eitaa logo
♡•دُختࢪانِ چـٰادُࢪَی♡
1.9هزار دنبال‌کننده
21.4هزار عکس
9.5هزار ویدیو
130 فایل
˼ بِسۡـم‌ِرَب‌ِالْحُ‌ـسِی‍ـنۡ...˹🫀 هَمیـن‌چآدرےڪِہ‌برسَـرتُوسـت، دَر‌ڪَربلا،حتّـۍبا‌سَخـت‌گیرےهـٰاے یَزیـد‌،از‌سَـر‌زیـنَـبۜ‌نیوفـتـٰاد 🍃 ⩥ مدیر کانال: @Amamzmanaj ⩥ رزرو تبلیغات‌و‌تبادلات: @Amamzmanaj تولد کانال✨ : ۱۴۰۰/۱/۵
مشاهده در ایتا
دانلود
(شهادت‌به‌خون‌وتیروترکش‌نیست آن‌روزکه‌خداراباهمه‌ چیزودرهمه‌جادیدیم‌و نشان‌دادیم‌شهیدشده‌ایم . .)
الله يحفظه !
به قول حسین ستوده: حیفه آدم بمیره تو حسرت کربلا..❤️‍🩹
میگفت:جهنمم‌برم‌اونجافریادمیزنم؛ من‌حسین‌رودوست‌دارم🥲🫀!
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
‹👀› - ودوست‌داشتن‌تو، آشکارترین‌امری‌ست که‌به‌آن‌دلبسته‌ام ...🫠❤️‍🩹 ❤️¦↬ ❤️¦↬ ⤦‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
شکر ِخدا . . .🥲❤
امروز‌سالروز‌شهادت‌کسیِ‌که‌ صنعت‌موشکی‌بهش‌مدیونه . پدرِ‌موشکیِ‌ایران.. حـاج‌حسـن‌طهرانی‌مقـدم! شادیِ‌روح‌شون‌صلوات🌿
بآبِ‌بِهشت‌باز‌شده‌اَز‌سَرزمین‌تو:)))...؛💙 بالا‌نِشین‌کِسی‌است‌که‌شد‌هَمنِشین‌تو هر‌هَفته‌اذن‌ِمَردم‌ِاین‌خآک‌میرسَد اَز‌شَنبه‌های‌سُفره‌ی‌ام‌البنین‌تو
صَباحاً اتَنَفّسُ بِحُبِّ الحُسَين علیه‌السلام ..♥️
- صَلْي‌ٰالله‌عَلیـکَ‌یآ‌سَیدُنااَلغَریب‌یا‌اَباعَبدالله -
- یه عزیزی می‌گفت: زن‌ نباید زیباییش رو طوری‌ آشکار کنه که‌ مردم‌ مثل‌ مهتاب‌ نگاش‌ کنن، بلکه‌ باید مثل آفتاب‌ باشه تا وقتی‌ کسی‌ به‌ جمالش‌ نظر کرد چشمش‌ رو به‌ زمین‌ بدوزه!💙🌱
enc_1717015532531888957548.mp3
2.02M
الان فقدر امام رضا درکم میکنه 💔
شک‌ندارم‌بین‌خیل‌زائران‌کربلا فاطمه(س)گریان‌تنهائی‌قبر‌مجتبی‌(ع)‌است😭
شور - وقت اذونه.mp3
7.6M
ای‌ترانه‌ی‌روی‌لبام‌علـي‌اکبـ³³³ـر❤️‍🔥 . ‌
🤍"جانَم میرَوَد"🤍 گوشیش و برداشت و به زهرا پیام داد که فردا بیاد تا باهم به خونه مریم برن زهرا برعکس نازی این مراسم و دوست داشت و مهیا می دونست که زهرا از این دعوت استقبال می کند _شهاب _جانم بابا _پوستراتون خیلی قشنگه _زدنشون؟؟ مریم سینی چایی و روی میز گذاشت _آره آقای مرادی امروز با کمک چند نفر زدنشون شهاب سری تکون داد مریم استکان چایی و جلوی پدرش گرفت .... _دستت درد نکنه دخترم _نوش جان راستی بابا میدونی پوسترارو مهیا درست کرده _واقعا؟ احسنت خیلی زیبا شدن شهین خانم قرآنش و بست و عینکش و از روی چشمانش برداشت _ماشاء الله خیلی قشنگ درست کرده. میگم مریم چند سالشه؟ دانشجوه؟؟ با این حرف شهین خانم، مریم و شهاب شروع کردن به خندیدن _واه چرا میخندید مریم خنده اش رو جمع کرد _مامان اینم می خوای بنویسی تو دفترت براش شوهر پیدا کنی بیخیال مهیا شو لطفا محمد آقا که سعی در قایم کردن خنده اش کرد _خب کار مادرتون خیره شهین خانم چشم غره ای به بچه ها رفت و به قرآن خوندنش ادامه داد شهاب از جاش بلند شد _من دیگہ برم بخوابم شبتون بخیر به طرف اتاقش رفت... روی تخت دراز کشید و دو دستش و زیر سرش گذاشت امشب برایش شب ِعجیبی بود شخصیت مهیا برایش جالب بود وقتی اونو با اون عصبانیت دید خودش لحظه ای از مهیا ترسید یاد اون روزی افتاد که به او سید گفت خنده اش گرفت قیافه اش دیدنی بود اون لحظه تا الان دختری جز مریم اینقدر با او راحت برخورد نمیکرد... استغفرا... زیر لب گفت _ای بابا خجالتم نمی کشم نشستم به دختر مردم فکر می کنم با صدای گوشیش سرجایش نشست گوشیش رو برداشت برایش پیامک اومده بود از دوستش محسن بود _سید فک کنم طلبیده شدی ها شهاب لبخندی زد و ان شاء الله برایش فرستاد.... _اومدم زهرا اینقدر زنگ نزن تماس و قطع کرد... و مقنعه و سر کرد رژ لب ماتی رو لباش کشید به احترام این روز و خانواده مهدوی لباس تیره تنش کرد و آرایش زیادی نکرد کیفش و برداشت و از اتاق بیرون رفت... _کجا داری میری مهیا نمی دونست چرا اینبار از حرف مادرش عصبی نشد و دوست داشت جوابش و بده _دارم با زهرا میرم خونه مریم می خوان سبزی پاک کنن برا مراسم شهین خانم گفت بیام کمک مهلا خانم با تعجب گفت _همسایمون مهدوی رو میگی _آره دیگه.. من رفتم مهلا خانم با تعجب به همسرش نگاه کرد باورشون نمی شد که مهیا برای کمک به این مراسم رفته باشه برای اطمینان به کنار پنجره رفت تا مطمئن بشه مهیا با زهرا دست داد _خوبی _خوبم ممنون _میگم مهیا نازی نمیاد _نه نازی با خونوادش هر سال چون چند روز تعطیله این روزارو میرن شمال _مهیا کاشکی چادر سر می کردیم الان اینا نمی زارن بریم تو که مهیا لبخندی زد دقیقا این چیزی بود که خودش اوایل در مورد قشر مذهبی فکر می کرد _خودت بیای ببینی بعد متوجه میشی آیفون را زدند _کیه _باز کن مریم _مهیا خودتی بیا تو در باز شد وارد خونه شدن چندتا خانم نشسته بودند ودر حال پاک کردن سبزی بودن... از بین اونا سارا و نرجس و شناخت با سارا و مریم سلام کرد شهین خانم به طرفش اومد _اومدی مهیا _بله اومدم آب قند بخورم برم _تا همه سبزیارو تمیز نکنی از آب قند خبری نیست بقیه که از قضیه آب قند خبری نداشتند با تعجب به اونا نگاه می کردند مهیا زهرا رو به دخترا معرفی کرد جو دوستانه بود... اگر نگاه های نرجس و مادرش مهیا رو اذیت نمی کردند به مهیا خیلی خوش می گذشت مریم قضیه دیشب و برای دخترا تعریف کرد سارا_آره دیدم می خواستم ازت بپرسم پیشونیت چشه زهرا_پس من چرا ندیدم سارا_کوری خواهرم دخترا خندیدندکه صدای یاالله شهاب و دوستش محسن خنده هایشان را قطع کرد شهاب و محسن وارد شدن و یه مقدار دیگری از سبزی را اوردن _اِ این حاج آقا مرادیه خودمونه مگه نه مریم؟؟ چرا عمامه اشو برداشته مریم سرش و پایین انداخته بود و گونه هایش کمی قرمز شده بود _شاید چون دارن کار می کنن در اوردن مهیا نگاه مشکوکی به مریم انداخت محسن آقا با شهاب خداحافظی کرد و رفت... مهیا صدایش و بالا برد _شهین جوونم شهاب که نزدیک دخترا مشغول آب خوردن بود با تعجب به مهیا نگاه کرد _شهین جونم چیه دختراز مادرتم بزرگترم مهیا گونه ی شهین خانم و کشید _چی میگی شهین جون شما با این خوشکلیت دل منو بردی با این حرف مهیا آب تو گلوی شهاب پرید و شروع کرد به سرفه کردن _وای شهاب مادر چی شد آب بخور شهاب لیوان و دوباره به دهانش نزدیک کرد _میگم شهین جونم من از تو تعریف کردم پسرت چرا هول کرد ازش تعریف می کردم چیکار می کردآب دوباره تو گلوی شهاب پرید و سرفه هایش بدتر شده بود... دخترا از خنده صورت هایشان سرخ شده بود _مهیا میکشمت پسرمو کشتی _واه شهین جون من چیزی نگفتم شهاب زود خداحافظی کرد و رفت سارا_پسرخالمو فراری دادی _ای بابا برم صداش کنم بشینه باما سبزی پاک کنه مهیا از جاش بلند شد که مریم مانتویش و کشید _بشین سرجات دیوونه...
🤍"جانَم‌میرَوَد"🤍 محمد آقا شب بخیری گفت و همراه شهین خانم به داخل رفتند... شهاب از جاش بلند شد تا به اتاقش بره که مریم صداش کرد _شهاب بی زحمت ظرفارو از انباری بیار می خوایم بشوریم _مریم ظرفا یکبار مصرفن لازم نیست بشورید هوا سرده _نه خاک گرفتن باید بشوریمشون _باشه شهاب به سمت انباری رفت سارا_میگم مریم راهیان نورمون کی افتاد؟؟ _یه هفته دیگه میریم به امید خدا فردا پس فردا اعلام میکنیم _منو زهرا هم میایم مریم با تعجب به مهیا نگاه کرد _می خوای بیای؟؟ _آره منو زهرا دوم دبیرستان با مدرسه رفتیم خیلی خوش گذشت نرجس_ولی شما نمی تونید بیاید این اردو مخصوص فعالین پایگاه ها هست مریم_من میپرسم خبرت می کنم شهاب ظرفا رو ڪنار حوض گذاشت _بفرمایید _خیلی ممنون داداش . _خواهش میکنم _میگم شهاب برا اردوی هفته آینده مهیا و دوستش میتونن بیان؟ _دوست دارن بیان؟؟؟ _آره _باشه میتونن بیان ولی فردا مدارک لازم و بیارن تا بیمه شن .شبتون بخیر سارا_ایول مطمئنم این بار خیلی میچسبه _معلومه که میچسبه.کم چیزی نیست من افتخار همراهی دادم بهتون دختر ها بلند شدند و مشغول شستن ظرف ها شدن مریم به مهیا نگاهی انداخت فکرشم نمی کرد که مهیا بخواد با اونا به شلمچه بیاید... اون با بقیه دخترا فرق می کرد با اینکه مقید نبود لباس پوشیدنش هم خوب نبود اما هیچوقت مثل بقیه تو مراسمات و این عقایدجبهه نمی گرفت... مریم مطمئن بود این دختر دلش خیلی پاک تر از اون چیزی هست که فکر می کنه وامیدوار بود که هر چه زودتر خودش و پیدا کنه با پاشیدن آب سردبه صورتش به خودش اومد مهیا_به کجا خیره شدی لبخندی زد و جواب مهیا رو با شلنگ آبی که به سمتش گرفت داد و این شروع آب بازیشون شد... بسته بندی سبزی ها تموم شده بود... همه برای مراسم و ناهار به مسجد رفته بودن اما دختر ها اونقدر خسته بودند که ترجیح دادند خونه بمونند و استراحت کنند و عصر دوباره به بقیه ڪارا رسیدگی کنند وارد اتاق مریم شدند همه ی دخترها خودشان و روی تخت انداختند _تختمو شکوندید _ساکت شو مریم شهین خانوم که تو حیاط منتظر شهاب بود که بیاید و باهم سبزی ها رو به مسجد ببرند مریم و صدا زد مهیا که به پنجره نزدیک بود پنجره رو باز کرد _اِ شهین جونم تو هنوز اینجایی شهین خانم خندید _آره هنوز اینجام مهیا جان شهاب ناهارتونو اورده بیاید ببرید _چشم خوشکلم _خدا بگم چیکارت کنه دختر من رفتم تا مهیا می خواست چیزی بگه نرجس از جاش بلند شد _من می رم غذاها رو میارم نرجس که از اتاق بیرون رفت مهیا روبه مریم و سارا گفت _یه چیز میگم ناراحت نشید سرتونو بکوبید به دیوار... من از این عفریته اصلا خوشم نمیاد مریم_عفریته؟؟ سارا_نرجس دیگه فدات مهیا حسمون مشترکه _دخترا زشته _جم کن بابا مریم مقدس نرجس غذاها را اورد. نهار قیمه بود... مهیا می تونست بدون شک بگه که این خوش مزه ترین و خوش بوترین قیمه ای بود که تا الان خورده بود دخترها تا عصر استراحت کردند... و دوباره تا شب بکوب ڪار کردند شب هم مهلا خانم و مادر زهرا هم به اونا اضافه شده بودند ساعت ۱۱بود که همه کم کم در حال رفتن بودند مریم_میگم دخترا پایه هستید امشب پیشم بمونید ظرفای ناهار فردا رو هم باهم بشوریم همه دخترا از این حرف مریم استقبال کردند مادر زهرا بدون اعتراض قبول کرد مهلا خانم هم که از خداش بود که مهیا کنار مریم بمونه به شهین خانم گفت که اگر می تونست خودش هم برای کمک می موند ولی باید همراه احمد آقا به خونه ی آقا احسان برن و برای مراسم فردا به اون کمک کنند همه رفته بودن وفقط دخترا وشهین خانم تو حیاط نشسته بودند واقعا حیاط بزرگ و با صفایی داشتند محمدآقا و شهاب هم اومدندو روی تختی که تو حیاط بود نشته اند محمد آقا_خسته نباشید دخترای گلم اجرتون با امام حسین خیلی زحمت کشیدید شهین خانم_ قراره امشبم بمونن و همه ی ظرفای فردا رو بشورن محمد آقا_ پس تا میتونی ازشون کار بکش حاج خانوم _شهین جونم بلاخره یه آب قندبده حالم جا بیاد بعد ازم کار بکش _تا وقتی بگی شهین جون آب قند که نمیبینی هیچ کلی ازت کار میکشم مریم سینی چایی و به سمت همه گرفت به مهیا که رسید مهیا آروم گفت _خوشکل خانم از حاج آقا مرادی چه خبر و چشمکی زد مریم که هول کرد سینی و که دوتا استکان چایی داشت از دستش سر خورد و روی مهیا افتاد مهیا از جاش بلند شد... شهین خانم به طرفش دوید _وای چی شد مریم تند تند مانتوی مهیا رو می تکوند _وای سوختی مهیا محمد آقا نگران به اونا نزدیک شد _دخترم حالت خوبه مهیا مانتویش و به زور از دست های مریم کشید _ول کن مانتومو پارش کردی _بده به فکرتم _نمی خواد به فکرم باشی رو به بقیه گفت _چیزی نیست نگران نباشید چاییا زیاد داغ نبودند... نویسنده :سرکار‌خانم‌فاطمه‌امیری
🤍"جانَم‌میرَوَد"🤍 _بیدار شو دیگه تنبل مهیا دست مریم و پس زد _ول کن جان عزیزت مریم بیخیال نشد و به ڪارش ادامه داد _بیدار میشی یا به روش خودم بیدارت میکنم مهیا سر جایش نشست ــ بمیری بفرما بیدار شدم چی می خوای مهیا با دیدن هوای تاریڪ بلند شد و پنجره اتاق و باز کرد... _هوا که تاریکه پس چرا بیدارم کردی مریم بوسه ای روی گونه اش کاشت _فدات واسه نماز بیدارت کردم مهیا نمی دونست چرا ولی خجالت کشیدکه بگه نماز نمی خونه پس بی اعتراض مقنعه اش و سرش کرد _مریم دخترا کجان؟؟ مریم در حال جمع کردن رخت خواب ها گفت _اونا که مثل تو خوابالو نیستن زود بیدار شدن الان پایین دارن وضو میگیرن مهیا با تعجب گفت _زهرا پیششونه؟؟ _آره دیگه مهیا باور نمی کرد که زهرای خوابالو بیدار شده باشه با مریم به سمت سرویس رفتن با اینڪه سال ها است که نماز نخونده بود اما وضو و نماز یادش مونده بود به اتاق برگشت مریم چادر سفید گل گلی براش آورد روبه قبله ایستاد و نمازش و شروع ڪرد _الله اڪبر الله اڪبر نمازش تموم شد بوسه ای بر روی مهر زد و نفس عمیقی کشید سجاده بوی گلاب می داد احساس خوبی به مهیا دست داد مریم با تعجب به مهیا نگاه می کرد باورش نمی شد که مهیا بتوانه اینقدر خوب نماز بخونه .... مهیا سر از سجاده بلند کرد مریم بی اختیار به سمتش رفت و اونو بغلش کرد مهیا با تعجب خودش و از مریم جدا کرد _یا اڪثر امام زاده ها دیونه شدی مریم خندید و بر سر مهیا کوبید _پاشو بریم پایین صبحونه بخوریم _آخه الان وقت صبحونه است _غر نزن مهیا و مریم ڪنار بقیه دخترا روی تختی که تو حیاط بود نشستند هوا تاریک و سرد بود صبحانه رو محمد آقا آش آورده بود محمد آقاو شهین خانم تو آشپزخانه صبحانه و خوردن مهیا در گوش زهرا گفت _جدیدا سحر خیز شدی ڪلڪ زهرا چشم غره ای برای مهیا رفت در حال خوردن صبحانه بودند که شهاب سریع در حالی که کتش و تنش می ڪرد به طرف در خونه رفت _شهاب صبحونه نخوردی مادر _با بچه ها تو پایگاه می خورم دیرم شده شهاب که از خونه بیروت رفت دخترا به خوردن ادامه دادن _میگم مریم این داداشت خداحافظی بلد نیست به جای مریم نرجس با اخم روبه مهیا گفت _بلده ولی با دخترای غریبه و این تیپی صحبت نمی کنه محض گفتن این حرف نرجس با اخم سارا و مریم مواجه شدتا مهیا می خواست جوابش و بدهه که زهرا آروم باشی بهش او گفت مهیا قاشق اش و تو کاسه گذاشت و از جاش بلند شد مریم_کجا تو که صبحونه نخوردی _سیر شدم به طرف اتاق مریم رفت خودش و روی تخت انداخت برای چند لحظه پشیمون شده بود ڪه امشب و مانده بود از جاش بلند شد... به طرف آینه رفت به چهره ی خودش نگاهی ڪرد بی اختیار مقنعه اش و جلو آورد و وهمه ی موهایش و داخل فرستاد به خودش نگاه کرد مثل دختری محجبه شده بود لبخندی روی لبانش نشست قیافه اش خیلی عوض شده بود چهره اش خیلی معصوم شده بود تا می خواست مقنعه اش و به صورت قبل برگردوند در باز شد و مریم وارد اتاق شد مریم با دیدن مهیا با ذوق به طرفش رفت _واااای مهیا چه ناز شدی دختر مهیا دست برد تا مقنعه اش و عقب بکشه _برو بینم فک کردی گوشام مخملیه مریم دستش و کشید _چیکار میکنی بزار همینطوری بمونه چه معصوم شده قیافت مهیا نگاهی به خودش در آیینه انداخت نمی تونست این چیز و انکار کند واقعا چهره اش ناز ومعصوم شده بود _مهیا یه چیز بگم فک نکنی من خدایی نکرده منظوری داشته باشم و.... _مریم بگو _مقنعه اتو همینجوری بزار هم خیلی بهت میاد هم امروز روز دهم محرمِ مهیا نگذاشت مریم حرفش و ادامه بده _باشه _در مورد نرجس... _حرف اون عفریته برام مهم نیست ناراحت هم نشدم خیالت تخت دو نفره و چشمکی برای مریم زد در واقع ناراحت شده بود ولی نمی خواست مریم و ناراحت کنه مریم با خوشحالی بوسه ای روی گونه اش کاشت _ایول داری خواهری پایین منتظرتم مهیا به سمت آینه چرخید و دوباره خودش و تو آینه برانداز کرد.... اگر کسی دیگه ایی به جای مریم بود حتما از حرف هاش ناراحت می شد ولی اصلا از حرف های مریم ناراحت نشده بود خودش هم می دونست که صاحب این روزها حرمت دارد بلاخره در اون روز سخت که احمد آقا مریض بود وجودش و احساس کرده بود و دوست داشت شاید به پاس تشڪرم باشه امروز رو باحجاب باشه... نویسنده :سرکار‌خانم‌فاطمه‌امیری