به نام خدا با این که بارها وعده بودم ،ولی به طور خلاصه باید بگویم: عمده نقد بنده که بارها خواستم در مورد کتاب هایی مانند #یادت_باشه و #سربلند نشر بدهم همین بود.... روی خط قرمز #حریم_خصوصی راه رفتن... جز راست نباید گفت/هر راست نشاید گفت... خاطرات متن پیامک بازی ها و عاشقانه های شخصی، عسل خوردن سر سفره عقد با دست کثیف ،اولین بار که به یکدیگر هدیه دادیم و اولین باری که ابراز محبت را در بیان ابراز کردیم، رنگ دوست داشتنی چشم همسری که شهید شده، آب خوردن در لیوان مشترک در دوران نامزدی و خاطره داشتن از آن ،اولین هدیه دوران قبل از عقد، آب پاشیدن به یکدیگر کنار رودخانه ، علاقه به این که در دهان همسرت غذا بگذاری و ریشش را پاک کنی آن وقتی که پشت فرمان در حال رانندگی است، و....، سخنانی است که هر چند برای خود بیان کننده آن شیرین است ولی موج سواری روی #حریم_خصوصی است...و متاسفانه مدتی است این سبک مورد توجه شده است برای #همسر_شهید هر چند این سخنان عاشقانه ای شیرین است و یادآور خاطرات ، ولی برای خواننده کتاب و مخاطب هیچ ثمری جز ورود به حریم شخصی یک خانواده ندارد... خلاصه بگویم... اگر همین حریم توسط مولفی غیر مذهبی رقم میخورد این فریاد ها بود که به آسمان می رفت... سخن بسیار است... بگذریم... ناگفته نماند که هر دو کتاب یاد شده ، دارای نکات مثبت و نقاط قوتی هم هستند... پینوشت: قسمتی از کتاب #مثل_آب_خوردن اثر #حمید_داوود_آبادی #یادت_باشه #یادت_باشد #سربلند #شهید_سیاهکالی #شهید_حججی #کتاب #کتابخوانی #کتاب_بخوانیم @Nashreshahidkazemi @yadat_bashad #یادداشت_های_یک_طلبه @delneveshtetalabe