#عراق #انتخابات2018 دوقطبی در فضای سیاسی عراق! تنها ساعاتی به تشکیل #پارلمان جدید عراق باقی مانده و رایزنی ها و مذاکرات در بغداد به اوج خود رسیده است. و این ماحصل انتخابات بحث برانگیز عراق است که با مشارکت بسیار پایین و چند دستگی های زیاد همراه بود، و طبیعی بود که هیچ یک از ائتلاف های حاضر در انتخابات نتوانند اکثریت کرسی های پارلمان را بدست آورند. از حواشی اعلام نتایج و متعاقبا شمارش دستی آراء که عبور کنیم به عجایب صحنه سیاسی عراق می رسیم؛ از جمله ائتلاف هادی #العامری با #مقتدی_صدر و فروپاشی این ائتلاف در عرض چند روز و دیدار سفیر امریکا با هادی العامری! اما هرچه به موعد تشکیل پارلمان نزدیک می شویم، شاهد #دو_قطبی تر شدن فضای سیاسی عراق هستیم. دوقطبی که بیش از هرچیز به جهت گیری های خارجی بر میگردد. این مورد اگرچه در گذشته وجود داشت اما این بار با شدت بیشتری ظاهر شده است. از اولین دولت نوری #مالکی تا زمان کنار رفتن او با وجود پیروزی در انتخابات 2014، در توافقی نانوشته و غیرمستقیم #امریکا و #ایران بر سر یک گزینه رضایت می دادند. اما این بار، تفکر حاکم در امریکا عملا سیاستی را در تشکیل حکومت جدید عراق به کار گرفت که منجر به چنین دوقطبی شدیدی شد. این وضعیت، با پروژه های رسانه ای پر سر و صدا و تحریک های اجتماعی و قومی در هفته های اخیر همراه بود. به #شیعه #بصره ای گفتند آب شرب شما را ایران قطع کرده! به شیعه خوزستانی گفتند آّب شرب شما به عراق می رود و عده ای به لوله وهمی انتقال آب عراق حمله کردند؛ غافل از آنکه لوله انتقال آب شرب #خرمشهر قطع شد! بعد از آن نوبت به جریان صادرات برق به عراق رسید که عامل خاموشی های گسترده در ایران معرفی شود! این اواخر هم که داستان سرایی برای زائران عراقی در #مشهد و باقی ماجرا ... . اما در بغداد هم خبرهایی بود؛ حیدرالعبادی که بارها در بزنگاه ها سیاست های امریکا را در عراق هموار کرده بود، بلیط حمایت ایران را سوزانده بود و نتیجه انتحار سیاسی و گرایش علنی به قطب مقابل ایران یعنی امریکا بود. تا آنجا که با برکناری #فالح_فیاض و مقدمه چینی برای برکنار #ابومهدی_المهندس همه پل های پشت سر خود را خراب کرد. البته او به هدف خود رسید و همه حمایت امریکا را برای خود جلب کرد. تا آنجا که برت #مک_گورک فرستاده ویژه واشنگتن، برای جلب حمایت از او، دوره بیفتد و از #کردستان تا بغداد با جناح های مختلف مذاکره کند. شاید عده ای دخالت در روند سیاسی عراق را طبیعی بدانند و آن را در مقابل نقش ایران قرار دهند. اما تفاوت در آن است که ایران در برابر هیچ یک از جریان های موجود عراقی خط قرمز ترسیم نکرده، اما ایالات متحده و مشخصا شخص برت مک گورک در جلساتی با سرلیست های #اهل_سنت و کرد عراقی متوسل به تهدید شده است تا آنها را از پیوستن به ائتلاف #فتح باز دارد. و امشب کار به آنجا رسید که وزیر خارجه امریکا با #نجیفی تماس بگیرد و به او بگوید باید به جریان العبادی بپیوندی. به هر حال فردا فرار است تکلیف ائتلاف بزرگتر ( کتلة الاکبر ) مشخص شود؛ و رأی واقعی هر جریان به طور رسمی مشخص شود. هرچند که احتمال کارشکنی و از رسمیت انداختن این جلسه وجود دارد و حتی تعویق به 15 روز دیگر. در لحظاتی که این متن نوشته می شود، دو جلسه از دو قطب ماجرا در بغداد در جریان است که هر کدام اخباری منتشر می کنند مبنی بر جذب اکثریت پارلمان که به نظر نگارنده هر دو طرف در حال اکثریت انگاری و تبلیغات هستند و هیچ عددی در حال حاضر قطعی به نظر نمی رسد. کما اینکه حیدرالعبادی که خود را صاحب 43 کرسی معرفی می کند، یکی از زیر مجموعه های اصلی ائتلافش یعنی حرکة العطاء به رهبری فالح فیاض، هم اکنون در جلسه ائتلاف فتح حاضر شده است و آنها می گویند #العبادی تنها صاحب 8 کرسی است! همچنین ادعاهایی از این دست توسط طرف مقابل مطرح می شود. تنها نکته ای که در حال حاضر برای ما قطعی شده، تشتت و چند دستگی بیش از پیش در عراق است که نه تنها بین اقوام و مذهب که این بار در داخل این دسته بندی ها واقع شده و شیعه و سنی و کرد هیچ کدام صدای واحدی ندارند. این اتفاق هم می تواند منشأ خیر باشد و خط کشی های قومی مذهبی را کم رنگ کند و هم می تواند منشأ شر باشد و بی ثباتی و عدم یکپارچگی در عراق را دامن بزند. #جهاد_رضا

صادق الموسوی، مشاور سابق جلال طالبانی: 💬مسعود بارزانی [در دیدار اخیر خود با سید مقتدی #صدر در نجف]: ((مالکی به قدرتی تبدیل شده است که به سختی میتوان او را نادیده گرفت. سید سر خود را تکان داد و گفت: #مالکی شری است که چاره ای از او نیست)). ⚠️پ.ن: روابط صدر و مالکی از سال ۲۰۰۸ به شدت تیره و تار شده است و همچنان این خصومت ادامه دارد. آیا همانطور که بارزانی و مالکی که آن دو نیز زمانی دچار خصومت شدند و دو روز قبل در بغداد با یکدیگر دیدار کردند، صدر حاضر به آشتی با مالکی و کنار گذاشتن دشمنی با او خواهد شد؟ tahrear

زبان بی طرفی در مناقشه ایران و آمریکا قابل قبول نیست سید رضا قزوینی غرابی ۵ خرداد ۱۳۹۸ نوری #مالکی رهبر ائتلاف دولت قانون عراق در دیدار با محمد الحلبوسی رئیس پارلمان نکته قابل توجهی را بیان کرد که نشان دهنده انتقاد او به سیاست خارجی دولت بغداد و تأکید او بر سیاست اخلاق محور است: « اینکه #ایران از زبان مقامات ارشد خود اعلام کرده که خواهان جنگ نیست، همه را ملزم می کند که در مقابل افزایش تنش بایستند. زبان بی طرفی دیگر قابل قبول نیست. باید مواضع مخالف با افزایش تنش به طرفی که خواهان آن است [ایالات متحده] اعلام شود». این موضع مالکی درست در مقابل سیاست خارجی اتخاذ شده در دوران حیدر العبادی و عادل عبدالمهدی است. سیاست این دو مبتنی بر راضی نگاه داشتن دو بازیگر قدرتمند میدان در #عراق بوده و هست. به اعتقاد نخست وزیر اسبق، اتخاذ سیاست بی طرفی در بحرانی که توسط واشنگتن خلق شده است و کشوری همسایه و مسلمان در آن مورد تهدید و فشار قرار گرفته است قابل پذیرش نیست و عراق باید مواضع اصولی اتخاذ کند. موضع مالکی فارغ از آنکه دیدگاه وی در صورتی که در رأس حکومت فعلی بود چگونه بود و چه سیاستی در قبال بحران موجود در پیش می گرفت بسیار شبیه به شکل تفکر ترامپ است. رییس جمهور آمریکا در بازدید ابتدای سال جاری میلادی از پایگاه عین الأسد به عراقی ها گفته بود که کشورشان کشوری نیمه دوست نیمه دشمن است و ایالات متحده چنین چیزی را نمی پذیرد و عراق باید جبهه خود را مشخص کند. عراقی ها در حال حاضر با نگاهی به تجربه دولت العبادی به این نتیجه رسیده اند که اتخاذ سیاست بیطرفی میتواند آنها را از مشکلات قرار گرفتن در محورهای بین المللی و منطقه ای و چالش های مرتبط برهاند. دولت عبدالمهدی البته اکنون در یک امتحان واقعی قرار دارد تا کارایی این سیاست را با توجه به شرایط داخلی و خارجی عراق بیازماید. عراق اکنون در میانه پایبندی به الزامات دینی و اخلاقی خود به جمهوری اسلامی ایران از یک سو و ترس از خشم ترامپ و اقدامات تنبیهی و سخت او از سویی دیگر، قرار گرفته و براین اساس سیاست بیطرفی را بهترین گزینه میداند. آستانه پایبندی به این ماجرا، چالش اساسی بغداد است. tahrear