نکاتی درباره خبر نامزدی عادل عبدالمهدی برای نخست وزیری عراق تحریر ۲۶ شهریور ۱۳۹۷ در روزهای اخیر نام عادل #عبدالمهدی به طور گسترده ای به عنوان نخست وزیر قطعی #عراق و شخص مورد تأیید مرجعیت نجف در رسانه های عراقی و حتی میان سیاسیون عراقی مطرح میشود. عبدالمهدی نامزد مقتدی صدر است و جریان تبلیغاتی وی در داخل عراق، تلاش دارد تا نشان دهد کار تمام شده است و وی با قطعیت ۹۰ یا ۹۵‎٪ (؟!) نخست وزیر است. صدر تلاش دارد با این ترفند موضوع فراکسیون بزرگ تر (چه خود او باشد چه نباشد) را در گزینش نخست وزیر بی اثر کند و همه رادرمقابل عمل انجام شده قرار دهد و مانع از قرار گرفتن نخستخ وزیر درفراکسیون مقابل شود. #مرجعیت نیز که اکنون آقای صدر به نام او سخن می گوید در قبال این موضوع واکنشی- و لو در سطح احزاب و خصوصی - نشان نداده است. برخی معتقدند فرزند ارشد مرجع اعلی مؤید عبدالمهدی است و برخی آن را تکذیب می کنند. همچنانکه برخی معتقدند مرجعیت در صورت تأیید عبدالمهدی، در ناکامی های احتمالی دولت وی در آینده شریک است. فراکسیون البناء که تا این لحظه واکنش قابل توجهی نشان نداده اعلام کرده طی دو روز آینده افرادی را برای نامزدی مطرح خواهد کرد. مالکی، عامری، عبدالمهدی، علی شکری، محمد السودانی، قصی سهیل و فالح الفیاض گزینه های آنان خواهند بود. برای انتخاب عالی ترین مقام اجرایی کشور، مردم فقط باید تماشا کنند تا در وقت اضافه، چه کسی در این زد و بندها و توافقات، نخست وزیر میشود ‏tahrear

آشوب های بی پایان در پارلمان عراق سید رضا قزوینی غرابی – روزنامه خراسان 15 آذر 1397 🔸همان طور که انتظار می رفت جلسه روز سه شنبه پارلمان عراق برای رأی اعتماد به هشت وزیر باقیمانده #کابینه #عبدالمهدی به جنجال و تنش کشیده شد، جنجالی که بدون حتی یک رأی اعتماد به خروج نخست وزیر و وزیران پیشنهادی اش از ساختمان پارلمان پس از چهار ساعت انتظار و معطلی منجر شد. 🔸جلسه سه شنبه با اعلام حد نصاب رسمی کار خود را آغاز کرد اما نمایندگان فراکسیون الاصلاح و اتحادیه میهنی با خروج از جلسه و تشکیک در صحت حد نصاب تلاش کردند تا آن را از حد نصاب خارج کنند. پس از آن سائرون با جمع آوری امضا خواستار شمارش مجدد اعضای حاضر در جلسه شد و این جا بود که رئیس پارلمان نیم ساعت تنفس اعلام کرد. اما پس از آغازمجدد جلسه برای شمارش مجدد، اعضای فراکسیون الاصلاح و اتحادیه میهنی و با پرچمداری سائرون وارد صحن شدند و با داد و فریاد و شعار نظم جلسه را به ریخته و باعث خروج عبدالمهدی و وزیران پیشنهادی اش از پارلمان و همچنین شکسته شدن حد نصاب و تعویق جلسه تا روز پنج شنبه شدند. 🔸آنچه روی داد در حقیقت این بود که نمایندگان و رؤسای برخی احزاب، آشوب و هوچی گری را بر دمکراسی و حل و فصل طبیعی اختلافات از طریق رأی گیری ترجیح دادند. و نشان دادند که همگی تابع تمایلات و خواسته های رهبر " سایه " فراکسیون الاصلاح هستند. 🔸صدری ها و همپیمانان آنها اگر آنگونه که مدعی هستند اکثریت را دارند باید در یک فضای آزاد اجازه می دادند تا جلسه تشکیل شود و سپس به وزیرانی که موافق آنها نیستند رأی "عدم اعتماد" می دادند و چنانچه اقلیت هستند همان موقع که تصمیم به خروج از جلسه گرفتند باید تصمیم درباره وزیران را به اکثریت موجود می سپردند تا فرآیند طبیعی طی شود و مجددا با بازگشت به صحن و داد و فریاد، اوباش گری را جایگزین دمکراسی نکنند. 🔸ریاست مجلس نیز در این فرآیند بی تقصیر نبود. عدم کنترل نمایندگان و جلسات پارلمان و شائبه های متعدد درباره حد نصاب برخی جلسات پارلمان نشان می دهد جوانی که به دلیل دیرخوابی های شبانه خود جلسات مجلس را تا پیش از ساعت یک ظهر برگزار نمی کند در اداره جدی پارلمان ضعف دارد. 🔸از آن سو، #سائرون و برخی شخصیت های الاصلاح تلاش دارند تا رویدادهای مزبور و تمایلات "رهبر سایه " این فراکسیون و خوش آمدن یا نیامدن او از برخی وزیران پیشنهادی را به عنوان ایستادگی در مقابل اراده خارجی – بدون نام بردن از ایران – بنامند ! حداقل در مورد چهار تن از وزیران پیشنهادی، واقعیت این نیست. گزینه وزارت کشور به دلیل خروج از فراکسیون الاصلاح و پیوستن به البناء مورد خشم العبادی و صدر است. گزینه وزارت دفاع، مورد اختلاف طرف های عمده سنی است. گزینه وزیر دادگستری به دلیل برآورده نکردن خواسته اتحادیه میهنی برای معرفی یک فرد از این خاندان و گزینه وزارت آموزش عالی به دلیل آنکه از جریان صدر خروج کرده مورد غضب رهبر این جریان است. بنابراین موضوع ادعای ایستادگی در مقابل اراده خارجی، فریب افکار عمومی است و تمایلات شخصی پشت این مخالفت هاست. 🔸جلسه بعدی قرار است امروز پنجشنبه برگزار شود اما با شدت اختلافات موجود بعید به نظر می رسد که حداقل، وزیران پیشنهادی امنیتی (دفاع و کشور) در این جلسه رأی بیاورند. در هر صورت تکرار ماجراهای جلسه سه شنبه، علاوه بر بی حیثیت کردن بیشتر پارلمان و شیوه های احزاب سیاسی در برخورد با مسائل، نخست وزیر را نیز در فشار بیشتری قرار خواهد داد و قدرت او در مدیریت بحران ها و تعامل با رهبران سیاسی و کانون های قدرت را زیر سؤال خواهد برد. tahrear

#استکبار #امریکا #عراق 🔴 در ساعاتی که گذشت، دونالد #ترامپ رئیس جمهور امریکا به همراه همسرش مستقیما به پایگاه عین الاسد در استان #الانبار عراق آمد و در مقابل دوربین ها جشن سال نو را کنار سربازانش برگزار کرد و بدون سلام و والسلام با میزبان و مسئولینش به امریکا برگشت! و گفت نمی خواهد نیروهایش را از عراق خارج کند و اگر هم بخواهد از عراق برای عملیات در سوریه استفاده می کند. جالب آنکه مسئولین امریکایی با نخست وزیر عراق تماس برقرار کرده و به او گفته اند به عین الاسد برود تا با ترامپ دیدار کند!! فکر میکنم مسأله آنقدر واضح است که نیاز به تفسیر نداشته باشد؛ تا آنجا که امثال اثیل #نجیفی هم به رگ غیرتشان برخورده است. اما در این میان، چند نکته کوتاه به ذهن متبادر می شود: 1- به همان میزان که العبادی از نوری مالکی ضعیف تر بود، #عبدالمهدی از همان العبادی هم ضعیف تر است که مسئولین امریکایی چنین رفتاری با او میکنند. جالب تر آنکه بعد از این توهین آشکار به عزت ملی عراقی ها، کاخ سفید مجددا با عبدالمهدی تماس گرفته و از او برای سفر به امریکا دعوت به عمل آورده و عجیب آنکه جناب عبدالمهدی هم بی چون و چرا لبیک گفته! 2- این شوی رسانه ای ترامپ یک رسوایی هم برای #العبادی است که به طور ضمنی حضور و عدد بالای نیروهای امریکایی را منکر می شد یا تقلیل می داد. حتی او در اواخر دورانش صحبت از جدول خروج نیروهای امریکایی بعد از شکست داعش به میان می آورد و امروز فریبکاری او برای همه آشکار شد. 3- خوب است سلامی هم به جناب #مقتدی صدر عرضه بداریم. که با این سیاست بازی هایش در سالهای اخیر و خصوصا انتخابات اخیر عراق و آوردن مهره ای کم توان مانند عبدالمهدی، عراق را به چنین روزی انداخته است. البته که نباید از همدستی جناب #عمار حکیم نیز طفره برویم. انگار قرار است هر اتفاق و بلایی سر عراق بیاید، فقط واجب شرعی و ملی ایشان، صرفا حذف مهره های نزدیک به #ایران است. راستی اگر نخست وزیر امروز عراق #هادی_عامری یا فرد منتخب او بود، ترامپ چنین اقدامی می کرد و بدون جواب باقی می ماند؟ 📍جناب #مقتدی صدر که روزی با پیاده نظامش خضراء و حمرا سیاست در بغداد را زیر پا گذاشت، و پارلمان را اشغال کرد و خیمه زد و میلیونی آدم به "ساحة التحرير" کشید، می خواهد زیر ننگ این بی حرمتی ترامپ به عراق عرب بماند؟ نمی خواهد فراخوان بدهد و کفن پوش به صحنه بیاید و « کلا کلا امریکا » سر بدهد؟ کافی ست کمی تقوای الهی داشته باشید و فراخوان بدهید و تماشا کنید، حول همین مقابله با حضور امریکا چطور شمال و جنوب و شرق و غرب عراق از سنی و شیعه و حشد و بدر به خروش می آیند و امریکا را از این اقدامش پشیمان می کنند؟ راستی بخشی از منطقه خضراء هم بازگشایی شده، فکر کنم تظاهرات می تواند نزدیک تر به سفارت امریکا برگزار شود. بسم الله .. #جهاد_رضا

افتضاحی با عیار بالا !! تحریر 9 دی 1397 چهار روز پس از رأی اعتماد پارلمان عراق به خانم شیماء #الحیالی به عنوان وزیر جدید آموزش و پرورش و پس از افشاگری هایی که علیه وی شد، این شخص مجبور به تقدیم استعفای خود به عادل #عبدالمهدی شد تا نخستین وزیر مستعفی کابینه باشد. الحیالی متهم شده است که تفکرات داعشی دارد. این اتهام زمانی مطرح شد که مشخص گردید همسر، برادر و برادر زاده های او اعضای #داعش هستند. برادر الحیالی یعنی لیث از سرکردگان مشهور داعش در موصل و یکی از برادر زاده های نیز وی در جریان عملیات آزاد سازی موصل با عملیات انتحاری خود را در میان ارتش عراق منفجر کرد. الحیالی توسط خمیس الخنجر رهبر المشروع العربی و از اعضای ارشد المحور الوطنی - طیف سنی های فراکسیون البناء – نامزد وزارت شده بود. علاوه بر الحیالی، تعدادی دیگر از وزیران عبدالمهدی مانند وزیر جوانان و ورزش متهم به عضویت در گروه های تکفیری و همچنین حزب بعث هستند. آنچه مشخص است وجود تلاش برای نفوذ دادن عناصر وابسته به بعث و داعش در #کابینه عبدالمهدی است. معلوم نیست آیا نخست وزیر از پیشینه این افراد اطلاع داشته است یا اینکه نهادهای امنیتی وی را گمراه کرده اند. جالب آنجاست که سوابق و رزومه وزیران پیشنهادی تنها دقایقی قبل از جلسات رأی اعتماد از طریق واتس آپ در اختیار نمایندگان قرار می گرفت و نماینده ها نیز فرصتی برای بررسی سوابق این افراد نداشته اند و در یک فرآیند سریع به آنها رأی اعتماد داده اند. در هر صورت روشن است که علاوه بر حزب و فراکسیونی که این فرد یا سایر وزیران مشکوک الحال را معرفی کرده، نخست وزیر، رئیس پارلمان و نمایندگانی که به این شخص رأی داده اند در این افتضاح سیاسی و امنیتی مقصر هستند. افزون بر اینکه بر اساس برخی خبرها و تصاویر منتشر شده، رئیس پارلمان نقش مؤثری در اعلام غیر واقعی رأی آوردن نامزدهای وزارت در جلسات پارلمان دارد در حالیکه تعداد افراد حقیقی حاضر در پارلمان یا کسانیکه دست خود را به نشانه تأیید بالا برده اند مطابق نتیجه نهایی نبوده است. بی توجهی پارلمان به تعمیر دستگاه های الکترونیکی شمارش نمایندگان حاضر یا رأی گیری الکترونیکی که در جریان حمله هوادران صدر به پارلمان تخریب شده بودند موضوعی تردید آمیز است که بر صحت انتخاب این وزیران نیز تردید وارد می کند. tahrear

⭕️از زندان تا وزارت سلیم الحسنی تحلیلگر و منتقد عراقی مقیم لندن می نویسد: علاوه بر تعدادی از وزیران متهم به فساد و مشمولین قانون بعثی زدایی، عادل عبدالمهدی، محمد هاشم #العانی را برای وزارت بازرگانی برگزید. او چند ماه قبل با عفو مفسدین اقتصادی از زندان آزاد شد. وی همان موقع ۷۵۰ میلیون دینار (شش و نیم میلیارد تومان) به عنوان غرامت یکی از دزدی هایش در زمان تصدی معاونت وزارت صنعت پرداخت کرد. وی محکوم شده بود که در تجارت غیر قانونی سیگار دست داشته و در یک عملیات قاچاق لو رفته و بر اثر آن به زندان رفته است. نخست وزیر نیز بدون تردی از موضوع اطلاع داشته اما تصمیم به نامزدی وی برای وزارت بازرگانی گرفت. سید مقتدی #صدر به عنوان پرچمدار اصلاحات که #عبدالمهدی نامزد او برای نخست وزیری بود نیز از نامزدی العانی مطلع بودو به نمایندگان فراکسیونش دستور داد تا به او رأی اعتماد دهند. tahrear

عادل عبدالهادی یا عبدالمهدی !! تحریر ۳۱ فروردین ۱۳۹۸ شاید جالب توجه ترین حاشیه مراسم افتتاحیه کنفرانس بین المللی رؤسای #پارلمان های همسایه عراق سخنان #آل_شیخ، رئیس مجلس شورای #عربستان بود که نام نخست وزیر عراق را به به جای #عبدالمهدی، عبدالهادی خواند. این موضوع بازتاب فراوانی در میان کاربران عراقی داشت. برخی آن را خطای غیرعمد و برخی دیگر نیز رفتاری متعمدانه دانستند و آن را دلیلی بر عدم تمایل سعودی ها بر پذیرش واقعیت های عراق جدید از جمله به قدرت رسیدن شیعیان دانستند. عباس الموسوی تحلیلگر سیاسی و مشاور رئیس ائتلاف دولت قانون یکی از این اشخاص بود که با انتقاد از کسانیکه تغییر رویه ریاض در مقابل بغداد را ریشه ای می دانند گفت این رخداد عمدی بوده است. هر چند کاربران زیادی این سخن موسوی را طائفه ای و توهم دانستند اما توییت مقداد الحمیدان روزنامه نگار برجسته اهل سنت عراقی که به مواضع تند شناخته میشود نیز نشان داد که بسیاری در عراق از جمله او، این رفتار رئیس مجلس شورای سعودی را تعمدی می دانند. الحمیدان در توییت خود نوشت: گفته رئیس مجلس شورای سعودی آل شیخ خطا نبود: دکتور (عادل عبدالهادی) نخست وزیر. بلکه مبنای اعتقادی داشت، به خصوص آنکه او پیرو مکتب سلفیه است. وی عبارت (عبدالمهدی) را شرک آمیز می داند و بیان آن را خلاف شرع. زیرا مهدی از اسماء الحسنى نيست بنابراین مهدی را با هادی عوض کرد! tahrear

اوضاع #عبدالمهدی در تابستان داغ #عراق خوب نیست. صدری ها که حامی اصلی او در به قدرت رسیدن بودند می خواهند او را به پارلمان بکشانند تا همچنان ژست اصلاحاتی بگیرند و شخص دیگری را جایگزین کنند. جریان #حکمت هم که از ابتدا از تقسیم غنائم راضی نبود از وضع بد عادل مطلع است، نمی خواهد ناکامی دولت به نام او هم نوشته شود بنابراین در این شرایط اعلام کرده که به معارضه پیوسته است. احتمالا نصر هم همین شیوه را پی بگیرد....... tahrear

#لبنان ❗️هجو اعتراض! هم‌زمان با #تظاهرات اخیر در عراق که تفاوت اساسی با اعتراضات قبلی داشت، لبنان نیز به طور کم‌سابقه و شاید بی‌سابقه‌ای صحنه اعتراضات گسترده شد. نارسایی‌های مختلف برق و آب و امور شهری و همچنین مشکلات اقتصادی و پولی اخیر در لبنان، دلیل اصلی این #اعتراضات دانسته می‌شود. البته بسیاری معتقدند این مشکلات و نارسایی‌ها اتفاق جدیدی نیست. هرچند با شدت و ضعف همراه بوده است. به نظر می‌رسد سالها قبل، روزهای بسیار بدتری نسبت به امروز در لبنان گذشته، روزهایی که حیات یک طایفه در لبنان با خوردن ته‌مانده غذای در زباله‌ها میگذشت و مافیای رهبران صاحب قدرت و سلاح در اوج مکنت و ملک و ماشین و سلاح به سر می‌بردند. آن روزها مردم معمولی هم عزت و امنیت چندانی نداشتند. همه چیز در سلاح و داشتن قدرت و پول خلاصه می‌شد. آنچه که موجب می‌شود جمهور لبنانی به خیابان بیاید، زمینه‌اش نارسایی‌ها و بی‌عدالتی‌هاست، اما بروز آن میل و حاجتی تقریبا جهانی است که مهم‌ترین نمادش نفس معترض بودن است. بسیاری خرده خواهند گرفت به این حرف. و لیستی از نارسایی‌ها و بی‌عدالتی‌های لبنان را ارائه خواهند. کسی منکر این موارد نیست ولی حرف درباره چرایی و چگونگی این اعتراضات است. و اینکه چه ارتباطی بین امروز و میزان این نارسایی‌هاست. و دقیقا هدف این تظاهرات چیست و تا کجا می‌خواهد ادامه پیدا کند؟ اینکه حکومت #عبدالمهدی در عراق به یکسال نرسیده، شاهد شدیدترین تظاهرات برای سرنگونی است، بدون آنکه اتفاق خاصی در این چندماه در تضعیف معیشت مردم عراق افتاده باشد، یعنی قرار نیست تظاهرات پایان داشته باشد. در لبنان هم اگر بعد از مطالبات مشخص مالیاتی و بعضی مفاسد مثل حقوق‌های نجومی ادامه پیدا کرد، یعنی تابوی تظاهرات شکسته و هدف مشخص نیست. این را باید #فحشای_اعتراضات نام‌گذاری کرد. به هجو کشیده شدن اصل اعتراض کردن و اعتراض برای همیشه و برای همه‌چیز. میدان‌داری شبکه‌های مجازی و فقدان رهبر مشخص. این همان برنامه بیش از 10 سال قبل بنیاد دموکراسی وزارت خارجه امریکاست که از میدان آزمایش اکراین و گرجستان سربلند بیرون آمد و در میدان اصلی خود یعنی ایران 2009 به کار بسته شد که شکست خورد. اما با کمی تغییرات این دومینو خودش راهی کشورهای شمال افریقا تا غرب آسیا و خصوصا کشورهای عربی شد. اگرچه دیگر امریکا هدایت‌کننده و شروع‌کننده همه این اعتراضات نبود، اما این ذهنیت در مردم منطقه شکل گرفت که اعتراض به هرچیز و به هر زمان حق آنهاست. در بعضی موارد که مطابق با منافع امریکا باشد، مجددا حمایت و مشاوره و هدایت را بدست می‌گیرند، مانند اعتراضات دو هفته قبل عراق. وجه دیگر اعتراضات اخیر لبنان، نمایی از سبک‌زندگی خوش‌مشرب و خوش‌گذرانی بخش عظیمی از لبنانی‌ها داشت. کباب و مشروبات و رقاصی و موسیقی و فوتبال‌دستی بخش دیگری از مدیای پخش شده از اعتراضات بود. سعد #حریری با تصویب بعضی موارد از جمله کاهش حقوق سیاسیون و تغییراتی در تعرفه‌های شرکت‌های بیمه و مالیات به بخشی از مطالبات پاسخ داد و این اعتراضات رو به افول نهاد، اما شب گذشته با تحریک از طرابلس و پیگیری در بیروت، مجددا شعله‌ور شد. هرچند به نظر میرسد با برخورد ارتش و عدم حمایت حزب‌الله و امل این نقطه از اعتراضات نیز سریعا فروکش کند. پردازش عمیق به این تحولات مجال دیگری طلب می‌کند، اما به همین نکته بسنده می‌شود که اعتراضات همیشه ریشه‌اش نارسایی‌ها نیست. اعتراض به عنوان یک کنش اجتماعی کم‌کم تبدیل به ارزش برای توده‌ها می‌شود. نتیجه مطلوب برای امریکا، از بین‌رفتن تمام دولت‌های اقتدارگرا و تاثیر منطقه‌ای می‌باشد. که دائما درگیر دولت‌های چندماهه و رو به زوال هستند. و هرچه این موارد در کشورهای منطقه تقویت شود، کم‌تر به اسرائیل آسیب خواهد رسید. در بلندمدت نیز منابع و تولید و نیروی جوان هدر خواهد رفت و وابستگی دائمی پدید خواهد آورد. بنابراین کسانی که امروز برای تظاهرات به هر شکلی که باشد، کف می‌زنند، لزوما مدافع مردم نیستند. هدف تضعیف کشورهای مسلمان و از بین رفتن منابع آنهاست. با علم به اینکه فساد و ناکارآمدی امری واضح در این کشورهاست. اما جریانات اصلاحی مانند جریان #صدر در عراق، با وجود وزراء و اکثریت پارلمان #عراق، از راه صحیح برای اصلاح استفاده نمی‌کنند و میدان‌دار اعتراضات خیابانی هستند!! اعتراض به چه ؟ به دولتی که خودشان سرکار آورده‌اند و شریک در آن هستند. #جها_رضا

#یادداشت #عراق 🔸 استعفای عبدالمهدی؛ عراق در مسیری مبهم! جمعه ۲۹ نوامبر، ساعتی پس از خطبه نماز جمعه نماینده آیت‌الله #سیستانی نخست‌وزیر عراق عادل عبدالمهدی اعلام کرد که استعفای خود را تقدیم پارلمان می‌کند. در این خطبه، خطاب آیت‌الله سیستانی عمدتا با پارلمان بود و تأکید بر «بررسی گزینه‌های جدید در پارلمان» تعبیری بود برای روی کار آمدن دولت جدید در عراق. بدین ترتیب پس از حدود دو ماه، جریان اخیر اعتراضات در عراق (اکتبر۲۰۱۹) منجر به سقوط دولت عراق شد. که البته در دو شب آخر خود، چهره خونینی به خود گرفت و منجر به کشته شدن حدود ده‌ها نفر در استان #نجف و ذی‌قار و زخمی شدن بیش از هزار نفر در این دو استان شد. و این وضعیت حداقل برای شهر نجف اشرف بی‌سابقه بود. بررسی عملکرد جریان‌های مختلف عراقی، خصوصا در داخل بیت شیعی امری مهم به نظر می‌رسد. از ساز و کار پشت‌پرده اما فعال عمار حکیم، از تلاش #مقتدی_صدر برای سوار شدن بر موج آشوب‌ها و اعتراضات تا انفعال جریان فتح به رهبری هادی عامری همگی نیازمند یک آسیب‌شناسی جدی برای شناخت چالش‌ها و ظرفیت‌های ساختار درون شیعی عراق است. اما عادل عبدالمهدی که عمر نخست‌وزیری خود را به سختی به انتهای سال اول خود رساند و رفت، از همان ابتدا با چالش جدی در تشکیل کابینه مواجه بود که می‌شود گفت نهایتا هم کابینه کامل نشد! و بسیاری از پست‌ها با حکم سرپرستی ادامه فعالیت داشتند. امروز که با پایان کابینه ناپایدار عبدالمهدی مواجهیم، لازم است نحوه انتخاب او را یادآوری کنیم. عادل عبدالمهدی برخلاف نخست‌وزیران پیشین خود، خود را برای این پست دواطلب نکرد، بلکه به سراغ او رفتند. مشخصا عبدالمهدی را باید دست‌پخت توافق مقتدی صدر و محمدرضا سیستانی (فرزند آیت‌الله سیستانی) دانست. محمدرضا سیستانی به دنبال فردی میانه بود. میانه بدان معنا که نه تحت امر ایران عمل کند و نه به آغوش امریکا بغلتد. اما مقتدی صدر بهتر می‌دانست به دنبال چیست. او نخست‌وزیر خارج از حزب الدعوه را به هر عنوان و اسمی، یک موفقیت برای خود میدانست. و البته این را آغاز راه تلقی می‌کرد. جریان فتح هم #عبدالمهدی را گزینه‌ای مناسب و نه ایده‌آل برای خود و بهتر از #العبادی می‌پنداشت. و ترجیح داد معارضه چندانی با این انتخاب نکند و سعی کند در تشکیل کابینه از جریان صدر امتیازاتی در قبال این عدم معارضه کسب کند که نتوانست! امروز باید از افرادی که انتخاب عادل عبدالمهدی را رقم زدند پرسید که به چه دلیل حالا به خط مقدم برای سقوط دولت عبدالمهدی تبدیل شده‌اند. آیا مشکلات اقتصادی و معیشتی و زیرساختی و فساد در عراق را حاصل عملکرد عبدالمهدی می‌دانند؟! یا اینکه انتظار داشتند دولت عبدالمهدی در کمتر از یک‌سال چه معجزه‌ای انجام دهد که حالا مسئول وضعیت فعلی عراق شناخته شود و مجبور به استعفا شود؟! و سؤال مهم‌تر آنکه اگر به دلیل فشار و خون‌ریزی در خیابان، قرار باشد حکومت‌ها ساقط شوند، این رویه تا کجا پیش خواهد رفت؟ و همین ظاهر نظام سیاسی که در عراق کار می‌کند، باقی خواهد ماند؟ مقتدی صدر، پس از استعفای عبدالمهدی، از این اتفاق استقبال کرده و خواهان انتخاب نخست‌وزیر از طریق همه‌پرسی شده‌است؛ آن‌هم با قرار دادن صندوق‌های رأی در میادین اعتراضات اخیر! که این به خودی خود سطح جدیدی از عوام‌گراییِ بی‌مبنا را به نمایش درآورده است.. در حالی که طبق قانون اساسی عراق، انتخاب نخست‌وزیر با معرفی رئیس‌جمهور و رأی اعتماد پارلمان انجام می‌شود. همچنین مقتدی صدر خواهان ادامه تظاهرات شده است. و اینکه دولت بعدی هم دولتی برمبنای شایسته سالاری باشد و به دور از سهمیه بندی‌های مذهبی و حزبی. شعاری که در عراق فقط گفتنش ساده‌است و اگر قرار بر تشکیل چنین دولتی باشد، اولین مانعش خود مقتدی صدر خواهد بود! اما آنچه پس از این مهم است، روند انتخاب نخست‌وزیر است که حالا به این سادگی‌ها نیست. مقتدی صدر همچنان مسیر دوگانه خود را ادامه خواهد داد و هم سهمش در قدرت افزایش خواهد داد و هم ژست مخالف و معارض را حفظ خواهد کرد. ظاهرا هنوز این سیاست برای جامعه عراق جواب می‌دهد! اما جریان فتح (نزدیک به ایران) که بعد از جریان سائرون (صدر) بیشترین کرسی‌های پارلمان را در اختیار دارد، لازم است که خود را از حالت انفعال خارج نماید و بداند که نقش فعلی سکوت و دوری از معارضه چندان در عراق کارآمد نیست. و حتی ممکن است بخش زیادی از طرفداران خود را از دست بدهد و به جریانات فعال دیگر سرریز کند. از طرفی با پیگیری فعالانه اهداف و خواسته‌های خود می‌تواند به جریان‌های دیگر این درس را بدهد که مسئول اقدامات خود باشند و مسئولانه رفتار کنند. مشاهده یادداشت کامل: ✅ https://iswnews.com/24037 ✅ @iswnews 1

#عراق استعفای عبدالمهدی! بعد از خطبه نماینده آیت‌الله سیستانی مبنی بر بررسی گزینه‌های جدید در پارلمان،نهایتا عادل #عبدالمهدی استعفا داد. پیش از این از چند و چون اعتراضات اخیر گفته شده بود. اما حالا با مسأله‌ای مهم و جدی مواجهیم. در حالی که عبدالمهدی حاصل توافق #مقتدی_صدر و محمدرضا #سیستانی و عدم تعارض سایر جریان‌ها بود، کمتر از یک‌سال مقتدی صدر میدان‌دار کنار رفتن عبدالمهدی شد و خطبه نماینده مرجعیت هم تیر خلاص ماجرا بود. مسأله جدی اما آنجاست که برخلاف تلقی سال‌های متمادی که حوزه نجف و مکتب مرحوم آیت‌الله خوئی (که آیت‌الله سیستانی وارث آن است) را غیر معتقد به ولایت مطلقه فقیه برمی‌شماردند، حالا ایشان عملا در حال کنش در چارچوب ولایت مطلقه فقیه است، و نه ولایت مقیده فقیه! جالب آنکه از سیاسیون سکولار شیعه و سنی، تا معترضین به نظام ولایت‌فقیه ایران، تا همین دیشب همگی مطالبه حکم حکومتی از بیت زعیم شیعه عراق را مطرح می‌کردند تا چاره‌ای برای وضعیت فعلی پیدا شود. و نماینده ایشان امروز رسما عمر دولت یک‌ساله عبدالمهدی را که اتفاقا با موافقت خود ایشان تشکیل شده بود را پایان می‌دهد. حالا باید پرسید گام بعدی در کجاست؟! ادامه سطح فعلی یا حرکت به سمت تشکیل حکومت تحت نظر #ولایت_فقیه در عراق یا عقب‌نشینی از دخالت در سیاست عراق. که این آخری انصافا بعید به نظر می‌رسد و مسیری که تا امروز طی شده، راه بازگشت ندارد. ادامه سطح فعلی هم نتیجه بهتری از وضعیت فعلی نخواهد داد. و معلوم نیست اگر قرار بر استعفای دولت‌ها با فشار در خیابان یا ترس از خون‌ریزی بیشتر باشد، در آینده چیزی از همین نظام سیاسی که نیم‌بند کارایی دارد باقی بماند. ـ...! #جهاد_رضا