«تمدن پلاستیکی» واقعاً برازنده آنان است، وقتی که برای به‌ذلت‌درآوردن مردمان بااصالت در سرزمین‌های اسلامی آنان‌ را تحت سخت‌ترین تهاجمات سیاسی و فرهنگی قرار می‌دهند تا شاید کم بیاورند و پا پس بکشند تا شاید پلاستیکی‌بودن هويت‌شان در این هیاهوها گم شود. متن در خبرگزاری فارس 👇 http://fna.ir/3eqb2y @del_gooye

به نام او جامعه متکثر و جامعه واحد یکی از موارد مهم در امر حجاب، بررسی همه ابعاد اجتماعی این مقوله است، بسیاری از اشتباهات اجتماعی و رفتارهای کوچک در جامعه، خود عاملی مهم در روند کم حجابی جامعه است. یکی از این موارد که مورد غفلت واقع شده است، مرزبندی نامرئی درباره زندگی اجتماعی متدینین و مردم عادی و مردمان با رفتار اجتماعی غیردینی است. به بیان راحت‌تر، این که همه‌ ساحات اجتماعی نیازمند حضور همه طیف‌های جامعه است. یعنی در هر صحنه از جامعه، حضور همه جنس از مردمان را باید دید. این حرف مصداق نزدیک این ضرب المثل است که مشت نمونه خروار است. آن چه‌ اکنون جامعه ما به عنوان مشکل بدحجابی با آن مواجه است از همین طیف بندی اشتباه است. اشتباهی که مشخص نیست از کی شروع شده است. مشکلی از جنس برچسب زدن به افراد جامعه و تفکیک آنان از هم بدون در نظر گرفتن آنان عنوان یک ید واحد است. ید واحدی که قرار است کارهای بزرگی بکند، اما از درون گاهی دچار دگردیسی می‌شود. هرجامعه‌ای متشکل از افرادی است با سلایق، توانایی و استعدادهای متفاوت که هر کدام از این افراد می‌توانند در مسائل اجتماعی و دینی به روش خاصی عمل کنند. در واقع یک استعداد واحد می‌تواند بی‌نهایت فرد و سلیقه را با خود هم‌راه کند. یک پزشک می‌تواند غیر از پزشکی بسیاری از دیگر شئون جامعه را بپذیرد. می‌تواند به عنوان یک پزشک با رویکرد دینی شناخته شده باشد و یا یک پزشک با رفتار غیردینی. این سخن را می‌توان در همه ابعاد جامعه و همه مشاغل تعمیم داد. بحث اصلی ما از این‌جا شروع می‌شود که در جامعه ایران با تنوع قومیت‌های مختلف و سلایق فراوان چگونه مردم را می‌توان از هم جدا ‌کرد؟ چرا در ایران، این تنوع در مشاغل و دوست داشته‌ها و تنوع تفریحات دیده نمی‌شود؟ به عنوان مثال چرا وقتی حرف از ایران باستان به میان می‌آید، توقع دیدن یک فرد متدین را نداریم؟ چرا در هیات‌ها ومساجد توقع دیدن همه اقشار جامعه را نداریم؟ چرا یک مرز نامرئی بین مردم ما ایجاد شده که ناخواسته آنان را از هم جدا می‌کند؟ چرا وقتی این جدایی رخ می‌دهد دیگر شاهد حضوردو طیف جامعه در مواضع یکدیگر نیستیم؟ این مبحث را می‌توان به عنوان یک نظریه مطرح کرد. حضور همه اقشار جامعه کنار هم می‌تواند از برچسب خوردن افراد جلوگیری به عمل بیاورد. شکی نیست که این به اصطلاح برچسب و دوگانگی در برخی مباحث و حیطه‌ها از ترفندهای دشمنان این مرزوبوم بوده است. زیرا ما معتقدیم یدالله مع الجماعه و وقتی این جماعت از درون به تکثر برسد، دست‌یافتنی‌تر و شکست پذیرتر می‌شود. در موضوع حجاب این قضیه پررنگ‌تر است، زیرا پوشش افراد در حضور اجتماعی بیانگر منش دینی آنان است و پوشش امری تخطی ناپذیر است وقتی پوشش خاصی در محلی مطرح می‌شود قطعا حضور دیگر پوشش‌ها با توجه به مطالب بالا سخت می‌نماید. این سختی از حیث تنهایی و به نوعی وصله ناجور بودن است. پس طبیعی است در بسیاری از مکان‌ها حضور بانوان با پوشش کامل را نداشته باشیم و به طریق اولی موارد دینی دیگر نیز در این اماکن کمرنگ‌تر می‌شود، مثل بسیاری از حدود شرعی و احکام اسلامی‌. هرچه‌قدر محیط از افراد دین‌دار تهی شود، به همان میزان امکان وقوع اتفاقات خارج شرع بیشتر می‌شود. به همین دلیل است که در حکومت اسلامی در برخی از مکان‌ها امکان اجرای قانون حجاب وجود ندارد و یا به سختی همراه است. آن‌چه‌ بیان شد نیازمند زیرساخت‌های بسیار فرهنگی است. حضور همه‌ جانبه در همه عرصه‌ها منجربه کوتاه کردن دست نااهلان از بسیاری از اماکن است. نااهلان در اینجا تعبیر از افرادی است که به راحتی از آب گل‌آلود ماهی طمع خود را می‌گیرند و امنیت را ازهمه افراد جامعه سلب می‌کنند، منهای این‌که افراد جامعه از طیفی باشند. عدم حضور بانوان محجبه در فضاهای اجتماعی مانند رستوران‌ها مراکز خرید پارک‌ها و مراکز تفریحی و سیاحتی باعث شده که هم از یک سو این اجماع در فضای جامعه ایران شکل نگیرد و این فضاها صرفا در تسخیر یک طیف خاص از جامعه درآید و در نتیجه حضور افراد محجبه سخت‌تر می‌شود. از سوی دیگر توهم اکثریت پنداری در این طیف شکل می‌گیرد. نکته آخر این‌که، هرجا صحنه از افراد دین‌دار و مقید به قیود دین خالی شود به همان میزان انجام و اعمال احکام دینی سخت‌تر می‌شود. باید به تمام سلایق و علاقه‌ها احترام گذاشت و هر هنر و یا حرفه‌ی خاصی را برای یک طیف مشخص شخصی سازی نکنیم. برای ایران آباد اسلامی بیشتر از هرزمان در تاریخ، نیاز به افراد متعهد و توانمند داریم. ایرانی که تمام سلایق و توانمندی‌ها در زیر یک پرچم و به عشق ایران تلاش کنند. https://eitaa.com/del_gooye

هرجامعه‌ای متشکل از افرادی است با سلایق، توانایی و استعداد‌های متفاوت که هر کدام از این افراد می‌توانند در مسائل اجتماعی و دینی به روش خاصی عمل کنند. در واقع یک استعداد واحد می‌تواند بی‌نهایت فرد و سلیقه را با خود هم‌راه کند. ✍️فاطمه میری طایفه فرد متن در خبرگزاری دانشجو👇 snn.ir/004b8s https://eitaa.com/del_gooye

☀️نان و نان خانوادگی ✍️ علیرضا خدادادی ▪️این جمله‌ی حکیمانه‌ در بین جامعه، رایج شده است که «مهم‌تر از نام و نام خانوادگی، نان و نان خانوادگی است». ▪️بین این‌که چه نانی بخوریم و چه نامی به یادگار بگذاریم، رابطه وجود دارد. ▪️عاقبت نان به نرخ روز خوردن، نان کسی را بریدن، نان در خون زدن، قدر نان و نمک را ندانستن و به نان و نوای بدون زحمت رسیدن، خیانت و رسوایی است. مکافات و مجازات هم دارد. ▪️نان بازوی خودمان را بخوریم؛ نان حلال سر سفره‌ی زن و بچه‌مان بیاوریم؛ یک نان بخوریم، صد نان قرض بدهیم؛ نان‌مان را اگر شده از دهان شیر هم بیرون بکشیم تا نام‌مان ماندگار شود. #اجتماعی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

به‌نام‌او موج‌سواری حجاب استایل‌‌ها از معلوم آباد به سوی ناکجاآباد! | خبرگزاری فارس #مصاحبه این حرف بدون اغراق است که اشتباه یک بلاگر حجاب، به تعداد فالور‌هایش ضریب می‌خورد. برخی از این‌ افراد به تعداد فالورهایشان افراد را در بحث حجاب دچار شک و تردید می‌کنند. برخی نادانسته اغواگری می‌کنند و برخی با قصد و نیت. خیلی از دخترهای جوان، حجابشان گره خورده به این افراد است. در ذهن و روحشان با این بلاگرها انس پیدا می‌کنند. بعد در فرایند تغییر سبک همین بلاگرها، آنان نیز دچار تزلزل می‌شوند و بن‌مایه فکری آنان دچار تردید می‌شود. 🖊فاطمه میری‌طایفه‌فرد متن مصاحبه در خبرگزاری فارس 👇 http://fna.ir/3erdeb

به‌نام‌او متن: هم‌سفر با وزیر میراث فرهنگی در اربعین با تاخیر به دستم رسید.👇 ✔ روزنامه سراج | شماره :1245 | تاریخ 1402/6/13 https://serajonline.com/?nid=1245&pid=8&type=0

به‌نام‌او بازبینی حجاب از نگاه سیاحان اروپایی سفرنامه نویسی یکی از قدیمی‌ترین روش‌ها برای ماندگاری تاریخ است. دوره صفویه از طلایی‌ترین دوران تاریخ این سرزمین در ابعاد سیاسی، نظامی، فرهنگی و اجتماعی بوده‌است. در این دوره سیاحان غربی بسیاری از کشور‌های مختلف به ایران آمدند و از آنان سفرنامه‌هایی به‌جای‌مانده که می‌تواند بسیار راهگشا باشد. از مباحث مهم این سفرنامه‌ها پوشش مردمان ایران به ویژه زنان است. زیرا تا قبل از این در منابع از پوشش‌های زنان سخن به میان نیامده‌است. دلیل این اتفاق، شاید تقیّد سفرنامه‌نویسان مسلمان بوده‌است، چیزی که سیاحان به آن تقیّد نداشتند... 🖊فاطمه میری‌طایفه‌فرد ادامه متن در خبرگزاری دانشجو 👇 http://snn.ir/004bMB -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye

هفته دفاع مقدس گرامی باد

به اشتیاق تو جمعیتی‌ست در دل من بگیر تنگ در آغوش و قتل عامم کن! اللهم عجل لولیک الفرج -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye

به‌نام‌او دل‌گویه‌ای با ناهید کیانی ناهید جان سلام خداقوت، دست و پنجه‌ات طلا. وقتی فهمیدم از دور مسابقات آسیایی حذف شدی، تصمیم گرفتم با شما درد دل کنم. ناهید جان! به الله وسط پرچم‌مان قسم، چقدر از باختت ناراحت شدم و چقدر امید داشتم به مدالت. اصلا در شمارش طلا‌ها، مدالت را کنار گذاشته بودم. اما نشد. اما روزگار پستی و بلندی دارد، بالا و پایین دارد. خیلی شنیدیم شکست مقدمه پیروزی‌است. حتما درست است به شرطی که درس بگیریم. اصلا خدا شاید تلنگری می‌زند که حواسمان جمع شود که از علت تامه همه وقایع غافل نشویم. رنگ خدا و بوی خدا در شکست‌ها بیشتر حس می‌شود، وقتی که دلت می‌شکند و سیم بندگی وصل وصل می‌شود. شاید سختی‌ها تلنگری برای ناشکری باشد، برای شکری که فراموش شده. برای شکری که با ناشکری طاق زده شده. گاهی تلخی‌ها آزمون بندگی است که بله خدا هست. حضرت امیر(ع) فرمودند:« عرفت الله سبحانه بفسخ العزائم و حل العقود و نقض الهمم» یعنی خداوند را به وسیله فسخ شدن تصمیمها گشوده شدن گره‌ها و نقض اراده‌ها شناختم. ناهید جان! پرچم قشنگ‌مان را مراقب باش و محکم بگیر، درست مثل پرچمداری بازی‌های آسیایی محکم محکم. نکند رنگ و ریو دنیای فراموشی، زیبایی‌های زندگانی‌مان را از یاد ببرد. هیچ جای دنیا خبری نیست، هرچه هست در دست خداست، عزت و ذلت. هم می‌دهد و هم می‌گیرد. خدا کند کفران نعمت نکنیم. ناهید جان در زیر سایه محبت اهل بیت بمانی و در زیر لوای پرچم ایران عزیزمان همیشه بدرخشی. #ناهید_کیانی #ایران #پرچم https://eitaa.com/del_gooye/1078 -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye

چالش مادر «ایکیو سان» و نسل نو دانش‌آموزی بچه که بودم، چقدر برای مادر «ایکیو سان» غصه می‌خوردم، مادری که تنها یک پسر داشت و آن را هم نمی‌دانم چی شده بود که به مدرسه شبانه‌روزی فرستاده بود. در مدرسه‌ای که نمی‌توانست و یا نمی‌خواست پسرش را ببیند، زیرا این نگرانی را داشت که عزم جزم پسر را با مادرانگی‌هایش، سست کند! پس تنها به گوشه‌ای می‌رفت و خودش با درد تنهایی کنار می‌آمد، ولی در مقابل چشمان پسرش، چون کوه استوار بود. بعدها که بزرگ‌تر شدم، فهمیدم این داستان یک راهب بودایی‌ بوده‌ است و در واقع این کارتون، نمایش تلاش و سختی‌های او و مادرش برای دین‌شان و اعتقادشان بوده است. «ایکیو سان» و چالش آن برای کودکان ما پسر باهوشی که در شهر و دیار خود زبانزد بود و این هوش را برای آیین بودا به خدمت می‌گرفت. جادوی رسانه یعنی اینکه از پس سالیان طولانی باز هم یک کارتون می‌تواند کشش و جذبه داشته باشد و درون مایه و محتوای خود را با پوششی زیبا در کام مخاطب بریزد. حال چه این «بن مایه» حق باشد یا ناحق. به تعبیری دیگر، حق و باطل همان است که آن‌ها نشان می‌دهند. ▫️چقدر دنیای مادرانه مقتدر و پویا را نشان دادیم؟ در آستانه سال تحصیلی جدید، چه مادرهایی بار و بنه فرزندشان را بستند و با تمام تعلق و دل‌دادگی مادرانه، فرزند را راهی حوزه‌های علمیه کردند، فرزندانی به ظاهر کوچک، اما در درون کوهی از عزم و اراده و توانمندی برای درس آموزی پای مکتب امام صادق (ع). مادرانی که دلشان برای حضور فیزیکی فرزند لک می‌زند، اما نگاهشان به آینده روشن تمدن اسلامی است. ▫️چقدر کودکانمان را مطابق با فرهنگ و فقه شیعی تربیت کرده‌ایم؟ مادرانی واقعی، بسیار واقعی‌تر از مادر ایکیو سان. مادرانی خود ساخته از نیش و کنایه اطرافیان و صبور از راه طولانی که قرار است همراه فرزند طی کنند. چقدر از مادرانگی‌ها گفتیم و از آنانی که درون خانه‌ها کار خدایی می‌کنند؟ چقدر دنیای مادرانه مقتدر و پویا را نشان دادیم؟ چقدر برای مادران آینده الگوسازی کردیم؟   در عصر تمدن و تفکر، چقدر کلام و سخن و ایجاب و انگیزه لازم است که جبهه حق و باطل را شناساند؟ اصلاً چقدر خودمان به لزوم این آگاهی‌بخشی معتقدیم؟ شیخ مفید که به زبان دشمنش مفید نام گرفت، قطعاً دست‌پرورده مادری غیور و صبور بوده‌ است. مادر «سیدرضی» و «سیدمرتضی» چه کار کرده که فرزندانی این چنین تربیت کرده است؟ ▫️چند بار داستان این مادر را برای دخترانمان خواندیم؟ چرا زمان دور برویم مادران شهدا چه شیری به کام فرزندشان ریختند که تا این حد مقام آدمیت را بالا بردند؟ طالبان علوم دینی، در دامن مادرانی هستند که عشق و ولایت پذیری را هم‌زمان به کودکشان مشق کرده‌اند و از سهم مادری خود گذشتند تا اسلام فرزندانی از جنس اصحاب آخرالزمانی سیدالشهدا داشته باشد. برای یک حقیقت زنده و پویا به نام فقه شیعی و جعفری. در طول تاریخ مادرانی بودند که از پشت پرده کار خدایی کردند. بدون شک برای داشتن آینده روشن و پیشران و مقتدر، نیازمند پرورش مادرانی خود ساخته و پرورش یافته در دامان اهل‌ بیت (ع) هستیم. مادرانی که نه مثل مادر خیالی ایکیو سان، بلکه هزار مقابل واقعی، هدفمند، پویا و امیدوار تا فرزندانی مفید، پرورش دهند. مفید در هر زمینه‌ای که حکومت الهی و اسلامی را به قلل عزت و آبرو برساند. ▫️یادداشت از: «فاطمه میری‌طایفه‌فرد»؛ پژوهشگر تاریخ متن در خبرگزاری فارس 👇 http://fna.ir/3f9t05 -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye

دوسش داشتم خیلی.... نگفته های یک مادر...😭 https://eitaa.com/dokhtarehavva