۲۲ می‌دانست تازه واردند. می‌خواست روحيه آنها را امتحان كند. ـ ميدونيد كجا اعزام شديد؟ همين جا هجده پاسدار رو سر بريدند. زيركانه نگاهشان كرد؛ شايد دنبال رد پای اضطراب در صورتشان بود كه جواب محكمی شنيد: ـ اگر سرِ ما پانزده نفر رو هم جدا كنند خوشحال ميشـيم؛ چـون بـا اختيار خودمون و با رضايت آمديم. •┈┈• ❀💧❀ •┈┈• ۱۲۳ گفت: «يكی بلند بشه اين كشمش و مغز گردوها رو تقسيم كنه.» هيچكش بلند نشد. خودش بلند شد و گردوها را تقسيم كرد. بـه هـر نفر يك مشت. كشمشها اضافه آمد. دوباره از رديف اول اتوبوس شروع كرد. نيم ساعت طول كشيد؛ شايد هم بيشتر. •┈┈• ❀💧❀ •┈┈• ۱۲۴ شبِ اعزام بيرون پاسگاه با هم بحث ميكردند. پدر می‌گفت: «تو بمان، من ميرم.» پسر ميگفت: «شما بمان، من برم.» °°°° پسر با خنده وارد پاسگاه شد. پدرش راضی شده بود. ۱۲۵ پدر و مادرش نگذاشتند برود جبهه. شد سرباز فراری. °°°° التماس ميكرد كه مسئولان اعـزام بـا اعـزامش بـا نيروهـای بـسيجی موافقت كنند. به زحمت پدر و مادرش را راضی كرده بود. حـالا راضـی كردن مسئولان اعزام شده بود دردسر جديد. می‌گفتند: «تو سرباز وظيفه‌ای، نميتونی با بسيجی‌ها اعزام بشی!» °°°° اتوبوس حركت كرد. مثل بچه‌ها گريه ميكرد. اعزامش نمی‌كردند. °°°° پنجره اتوبوس باز شد. دوستانش از پنجره اتوبوس سـوارش كردنـد. بالاخره اعزام شد. http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂
🍂 🔻پادگان دژ خرمشهر پادگان دژ در شمال خرمشهر و شرق جاده اهواز–خرمشهر واقع شده است. * این پادگان با استعداد یک گردان مستقل (گردان 101)، وظیفه حراست از دژهای مرزی را بر عهده داشت و در طرح های نظامی قبل از انقلاب پیش بینی شده بود که در صورت حمله عراق به خوزستان، دژهای مرزی با انجام عملیات تاخیری فرصت لازم را برای حضور لشگرهای نیروی زمینی ارتش فراهم آورند. به همین منظور در پادگان دژ که فرماندهی دژهای مرزی را نیز بر عهده داشت، سلاح و مهمات کافی برای یک مقاومت 48 ساعته ذخیره شده بود؛ اما پس از هجوم ارتش عراق از این تجهیزات استفاده ی بهینه نشد و در حالی که مدافعان خرمشهر در مضیقه‌ی شدید بودند، سلاح و مهمات لازم در اختیار آنان قرار نگرفت تا آنکه پادگان دژ در 23 مهر ماه 1359 سقوط کرد و سلاح های باقی مانده در پادگان غارت شد. ادامه دارد http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍂 🔻 نشان كرده ها اسفندِ سال ۶۲ بود و ما را به منطقه طلائیه اعزام کرده بودند با کلاس های توجیهی و رزم های شبانه که گذرانده بودیم، فهمیده بودیم عملیاتی در پیش است. شب عملیات، شبی به یاد ماندنی بود. بازار خداحافظی و حلالیّت طلبيدن داغِ داغ بود. در آن سرمای❄️ هوا، وارد کانال هایی شدیم که از قبل توسطّ برادرانِ مهندسیِ رزمیِ ایجاد شده بود و منتظر آغاز عملیات بودیم. همه چیز برای یک عملیات سنگین مهیّا شده بود. قسمتی که گروهان، در آن سنگر گرفته بود، نسبت به قسمت های دیگر، ارتفاع کمی داشت. به همین خاطر تصمیم گرفتیم قدری ارتفاع آن را بالا ببریم. یکی از برادران رفت تا مقداری گونی بیاورد و پُر کنیم. هنوز چند لحظه ای بیشتر نگذشته بود که یکی از برادران، درحالی که لبخند زیبایی به لب داشت، با مقداری گونی به سمت ما آمد و با همه ما احوال پرسی و روبوسی کرد. آنقدر گرم و صمیمی بود که همه کنجکاو بودیم بدانیم او کیست و ما را از کجا می شناسد؟ همان طور که همه با تعجّب به هم نگاه می کردیم، او گفت: "برادرا، این هم گونی." اين را گفت و برگشت. با شنیدن این صحبت، فکر کردم 🤔 او مسئول تدارکات است. 👇👇
چند لحظه ای که گذشت، آن نیرويي که برای تهیه گونی رفته بود، با تعدادی گونی در دست، بازگشت و ما را دید که مشغول پُرکردن گونی هستیم. با ناراحتی گفت: "من رو فرستاده بودید دنبال گونی، اینها از کجا رسیدن؟" ماجرا را برای او تعریف کردیم. او گفت:"چند لحظه، پیشِ خمپاره اندازِ گروهانِ کناری بودم که شهید شده بود. رفتم تا به جابه جایی این شهید کمک کنم." تازه متوجّه شده بودم آن همان کسی بوده که چند لحظه پیش برای ما گونی آورد و مثل کسی که سالها ما را می شناسد و با ما خوش و بِش مي کرد. خيلي سريع برگشته بود و همچون امام حسین(ع) در حالی که سَر از بدنش جدا شده بود، به رسید.😔 امید امیدی http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂
آن خاڪ ڪه بر لباس ‌های شماست ڪاش ذره_‌ای بر تن آلودۀ ما بنشیند.. تا پاڪمان ڪند از هرچه تعلق است... 🍂
24.1M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🍂 نماهنگ "شهرحماسه" ویژه آزادسازی خرمشهر با صدای حاج صادق آهنگران شعر: سید کمال هاشم زاده آهنگساز: مجید رضا زاده http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf
آنان که قلبشان ز تو رخصت گرفته بود سربندشان به نام تو زینت گرفته بود از لحظه‌ای بگو که شلمچه غرور داشت صدها محب فاطمه در آن حضور داشت 🍂
🔴 سلام وقت بخیر 👋 با توجه به اتمام خاطرات حاج صادق آهنگران، در صدد آماده سازی خاطرات جذاب دیگری هستیم از آزادگان عزیز که به زودی تقدیم شما خواهیم شد. همراه باشید و نظرات خود را بفرمائید 🍂
🍂 🔻 هدیه تولد صدام خاطرات اسیر عراقی در تاريخ 7/2/1982 صدام فرمان حمله صادر كرد. اين فرمان برای باز پس گرفتن شهر بستان بود. او برای دست يافتن به اين هدف بيشترين و بزرگترين نيرو را بسيج كرد. ساعاتی قبل از حمله، شخص صدام به اين منطقه آمد و عده ای از پرسنل كه در آنجا بودند شروع كردند به ابراز احساسات كردن و قربان صدقه صدام رفتن و عده ای از فرماندهان هم برای خود شيرينی و خوش رقصی به صدام گفتند: «چون فردا سالگرد انقلاب 8 شباط است ما فتح شهر بستان را به شما هديه خواهيم كرد.» صدام هم خوشحال و مغرور از آنها تشكر كرد. آنها گفتند: «شما از روی جنازه ما به بستان خواهيد رفت» و صدام گفت: «همه با هم خواهيم رفت». حمله ساعت هفت شروع شد. آتش بسيار سنگين و بی سابقه ای روی نيروهای شما تدارك ديده شده بود كه ريخته شد. من در منطقه مشغول خدمت بودم. خيل زخمی ها و كشته شدگان به سوی ما سرازير شد و جنگ به مدت پانزده روز ادامه يافت. ارتش عراق با همه قوا فقط دو كيلو متر پيشروی كرد. تعداد كشته شدگان در حوزه ما به هزار نفر می رسيد. تعداد مجروحين حدود سه برابر آنها بود. اجساد كشته شدگان عراقی صدتا صدتا روی زمين انباشته بود و من ناچار بودم در هر آمبولانس كه ظرفيت بيش از چهار نفر نبود، هجده تا بيست كشته جای بدهم. بيچاره مجروحان كه بر اثر وحشت و عدم رسيدگی تلف می شدند. در آنجا بود كه بيشتر فهميدم كه صدام چه خيانتی دارد به اسلام می كند و بايد هر طوری است ريشه اين مرد فاسد از روی زمين برداشته شود. http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂
‍ 🍂 🔻 اردوگاه حَرَس خمینی حَرَس به معنی پاسدار و نگهبان است . از آن جایی که مزدوران بعثی حساسیت بسیار زیادی بر رزمندگان سپاهی داشتند و خیلی هم تلاش می کردند که پاسدار شناسی کنند تا به زعم خود ، بتوانند از این عزیزان برای تبادل با افسران اسیر خود در ایران استفاده کنند ، شیوه های خشن و غیر انسانی متعددی را به کار می گرفتند تا اسرای پاسدار را شناسی کنند و یا اینکه به قول بچه ها ، پاسدار سازی ! کنند . البته با این روش و با شکنجه و اذیت ، بیش از دویست نفر از رزمندگان را به عنوان پاسدار زورکی در آسایشگاه های شش و هفت اردوگاه ، منتقل کردند . ولی باز هم معتقد بودند پاسدارهای بسیاری در بین ما بقی اسرا در اردوگاه وجود دارد و این روش مدت ها ادامه داشت تا سرانجام از پاسدار سازی یا پاسدار شناسی خسته شدند و حتی یکی از افسران اردوگاه که از اینکار ناامید و خسته شده بود، اعلام کرد که این اردوگاه ، ده یا بیست تا پاسدار ندارد ، چرا که همه اسرای این اردوگاه ( موصل ۲) رفتاری مثل پاسدارها دارند ، یعنی خیلی نماز می خوانند و عبادت می کنند و در اعتقادات خود بیشتر پای بندی نشان می دهند و آن چه که معلوم است کل این اردوگاه « حَرَس خمینی » هستند یعنی پاسداران امام (ره) و نهایتاً اسم اردوگاه از آن به بعد شد ، اردوگاه «حَرَس خمینی» ! صادق مهماندوست http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂
13.27M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🍂 نماهنگ "با کاروان کربلا" ویژه آزادسازی خرمشهر با صدای حاج صادق آهنگران http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍂 مجموعه خاطرات کوتاه نوشته: رقيه كريمی ━•··‏​‏​​‏•✦❁🧿❁✦•‏​‏··•​​‏━ ۱۲۶ گفتم: «چند سالته؟» گفت: «چهارده سال.» گفتم: «پس چطوری اومـدي جبهـه، چهـارده سـاله‌هـا رو كـه اعـزام نمی‌كنند!» گفت: «از شناسنامه‌ام فتوكپی گرفتم. بعد فتوكپی رو دستكاری كردم و سن‌ام رو بيشتر كردم. بعد دوباره از روی اون فتوكپی كردم؛ بـه همـين راحتی!» •┈┈• ❀💧❀ •┈┈• ۱۲۷ مدرسه را رها كرد. اما درس را فراموش نكرده بود. ـ فعلاً ماندن صلاح نيست، بعداً ميشه دوباره درس خوند، ولي حـالا بايد برای دفاع از كشور بريم. °°°° توي اتوبوس نشسته بود و به سمت جنوب ميرفت. به ساعتش نگاه كرد؛ هميشه اين ساعت سرِ كلاس نشسته بود •┈┈• ❀💧❀ •┈┈• ۱۲۸ وقتي به پيچ می‌رسيديم، نفس‌ها حبس می‌شد و دستهـا محكـم بـه نرده‌های ماشين گره ميخورد. دو چرخ ماشين طوری از جا بلند ميشـد كه هر لحظه منتظر سقوط به ته دره بوديم. جاده خطرناكی بود؛ يه جـاده مارپيچ با 190 پيچ تند. هنوز به منطقه نرسيده بوديم. تازه اعزام شده بوديم، ولز سختی‌هـای جنگ انگار شروع شده بود. •┈┈• ❀💧❀ •┈┈• ۱۲۹ بيست و دو نفر از يك روستا. همه قوم و خـويش بودنـد؛ دو بـه دو برادر. هشت برادر از چهار خانواده. °°°° لازم نبود برای اعزام از كسی خداحافظی كنند، اكثر اقوام عازم جبهـه بودند! •┈┈• ❀💧❀ •┈┈• ۱۳۰ جمعيت زيـادی بـه خيابـان آمـده بودنـد. روز قـدس و روز اعـزام، همزمان شده بود. بمباران شديد مردم را وحشت زده كرد. هر كس هراسـان بـه طرفـی می‌دويد. °°°° ژـ۳ را به طرف جنگنده گرفت و شليكی كرد و بعد از او همه اين كار را كردند. 20 تير به سمت جنگنده شليك شد؛ درست وسط شهر. http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂