میگفت:جهنمم‌برم‌اونجافریادمیزنم؛ من‌حسین‌رودوست‌دارم🥲🫀!

‹👀› - ودوست‌داشتن‌تو، آشکارترین‌امری‌ست که‌به‌آن‌دلبسته‌ام ...🫠❤️‍🩹 ❤️¦↬ #استوری ❤️¦↬ #حسین_جانم ⤦‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

شکر ِخدا . . .🥲❤ #امام_حسین

امروز‌سالروز‌شهادت‌کسیِ‌که‌ صنعت‌موشکی‌بهش‌مدیونه . پدرِ‌موشکیِ‌ایران.. حـاج‌حسـن‌طهرانی‌مقـدم! شادیِ‌روح‌شون‌صلوات🌿

بآبِ‌بِهشت‌باز‌شده‌اَز‌سَرزمین‌تو:)))...؛💙 بالا‌نِشین‌کِسی‌است‌که‌شد‌هَمنِشین‌تو هر‌هَفته‌اذن‌ِمَردم‌ِاین‌خآک‌میرسَد اَز‌شَنبه‌های‌سُفره‌ی‌ام‌البنین‌تو

صَباحاً اتَنَفّسُ بِحُبِّ الحُسَين علیه‌السلام ..♥️

- صَلْي‌ٰالله‌عَلیـکَ‌یآ‌سَیدُنااَلغَریب‌یا‌اَباعَبدالله -

_

- یه عزیزی می‌گفت: زن‌ نباید زیباییش رو طوری‌ آشکار کنه که‌ مردم‌ مثل‌ مهتاب‌ نگاش‌ کنن، بلکه‌ باید مثل آفتاب‌ باشه تا وقتی‌ کسی‌ به‌ جمالش‌ نظر کرد چشمش‌ رو به‌ زمین‌ بدوزه!💙🌱

الان فقدر امام رضا درکم میکنه 💔

راضی‌نبود‌به‌کشتن‌و‌ناچار‌میزد:))

شک‌ندارم‌بین‌خیل‌زائران‌کربلا فاطمه(س)گریان‌تنهائی‌قبر‌مجتبی‌(ع)‌است😭

ای‌ترانه‌ی‌روی‌لبام‌علـي‌اکبـ³³³ـر❤️‍🔥 . ‌#مرتضی‌یبرنژاد

منم دم مرگم میبینمت مولا 💔 :)))) #علی‌پناهی

🤍"جانَم‌میرَوَد"🤍 #پارت‌چهل‌سوم _بیدار شو دیگه تنبل مهیا دست مریم و پس زد _ول کن جان عزیزت مریم بیخیال نشد و به ڪارش ادامه داد _بیدار میشی یا به روش خودم بیدارت میکنم مهیا سر جایش نشست ــ بمیری بفرما بیدار شدم چی می خوای مهیا با دیدن هوای تاریڪ بلند شد و پنجره اتاق و باز کرد... _هوا که تاریکه پس چرا بیدارم کردی مریم بوسه ای روی گونه اش کاشت _فدات واسه نماز بیدارت کردم مهیا نمی دونست چرا ولی خجالت کشیدکه بگه نماز نمی خونه پس بی اعتراض مقنعه اش و سرش کرد _مریم دخترا کجان؟؟ مریم در حال جمع کردن رخت خواب ها گفت _اونا که مثل تو خوابالو نیستن زود بیدار شدن الان پایین دارن وضو میگیرن مهیا با تعجب گفت _زهرا پیششونه؟؟ _آره دیگه مهیا باور نمی کرد که زهرای خوابالو بیدار شده باشه با مریم به سمت سرویس رفتن با اینڪه سال ها است که نماز نخونده بود اما وضو و نماز یادش مونده بود به اتاق برگشت مریم چادر سفید گل گلی براش آورد روبه قبله ایستاد و نمازش و شروع ڪرد _الله اڪبر الله اڪبر نمازش تموم شد بوسه ای بر روی مهر زد و نفس عمیقی کشید سجاده بوی گلاب می داد احساس خوبی به مهیا دست داد مریم با تعجب به مهیا نگاه می کرد باورش نمی شد که مهیا بتوانه اینقدر خوب نماز بخونه .... مهیا سر از سجاده بلند کرد مریم بی اختیار به سمتش رفت و اونو بغلش کرد مهیا با تعجب خودش و از مریم جدا کرد _یا اڪثر امام زاده ها دیونه شدی مریم خندید و بر سر مهیا کوبید _پاشو بریم پایین صبحونه بخوریم _آخه الان وقت صبحونه است _غر نزن مهیا و مریم ڪنار بقیه دخترا روی تختی که تو حیاط بود نشستند هوا تاریک و سرد بود صبحانه رو محمد آقا آش آورده بود محمد آقاو شهین خانم تو آشپزخانه صبحانه و خوردن مهیا در گوش زهرا گفت _جدیدا سحر خیز شدی ڪلڪ زهرا چشم غره ای برای مهیا رفت در حال خوردن صبحانه بودند که شهاب سریع در حالی که کتش و تنش می ڪرد به طرف در خونه رفت _شهاب صبحونه نخوردی مادر _با بچه ها تو پایگاه می خورم دیرم شده شهاب که از خونه بیروت رفت دخترا به خوردن ادامه دادن _میگم مریم این داداشت خداحافظی بلد نیست به جای مریم نرجس با اخم روبه مهیا گفت _بلده ولی با دخترای غریبه و این تیپی صحبت نمی کنه محض گفتن این حرف نرجس با اخم سارا و مریم مواجه شدتا مهیا می خواست جوابش و بدهه که زهرا آروم باشی بهش او گفت مهیا قاشق اش و تو کاسه گذاشت و از جاش بلند شد مریم_کجا تو که صبحونه نخوردی _سیر شدم به طرف اتاق مریم رفت خودش و روی تخت انداخت برای چند لحظه پشیمون شده بود ڪه امشب و مانده بود از جاش بلند شد... به طرف آینه رفت به چهره ی خودش نگاهی ڪرد بی اختیار مقنعه اش و جلو آورد و وهمه ی موهایش و داخل فرستاد به خودش نگاه کرد مثل دختری محجبه شده بود لبخندی روی لبانش نشست قیافه اش خیلی عوض شده بود چهره اش خیلی معصوم شده بود تا می خواست مقنعه اش و به صورت قبل برگردوند در باز شد و مریم وارد اتاق شد مریم با دیدن مهیا با ذوق به طرفش رفت _واااای مهیا چه ناز شدی دختر مهیا دست برد تا مقنعه اش و عقب بکشه _برو بینم فک کردی گوشام مخملیه مریم دستش و کشید _چیکار میکنی بزار همینطوری بمونه چه معصوم شده قیافت مهیا نگاهی به خودش در آیینه انداخت نمی تونست این چیز و انکار کند واقعا چهره اش ناز ومعصوم شده بود _مهیا یه چیز بگم فک نکنی من خدایی نکرده منظوری داشته باشم و.... _مریم بگو _مقنعه اتو همینجوری بزار هم خیلی بهت میاد هم امروز روز دهم محرمِ مهیا نگذاشت مریم حرفش و ادامه بده _باشه _در مورد نرجس... _حرف اون عفریته برام مهم نیست ناراحت هم نشدم خیالت تخت دو نفره و چشمکی برای مریم زد در واقع ناراحت شده بود ولی نمی خواست مریم و ناراحت کنه مریم با خوشحالی بوسه ای روی گونه اش کاشت _ایول داری خواهری پایین منتظرتم مهیا به سمت آینه چرخید و دوباره خودش و تو آینه برانداز کرد.... اگر کسی دیگه ایی به جای مریم بود حتما از حرف هاش ناراحت می شد ولی اصلا از حرف های مریم ناراحت نشده بود خودش هم می دونست که صاحب این روزها حرمت دارد بلاخره در اون روز سخت که احمد آقا مریض بود وجودش و احساس کرده بود و دوست داشت شاید به پاس تشڪرم باشه امروز رو باحجاب باشه... #رمان #جانم‌میرود نویسنده :سرکار‌خانم‌فاطمه‌امیری

🤍"جانَم میرَوَد"🤍 #پارت‌چهل‌پنجم میباره بارون روی سر مجنون توی خیابونه رویایی میلرزه پاهاش بارونیه چشماش میگه خدایی تو آقایی مهیا فقط بهانه ای برای ریختن اشک هایش می خواست که با صدای زیبای مداح سر جایش نشست و شروع به گریه کرد من مانوســــم با حرمت آقا حرم تو والله بروم بهشته انگار دستی اومداز غیب روی دلم اینجوری برات نوشته همه جوونا هم صدا مداح را همراهی ڪردند... _ڪربلا ڪربلا ڪربلا اللهم ارزقنا مهیا به هق هق افتاده بودخودشم نمی دونست چرا از اون روز که تو هیئت با اون مرد که براش غریبه بود درد و دل ڪرده بود آشنا شده بود کلافه شده از اون روز خودش نمی دونست چه به سرش اومده بود... یواشکی کتاب های پدرش و می برد و مطالعه می کرد بعضی وقت ها یواشکی تو گوگل اسم امام حسین و سرچ می کرد و مطالب ها رو می خواند اوم احساس خوبی به اون مرد داشت سرش و بلند کرد و روبه آسمون گفت _میشه همینطور که امام حسین بقیه هستی امام حسینم بشی سرش و پایین انداخت و شروع به گریه کرد میدونم آخر یه روزه ڪنار تو آروم بگیرم با چشمای تر یا ڪه توی هیئت وسط روضه بمیرم بی اختیار یاد بچگی هاش افتاد که مادرش با لباس مشکی اونو به هیئت می آورد... با یاد اون روز ها وسط گریه هایش لبخندی روی لب هایش نشست یادم میاد ڪه مادرم هرشب منو میاوردش میون هیئت یادم میاد مادر من با اشڪ می گفت توررو کشتن تو اوج غربت مهیا با تکون هایی که بهش می دادن سرش و بلند کرد پسر بچه ای بود با بغض به مهیا نگاه می کرد _خاله مهیا اشک هایش و پاک کرد _جانم خاله پسر بچه دستی روی چشمان مهیا کشید _خاله برا چی گریه می کردی مهیا بوسه ای به دستش زد _چون دختر بدی بودم _نه خاله تو دختر خوبی هستی اینم برا تو مهیا به تیکه ی پارچه سبزی که دستش بود انداخت _برات ببندم خاله؟ مهیا مچ دستش و جلو پسر بچه گرفت _ببند خاله پسر بچه کارش که تموم شد رفت مهیا نگاهی به گره ی شل پارچه انداخت با بغض رو به آسمون گفت _میشه اینو نشونه بدونم امام حسینم من مانوسم با حرمت آقا حرم تو والله برام بهشته انگار دستی اومده از غیب روی دلم اینجور برات نوشته... مداحی تمام شد... مهیا از جاش بلند شد به طرف شیر آبی رفت صورتش و شست تا یکمی از سرخی چشماش کم بشه صورتش و خشک کرد و به طرف دخترا رفت _سارا سارا برگشت با دیدن چشم های مهیا شوکه شد ولی چیزی نگفت _جانم _کمک می خواید _آره دخترا تو آشپزخونن برو پیششون با دست به دری اشاره کرد مهیا به طرف در رفت در و زد صدای زهرا اومد _کیه _منم زهرا باز کن درو زهرا در و باز کرد شهاب و حاج آقا موسوی و مرادی و چند تا پسر دیگر هم بودند که مشغول گذاشتن غذا تو ظرف ها بودند شهاب و دخترا با دیدن مهیا شوکه شدند اما حرفی نزدند زهرا دستکشی و ظرف زرشک و بهش داد مهیا شروع به گذاشتن زرشک روی برنج ها شد... مریم ناراحت به شهاب نگاهی می کرد شهاب هم با چشم هاش بهش اشاره کرد که فعلا با مهیا صحبتی نکنه مریم سری تکون داد و مشغول شد.. تقریبا چند ساعتی سر پا مشغول آماده ڪردن نهار بودند با شنیدن صدای اذان ڪارهاشون هم تموم شده بود حاج آقا موسوی_ عزیزانم خدا قوت اجرتون با امام حسین برید نماز پخش غذا به عهده ی نفرات دیگه ای هست دخترا با هم به طرف وضو خونه رفتند مهیا اینبار داوطلبانه به طرف وضو خونه رفت و وضو گرفتن و به طرف پایگاه رفتن نماز هاشون و خوندند مهیا زودتر از همه نمازش و تموم کرد روی صندلی نشست و بقیه رو نگاه می کرد از وقتی که اومده بود با هیچکس حرفی نزده بود با شنیدن صدای در به سمت در رفت در و که باز کرد شهاب و پشت در دید _بله بفرمایید مهیا کیسه های غذا رو از دستش گرفت می خواست به داخل پایگاه بره که با صدای شهاب وایستاد _خانم مهدوی _بله _می خواستم بابت حرف های عمه ام... مهیا اجازه صحبت بهش و نداد _لازم نیست اینجا چیزی بگید اگه می خواستید حرفی بزنید می تونستید اونجا جلوی خودشون بگید به داخل پایگاه رفت و در و بست شهاب کلافه دستی داخل موهاش کشید با دیدن پدرش به سمتش رفت مهیا سفره یکبارمصرف و پهن کرد و غذا ها رو چید خودش نمی دونست چرا یه دفعه اینطوری رسمی صحبت کرد از شهاب خیلی ناراحت بود اون لحظه که عمه اش اونو به رگبار گرفته بود چیزی نگفته بود... الان اومده بود عذرخواهی ڪنه اما دیر شده بود سر سفره حرفی زده نشد همه از اتفاق ظهر ناراحت بودند مریم برای اینکه جو رو عوض ڪنه گفت _مهیا زهرا اسماتونو بنویسم دیگه برا راهیان نور زهرا_ آره من هستم مریم که سکوت مهیا را دید پرسید _مهیا تو چی؟؟ _معلوم نیست خبرت می کنم.... #رمان #جانم‌میرود نویسنده:سرکار‌خانم‌فاطمه‌امیری

۵ پارت از رمان زیبای بهار عاشقی تقدیم نگاهتون💯💗

مثل کویرِ تشنه‌ی باران ندیده‌ام.. «چشم انتظار رحمت باران فاطمه!(:🤍»

رفقا! مهم اینه که خودتون رو بشناسید ؛ برید ببینید کی هستید ؟!برای چی اومدین دراین دنیا ؟! قراره به کجا برسین ؟! الان کجایید ؟! نکنه اون دنیا کسی که میتونستید باشید رو ببینید وحسرت بخورید ❤️‍🩹 #سید_دهه_هشتادی