⭕️نظام کارشناسی، فساد و منافع، مسأله این است. 👤سید محمدمهدی حسینی ▪️در این دوران انتخابات، گفتمان و رویکرد «رجوع به کارشناس» به‌گونۀ برجسته‌ای خود را نشان داده و تا حدی زیادی بین طیف‌های مختلف سیاسی مشترک است. نهایت تفاوت بین طیف‌های سیاسی در این نکته متمرکز شده که اختلاف بین کارشناسان، جدی و غیر قابل چشم‌پوشی است؛ بنابراین «سیاست‌مدار ترازِ ریاست جمهوری» کسی است که بتواند کارشناسی بهتر و معتبر را تشخیص داده و آن را انتخاب کند و برای اجراء آن اقدام نماید. این مقدار از دقت، ارزشمند و یک قدم رو به جلو است. ▪️اما واقعیت این است که مسأله غامض‌تر و پیچیده‌‌تر از این است. اساساً نظام کارشناسی دچار مشکل «فساد» و داشتن «منافع» است؛ مثلاً نظام کارشناسی که در بورس به شما مشورت می‌دهد، خودش قبلا در بورس سرمایه‌گذاری کرده و در مشورت خویش ایده‌ای را نمی‌دهد که به ضرر خود تمام شود. نظام کارشناسی، خود در أحزاب شرکت دارد و برای او منافع حزبی و سیاسی حائز اهمیت است. ▪️بالاتر، نظام کارشناسی دچار مسأله «منافع هویّتی» است؛ مثلاً یک اقتصاد‌خوانده تلاش می‌کند اثرگذاری و اهمیّت علم اقتصاد را بیش‌تر نشان دهد، در مقابل کسی که مدیریت خوانده سعی دارد، سهم مدیریت را بزرگ‌تر جلوه دهد و این مسأله در مورد علوم دیگر در مباحث مختلف فرهنگی، اجتماعی و سیاسی نیز صادق است و متأسفانه باید گفت بعضاً بین شاخه‌های علوم هم چنین است؛ مثلا بین گرایش‌های اقتصاد یا مدیریت و ... می‌توان این چالش را مشاهده نمود. ▪️در پایان باید گفت که نظام کارشناسی کاملا ایدئولوژیک است. ممکن است این نظام خود را فارغ از هرگونه ایدئولوژی نشان دهد و ادّعای بی‌طرفی کند ولی حقیقت این است که کاملاً ایدئولوژیک است و ایدئولوژی را در لابلای حرف‌های زیبای علمی و اصطلاحات پرطمطراق و گاهی حتّی در روش علم نیز، پنهان می‌کند. برای اثبات ایدئولوژیک بودن علم و کارشناسی، کتاب‌ها و مقالات فراوانی در جهان غرب نگاشته شده و برخی به فارسی ترجمه شده است. این تحقیقات در لایه و سطوح فرانظری، نظری و عینی مطالب بسیار مهمی همراه با مثال‌های چشم‌گیری دارند. برای مثال پیرامون موضوع مورد بحث و مناقشه‌آمیز «تجارب بین‌المللی اقتصادی» و «دستورالعمل‌های سازمان‎های جهانی» به وفور کُتب و مقالاتی نگاشته شده است. ▪️این مشکل و مسأله البته مختص کشور عزیز ما ایران نیست بلکه در سایر کشورها نیز موجود است ولکن ما باید به این مسأله مهم و جدّی توجّه کرده و با آن مواجهه فعّالانه داشته باشیم؛ نه این‌که منفعلانه سر در برف فرو بریم و با مسأله دست و پنجه نرم نکنیم. #جهت‌داری #انگیز‌ه‌های_متعدد #کارشناسی_معتبر #منافع_سیاسی #منافع_هویتی #ایدئولوژیک 🆔@tarafdare_mardom

مساله باید درست فهم شود. #نقشه_استعماری_دشمن #سایکس_پیکو #صلحی_که_همه_صلح‌ها_را_بر_باد_داد #جنگ_جهانی #نظم_غربی_منطقه #ضعف_ایران #وابستگی #غرب_آسیا #بازی_بزرگ #نزاع_حق_و_باطل #ژئوپلیتیک #ایدئولوژیک #کریدور‌ها #روابط_بین‌الملل #عینی‌شدن 🆔@dolat_qavi

جنگ دولت‌ها بر سر تحقق نظم مطلوب خود. یعنی #جنگ #قدرت‌های بزرگ، #دولت‌های بزرگ، بر سر #نظم است. این فراتر از دعوای ایدئولوژیک است. شامل ابعاد #جغرافیایی، #ایدئولوژیک، #علمی، سیاسی و اقتصادی و امنیتی می‌شود. مشکل‌شان نه تنها با جمهوری اسلامی، که با یک واحد سیاسی به نام ایران، ملت-دولت ایران است. #امنیت و #بقای ایران، #تضعیف ایران و #قدرت_بازدارنده‌ی آن را نشانه گرفته‌اند. البته دعوای قدرت‌های بزرگ با هم، بر سر نظم است و جنگ‌شان با ایران، یک تفاوت اساسی دارد؛ جنگ با ایران، درگیری بین دو نظم در عمیق‌ترین لایه، لایه‌ی #تمدنی است. این چهره‌ی متوحش و استعماری و استکباری غرب، در #میدان و واقعیت آشکار است. چرا آشکار است؟ آشکار یعنی در عینی ترین لایه‌ی واقعیت، ملموس است. فعال و اثرگذار است. فاعلیت دارد. چون از جنس قدرت است. چون ساخت است. ساختی که ساخته است. سازندگی کرده است. لذا تنها با ما بحث نظری و فلسفی نمی‌کند. راهبردی است. در میدان آمده، زمانی و مکانی شده، دشمنی کرده و دشمن تعریف کرده. جنگ به راه انداخته... ذهنی و انتزاعی نبوده است. غرب، واقعیت را تحت نظارت-کنترل و هدایت خود گرفته است. محیط و میدان ساخته است. میدانی یعنی این. در واقعیت، در غزه، در جنگ تحمیلی ایران، در تاریخ رنسانس و روشنگری و... به بعد معلوم است، میدانی است، آشکار است، در واقعیت حضور دارد. اما جنبه‌ی #پیچیدگی غرب کماکان قابل بررسی است و ضروری است که بررسی شود. این درهم‌تنیدگی ابعاد مختلف الهیاتی و دینی، فلسفی، علمی، اندیشه‌ای، صنعتی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، نحوه‌ی ارتباط بین این عناصر، تأثیر و تأثر آن‌ها بر یک‌دیگر، چگونگی تحولات آن‌ها و روند تحول آن‌ها بررسی است. با بساطت نمی‌توان در برابر دشمن پیچیده و مرکب و سیستمی ایستاد. #وجه_میدانی #وجه_سیستمی #روند_پیدایش_و_تطور_عناصر_در_بستر_زمان #پیدایش_ارکان_کارآمدی

نباید به حوادث به منزله یک حادثه اتفاقی نظاره کرد، بلکه این‌ها در مختصاتی دارای معانی بزرگ‌تری هستند. دعوا سر #نظم چندبعدی منطقه است، معماری #امنیتی، #سیاسی و #ایدئولوژیک و... همه‌ی اتفاقات را در یک روند تاریخی باید تحلیل و تفسیر کرد. پیدایش نظم مدرن، تطورات نظام بین‌الملل مانند نظام دوقطبی و سپس تک قطب و تا اکنون که دوره‌ی گذار است، جنگ‌های جهانی، تأسیس نظم خاورمیانه، تا انقلاب اسلامی و سپس طوفان‌الاقصی و جنگ تحمیلی اسرائیل با ایران... ذیل این مسئله هستند. ما به عنوان یک عنصر کانتر‌هژمون و فراتر از آن، یک بازیگر ضد نظم، با راهبرد مقاومت و ایجاد جبهه‌ی مقاومت، نظمی که تقریباً از سال 1920 م در منطقه ایجاد شده را به چالش کشیدیم. امروزه، تغییر نظم، تنها در #جنگ محدود نمی‌شود، بلکه #اتحاد‌ها و #ائتلاف‌ها از جمله کریدور‌ها نیز نمودی از نظم جدید هستند. (با طعن بر طرفداران نظریه‌ی منحطِ تنهایی استراتژیک ایران) همه‌ی اتفاقات در یک فرآیند و روند پیچیده‌‌ای در حال تحقق است که هدف آن رسیدن به یک نظم چندبعدی (امنیتی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی) در منطقه است. 🆔@dolat_qavi