eitaa logo
دیپلماتیک
465 دنبال‌کننده
66هزار عکس
19.5هزار ویدیو
30 فایل
برگزیده‌ی تحلیل ها و اخبار منطقه و جهان
مشاهده در ایتا
دانلود
👈👈شروط مقتدی صدر برای العبادی باعث محدود شدن نخست‌وزیر می‌شود ⏪ خبرگزاری با اینجانب ——————————————- 1️⃣یک تحلیلگر مسائل عراق با اشاره به برخی از اخبار منتشر شده مبنی بر اینکه مقتدی صدر رهبر ائتلاف پیروز در انتخابات عراق برای ادامه نخست‌وزیری حیدر شروطی را گذاشته، تصریح کرد: پذیرش این موضوع از سوی حیدرالعبادی باعث می‌شود که نخست‌وزیر عراق مجبور به پاسخگویی به یک جریان خاص یعنی جریان شود و این خود باعث محدود شدن نخست‌وزیرخواهد شد. 2️⃣این تحلیلگر عراقی با اشاره به اینکه مقتدا صدر از نخست وزیری العبادی استقبال می کند افزود: صدر روابط پرخصومتی با حزب الدعوه و رهبر آن نوری مالکی دارد. او به خوبی از تنش موجود میان مالکی و العبادی آگاه است و از اینکه حزب الدعوه دچار انشقاق یا اختلافات داخلی جدی شود استقبال می کند. لذا نزدیک کردن العبادی به سمت خود می تواند نشان دهنده تمایل صدر برای این اتفاق باشد. اینکه صدر در دیدار اخیر خود با العبادی به شوخی یا جدی خواستار کناره گیری وی از حزب الدعوه شده بود نشان دهنده توجه صدر به این موضوع است. هر چند این مسأله در رسانه ها تکذیب شد اما براساس اطلاعات موثق موجود، صدر چنین خواسته ای را مطرح کرده بود. تحریر @diplomatic110
درباره توافق دیشب العامری و صدر سید رضا قزوینی غرابی 23 خرداد 1397 سیاق تحولات سیاسی در عراق همیشه سریع و غافلگیر کننده بود است. رویداد دیشب ائتلاف میان فتح (هادی العامری – ائتلاف دوم پیروز) و سائرون (مقتدی صدر- ائتلاف اول پیروز) نیز از غافلگیری های مستمر این دوره از انتخابات بوده است. شاید با اختلافات موجود میان و صدر، به خصوص، مشکلات میان خزعلی و صدر کسی گمان نمی کرد که این دو در نهایت مسیر ائتلاف و توافق را طی کنند به ویژه آنکه پرونده مذاکرات تشکیل ائتلاف بزرگ تر در سایه آتش سوزی انبارهای کمیساریای انتخابات و تصویب بازشماری دستی آرا، به نوعی دچار کندی شده بود. اما ائتلاف پنج روز سائرون، حکمت و الوطنیه و همچنین ائتلاف دیشب نشان داد که به رغم پرونده ناتمام آرای انتخاباتی، رهبران سیاسی – مخالفان بازشماری آرا به استثنای علاوی - به دنبال تمام کردن کار هستند. ائتلاف چهارگانه فوق – اگر علاوی را هم قطعی بدانیم زیرا وی خواستاراعاده انتخابات است – اکنون 141 کرسی در اختیار دارد و تنها به 24 کرسی دیگر برای تشکیل فراکسیون بزرگ تر نیاز دارد تا نخست وزیری را از آن خود کند. موضوعی که نیل به آن کار سختی را نمی طلبد و چه بسا کردها و برخی احزاب سنی به آن بپیوندند. ✔️اما چه چیزی باعث اعلان ائتلاف دیشب شد؟ آنچه جلب توجه می کند حضور سردار قاسم در است. توافق دیشب به احتمال زیاد نمی توانسته بدون خواسته او بوده باشد. به خصوص آنکه فتح یک ائتلاف نزدیک به ایران است و عصائب اهل حق که تا این لحظه واکنش مخالفت آمیزی با اعلامیه دیشب توافق با نداشته اند در حقیقت نزدیک ترین جریان سیاسی و نظامی به ایران در عراق هستند. بنابراین می توان انتظار داشت که نزدیکی فتح و از جمله عصائب به صدر با خواسته ایران به وقوع پیوسته است. محتمل ترین موضوع درباره چرایی توجه ایران به نزدیک کردن فتح با ائتلاف سه گانه (صدر، حکیم، علاوی) نیز دربرگرفتن و کنترل جریان صدر و شخص رهبر آن است. تردیدی نیست که اگر ائتلاف بزرگ تر توسط جریان رقیب ائتلاف سه گانه تشکیل می شد، باید شاهد یک جبهه بندی دوگانه شیعی -شیعی در عراق می بودیم و ائتلاف سه گانه به جریان سیاسی مخالف ایران (یا غیر نزدیک) و در صف رقیبان منطقه ای و بین المللی تهران تبدیل می شد. این موضوع هم به ضرر تهران و هم به ضرر عراق و جبهه سیاسی شیعیان تلقی می شود. اما محقق شدن نزدیکی اغلب جریان های شیعی به یکدیگر و بودن صدر دردسر ساز برای ایران در این ائتلاف، خیال ایران را تا حدود زیادی آسوده می کند. به خصوص آنکه اگر گزینه یا گزینه های نخست وزیری به طور کامل توسط طرف های داخلی این ائتلاف مورد انتخاب و توافق قرار بگیرد. این همان چیزی که صدر نیز آن را می خواهد و شاید این وعده طرف ایرانی به صدر نیز بوده است. کما اینکه دست بالای ایران را در ساحت سیاسی عراق به رقبای منطقه ای و بین المللی اش نشان خواهد داد و باید انتظار داشت که باعث نارضایتی سعودی شود. ✔️در طرف مقابل اما وضعیت العبادی نا مشخص است؛ العبادی که ائتلافش در انتخابات سوم شده روز به روز از اینکه با پیوستن به یکی از دو محور انتخاباتی (دولت قانون و سائرون) عامل تعیین کننده باشد دور می شود. اکنون اگر به ائتلاف مزبور هم نپیوندد، شرایط برای تشکیل فراکسیون بزرگ تر توسط ائتلاف چهارگانه سخت نیست. او می ماند و ائتلاف نصر که فروپاشی آن به هیچ وجه دور از انتظار نیست. شاید تنها راه العبادی در صورتی که بداند پیوستنش به ائتلاف چهارگانه منجر به نخست وزیری او نشود، بازگشت به کنف حزب الدعوه و ممانعت از انشقاق آن باشد. در نهایت اینکه بعید نیست مسأله بازشماری آرا و پرونده انتخابات، در پایان راه، مغلوب توافقات اخیر شود به خصوص آنکه اگر این توافقات، کشور را از مسیر تنش های سیاسی خطرناک و جدی احتمالی دور کند و اکثریت احزاب قدرتمند را از نتیجه راضی نگهدارد. آیا غافلگیری ها در عراق همچنان ادامه خواهد داشت؟! tahrear @diplomatic110
آیا توافق صدر و حکیم و علاوی شکست خورده است؟ سید رضا قزوینی (الغرابی) 27 خرداد 1397 🔘توافق سه گانه ، و علاوی در 18 خرداد امسال که رنگ و بوی تشکیل هسته نخست ائتلاف بزرگ تر را داشت و برخی از آن به عنوان طرح سعودی و نه آمریکایی، نام می برند، به نظر می رسد به دلایلی رنگ باخته است. 🔘علاوه بر اظهارات تردید آمیز همان زمان علاوی مبنی بر ضرورت برگزاری مجدد انتخابات و تأکید بر اینکه توافق فوق یک برنامه کار سیاسی و نه یک ائتلاف است و همچنین، توافق سائرون با فتح که منجر به نارضایتی علاوی (الوطنیه) شد، نشان می دهد ائتلاف سه گانه مزبور رنگ باخته است. به خصوص آنکه حادثه انفجار شدید در شهرک صدر بغداد که صدر را در مخمصه و انزوای بدی قرار داد و او را وادار به اعلام این موضع کرد که شاید اگر به موفق به تشکیل ائتلاف بزرگ تر نشود به عنوان معارض دولت، کار خود را ادامه دهد نشان می دهد توافق مزبور فعلا وجود خارجی ندارد. (موضع رقبای شیعی صدر پس از انفجار شهرک صدر که حتی واکنش اهالی شهرک را علیه او برانگیخت به شدت وی را تضعیف کرده بود، اما توافق ناگهانی العامری با وی، خون نسبتا جدیدی را به رگ های صدر تزریق کرد!) 🔘اکنون و باگذشت چهار روز از جلسه و صدر که مشخص شد با دستور ایرانی ها نبوده – بر خلاف ادعای برخی رسانه های عربی و عراقی – و علاوه بر اینکه برخی گروه های فتح مانند عصائب، نارضایتی خود را از آن ابراز داشته اند – به شکل داخلی و نه به صورت رسانه ای – و همچنین نارضایتی ها در حزب کمونیست از توافق با فتح، به نظر می رسد تا اینجای کار چندان به این ائتلاف ها نمی توان امید بست. 🔘دعوت عمومی حیدر از همه گروه های سیاسی برای برگزاری یک جلسه گفتگوی ملی در سطح عالی پس تعطیلات عید فطر، اکنون نگاه ها را به سمت اقدام پیش روی نخست وزیر برده است. اقدامی که به طور آشکارا توافق اخیر العامری و صدر و همچنین توافق سه گانه اولیه را نشانه رفته است. باید دید آیا کلید نهایی تجمیع نیروها و سلایق سیاسی اکنون توسط العبادی به نتیجه می رسد یا خیر؟ هر چه هست اینکه مبادره سعودی ها که با وساطت و دلالی رئیس یکی از احزاب برجسته شیعی در حال انجام بود تا اینجا بی نتیجه مانده است و پیروزی احتمالی العبادی آن را بی اثر خواهد کرد. tahrear @diplomatic110
دوقطبی در فضای سیاسی عراق! تنها ساعاتی به تشکیل جدید عراق باقی مانده و رایزنی ها و مذاکرات در بغداد به اوج خود رسیده است. و این ماحصل انتخابات بحث برانگیز عراق است که با مشارکت بسیار پایین و چند دستگی های زیاد همراه بود، و طبیعی بود که هیچ یک از ائتلاف های حاضر در انتخابات نتوانند اکثریت کرسی های پارلمان را بدست آورند. از حواشی اعلام نتایج و متعاقبا شمارش دستی آراء که عبور کنیم به عجایب صحنه سیاسی عراق می رسیم؛ از جمله ائتلاف هادی با و فروپاشی این ائتلاف در عرض چند روز و دیدار سفیر امریکا با هادی العامری! اما هرچه به موعد تشکیل پارلمان نزدیک می شویم، شاهد تر شدن فضای سیاسی عراق هستیم. دوقطبی که بیش از هرچیز به جهت گیری های خارجی بر میگردد. این مورد اگرچه در گذشته وجود داشت اما این بار با شدت بیشتری ظاهر شده است. از اولین دولت نوری تا زمان کنار رفتن او با وجود پیروزی در انتخابات 2014، در توافقی نانوشته و غیرمستقیم و بر سر یک گزینه رضایت می دادند. اما این بار، تفکر حاکم در امریکا عملا سیاستی را در تشکیل حکومت جدید عراق به کار گرفت که منجر به چنین دوقطبی شدیدی شد. این وضعیت، با پروژه های رسانه ای پر سر و صدا و تحریک های اجتماعی و قومی در هفته های اخیر همراه بود. به ای گفتند آب شرب شما را ایران قطع کرده! به شیعه خوزستانی گفتند آّب شرب شما به عراق می رود و عده ای به لوله وهمی انتقال آب عراق حمله کردند؛ غافل از آنکه لوله انتقال آب شرب قطع شد! بعد از آن نوبت به جریان صادرات برق به عراق رسید که عامل خاموشی های گسترده در ایران معرفی شود! این اواخر هم که داستان سرایی برای زائران عراقی در و باقی ماجرا ... . اما در بغداد هم خبرهایی بود؛ حیدرالعبادی که بارها در بزنگاه ها سیاست های امریکا را در عراق هموار کرده بود، بلیط حمایت ایران را سوزانده بود و نتیجه انتحار سیاسی و گرایش علنی به قطب مقابل ایران یعنی امریکا بود. تا آنجا که با برکناری و مقدمه چینی برای برکنار همه پل های پشت سر خود را خراب کرد. البته او به هدف خود رسید و همه حمایت امریکا را برای خود جلب کرد. تا آنجا که برت فرستاده ویژه واشنگتن، برای جلب حمایت از او، دوره بیفتد و از تا بغداد با جناح های مختلف مذاکره کند. شاید عده ای دخالت در روند سیاسی عراق را طبیعی بدانند و آن را در مقابل نقش ایران قرار دهند. اما تفاوت در آن است که ایران در برابر هیچ یک از جریان های موجود عراقی خط قرمز ترسیم نکرده، اما ایالات متحده و مشخصا شخص برت مک گورک در جلساتی با سرلیست های و کرد عراقی متوسل به تهدید شده است تا آنها را از پیوستن به ائتلاف باز دارد. و امشب کار به آنجا رسید که وزیر خارجه امریکا با تماس بگیرد و به او بگوید باید به جریان العبادی بپیوندی. به هر حال فردا فرار است تکلیف ائتلاف بزرگتر ( کتلة الاکبر ) مشخص شود؛ و رأی واقعی هر جریان به طور رسمی مشخص شود. هرچند که احتمال کارشکنی و از رسمیت انداختن این جلسه وجود دارد و حتی تعویق به 15 روز دیگر. در لحظاتی که این متن نوشته می شود، دو جلسه از دو قطب ماجرا در بغداد در جریان است که هر کدام اخباری منتشر می کنند مبنی بر جذب اکثریت پارلمان که به نظر نگارنده هر دو طرف در حال اکثریت انگاری و تبلیغات هستند و هیچ عددی در حال حاضر قطعی به نظر نمی رسد. کما اینکه حیدرالعبادی که خود را صاحب 43 کرسی معرفی می کند، یکی از زیر مجموعه های اصلی ائتلافش یعنی حرکة العطاء به رهبری فالح فیاض، هم اکنون در جلسه ائتلاف فتح حاضر شده است و آنها می گویند تنها صاحب 8 کرسی است! همچنین ادعاهایی از این دست توسط طرف مقابل مطرح می شود. تنها نکته ای که در حال حاضر برای ما قطعی شده، تشتت و چند دستگی بیش از پیش در عراق است که نه تنها بین اقوام و مذهب که این بار در داخل این دسته بندی ها واقع شده و شیعه و سنی و کرد هیچ کدام صدای واحدی ندارند. این اتفاق هم می تواند منشأ خیر باشد و خط کشی های قومی مذهبی را کم رنگ کند و هم می تواند منشأ شر باشد و بی ثباتی و عدم یکپارچگی در عراق را دامن بزند.
العبادی پایان یافت ؟ تحریر ۱۷ شهریور ۱۳۹۷ رویدادهای سیاسی امروز عراق نشان داد حوادث خشونت آمیز چهار روز اخیر در بصره، یک بازنده بزرگ داشت و آنهم رهبر ائتلاف دوپاره النصر، حیدر العبادی است. ائتلاف سائرون وابسته به مقتدی صدر در جلسه دیروز پارلمان خواستار استعفای العبادی شد.پس از آن نیز صدر با صدور بیانیه ای هفت ماده ای که در حقیقت راه حلی برای اوضاع بصره نامیده شد، بر پایان العبادی به عنوان گزینه نخست وزیری مهر تأیید زد و پیشنهاد انتخاب سه نامزد برای نخست وزیری(غیر از العبادی) را داد. صدر در بیانیه خود شعار منتسب به مرجعیت نجف یعنی المجرب لا یجرب (آزموده را آزمودن خطاست) را که نقش مهمی در کاهش مشارکت شیعیان در انتخابات اخیر داشت را شاهد پیشنهاد خود کرد. پس از آن نیز العبادی در بیانیه ای بدون آنکه از سائرون نام ببرد مراتب نارضایتی خود از نتایج جلسه تشکیل شده پارلمان درباره اوضاع بصره که با حضور وی برگزار شده بود را اعلام و تلویحا آن را خلاف توافقات توصیف کرد. موضوعی که نشان می دهد العبادی رکب سختی از سائرون خورده است. العبادی در افکار عمومی و اظهارات سیاستمداران مخالف، به عنوان متهم ردیف اول فساد و کم کاری در و به تبع آن اوضاع خونین و متشنج بصره شناخته شد. بنابراین جریان صدر به این نکته پی برد که در شرایط کنونی حمایت از چنین شخصی برای پست نخست وزیری به معنای تأیید فساد وی خواهد بود بنابراین تصمیم گرفت از او فاصله بگیرد و صدر با ارائه راه کارهایی خود را به عنوان صاحب ایده در حل مشکلات بصره معرفی کند و از نردبان العبادی بالا رود. همپیمان با همان العبادی پیش از حوادث بصره است،تغییری نکرده و ناکارامدی وی چیزی نیست که اکنون برای صدر ثابت شده باشد اما صدر نشان داد سیاستمدار فرصت طلب و پوپولیستی است که برای قدرت هر کاری می کند. تحریر
🔴 در ساعاتی که گذشت، دونالد رئیس جمهور امریکا به همراه همسرش مستقیما به پایگاه عین الاسد در استان عراق آمد و در مقابل دوربین ها جشن سال نو را کنار سربازانش برگزار کرد و بدون سلام و والسلام با میزبان و مسئولینش به امریکا برگشت! و گفت نمی خواهد نیروهایش را از عراق خارج کند و اگر هم بخواهد از عراق برای عملیات در سوریه استفاده می کند. جالب آنکه مسئولین امریکایی با نخست وزیر عراق تماس برقرار کرده و به او گفته اند به عین الاسد برود تا با ترامپ دیدار کند!! فکر میکنم مسأله آنقدر واضح است که نیاز به تفسیر نداشته باشد؛ تا آنجا که امثال اثیل هم به رگ غیرتشان برخورده است. اما در این میان، چند نکته کوتاه به ذهن متبادر می شود: 1- به همان میزان که العبادی از نوری مالکی ضعیف تر بود، از همان العبادی هم ضعیف تر است که مسئولین امریکایی چنین رفتاری با او میکنند. جالب تر آنکه بعد از این توهین آشکار به عزت ملی عراقی ها، کاخ سفید مجددا با عبدالمهدی تماس گرفته و از او برای سفر به امریکا دعوت به عمل آورده و عجیب آنکه جناب عبدالمهدی هم بی چون و چرا لبیک گفته! 2- این شوی رسانه ای ترامپ یک رسوایی هم برای است که به طور ضمنی حضور و عدد بالای نیروهای امریکایی را منکر می شد یا تقلیل می داد. حتی او در اواخر دورانش صحبت از جدول خروج نیروهای امریکایی بعد از شکست داعش به میان می آورد و امروز فریبکاری او برای همه آشکار شد. 3- خوب است سلامی هم به جناب صدر عرضه بداریم. که با این سیاست بازی هایش در سالهای اخیر و خصوصا انتخابات اخیر عراق و آوردن مهره ای کم توان مانند عبدالمهدی، عراق را به چنین روزی انداخته است. البته که نباید از همدستی جناب حکیم نیز طفره برویم. انگار قرار است هر اتفاق و بلایی سر عراق بیاید، فقط واجب شرعی و ملی ایشان، صرفا حذف مهره های نزدیک به است. راستی اگر نخست وزیر امروز عراق یا فرد منتخب او بود، ترامپ چنین اقدامی می کرد و بدون جواب باقی می ماند؟ 📍جناب صدر که روزی با پیاده نظامش خضراء و حمرا سیاست در بغداد را زیر پا گذاشت، و پارلمان را اشغال کرد و خیمه زد و میلیونی آدم به "ساحة التحرير" کشید، می خواهد زیر ننگ این بی حرمتی ترامپ به عراق عرب بماند؟ نمی خواهد فراخوان بدهد و کفن پوش به صحنه بیاید و « کلا کلا امریکا » سر بدهد؟ کافی ست کمی تقوای الهی داشته باشید و فراخوان بدهید و تماشا کنید، حول همین مقابله با حضور امریکا چطور شمال و جنوب و شرق و غرب عراق از سنی و شیعه و حشد و بدر به خروش می آیند و امریکا را از این اقدامش پشیمان می کنند؟ راستی بخشی از منطقه خضراء هم بازگشایی شده، فکر کنم تظاهرات می تواند نزدیک تر به سفارت امریکا برگزار شود. بسم الله ..
🔘اظهار نظر روز/ سامی العسکری عضو ارشد ائتلاف دولت قانون: 🔹العبادی همچنان به نخست وزیری دل بسته است. 🔹برخی همپیمانان العبادی به او قول دادند یک سال بعد نخست وزیری از آن اوست. 🔹برخی نزدیکان العبادی معتقدند فرصت نخست وزیری العبادی پابرجاست. 🔹ائتلاف اصلاح به دنبال برکناری عبدالمهدی است و در این موضوع جدی است. 🔹العبادی انتظار داشت برهم صالح او را مأمور تشکیل کابینه کند. 🔹 طوری رفتار می‌کند که گویی نخست وزیر بعدی است. 🔹شانس نزدیکی برای یکی شدن ایتلتف نصر و دولت قانون وجود ندارد. 🔹این ائتلاف زمانی می تواند شکل بگیرد که العبادی از آرزوی نخست وزیری دست بکشد. tahrear
🔸 استعفای عبدالمهدی؛ عراق در مسیری مبهم! جمعه ۲۹ نوامبر، ساعتی پس از خطبه نماز جمعه نماینده آیت‌الله نخست‌وزیر عراق عادل عبدالمهدی اعلام کرد که استعفای خود را تقدیم پارلمان می‌کند. در این خطبه، خطاب آیت‌الله سیستانی عمدتا با پارلمان بود و تأکید بر «بررسی گزینه‌های جدید در پارلمان» تعبیری بود برای روی کار آمدن دولت جدید در عراق. بدین ترتیب پس از حدود دو ماه، جریان اخیر اعتراضات در عراق (اکتبر۲۰۱۹) منجر به سقوط دولت عراق شد. که البته در دو شب آخر خود، چهره خونینی به خود گرفت و منجر به کشته شدن حدود ده‌ها نفر در استان و ذی‌قار و زخمی شدن بیش از هزار نفر در این دو استان شد. و این وضعیت حداقل برای شهر نجف اشرف بی‌سابقه بود. بررسی عملکرد جریان‌های مختلف عراقی، خصوصا در داخل بیت شیعی امری مهم به نظر می‌رسد. از ساز و کار پشت‌پرده اما فعال عمار حکیم، از تلاش برای سوار شدن بر موج آشوب‌ها و اعتراضات تا انفعال جریان فتح به رهبری هادی عامری همگی نیازمند یک آسیب‌شناسی جدی برای شناخت چالش‌ها و ظرفیت‌های ساختار درون شیعی عراق است. اما عادل عبدالمهدی که عمر نخست‌وزیری خود را به سختی به انتهای سال اول خود رساند و رفت، از همان ابتدا با چالش جدی در تشکیل کابینه مواجه بود که می‌شود گفت نهایتا هم کابینه کامل نشد! و بسیاری از پست‌ها با حکم سرپرستی ادامه فعالیت داشتند. امروز که با پایان کابینه ناپایدار عبدالمهدی مواجهیم، لازم است نحوه انتخاب او را یادآوری کنیم. عادل عبدالمهدی برخلاف نخست‌وزیران پیشین خود، خود را برای این پست دواطلب نکرد، بلکه به سراغ او رفتند. مشخصا عبدالمهدی را باید دست‌پخت توافق مقتدی صدر و محمدرضا سیستانی (فرزند آیت‌الله سیستانی) دانست. محمدرضا سیستانی به دنبال فردی میانه بود. میانه بدان معنا که نه تحت امر ایران عمل کند و نه به آغوش امریکا بغلتد. اما مقتدی صدر بهتر می‌دانست به دنبال چیست. او نخست‌وزیر خارج از حزب الدعوه را به هر عنوان و اسمی، یک موفقیت برای خود میدانست. و البته این را آغاز راه تلقی می‌کرد. جریان فتح هم را گزینه‌ای مناسب و نه ایده‌آل برای خود و بهتر از می‌پنداشت. و ترجیح داد معارضه چندانی با این انتخاب نکند و سعی کند در تشکیل کابینه از جریان صدر امتیازاتی در قبال این عدم معارضه کسب کند که نتوانست! امروز باید از افرادی که انتخاب عادل عبدالمهدی را رقم زدند پرسید که به چه دلیل حالا به خط مقدم برای سقوط دولت عبدالمهدی تبدیل شده‌اند. آیا مشکلات اقتصادی و معیشتی و زیرساختی و فساد در عراق را حاصل عملکرد عبدالمهدی می‌دانند؟! یا اینکه انتظار داشتند دولت عبدالمهدی در کمتر از یک‌سال چه معجزه‌ای انجام دهد که حالا مسئول وضعیت فعلی عراق شناخته شود و مجبور به استعفا شود؟! و سؤال مهم‌تر آنکه اگر به دلیل فشار و خون‌ریزی در خیابان، قرار باشد حکومت‌ها ساقط شوند، این رویه تا کجا پیش خواهد رفت؟ و همین ظاهر نظام سیاسی که در عراق کار می‌کند، باقی خواهد ماند؟ مقتدی صدر، پس از استعفای عبدالمهدی، از این اتفاق استقبال کرده و خواهان انتخاب نخست‌وزیر از طریق همه‌پرسی شده‌است؛ آن‌هم با قرار دادن صندوق‌های رأی در میادین اعتراضات اخیر! که این به خودی خود سطح جدیدی از عوام‌گراییِ بی‌مبنا را به نمایش درآورده است.. در حالی که طبق قانون اساسی عراق، انتخاب نخست‌وزیر با معرفی رئیس‌جمهور و رأی اعتماد پارلمان انجام می‌شود. همچنین مقتدی صدر خواهان ادامه تظاهرات شده است. و اینکه دولت بعدی هم دولتی برمبنای شایسته سالاری باشد و به دور از سهمیه بندی‌های مذهبی و حزبی. شعاری که در عراق فقط گفتنش ساده‌است و اگر قرار بر تشکیل چنین دولتی باشد، اولین مانعش خود مقتدی صدر خواهد بود! اما آنچه پس از این مهم است، روند انتخاب نخست‌وزیر است که حالا به این سادگی‌ها نیست. مقتدی صدر همچنان مسیر دوگانه خود را ادامه خواهد داد و هم سهمش در قدرت افزایش خواهد داد و هم ژست مخالف و معارض را حفظ خواهد کرد. ظاهرا هنوز این سیاست برای جامعه عراق جواب می‌دهد! اما جریان فتح (نزدیک به ایران) که بعد از جریان سائرون (صدر) بیشترین کرسی‌های پارلمان را در اختیار دارد، لازم است که خود را از حالت انفعال خارج نماید و بداند که نقش فعلی سکوت و دوری از معارضه چندان در عراق کارآمد نیست. و حتی ممکن است بخش زیادی از طرفداران خود را از دست بدهد و به جریانات فعال دیگر سرریز کند. از طرفی با پیگیری فعالانه اهداف و خواسته‌های خود می‌تواند به جریان‌های دیگر این درس را بدهد که مسئول اقدامات خود باشند و مسئولانه رفتار کنند. مشاهده یادداشت کامل: ✅ https://iswnews.com/24037@iswnews 1